Zastosowanie zwolnienia od podatku dla usługi w postaci biletowanego spektaklu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16.12.2019, sygn. 0114-KDIP4.4012.718.2019.1.BS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zastosowanie zwolnienia od podatku dla usługi w postaci biletowanego spektaklu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.), uzupełnionym w dniu 21 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi w postaci biletowanego spektaklu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi w postaci biletowanego spektaklu. Wniosek uzupełniony został w dniu 21 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka cywilna, w ramach umowy są organem prowadzącym niepublicznej placówki oświatowo-wychowawczej , zwanej dalej Szkołą, prowadzi działalność w zakresie usług edukacyjnych.

Spółka cywilna korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 oraz art. 43 ust. 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w związku z powyższym nie figuruje w rejestrze VAT.

Spółka osiąga przychód w ramach dwóch głównych źródeł. Pierwszym są opłaty za zajęcia prowadzone przez Szkołę w placówkach oraz w trakcie obozów, drugim wpływy z biletów za wystawiany w ramach zajęć spektakl, który zgodnie z zawieraną przez Szkołę umową na świadczenie usług edukacyjnych jest celem prowadzonych zajęć. Spektakl wystawiany jest raz w roku, na zakończenie roku szkolnego.

Bilety na spektakl są sprzedawane przez specjalistyczny portal, zajmujący się sprzedażą biletów na wydarzenia kulturalne, ze względu na usprawnienie procesu sprzedaży. Oferta jest skierowana do osób, które mają zawarte umowy z placówką na świadczenie usług edukacyjnych i których podopieczni biorą udział w spektaklu, nie jest w żaden sposób promowana, jednakże w związku z tym, że portal z którego usług korzysta szkoła jest ogólnodostępny, może się zdarzyć, że bilety kupuje osoba nie związana w żaden sposób ze Szkołą.

Założeniem Szkoły jest pokrycie z przychodów ze sprzedanych biletów wydatków związanych z wystawieniem spektaklu, gdyż są to koszty odrębne od kosztów związanych z prowadzeniem zajęć w trakcie roku i ich wysokość jest znacząca. Na koszty te składają się m.in., koszty wynajmu sal () do spektaklu.

Prowadzący placówkę uznali, że nie będą obciążać kosztem wystawienia spektaklu swoich klientów w trakcie roku, tylko w ramach dobrowolności, będzie to dodatkowo opłata za wstęp na spektakl.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Szkoła postępuje prawidłowo traktując przychód ze sprzedaży biletów na spektakl, będący celem prowadzonych przez placówkę zajęć edukacyjnych, jako zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy szkoła postępuje prawidło, traktując przychód ze sprzedaży biletów na spektakl, przygotowanie do wystawienia którego jest celem prowadzonych przez placówkę zajęć edukacyjnych, jako zwolniony od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone m.in. przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Szkoła spełnia wymóg jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego, gdyż jest wpisana do rejestru szkół i placówek oświatowych prowadzony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i świadczy usługi w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży.

Wystawienie spektaklu, zgodnie z modelem kształcenia opracowanym przez placówkę i z umową, jaką zawiera Szkoła ze swoimi klientami, jest celem prowadzonych w trakcie roku szkolnego zajęć edukacyjnych. Uczniowie w ramach zajęć przygotowują interpretacje do spektaklu, ucząc się i doskonaląc swoje zdolności pod okiem doświadczonej kadry.

Wystawienie spektaklu jest częścią programu nauczania, bez tego elementu usługa nie byłaby kompletna. Stanowi jednocześnie potwierdzenie zdobytych przez uczniów w trakcie roku umiejętności.

Sposób finasowania tej części oferty edukacyjnej szkoły nie był podyktowany chęcią osiągnięcia dodatkowego dochodu, tylko nieobciążania klientów, którzy z jakiegoś powodu nie chcą bądź nie mogą kontynuować umowy do końca jej obowiązywania, kosztem spektaklu, który jest zwieńczeniem całego procesu edukacji. Wnioskodawca nie jest również w stanie oszacować, czy przychód ze sprzedaży biletów pokryje koszty wystawienia spektaklu, gdyż nabycie ich jest dobrowolne, więc również ta kwestia wskazuje, iż celem nie była tu chęć osiągnięcia dodatkowego zysku.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe przesłanki wskazują jednoznacznie na ścisły związek wystawienia spektaklu z usługą edukacji realizowaną przez placówkę i w związku z powyższym może korzystać ze zwolnienia od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 146aa ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia

o raz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca Spółka cywilna, w ramach umowy są organem prowadzącym niepublicznej placówki oświatowo-wychowawczej , zwanej dalej Szkołą, prowadzi działalność w zakresie usług edukacyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Szkoła postępuje prawidłowo traktując przychód ze sprzedaży biletów na spektakl, będący celem prowadzonych przez placówkę zajęć edukacyjnych, jako zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że ograniczenie umożliwiające skorzystanie z przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, koniecznym jest, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, oraz podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu, zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Powyższy przepis ma jednak zastosowanie wyłącznie do tych usług, które są przedmiotem zakresu działania podmiotu jako jednostki objętej systemem oświaty, tj. w ramach uzyskanego wpisu.

Ponadto zakresem zwolnienia objęte są również: dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związane z usługą podstawową, t.j. usługą w zakresie kształcenia i wychowania. Należy zauważyć, iż przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług ściśle związanych. Niemniej jednak z samej treści ww. art. 43 ust. 17 ustawy o VAT wynika, iż nie dotyczą one usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości UE rozstrzygnął, iż świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za ściśle związane z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

W tym miejscu zauważyć należy, że sprzedaż biletów na spektakl jest usługą w zakresie wstępu świadczoną na rzecz osób trzecich widzów, a nie na rzecz uczniów. Nie może zatem zostać uznana za usługę w zakresie kształcenia / wychowania, gdyż usługobiorcą takiej usługi mogą być jedynie uczniowie. Nie może również zostać uznana za usługę ściśle związaną z kształceniem / wychowaniem, gdyż nie jest świadczona na rzecz ucznia. Z okoliczności, że obowiązkiem ucznia jest uczestnictwo w spektaklu nie należy automatycznie wyciągać wniosku, że obowiązkowe w nim jest także uczestnictwo widza.

Usługa wstępu na spektakl jest w przedmiotowej sytuacji odrębną usługą świadczoną na rzecz osób trzecich widzów. Nie jest ona ściśle związana z usługą podstawową ponieważ nie jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej. Usługa wstępu na ww. spektakl stanowi cel sam w sobie (obejrzenie spektaklu przez widza) i nie może zostać uznana za środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego. Ze świadczenia głównego (kształcenie / wychowanie) korzystają bowiem uczniowie, natomiast z usługi wstępu na spektakl widzowie osoby trzecie.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego, powołane przepisy prawa oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE stwierdzić zatem należy, że świadczone przez Szkołę usługi w postaci biletowanego spektaklu nie podlegają zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) w związku z ust. 17 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Odbiorcami przedmiotowych usług (spektaklu) są osoby trzecie widzowie, które zakupiły bilety wstępu na spektakl, a nie uczniowie, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Tym samym nie są to usługi ściśle związane (pomocnicze) z tą usługą podstawową.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca był uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy jednostką badawczo rozwojową, zatem w niniejszej sprawie zastosowania nie znajdzie również zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie