Temat interpretacji

prawa do korzystania z metody kasowej i składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2020 r. (data wpływu 3 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 23 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania z metody kasowej i składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania z metody kasowej i składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 listopada 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.751.2020.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 23 listopada 2020 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca spełnia ustawową definicję małego podatnika art. 2 pkt 25 ustawy o podatku od towarów i usług (a więc wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana ze sprzedażą elementów ogrodzeniowych, takich jak panele metalowe, słupki metalowe ogrodzeniowe, obejmy z akcesoriami montażowe, sklasyfikowaną PKD 47.52.Z, dostawą oraz montażem systemów SOS (Sterownik otwierany syreną do stosowania w osiedlach mieszkaniowych) sklasyfikowanych 43.21.1, montażem paneli ogrodzeniowych sklasyfikowanych 43.99.Z, naprawą ogrodzeń. Wnioskodawca prowadzi skład budowlany, na którym dokonuje sprzedaży ww. elementów, posiada również zatrudnionego pracownika, z którym wykonuje na zlecenie klientów ogrodzenia ze sprzedawanych paneli oraz instalacji sterowników do ogrodzeń. Branża, w której działa Wnioskodawca charakteryzuje się dość znacznymi terminami płatności za wykonaną usługę. W związku z obowiązującymi regulacjami ustawy VAT, które umożliwiają małym podatnikom rozliczać podatek VAT metodą kasową polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do dokonanych dostaw towarów lub świadczonych usług z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, Wnioskodawca złożył 31 marca 2020 r. zgłoszenie aktualizujące VAT-R, w którym wybrał sposób powstania obowiązku podatkowego zgodnie z metodą kasową i jako zastosowanie wskazał miesiąc kwiecień 2020 r., rodzaj deklaracji VAT 7K, natomiast pierwsza deklaracja za luty 2020 r. Za miesiąc kwiecień 2020 r. Wnioskodawca złożył deklarację rozliczeniową VAT-7 wraz z plikami JPK rozliczając podatek VAT od sprzedanych towarów i usług metodą kasową. Wskazać należy, że wartość świadczenia usług i dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy VAT dokonanych przez Wnioskodawcę przekroczyła w poprzedzających 4 kwartałach kwotę 50 000 bez podatku VAT.

Łączna wartość sprzedaży (bez kwoty podatku) dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy wyniosła :

Kwiecień 2019

Maj 2019

Lipiec 2019

Sierpień 2019

Wrzesień 2019

Październik 2019

Listopad 2019

Grudzień 2019

Luty 2020

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 12 października 2015 r.

Wnioskodawca nie dokonywał ani nie dokonuje od początku prowadzenia działalności ani po dniu 30 czerwca aż do chwili obecnej importu towarów na zasadach określonych w art. 33a ust. l ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może rozliczać VAT metodą kasową i składać deklaracje VAT-7 (miesięczne)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczania podatku VAT metodą kasową z obowiązkiem składania deklaracji VAT-7 miesięcznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

1. Jak stanowi art. 21 ust. 1 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje: z dniem otrzymania całości lub części zapłaty w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1 po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej metodą kasową; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części. Posiadanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej.
2. Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Zgodnie z art. 99 ust. 2 ww. ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.
3. Jak stanowi art. 99 ust. 3a ustawy przepisów ust. 2 nie stosuje się do podatników, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, chyba że łączna wartość tych czynności bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł.
4. Mając na uwadze przywołane przepisy prawa wskazać należy, że zgodnie z art. 99 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług mały podatnik rozliczający się metodą kasową po przekroczeniu wartości sprzedaży towarów wymienionych w zał. 15 do ustawy w wysokości przekraczającej kwotę 50 000 zł bez podatku nie może składać deklaracji kwartalnych tylko miesięczne. Jednakże pomimo, że podatnik ten nie będzie mógł rozliczać się kwartalnie, nie traci prawa do metody kasowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro;

-przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 ustawy, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

-po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej metodą kasową; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

Mały podatnik może zrezygnować z metody kasowej, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę (art. 21 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 4 ustawy, mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak wynika z art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W myśl art. 99 ust. 3a ustawy, przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników:

1. rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
2. którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, chyba że łączna wartość tych czynności bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł, lub
3. którzy w danym kwartale dokonali importu towarów na zasadach określonych w art. 33a ust. 1.

Przy czym, jak stanowi art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016 r.

Natomiast przepis art. 99 ust. 3a pkt 3 ustawy dodany przez art. 33 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1495) ma zastosowanie jak wynika z art. 80 ww. ustawy zmieniającej do importu towarów dokonanego po dniu 30 czerwca 2020 r.

Na podstawie art. 99 ust. 3c ustawy, w przypadku gdy łączna wartość dostaw towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, bez kwoty podatku przekroczyła kwotę, o której mowa w ust. 3a, podatnicy, o których mowa w ust. 2 i 3, są obowiązani do składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za pierwszy miesiąc kwartału:

1. w którym przekroczono tę kwotę jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału; w przypadku gdy przekroczenie kwoty nastąpiło w drugim miesiącu kwartału, deklaracja za pierwszy miesiąc kwartału jest składana w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu kwartału;
2. następujący po kwartale, w którym przekroczono tę kwotę jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w trzecim miesiącu kwartału.

W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana ze sprzedażą elementów ogrodzeniowych, takich jak panele metalowe, słupki metalowe ogrodzeniowe, obejmy z akcesoriami montażowe, dostawą oraz montażem systemów SOS (Sterownik otwierany syreną do stosowania w osiedlach mieszkaniowych), montażem paneli ogrodzeniowych, naprawą ogrodzeń. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 12 października 2015 r. Wnioskodawca spełnia ustawową definicję małego podatnika zawartą w art. 2 pkt 25 ustawy o podatku od towarów i usług (a więc wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro). Wnioskodawca złożył 31 marca 2020 r. zgłoszenie aktualizujące VAT-R, w którym wybrał sposób powstania obowiązku podatkowego zgodnie z metodą kasową. Wartość świadczenia usług i dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy VAT dokonanych przez Wnioskodawcę przekroczyła w poprzedzających 4 kwartałach kwotę 50 000 bez podatku VAT. Łączna wartość sprzedaży (bez kwoty podatku) dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy wyniosła: kwiecień 2019 zł; maj 2019 zł; lipiec 2019 zł; sierpień 2019 zł; wrzesień 2019 zł; październik 2019 zł; listopad 2019 zł; grudzień 2019 zł; luty 2020 zł.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w opisanym stanie faktycznym może rozliczać VAT metodą kasową i składać deklaracje VAT-7 (miesięczne).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów uzyskanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej. Jest to jednak dobrowolne. Stąd też ustawa przewiduje, że jej stosowanie następuje w razie złożenia stosownego zawiadomienia w tej sprawie przez co podatnik wyraża wolę stosowania tej metody. Zawiadomienie w formie pisemnej powinno zostać złożone naczelnikowi urzędu skarbowemu w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który rozpocznie się stosowanie metody kasowej. Skuteczne złożenie zawiadomienia skutkuje tym, że od pierwszego dnia następnego okresu, podatnik stosuje metodę kasową. Obowiązek złożenia zawiadomienia nie oznacza obowiązku uzyskiwania zgody organu podatkowego na stosowanie tej metody. Przez samo złożenie zawiadomienia podatnik uzyskuje prawo do metody kasowej.

Wybranie metody kasowej powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje na zasadzie kasowej. Wybranie metody kasowej jest bezwzględnie obowiązujące w pewnym okresie czasu. Ze stosowania tej metody nie można bowiem zrezygnować przez 12 miesięcy. Prawo do stosowania metody kasowej można w tym okresie utracić (następuje to przede wszystkim na skutek przekroczenia limitów sprzedaży). Zarówno skutki rezygnacji, jak i skutki utraty prawa do stosowania metody kasowej następują z początkiem kolejnego okresu rozliczeniowego (miesiąca), w przypadku podatników, którzy utracili to prawo.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że skoro Wnioskodawca spełnia definicję małego podatnika wynikającą z art. 2 pkt 25 ustawy, a w złożonym 31 marca 2020 r. zgłoszeniu aktualizującym VAT-R, wskazał, że wybiera sposób powstania obowiązku podatkowego zgodnie z metodą kasową, to tym samym zostały spełnione warunki wskazane w art. 21 ust. 1 ustawy, uprawniające Wnioskodawcę do stosowania metody kasowej rozliczeń od 1 kwietnia 2020 r.

Co do zasady, zgodnie z cytowanym powyżej art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne. Przy czym, jak wynika z powołanego wyżej art. 99 ust. 3a ustawy, powyższej zasady nie stosuje się w odniesieniu do małych podatników stosujących metodę kasową, którzy utracili prawo rozliczeń kwartalnych m.in. w związku z przekroczeniem kwoty 50 000 zł z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy.

Przy czym wyjaśnić należy, że utrata możliwości składania deklaracji kwartalnych nie wiąże się z utratą prawa do stosowania metody kasowej rozliczeń podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro łączna wartość świadczenia usług i dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy VAT dokonanych przez Wnioskodawcę przekroczyła we wskazanych miesiącach w poprzedzających 4 kwartałach kwotę 50 000 zł (bez podatku VAT), to Wnioskodawca nie jest uprawniony do składania deklaracji kwartalnych. W świetle cytowanego wyżej art. 99 ust. 3c ustawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca jest obowiązany do składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne. Jednocześnie należy wskazać, że brak prawa do rozliczeń kwartalnych w związku z przekroczeniem limitu 50 000 zł, nie stoi na przeszkodzie, aby Wnioskodawca rozliczał się metodą kasową.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy należy wskazać, że w opisanym przypadku Wnioskodawca może stosować metodę kasową i składać deklaracje miesięczne.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej