Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 kwietnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.95.2020.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z bratem (po połowie) sześciu nieruchomości (posiadających odrębne księgi wieczyste):

1. A (jedna działka nr 1), nabyli ją aktem notarialnym umowa darowizny z dnia 17 listopada 1987 r., po 1/2 (udział) nieruchomości każdy;
2. B (dwie działki nr 2 i 3), nabyli aktem notarialnym umowa darowizny z dnia 23 listopada 2015 r. udziały w nieruchomości po 11/32 każdy, a następnie aktem notarialnym umowa sprzedaży z dnia 31 maja 2019 r. udziały w nieruchomości po 5/32 każdy (każdy za udział 5/32 w nieruchomości B oraz 1/2 w nieruchomości F zapłacił 25.000,00 zł);
3. C (dwie działki nr 4 i 5), nabyli ją aktem notarialnym umowa darowizny z dnia 23 listopada 2015 r., udział w nieruchomości 1/2 każdy;
4. D (jedna działka nr 6), nabyli ją aktem notarialnym umowa darowizny z dnia 23 listopada 2015 r., udział w nieruchomości 1/2 każdy;
5. E (jedna działka nr 7), nabyli aktem notarialnym umowa darowizny z dnia 23 listopada 2015 r., udziały w nieruchomości po 1/2 każdy;
6. F (jedna działka nr 9), nabyli aktem notarialnym umowa sprzedaży z dnia 31 maja 2019 r., udziały w nieruchomości po 1/2 każdy (każdy za udział 5/32 w nieruchomości B oraz 1/2 w nieruchomości F zapłacił 25.000,00 zł).

Działki te zostały nabyte przez Wnioskodawcę i jego brata od członków rodziny głównie na podstawie umowy darowizny (od mamy) oraz na podstawie umowy sprzedaży od wujka (punkt 2 i 6). Łączna powierzchnia nieruchomości A-F wynosi ok. 1,19 ha.

Nieruchomości te sąsiadują ze sobą i stanowią jedną całość, która należała do rodziny Wnioskodawcy i jego brata oraz były one darowane na ich rzecz, a w ostatnim etapie nabyte od ich wujka (udziały w nieruchomości B po 5/32 każdy oraz nieruchomość F o powierzchni 0,0609 ha, w udziale po 1/2 każdy). Niezależnie od powyższego Wnioskodawca od 2017 roku prowadzi działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Brat Wnioskodawcy nie jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie budownictwa, działalności deweloperskiej czy obrotu nieruchomościami. Adres jednej z tych nieruchomości był przez Wnioskodawcę wskazany w CEDIG jako dodatkowe stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, ale ostatecznie faktycznej działalności Wnioskodawca tam nie prowadził. Wnioskodawca nie ponosił w ramach działalności gospodarczej na te nieruchomości jakichkolwiek wydatków, ani też nie amortyzował tych nieruchomości. Brat Wnioskodawcy w roku 2015 na prośbę rodziny (darczyńcy - mama i współwłaścicieli - brat i wujek) wystąpił o warunki zabudowy, na które w dniu 23 sierpnia 2016 r. uzyskał dla nieruchomości decyzję (działka nr 2, 9, 3 część, 6, 7, 5), która pozwala na zabudowę wszystkich działek, w owym czasie należących do Wnioskodawcy, brata i ich wujka, siedmioma budynkami mieszkalnymi wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Jednakże żadne prace budowlane w takim kierunku nie były wykonywane, nie starano się też o pozwolenie na budowę, ani nie dokonano czynności związanych z podziałem działek, uzbrojeniem terenu lub ich odrolnieniem. W istniejącym budynku na nieruchomości (działka nr 3) po śmierci mamy, która ją zamieszkiwała czasowo do śmierci w 2017 r., przez brata Wnioskodawcy były prowadzone prace zabezpieczające i porządkowe, a na terenie pozostałych gruntów niezabudowanych prace porządkowe, w tym koszenie trawy, przycięcie zagrażających sąsiadom drzew. Wnioskodawca natomiast zobowiązał się do nadzorowania nieruchomości, z uwagi na miejsce zamieszkania, które jest bliżej położone niż miejsce zamieszkania jego brata. Łączne koszty poniesione przez Wnioskodawcę i jego brata na prace zabezpieczające i porządkowe przez cały okres dysponowania nieruchomością wyniosły szacunkowo ok. 40 tys. zł i pochodziły z bieżących dochodów. Wnioskodawcy nie dysponują rachunkami potwierdzającymi poniesienie wydatków w związku z nieruchomością. Z uwagi na lokalizację nieruchomości (144 km od Wnioskodawcy i 415 km od Brata Wnioskodawcy) i brak możliwości bezpośredniego oraz stałego jej nadzorowania Wnioskodawca wraz z Bratem postanowili nieruchomość sprzedać. Z uwagi na powyższe okoliczności nieruchomości jako całość zostały wystawione na sprzedaż, m.in. w Internecie. Na dzień złożenia wniosku na ogłoszenie o sprzedaży odpowiedziała osoba fizyczna i wstępnie omówiono warunki transakcji, ale umowy przedwstępnej jeszcze nie zawarto. Wnioskodawca planuje, że sprzedaż nieruchomości nastąpi w jednym lub kilku aktach notarialnych i czynność lub czynności te zostaną dokonane wraz z bratem Wnioskodawcy. W zależności od uzgodnień z nabywcą zawarcie umowy (umów) sprzedaży może być poprzedzone umową przedwstępną, w związku z którą Wnioskodawca lub jego brat mogą otrzymać zaliczkę (zadatek).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Po zmianie, przedmiotem wniosku jest jeden stan faktyczny, gdyż Wnioskodawcy i jego brat dokonali zbycia nieruchomości wspólnie jedną umową z dnia 21 lutego 2020 r. (akt notarialny), na rzecz jednego nabywcy. Wnioskodawca i jego brat obawiali się, że zwłoka w oczekiwaniu na uzyskanie interpretacji potwierdzającej brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży rodzinnych nieruchomości spowoduje, że nie znajdą na nie kolejnego kupca, w szczególności w obliczu zbliżającego się zagrożenia epidemiologicznego.

1. w punkcie 5) poz. 74 wniosku doszło do błędu pisarskiego i zamiast numeru działki 5 powinno być 7. Wyjaśniam, że działka o numerze 5 znajduje się punkcie 3) poz. 74, a ten sam numer działki nie może znajdować się w dwóch księgach wieczystych.

Ad. l.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej zakresie:

1. Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;
2. Działalność portali internetowych;
3. Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana
4. Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja;
5. Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych;
6. Badanie rynku i opinii publicznej;
7. Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana;
8. Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane;
9. Działalność wspomagająca edukację.
   
   
   

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami lub działalności budowlanej.

Ad. 2.

Wszystkie wymienione we wniosku działki były przedmiotem sprzedaży, w tym działka nr 7. Udział w tej działce został podarowany Wnioskodawcy i jego bratu przez ich mamę na podstawie umowy darowizny z dnia 23.11.2015 r. Mama Wnioskodawcy i jego brata chciała podarować przed swoją śmiercią posiadaną nieruchomość swoim synom, w tym Wnioskodawcy.

Ad. 3.

Wnioskodawca wraz z bratem nabyli udziały w działkach od wujka Wnioskodawcy na jego prośbę. Wujek Wnioskodawcy jest osobą w podeszłym wieku i od dłuższego czasu przebywa na rencie inwalidzkiej. Od jakiegoś czasu proponował mamie wnioskodawcy sprzedaż całości swoich nieruchomości z uwagi na fakt, że od ponad 50 lat mieszka w innym województwie i od tego czasu nie może opiekować się swoją własnością (mieszka w (), które są oddalone od () o 194 km). Mama Wnioskodawcy, w tamtym czasie zamieszkiwała nieruchomości będące przedmiotem wniosku o interpretację i opiekowała się mamą (swoją/ wujka) i z uwagi na tę okoliczność nie brała pod uwagę możliwości jej zbycia, ani nie miała pieniędzy na rozliczenie się z jej bratem (wujkiem). Po zdiagnozowaniu u niej choroby nowotworowej podjęła decyzję o przekazaniu swojej własności we wspomnianej nieruchomości swoim synom, czyli Wnioskodawcy i jego bratu (akt darowizny z 2015 r.), aby ich zabezpieczyć na przyszłość. Po śmierci mamy Wnioskodawcy i jego brata, na jesieni w 2017 roku, zajmowanie się nieruchomością przeszło na obdarowanych (Wnioskodawcę i jego brata). Wujek Wnioskodawcy zaproponował mu i jego bratu ponownie zakup jego nieruchomości, niemniej sposób zbycia i kwota jaką proponował przekraczała możliwości finansowe Wnioskodawcy i jego brata. W miarę swoich możliwości Wnioskodawca i jego brat naprzemiennie starali się doglądać i opiekować się przedmiotową nieruchomością. Wnioskodawcy i jego brat w tym czasie prosili o pomoc w utrzymaniu przedmiotowej nieruchomości swojego wujka. Niestety stan zdrowia ani też możliwości finansowe nie pozwalały mu na aktywne włączenie się w te czynności. Fakt, że przedmiotowa nieruchomość jest bardzo nietypowa (dwa domy do remontu położone wejściami do siebie w odległości ok. 5 metrów) i stan właścicielski (właściciele zamieszkują w lokalizacjach odległych od nieruchomości) uznano, że sprzedaż może być procesem trudnym i długotrwałym. W wyniku szeregu rozmów w lecie 2018 wujek Wnioskodawcy i jego bratu podjął decyzję o sprzedaży swoich udziałów w nieruchomości i swojej nieruchomości Wnioskodawcy i jego bratu, a zaproponowana przez niego kwota została zaakceptowana. Przeniesienie własności nieruchomości po skompletowaniu niezbędnej dokumentacji (wujek nie posiadał żadnych dokumentów potwierdzających jego tytuł współwłasności i własności do nieruchomości) nastąpiło w maju 2019 r. W tym czasie Wnioskodawca i jego brat prowadzili dalsze prace zabezpieczające i porządkowe na nieruchomości w celu stworzenia w przyszłości warunków do czasowego przebywania na niej do celów opieki na nią. Zatem celem nabycia udziałów w dwóch działkach od wujka Wnioskodawcy było uregulowanie sytuacji całości nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Ad. 4.

Wnioskodawca i jego brat nie korzystali faktycznie z nieruchomości. Do 2017 roku zamieszkiwała w domu rodzinnym (przedmiotowa nieruchomość) mama Wnioskodawcy i jego brata. Po jej śmierci z uwagi na oddalenie od miejsca zamieszkania podejmowano tylko bieżące prac, jak np. koszenie trawy. W okresie od nabycia nieruchomości do sprzedaży sposób użytkowania przedmiotowych nieruchomości nie był zmieniony, były one wykorzystywane do celów rolnych i do zamieszkania:

1. 1 - działka rolna, łąka - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
2. 2 - działka wykorzystywana jako droga dojazdowa do budynków mieszkalnych i gospodarczych, brak utwardzenia - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
3. 3 - działka zabudowana dwoma budynkami mieszkalnymi i dwoma budynkami gospodarczymi, rolna, ogród, łąki i drzewa - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
4. 4- działka rolna, łąka, drzewa - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
5. 5 - działka rolna, łąka, drzewa - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
6. 6 - działka rolna, łąka - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
7. 7 - działka rolna, łąka, drzewa - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony;
8. 9 - działka rolna, zadrzewiona, możliwy dojazd do budynków z drugiej strony - od nabycia sposób użytkowania niezmieniony.

Na działce nr 3 znajdują się dwa budynku mieszkalne i dwa budynki gospodarcze. Budynki zostały wybudowane ok. 1930 oraz 1950 roku. W jednym zamieszkiwali dziadkowie i wujostwo, a w drugim rodzice oraz Wnioskodawca i jego brat (jako dzieci).

Ad. 5.

Wnioskodawca ani jego brat nigdy nie byli rolnikami ryczałtowymi.

Ad. 6.

Żadna z dziełek nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, będące przedmiotem wniosku o interpretację nie były przez Wnioskodawcę lub jego brata wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Jedynie Wnioskodawca pod adresem w budynku na działce nr 3 zamierzał mieć dodatkowy adres prowadzenia działalności, ale poza wpisaniem tego adresu do CEIDG, żądnych czynności tam nie podjął.

Ad. 7.

Ani Wnioskodawca ani jego brat nie dokonywali na przedmiotowych nieruchomościach dostawy towarów lub usług, w tym płodów rolnych. Do 2017 r. nieruchomościami tymi zajmowała się mama Wnioskodawcy i jego brata. Działalność zawodową i życiową Wnioskodawca i jego brat prowadzili w innych częściach Polski. Wnioskodawca i jego brat nigdy nie prowadzili działalności rolniczej.

Ad. 8.

Wnioskodawca ani jego brat żądnej z ww. działek nie udostępniali na podstawie umowy cywilnoprawnej, w tym w ramach najmu lub dzierżawy:

1. 1 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
2. 2 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
3. 3 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
4. 4- działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
5. 5 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
6. 6- działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
7. 7 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej;
8. 9 - działka nie była przez Wnioskodawcę lub jego brata udostępniana na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Ad. 9.

Wnioskodawca lub jego brat nigdy nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, dla którejkolwiek z działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9.

Ad. 10.

Według wiedzy Wnioskodawcy jego brat wystąpił o warunki zabudowy przedmiotowych nieruchomości na prośbę rodziny. Celem wystąpienia o warunki zabudowy było ustalenie w jaki sposób nieruchomości otrzymane przez niego i jego brata od mamy oraz działka należąca do wujka i dwie działki, w którym mieli wspólne udziały, mogą być wykorzystywane przez nich w przyszłości. Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie było konieczne do jakichkolwiek czynności poza spełnieniem prośby mamy i wujka Wnioskodawcy, i jego brata. Prośba miała na celu poznanie potencjału problematycznej nieruchomości. Wsparcie merytoryczne w zakresie opracowania wniosku o warunki zabudowy nieodpłatnie udzielił znajomy brata Wnioskodawcy.

Ad. 11. Z uwagi na to, że nieruchomości stanowiły majątek ich rodziny, gdzie zamieszkiwali czasowo jako dzieci, a także ich mama przed śmiercią, planowali, aby nieruchomość ta pozostała w rodzinie. Rozważany też był wariant sprzedaży części działek i remontu rodzinnego domu i ewentualnego rozliczenia pomiędzy braćmi. Ostatecznie jednak, żądne nakłady na uatrakcyjnienie działek nie były poczynione (nie doszło do wydzielenia działek, dróg dojazdowych czy uzbrojenia terenu w urządzenia sanitarne czy elektryczne), z wyjątkiem koszenia trawy. Wyjaśniam, że współwłaścicielem nieruchomości jest brat Wnioskodawcy a nie Spółka.

Ad. 12.

Umowa przedwstępna nie była zawierana.

Ad. 13.

Umowa przedwstępna nie była zawierana, w związku z tym Wnioskodawca ani jego brat nie udzielali jakichkolwiek pełnomocnictw.

Ad. 14.

Powodem sprzedaży nieruchomości (działek) jest osobista decyzja Wnioskodawcy i jego brata o tym, że utrzymywanie własności nieruchomości położnej z dala od ich miejsc zamieszkania oraz ponoszenia na nie nakładów nie ma sensu i nieruchomości należy zbyć. Dalsze posiadanie nieruchomości, których nie można na bieżąco doglądać i nadzorować rodziło niebezpieczeństwo jej dewastacji i bezprawnego wykorzystywania przez osoby do tego nieuprawnione (np. wyrzucanie śmieci przez okolicznych mieszkańców, domy mogłyby zostać zdewastowane).

Ad. 15.

Wnioskodawca nie sprzedawał dotychczas nieruchomości gruntowych. Wnioskodawcy ani jego brat współwłaściciel nieruchomości nie zajmują się obrotem nieruchomościami.

Ad. 16.

Nie można wykluczyć, że za życia Wnioskodawcy on lub jego brat dokona nabycia lub zbycia jakiegoś gruntu, natomiast na dzisiaj ani Wnioskodawca ani jego brat nie posiadają samodzielnie lub osobno jakiegokolwiek nieruchomości gruntowych, który zamierzają sprzedać.

Ad. 17

Wnioskodawca zawierza przeznaczyć uzyskane środki na osobiste cele. Natomiast z uwagi na obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca lub jego brat planują, każdy z osobna, że zakupią inną nieruchomość, której zakup umożliwi uzyskanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 18.

Do sprzedaży nieruchomości doszło w dniu 21 lutego 2020 r.

Zbycie nieruchomości odbyło się w jednym akcie notarialnym (jedna umowa sprzedaży), gdzie Wnioskodawca i jego brat zbyli udziały we wszystkich działkach na rzecz jednego nabywcy.

Dodatkowo doprecyzowuje, że decyzja o warunkach zabudowy z dnia 22 grudnia 2015 r. dotyczyła działek nr: 2, 9, 10, 4, 6, 7, 1 i 5. Nrem 10 musiała zostać omyłkowo opisana działka nr 3, bowiem w sąsiedztwie nieruchomości Wnioskodawcy brak jest działki o numerze 10 i nigdy nie była jego własnością. Wszystkie te działki stanowią jedną zwartą całość wraz z budynkami mieszkalnymi i zabudowaniami gospodarczymi. W związku z tym Wnioskodawca ani jego brat nie występował odrębnie o warunki zabudowy działki nr 1, 4i 9. Była wydana jedna decyzja, która obejmowała wszystkie sąsiadujące ze sobą nieruchomości (ww. działki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy biorąc pod uwagę opisane powyżej zdarzenie przyszłe, sprzedaż całości lub części ww. nieruchomości, bądź udziałów w ww. nieruchomościach albo otrzymaną zaliczką (zadatkiem) będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości lub udziałów w nich ani otrzymana zaliczka (zadatek) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca dokonując transakcji zbycia nieruchomości lub ich części albo udziałów w nich wraz z bratem nie prowadzi działalności gospodarczej, o której jest mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest to działalność producentów, handlowców czy usługodawców. Sprzedaż ta będzie miała charakter prywatny i można ją określić mianem czynności wykonywanych w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, skoro wnioskodawca jako osoba fizyczna nie prowadzi w zakresie tej transakcji działalności gospodarczej w związku z tym, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca lub jego brat nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, deweloperskiej czy budowlanej. Nieruchomości te nabyte zostały od ich członków rodziny, głównie nieodpłatnie (od mamy), a jedyne odpłatne nabycie nieruchomości nastąpiło od wujka (Wnioskodawca i jego brat nabyli udziały w posiadanej już nieruchomości i nowej nieruchomości składającej się z działki o powierzchni 0,0609 ha). Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie powoduje, że zbycie przedmiotowych działek może być traktowane jako działalność gospodarcza, gdyż uzyskanie takiej decyzji umożliwia określenie właściwego charakteru sprzedawanych działek i określenie prawidłowej ceny rynkowej za nie. O tym, że (podatnik) dokonujący sprzedaży gruntu działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Takie aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych (pkt 40 wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r.). Aktywność tego rodzaju nie należy do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. (Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2019 r., sygn. akt I FSK 1621/19, CBOSA.

Analizując umowy stanowiące podstawę nabycia nieruchomości lub udziałów w nich można stwierdzić, że Wnioskodawca lub jego brat nie podejmowali aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, ani w celu ich nabycia, nie angażowali środków podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Odpłatne nabycie udziału w nieruchomości, w której Wnioskodawca i jego brat posiadali już udziały, służyło uporządkowaniu stanu prawnego posiadanych nieruchomości, a zakup dodatkowej nieruchomości (tym samym aktem notarialnym) o niewielkiej powierzchni (F) było konsekwencją decyzji o wyzbyciu się tych udziałów w nieruchomości i drugiej nieruchomości przez wujka Wnioskodawcy. Należy zaznaczyć, że kwota po 25.000,00 zł przeznaczona przez Wnioskodawcę oraz przez jego brata na zakup udziału w posiadanej działce i działki przyległej, nie spełnia znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Wobec tego, że Wnioskodawca i jego brat przedmiotowych działek nie dzielili, ani nawet nie zabiegali o pozwolenie na budowę, to nie można im przypisać, że dokonując czynności związanych ze sprzedażą ww. nieruchomości lub udziałów w nich prowadzą działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, a w konsekwencji, że przedmiotowa transakcja lub transakcje podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając udział w gruncie działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast jak wyjaśnił Trybunał w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości, które zostały nabyte przez Wnioskodawcę i jego brata od członków rodziny głównie na podstawie umowy darowizny (od mamy) oraz na podstawie umowy sprzedaży od wujka.

Nieruchomości te sąsiadują ze sobą i stanowią jedną całość, która należała do rodziny Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT lecz nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami lub działalności budowlanej.

Jednakże żadne prace budowlane w takim kierunku nie były wykonywane, nie starano się też o pozwolenie na budowę, ani nie dokonano czynności związanych z podziałem działek, uzbrojeniem terenu lub ich odrolnieniem. Nieruchomości jako całość zostały wystawione na sprzedaż, m.in. w Internecie. Wnioskodawca nie zajmuje się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży gruntów. Celem nabycia udziałów w dwóch działkach od wujka Wnioskodawcy było uregulowanie sytuacji całości nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Żadne nakłady na uatrakcyjnienie działek nie były poczynione (nie doszło do wydzielenia działek, dróg dojazdowych czy uzbrojenia terenu), z wyjątkiem koszenia trawy. W okresie od nabycia nieruchomości do sprzedaży sposób użytkowania przedmiotowych nieruchomości nie był zmieniony, były one wykorzystywane do celów rolnych i do zamieszkania. Na działce nr 3 znajdują się dwa budynku mieszkalne i dwa budynki gospodarcze. Budynki zostały wybudowane ok. 1930 oraz 1950 roku. W jednym zamieszkiwali dziadkowie i wujostwo, a w drugim rodzice oraz Wnioskodawca i jego brat (jako dzieci).

Wnioskodawca ani jego brat żadnej z ww. działek (nieruchomości) nie udostępniali na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym. Żadna z dziełek nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, będące przedmiotem wniosku o interpretację nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał na przedmiotowych nieruchomościach dostawy towarów lub usług, w tym płodów rolnych. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności rolniczej. Wnioskodawca nigdy nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, dla którejkolwiek z działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9.

Brat Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy przedmiotowych nieruchomości (dla wszystkich działek wskazanych we wniosku) na prośbę rodziny. Celem wystąpienia o warunki zabudowy było ustalenie w jaki sposób nieruchomości otrzymane przez Wnioskodawcę od mamy oraz działka należąca do wujka i dwie działki, w których miał udziały, mogą być wykorzystywane przez nich w przyszłości. Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie było konieczne do jakichkolwiek czynności poza spełnieniem prośby mamy i wujka Wnioskodawcy i jego brata. Prośba miała na celu poznanie potencjału problematycznej nieruchomości.

Zbycie nieruchomości odbyło się w jednym akcie notarialnym (jedna umowa sprzedaży), gdzie Wnioskodawca i jego brat zbyli udziały we wszystkich działkach na rzecz jednego nabywcy.

Umowa przedwstępna nie była zawierana, w związku z tym Wnioskodawca nie udzielał jakichkolwiek pełnomocnictw.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż całości lub części ww. nieruchomości, bądź udziałów w ww. nieruchomościach jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym udziału w nieruchomości gruntowej) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z planowaną sprzedażą udziału w działkach za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu obrotu nieruchomościami. Nie starał się też o pozwolenie na budowę, ani nie dokonano czynności związanych z podziałem działek, uzbrojeniem terenu lub ich odrolnieniem. Wnioskodawca nie zajmuje się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży gruntów. Żadne nakłady na uatrakcyjnienie działek nie były poczynione (nie doszło do wydzielenia działek, dróg dojazdowych czy uzbrojenia terenu), z wyjątkiem koszenia trawy. W okresie od nabycia nieruchomości do sprzedaży nieruchomości nie były wykorzystywane do celów rolnych i do zamieszkania. Wnioskodawca żadnej z ww. działek (nieruchomości) nie udostępniali na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym nie prowadził działalności gospodarczej czy działalności rolniczej, nie dokonywał na przedmiotowych nieruchomościach dostawy towarów lub usług, w tym płodów rolnych. Wnioskodawca nigdy nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie udzielał jakichkolwiek pełnomocnictw.

Wnioskodawca zgłosił jedynie całość nieruchomości do sprzedaży w Internecie a brat Wnioskodawcy wystąpił o warunki zabudowy przedmiotowych nieruchomości.

Zatem, w związku ze sprzedażą udziału w działkach Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż udziału w nieruchomościach, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż ww. udziałów w działkach nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ostatecznie wskazał, że zbył udziały w przedmiotowych działkach jednym aktem notarialnym (jedna umowa sprzedaży), na rzecz jednego nabywcy. Umowa przedwstępna nie była zawierana.

Reasumując, Wnioskodawca, dokonując transakcji zbycia udziału w działkach nie występował w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, czynność sprzedaży udziałów w przedmiotowych nieruchomościach, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie indywidualnej sprawy Wnioskodawcy stąd rozstrzyga wyłącznie w zakresie sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych w odniesieniu do brata Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej