Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej, są prawidłowo/powinny być, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
2. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
3. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
4. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
5. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
6. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VI powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
7. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VII powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
8. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VIII powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
9. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IX powyżej, są prawidłowo/powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
10. W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie X powyżej, powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
11. W stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2019 r. dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie X powyżej, powinny być również, w świetle art. 42 ust. 1, w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.
    
    
    

Uzasadnienie:

1. Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: (...)

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11), dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową. W związku z tym wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów powinny być co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką podstawową.

Jak zostało podniesione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1, jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, są przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka sprawdza numer Kontrahenta w bazie VIES. Numer VAT UE dla celów danej transakcji jest podawany Spółce przez Kontrahenta.

Spółka wskazuje, że do polskiego porządku prawnego nie została implementowana dyrektywa Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskim (dalej jako: Dyrektywa). Dyrektywa miała być implementowana z dniem 1.01.2020 r. Dyrektywa ustanawia dodatkowe warunki zastosowania stawki 0% VAT przy WDT (ponad wymogi polskiej ustawy o VAT):

-aby nabywca podał dostawcy swój numer identyfikacyjny VAT:

• podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, na rzecz których dokonywana jest dostawa, są zidentyfikowani do celów VAT w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów oraz podali dostawcy ten numer identyfikacyjny VAT (art. 138 ust. 1 lit. b dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 3 lit. a Dyrektywy),

-aby dostawca dopełnił obowiązek złożenia informacji podsumowującej z prawidłowymi danymi o transakcji:

• Zwolnienie przewidziane w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli dostawca nie dopełnił przewidzianego w art. 262 i 263 obowiązku składania informacji podsumowującej lub jeżeli złożona przez niego informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych informacji dotyczących tej dostawy zgodnie z wymogami art. 264, chyba że dostawca może należycie, w sposób odpowiadający właściwym organom, uzasadnić swoje uchybienie (art. 138 ust. la dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 3 lit. b Dyrektywy).

Jednak wobec faktu, że powyższe przepisy nie zostały implementowane do polskiej ustawy o VAT, Spółka stoi na stanowisku, że wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT jest przestrzeganie przepisów obowiązujących w Polsce bezpośrednio, tj. w polskiej ustawy o VAT w obecnym brzmieniu. Niemniej jednak jednocześnie Spółka wskazuje, że jej postępowanie wypełnia także te dodatkowe warunki stawiane przez Dyrektywę, tzn.:

• Spółka wykazuje dokonywane przez siebie WDT w deklaracji VAT oraz w informacji podsumowującej,
• Spółka dysponuje numerem VAT UE podanym jej przez Kontrahenta,
• Spółka sprawdza, czy numer VAT UE Kontrahenta widnieje w bazie VIES.

Zatem należy uznać, że Spółka wypełnia opisane powyżej warunki zastosowania stawki 0% VAT do WDT.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest posiadanie przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

2. Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju & w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W ocenie Spółki posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Zdaniem Spółki, jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk załadunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Tezę tę potwierdza przykładowo Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., znak: ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi, niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: NSA), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in. że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w świetle której jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się

innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

3. Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR) stwierdził, że: Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT) stwierdził, że: Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. (znak: IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r. (znak: IPPP3/443-484/13-4/JK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r. (znak: ITPP3/443-98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r. (znak: IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (znak: IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki otrzymywane przez nią drogą elektroniczną dokumenty takie jak: kopie listów przewozowych CMR, oświadczenia Kontrahenta, skany dokumentów wymienionych w opisie poszczególnych zdarzeń przyszłych/stanów faktycznych, korespondencja mailowa Spółki z Kontrahentem & potwierdzające transport przesyłki do innego kraju UE niż kraj wysyłki towarów & będą stanowić dowody, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

4. Dokumentacja gromadzona przez Spółkę

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka każdorazowo posiada/będzie każdorazowo posiadać kopię faktury zawierającą dane Kontrahenta wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk załadunku oraz list przewozowy firmy kurierskiej (Wariant II), lub listy przewozowe CMR, wydane i podpisane przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę (Wariant I) lub tylko przez nadawcę i przewoźnika (warianty III-X). Niemniej jednak w sytuacji, gdy Spółka nie posiada/nie będzie posiadała podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego CMR, gromadzi ona/będzie ona gromadzić również dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (Warianty II-X), o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. zależnie od danego Wariantu opisanego powyżej: potwierdzenia dostaw realizowanych przez firmy kurierskie, programy dostaw przesyłane elektronicznie, w których raportowane jest ostatnie przyjęcie danej referencji, papierowe programy dostaw, potwierdzenie odbioru towarów pobrane z portalu Kontrahenta, oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru, potwierdzenie zbiorcze odbioru towaru uzyskiwane od Kontrahenta w drodze wiadomości e-mail, korespondencja mailowa z Kontrahentem, wygenerowane przez Kontrahenta dokumenty potwierdzające zakup i dostarczenie towarów. Spółka posiada/zamierza posiadać także w pewnych sytuacjach zbiorcze zestawienie faktur dokumentujące dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie (Wariant X). Posiadane przez Spółkę dokumenty, w przypadku każdego z Wariantów, będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego, zdaniem Spółki, brak podpisanego przez odbiorcę dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, łącznie i jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

5. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie I (list przewozowy CMR - zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie I Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę.

Faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku wypełnia wymogi art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. W tym przypadku Spółka jest także w posiadaniu dokumentu przewozowego, z którego jednoznacznie będzie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia (listy CMR będą podpisywane przez odbiorcę parafką wraz z pieczęcią firmową lub podpisem wraz z pieczęcią firmową). Zdaniem Spółki taka dokumentacja wprost spełnia warunki wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i jednoznacznie potwierdza dostarczenie towarów do odbiorcy na terytorium innego kraju UE.

Nadto, jak zostało wykazane powyżej, dokument potwierdzający dostarczenie towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy, w tym przypadku list przewozowy CMR, może zostać dostarczony Spółce zarówno w formie papierowej jak i elektronicznej.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie I.

6. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie II (przesyłka kurierska - zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie II Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym firmy kurierskiej (dokumenty te będą zawierać potwierdzenie nadania towaru w przesyłce o indywidualnym numerze identyfikacyjnym oraz dane Kontrahenta ze wskazaniem adresu dostawy), oraz
• potwierdzeniem dostarczenia przesyłki o danym indywidualnym numerze identyfikacyjnym pod wskazany adres, w postaci wydruku śledzenia przesyłki lub wydruku informacji o doręczeniu przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej.

Oprócz kopii faktury, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, Spółka będzie posiadała dokumenty potwierdzające nadanie przesyłki oraz oznaczenie jej indywidualnym numerem indentyfikacyjnym, dzięki któremu możliwe jest jej śledzenie poprzez portal internetowy udostępniany przez przewoźnika. Spółka będzie gromadziła dokumenty możliwe do pozyskania u danego przewoźnika, które będą potwierdzeniem faktur doręczenia przesyłki w konkretnym dniu pod wyznaczony adres (tj. wydruki z systemów śledzenia przesyłek). Ze wszystkich zgromadzonych razem wymienionych dokumentów jednoznacznie będzie wynikać, w ocenie Spółki, że towar został doręczony odbiorcy w danym dniu pod danym adresem. Nie ma zatem wątpliwości co do tego, że taka forma dokumentowania transakcji stanowi dowód przejęcia przez odbiorcę towarów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W ocenie Spółki przedmiotowa dokumentacja spełnia warunki dokumentacji WDT, wymienione w art. 42 ust. 1 pkt 2, w zw. z ust. 3 [i] w zw. z ust. 11 ustawy o VAT. Spółka będzie posiadała zarówno dokument przewozowy otrzymany przez przewoźnika, z którego wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju, jak i dodatkowe potwierdzenie odbioru.

W ocenie Spółki obydwa dokumenty łącznie potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Wskazany dokument dodatkowy & wydruk śledzenia przesyłki w formie elektronicznej & spełnia przesłanki dokumentu o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. W związku z tym, w przypadku wątpliwości co do jednoznacznego potwierdzenia dokonania WDT przez dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka będzie posiadała dodatkowe potwierdzenie WDT w formie wydruku niniejszego śledzenia przesyłki.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych i wyrokach sądów administracyjnych powołanych poniżej:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018 r. (znak: 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.l.KT), gdzie organ wskazał, że: W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa śledzenia przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę - na podstawie których można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2011 r. (znak: IPPP3/443-1024/10-2/KC), gdzie organ wskazał, że: W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazane przez niego dokumenty dodatkowe, tj. dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczone towary (potwierdzenia płatności, wyciągi bankowe), specyfikacje płatności za zapłacone dostawy, korespondencja handlowa dotycząca WDT, wydruk informacji podawanych przez przewoźnika na stronie internetowej, w opcji śledzenia przesyłki potwierdzających, że dana przesyłka została doręczona nabywcy bądź wskazanemu przez nabywcę odbiorcy, dowód potwierdzający przyjęcie do nabywcy towarów w innym kraju Unii Europejskiej, uprawniają go do zastosowania stawki podatku 0% dla przedmiotowej dostawy.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie II.

7. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie III i IV (program dostaw zawierający także przyjęcia magazynowe & zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

Warianty III i IV dotyczą sytuacji, gdy Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• dokumentem dostawy potwierdzającym wydanie określonych towarów z magazynu, tzw. delivery note, który zawiera swój indywidualny numer i towarzyszy wysyłanym towarom,
• w Wariancie III: programem dostaw przesyłanym elektronicznie, w którym raportowane jest ostatnie przyjęcie danej referencji (towaru) przez Kontrahenta (jest to dokument wewnętrzny Kontrahenta, potwierdzający przyjęcie określonych towarów od określonego dostawcy na magazyn); na zaewidencjonowanych przez Kontrahenta przyjęciach magazynowych znajdą się dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację dokonanych dostaw, np. numer dokumentu dostawy delivery note , rodzaj i ilość towarów, data dostawy towarów;
• w Wariancie IV: programem dostaw przesyłanym w formie papierowej, w którym raportowane jest ostatnie przyjęcie danej referencji (towaru) przez Kontrahenta (jest to dokument wewnętrzny Kontrahenta, potwierdzający przyjęcie określonych towarów od określonego dostawcy na magazyn); na zaewidencjonowanych przez Kontrahenta przyjęciach magazynowych znajdą się dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację dokonanych dostaw, np. numer dokumentu dostawy delivery note, rodzaj i ilość towarów, data dostawy towarów.

Oprócz kopii faktury, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę i przewoźnika, Spółka będzie posiadała dokumenty potwierdzające przyjęcie towarów na magazyn odbiorcy. Jak już wcześniej wskazywano, na dokumentach magazynowych dostarczonych przez Kontrahenta znajdą się dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację dokonanych dostaw, a w szczególności ilość i rodzaj towaru przyjętego na magazyn.

W ocenie Spółki powyższe potwierdzenie spełnia przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Elektroniczne lub papierowe potwierdzenie faktycznie otrzymanych dostaw (tj. ewidencji magazynowej prowadzonej przez Kontrahenta) jednoznacznie potwierdza fakt otrzymania przez niego towaru na terenie państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Takie stanowisko potwierdza m.in. Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. (znak: IBPP4/4512-191/ 15/EK) wskazując, że do dokumentacji WDT (...) zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego, a także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2018 r. (znak: 0114-KDIP1-2. 4012.233.2018.1.WH), w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym kopia faktury zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk załadunku wraz z raportem z systemu logistycznego, w którym znajdują się dane pozwalające na identyfikację faktu dostarczenia towarów, będą stanowić dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% VAT dla WDT.

Tym samym wszystkie dokumenty przedstawione w niniejszym punkcie łącznie potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariantach III i IV.

8. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie V (potwierdzenia przyjęć magazynowych & zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie V Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• dokumentem dostawy potwierdzającym wydanie określonych towarów z magazynu, tzw. delivery note, który zawiera swój indywidualny numer i towarzyszy wysyłanym towarom,
• potwierdzeniem odbioru towaru pobranym z portalu Kontrahenta, w których umieszczane są informacje o przyjęciach magazynowych & dane pobrane z niniejszych portali są następnie przez Spółkę archiwizowane w formacie pliku XLS. Na zaewidencjonowanych przez Kontrahenta przyjęciach magazynowych znajdą się dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację dokonanych dostaw, np. numer dokumentu dostawy delivery note, rodzaj i ilość towarów, data dostawy towarów.

Oprócz kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz listu przewozowego CMR podpisanego przez nadawcę i przewoźnika, Spółka będzie posiadała dokumenty potwierdzające przyjęcie towarów na magazyn odbiorcy. Elektroniczne potwierdzenie faktycznie otrzymanych dostaw (tj. ewidencji magazynowej), pobrane z portalu Kontrahenta, jednoznacznie potwierdza fakt otrzymania przez niego towaru na terenie państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Jak już wcześniej wskazywano, na dokumentach magazynowych dostarczonych przez Kontrahenta znajdą się dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację dokonanych dostaw, a w szczególności ilość i rodzaj towaru przyjętego na magazyn.

W ocenie Spółki powyższe potwierdzenie, pobierane z portalu Kontrahenta, spełnia przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Takie stanowisko potwierdzają m.in. ww. interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lipca 2015 r. (znak: IBPP4/4512-191/15/EK), a także Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.233.2018.1.WH).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie V.

9. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie VI (oświadczenie o dostarczeniu towaru & zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie VI Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• oświadczeniem przewoźnika o dostarczeniu towaru do miejsca przeznaczenia & wzór oświadczenia wraz z wykazem realizowanych dostaw jest przygotowywany przez Spółkę, następnie wskazane dostawy podlegają weryfikacji przez przewoźnika.

Oprócz kopii faktury, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę i przewoźnika, Spółka będzie posiadała dokument potwierdzający dostarczenie towarów na adres przeznaczenia. Spółka będzie gromadziła dokumenty możliwe do pozyskania u danego przewoźnika, które będą potwierdzeniem faktu doręczenia przesyłki w konkretnym dniu pod wyznaczony adres, tj. oświadczenie tego przewoźnika o dostarczeniu przesyłki. W oświadczeniu przewoźnik jednoznacznie potwierdza, iż towary (identyfikowane poprzez szereg danych takich jak: data wyjazdu towaru z magazynu nadawcy, numer WZ nadawcy, nazwa odbiorcy, data dostawy) zostały dostarczone na wskazany w zamówieniu adres.

Ze wszystkich zgromadzonych razem wymienionych dokumentów jednoznacznie będzie wynikać w ocenie Spółki, że towar został doręczony odbiorcy w danym dniu pod danym adresem. Nie ma zatem wątpliwości co do tego, że taka forma dokumentowania transakcji stanowi dowód przejęcia przez odbiorcę towarów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, co zdaniem Wnioskodawcy spełnia przesłanki stawiane przez art. 42 ust. 3, w zw. z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki co do tego, że oświadczenie przewoźnika potwierdza jednoznacznie dostarczenie towarów do oznaczonego odbiorcy pod wskazanym adresem, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo z dn. 4.09.2018 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.415.2018.1.WH; z dn. 5.04.2018 r., znak: 3063-ILPP1-3.4512.66.2017.1.KM, a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dn. 24.11.2016 r., znak: 3063-ILPP1-3.4512.110.2016.1.KB oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 26.02.2016 r., znak: IPPP3/4512-25/16-2/KP.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie VI.

10. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie VII i Wariancie VIII (oświadczenie o otrzymaniu towaru & zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie VII i Wariancie VIII Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• dokumentem dostawy potwierdzającym wydanie określonych towarów z magazynu, tzw. delivery note, który zawiera swój indywidualny numer i towarzyszy wysyłanym towarom,
• w Wariancie VII: zbiorczym zestawieniem otrzymanych towarów wraz z wykazanymi numerami poszczególnych faktur lub numerami poszczególnych dokumentów dostawy delivery note, podpisanym przez odbiorcę i przesłanym przez niego do Spółki drogą mailową po zakończeniu okresu, którego zestawienie dotyczy,
• w Wariancie VIII: korespondencją mailową z odbiorcą, zawierającą potwierdzenie otrzymania przez niego wskazanych towarów zazwyczaj wraz ze wskazaniem daty odbioru.

Oprócz listu przewozowego CMR, wystawionego i podpisanego przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), Spółka będzie dysponowała potwierdzeniem odbioru towarów przesyłanym przez Kontrahenta w wiadomości e- mail.

W Wariancie VII potwierdzenie to ma formę przesyłanego w załączniku do wiadomości e-mail skanu oświadczenia (z podpisem i pieczątką Kontrahenta), w którym Kontrahent potwierdzi, że otrzymał wyszczególnione na liście towary udokumentowane fakturami (ze wskazaniem numerów tych faktur lub numerów poszczególnych dokumentów dostawy delivery note) za dany okres.

Z kolei w Wariancie VIII potwierdzenie ma formę wiadomości e-mail, w której Kontrahent potwierdza, że wyszczególnione towary udokumentowane konkretnymi fakturami w danym okresie zostały przez niego otrzymane. W oświadczeniu zawartym w treści wiadomości e-mail, pracownik Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) w sposób jednoznaczny wskazuje, iż towary objęte zestawieniem faktur za dany okres zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent je otrzymał.

Zatem zarówno w Wariancie VII, jak i w Wariancie VIII z oświadczenia Kontrahenta jednoznacznie wynika, że towary (identyfikowane poprzez szereg danych - np. przez numer faktury lub numer delivery note) zostały dostarczone na wskazany adres odbiorcy. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że otrzymanie w formie skanu oświadczenia podpisanego przez Kontrahenta będzie stanowić formę aktywnego potwierdzenia odbioru towarów. Spółka stoi zatem na stanowisku, iż takie potwierdzenie jednoznacznie spełnia warunki dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT oraz wprost potwierdza, że konkretne towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone nabywcy na terytorium innego kraju UE.

Dodatkowo Spółka będzie posiadać także dowody pomocnicze & tj. list przewozowy CMR, podpisany przez przewoźnika i nadawcę. List przewozowy podpisany przez przewoźnika i nadawcę potwierdza, że towar został załadowany i wysłany z terytorium kraju do miejsca przeznaczenia, niemniej jednak wobec braku podpisu odbiorcy nie jest to jednoznaczny dowód na to, że towar został faktycznie dostarczony na terytorium innego kraju UE. Pomimo braku podpisanego przez odbiorcę listu CMR, w ocenie Spółki, wobec posiadania pozostałych dokumentów, a w szczególności oświadczenia o otrzymaniu towarów, jest ona uprawniona do uznania, że fakt dokonania WDT został należycie udokumentowany & tj. w sposób uprawniający do zastosowania stawki 0% VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że możliwość otrzymania takiego oświadczenia Kontrahenta, potwierdzającego odbiór towaru w formie elektronicznej, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych powołanych poniżej:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2018 r. (znak: 0111-KDIB3-3.4012.171.2018.2.MPU), gdzie organ wskazał, że: W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu od odbiorcy w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2018 r. (znak: 0115-KDIT1-3.4012.127.2018.2.AT), gdzie organ wskazał, że: W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.65.2017.2.PR), gdzie organ wskazał, że: (...) należy zauważyć, że przepisy ustawy dotyczące uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Spółka wskazuje także, że jej stanowisko dotyczące prawidłowości stosowania stawki 0% VAT do WDT w oparciu o oświadczenia opisane w Wariancie VII i Wariancie VIII znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych powołanych poniżej:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2017 r. (znak: 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.l.PK), gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że: będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez Kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r. (znak: 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza: Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r., (znak: IPTPP2/443-928/14-2/AJB), w której organ podatkowy stwierdza: skoro - jak wskazała Wnioskodawczyni - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swej dokumentacji dowód w postaci otrzymanej od nabywcy ww. wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz korespondencję handlową z nabywcą, i w przypadku gdy posiadane dokumenty łącznie potwierdzają otrzymanie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, to Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie VII i Wariancie VIII.

11. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie IX (dokument Kontrahenta potwierdzający dostawę - zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie IX Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• dokumentem wystawianym przez Kontrahenta po otrzymaniu przez niego towarów; Spółka otrzymuje taki dokument mailowo; dokument ten zawiera spis dostaw zrealizowanych na rzecz Kontrahenta przez Spółkę w danym okresie, ze wskazanym rodzajem towaru, numerem zamówienia, datą otrzymania towaru i jego ceną.

Oprócz listu przewozowego CMR, wystawionego i podpisanego przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), Spółka będzie dysponowała dokumentem potwierdzającym przyjęcie towarów na magazyn odbiorcy. Dokument wystawiany przez Kontrahenta zawiera wszystkie dane niezbędne do stwierdzenia, że dany towar wysłany przez Spółkę został dostarczony do Kontrahenta. Dokument ten jest wystawiany w oparciu o dane wynikające z dokumentacji magazynowej prowadzonej przez Kontrahenta, tj. w oparciu o dane o przyjęciach magazynowych. Dokument potwierdza, że dany towar, zakupiony po określonej cenie, został odebrany i zaewidencjonowany na magazynie Kontrahenta. Jest to aktywna forma potwierdzenia dostawy ze strony Kontrahenta.

W ocenie Spółki przedmiotowa dokumentacja spełnia warunki dokumentacji WDT, wymienione w art. 42 ust. 1 pkt 2, w zw. z ust. 3 [i] w zw. z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym od 1.01.2020 r. jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT do WDT udokumentowanych w sposób przedstawiony w Wariancie IX.

12. Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie X (zestawienie dostaw - zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe)

W Wariancie X Spółka dysponuje:

• kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz
• listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz
• zbiorczym zestawieniem faktur (wysłanym w formie e-mail) dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie & zestawienie to jest/będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy. Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją, która jest/będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka uznaje/będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie.

Oprócz listu przewozowego CMR, wystawionego i podpisanego przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), Spółka będzie dysponowała zestawieniem dostaw. W ocenie Spółki przedmiotowe zestawienie należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Zestawienie potwierdza/potwierdzało dokonanie WDT zarówno w przypadku (i) przesłania do Spółki odpowiedzi z potwierdzeniem otrzymania towarów, jak i w przypadku (ii) braku informacji zwrotnej przesłanej do Spółki w zakresie otrzymanego zestawienia. Z ustaleń, które są/będą prowadzone z Kontrahentami oraz z informacji, które są zawarte w przedmiotowym zestawieniu, wynika bowiem/będzie bowiem wynikać, iż brak przesłania przez Kontrahenta w określonym terminie podpisanego zestawienia jest równoznaczny z potwierdzeniem, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe, brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur ma/miało taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur. Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Kontrahentów zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego, bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014). Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, zgodnie z którym jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty.

W świetle powyższego, zestawienie (przesyłane do Kontrahentów i niezakwestionowane przez nich) łącznie z fakturą zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk załadunku potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.l.AP), w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym kopia faktury zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk załadunku łącznie ze zbiorczym zestawieniem faktur niezakwestionowanym przez nabywcę, jednoznacznie potwierdza, że towary będące przedmiotem dostaw objętych danym zestawieniem zostały wywiezione z terytorium Polski a następnie dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB), gdzie organ przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym zestawienie (przesyłane do nabywców i niezakwestionowane przez nich), łącznie z fakturą stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r., znak: ILPP4/4512-1-38/16-2/PR, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym, niezgłoszenie przez Nabywców zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli - zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2015 r., znak: ILPP4/4512-1-208/15-2/HW, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego (...) zgodnie z ustaleniami stron, brak odpowiedzi na przesłane zestawienie w określonym terminie oznacza jego akceptację. W konsekwencji powyższy dokument zdaniem Spółki jednoznacznie poświadcza fakt otrzymania towarów przez Nabywcę/Odbiorcę;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 marca 2015 r., znak: ILPP4/443-646/14-2/BA, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym zbiorcze zestawienie faktur wysłane do Nabywcy, nawet w przypadku nieodesłania przez Nabywcę informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia, jest dokumentem jednoznacznie potwierdzającym dostarczenie towaru do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Podsumowując, w ocenie Spółki powyższe dokumenty są wystarczającym potwierdzeniem dokonania WDT, uprawniającego do zastosowania stawki 0% VAT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2019 r., jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r.

13. Wymogi dokumentacyjne w świetle rozporządzenia 2018/1912

Z dniem 1.01.2020 r. weszło w życie rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (dalej jako: Rozporządzenie). Rozporządzenie ma moc bezpośredniego obowiązywania w porządku prawnym każdego z państw członkowskich UE.

Wprowadza ono nowy art. 45a do rozporządzenia wykonawczego 282/2011. W art. 45a ust. 1 wskazano, że: Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków: (...), a w art. 45a ust. 2 wskazano, że Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1. Jednocześnie Rozporządzenie nie zawiera żadnych przepisów, które uchylałyby w tym zakresie moc obowiązującą polskiej ustawy o VAT. Oznacza to, że od dnia 1.01.2020 r. w polskim porządku prawnym obowiązują dwie regulacje mogące być podstawą gromadzenia dokumentacji w celu zastosowania stawki 0% VAT do WDT & tj. art. 42 ustawy o VAT oraz art. 45a Rozporządzenia.

Zdaniem Spółki opisane w Wariantach od I do X niniejszego wniosku metody dokumentacji WDT, które stosuje/zamierza stosować w stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2020 r., w celu aplikowania stawki 0% VAT, nie stoją w sprzeczności z art. 45a Rozporządzenia. Spółka jest uprawniona do gromadzenia dokumentacji potwierdzającej WDT zgodnie z przedstawioną metodyką, w oparciu o przepis art. 42 ustawy o VAT i do stosowania stawki 0% VAT do tych WDT. Zawarte w Rozporządzeniu regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają bowiem jedynie domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między krajami UE, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT. Domniemanie to nie wyłącza jednak możliwości zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z polską ustawą o VAT w obecnym brzmieniu.

W ocenie Spółki należy uznać, że niespełnienie wymogów art. 45a Rozporządzenia oznacza, że nie ma zastosowania domniemanie tam opisane. Niespełnienie wymogów art. 45a Rozporządzenia nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie mieć zastosowania. W takiej sytuacji podatnik w inny sposób, na przykład na podstawie przepisów ustawy o VAT, może udowodnić, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Tożsame stanowisko zostało przedstawione przez Dyrekcję Generalną ds. Podatków i Unii Celnej (the Commissions Directorate-General for Taxation and Customs Union) działającą przy Komisji Europejskiej w dokumencie Explanatory notes on the 2020 Quick Fixes, będącym objaśnieniami m.in. do Rozporządzenia 2018/1912. Wskazano w nim m.in., że:

• możliwe jest wystarczające udokumentowanie dokonania WDT w celu zastosowania stawki 0%, które jednak nie stanowi dokładnego spełnienia wymagań dokumentacyjnych stawianych przez Rozporządzenie (punkt 5.3.3 Explanatory notes),
• zasady dokumentowania WDT obowiązujące w porządku prawnym danego kraju pozostają w mocy, a zatem możliwe jest udokumentowanie WDT w sposób przewidziany w Rozporządzeniu bądź w sposób przewidziany w krajowym porządku prawnym (punkt 5.3.2. Explanatory notes);
• niespełnienie wymogów udokumentowania WDT zgodnie z Rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że podatnik nie ma prawa do zastosowania stawki 0%; oznacza to jedynie, że podatnik w inny sposób powinien udowodnić fakt dokonania WDT (punkt 5.3.4 Explanatory notes).

Dokument jest dostępny pod adresem: https://ec.europa.eu/taxation customs/sites/taxation/files/ explanatory notes 2020 guick fixesen.pdf

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dokumenty, wskazane w Wariantach od I do X w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych jest/będzie w analizowanych przypadkach spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być & zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej & rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej