Temat interpretacji

podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymywanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi, podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania, stawki podatku dla usług montażu urządzeń OZE wewnątrz budynków mieszkalnych oraz poza bryłą tych budynków, które będą wykonane po 31 marca 2020 r. oraz stawki podatku dla otrzymanej dotacji związanej z ww. usługami, prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu, braku opodatkowania podatkiem VAT czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymywanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi jest prawidłowe,

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu jest prawidłowe,

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymywanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi,

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania,

• stawki podatku dla usług montażu urządzeń OZE wewnątrz budynków mieszkalnych oraz poza bryłą tych budynków, które będą wykonane po 31 marca 2020 r. oraz stawki podatku dla otrzymanej dotacji związanej z ww. usługami,

• prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu,

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (Wnioskodawca) łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność opodatkowaną VAT i zwolnioną od tego podatku) oraz działalność pozostającą poza zakresem tego podatku. W sytuacji, kiedy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie do tego rodzaju działalności, Gmina dokonuje odliczenia podatku naliczonego w całości. W sytuacji gdy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą zarówno działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza VAT i nie jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie do któregoś z rodzajów tej działalności, podatek naliczony do odliczenia ustala się z wykorzystaniem:

• tzw. prewspółczynnika jeżeli dokonywane zakupy będą służyć działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza sferą VAT,

• tzw. współczynnika jeżeli dokonywane zakupy będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT, jak i czynnościom zwolnionym od tego podatku (podstawa prawna art. 86 ust. 1. ust. 2a-2h, ust. 7b, art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług).

Gmina w celu pozyskania środków złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. () współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020, działanie 4.1. Wsparcie Wykorzystania OZE.

Maksymalny poziom dofinasowania będzie kształtował się na poziomie 85 % wydatków kwalifikowanych, wkład własny Wnioskodawcy wynosił będzie co najmniej 15 % kosztów kwalifikowanych, ponadto beneficjent zobowiązuje się pokryć ze środków własnych wszystkie wydatki niekwalifikowalne w ramach projektu.

Realizacja inwestycji jest uzależniona od otrzymania przez Gminę dotacji. Zakładane dofinansowanie będzie obejmowało zakup oraz montaż nowych instalacji i mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii do produkcji:

• energii elektrycznej dzięki wykorzystaniu ogniw fotowoltaicznych,

• energii cieplnej dzięki wykorzystaniu instalacji solarnych.

Celem głównym projektu jest ochrona środowiska naturalnego oraz zwiększenie wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych OZE. Realizacja projektu przyczyni się do rozwiązania zdiagnozowanych problemów, a więc jest zgodna z celem działania 4.1.RPO W 2014-2020 (realizacja zadań przyczyniających się do wypełnienia zobowiązań wynikających z tzw. pakietu energetyczno-klimatycznego Unii Europejskiej oraz Strategii Europa 2020). Brak dywersyfikacji źródeł energii na terenie gminy sprawia, że system zaopatrzania w energię jest nieefektywny, obniża bezpieczeństwo energetyczne i skutkuje zanieczyszczeniem środowiska naturalnego. W związku z ograniczonym dostępem mieszkańców do odnawialnych źródeł energii oraz potrzebą poprawy jakości powietrza atmosferycznego konieczne jest podjęcie działań prowadzących do uregulowania sektora energetycznego na terenie Gminy. Realizacja projektu przyczyni się do podniesienia dostępności do odnawialnych źródeł energii dla mieszkańców Gminy, poprzez co w znacznym stopniu podniesie się jakość życia, a zanieczyszczenie powietrza na obszarze Gminy ulegnie zmniejszeniu. Budowa instalacji OZE to przede wszystkim zredukowanie emisji gazów cieplarnianych. Realizacja celów szczegółowych wpłynie pośrednio na wzrost atrakcyjności turystycznej regionu, poprawę warunków życia jego mieszkańców oraz bezpośrednio na poprawę stanu środowiska naturalnego.

Przedmiotem projektu jest zakup i montaż kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych. Grupą docelową projektu będą mieszkańcy Gminy (użytkownicy prywatni), którzy wyrazili chęć przystąpienia do projektu wyrażoną w formie deklaracji uczestnictwa od zainteresowanych udziałem w projekcie właścicieli nieruchomości. Łączna ilość zamontowanych instalacji na obiektach prywatnych w Gminie wyniesie 411 szt., w tym: 401 szt. jednostek wytwarzających energię cieplną oraz 10 szt. jednostek wytwarzających energię elektryczną.

Generalnie instalacje kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych będące przedmiotem inwestycji zostaną zamontowane w budynkach mieszkalnych należących do osób fizycznych mieszkańców Gminy, które są klasyfikowane według polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (PKOB 111) budynki mieszkalne jednorodzinne.

Niektóre instalacje będą natomiast zamontowane poza budynkami mieszkalnymi należącymi do mieszkańców, tj. w systemie wolnostojącym na gruncie lub na budynkach gospodarczych oddalonych od budynku mieszkalnego do 10 m lub też w budynkach mieszkalnych, w których prowadzona jest działalność gospodarcza o charakterze pomocniczym w ograniczonym zakresie w odniesieniu do wydajności infrastruktury tzn. użytkowanie infrastruktury do celów gospodarczych można uznać za działalność pomocniczą, jeżeli wydajność przydzielona co roku na taką działalność nie przekracza 20 % całkowitej rocznej wydajności infrastruktury.

Gmina planując przystąpienie do realizacji projektu wypełnia swoje zadania ustawowe. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sprawy ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gminy.

Na nieruchomościach wybranych w ramach naboru uczestników Gmina dokona zaprojektowania, zakupu i montażu instalacji solarnych i ogniw fotowoltaicznych. W związku z powyższym, w celu realizacji zadania Gmina będzie zawierała z Uczestnikami (właścicielami nieruchomości) w formie pisemnej umowy określające wzajemne zobowiązania formalne, organizacyjne i finansowe, które wynikają z montażu i eksploatacji instalacji solarnej i fotowoltaicznej na budynkach mieszkańców oraz określają warunki użyczenia nieruchomości dla potrzeb realizacji projektu.

Uczestnik projektu wyraża zgodę na realizację montażu instalacji solarnej lub fotowoltaicznej na terenie jego nieruchomości i w związku z tym montażem dokona wpłaty w określonym terminie określonej kwoty w zależności od wielkości instalacji na rachunek bankowy Urzędu. Dokonana wpłata mieszkańca będzie obejmowała wykonanie robót, obejmujących przede wszystkim zaprojektowanie i montaż instalacji wraz z dostawą materiałów i urządzeń niezbędnych do ich wykonania, uruchomienie instalacji, przeglądy i konserwację instalacji, wykonanie i wdrożenie systemu monitoringu efektów projektu, wykonanie usług obejmujących przede wszystkim zarządzanie i organizację robót, nadzór inwestorski, kontrole i odbiory instalacji. Wpłaty przez mieszkańców będą miały charakter obowiązkowy. Brak wpłaty tej kwoty w określonym terminie będzie równoznaczny z rezygnacją uczestnika projektu z udziału w realizacji projektu i odstąpieniem od umowy. Dobrowolne deklaracje właścicieli budynków składane na etapie naboru wniosków od zainteresowanych osób o chęci uczestnictwa w projekcie nie są wystarczające, aby nastąpiła dostawa i montaż zestawów solarnych i ogniw fotowoltaicznych, gdyż będą one miały miejsce tylko na tych nieruchomościach, których właściciele dokonają wpłaty.

W związku z tym wystąpi bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem Gminy a płatnościami wnoszonymi przez uczestników. Gmina będzie ujmowała powyższe wpłaty w swoich rejestrach sprzedaży oraz składanych deklaracjach VAT-7 w związku z czym rozliczy VAT należny z tego tytułu. Odstąpienie od umowy przez Gminę nastąpić może w przypadku braku możliwości technicznych montażu instalacji na nieruchomościach Uczestnika projektu.

W przypadku braku możliwości technicznych wpłacona kwota będzie podlegała zwrotowi. Zgodnie z założeniami dotyczącymi realizacji przedmiotowej inwestycji powyżej wymienione instalacje będą montowane zasadniczo na nieruchomościach stanowiących własność prywatną mieszkańców Gminy objętych społecznym programem mieszkaniowym tj. na dachach budynków mieszkalnych jak również dopuszcza się montaż instalacji poza budynkiem mieszkalnym na gruncie lub budynku gospodarczym.

Jednocześnie Uczestnik Projektu :

• wyrazi zgodę na dysponowanie przez Gminę swoją nieruchomością w zakresie niezbędnym do montażu instalacji solarnych i ogniw fotowoltaicznych wraz z urządzeniami towarzyszącymi oraz przeprowadzenia innych koniecznych robót związanych z wykonaniem inwestycji,

• zobowiąże się do ponoszenia wszystkich kosztów wykraczających poza ramy gwarancji wykonawcy instalacji solarnej i fotowoltaicznej,

• zrzeka się wszelkich roszczeń przeciwko gminie tytułem ewentualnego zaistnienia szkody związanej z realizacją umowy,

• zobowiąże się we własnym zakresie i na własny koszt do wykonania prac wykończeniowo-estetycznych wymagalnych w następstwie prac montażowych zestawu solarnego jak np. malowanie, drobne prace kosmetyczne przywracające estetykę budynku.

Ponadto Gmina nie będzie ponosiła żadnej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu ewentualnych roszczeń wynikających z zawartej umowy, zobowiąże też wykonawcę wyłonionego w trybie postępowania przetargowego do przeprowadzenia prac montażowych, będących przedmiotem umowy z zachowaniem szczególnej staranności aby zminimalizować powstanie ewentualnych szkód w trakcie prowadzenia prac.

Gmina zakłada, że po zamontowaniu instalacja solarna lub ogniwo fotowoltaiczne będzie własnością Gminy, którą Gmina użyczy Właścicielowi na okres 5 lat (od terminu ostatecznego zakończenia projektu). Po upływie tego okresu bez dodatkowych opłat na mocy umowy zawartej z właścicielem przy przystąpieniu do projektu, własność przechodzi na rzecz Właściciela.

Z racji tej czynności Gmina nie osiągnie żadnych dochodów. Wszystkie wydatki, poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Budowa urządzeń jest nierozerwalnie związana z istnieniem budynków, które będą wykorzystywały wytworzoną przez nie energię wyłącznie na potrzeby bieżące budynków stanowiących własność mieszkańców.

W konsekwencji w wyniku budowy urządzeń dojdzie do podwyższenia efektywności energetycznej budynku. Jednocześnie w ocenie Gminy jednostkowy koszt budowy (tj. przygotowanie dokumentacji, zakup urządzeń składowych, transport i montaż) urządzeń na posesji uczestnika projektu, który zostanie poniesiony przez Gminę, będzie wyższy niż opłata pobierana od Uczestnika projektu.

Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki związane z realizacją niniejszej inwestycji wystawione będą na Gminę . Projekt będzie finansowany z wyodrębnionego rachunku założonego przez Gminę dla projektu, płatności będą dokonywane odpowiednio do zakresu wykonywanych zadań.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) czynności objęte zakresem przedstawionym we wniosku:

1. Gminy na rzecz mieszkańców, dotyczących dostawy i montażu instalacji OZE mieszczą się w grupowaniu:
   • PKWiU 43.22.12.0 Roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych dla instalacji solarnych,
   • PKWiU 43.21.10.2 Roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych dla instalacji fotowoltaicznych.

1. Podmiotów zewnętrznych na rzecz Gminy, obejmujących montaż instalacji OZE mieszczą się w grupowaniu:
   • PKWiU 43.22.12.0 Roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych dla instalacji solarnych,
   • PKWiU 43.21.10.2 Roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych dla instalacji fotowoltaicznych.

Ad.2.

Gmina otrzyma wpłaty na poczet wykonania dostawy i montażu instalacji odnawialnych źródeł energii po dniu 31 marca 2020 r.

Ad.3.

Wnioskodawca wykona usługi w ramach projektu pn. () po dniu 31 marca 2020 r.

Ad.4.

Zakres przedstawionych we wniosku pytań, dotyczących określenia stawki podatku VAT świadczonych przez Gminę czynności wykonanych po 31 marca 2020 r., zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U z 2008 r. nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) czynności objęte zakresem przedstawionym we wniosku:

1. czynności wykonywane przez Gminę na rzecz mieszkańców dotyczących dostawy i montażu instalacji OZE i mieszczą się w grupowaniu:
   • PKWiU 43.22.12.0 Roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych dla instalacji solarnych,
   • PKWiU 43.21.10.2 Roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych dla instalacji fotowoltaicznych.
   
   

Ad 5.

Gmina w związku ze świadczeniem usług, objętych zakresem postawionych we wniosku pytań nie występowała z wnioskiem o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej, o której mowa w art. 42 a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.6.

Wszystkie umowy z Wykonawcami w ramach realizacji projektu pn. () będą zawarte przez Gminę .

Ad.7.

Instalacje, o których mowa we wniosku będą montowane w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12 a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.8.

Wysokość otrzymanego dofinasowania będzie uzależniona od ilości nieruchomości, biorących udział w projekcie.

Ad.9.

Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od liczby instalacji.

Ad.10.

Gmina będzie rozliczała otrzymane dofinasowanie wobec Urzędu Wojewódzkiego (Instytucja Zarządzająca Europejskimi Funduszami Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020). Maksymalny poziom dofinansowania będzie kształtował się na poziomie 85% wydatków kwalifikowanych. Beneficjent (Gmina ) zobowiązuje się zapewnić wkład własny w wysokości nie mniejszej niż 15% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu, ponadto zobowiązuje się pokryć ze środków własnych wszelkie wydatki niekwalifikowalne w ramach projektu. Wypłata dofinasowania następować będzie wyłącznie na podstawie wniosku o płatność lub wniosku o płatność zaliczkową na rachunek bankowy Beneficjenta wyodrębniony dla projektu.

Ad.11.

W przypadku niezrealizowania projektu Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.

Ad.12.

Określone wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Gminę usług na rzecz mieszkańca będzie obowiązkowe. Dobrowolne deklaracje właścicieli budynków składane na etapie naboru wniosków od zainteresowanych osób o chęci uczestnictwa w projekcie nie są wystarczające, aby nastąpiła dostawa i montaż zestawów odnawialnych źródeł energii musi zostać dokonana wpłata w określonym terminie na rachunek bankowy. Brak wpłaty w określonym terminie będzie równoznaczny z rezygnacją Właściciela nieruchomości z udziału w realizacji projektu.

Ad. 13.

W Umowie zostaną określone kwestie ustalenia należnego wynagrodzenia w następujący sposób:

1. Dokonana wysokość wpłaty Właściciela będzie obejmowała:
   • wykonanie robót, obejmujących przede wszystkim zaprojektowanie i montaż instalacji wraz z dostawą materiałów i urządzeń niezbędnych do wykonania, uruchomienia instalacji, przeglądy i konserwację instalacji, wykonanie i wdrożenie systemu monitoringu efektów projektu,
   • wykonanie usług, obejmujących przede wszystkim zarządzanie i organizację robót, nadzór inwestorski, kontrolę i odbiory instalacji,
   • koszty związane z zakupem drugiej wężownicy w zasobniku C.W.U stanowiące koszty niekwalifikowalne.

1. Wpłata Właściciela winna być dokonana w jednej części.
2. Wkład mieszkańca szacowany będzie na podstawie rodzaju instalacji tzn. od ilości zamontowanych paneli solarnych i mocy wytwarzanej energii (instalacje solarne 2, 3 lub 4 panelowe i instalacje fotowoltaiczne 2kW, 3kW, 4kW lub 5kW).
3. Wpłaty mieszkańców zawierać będą podatek VAT. Gmina będzie ujmowała powyższe wpłaty w rejestrach sprzedaży oraz składanych deklaracjach VAT-7.

Ad.14.

Poza zapłatą ww. wynagrodzenia, umowy nie będą przewidywały pobierania innych opłat od mieszkańców z tytułu realizacji przez Gminę usługi termomodernizacji/elektromodernizacji.

Ad.15.

Wpłaty mieszkańców będą miały miejsce wyłącznie przed realizacją usługi termomodernizacji/elektromodernizacji. Brak wpłaty w określonym terminie w umowie będzie równoznaczny z rezygnacją Właściciela nieruchomości z udziału w realizacji projektu.

Ad.16

Nie dotyczy wpłaty mieszkańców nie będą miały miejsca po realizacji kompleksowej usługi termomodernizacji/elektromodernizacji.

Ad.17.

Instalacje objęte zakresem pytań stanowią mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r., poz. 2389, z późn. zm.). tj. stanowi instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 100 kV albo mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

1. ww. mikroinstalacje objęte zakresem pytania będą funkcjonalnie związane wyłącznie z budynkami objętymi społecznym programem mieszkaniowym,
2. ww. mikroinstalacje objęte zakresem pytania nie będą funkcjonalnie związane wyłącznie z budynkami nieobjętymi społecznym programem mieszkaniowym,
3. ww. mikroinstalacje objęte zakresem pytania nie będą funkcjonalnie związane zarówno z budynkami objętymi społecznym programem mieszkaniowym należącymi do Mieszkańców biorących udział w projekcie oraz z budynkami nieobjętymi społecznym programem mieszkaniowym,
4. energia wytworzona przez mikroinstalacje będzie służyła budynkom mieszkalnym,
5. energia wytworzona przez mikroinstalacje będzie służyła wyłącznie budynkom objętym społecznym programem mieszkaniowym,
6. energia wytworzona przez mikroinstalacje nie będzie służyła wyłącznie budynkom nieobjętym społecznym programem mieszkaniowym,
7. energia wytworzona przez mikroinstalacje nie będzie służyła zarówno budynkom objętym społecznym programem mieszkaniowym należącymi do Mieszkańców biorących udział w projekcie oraz z budynkami nieobjętym społecznym programem mieszkaniowym,
8. Mieszkańcy biorący udział w projekcie nie dokonali jeszcze wpłat na poczet wykonania przez Gminę usługi montażu instalacji objętych zakresem pytania.

Gmina przedstawia opis stanu przyszłego, na chwilę obecną złożyła wniosek o pozyskanie dofinansowania projektu pn. () współfinansowanego ze środków europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach regionalnego Programu operacyjnego województwa 2014-2020 i czeka na podpisanie umowy z Urzędem Wojewódzkim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy otrzymane na rachunek bankowy Gminy obowiązkowe wpłaty uczestników projektu ponoszone na podstawie umów cywilnoprawnych wyłącznie przez osoby fizyczne, które następnie korzystać będą z zestawów solarnych (fotowoltaicznych) podlegają opodatkowaniu VAT? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1 (oznaczone we wniosku jako Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymana na rachunek Gminy partycypacja uczestnika projektu w montażu instalacji solarnej lub fotowoltaicznej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), a kwota wpłaty uczestników projektu stanowi dla Gminy obrót wraz z kwotą podatku w rozumieniu art. 29 a ust.1 ustawy o VAT.

W opisanym zdarzeniu w ocenie Gminy, zaistnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a indywidualnym świadczeniem Gminy na rzecz uczestnika projektu, tj. wpłaty wnoszone przez uczestników nie pozostają w oderwaniu od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności należy stwierdzić, że czynności, do wykonywania których zobowiązała się Gmina w ramach projektu stanowić będą odpłatne czynności, które zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynności te polegające na udostępnieniu zestawów solarnych lub fotowoltaicznych uczestnikom projektu, którzy odnoszą korzyści z tytułu pozyskania źródeł energii w celu ogrzewania wody lub wytworzeniu energii elektrycznej bez ponoszenia bieżących opłat za to ogrzewanie lub energię, stanowić będą odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, tj. czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli organ władzy publicznej wykonuje czynności w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem oraz na podstawie umowy cywilnoprawnej, to jest on podatnikiem VAT z tego tytułu. W konsekwencji Gmina wystąpi w zakresie udostępnienia uczestnikom projektu zestawów solarnych stanowiących jej własności jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 6, udostępnienie to będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług.

Podstawą opodatkowania z tytułu tej czynności będzie kwota partycypacji pomniejszona o kwotę podatku należnego. Jednocześnie wobec faktu, że na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne do zakwalifikowania jej jako odpłatnej, wystarczającym jest, że czynność została wykonana za wynagrodzeniem. Nie ma żadnego znaczenia, że wynagrodzenie otrzymane przez uczestnika projektu pokrywa tylko cześć kosztów świadczenia usługi poniesionych przez podatnika także czynności wykonane poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. Otrzymana na rachunek Gminy partycypacja uczestnika projektu w kosztach montażu instalacji solarnych i ogniw fotowoltaicznych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, kwota ta stanowi dla Gminy obrót wraz z kwotą podatku w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, we wpłaconej kwocie partycypacji mieści się stawka podatku od towarów i usług.

Ad. 2 (oznaczone we wniosku jako Ad. 2)

Gmina uważa, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług jest zarówno kwota należna w postaci wpłaty mieszkańca, jak i dotacja, którą Gmina otrzyma na sfinansowanie zamontowania instalacji na nieruchomościach mieszkańców.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika. Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca w celu realizacji projektu otrzyma dotację, kluczowe jest ustalenie czy będzie ona miała bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług.

Kryterium uznania dotacji za wchodzącą do podstawy opodatkowania (podlegającą VAT) jest określenie, czy dotacja przekazywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT nie podlegają opodatkowaniu). W tym kontekście istotna jest analiza stanowiska Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyrażonego w szczególności w wyrokach w sprawie C-184/00. W Wyroku C-184/00 TSUE stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub cześć wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacone przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego.

Cena jaką płaci nabywca musi być ustalona w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalania ceny, jakiej żąda ten ostatni. Natomiast w wyroku C-353/00 TSUE wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Jeżeli zatem otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo) taka dotacja podlega VAT.

Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W analizowanym przypadku dzięki otrzymanej dotacji mieszkaniec nie musi ponosić pełnej opłaty za otrzymaną usługę. Gdyby Gmina nie otrzymała dotacji, projekt nie byłby realizowany. W konsekwencji, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja będzie miała bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług na rzecz mieszkańców, a zatem stanowić będzie zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W związku z powyższym, dotacja będzie stanowiła element podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, Gmina podkreśla, że jej zdaniem otrzymaną kwotę dotacji należy traktować jako wartość wynagrodzenia brutto i tzw. metodą w stu wyliczyć kwotę podatku należnego, jaką należy wskazać w składanej deklaracji VAT.

Na powyższe wskazuje przykładowa interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 sierpnia 2018 r., syg. 0112-KDIL1-2.4012.364.2018.2.MR, w której czytamy w uzasadnieniu stanowiska organu podatkowego: w przypadku otrzymanej dotacji na realizację projektu w zakresie montażu instalacji fotowoltaicznych na nieruchomościach mieszkańców, należy traktować ją jako kwotę brutto, od której należy odprowadzić podatek, czy jako kwotę netto i do tej kwoty należy doliczyć podatek VAT? Należny zauważyć, że jak wyżej wskazano otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu pn. w zakresie montażu instalacji fotowoltaicznych oraz kolektorów słonecznych na budynkach mieszkańców będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 tej ustawy. W konsekwencji, gmina powinna wyliczyć wartość podatku VAT metodą w stu, traktując wskazaną kwotę dofinansowania jako kwotę brutto, tj. kwotę zawierająca podatek należny.

Podsumowując, Gmina stoi na stanowisku, że wykonuje usługi montowania zestawów solarnych i paneli fotowoltaicznych na budynkach mieszkańców, opodatkowane VAT, zaś podstawą opodatkowania VAT w tym zakresie, stanowi kwota dotacji otrzymana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa , pomniejszona o kwotę VAT tzn. kwotę dotacji należy traktować jako wartość brutto.

Ad. 3 (oznaczone we wniosku jako Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących na potrzeby realizacji projektu (), tj. weryfikację lokalizacji instalacji, opracowanie studium wykonalności, sporządzenie dokumentacji projektowej i kosztorysu inwestorskiego, dostawę i montaż zestawów solarnych oraz ogniw fotowoltaicznych, zakup i montaż systemu zarządzania energią TIK, nadzór inwestorski, zarządzanie projektem i promocję projektu.

Podstawowe zasady, dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tzn. określony zakup musi być wykorzystywany i służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, zaś art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z ogólnie przyjętej definicji pojęcia zamiar wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których nalicza się podatek są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku. Gmina stoi na stanowisku, że czynności dokonywane przez nią na rzecz uczestników projektu tj. udostępnienie im do używania zestawów solarnych stanowią czynności, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji uznać należy, że nabyte przez Gminę towary zestawy solarne wraz z systemem zarządzania energią TIK i usługi (weryfikacja lokalizacji instalacji, opracowanie studium wykonalności, sporządzenie dokumentacji projektowej i kosztorysu inwestorskiego, montaż zestawów solarnych i ogniw fotowoltaicznych, montaż systemu zarzadzania energia TIK, nadzór inwestorski, zarządzanie projektem i promocja projektu) są wykorzystywane przez Gminę do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, a zatem została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Ad. 4 (oznaczone we wniosku jako Ad. 5)

Gmina uważa, że czynności użyczenia mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Po upływie 5 lat od zakończenia projektu na mocy umowy podpisanej przy przystąpieniu do projektu mieszkańcy, na budynkach których zainstalowane są kolektory słoneczne i ogniwa fotowoltaiczne, przejmą prawo własności instalacji, bez konieczności dokonywania przez nich dodatkowych płatności na rzecz Gminy. Przyjęcie własności zostanie udokumentowane protokołem podpisanym przez strony: przekazującą (Gmina) i przyjmującą (właściciel nieruchomości) układ solarny i fotowoltaiczny. W konsekwencji, całość należności Gminy od mieszkańca, w związku z montażem kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych lub budynku gospodarczym, to kwota wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie. Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, dlatego też całość należności z tytułu montażu instalacji kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych na budynkach osób fizycznych stanowi wymagana na początku projektu wpłata mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie. Całość zobowiązania podatkowego Gminy w zakresie podatku od towarów i usług, związanego z realizacją projektu w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych na budynkach osób fizycznych, wynika z opodatkowania wpłat mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie. Wobec powyższego kwota należna, po rozliczeniu wpłaty wynosi 0,00 zł, w tym: obrót: 0,00 zł, podatek: 0.00.

Jednocześnie art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT wynika, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących cześć przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza powołanego art. 8 ust. 2 ustawy prowadzi do wniosku, że regulacje w nim zawarte mają zastosowanie wyłącznie do sytuacji, kiedy za świadczone usługi podmiot nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, a usługi te wykonywane są na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Jak wskazano w treści wniosku, projekt realizowany jest w ramach zadań własnych Gminy. Analiza przedstawionych okoliczności oraz powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że podejmowane przez Gminę czynności w okresie trwałości projektu będą mieściły się w celu prowadzonej przez nią działalności (w szczególności w ww. zakresie na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych).

Zatem pierwsza przesłanka wynikająca z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zostanie spełniona, co wyklucza uznanie tej czynności za odpłatną w świetle ww. przepisu. W konsekwencji należy uznać, że w okresie trwałości projektu Gmina będzie świadczyła na rzecz swoich mieszkańców wpisującą się w cel prowadzonej działalności usługę przy użyciu wytworzonego w ramach projektu majątku należnego w tym okresie do Gminy. Usługę tę Gmina będzie wykonywała nieodpłatnie. Zatem czynność nieodpłatnego użyczenia instalacji solarnych i fotowoltaicznych, które zostaną wykonane w ramach projektu do bezpłatnego użytkowania nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na niewypełnienie przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ nieodpłatne świadczenie usług będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie zadań własnych).

Jednocześnie przekazanie przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zamontowanych na ich posesjach instalacji, które zostaną wykonane w ramach projektu, wobec przyjęcia od tych mieszkańców wpłat z tytułu uczestnictwa w projekcie, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz nie jako odrębna czynność, a razem z wyświadczeniem usługi, wydaniem wykonanego przedmiotu, efektu usługi. W efekcie końcowym wystąpią czynności opodatkowane podatkiem VAT, a pobierane przez Gminę wpłaty od mieszkańców stanowią wynagrodzenia za te właściwe czynności. W przedmiotowej sprawę czynnością, jakiej Gmina dokonuje na rzecz osoby fizycznej, biorącej udział w projekcie, jest wykonanie usługi, polegającej na dostawie i montażu instalacji solarnej, na poczet wykonania której Gmina pobiera określoną wpłatę, zgodnie z zawartą z mieszkańcem umową.

Gmina zamierza przekazać mienie na rzecz mieszkańców, dla których montowane będą ww. po upływie 5 lat od momentu zakończenia inwestycji. Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez mieszkańców, deklarujących uczestnictwo w projekcie pozostaną w oderwaniu od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika projektu, które ma zostać wykonane przez Gminę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, Gmina zawierając umowę z wykonawcami na dostawę i montaż instalacji solarnych i fotowoltaicznych oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty, które Gmina otrzymuje od osób fizycznych mieszkańców, stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Gminę usług na rzecz tych osób fizycznych. Po zakończeniu montażu, instalacje będą własnością Gminy przez okres 5 lat po terminie ostatecznego zakończenia projektu, po upływie tego okresu zostaną przekazane nieodpłatnie właścicielom na rzecz których zostały zamontowane. Przekazanie przez Gminę własności instalacji solarnych i ogniw fotowoltaicznych na rzecz osób, dla których zostały zamontowane nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Gmina zawierając umowę z mieszkańcami zobowiązała się do świadczenia, mającego na celu montaż instalacji solarnych i ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkańców. Po zamontowaniu instalacji solarnych, fotowoltaicznych przedmiot świadczenia w postaci kompletnej i sprawnej instalacji wydany zostanie właścicielom tych posesji. Mieszkańcy Gminy będą je użytkowali, będą mieli prawo do rozporządzania tymi instalacjami jak właściciel. Przeniesienie w przyszłości własności instalacji solarnych na mieszkańców nie będzie zatem stanowiło odrębnej czynności, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymywanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi jest prawidłowe,

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu jest prawidłowe,

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jednocześnie należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, tj. dostawa towaru bądź usługa, a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w rozpatrywanej sprawie występują skonkretyzowane świadczenia, które będą wykonane między dwoma stronami umowy, tj. między Gminą (która zobowiązała się do wykonania określonych czynności na rzecz mieszkańców), a właścicielami nieruchomości, którzy zobowiązali się do wniesienia wkładu własnego do przedmiotowego zadania. Wobec powyższego wystąpi bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy świadczeniem Gminy, a płatnościami wnoszonymi przez ww. właścicieli. Tym samym wpłaty dokonywane przez mieszkańców na poczet wykonania przez Wnioskodawcę przedmiotowej usługi stanowią wynagrodzenie. Z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymanymi wpłatami, a zindywidualizowanymi świadczeniami na rzecz właścicieli nieruchomości należy stwierdzić, że świadczenia, które wykona Gmina w zamian za otrzymane wpłaty od mieszkańców będą stanowić odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 1 (oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 1) w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii włączenia do podstawy opodatkowania kwoty dotacji wskazać należy, że jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (w myśl art. 29a ust. 5 ustawy).

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast, dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast, inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu przekazane dla Wnioskodawcy środki finansowe z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 na realizację projektu pn. () należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej, które będą miały bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę przedmiotowych usług. Należy bowiem zauważyć, że okoliczności sprawy nie wskazują, że otrzymane przez Gminę środki zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz będą wykorzystane tylko i wyłącznie na konkretne działanie. Jak wynika z opisu sprawy otrzymane dofinansowanie ma ścisły związek z realizowanym projektem, co oznacza, że 100% dotacji będzie przeznaczone na realizację projektu i będzie mogło być wykorzystane wyłącznie na realizację projektu. Wobec powyższego stwierdzić należy, że kwota dotacji będzie stanowić istotną część realizowanego przez Gminę projektu i będzie pozostawać w bezpośredniej korelacji z płatnością po stronie Mieszkańców.

Nadto, jak wskazała Gmina, w celu realizacji przedmiotowego zadania będzie zawierała z mieszkańcami umowy na montaż instalacji OZE. Wpłaty dokonywane przez mieszkańców z tytułu ww. umowy będą miały charakter obowiązkowy. Ponadto, w przypadku nieotrzymania dofinasowania Gmina nie realizowałaby inwestycji, a mieszkańcy nie uiszczaliby żadnych wpłat. Zatem, wysokość wpłat będzie uzależniona od otrzymanego dofinansowania. Wobec powyższego, na wysokość otrzymanej od mieszkańca wpłaty będzie miała bezpośredni wpływ otrzymana dotacja.

W świetle powyższego, należy uznać, iż kwota obowiązkowej wpłaty ostatecznego odbiorcy świadczenia z uwagi na przyznane dofinansowanie, będzie niższa od kwoty, jakiej Wnioskodawca musiałby żądać od Mieszkańca, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było.

W związku z powyższym, w opinii tut. Organu, przekazane dla Wnioskodawcy środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 na realizację ww. projektu pn. () należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które będą miały bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz mieszkańców.

Tym samym, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług objętych wnioskiem będzie nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą wpłaci Mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej będą miały bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz Mieszkańców usług pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 na realizację projektu dotyczącego montażu instalacji, w skład których będą wchodziły kolektory słoneczne oraz ogniwa fotowoltaiczne będzie miało bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem będzie stanowiło zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji ww. dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, i co do zasady będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 2 (oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 2) w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania, należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. (), należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione. Wskazać należy, że jak wynika z podjętego w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcia świadczenia, które wykona Gmina w zamian za otrzymane wpłaty od mieszkańców stanowią odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie należy wskazać, że dla opisanych we wniosku czynności nie przewidziano zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Wobec powyższego nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur w związku z realizacją projektu pn. (), ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przy czym, prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 3 (oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 4) w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją przedmiotowego projektu, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się również do kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków.

Z umów zawartych z Mieszkańcami wynika, że po zamontowaniu instalacja solarna lub ogniwo fotowoltaiczne będzie własnością Gminy, którą Gmina użyczy właścicielom nieruchomości na okres 5 lat (od terminu ostatecznego zakończenia projektu), a zatem w okresie obowiązywania projektu ww. Mieszkańcy będą jedynie użytkownikami przedmiotowych instalacji. Dopiero wraz z upływem tego okresu bez dodatkowych opłat na mocy zawartej z Mieszkańcami umowy instalacje zostaną przekazane na własność Mieszkańcom.

Wpłaty Mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie, za wykonanie usługi i będą miały charakter obowiązkowy i warunkujący wykonanie usługi. Płatność nastąpiła w zamian za świadczenie, dotyczące montażu instalacji solarnej i fotowoltaicznej. W konsekwencji jak rozstrzygnięto powyżej w związku z zawartą z każdym Mieszkańcem umową Gmina zrealizuje odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu VAT. Wpłaty wnoszone przez właścicieli nieruchomości, uczestników projektu, pozostają w ścisłym związku z czynnościami, które zostaną wykonane przez Gminę zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji zaistnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które zostanie wykonane przez Wnioskodawcę. Tym samym wpłaty, które Gmina otrzyma od uczestników będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług. Samo planowane przekazanie własności instalacji solarnej i fotowoltaicznej stanowić będzie jedynie końcowy element wykonania usługi realizowanej przez Gminę na rzecz Mieszkańców i nie stanowi odrębnego świadczenia. Czynność ta stanowi element świadczonej usługi i jako taka jest objęta wynagrodzeniem należnym Gminie, co oznacza, że nie ma ona charakteru nieodpłatnego.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy wskazać, że czynność przekazania Mieszkańcom Instalacji do korzystania w/po okresie trwania umowy oraz czynność przekazania im prawa własności Instalacji po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków, nie będzie stanowić odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale jest elementem świadczenia, które Gmina wykonuje na rzecz Mieszkańców.

W konsekwencji powyższego, po opodatkowaniu wpłat dokonanych przez Mieszkańców z tytułu montażu wraz z dostawą Instalacji, czynności przekazania przez Gminę Instalacji do korzystania w/po okresie trwania umowy oraz przekazania Mieszkańcom prawa własności instalacji kolektorów słonecznych i ogniw fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 4 (oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 5), zgodnie z którym przeniesienie w przyszłości własności instalacji na mieszkańców nie będzie stanowiło odrębnej czynności, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie:

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymywanych przez Gminę wpłat od Mieszkańców za świadczone przez Gminę na ich rzecz usługi,

• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanej przez Gminę dotacji i zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty dofinansowania,

• prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków, które zostaną poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu,

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności użyczenia Mieszkańcom instalacji solarnej i ogniw fotowoltaicznych po terminie ostatecznego zakończenia projektu oraz przeniesienia prawa własności instalacji solarnych i fotowoltaicznych po upływie 5 lat czyli po zakończeniu trwałości projektu na rzecz właścicieli budynków.

Natomiast w zakresie stawki podatku dla usług montażu urządzeń OZE wewnątrz budynków mieszkalnych oraz poza bryłą tych budynków, które będą wykonane po 31 marca 2020 r. oraz stawki podatku dla otrzymanej dotacji związanej z ww. usługami zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej