Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur w związku z realizacją projektu
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz., 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 22 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.186.2020.1.PRM (doręczone Stronie w dniu 14 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn. () - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 22 kwietnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.186.2020.1.PRM (skutecznie doręczonym w dniu 14 kwietnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn. ().
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
W dniu 6 listopada 2019 r. Gmina podpisała umowę z Zarządem Województwa () na realizację projektu pn. (), w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność tj. wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich.
Celem operacji jest rozwój turystyki, kultury i rekreacji na obszarze Lokalnej Grupy Działania, a ponadto zwiększenie dostępności do kultury mieszkańców LGD oraz budowanie marki kulturalnej obszaru.
Całkowita wartość projektu wynosi () zł. Dofinansowanie dla Gminy wynosi () zł. Pozostała kwota stanowi wkład własny Gminy. Wypłata dotacji następuje po realizacji zadania, na podstawie końcowego protokołu odbioru oraz akceptacji wniosku o płatność. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 - § 17 ust. 1 pkt 9 pomoc nie obejmuje podatku VAT, jeżeli możliwe jest jego odzyskanie. W przypadku braku takiej możliwości VAT jest kosztem kwalifikowanym, czyli możliwym do współfinansowania z PROW.
Utworzona infrastruktura będzie ogólnodostępna i bezpłatnie udostępniana mieszkańcom oraz turystom obszaru LGD ().
Projekt nie będzie generował dochodów dla gminy, w związku z czym Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).
Nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu udokumentowane zostanie fakturami VAT, na których jako nabywca zostanie wskazany Wnioskodawca tj. Gmina.
Ponadto Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał w jakimkolwiek czasie i zakresie nabywanych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a efekty realizacji projektu nie będą w jakimkolwiek czasie i zakresie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Konieczność wydania interpretacji w przedmiotowej sprawie jest wymagana przez Urząd Marszałkowski Województwa ().
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedmiotowego projektu?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
W projekcie Gmina wskazuje podatek VAT jako koszt kwalifikowalny, ponieważ nie ma możliwości jego odzyskania zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221).
Zakupy towarów i usług w projekcie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności nieopodatkowanej. Podatek VAT w związku z tym nie podlega odliczeniu. Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami, ponieważ efekty tych prac nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.
Projekt nie generuje i nie będzie generować żadnych przychodów, w związku z powyższym brak jest czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie powstanie sprzedaż opodatkowana (brak podatku należnego). Nabyte towary i usługi w celu zrealizowania projektu nie mają związku z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi.
Wszystkie zakupione towary (środki trwałe) oraz usługi w ramach projektu, którego dotyczy zapytanie, zostaną zainstalowane na terenie Gminy. Gmina będzie ich właścicielem, będzie też ponosiła niezbędne koszty pozwalające na prawidłowe funkcjonowanie usługi wytworzonej w ramach projektu, zaś za korzystanie z usług nie będą pobierane żadne opłaty.
Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (), ponieważ nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej
ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa
w
art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art.
120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Zaprezentowana wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W związku w powyższym, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go, dla tej czynności, za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Za podatnika nie uznaje się - zgodnie art. 15 ust. 6 ustawy - organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach:
- gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz,
- gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, jak wynika z powyższych przepisów jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina podpisała umowę na realizację projektu pn. () w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Celem operacji jest rozwój turystyki, kultury i rekreacji na obszarze LGD, zwiększenie dostępności do kultury mieszkańców LGD a także budowanie marki kulturalnej obszaru.
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Infrastruktura utworzona w ramach realizowanego projektu będzie ogólnodostępna i bezpłatnie udostępniania zarówno mieszkańcom jak i turystom z obszaru LGD ().
Gmina nie będzie wykorzystywała zrealizowanego projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Nabyte towary i usługi związane z inwestycją udokumentowane zostaną fakturami, na którym jako nabywca wskazana zostanie Gmina.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. ().
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, aby rozliczyć podatek naliczony na zasadach przytoczonych w art. 86 ust. 1 ustawy, nabywane przez podatnika VAT czynnego towary i usługi muszą być wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Z wniosku wynika, że Gmina zawarła umowę na realizację projektu pn. (). Celem inwestycji jest rozwój turystyki, kultury i rekreacji na obszarze LGD (). Realizacja ww. wymienionego zadania wpisuje się zatem w zadania własne Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zadania te obejmują m.in. sprawy kultury oraz kultury fizycznej i turystyki. Wobec powyższego należy stwierdzić, że Gmina w ramach planowanej inwestycji będzie działała jako podmiot, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.
Poza tym, Wnioskodawca w opisie sprawy zaznaczył, że mająca powstać świetlica będzie miała charakter ogólnodostępny, a korzystanie z niej będzie bezpłatne. Gmina będzie wykorzystywała towary i usługi, nabyte w celu realizacji projektu, jak również samą zrealizowaną inwestycję do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Wobec tego, Gmina nie będzie wykorzystywała inwestycji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wydatki ponoszone w ramach inwestycji będą realizowane w ramach zadań własnych Gminy zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Zatem Gmina w ramach realizowanego projektu pn. () nie będzie działała - w tym zakresie - jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gminie nie przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi na realizację projektu pn. (). Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwać również prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Należy zauważyć, iż pojęcie koszty kwalifikowalne nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).
Stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej