Uznanie Działu Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenie transakcji sprzedaży Działu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania Działu Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji wyłączenia transakcji sprzedaży Działu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

‒A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

‒B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) („Spółka” lub „Sprzedający”) wpisana jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w (…), Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS (…). Spółka posiada numer identyfikacji podatkowej (NIP) (…) oraz numer REGON (…).

Spółka prowadzi usługową działalność gospodarczą w sektorze nieruchomości, w ramach której można wyróżnić następujące główne obszary:

a)pośrednictwo w obrocie nieruchomościami oraz w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnych;

b)doradztwo transakcyjne w zakresie inwestycji na rynku nieruchomości komercyjnych;

c)zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi;

d)wycena nieruchomości;

e)badanie rynku nieruchomości.

Działalność gospodarcza Spółki nie ma charakteru jednorodnego, lecz obejmuje szeroki zakres usług o zróżnicowanym profilu. W związku z tym w strukturze Spółki zostały wyodrębnione osobne jednostki organizacyjne zajmujące się poszczególnymi liniami biznesowymi, w szczególności personel Spółki został podzielony na zespoły składające się z osób wyspecjalizowanych w świadczeniu określonego rodzaju usług.

Takie wyodrębnienie wynika z faktycznego sposobu funkcjonowania Spółki. Spółka nie dokonała formalnego wydzielenia działów i jednostek organizacyjnych poprzez regulaminy, statuty, uchwały zarządu lub inne formalnie podjęte decyzje i przyjęte dokumenty. Mimo to pewien podział na działy i jednostki faktycznie istnieje m.in. poprzez przypisanie im konkretnych kompetencji, zadań i obowiązków i określenie ich wewnętrznej struktury.

Jednym z tak wyodrębnionych działów w strukturze organizacyjnej Spółki jest dział zarządzania nieruchomościami („Dział”), który przeznaczony jest do realizacji zadań gospodarczych w zakresie świadczenia na rzecz klientów Spółki usług zarządzania nieruchomościami komercyjnymi. Podobnie jak inne działy, Dział ten nie został formalnie wyodrębniony przez regulamin, statut, uchwałę zarządu lub inny dokument o podobnym charakterze.

Dział zarządzania nieruchomościami posiada swoją własną, wewnętrzną strukturę organizacyjną. Na czele Działu stoi dyrektor działu zarządzania nieruchomościami (Head of Property Management) w randze Partnera. Dział jest podzielony na podzespoły, w których wydzielone są określone stanowiska, uporządkowane hierarchicznie w ramach organizacji.

Dyrektorowi podlega cała struktura organizacyjna Działu oraz zarządza on Działem w sposób autonomiczny i samodzielny. Odpowiada on za generowanie źródeł przychodów Działu tj. pozyskiwanie klientów, z którymi zawierane są umowy o zarządzanie nieruchomościami, które następnie obsługiwane są przez personel Działu, a także decyduje o zasobach (ludzkich i materiałowych) koniecznych do realizacji zadań gospodarczych Działu, w tym decyduje o procesie rekrutacyjnym nowych pracowników (podejmuje autonomiczne decyzje dotyczące m.in. zapotrzebowania na pracowników o określonych kompetencjach, przy czym sam proces rekrutacji może przebiegać przy wsparciu odrębnej jednostki HR w ramach struktury Spółki). Dział zarządzania nieruchomościami posiada zatem autonomię i niezależność w realizacji swoich zadań, które są jedynie okresowo oceniane przez zarząd Spółki (np. pod kątem wyników finansowych Działu).

Do Działu przypisany jest zespół pracowników Spółki. W umowach o pracę oraz w umowach cywilnoprawnych, na podstawie których świadczona jest praca, określone jest nie tylko stanowisko danej osoby, lecz również wskazany jest wprost dział zarządzania nieruchomościami oraz osoba, której pracownik podlega służbowo.

Dział funkcjonuje w oparciu o dające się wyodrębnić składniki materialne i niematerialne. Spółka jest przy tym w stanie wyodrębnić dwie kategorie składników przypisanych do Działu:

a)środki trwałe i wyposażenie stanowiące rzeczy ruchome wykorzystywane w pracy przez pracowników Działu - to jest:

i.sprzęt i wyposażenie biurowe,

ii.sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne przypisane do konkretnych pracowników Działu,

iii.telefony przypisane do konkretnych pracowników Działu,

iv.samochód osobowy przypisany do konkretnego pracownika Działu,

- ta kategoria składników będzie dalej określana jako „Rzeczy ruchome”;

b)składniki niematerialne, należności i zobowiązania - to jest:

i.cały personel Działu - pracownicy wykonujący swoje obowiązki na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych,

ii.programy komputerowe służące do realizacji specyficznych zadań w zakresie zarządzania nieruchomościami,

iii.prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Działu, tj.:

‒umowy o zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi zawarte z klientami,

‒umowy z podmiotami zapewniającymi usługi utrzymania konkretnych nieruchomości zarządzanych przez Dział i inne umowy z podwykonawcami - m.in. umowy na usługi utrzymania technicznego nieruchomości, ochrony mienia, doradztwa w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, obsługi technicznej i inne umowy na świadczenie usług,

iv.wierzytelności i zobowiązania związane z działalnością Działu, m.in.: należności z umów związanych z działalnością Działu, zobowiązania wynikające z umów z pracownikami do zapłaty należnych wynagrodzeń; zobowiązania do zapłaty z tytułu zawartych umów; zobowiązania publicznoprawne,

v.obowiązkowa polisa OC zarządcy nieruchomości,

vi.wartości niematerialne i prawne obejmujące w szczególności reputację, ustalone procesy biznesowe, kontakty w branży, wiedzę i umiejętności wyszkolonych pracowników, bazy danych, informacje dotyczące rynku,

- ta kategoria składników będzie dalej określana jako „Pozostałe składniki działu”.

W Dziale brak jest osobnych wewnętrznych komórek organizacyjnych zajmujących się obsługą zadań pomocniczych w stosunku do głównej działalności Działu tj. obsługą kadrowo-płacową (HR i rozliczenia płac), informatyczną czy księgową. Zadania pomocnicze realizowane są przez wyznaczony personel na poziomie Spółki (HR, IT, księgowość) lub przez podmioty zewnętrzne (rozliczenia płac). Rozliczenia księgowe są prowadzone w taki sposób, że w każdym momencie możliwe jest zidentyfikowanie przyporządkowanych do Działu przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów (w tym należności i zobowiązań). Odbywa się to m.in. na podstawie odrębnych kont księgowych, które są prowadzone na potrzeby Działu i które w jednym miejscu gromadzą uporządkowane dane na temat przychodów i kosztów Działu. Na kontach księgowych dotyczących Działu księgowane są przychody i koszty związane z działalnością Działu, w tym związane z umowami gospodarczymi, z których prawa i obowiązki są wykonywane przez Dział, z pracownikami zatrudnionymi w Dziale oraz ze składnikami majątku przedsiębiorstwa przypisanymi do Działu. Ogólne koszty prowadzenia działalności przez Spółkę (np. koszty wynajmu biura, koszty obsługi kadrowo-płacowej) są proporcjonalnie przypisywane do kosztów Działu według odpowiedniego klucza podziału kosztów. Dla Działu nie jest prowadzony odrębny rachunek bankowy.

Plany finansowe (budżety) tworzone są odrębnie dla każdego działu, w tym również dla Działu. Budżet uwzględnia przychody i koszty funkcjonowania Działu (w tym koszty wynagrodzeń pracowników). Przyporządkowanie przychodów i kosztów do poszczególnych działów wykonywane jest regularnie na potrzeby oceny przez Zarząd Spółki wyników osiąganych przez poszczególne działy (rentowności i efektywności).

Do Działu można przypisać określony zakres pełnionych zadań i obowiązków polegający na świadczeniu usług zarządzania nieruchomościami komercyjnymi w szerokim zakresie. Dział świadczy usługi zarządzania operacyjnego (np. przygotowanie strategii zarządzania nieruchomością), zarządzania finansowego (np. fakturowanie najemców obejmujące czynsz, opłaty eksploatacyjne, zużycie mediów i inne koszty), zarządzania technicznego (np. nadzór nad firmami zakontraktowanymi do obsługi nieruchomości) oraz zarządzania projektowego (np. koordynacja i nadzór nad pracami polegającymi na aranżacji powierzchni, remoncie, modernizacji lub rozbudowie obiektu).

Zadania gospodarcze w zakresie świadczenia usług zarządzania nieruchomościami realizowane są wyłącznie przez personel Działu w oparciu o inne składniki materialne i niematerialne przypisane do Działu oraz ze wsparciem podwykonawców (działających na podstawie umów przypisanych do Działu - wskazane wśród Pozostałych składników działu), jednak z wyłączeniem innych działów i jednostek działających w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Przedmiot działalności Działu nie jest realizowany przez pozostałe części przedsiębiorstwa Spółki.

W dniu 9 czerwca 2022 r. Spółka podpisała z B sp. z o.o. z siedzibą w (…) (KRS nr (…); „Nabywca”), umowę przedwstępną sprzedaży Działu. Przedmiotem transakcji będzie sprzedaż przez Spółkę na rzecz Nabywcy wszystkich składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu - Rzeczy ruchomych i Pozostałych składników działu. Nabywca jest częścią międzynarodowej Grupy B, będącej jedną z wiodących firm doradczych działających na rynku nieruchomości. Głównym przedmiotem działalności Nabywcy jest świadczenie profesjonalnych usług doradczych, zarządczych i transakcyjnych dla różnych podmiotów związanych z rynkiem nieruchomości komercyjnych.

Spółka i Nabywca planują przeniesienie na Nabywcę wszystkich składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu - Rzeczy ruchomych i Pozostałych składników działu na podstawie jednej umowy. Umowa zakłada m.in. przejęcie przez Nabywcę wszystkich pracowników Działu w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.).

Strony w przedwstępnej umowie sprzedaży nie określiły wartości poszczególnych składników Działu, a jedynie jedną zbiorczą cenę za sprzedaż całego Działu. Wartość Działu została ustalona m.in. w oparciu o przeprowadzone analizy finansowe uwzględniające przychody i koszty generowane przez ten Dział, wartość majątku Działu oraz wartość składników niemajątkowych należących do Działu, a także możliwości i założenia dot. dalszego prowadzenia działalności przez Dział. Nie została jednak sporządzona formalna wycena Działu np. przez rzeczoznawcę.

Jednakże ustalona w umowie przedwstępnej cena nie jest ostateczna, ponieważ jej finalna wysokość uzależniona jest od kilku warunków określonych w umowie, takich jak liczba pracowników, którzy finalnie przejdą wraz z Działem do Nabywcy czy wysokość miesięcznego przychodu w momencie nabycia Działu.

Spółka i Nabywca wskazują przy tym, że ich założeniem jest przejście na Nabywcę wszystkich pracowników Działu (żaden z pracowników Działu nie pozostanie zatrudniony w Spółce), jednak dokładna ich liczba może się zmienić do czasu dokonania transakcji.

Dlatego też strony planują w umowie przyrzeczonej, kiedy będzie już znana finalna wysokość ceny, dokonać jej podziału i określić wartość poszczególnych kategorii składników Działu (tj. Rzeczy ruchomych i Pozostałych składników działu) w celu określenia odpowiedniej stawki podatku od czynności cywilnoprawnych („PCC”) do tych składników przy dokonywaniu sprzedaży.

Spółka przyjęła, że w momencie sprzedaży (tj. w chwili gdy znana będzie ostateczna cena sprzedaży) wartość poszczególnych kategorii składników wchodzących w skład Działu zostanie ustalona w następujący sposób:

a)całkowita cena sprzedaży zostanie określona na podstawie umowy przedwstępnej z uwzględnieniem okoliczności zmieniających cenę (zgodnie z opisem powyżej),

b)wartość Rzeczy ruchomych zostanie ustalona w oparciu o sumę ich wartości księgowej,

c)wartość Pozostałych składników działu będzie stanowiła różnicę pomiędzy ostateczną ceną sprzedaży, a ustaloną wartością Rzeczy ruchomych.

Nabywca wskazuje przy tym, że jego zamiarem jest kontynuowanie działalności Działu po jego przejęciu. Nabywca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się m.in. zarządzaniem nieruchomościami, a tym samym nabycie Działu i włączenie go do swojego przedsiębiorstwa pozwoli mu na rozszerzenie zakresu prowadzonej działalności.

W przedsiębiorstwie Nabywcy funkcjonuje zaplecze administracyjne, IT, księgowe, HR, wsparcie prawne i podatkowe oraz wsparcie innego rodzaju zapewniane przez odpowiednie działy i jednostki funkcjonujące w przedsiębiorstwie Nabywcy lub podwykonawców realizujących zadania na podstawie umów łączących ich z Nabywcą. Tym samym zaplecze i wsparcie tego rodzaju będzie w stanie zapewnić całą obsługę pomocniczą w stosunku do działalności podstawowej Działu po jego włączeniu do przedsiębiorstwa Nabywcy.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży Działu będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym transakcja ta będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych

Zdaniem Spółki Dział stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („Ustawa o VAT”) i w związku z tym planowana transakcja będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Powyższe stanowisko Spółki wynika z następującej oceny prawnej obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższej definicji pozwala wyodrębnić następujące kryteria, których łączne spełnienie pozwala uznać zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

‒musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

‒zespół ten powinien być organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

‒zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Istotny jest także zamiar nabywcy do kontynuowania działalności z wykorzystaniem nabytych składników majątkowych.

Elementem kluczowym definicji jest zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), które decydują o istnieniu lub nieistnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jest to swego rodzaju przedsiębiorstwo funkcjonujące w ramach struktur innego przedsiębiorstwa. W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko takie jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe, sądy administracyjne oraz przedstawicieli doktryny prawa podatkowego.

W ocenie Sprzedającego, Dział jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w strukturze Spółki. Działalność gospodarcza Spółki nie ma charakteru jednorodnego, lecz obejmuje szeroki zakres usług o zróżnicowanym profilu. W związku z tym w strukturze Spółki zostały wyodrębnione osobne jednostki organizacyjne zajmujące się poszczególnymi liniami biznesowymi, w szczególności personel Spółki został podzielony i przypisany do zespołów wyspecjalizowanych w świadczeniu określonego rodzaju usług. Zespół zarządzania nieruchomościami (Dział) przeznaczony jest do realizacji zadań gospodarczych w zakresie świadczenia na rzecz klientów Spółki usług zarządzania nieruchomościami komercyjnymi. Jest on więc przeznaczony do realizowania określonych zadań gospodarczych. Poniżej Sprzedający przedstawia argumenty potwierdzający wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne Działu.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa (por. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 6 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.295.2021.2.MKA).

Dział funkcjonuje w oparciu o dające się wyodrębnić składniki materialne oraz składniki niematerialne, w tym posiada wyodrębnione i przyporządkowane zobowiązania związane ze swoją działalnością m. in. wobec kontrahentów oraz pracowników Działu. Dział przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych wyodrębnionych w ramach funkcji przedsiębiorstwa. Do Działu można przypisać określony zakres pełnionych zadań i obowiązków polegający na świadczeniu usług zarządzania nieruchomościami komercyjnymi w szerokim zakresie. Jednocześnie Dział w ramach wykonywania tych zadań jest samodzielny wobec pozostałych działów i jednostek funkcjonujących w przedsiębiorstwie Spółki - zadania te realizuje w oparciu o własne zasoby oraz umowy z podwykonawcami, które przejdą na Nabywcę w ramach transakcji.

Powyższe, zdaniem Sprzedającego potwierdza, że Dział jest wyodrębniony funkcjonalnie w ramach struktury Spółki.

Z kolei, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. W odniesieniu do przedmiotowej przesłanki w orzecznictwie wskazuje się, iż „istotne jest tutaj to, aby ta wyodrębniona część przedsiębiorstwa była organizacyjnie zdolna, bez udziału innych elementów do prowadzenia działalności gospodarczej, tak jak samodzielne przedsiębiorstwo. Wyodrębnienie to jest na tyle wyraźne że ta część firmy organizacyjnie może być uznana za samodzielnie działającą jej część” (por. wyrok WSA w Rzeszowie z 6 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 525/19 utrzymany w mocy wyrokiem NSA z 27 maja 2021 r., sygn. I FSK 300/20). Tym samym, przesłanka ta jest zbliżona do wymogu możliwości kontynuowania działalności przez taki wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych jako niezależne przedsiębiorstwo.

W tym kontekście należy zauważyć, że w związku z dokonaniem transakcji Nabywca przejmie przede wszystkim wszystkich pracowników Działu, umowy z klientami, umowy z podwykonawcami, a wraz z tym niezbędny do prowadzenia działalności know-how oraz wiedzę i doświadczenie. Dodatkowo Nabywca przejmie środki trwałe i wyposażenie stanowiące rzeczy ruchome wykorzystywane w pracy przez pracowników Działu.

W Dziale brak jest osobnych wewnętrznych komórek organizacyjnych zajmujących się obsługą zadań pomocniczych w stosunku do głównej działalności Działu tj. administracja, HR, IT, księgowości, wsparcie podatkowe, prawne i innego rodzaju. Część z tych zadań jest wykonywana przez Spółkę, część przez podmioty zewnętrzne na podstawie umów zawartych ze Spółką (umowy nieprzypisane bezpośrednio do Działu). Zdaniem Sprzedającego okoliczność ta nie wyklucza jednak uznania, iż Dział stanowi wyodrębnioną organizacyjnie całość. W orzecznictwie przyjmuje się, iż do uznania, że doszło do dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa wystarczające jest przeniesienie minimum środków pozwalających na kontynuowanie działalności. W tym zakresie NSA wskazał, iż: „W sytuacji, gdy braki w określonych nabytych składnikach majątku nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, to nie mogą one przesądzić, że nie doszło do jego dostawy. Dla zbycia przedsiębiorstwa wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej” (por. wyrok NSA z 29 lipca 2019 r., sygn. I FSK 1453/19).

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w wyroku NSA z 4 lipca 2016 r., sygn. I FSK 1204/16. W ten sam sposób o zakresie niezbędnych składników majątkowych wchodzących w skład ZCP wypowiadają się przedstawiciele doktryny (por. A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XV, Warszawa 2021, art. 6). Tym samym, zdaniem Spółki fakt, iż Dział nie posiada własnego zaplecza administracyjnego, IT, księgowego, HR, prawnego, podatkowego nie wpływa na brak możliwości uznania Działu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Sprzedający uważa bowiem, że funkcje te mają charakter jedynie pomocniczy w stosunku do działalności prowadzonej przez Dział i w żaden sposób nie wpływają na jego istotę. Tym samym należy uznać, że takie braki w nabytych składnikach majątku nie mają istotnego znaczenia i nie wpływają na uznanie, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Dodatkowo, co istotne, w przedsiębiorstwie Nabywcy funkcjonuje zaplecze administracyjne, IT, księgowe, HR, wsparcie prawne i podatkowe oraz wsparcie innego rodzaju zapewniane przez odpowiednie działy i jednostki funkcjonujące w przedsiębiorstwie Nabywcy lub przez podwykonawców realizujących zadania na podstawie umów łączących ich z Nabywcą. Tym samym zaplecze i wsparcie tego rodzaju będzie w stanie zapewnić całą obsługę pomocniczą w stosunku do działalności podstawowej Działu po jego włączeniu do przedsiębiorstwa Nabywcy. To sprawia, że przejście pracowników lub praw wynikających z umów z przedsiębiorstwa Sprzedającego do Nabywcy nie byłoby celowe i ekonomicznie uzasadnione. Tym samym, zdaniem Sprzedającego, przejście takiego zaplecza wraz z Działem nie może uniemożliwiać uznania, że Dział stanowi lub nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Sprzedający wskazuje także, że pomimo braku formalnego wydzielenia Działu w strukturze Spółki w ramach regulaminu lub statutu, zdaniem Sprzedającego należy uznać, iż w praktyce jest on rzeczywiście wyodrębniony, czego przejawem są m.in. odpowiednie postanowienia umów o pracę i umów zlecenie wskazujące jako miejsce zatrudnienia Dział czy przypisanie do Działu dyrektora w randze Partnera, który odpowiada przed zarządem Spółki, a nie pozostałymi działami. Z powyższego wynika zatem, że dokonano faktycznego wyodrębnienia organizacyjnego Działu ze struktur Spółki. Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Dział nie jest co prawda w pełni niezależny finansowo od Spółki, ale można w jego przypadku mówić o odrębności finansowej. Plany finansowe (budżety) tworzone są odrębnie dla każdego działu, w tym również dla Działu. Budżet uwzględnia przychody i koszty funkcjonowania Działu (w tym koszty wynagrodzeń pracowników). Koszty oraz przychody są odpowiednio księgowane na kontach księgowych dotyczących Działu, a ogólne koszty Spółki przypisywane są do Działu na podstawie ustalonego w Spółce klucza alokacji. Brak samodzielnego rachunku bankowego dla Działu nie stanowi o braku wyodrębnienia finansowego. Istotna w tym przypadku jest możliwość przypisania środków pieniężnych odpowiadających działalności Działu, a nie sam fakt dysponowania przez Dział rachunkiem bankowym osobnym względem Spółki i pozostałych działów.

Jak zostało wskazane powyżej, w Dziale brak jest osobnych wewnętrznych komórek organizacyjnych zajmujących się obsługą zadań pomocniczych w stosunku do głównej działalności Działu tj. HR, IT lub księgowości. Część z tych zadań jest wykonywana przez Spółkę, część przez podmioty zewnętrzne. Nie stoi to jednak na przeszkodzie ustalenia odrębności finansowej Działu (i przypisania do Działu odpowiedniej części kosztów związanych z zapewnieniem przez Spółkę obsługi we wskazanym wyżej zakresie na rzecz Działu), której nie należy utożsamiać z pełną samodzielnością finansową, czy też samodzielnym sporządzaniem bilansu. O wyodrębnieniu finansowym można mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przypadku Działu istnieje możliwość wyodrębnienia podstawowych informacji majątkowych, tj. przychodów oraz kosztów, jakie Dział ponosi, a więc można mówić o jego odrębności finansowej. Powyższe stanowisko w zakresie podatku VAT zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 23 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Po 1261/16, a następnie w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.150.2019.4.MK.

Interpretacja ta odnosiła się do bardzo podobnego stanu faktycznego, jak w przedstawionej sprawie, dotyczyła bowiem wyodrębnionego departamentu spółki jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Analogicznie stanowisko zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 960/16. Należy więc uznać, że Dział jest wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo, czyli jest wyodrębniony z przedsiębiorstwa głównego, przy czym wyodrębniona część stanowi całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że stanowi na tyle zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym kompleks praw, obowiązków i rzeczy), iż zdolna jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Dodatkowo Nabywca wskazuje, że jego zamiarem jest kontynuowanie działalności Działu po jego przejęciu. Nabywca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się m.in. zarządzaniem nieruchomościami, a tym samym nabycie Działu i włączenie go do swojego przedsiębiorstwa pozwoli mu na rozszerzenie zakresu prowadzonej działalności. Tym samym należy przyjąć, że Dział stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a jego sprzedaż będzie stanowić transakcję podlegającą wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że A. sp. z o.o. prowadzi usługową działalność gospodarczą w sektorze nieruchomości, w ramach której można wyróżnić następujące główne obszary:

a)pośrednictwo w obrocie nieruchomościami oraz w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnych;

b)doradztwo transakcyjne w zakresie inwestycji na rynku nieruchomości komercyjnych;

c)zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi;

d)wycena nieruchomości;

e)badanie rynku nieruchomości.

Spółka posiada w swojej strukturze osobne jednostki organizacyjne, które zajmują się poszczególnymi liniami biznesowymi. Jedną z takich jednostek jest dział zarządzania nieruchomościami („Dział”), który będzie przedmiotem sprzedaży na rzecz B sp. z o.o. Przedmiotem transakcji będą wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład Działu, tj.:

a)środki trwałe i wyposażenie stanowiące rzeczy ruchome wykorzystywane w pracy przez pracowników Działu - to jest:

i.sprzęt i wyposażenie biurowe,

ii.sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne przypisane do konkretnych pracowników Działu,

iii.telefony przypisane do konkretnych pracowników Działu,

iv.samochód osobowy przypisany do konkretnego pracownika Działu,

b)składniki niematerialne, należności i zobowiązania - to jest:

i.cały personel Działu - pracownicy wykonujący swoje obowiązki na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych,

ii.programy komputerowe służące do realizacji specyficznych zadań w zakresie zarządzania nieruchomościami,

iii.prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Działu, tj.:

‒umowy o zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi zawarte z klientami,

‒umowy z podmiotami zapewniającymi usługi utrzymania konkretnych nieruchomości zarządzanych przez Dział i inne umowy z podwykonawcami - m.in. umowy na usługi utrzymania technicznego nieruchomości, ochrony mienia, doradztwa w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, obsługi technicznej i inne umowy na świadczenie usług,

iv.wierzytelności i zobowiązania związane z działalnością Działu, m.in.: należności z umów związanych z działalnością Działu, zobowiązania wynikające z umów z pracownikami do zapłaty należnych wynagrodzeń; zobowiązania do zapłaty z tytułu zawartych umów; zobowiązania publicznoprawne,

v.obowiązkowa polisa OC zarządcy nieruchomości,

vi.wartości niematerialne i prawne obejmujące w szczególności reputację, ustalone procesy biznesowe, kontakty w branży, wiedzę i umiejętności wyszkolonych pracowników, bazy danych, informacje dotyczące rynku.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy transakcja sprzedaży Działu będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy i czy w związku z tym transakcja ta będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych w Państwa przedsiębiorstwie, będący przedmiotem planowanego zbycia, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przedstawione przez Państwa okoliczności sprawy wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Mimo tego, że Dział nie został formalnie wyodrębniony w Spółce (np. poprzez regulaminy, statuty, uchwały zarządu lub inne podjęte decyzje i dokumenty), jest wyodrębniony organizacyjnie poprzez przypisanie mu konkretnych kompetencji, zadań i obowiązków oraz odrębnego zespołu pracowników. Dział posiada ponadto swoją własną, wewnętrzną strukturę organizacyjną, na czele której stoi Dyrektor Działu. Dyrektor zarządza Działem w sposób autonomiczny i samodzielny.

Rozliczenia księgowe Spółki prowadzone są w taki sposób, że w każdym momencie możliwe jest zidentyfikowanie przyporządkowanych do Działu przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów. Dla Działu prowadzone są odrębne konta księgowe, a także tworzone są odrębne plany finansowe. Opisany we wniosku zespół składników jest więc wyodrębniony finansowo (istnieje możliwość wyodrębnienia podstawowych informacji o jego sytuacji finansowej i majątkowej).

Do Działu można przypisać określony zakres pełnionych zadań i obowiązków polegający na świadczeniu usług zarządzania nieruchomościami komercyjnymi w szerokim zakresie. Dział posiada autonomię i niezależność w realizacji swoich zadań. Ponadto, jak Państwo wskazali, Nabywca ma zamiar kontynuowania działalności Działu po jego przejęciu. Dzięki temu, że w przedsiębiorstwie Nabywcy funkcjonuje zaplecze administracyjne, IT, księgowe, HR, wsparcie prawne i podatkowe oraz wsparcie innego rodzaju, Nabywca będzie w stanie zapewnić całą obsługę pomocniczą w stosunku do działalności podstawowej Działu po jego nabyciu.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zorganizowanego zespołu składników majątkowych, mających stanowić przedmiot zbycia, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji uznania sprzedawanego zespołu składników majątkowych składających się na Dział zarządzania nieruchomościami za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, planowana transakcja sprzedaży ww. zespołu składników do spółki Nabywcy, będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Państwa stanowisko należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie pytań nr 2 i 3 dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).