Temat interpretacji
Uznanie aportu Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki za odpłatną dostawę towarów oraz prawo do odliczenia podatku VAT przez Spółkę z tytułu otrzymania aportu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
12 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
-uznania aportu Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki za odpłatną dostawę towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
-prawa do odliczenia podatku VAT przez Spółkę z tytułu otrzymania aportu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
Uzupełnili go Państwo pismem z 10 czerwca 2022 r. (wpływ 10 czerwca 2022 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowana będąca stroną postępowania: spółka
2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:1; 2
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 w czerwcu 2021 r. kupili nieruchomość gruntową niezabudowaną (dalej odpowiednio: „Transakcja zakupu” oraz „Nieruchomość”).
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wszystkie działki składające się na Nieruchomość są w całości przeznaczone pod zabudowę. Taka klasyfikacja obowiązywała już momencie zawierania Transakcji zakupu.
W Transakcji zakupu strony ustaliły (w drodze przetargu) cenę brutto w kwocie: (…) zł. Transakcja zakupu w całości była opodatkowana 23% stawką VAT. Kwota netto to zatem: (…) zł, a kwota VAT to: (…) zł (dalej: „VAT od transakcji zakupu”).
Na mocy Transakcji zakupu Wnioskodawca 1 nabył 60/100 udziału w prawie własności Nieruchomości, a Wnioskodawca 2 nabył 40/100 w prawie własności Nieruchomości.
Wnioskodawca 1 jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT od ponad 10 lat. Wnioskodawca 2 jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT od ponad 10 lat.
W związku z Transakcją zakupu Nieruchomości Wnioskodawca 1 otrzymał od sprzedającego fakturę VAT – na kwotę proporcjonalną do nabytego udziału w prawie własności Nieruchomości (dalej: „Faktura zakupu Wnioskodawcy 1”). W związku z Transakcją zakupu Nieruchomości Wnioskodawca 2 otrzymał od sprzedającego fakturę VAT – na kwotę proporcjonalną do nabytego udziału w prawie własności Nieruchomości (dalej: „Faktura zakupu Wnioskodawcy 2”).
Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 (dalej: „Wnioskodawcy 1 i 2”) nabyli ją w związku z prowadzonymi działalnościami gospodarczymi i odliczyli VAT od transakcji zakupu. Wnioskodawcy 1 i 2 nabyli Nieruchomość z myślą o jej sprzedaży w przyszłości (niesprecyzowanej – uzależniali to od ogólnej sytuacji gospodarczej, w szczególności na rynku nieruchomości oraz osobistej sytuacji finansowej).
Co istotne, charakter Nieruchomości (powierzchnia ok. 20 ha, przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego m.in. pod obiekty produkcyjne i magazynowe) wyklucza używanie jej do celów osobistych.
Wnioskodawcy 1 i 2 planują wnieść Nieruchomość w formie aportu (dalej: „Aport”) do spółki jawnej (dalej zamiennie: „Spółka” albo „Wnioskodawca 3”).
Wnioskodawcy 1 i 2 są jedynymi wspólnikami Spółki. Na dzień wniesienia aportu Spółka będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.
Przed wniesieniem Aportu Wnioskodawcy 1 i 2 będą dysponować wyceną Nieruchomości (dalej: „Wycena”), która prawdopodobnie nie będzie odbiegać w znaczący sposób od kwoty określonej w Transakcji zakupu. Wycena zostanie sporządzona w kwocie netto. W umowie spółki Aport zostanie wyceniony w wartości brutto. Przyjęta zostanie kwota wynikająca z Wyceny (netto) powiększona o należny podatek VAT.
Wnioskodawcy 1 i 2 w związku z Aportem wystawią na Spółkę faktury z 23% stawką VAT. W obecnej niestabilnej sytuacji społeczno-gospodarczo-ekonomicznej dokonywane przez biegłych wyceny mogą rozmijać się z ostateczną ceną transakcyjną (zarówno na plus, jak i na minus).
Wnioskodawcy 1 i 2 wskazują zatem, że podjęli negocjacje z potencjalnymi nabywcami i próbują wynegocjować możliwie wysoką cenę, co do zasady możliwe wyższą niż cena zastosowana w Transakcji zakupu. Na dzień dzisiejszy nie sposób przewidzieć, w jakim tempie te negocjacje będą się toczyć (oraz jaki będzie ich stan na dzień Aportu) i czy w ogóle zakończą się osiągnięciem porozumienia do czasu Aportu.
Z tego względu Wnioskodawcy 1 i 2 postanowili wnieść nieruchomość Aportem do Spółki, bowiem w przypadku występowania tylko jednego sprzedawcy ułatwia to prowadzenie negocjacji, zabezpieczenie potencjalnego nabywcy co do sprzedaży i zwrotu ewentualnie przyjętych zadatków/zaliczek, a w konsekwencji pozwala na uzyskanie lepszych warunków sprzedaży. Łatwiej jest bowiem toczyć negocjacje oraz sfinalizować transakcje, gdy właścicielem całej nieruchomości jest jeden podmiot. Gdy nieruchomość jest przedmiotem współwłasności potencjalni nabywcy często nie chcą angażować się w negocjacje obawiając się, że ostatecznie u zbywających powstanie różnica zdań (np. co do akceptowalnej ceny czy samego faktu sprzedaży, czy też może dojść do wzrostu ceny po stronie drugiego sprzedającego).
Przedmiotem złożonego wniosku nie jest ocena prawidłowości stawki podatku. Jako element stanu faktycznego Wnioskodawcy wskazują, że 23% stawka VAT ma zastosowanie zarówno do Transakcji zakupu, jak i do Aportu (o ile podlega on opodatkowaniu, co stanowi przedmiot pytania nr 1), ze względu na charakter przedmiotu sprzedaży.
Pytania
1.Czy Aport Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki będzie stanowił odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.)?
2.Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z tytułu otrzymania Aportu?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Aport Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki będzie stanowił odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).
2.Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z tytułu otrzymania Aportu.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej »podatkiem«, podlegają (…) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)”.
Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT: „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o (…) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.
Odnosząc się do zagadnienia odpłatnej dostawy towarów zauważyć należy, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Również świadczenie o charakterze rzeczowym może stanowić wynagrodzenia. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp., będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT: „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o (…) sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”.
Ustawa o VAT nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną, jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Jak zauważył Trybunał w wyroku C-102/86: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.
Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93, gdzie TSUE zauważył, iż czynność: „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r., C-154/80 TSUE stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Wkład niepieniężny, czyli aport, to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w świetle art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).
W świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, nieruchomość będąc rzeczą spełnia zawartą w tym przepisie definicję towaru. Natomiast z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów, gdy następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z odpłatnością za dane świadczenie mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek.
Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony. Wnioskodawcy 1 i 2 planują wnieść aportem Nieruchomość do spółki jawnej. W wyniku tej czynności Wnioskodawca 1 i 2 zwiększą wartość swoich wkładów, co przekłada się na udział w zyskach Spółki. W umowie tej spółki Aport zostanie wyceniony według wartości brutto. Na moment Aportu Wnioskodawcy 1 i 2 oraz Spółka będą czynnymi podatnikami VAT.
Istota spółki jawnej uregulowana jest w Tytule II. Spółki osobowe, Dziale I. Spółka jawna, ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1526 ze zm.; dalej jako: „KSH”).
Zgodnie z art. 22 § 1 KSH, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
W myśl art. 25 pkt 2 KSH, umowa spółki jawnej powinna zawierać określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość.
Stosownie do art. 48 § 2 KSH, wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Jak stanowi art. 49 § 1 KSH, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie.
Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 KSH). Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu (art. 51 § 1 KSH).
Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (art. 51 § 2 KSH).
W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki jawnej, spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy.
Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, wniesienie aportu uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
W związku z powyższym wniesienie aportu w postaci nieruchomości do spółki jawnej spełnia warunek dostawy towaru i ma wspomniany przymiot odpłatności. W szczególności, w przypadku aportu:
a)mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport,
b)istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. ogółu praw i obowiązków udziału w zyskach), będącym świadczeniem wzajemnym,
c)wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. ogółu praw i obowiązków posiada określoną wartość ekonomiczną.
Wobec powyższego, wniesienie Nieruchomości w formie aportu do Spółki, dokonane przez Wnioskodawców 1 i 2, będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.
Ad 2.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 Ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi:
1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług”.
Wnioskodawcy 1 i 2 uznali, że łatwiej będzie w korzystnej cenie sprzedać Nieruchomość, gdy jej właścicielem będzie jeden podmiot. W związku z tym dokonali Aportu. Oznacza to, że Spółka nabyła odpłatnie Nieruchomość (argumenty w tym zakresie przedstawione są w stanowisku do pytania nr 1), w celu jej odsprzedaży w ramach czynności opodatkowanych VAT. Aport zostanie udokumentowany fakturami z wykazanym podatkiem VAT.
Wobec powyższego, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT na podstawie art. art. 86 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wyjaśnić również należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np.: świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.
W świetle wskazanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że planowana transakcja wniesienia aportem nieruchomości (działki niezabudowanej) spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawana jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT od ponad 10 lat. W czerwcu 2021 r. kupili – w związku z prowadzonymi działalnościami gospodarczymi – nieruchomość gruntową niezabudowaną. Transakcja zakupu w całości była opodatkowana 23%. stawką VAT, a Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 odliczyli VAT od transakcji zakupu. Wnioskodawca 1 i 2 planują wnieść Nieruchomość w formie aportu do spółki jawnej, której są wspólnikami. Spółka będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania aportu Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki za odpłatną dostawę towarów.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Nieruchomość stanowiła składnik majątku prowadzonych przez Wnioskodawcę 1 i Wnioskodawcę 2 działalności gospodarczych, z tytułu których są oni zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT, to Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 dokonując wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki w postaci ww. działki, działają jako podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, wniesienie przez Wnioskodawcę 1 i Wnioskodawcę 2 aportem do Spółki opisanej we wniosku działki stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.
Tym samym aport ww. działki niezabudowanej stanowi odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, Aport Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem stanowisko Zainteresowanych dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą również kwestii prawa do odliczenia podatku VAT przez Spółkę z tytułu otrzymania aportu.
W świetle art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Jak wskazano powyżej, aport Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 i 2 do Spółki stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jednocześnie, z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy 1 i 2 w związku z Aportem wystawią na Spółkę faktury z 23% stawką VAT. Na dzień wniesienia aportu Spółka będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, a Nieruchomość będzie wniesiona do Spółki w celu dalszej odsprzedaży.
Zatem Spółce, jako nabywcy działki niezabudowanej, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tej transakcji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.
Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu otrzymania Aportu. Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.
Tym samym stanowisko Zainteresowanych dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).