Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się zwrot różnicy podatku w związku z realizacją grantu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.) uzupełnione pismem z 28 stycznia 2020 r., (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) oraz pismem z 3 lutego 2020 r (data wpływu 4 lutego 2020 r.). o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się zwrot różnicy podatku w związku z realizacją grantu pt. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot różnicy podatku w związku z realizacją grantu pt. . Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) oraz pismem z 3 lutego 2020 r (data wpływu 4 lutego 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Klub niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz widniejący w bazie podatników VAT Ministerstwa Finansów jako podatnik VAT zwolniony, zawarł ze Stowarzyszeniem Lokalna Grupa Działania umowę o powierzenie grantu z dnia... na realizację grantu pt. w ramach projektu grantowego Dialog międzypokoleniowy objętego umową o przyznaniu pomocy nr zawartą dnia ... 2019 r. pomiędzy LGD a Samorządem Województwa na podstawie art. 14 ust. 5 oraz art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności (Dz. U. poz. 378 z późniejszymi zmianami).

Towary/usługi zakupione w ramach grantu, udokumentowane na podstawie faktur wystawionych na Grantobiorcę, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W ramach powierzonego grantu zostały dokonane zakupy następujących towarów/usług: puchry, catering, obsługa instruktorska 14 spotkań, zakup kamizelek asekuracyjnych, zutnik multimedialny i drobny sprzęt. Zakupione w ramach zadania towary nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. do czynności generujących podatek należny.

W ramach zadania przeprowadzono warsztaty, piknik i zawody. W ramach zadania nie był uzyskiwany dochód/ nie były czerpane korzyści finansowe z zadania w postaci obieranych opłat, sprzedaży publikacji. Warsztaty były nieodpłatnie.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r., poz. 772, z póżn. zm.), do kosztów kwalifikowanych związanych z realizacją zadania zalicza się podatek od towarów i usług (VAT), zgodnie z art. 69 ust. 3 lit. c Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006.

W związku z koniecznością dołączenia do wniosku o rozliczenie grantu składanego przez Klub interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości, bądź braku możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT, Grantobiorca Klub jest zobligowany do dostarczenia takiej interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Klub ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT od kwoty podatku naliczonego VAT lub ubiegania z się o zwrot różnicy podatku VAT w związku z realizacja grantu pt. w ramach projektu grantowego Dialog międzypokoleniowy?

Stanowisko Wnioskodawcy(doprecyzowane pismem z 28 stycznia 2020 r.):

Klub nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT od kwoty podatku naliczonego VAT w związku z realizacją grantu w ramach projektu grantowego Dialog międzypokoleniowy. Wnioskodawca uważa, że nie należy mu się zwrot różnicy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełniać podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego na kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonywanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełniać przesłanki, umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach działalności gospodarczej.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje grant pt. . Towary i usługi zakupione w ramach grantu, udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W ramach powierzonego grantu zostały dokonane zakupy następujących towarów/usług: puchry, catering, obsługa instruktorska 14 spotkań, zakup kamizelek asekuracyjnych, zutnik multimedialny i drobny sprzęt, które nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem. Przeprowadzono również warsztaty, piknik i zawody. W ramach zadania nie był uzyskiwany dochód nie były czerpane korzyści finansowe z zadania w postaci obieranych opłat, sprzedaży publikacji. Warsztaty były nieodpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot różnicy podatku VAT w związku z realizacją grantu.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT a towary i usługi zakupione w ramach grantu, udokumentowane na fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W ramach zadania przeprowadzono warsztaty, piknik i zawody. W ramach zadania nie był uzyskiwany dochód/ nie były czerpane korzyści finansowe z zadania w postaci obieranych opłat, sprzedaży publikacji. Warsztaty były nieodpłatnie.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy, który nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w związku z realizacją ww. grantu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT lub prawo ubiegania się o zwrot różnicy podatku VAT o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej