Temat interpretacji
korekta podstawy opodatkowania
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty podstawy opodatkowania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT) i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej jest obsługa naziemna statków powietrznych, symbol PKD 52.23.Z (dalej: usługi handlingowe).
Rok obrotowy i rok podatkowy Spółki są zgodne z rokiem kalendarzowym.
Uzyskiwane przychody i poniesione koszty uzyskania przychodów Spółka ustala zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT). Siedziba Spółki i miejsce świadczenia usług handlingowych znajdują się na terenie Polski (dalej: kraj) i Spółka podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług i wysokość tego podatku Spółka ustala zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi handlingowe na rzecz przedsiębiorstw świadczących regularne i nieregularne usługi transportu lotniczego (dalej: Linie lotnicze), rozpoczynającego się lub kończącego na terenie krajowych portów lotniczych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wspólnotowego i krajowego Linie lotnicze świadczące usługi przewozu pasażerów, w przypadku gdy lot rozpoczyna się lub kończy na terytorium kraju, zobowiązane są, w sytuacji odmowy przyjęcia pasażera na pokład samolotu, odwołania lub opóźnienia lotu (dalej: zakłócenia) do świadczenia przewożonym pasażerom pomocy. Pomoc dla pasażerów, do której zobowiązana są Linie lotnicze, obejmuje m.in.:
-zapewnienie posiłków oraz napojów,
-zapewnienie noclegu,
-zapewnienie transportu.
Spółka zawiera z Liniami lotniczymi umowy na świadczenie usług handlingowych. W ramach zawieranych umów Linie lotnicze zlecają Spółce organizowanie pomocy dla pasażerów w przypadku wystąpienia zakłóceń (dalej: koszty pomocy). Spółka nie posiada zasobów, aby samodzielnie świadczyć taką pomoc. W umowach z Liniami lotniczymi, Spółka, w przypadku wystąpienia zakłóceń, zobowiązuje się do nabycia od dostawców zewnętrznych, we własnym imieniu, ale na rzecz Linii lotniczych, usług (usługi hotelowe, gastronomiczne i cateringowe oraz transportowe) a Linie lotnicze zobowiązują się do zwrotu Spółce poniesionych kosztów. W umowach pomiędzy Spółką i Liniami lotniczymi ustalany jest okres rozliczeniowy dla świadczonych usług handlingowych. Koszty pomocy stanowią część usług handlingowych.
W przypadku wystąpienia zakłóceń i świadczenia kosztów pomocy dla pasażerów Spółka otrzymuje od dostawców zewnętrznych faktury dokumentujące wyświadczone usługi, które zalicza do swoich kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy CIT. Następnie poniesionymi kosztami obciąża Linie lotnicze, uzyskując tym samym przychód w rozumieniu ustawy CIT. Wymienione koszty pomocy są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami Spółki z tytułu refakturowanych na Linie lotnicze usług świadczonych przez podmioty zewnętrzne. Koszty pomocy nie zostały ujęte w art. 16 ust.1 ustawy CIT.
Zdarzają się sytuacje, że Spółka nie otrzymuje w danym roku podatkowym od dostawców zewnętrznych wystawionych przez nich faktur dokumentujących wyświadczone przez nich usługi dotyczące kosztów pomocy (dalej: faktury), nie posiadając tych dokumentów nie dokonuje za nie płatności (nie ponosi wydatku), nie ma możliwości zaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały wyświadczone i nie obciąża Linii lotniczych tymi kosztami pomocy, ponieważ nie zna wartości wyświadczonych przez dostawców zewnętrznych usług. Faktury te Spółka otrzymuje z opóźnieniem, a opóźnienia te często obejmują okres kilku miesięcy, w trakcie których kończy się rok podatkowy Spółki i sporządzone zostaje sprawozdanie finansowe Spółki. W przypadku, gdy Spółka otrzymuje opóźnione faktury po zakończeniu roku podatkowego i po sporządzeniu przez Spółkę sprawozdania finansowego, Spółka uzyskuje informację, że nie rozliczyła z Liniami lotniczymi przychodów z tytułu refakturowania kosztów pomocy i nie rozliczyła tych kosztów pomocy jako swoich kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT, oraz, że nie wykazała tych kosztów pomocy w podstawie opodatkowania podatkiem VAT, chociaż zostały przez dostawców zewnętrznych wyświadczone w poprzednim roku podatkowym. W związku z tym Spółka zobowiązana jest do skorygowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy CIT, dotyczących poprzedniego roku podatkowego oraz do skorygowania podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
W przepisach ustawy CIT nie uregulowano wprost pojęcia refaktury i momentu powstania przychodu z tytułu refakturowanych usług.
W przepisach ustawy VAT nie uregulowano wprost momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu refakturowanych usług, natomiast w sposób pośredni uregulowano pojęcie refaktury, jako przypadek, że gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Pytanie (oznaczone we wniosku nr 3)
Czy w przypadku, gdy Spółka otrzymała od dostawców zewnętrznych w następnym roku podatkowym, po sporządzeniu przez Spółkę sprawozdania finansowego, faktury (również z oznaczeniem, że są to duplikaty faktur, pod warunkiem, że wcześniej Spółka nie otrzymała tych faktur) dokumentujące koszty pomocy wyświadczone przez dostawców zewnętrznych w poprzednim roku podatkowym, a następnie zwiększyła podstawę opodatkowania podatkiem VAT z tytułu refakturowania tych kosztów pomocy dla Linii lotniczych, korygując odpowiednie okresy rozliczeniowe, w których pasażerom udzielono pomocy w związku z zakłóceniami, zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT powinna wykazać w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała z opóźnieniem faktury dokumentujące koszty pomocy od dostawców zewnętrznych i refakturowała na Linie lotnicze te koszty pomocy, czyli w odpowiednim okresie rozliczeniowym przypadającym w roku podatkowym, w którym Spółka otrzymała opóźnione faktury?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki, w przypadku gdy otrzymała z opóźnieniem od dostawców zewnętrznych faktury dokumentujące koszty pomocy, zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu refaktury tych kosztów na rzecz Linii lotniczych może rozpoznać najwcześniej w momencie otrzymania tych faktur. Na podstawie otrzymanych z opóźnieniem faktur Spółka niezwłocznie wystawia dla Linii lotniczych refaktury korygujące podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży usług handlingowych za ustalony w umowie pomiędzy Liniami lotniczymi i Spółką okres rozliczeniowy, w którym świadczona była pomoc pasażerom w związku z występującymi zakłóceniami. Zgodnie z art. 29a ust. 17 ustawy VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Ponieważ przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania w przypadku otrzymania przez Spółkę z opóźnieniem faktur od dostawców zewnętrznych, powstaje w momencie otrzymania przez Spółkę tych faktur, zwiększenia podstawy opodatkowania w podatku VAT Spółka dokonuje w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała te opóźnione faktury.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).
W świetle art. 8 ust. 2a ustawy,
w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powyższy przepis jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
Przepis ten stanowi wdrożenie art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym
w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej jest obsługa naziemna statków powietrznych (usługi handlingowe).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczycie Państwo usługi handlingowe na rzecz przedsiębiorstw świadczących regularne i nieregularne usługi transportu lotniczego, rozpoczynającego się lub kończącego na terenie krajowych portów lotniczych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wspólnotowego i krajowego Linie lotnicze świadczące usługi przewozu pasażerów, w przypadku gdy lot rozpoczyna się lub kończy na terytorium kraju, zobowiązane są, w sytuacji odmowy przyjęcia pasażera na pokład samolotu, odwołania lub opóźnienia lotu (dalej: zakłócenia) do świadczenia przewożonym pasażerom pomocy. Pomoc dla pasażerów, do której zobowiązane są Linie lotnicze, obejmuje m.in.: zapewnienie posiłków oraz napojów, zapewnienie noclegu, zapewnienie transportu.
Zawieracie Państwo z Liniami lotniczymi umowy na świadczenie usług handlingowych. W ramach zawieranych umów Linie lotnicze zlecają Państwu organizowanie pomocy dla pasażerów w przypadku wystąpienia zakłóceń (koszty pomocy). Nie posiadacie Państwo zasobów, aby samodzielnie świadczyć taką pomoc. W umowach z Liniami lotniczymi, w przypadku wystąpienia zakłóceń, zobowiązujecie się do nabycia od dostawców zewnętrznych, we własnym imieniu, ale na rzecz Linii lotniczych, usług (usługi hotelowe, gastronomiczne i cateringowe oraz transportowe) a Linie lotnicze zobowiązują się do zwrotu Państwu poniesionych kosztów. W umowach pomiędzy Państwem i Liniami lotniczymi ustalany jest okres rozliczeniowy dla świadczonych usług handlingowych. Koszty pomocy stanowią część usług handlingowych.
W przypadku wystąpienia zakłóceń i świadczenia kosztów pomocy dla pasażerów otrzymujecie Państwo od dostawców zewnętrznych faktury dokumentujące wyświadczone usługi. Następnie poniesionymi kosztami obciążacie Linie lotnicze,
Zdarzają się sytuacje, że nie otrzymujecie Państwo w danym roku podatkowym od dostawców zewnętrznych wystawionych przez nich faktur dokumentujących wyświadczone przez nich usługi dotyczące kosztów pomocy (faktury), nie posiadając tych dokumentów nie dokonujecie za nie płatności (nie ponosicie wydatku). Faktury te otrzymujecie Państwo z opóźnieniem, a opóźnienia te często obejmują okres kilku miesięcy, w trakcie których kończy się rok podatkowy i sporządzone zostaje sprawozdanie finansowe. W przypadku, gdy otrzymujecie Państwo opóźnione faktury po zakończeniu roku podatkowego i po sporządzeniu sprawozdania finansowego, uzyskujecie Państwo informację, że nie rozliczyliście Państwo z Liniami lotniczymi przychodów z tytułu refakturowania kosztów pomocy oraz, że nie wykazaliście tych kosztów pomocy w podstawie opodatkowania podatkiem VAT, chociaż zostały przez dostawców zewnętrznych wyświadczone w poprzednim roku podatkowym. W związku z tym zobowiązani jesteście m.in. do skorygowania podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy macie Państwo wątpliwości czy w przypadku, gdy otrzymacie od dostawców zewnętrznych w następnym roku podatkowym, po sporządzeniu sprawozdania finansowego, faktury (również z oznaczeniem, że są to duplikaty faktur, pod warunkiem, że wcześniej nie otrzymaliście tych faktur) dokumentujące koszty pomocy wyświadczone przez dostawców zewnętrznych w poprzednim roku podatkowym, a następnie zwiększyliście podstawę opodatkowania podatkiem VAT z tytułu refakturowania tych kosztów pomocy dla Linii lotniczych, korygując odpowiednie okresy rozliczeniowe, w których pasażerom udzielono pomocy w związku z zakłóceniami, zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT powinniście Państwo wykazać w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymaliście z opóźnieniem faktury dokumentujące koszty pomocy od dostawców zewnętrznych i refakturowaliście na Linie lotnicze te koszty pomocy, czyli w odpowiednim okresie rozliczeniowym przypadającym w roku podatkowym, w którym Spółka otrzymała opóźnione faktury.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Nie istnieje żadna szczególna zasada określenia momentu powstania obowiązku przy refakturowaniu.
Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy,
obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją, podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi. Przy czym nie ma tu znaczenia moment wystawienia refaktury.
Data ta będzie tożsama z dniem wykonania usługi dla pierwotnego wykonawcy, ponieważ moment wykonania usługi jest jeden – niezależnie od faktu, że usługa jest refakturowana. Oznacza to, że podatnik postępuje tak, jakby sam wykonywał tę usługę.
W myśl art. 106a ustawy,
przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:
1)sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2)dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b)państwa trzeciego.
3)świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone zgodnie z art. 28k ust. 1, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, dla których państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Według art. 106i ust. 1 ustawy,
fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.
Na mocy art. 106i ust. 7 ustawy,
faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:
1)dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2)otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
Biorąc po uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że moment wykonania refakturowanych usług jest taki sam, jak moment wykonania tych usług przez pierwotnego usługodawcę. W zaistniałych okolicznościach zdarzeniem powodującym wykonanie usługi jest dzień, w którym usługa została faktycznie wykonana. W przypadku refakturowania uznaje się, że Państwo (podmiot refakturujący) traktowany jest jako usługodawca, który nabywa daną usługę, co oznacza, że moment wykonania usługi jest jeden, niezależnie od faktu, że usługa taka podlega refakturowaniu. Dniem wykonania usługi jest zatem dzień, w którym została wykonana dana czynność, ponieważ w tym przypadku nie mamy do czynienia z nowym momentem wykonania usługi.
Reasumując, na gruncie przepisów ustawy, w przypadku refakturowania przez Państwa usług obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania tej usługi.
Skoro obowiązek podatkowy powstał w momencie wykonania usług, zobowiązani Państwo byliście do udokumentowania usług fakturą VAT, czego nie zrobiliście. We wniosku wskazaliście Państwo, że nie otrzymaliście od dostawców zewnętrznych faktur i nie obciążyliście tymi kosztami Linii lotniczych, ponieważ nie znacie wartości wyświadczonych usług.
Jak już wskazano wyżej, moment wykonania refakturowanych usług jest taki sam, jak moment wykonania tych usług przez pierwotnego usługodawcę.
Skoro nie wystawiliście Państwo faktury w momencie wykonania usługi, to wystawiając fakturę z opóźnieniem podatek powinniście Państwo rozliczyć za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Zauważyć należy, że jeżeli nie wystawiliście Państwo faktury dokumentującej usługę, to nie można mówić, że wystawiając fakturę z opóźnieniem dojdzie do zwiększenia podstawy opodatkowania.
Wobec powyższego Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ocena prawna Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie dla Państwa tj. nie wywołuje skutków prawnych po stronie Państwa kontrahentów.
W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).