nieuznanie aportu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.567.2020.2.MK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2020, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.567.2020.2.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

nieuznanie aportu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym pismami z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 27 lipca 2020 r.), z dnia 31 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.) oraz z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 27 lipca 2020 r., z dnia 31 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.) oraz z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu) w zakresie przedstawienia pełnomocnictwa szczególnego oraz doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (ul. ..., ..., NIP ...) - dalej: Wnioskodawca - jest producentem wyrobów (pojemników do przechowywania) z tworzyw sztucznych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Dynamiczny rozwój spółki ... w ostatnich latach wymaga nie tylko wzrostu zatrudnienia, wyposażenia i rozwoju infrastruktury, ale i zmian w organizacji. Aktualnie działają 2 zakłady produkcyjne (... i ...). Ponadto w ... budowany jest nowy zakład produkcyjny, którego uruchomienie planowane jest na początek 2021 roku. Działalność produkcyjna w firmie ... odbywa się według schematu: 1. Podstawowy surowiec do produkcji trafia do firmy w cysternach samochodowych, 2. Rozładowany jest na 2 stanowiskach w bezpośrednim sąsiedztwie silosów usytuowanych przy hali produkcyjnej (grupa 3 i 6 silosów), 3. Następnie poprzez system wewnętrznej dystrybucji granulat rozprowadzany jest do każdego ze stanowisk produkcyjnych z możliwością wyboru: z każdego z 9 silosów do każdej działającej wtryskarki, 4. Proces produkcyjny polega na wtrysku do formy właściwej dawki tworzywa, a następnie szybkiego jego schłodzenia, 5. Roboty usytuowane przy wtryskarkach dokonują montażu (kółka, uchwyty), etykietują poszczególne wyroby oraz układają na paletach zgodnie z planem wysyłki. 6. Z hali produkcyjnej gotowe wyroby trafiają do magazynu wysokiego składowania, 7. Magazyn wyposażony jest w dwie śluzy połączone z rampą służącą do szybkiego ładowania samochodów ciężarowych. System logistyki zewnętrznej (stanowiska rozładunku surowca, silosy, system załadunku wyrobów gotowych) są ściśle powiązane z systemem logistyki wewnętrznej (dystrybucja surowca, transport półproduktów i wyrobów gotowych, magazynowanie, kompletacja dostaw, załadunek na transport zewnętrzny). Wiodące procesy zarządcze w firmie to: 1. Rozwój produktów, projektowanie, marketing i promocja 2. Działalność badawczo-rozwojowa w sferze automatyki 3. Planowanie zaopatrzenia i produkcji 4. Produkcja 5. Magazynowanie, spedycja, logistyka 6. Utrzymanie ruchu, wewnętrzny serwis 7. Służby handlowe 8. Księgowość. Procesy zarządcze wyraźnie wyodrębniają obsługę bezpośredniej produkcji oraz utrzymanie infrastruktury. Z tego względu uruchomiono projekt, którego celem jest wyodrębnienie części odpowiedzialnej za zarządzanie infrastrukturą ze struktur spółki głównej. Istotą podziału jest oddzielenie zarządzania unikalną częścią przedsiębiorstwa służącą produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych od infrastruktury niezbędnej dla każdej działalności produkcyjnej i usługowej. W związku z trudnym okresem w gospodarce Spółka planuje w celu zabezpieczenia istotnej części posiadanego majątku poprzez jego aport do zależnej spółki celowej (dalej: .) w zamian za udział w tej spółce. Poniżej opisane działki i zlokalizowane na nich obiekty wraz z personelem, zobowiązaniami i wierzytelnościami stanowią zespół składników przeznaczonych do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych - dalej: Zakład. . będzie prowadziła działalność polegającą na utrzymywaniu i rozwoju Zakładu w dotychczasowym zakresie oraz na jego wynajmie na rzecz Wnioskodawcy, który będzie prowadził dotychczasową działalność produkcyjną oraz dystrybucyjną w dotychczasowym zakresie. Ewentualne przyszłe potrzeby inwestycyjne będą realizowane w ramach umowy/porozumienia pomiędzy spółką ..., a nową i będą finansowane ze środków . z ewentualnym udziałem spółki macierzystej jako wynajmującego Zakład. Przedmiotem aportu do . będzie Zakład przeznaczony do obsługi działalności produkcyjnej. Wraz ze składnikami majątkowymi na . (w ramach aportu) zostaną przeniesione także prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych oraz umów z zakresu prawa pracy związane bezpośrednio z utrzymaniem i obsługą Zakładu: na dostarczanie energii elektrycznej; dostawę pozostałych mediów; ochrona obiektów; utrzymanie czystości; wywóz odpadów komunalnych; obsługa przez UDT; konserwacja urządzeń (windy, suwnicy, bram wjazdowych, szlabanów itp.). Wyodrębnienie polegać będzie na powołaniu . odpowiedzialnej za zarządzanie całością infrastruktury nieprodukcyjnej (budynki, budowle, umowy z nimi związane, wierzytelności, zobowiązania, osoby zajmujące się obsługą powyższego), która to infrastruktura będzie udostępniana podmiotowi zajmującemu się produkcją i dystrybucją Wnioskodawcy. Planowane jest przeniesienie do spółki części majątku, który nie należy do bezpośredniej produkcji: działek (gruntów) należących do ..., budynków i budowli wraz z silosami na surowiec, wszystkich mediów trwale związanych z budynkami (w tym 2 trafostacji - zasilania obiektów w energię elektryczną) drogi i place, parkingi, ogrodzenia, bramy, doki załadowcze, suwnice, windy o związanych z powyższym wierzytelności, zobowiązań oraz pracowników i innych niezbędnych aktywów i pasywów [Nieruchomości]. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonych w ... składających się z działek o numerach ewidencyjnych: ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... i ...z obrębu 070. Poszczególne działki zabudowane są w następujący sposób: ... Droga, chodniki; ... Droga; ... Budynek produkcyjny, droga, chodniki; ... 3 silosy; ... Budynek produkcyjny; ... Budynek produkcyjny; ... Budynek produkcyjny, droga, chodniki; ... Budynek produkcyjny, administracyjny, socjalny, droga, chodniki; ... Droga; ... Budynek magazynowy na 2600 palet, 6 silosów, droga. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonych w ... Gmina ... powiat ... składających się z działek o numerach ewidencyjnych: ...,...i .... Z trzech działek zabudowana jest jedynie działka o nr. ...: Budowle: oczyszczalnia ścieków, stacja transformatorowa, brama przesuwna, furtka wejściowa i ogrodzenie. Budynki: ponadto na terenie działki znajdują się budynki produkcyjno-magazynowe o łącznej powierzchni 3103,18 m2. Ponadto na działkach nr ..., ..., ...w ... trwa obecnie rozbudowa istniejącego zakładu produkcyjnego. Aktualnie ta część nie będzie objęta aportem przez . do chwili zakończenia procesu inwestycyjnego oraz uzgodnienia z bankiem finansującym technicznej i prawnej strony przekazania nieruchomości. Docelowo zespół obiektów położonych na tych działkach wejdzie w terminie późniejszym w skład majątku spółki celowej [Wyodrębnienie funkcjonalne] Wszystkie nieruchomości służą zapewnieniu możliwości prowadzenia działalności polegającej na wytwarzaniu produktów z tworzyw sztucznych oraz działalności biurowej i magazynowej. Pełnią one swoiste funkcje w strukturze spółki, zapewniając możliwość działania pozostałym strukturom organizacyjnym wewnątrz spółki. Po wyodrębnieniu do . będą pełnić tożsamą funkcję na innej podstawie prawnej (umowa najmu) [Wyodrębnienie organizacyjne] Aktualnie infrastrukturą zarządza kierownik działu utrzymania ruchu, który podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki spółki ... (zarząd komplementariusza). Zadania realizowane są przez dział bezpośrednio bądź w trybie zleconej zewnętrznej usługi. Wyodrębnienie polega na wydzieleniu w strukturze majątku związanego z infrastrukturą, personelu i umów zewnętrznych, które w przyszłości mogłyby zostać przeniesione do nowej jednostki . jako całość. [Wyodrębnienie finansowe] W związku z aktualnym ulokowaniem w strukturze spółki dział zarządzający majątkiem nie jest zobowiązany do odrębnego planowania wydatków na podstawie budżetów czy samodzielnego finansowania. Spółka prowadzi rachunkowość w sposób, który umożliwia wyodrębnienie kosztów i przychodów przypisanych do Zakładu i ich oddzielenie od pozostałej działalności produkcyjnej oraz dystrybucyjnej. Wnioskodawca planuje także przenieść na .. Umowę Kredytu, jednakże ostateczna decyzja w tym zakresie będzie zależała od zgody banku, który tego kredytu udzielił. W takiej sytuacji może się okazać, że Wnioskodawca wraz z dokonanym aportem nie przeniesie na . praw i obowiązków wynikających z Umowy Kredytu. Wówczas . będzie zobowiązana do pokrywania zobowiązań wynikających z tej umowy na podstawie porozumienia w Wnioskodawcą w ramach zawartej z nim umowy najmu Zakładu.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

  1. Należy jednoznacznie wskazać jakie składniki materialne i niematerialne będą przedmiotem aportu do .?
  2. Należy jednoznacznie wskazać jakie składniki materialne i niematerialne nie będą przedmiotem aportu do .?
  3. Czy Umowa Kredytu, o której mowa we wniosku będzie związana z którąś wyodrębnionych części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy? Jeśli tak, to należy wskazać z jaką.
  4. Czy przedmiot aportu do . będzie stanowił zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:
    • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
    • własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
    • prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
    • wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
    • koncesje, licencje i zezwolenia;
    • patenty i inne prawa własności przemysłowej;
    • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
    • tajemnice przedsiębiorstwa;
    • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej?
    1. Czy przedmiot aportu do . posiada potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze, w istniejącym przedsiębiorstwie?
    2. Czy przedmiot aportu do . będzie stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.Przy czym należy wskazać, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie, czy przedmiot transakcji na dzień zbycia będzie wyodrębniony organizacyjne na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia organizacyjnego będzie przejawiał. Wyodrębnienie finansowe natomiast najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie, czy na dzień zbycia będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia finansowego będzie przejawiał. Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie czy przedmiot transakcji będzie stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia funkcjonalnego będzie przejawiał.
    3. Czy przedmiot aportu do . na dzień planowanej sprzedaży będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze?
    4. Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot aportu do . będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej?
    5. Czy na bazie nabytego zespołu składników Nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę przy pomocy tego zespołu składników w takim samym zakresie jakim prowadził Wnioskodawca?
    6. Czy aport wyodrębnionej części majątku do .. będzie wiązała się z tzw. przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w myśl art. 231 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 917 z późn. zm.)?

    Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

    Ad. 1

    Przedmiotem aportu do . będą:

    1. związane bezpośrednio z utrzymaniem i obsługą Zakładu:
      1. umowy na dostarczanie energii elektrycznej;
      2. umowy na dostawę pozostałych mediów;
      3. umowy na ochrona obiektów;
      4. umowy na utrzymanie czystości;
      5. umowy na wywóz odpadów komunalnych;
      6. umowy na obsługa przez UDT;
      7. umowy na konserwacja urządzeń (windy, suwnicy, bram wjazdowych, szlabanów itp.).
      1. nieruchomości położone w ..., składające się z działek z obrębu . wymienionych poniżej, zabudowanych w następujący sposób:
        1. ... - Droga, chodniki;
        2. ... - Droga;
        3. ... - Budynek produkcyjny, droga, chodniki;
        4. ... - 3 silosy;
        5. ... - Budynek produkcyjny;
        6. ... - Budynek produkcyjny;
        7. ... - Budynek produkcyjny, droga, chodniki;
        8. ... - Budynek produkcyjny, administracyjny, socjalny, droga, chodniki;
        9. ... Droga;
          j. ... - Budynek magazynowy na 2600 palet, 6 silosów, droga;
        1. Nieruchomości położone w ... Gmina ... powiat ... składających się z działek zabudowanych w następujący sposób:
          1. ...:
            1. Budowle: oczyszczalnia ścieków, stacja transformatorowa, brama przesuwna, furtka wejściowa i ogrodzenie.
            2. Budynki: budynki produkcyjno-magazynowe o łącznej powierzchni 3103,18 m2.
          2. ...-brak zabudowań,
          3. ... - brak zabudowań.
            1. Znajdujące się na działkach fragmenty sieci przesyłu mediów trwale związanych z budynkami (w tym 2 trafostacje - zasilanie obiektów w energię elektryczną);
            2. Znajdujące się na działkach urządzenia i infrastruktura: drogi i place, parkingi, ogrodzenia, bramy, doki załadowcze, suwnice, windy;
            3. oraz związane z powyższymi składnikami majątkowymi wierzytelności i zobowiązania, kadra pracownicza (w tym w szczególności kierownik utrzymania ruchu i inne osoby mu podległe z działu otrzymania ruchu) oraz inne niezbędne do funkcjonowania tych składników aktywa (w tym w szczególności środki pieniężne, wierzytelności wobec dostawców mediów) i pasywa (w tym w szczególności zobowiązania względem pracowników/współpracowników/zleceniobiorców, dostawców mediów, organów samorządowych, w zależności od zgody banku również kredyt uzyskany na budowę budynków zakładu a w razie braku takiej zgody zobowiązanie względem Wnioskodawcy do jego spłaty) według stanu na dzień aportu.

            Wnioskodawca końcowo pragnie zaznaczyć, iż celem przeniesienia opisanych wyżej składników majątkowych jest oddzielenie funkcji handlowych związanych ze sprzedażą, dystrybucją i marketingiem towarów oraz organizacją ich kreowania i produkcji, od tych które stanowią rozwijanie i utrzymanie majątku trwałego stanowiącego konieczną do powyższego infrastrukturę.

            Ad. 2

            Przedmiotem aportu do .. nie będą,:

            1. Wierzytelności i zobowiązania wobec klientów (odbiorców) związane z działalnością handlową prowadzoną przez Wnioskodawcę polegającą na sprzedaży hurtowej wyprodukowanych wyrobów z tworzyw sztucznych (w tym wierzytelności o zapłatę, zobowiązania z tytułu dostawy towarów i inne z nimi związane),
            2. Wierzytelności i zobowiązania wobec pracowników/współpracowników/zleceniobiorców wykonujących prace na rzecz Wnioskodawcy niezwiązane z zarządzaniem nieruchomościami i utrzymaniem ruchu w zakładzie tj. handlowców, inżynierów projektujących produkty, pracowników odpowiedzialnych za marketing, pracowników odpowiedzialnych za spedycję i logistykę, działalność badawczo rozwojową w sferze automatyki, planowanie zaopatrzenia i produkcji,
            3. Maszyny, urządzenia i inne aktywa (w tym środki transportu) wykorzystywane przez pracowników wymienionych w pkt 2 do działalności handlowej, dystrybucyjnej, marketingowej, B+R, spedycji, logistyki, planowania i zaopatrzenia produkcji,
            4. System logistyki zewnętrznej (stanowiska rozładunku surowca, silosy, system załadunku wyrobów gotowych,
            5. Systemem logistyki wewnętrznej (dystrybucja surowca, systemy transportu półproduktów i wyrobów gotowych, magazynowania, kompletacji dostaw, załadunku na transport zewnętrzny),
            6. Linia produkcyjna i montażowa (wtryskarki, roboty), oraz niezbędne do ich funkcjonowania urządzenia towarzyszące.

            Ad. 3

            Kredyt uzyskany przez Wnioskodawcę służył w głównej mierze budowie i rozbudowie budynków zakładu. Umowa kredytu jest związana z częścią przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowiącą docelowo przedmiot aportu do .. W razie braku zgody banku na przeniesienie Kredytu, . zobowiąże się względem Wnioskodawcy do jego pokrywania ze środków uzyskiwanych z najmu.

            Ad. 4

            Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z jego oceną przedmiot aportu stanowił będzie w istocie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

            Będzie on obejmował

            • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (... Nieruchomości i Utrzymanie Ruchu)
            • własność nieruchomości (opisanych powyżej) oraz ruchomości (opisanych powyżej), w tym urządzeń, materiałów związanych z utrzymaniem ruchu w zakładzie,
            • wierzytelności (opisane powyżej) i środki pieniężne niezbędne do samodzielnego funkcjonowania wydzielonego zakładu w ..,
            • tajemnice przedsiębiorstwa związane z utrzymaniem ruchu zakładu oraz rozplanowaniem nieruchomości,
            • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

            Nie będzie on obejmował koncesji, licencji i zezwoleń oraz patentów (z wyjątkiem podstawowych licencji na programy komputerowe) i innych praw własności przemysłowej ani praw z papierów wartościowych gdyż takie nie występują w prowadzonej działalności polegającej na utrzymaniu nieruchomości i ruchu zakładu. Składniki te (licencje, patenty i inne prawa własności przemysłowej) występują w ramach działalności Wnioskodawcy polegającej na marketingu, dystrybucji i kreacji nowych produktów i pozostaną częścią Wnioskodawcy kontynuującego tę działalność.

            Odnośnie praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości wynikających z innych stosunków prawnych to Wnioskodawca wskazuje, że takim prawem będzie warunkowa umowa najmu zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a ., mocą której Wnioskodawca jako najemca wynajmie od . jako wynajmującego wskazane wyżej nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą, zaś . zobowiąże się do ich utrzymywania w stanie niezbędnym do umożliwienia prowadzenia działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

            Ad. 5

            Zgodnie z oceną Wnioskodawcy tak. Nieruchomości oraz utrzymanie ruchu będą generować stałe przepływy pieniężne na podstawie umowy najmu z Wnioskodawcą, pozwalające na pokrycie zobowiązań, w tym spłatę kredytu oraz przyszły rozwój zakładu. W ocenie Wnioskodawcy . w razie konieczności będzie też w stanie świadczyć swoje usługi zewnętrznym podmiotom, w razie gdyby z jakiś przyczyn Wnioskodawca nie był w stanie wynajmować zakładu oraz kupować usług jego utrzymania od .. Będą posiadać pracowników realizujących te funkcje.

            Należy przy tym zwrócić uwagę, że wyodrębnienie działu Nieruchomości i Utrzymania ruchu stanowi realizację celów biznesowych Wnioskodawcy polegających na takim oddzieleniu działu Nieruchomości i Utrzymania ruchu, by był on w stanie w przyszłości generować bezpieczny zysk, niezależny od pozostałej działalności biznesowej Wnioskodawcy. Aby zapewnić powyższe, konieczne jest jego wyposażenie w ten sposób by mógł funkcjonować samodzielnie, niezależnie i możliwie zyskownie, także bez pozostałej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, a w razie konieczności także na bazie klientów będących podmiotami trzecimi, którzy zechcą usługowo korzystać z majątku ..

            Ad. 6

            Zgodnie z oceną Wnioskodawcy, przedmiot aportu do . stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (opisanych powyżej), który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (jak wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawcy . będzie dysponować majątkiem pozwalającym jej na utrzymanie się także w braku nabywania usług .przez Wnioskodawcę).

            Dział Nieruchomości oraz Utrzymania ruchu jest wyodrębniony organizacyjnie. Wyodrębnienie organizacyjne przejawia się w wydzieleniu działu Nieruchomości i Utrzymania ruchu w ramach regulaminu wewnętrznego (brak jest wyodrębnienia statutowego tj. na bazie umowy spółki) w tym w szczególności zapewnieniu mu odrębnej struktury zarządczej (kierownik działu) oraz podległych mu osób.

            Dział Nieruchomości oraz Utrzymania ruchu jest wyodrębniony finansowo. Wyodrębnienie finansowe przejawia się odpowiednią ewidencją zdarzeń gospodarczych w ten sposób, iż możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działu Nieruchomości i Utrzymania ruchu. Dodatkowo wyodrębnienie ma docelowo doprowadzić do samodzielności finansowej działu.

            Dział Nieruchomości oraz Utrzymania ruchu jest wyodrębniony funkcjonalnie. Wyodrębnienie funkcjonalne polega na przeznaczeniu składników działu do realizacji zadań magazynowych, biurowych czy produkcyjnych w nieruchomościach, a także utrzymaniu tych składników w przydatności niezbędnej do prowadzenia procesu produkcyjnego prowadzonego przez Wnioskodawcę oraz realizowania funkcji dystrybucyjnych, magazynowych, marketingowych, B+R i innych wykonywanych w ramach działalności handlowej Wnioskodawcy.

            Ad. 7

            Zgodnie z oceną Wnioskodawcy, przedmiot aportu do . na dzień planowanej sprzedaży będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze sprecyzowane w niniejszym wniosku.

            Ad. 8

            Zgodnie z oceną Wnioskodawcy w oparciu wyłącznie o przedmiot aportu do . będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej i taki jest też cel Wnioskodawcy (co wskazano wyżej) by . pozostała niezależnym organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo (także w aspekcie generowania zysku) podmiotem.

            Ad. 9

            Należy zwrócić uwagę, iż w obecnym stanie rzeczy dział Nieruchomości i utrzymania ruchu służy celom wewnętrznym i w konsekwencji nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej skierowanej do osób trzecich. W konsekwencji nie jest możliwe w sensie ścisłym kontunuowanie prowadzenia działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawcę w tym zakresie gdyż działalność ta ma charakter pomocniczy do pozostałej działalności Wnioskodawcy i nie jest świadczona na rzecz podmiotów trzecich. Niemniej odpowiadając na pytanie, należy stwierdzić, że działalność działu nieruchomości i utrzymania ruchu będzie kontynuowana w tym sensie, że jej przedmiot i zakres nie zmienią się, a jedynie zaczną być świadczone na rzecz podmiotów odrębnych od . tj. na rzecz Wnioskodawcy a w przyszłości być może także na rzecz innych podmiotów.

            Ad. 10

            Aport wyodrębnionej części majątku do . będzie wiązała się z tzw. przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w myśl art. 231 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 917 z późn. zm.).

            W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

            Czy aport opisanego wyżej Zakładu do . bez przeniesienia Umowy Kredytu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie uznany za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP)?

            Czy aport opisanego wyżej Zakładu do . wraz z Umową Kredytu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie uznany za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP)?

            Zdaniem Wnioskodawcy, Transakcja aportu Zakładu do . będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT niezależnie od tego czy przeniesienie nastąpi wraz z Umową Kredytu czy też bez niej, gdyż ostatecznie . nawet w razie braku zgody banku, . będzie partycypować w kosztach kredytu i w jego obsłudze na podstawie porozumienia z Wnioskodawcą.

            UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

            Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności: 1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5. koncesje, licencje i zezwolenia; 6. patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8. tajemnice przedsiębiorstwa; 9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają m in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Przesłanki warunkujące zakwalifikowanie przedmiotu transakcji jako ZCP były wielokrotnie badane i oceniane przez sądy administracyjne, które analizując ich wystąpienie, wskazywały na kluczowy charakter wyodrębnienia funkcjonalnego, a więc takie wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, które daje możliwość samodzielnego stanowienia przedsiębiorstwa (funkcjonowania jako przedsiębiorstwo). W oparciu o ww. definicję ustawową, w literaturze zwraca się uwagę na zasadnicze elementy, które muszą łącznie występować, aby można było mówić o ZCP: dany majątek powinien stanowić zespół składników majątkowych - materialnych i niematerialnych; zespół ten musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; składniki są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Przy czym należy zwrócić uwagę, że dla stwierdzenia, czy przedmiotem danej transakcji jest ZCP, konieczne jest przeanalizowanie zbywanych składników majątkowych pod kątem spełniania ww. kryteriów, biorąc pod uwagę ich status w istniejącym przedsiębiorstwie konkretnego zbywcy na moment poprzedzający daną transakcję. Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład czy też przedsiębiorstwo, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Zatem podstawowym wymogiem dla stwierdzenia, że transakcja jest zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest konieczność stanowienia przez nią zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Ponadto, warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: (i) organizacyjnej, (ii) finansowej, (iii) funkcjonalnej. Wszystko to zaś ma prowadzić do umożliwienia nabywcy kontynuacji działalności bez konieczności dokonywania istotnych uzupełnień istniejącego zespołu składników majątkowych. W ocenie Wnioskodawcy przeniesienie Zakładu spełniać będzie te cechy tj. zapewni możliwość kontynuowania unikalnej i odrębnej działalności Zakładu bez zakłóceń w samodzielnej formie. Zespół składników Elementem wyjściowym dla wydzielenia każdego przedsiębiorstwa lub ZCP jest wyodrębnienie zespołu składników. Zgodnie z definicją jest to wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest bowiem w pewnym sensie mikroprzedsiębiorstwem funkcjonującym w strukturach przedsiębiorstwa, zaś definicja ZCP kładzie wyraźny nacisk na fakt istnienia więzi łączących poszczególne składniki w majątku danego podmiotu w sposób na tyle wyraźny, że możliwe jest ich funkcjonalne wyodrębnienie od pozostałych aktywów. Przepisy ustawy o VAT i ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Według internetowego Słownika Języka Polskiego PWN, słowo zespół oznacza m.in. grupę rzeczy lub zjawisk stanowiących wyodrębnioną całość. Zatem już sam wstępny fragment definicji ZCP traktujący o tym, że stanowi ona określony zespół (a nie jedynie przypadkowy zbiór) składników majątkowych; podkreśla konieczność istnienia wyodrębnienia tych składników od reszty masy majątkowej wchodzącej w skład przedsiębiorstwa danego podmiotu. Przez składniki majątkowe materialne należy rozumieć przede wszystkim rzeczowe składniki majątkowe, a więc środki trwałe i wyposażenie, natomiast do składników niematerialnych należy zaliczyć przede wszystkim prawa - zarówno przysługujące przedsiębiorstwu, w ramach którego wyodrębniona jest ZCP, ale też zobowiązania. Wśród składników niematerialnych, na które składają się prawa i obowiązki na szczególną uwagę zasługują stosunki pracy (bądź stosunki o ekonomicznie podobnym charakterze - np. umowy o dzieło, umowy o współpracy, zlecenia, etc ). W ocenie Wnioskodawcy, Zakład stanowiący w istocie opisany w stanie faktycznym zespół nieruchomości (gruntów, budynków, budowli) przeznaczonych do prowadzenia określonej działalności produkcyjnej, biurowej i magazynowej, zarządzany przez wyspecjalizowane służby zapewniające utrzymanie ruchu Zakładu (przeniesione w późniejszym czasie do .), działający w sposób umożliwiający przypisanie doń kosztów i przychodów księgowych, będzie stanowił zespół składników majątkowych stanowiących ZCP. Wyodrębnienie organizacyjne. Ustawa o VAT, nie zawiera definicji wyodrębnienia organizacyjnego. W praktyce stosowania prawa przyjmuje się jednak, iż o spełnieniu tej przesłanki można z całą pewnością mówić, gdy zespół składników majątkowych stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Takie organizacyjne wydzielenie może nastąpić na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze - co do zasady oznacza zatem, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd. Jak stwierdził WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 kwietnia 2013 r. (sygn. I SA/Rz 120/13): wyodrębnienie organizacyjne to kwestia wyłącznie wewnętrznej organizacji przedsiębiorstwa, która nie została poddana regulacji prawnej, niemniej jednak przedmiotowe wyodrębnienie musi być dostatecznie widoczne, tj. dokonane w oparciu o zobiektywizowane kryteria, znajdujące odzwierciedlenie w strukturze całego przedsiębiorstwa. Warto w tym miejscu jednak zaznaczyć, że w orzecznictwie pojawia się także pogląd, zgodnie z którym dla wyodrębnienia organizacyjnego nie jest konieczne formalne wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa w jego strukturach. Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes wskazał, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5(8) VI Dyrektywy VAT [przepis ten odpowiada art. 19 obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT - przypis Wnioskodawcy] uznając, iż w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak posiadać zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. Z wyroku tego wynika zatem, że dla uznania danego zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub ZCP istotne jest nie tyle zachowanie formalnej poprawności co do formy ukształtowania i prowadzenia przedsiębiorstwa, ale zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności oraz kontynuacja tej działalności przez nabywcę. Należy w tym miejscu jednak bardzo wyraźnie podkreślić, że jakkolwiek organy podatkowe i sądy administracyjne mają obowiązek w swoim orzecznictwie uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, to jednak nie można nie zauważyć, że orzeczenia TSUE cechują się dość dużą dozą ogólności, w związku z tym w procesie stosowania prawa podlegają one dalszej interpretacji. Jednoczenie nie sposób pominąć, że w obrocie prawnym funkcjonuje odmienne stanowisko, skłaniające się ku wymogowi sformalizowania wyodrębnienia składników majątkowych dla uznania ich za ZCP. Niezależnie jednak od przyjętej koncepcji, odrębność organizacyjna niewątpliwie oznacza możliwość jednoznacznego ustalenia, które składniki majątkowe przedsiębiorstwa przynależą do danej ZCP, a które należą do pozostałej części przedsiębiorstwa. W ocenie Wnioskodawcy w opisywanej sytuacji przesłanka ta jest spełniona. Możliwe jest bezproblemowe wyodrębnienie składników majątku, zobowiązań, umów i pracowników zajmujących się działalnością Zakładu od tych należnych pozostałym częściom prowadzonej przez spółkę działalności w tym w szczególności działalności produkcyjnej czy dystrybucyjnej. Wyodrębnienie finansowe. Podobnie, jak to ma miejsce w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego, tak przy wyodrębnieniu finansowym nie budzi wątpliwości sytuacja, w której jest ono wyraźnie zarysowane na płaszczyźnie formalnej, tzn. gdy dla danego zespołu składników prowadzone są odrębne księgi handlowe, bądź w ramach prowadzonych ksiąg wydzielone są odrębne konta, na których dokonywane są wyłącznie zapisy dotyczące tych ZCP (por. wyrok NSA z dnia 20 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 815/11, czy wyrok NSA z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1896/11, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 895/18). Niewątpliwie finansowe wyodrębnienie wystąpi w sytuacji, gdy istnieje możliwość objęcia składników majątkowych tworzących ZCP odrębnym bilansem, niezależnie od tego, czy w poprzednich okresach sprawozdawczych taki odrębny bilans był sporządzany. Wydaje się jednak, że uzależnienie wyodrębnienie finansowego od tak formalnego wydzielenia danej ZCP w księgach rachunkowych danego podmiotu, jest wymogiem zbyt rygorystycznym. Dla poparcia tej tezy warto ponownie odwołać się do ww. wyroku Trybunału Sprawiedliwości, z którego wynika, że wymogi formalne nie mogą przesądzać o uznaniu funkcjonowania odrębności danego zespołu składników. Do wyroku tego odwołuje się także mniej rygorystyczny pogląd prezentowany w orzecznictwie, zgodnie z którym pojęcie: finansowego wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie, należy rozumieć jako obiektywne istnienie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z określonymi składnikami majątku, a nie, istnieniem finansowego wyodrębnienia - dokonanego formalnie przez prowadzącego przedsiębiorstwo (por. wyroki: WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 55/18, WSA we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2017 r, sygn. akt I SA/Wr 1293/16). Jakkolwiek w wyroku z dnia 28 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 293/17 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Przede wszystkim, wyodrębnienie finansowe może być dokonane w sposób formalny, a jego przejawem jest szczególny sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej, to jednak w następnym zdaniu wskazał, że wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwym oddzielenie finansów przedsiębiorstw od finansów jego zorganizowanej części. O ile prowadzenie odrębnych ewidencji umożliwia stwierdzenie wyodrębnienia finansowego, to dla ustalenia, czy do niego dochodzi, konieczna jest przede wszystkim możliwość przypisania określonych przychodów i kosztów wyłącznie do danego zespołu składników majątkowych. W ocenie Wnioskodawcy tak rozumiane wyodrębnienie ma miejsce w sytuacji Zakładu, gdy możliwe jest księgowe i finansowe wydzielenie przychodów i kosztów ponoszonych przez Zakład od tych dotyczących pozostałej działalności prowadzonej przez spółkę.

            Zagadnienie wyodrębnienia funkcjonalnego

            Przez wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy, realizujący zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębniony funkcjonalnie zespół składników majątkowych musi zatem obejmować składniki przeznaczone do realizacji w ramach istniejącego przedsiębiorstwa określonych zadań (funkcji) gospodarczych. Aby można było mówić o ich wyodrębnieniu - zakres tych zadań musi odróżniać je od innych funkcji gospodarczych realizowanych przy pomocy tego przedsiębiorstwa. W konsekwencji należy stwierdzić, że aby można było mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym: a) funkcje przypisane do danego zespołu składników majątkowych muszą być w sposób widoczny odseparowane od pozostałych zadań realizowanych w ramach przedsiębiorstwa, b) przy pomocy takiego zespołu składników majątkowych nie powinny być realizowane funkcje przypisane do składników wchodzących w skład pozostałej części przedsiębiorstwa, c) składniki wchodzące w skład pozostałej części przedsiębiorstwa nie powinny być wykorzystywane do realizacji funkcji przypisanych do tego zespołu składników majątkowych. Jak zauważa się w orzecznictwie i doktrynie, najistotniejsze znaczenie w powyższej definicji ma właśnie jej końcowy fragment. W celu ostatecznego ustalenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, należy zbadać, czy zespół składników majątkowych mógłby stanowić samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Podkreśla się ten fakt również w orzecznictwie sądowym. Przykładowo w wyroku z 17.04.2014 r. (I FSK 779/13, LEX nr 1480723) NSA, odwołując się także do wyroku TSUE w sprawie C-444/10, stwierdził, że pojęcie zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy w odniesieniu do art. 19 dyrektywy 2006/112/WE rozumieć w sposób funkcjonalny, a więc analizując, czy dany zespół aktywów będący przedmiotem zbycia pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której dotyczy. W wyroku z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 327/16, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy. W wyroku tym Sąd zwrócił także uwagę na istotę wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa/ZCP z reżimu ustawy o VAT, wskazując, że istotnym (...) elementem decydującym o wyłączeniu transakcji z zakresu podatku od towarów i usług, jest traktowanie nabywcy "jako następcy prawnego przekazującego majątek", z czego TSUE wywodzi konieczność, aby zbywany majątek lub jego cześć (przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług) składały się właśnie na całość zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

            Oczywistym jest, że "przedsiębiorstwo", rozumiane jako całość majątku, zdolne jest do prowadzenia takiej działalności. Zdefiniowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako części majątku zdolnej spełniać określone zadania, zapobiegać ma opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tej części majątku, której można przypisać cechę posiadaną przez przedsiębiorstwo - ową zdolność do realizacji określonych zadań gospodarczych, która to cecha warunkuje wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z drugiej zaś strony, opodatkowane pozostają czynności zbycia pojedynczych (niepowiązanych w całość) składników majątkowych przedsiębiorstwa. Jakkolwiek polskie przepisy nie odbiegają w tym zakresie od wytycznych zawartych w dyrektywie VAT, warto dla porządku odwołać się do wywołanego przez NSA orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: TSUE), który w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 wskazał, że Stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Na konieczność kontynuacji działalności zwrócił także uwagę Trybunał w przytaczanym wyżej wyroku w sprawie Zita Modes. W ocenie Wnioskodawcy Zakład został tak zaprojektowany by mógł samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą nie wymagając powiązania z pozostałą działalnością spółki w sposób inny niż poprzez umowę najmu Zakładu. Będzie on w stanie samodzielnie regulować swoje zobowiązania, uzyskiwać przychody, zarządzać posiadanym majątkiem i planować uzyskiwanie przyszłego.

            Przedsiębiorstwo-podsumowanie

            Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki: a) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, b) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, c) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, d) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. W ocenie Wnioskodawcy wszystkie te przesłanki są spełnione w odniesieniu do Zakładu, który stanowi ZCP jako że możliwe jest jego oddzielenie od pozostałej działalności spółki, odrębne zarządzanie nim a także przeniesienie na nowy podmiot tak by samodzielnie prowadził on działalność w odrębności od spółki operacyjnej prowadzącej działalność dystrybucyjno-produkcyjną.

            W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

            Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

            Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

            Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

            Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

            Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

            Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

            Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

            Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług nie podlegają opodatkowaniu.

            I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

            Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie transakcje zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

            Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

            Warto nadmienić, że przepis art. 6 ust. 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

            Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

            Zgodnie z art. 551 k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

            1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
            2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
            3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
            4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
            5. koncesje, licencje i zezwolenia;
            6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
            7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
            8. tajemnice przedsiębiorstwa;
            9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

            Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

            Natomiast stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

            Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

            Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

            Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

            Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

            Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

            Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

            Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

            Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, natomiast, który nie dotyczy zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

            Jednocześnie przy analizie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z punktu widzenia pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy uwzględnić art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Jeśli nabywca majątku nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

            W wyroku C-497/01 (w sprawie Zita Modes z Luksemburga) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, iż pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, łącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

            Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów.

            W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

            Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.

            Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, który stanowi, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aksjomat racjonalności ustawodawcy oraz kategoryczność sformułowania tego przepisu nakazuje przyjąć, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

            Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

            Zatem należy wskazać, że co do zasady zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

            W opisanej sytuacji w oparciu o otrzymany w ramach aportu zespół składników majątkowych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, Nabywca tj. , nie będzie kontynuować działalności w zakresie w jakim prowadził ją Wnioskodawca.

            Należy bowiem wskazać, że iż w obecnym stanie rzeczy dział Nieruchomości i utrzymania ruchu służy celom wewnętrznym i w konsekwencji nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej skierowanej do osób trzecich. W konsekwencji nie jest możliwe w sensie ścisłym kontunuowanie prowadzenia działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawcę w tym zakresie, gdyż działalność ta ma charakter pomocniczy do pozostałej działalności Wnioskodawcy.

            Zatem, skoro w opisanej sytuacji przeniesione składniki majątku na rzecz . będą służyły nabywcy do wynajmu na rzecz Wnioskodawcy, to nie będą służyły kontynuowaniu działalności w takim zakresie w jakim prowadził ją Wnioskodawca w dotychczasowym przedsiębiorstwie. Wobec powyższego, nie zostanie spełniony warunek dotyczący kontynuacji działalności zbywcy przy wykorzystaniu całego otrzymanego majątku.

            W konsekwencji w opisanej sytuacji aport zespołu składników majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do ., która nie zamierza kontynuować działalności gospodarczej w takim zakresie w jakim prowadził ją Wnioskodawca skutkuje tym, że czynność ta nie może być dla celów podatku od towarów i usług traktowana jako aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

            W świetle powołanych przepisów prawa i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowany aport zespołu składników majątku do . nie będzie przekazaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

            Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

            Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

            Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

            Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

            Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

            Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

            1. z zastosowaniem art. 119a;
            2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
            3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

            Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

            Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

            Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

            W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

            Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

            Stanowisko

            nieprawidłowe

            Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej