w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 04.02.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.748.2019.2.AR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 1 projektu .

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2019 r. (data wpływu 18 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

pełnego prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 1 projektu ., tj. budową Centrum E. E. E. jest prawidłowe,
braku prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 2 projektu , tj. budową Parku przy ul. B. oraz jego przyszłą obsługą jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 1 projektu . Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.748.2019.1.AR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: Gmina) posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), dalej: ustawy o VAT. W ramach swojej działalności Gmina wykonuje zarówno czynności stanowiące działalność gospodarczą, jak i czynności pozostające w sferze władztwa publicznego dla realizacji, których została powołana, wynikające z regulacji ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.; zwanej dalej: USG) nieobjęte systemem podatku od towarów i usług. Do zakresu działania gminy w oparciu o art. 6 ust. 1 USG należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności w zakresie dotyczącym ochrony środowiska, terenów rekreacyjnych, zieleni gminnej i zadrzewień, czy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Obecnie gmina przystępuje do realizacji projektu pn. (zwanego dalej: projekt) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (EFRR) dla osi priorytetowej: V. Ochrona środowiska i efektywne wykorzystanie zasobów dla działania: 5.4 Ochrona różnorodności biologicznej dla poddziałania: 5.4.3 Ochrona różnorodności biologicznej tryb pozakonkursowy. Przedmiotowy projekt stanowi element większego przedsięwzięcia jakim jest projekt pn. ujęty w Kontrakcie Terytorialnym Województwa.

Przedmiotem projektu są dwa zadania inwestycyjne: 1. Budowa Centrum E. E. E. (dalej: CEE) oraz 2. Zagospodarowanie terenów zielonych przy ul. K. K. B. w S. Zadania te mimo odrębności terytorialnej Park B. zlokalizowany jest bowiem w pewnym oddaleniu od terenu przyszłego CEE sklasyfikowane są w jednym obszarze merytorycznym z uwagi na komplementarność w ramach projektu obejmującego takie cele jak: wzrost dostępności infrastruktury rekreacyjnej i edukacyjnej, wzrost atrakcyjności miasta S., poprawę bezpieczeństwa, zwiększenie ilości terenów zielonych.

Zadanie 1 Budowa CEE:

E wybudowano systemem gospodarczym w latach 1954-1956 jako placówkę dydaktyczną. W obiekcie zgromadzonych jest ponad 80 gatunków roślin, w tym drzewa i krzewy. Zwierzostan E. obejmuje ryby, gady, płazy, ptaki i ssaki. Obecna forma obiektu uniemożliwia wzrost najstarszych, najcenniejszych roślin, nie ma również możliwości poszerzenia kolekcji. Brakuje przestrzeni laboratoryjnej i audytoryjnej umożliwiającej prowadzenie działalności edukacyjno-dydaktycznej.

Dzięki otrzymaniu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej w miejsce istniejącego dziś E. zostanie utworzone CEE. Pierwotnie projekt zakładał przebudowę istniejącej infrastruktury, niestety badania techniczne wskazały konieczność rozbiórki i ponownej budowy obiektu. Budynek z uwagi na funkcjonalność będzie składał się z czterech części: holu, ekspozycji, sal dydaktycznych, przestrzeni biurowych i technicznych.

Hol w części parterowej będzie pełnił podwójną rolę. Po pierwsze będzie to przedsionek z funkcją organizacyjną: będą się tu znajdowały kasy biletowe, szatnie, punkt informacyjny, sklepik, toaleta. Po drugie, hol będzie pełnił funkcję promocyjną, zachęcającą do zwiedzania poprzez nawiązania do treści ekspozycji. W holu znajdować się będzie zielona ściana, akwarium z mrówkami i mały basen wodny z karpiami koi. W holu na pierwszym piętrze, gdzie kończy się zwiedzanie i znajdują się sale dydaktyczne, zostanie przygotowana przestrzeń pod wynajem podmiotowi trzeciemu na działalność gastronomiczną. Szklana ściana oddzielająca hol od palmiarni uatrakcyjni przestrzeń i umożliwi klientom kawiarni podgląd prezentowanych kolekcji. W holu tym znajdą się również miejsca na wypoczynek (siedziska), gabloty z wystawą stałą na temat rodzimej bioróżnorodności, toalety, pokój dla rodzica z dzieckiem oraz wydzielona przestrzeń, gdzie będzie wyświetlany film o tematyce edukacyjno-promocyjnej dotyczący CEE i rodzimej przyrody.

Ekspozycja (dostępna wyłącznie po zakupieniu biletu wstępu) będzie składała się z trzech elementów: palmiarni, akwarium i terrarium. Zwiedzanie rozpoczynać się będzie od akwarium znajdującego się na poziomie -1. Będzie można się tam dostać schodami, a także windą. Prezentowane będą tam okazy rodzimej i obcej fauny i flory, aby w ten sposób podkreślić ich funkcję, a także podobieństwa i bogactwo różnych stref klimatycznych. Następnie zwiedzający będą się udawać na górny poziom do palmiarni. Palmiarnia podzielona będzie na trzy strefy klimatyczne: umiarkowaną, pustynną i tropikalną. Ścieżka zwiedzana pozwoli zapoznać się z roślinnością i zwierzętami danych klimatów. W strefie tropikalnej dodatkowo, zostanie wydzielona przestrzeń na terrarium schowana w sztucznej skarpie. W połowie trasy zwiedzający będą mogli udać się na zewnątrz do ogrodzonego zieleńca, odpocząć od wysokich temperatur na ławce i obejrzeć ptaki eksponowane w zewnętrznej wolierze.

Na poziomie +1 usytuowane będą w pełni wyposażone sale dydaktyczne, przystosowane do prowadzenia tam lekcji biologii, warsztatów, szkoleń, konferencji, czy wykładów.

Projekt obiektu przewiduje również przestrzenie biurowe i techniczne, tj. pokoje pracowników umysłowych, gabinet dyrektora, jadalnię z kuchnią, pomieszczenia socjalne, szatnie brudną i czystą, toalety, magazyny (ziemi, paszy, środków ochrony roślin etc.), kuchnię dla zwierząt, gabinet weterynaryjny, pomieszczenia zwierząt, izolatkę, szklarnię techniczną. W kondygnacji podziemnej przewidziano pomieszczenia techniczne, filtry wody, pokój płetwonurka i toalety. Część biurowo-techniczna będzie posiadała oddzielne wejścia. Teren będzie ogrodzony i niedostępny dla osób postronnych.

Modernizacji poddany zostanie również teren bezpośrednio przylegający do CEE: ze względu na swój stan zdrowotny zostanie wymieniony drzewostan, wybudowane zostaną nowe ciągi piesze, w tym sztuczna skarpa z siedziskami, zamontowane zostanie nowoczesne energooszczędne oświetlenie oraz zbiornik retencyjny wód opadowych z dachu budynku CEE.

CEE będzie świadczyło podobnie jak obecnie istniejące E. usługi z zakresu rekreacji oraz edukacji przyrodniczej. Baza CEE rozszerzona zostanie o sale dydaktyczne, gdzie w ramach zakupionego biletu będzie można uczestniczyć w lekcji przy pomocy przygotowanej infrastruktury (mikroskopy, rzutniki, nagłośnienie, komputery) w asyście wykwalifikowanych dydaktyków botaników oraz praktyków hodowli zwierząt i roślin egzotycznych. Tematyka zostanie poszerzona także o rodzimą faunę i florę, w uzupełnieniu do istniejących gatunków egzotycznych.

Decyzją Kolegium Kierownictwa Urzędu Miejskiego w S. (utrwalonej w protokole z posiedzenia), Gmina za pomocą CEE będzie świadczyć następujący zakres czynności:

udostępnianie ekspozycji zwiedzającym na podstawie zakupionego biletu, karnetu lub vouchera,
usługi przewodnika (audio lub w człowieku),
organizacja lekcji, warsztatów, zajęć projektowych,
sprzedaż pamiątek, gadżetów, publikacji, materiałów drukowanych, multimediów, okazów roślinnych,
działalność wydawnicza o tematyce przyrodniczej,
przyjmowanie zwierząt oraz roślin w depozyt,
wypożyczanie eksponatów,
świadczenie usług specjalistycznych z dziedziny przyrody np.: reprodukcyjnych, czy badawczych,
udostępnianie ekspozycji do fotografowania
działalność fotograficzna,
działalność poligraficzna,
wynajem powierzchni pod punkt gastronomiczny,
wynajem powierzchni pod automaty z napojami i przekąskami,
wynajem powierzchni na cele reklamowe
wynajem obiektu lub jego części dla celów organizacji wydarzeń edukacyjnych, naukowych, kulturalnych, turystycznych, muzycznych, kulinarnych,
organizowanie wystaw; szkoleń; pokazów a także innych imprez komercyjnych.

Wszystkie bez wyjątku wyżej wymienione usługi świadczone będą przez CEE za odpłatnością, przy czym ceny ustalone będą na poziomie cen rynkowych. Wykluczone jest realizowanie przy pomocy CEE zadań własnych gminy poprzez np. oferowanie nieodpłatnego wstępu określonym grupom mieszkańców miasta, organizowanie nieodpłatnych lekcji, półkolonii czy organizowanie na terenie obiektu CEE nieodpłatnych ogólnodostępnych imprez miejskich. Takie informacje i deklaracje zostały również zawarte we wniosku o dofinansowanie realizacji projektu złożonym do Instytucji Zarządzającej RPO WSL.

Na dzień sporządzania wniosku realizacja projektu jest na etapie procedury przetargu. Do chwili obecnej Gmina poniosła koszt dokumentacji projektowej oraz przygotowania projektu do realizacji. Jako, że jedynym beneficjentem projektu jest gmina, wszystkie faktury są wystawiane na Gminę, bowiem wytworzony w ramach projektu majątek pozostanie jej własnością. Gmina będzie odpowiadać za utrzymanie celów i trwałości projektu.

Z uwagi na potrzebę kompleksowego i profesjonalnego zarządzania wytworzonym obiektem, jak również mając na uwadze konieczność racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi przedmiot projektu zostanie powierzony do zarządzania jednostce budżetowej Miejskiemu Zarządowi Usług Komunalnych, dalej: MZUK.

MZUK jest jednostką organizacyjną gminy, prowadzoną w formie jednostki budżetowej, na mocy Uchwały Nr xxxxx Rady Miejskiej w S. z dnia 30 sierpnia 2012 roku.

Natomiast powołany został Uchwałą Nr xxxx Rady Miejskiej w S. z dnia 27 kwietnia 2000 roku w sprawie utworzenia jednostki budżetowej pod nazwą Miejski Zakład Usług Komunalnych w S. Działalnością statutową MZUK jest realizacja zadań własnych gminy, obejmujących zarząd, bądź administrowanie obiektami i terenami zielonymi, a także świadczenie związanych z tym usług, a w szczególności w zakresie infrastruktury komunalnej, tj. budowy, utrzymania i zarządzania terenami zieleni wraz z ich infrastrukturą techniczną oraz budynkami i budowlami funkcjonalnie z nimi związanymi, utrzymaniem zadrzewień, a także zarządzanie i administrowanie istniejącym obiektem E. i mini ZOO. MZUK jest jednostką podległą Prezydentowi Miasta S., który sprawuje merytoryczny nadzór i kontrolę nad jego działalnością. Pracą MZUK kieruje jednoosobowo Dyrektor, który oświadczenia woli w zakresie zadań majątkowych i finansowych na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez Prezydenta Miasta S. W zakresie kompetencji Dyrektora jest polityka zatrudnienia w MZUK oraz zarządzanie powierzonym mieniem komunalnym.

Z uwagi na posiadanie przez Gminę w swojej strukturze takiej jednostki jak MZUK, najrozsądniejszym jest powierzenie jej zadań związanych z administrowaniem powstałej infrastruktury. Nie ulega bowiem wątpliwości, że dysponuje ona najbardziej odpowiednim dla tego zadania zasobem kadrowym: personelem z udokumentowanymi kwalifikacjami zawodowymi, uprawnieniami, niezbędnym wykształceniem oraz bogatym doświadczeniem, oraz zapleczem techniczno-logistycznym.

Co więcej, warto w tym miejscu zauważyć, że w księgach rachunkowych MZUK prowadzona jest odrębna ewidencja wydatków i dochodów (kosztów i przychodów) dotycząca działalności E. Jednocześnie służby finansowe MZUK tak kształtują stosunki z kontrahentami, by możliwe było precyzyjne określenie, które zdarzenia gospodarcze dotyczą wyłącznie działalności E. Ma to przełożenie w postaci odrębnego fakturowania wszelkich usług oraz dostaw wykonywanych na potrzeby E.

Ponieważ jednak obecnie budynek starego E. służy zarówno celom wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej, jak i celom innym, niż działalność gospodarcza, odliczanie podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z działalnością tego obiektu następuje z wykorzystaniem tzw. prewspółczynnika, czyli przy zastosowaniu do kwot VAT z faktur sposobu określania proporcji przewidzianego przepisami art. 86 ust. 22 w związku z ust. 2a ustawy o VAT.

Ponieważ przy pomocy nowego obiektu CEE Gmina zamierza wykonywać wyłącznie czynności w ramach działalności gospodarczej dotychczasowe rozwiązanie w zakresie odrębnej analityki wydatków i dochodów będzie istotną pomocą w przypisaniu wszelkich kosztów oraz zapłaconego VAT podlegającego odliczeniu do działalności tego obiektu.

Niemniej ważne są również takie elementy stanu faktycznego jak możliwość przypisania konkretnych pracowników bezpośrednio do obsługi E., tj. wskazania osób zatrudnionych wyłącznie do obsługi tego obiektu oraz wydzielenie terenu CEE z ogólnodostępnej przestrzeni miejskiej za pomocą trwałego ogrodzenia.

Opisany powyżej sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych przez MZUK oraz możliwość przyporządkowania dokonywanych nabyć bezpośrednio do działalności CEE ma zasadnicze znaczenie dla przyszłych rozliczeń VAT w działalności CEE.

Zadanie 2 Zagospodarowanie terenów zielonych przy ul. K. K. B. w S.

Tereny zielone przy ul. B. to obszar zniekształcony przez działalność górniczą, który z biegiem lat zarósł w sposób samoistny i nieuregulowany. Teren ten nosi liczne ślady poprzedniego zagospodarowania. W jego obrębie występują elementy po kopalni piasku, wejścia do starych wyrobisk, wyrwy, zapadliska, hałda skały płonnej, betonowe konstrukcje, szlaki komunikacyjne prowadzone na byłych nasypach kolejowych oraz akwen wodny Rów Kalny. Istnieją też nielegalne wysypiska śmieci. Jednocześnie teren ten jest przyrodniczo cenny (występują 3 częściowo chronione gatunki), stanowi zieloną ostoję w silnie zurbanizowanym regionie, chętnie odwiedzaną przez mieszkańców. Niezbędnym jest zatem podjęcie działań na rzecz uporządkowania gospodarki drzewostanem oraz przywrócenia walorów przyrodniczych i zwiększenia bioróżnorodności tego obszaru. Celem tej części projektu jest wzmocnienie mechanizmów ochrony różnorodności biologicznej w regionie poprzez utworzenie na terenach przy ul. B. parku bioróżnorodności o charakterze leśnym z rodzimą fauną i florą, w tym stworzenie ciekawej przyrodniczo ścieżki dydaktycznej i ciągów pieszych oraz elementów małej architektury zachęcających do odwiedzania parku.

Cele szczegółowe projektu określono jako: stworzenie ostoi dla gatunków chronionych fauny i flory, ochrona i odtworzenie stanu siedlisk przyrodniczych i populacji gatunków rodzimych, zracjonalizowanie gospodarki drzewostanem w celu zapewnienia właściwego wzrostu poszczególnych gatunków i eliminacji gatunków obcych oraz inwazyjnych, uporządkowanie istniejącego obszaru i zwiększenie powierzchni biologicznie czynnych w mieście, zmniejszenie presji ruchu turystycznego za pomocą infrastruktury użytku publicznego, podtrzymanie ekologicznej, społecznej i ekonomicznej integralności terenów, zwiększenie świadomości społecznej w zakresie ochrony bioróżnorodności.

Realizacja projektu to również długofalowe korzyści i efekty dodane w postaci stworzenia korzystnego mikroklimatu służącego m.in. poprawie jakości powietrza (poprzez naturalne filtrowanie powietrza), stworzenie możliwości aktywnego i biernego wypoczynku, podniesienie wartości przestrzennych otoczenia i jego estetyki, wzrost jakości życia mieszkańców.

Wytworzony w ramach tej części projektu majątek nie będzie w żaden sposób wykorzystywany w ramach podlegającej opodatkowaniu VAT działalności gospodarczej Gminy. Prace dotyczące rewitalizacji terenu przy ul. B. to realizacja zadań własnych Gminy w zakresie terenów rekreacyjnych oraz zieleni gminnej i zadrzewień. Po zakończeniu prac Park będzie ogólnodostępną przestrzenią miejską, za wstęp na teren której nie będą pobierane żadne opłaty.

Na dzień sporządzania wniosku realizacja projektu jest już w istotnym stopniu zaawansowana wyłoniony w drodze przetargu wykonawca rozpoczął prace na terenie Parku. Jako że jedynym beneficjentem projektu jest gmina, wszystkie faktury są wystawiane na Gminę, bowiem wytworzony w ramach projektu majątek pozostanie jej własnością. Gmina będzie odpowiadać za utrzymanie celów i trwałości projektu. Zadania w zakresie administrowania i obsługi Parku będą wykonywane przez MZUK.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

Termin realizacji Projektu zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie upływa 30 września 2022 roku.

Efekty projektu zrealizowanego w ramach Zadania 1, tj. . będą wykorzystywane wyłącznie do czynności stanowiących działalność gospodarczą podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W wytworzonym w ramach projektu obiekcie Centrum E. E. E. gmina zamierza wykonywać następujące rodzaje czynności:

udostępnianie ekspozycji zwiedzającym na podstawie zakupionego biletu, karnetu lub vouchera wraz z usługami przewodnika
organizację lekcji, warsztatów, zajęć projektowych
sprzedaż pamiątek, gadżetów, publikacji, materiałów drukowanych, multimediów, okazów roślinnych
prowadzenie działalności wydawniczej o tematyce przyrodniczej
przyjmowanie zwierząt oraz roślin w depozyt
wypożyczanie eksponatów
świadczenie usług specjalistycznych z dziedziny przyrody (np.: reprodukcyjnych, czy badawczych)
udostępnianie wnętrz i ekspozycji do fotografowania
usługi fotograficzne oraz poligraficzne
wynajem powierzchni pod punkt gastronomiczny oraz automaty z napojami i przekąskami
wynajem powierzchni na cele reklamow
wynajem obiektu lub jego części dla celów organizacji wydarzeń edukacyjnych, naukowych, kulturalnych, turystycznych, muzycznych, kulinarnych
organizowanie wystaw, szkoleń, pokazów oraz innych imprez komercyjnych.

Za wszystkie wymienione powyżej czynności Gmina będzie ustalać i pobierać wynagrodzenie, co oznacza, że będzie kwalifikować te świadczenia jako czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegające opodatkowaniu VAT według właściwej stawki.

Gmina nie planuje wykonywać w przedmiotowym obiekcie zarówno czynności zwolnionych z opodatkowania jak i niepodlegających opodatkowaniu stanowiących działalność pozagospodarczą Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 1 projektu ., tj. budową Centrum E. E. E. oraz jego późniejszą eksploatacją bez konieczności stosowania do obliczenia kwot podatku naliczonego przepisów art. 86 ust. 2a-2h?

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 2 projektu ., tj. budową Parku przy ul. B. oraz jego przyszłą obsługą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem nie mającym znaczenia w niniejszej sprawie. Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi lub w sytuacji, gdy podmiot nie działa w charakterze podatnika VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ jest uznany za podatnika VAT w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych (czyli czynności sprzedaży, zamiany nieruchomości i ruchomości, wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego nazwanych i nienazwanych).

Treść powołanego art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo prawo do odliczenia przysługuje w sytuacji gdy nie występują przypadki opisane w art. 88 ustawy o VAT. Regulacja ta podaje bowiem katalog przesłanek uniemożliwiających podatnikom VAT obniżenie kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.

Z uwagi na występujący u podatnika będącego jednostką samorządu terytorialnego dualizm funkcjonowania, przy okazji rozważań na temat prawa do odliczenia VAT nie należy zapominać o rozwiązaniu jakie ustawodawca wprowadził dla sytuacji, w których podatnik taki dokonuje nabyć dotyczących całokształtu jego działalności. Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji, czy zwyczajowo: prewspółczynnikiem. Prewspółczynnik powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli, jak stanowi art. 86 ust. 2b, prewspółczynnik zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa do odliczenia w stosunku do nabyć towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi bądź do czynności mieszanych (wykonywanych w ramach działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, jak i poza nią).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, z pominięciem tej części VAT, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności pozostających poza sferą działalności gospodarczej. W sytuacji natomiast, gdy dokonywane przez podatnika zakupy dotyczą obydwu tych sfer działalności, a nie jest możliwe wyodrębnienie części kwoty VAT związanego z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia VAT oraz części podatku, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik VAT - taki jak jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dokonując nabyć związanych z zadaniem 1 projektu , tj. z wytworzeniem nowego obiektu E. CEE Gmina działa z zamiarem wykorzystywania przedmiotowej infrastruktury wyłącznie w ramach swojej działalności gospodarczej do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT. Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z budową i utrzymaniem CEE. Uzasadnieniem takiego stanowiska jest spełnienie wszelkich przesłanek przewidzianych ustawą o VAT dających prawo do odliczenia VAT w pełnej wynikającej z faktur wysokości. Po pierwsze Gmina bez wątpienia działa w tej sytuacji jako podatnik podatku od towarów i usług: buduje środek trwały, który będzie wykorzystywany wyłącznie do świadczenia odpłatnych usług podlegających opodatkowaniu VAT usług wstępu, najmu, organizacji imprez i innych wymienionych w opisie stanu przyszłego w pierwszej części niniejszego wniosku. Po drugie wszystkie nabycia związane z budową oraz późniejszą eksploatacją CEE podlegają i będą podlegać odrębnemu fakturowaniu co oznacza, że przypisanie nabyć dotyczących CEE do działalności tego obiektu jest możliwe, oczywiste i precyzyjne. Z uwagi na jednoznacznie zdefiniowany charakter przyszłego funkcjonowania CEE, Gmina nie ma wątpliwości co do tego, że wszelkie wydatki związane z CEE zarówno na etapie inwestycyjnym, jak i operacyjnym dotyczą w całości czynności związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą. W konsekwencji Gmina nie ma obowiązku odliczania VAT z faktur dotyczących budowy i funkcjonowania CEE przy użyciu prewspółczynnika regulacje art. 86 ust. 2a-2h nie będą miały w tym przypadku zastosowania.

Ad. 2

W przypadku realizacji projektu w zakresie zadania 2, tj. budowy Parku przy ul. B. warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Gmina realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT: projekt wykonywany jest w tej sytuacji przez Gminę działającą jako organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa. Co więcej, efekty realizacji projektu nigdy nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie VAT Gmina buduje bowiem w ramach zadnia 2 miejską otwartą przestrzeń parkową, udostępnianą nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym. W tak przedstawionym stanie faktycznym nie sposób mówić o istnieniu prawa do odliczenia VAT. W konsekwencji, w związku z kosztami poniesionymi w ramach projektu ., współfinansowanego z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na stworzenie i utrzymanie Parku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej sposobem określenia proporcji oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden całościowy sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Ponadto, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Z powyższych regulacji prawnych jednoznacznie wynika, że znajdują one zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik nie jest w stanie przypisać towarów i usług w całości do działalności gospodarczej (nabywa towary i usługi wykorzystywane zarówno do celów działalności gospodarczej i działalności innej niż gospodarcza), dokonując odliczenia podatku naliczonego winien zastosować sposób określenia proporcji przewidziany w przepisach art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy u Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m.in. turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10).

Z wniosku wynika, że Gmina zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie realizować projekt pn. . Przedmiotem projektu są dwa zadania inwestycyjne: 1. Budowa Centrum E. E. E. (dalej: CEE) oraz 2. Zagospodarowanie terenów zielonych przy ul. K. K. B. w S.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania nr 1 projektu , tj. budową Centrum E. E. E. oraz jego późniejszą eksploatacją bez konieczności stosowania do obliczenia kwot podatku naliczonego przepisów art. 86 ust. 2a-2h.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca realizując projekt w zakresie dotyczącym zadania nr 1 tj. . wskazał, że efekty tego projektu zrealizowanego w ramach ww. zadania, będą wykorzystywane wyłącznie do czynności stanowiących działalność gospodarczą podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie planuje wykonywać w przedmiotowym obiekcie zarówno czynności zwolnionych z opodatkowania jak i niepodlegających opodatkowaniu stanowiących działalność pozagospodarczą Gminy. Co istotne jak wskazano w analizowanej sprawie, w księgach rachunkowych MZUK prowadzona jest odrębna ewidencja wydatków i dochodów (kosztów i przychodów) dotycząca działalności E. Ponieważ przy pomocy nowego obiektu CEE Gmina zamierza wykonywać wyłącznie czynności w ramach działalności gospodarczej dotychczasowe rozwiązanie w zakresie odrębnej analityki wydatków i dochodów będzie istotną pomocą w przypisaniu wszelkich kosztów oraz zapłaconego VAT podlegającego odliczeniu do działalności tego obiektu. Opisany powyżej sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych przez MZUK oraz możliwość przyporządkowania dokonywanych nabyć bezpośrednio do działalności CEE ma zasadnicze znaczenie dla przyszłych rozliczeń VAT w działalności CEE. Z okoliczności sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca potrafi wyodrębnić wydatki związane z budową Centrum E. E. E .

W odniesieniu do tych wydatków, ponoszonych w ramach realizacji zadania nr 1, zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wydatki ponoszone w ramach realizacji zadania nr 1 będą służyły wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podsumowując, Gmina ma pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania 1 projektu ., tj. budową Centrum E. E. E. oraz jego późniejszą eksploatacją bez konieczności stosowania do obliczenia kwot podatku naliczonego przepisów art. 86 ust. 2a-2h. Prawo to będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania nr 2 projektu , tj. budową Parku przy ul. B. oraz jego przyszłą obsługą.

W zakresie przedmiotowego zadania warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca wytworzony w ramach tej części projektu majątek nie będzie w żaden sposób wykorzystywany przez Gminę do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Po zakończeniu prac Park będzie ogólnodostępną przestrzenią miejską, za wstęp na teren której nie będą pobierane żadne opłaty. Prace dotyczące rewitalizacji terenu przy ul. B. to realizacja zadań własnych Gminy w zakresie terenów rekreacyjnych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.

Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją zadania nr 2 ww. projektu, ponieważ Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a powstałe w ramach realizacji inwestycji mienie nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie