Państwa stanowisko w sprawie

Spółka posiada stanowisko, że przeniesienie marki (...). (aktywa, pasywa, pracownicy) do spółki powiązanej B., może zostać przeniesione jako aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Czynności te są zwolnione z obciążeń podatkiem VAT.

Wyposażenie salonu, hali serwisowej, stanowią wyodrębnione aktywa rzeczowe, które zostaną wyksięgowane z ksiąg rachunkowych w wartości księgowej. Natomiast wyodrębnioną dotychczas część budynku dla marki (...) (salon i hala serwisowa), Wnioskodawca, będzie wynajmował spółce B. w wartości określonej w operacie szacunkowym. Towary handlowe tj. części i samochody, podlegają wyodrębnionej ewidencji Zobowiązania na zakup towarów, podlegają osobnej ewidencji i będą, umową cesji z bankiem, przeniesione na B. Cała kadra pracownicza marki (...) zostanie przeniesiona do spółki B., na podstawie art. 23¹ Kodeksu Pracy. Zgodnie z powyższym, nastąpi przeniesienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, które mogą stanowić odrębne przedsiębiorstwo, a w myśl art. 4a pkt 4 ustawy PDOP jest to zorganizowana część przedsiębiorstwa. W następstwie powyższego, aport ZCP, zgodnie z art. 6 pkt 1, aport ZCP nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy :

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dealerem samochodowym marek (...) Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ma podpisane umowy z importerami, które są kluczowe dla prowadzonej działalności. Jednym z importerów jest A. Sp. z o.o., która jest dystrybutorem m.in. marek (...) Ze względu na zmiany strukturalne w A., wprowadzono dla wszystkich dealerów w Polsce, wymóg prowadzenia wszystkich marek A. w jednym podmiocie gospodarczym. Wnioskodawca ma podpisaną umowę ze A. dla marki (...), natomiast Spółka Powiązana, B. Sp. z o.o., ma podpisaną umowę z ww. importerem, dla marek (...) i (...)Spółka Powiązana jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Chcąc kontynuować sprzedaż marki (...), Wnioskodawca musiał podjąć decyzję o przeniesieniu marki (...) do podmiotu powiązanego – B., w którym posiada 100% udziałów. Wtedy zostanie spełniony wymóg importerski i wszystkie marki będą w jednej spółce. U Wnioskodawcy, sprzedaż towarów i usług, wszystkich marek mieści się w jednym budynku, jednak każda marka posiada oddzielne magazyny, hale serwisowe, plac stokowy oraz salon samochodowy. Dla marki (...), pomieszczenia serwisu i salonu, wyposażone są w maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe, które podlegają wyodrębnionej, dla tej marki, ewidencji, ponadto został przeprowadzony spis całego wyposażenia, są to głównie: wózki narzędziowe mechaników, Narzędzia biuro, Narzędzia elektryki, Narzędzia szafa, Narzędzia magazyn, Szorowarka, Prasa hydrauliczna, Wyciągi spalin, Urządzenie do klimatyzacji (...), Pompowanie kół (...), Urządzenie do klimatyzacji (...), Ładowarki samochodów elektrycznych 3 szt., Podnośnik (... 3 szt., Podnośnik podposadzkowy (...) 2 szt., Podnośnika kanałowy, Linia diagnostyczna (...), (...) 2 szt., Kontener magazynowy, komputery, drukarki itp.

Ww. składniki majątkowe zostaną przeniesione aportem do spółki B.

Kadra pracownicza jest również dedykowana do obsługi tylko jednej marki. Struktura organizacyjna poszczególnych działów wygląda następująco: dział samochodów marki (...) – Szef sprzedaży samochodów marki (...), starszy specjalista ds. sprzedaży samochodów marki (...), specjalista ds. sprzedaży samochodów marki (...), specjalista ds. finansowania i ubezpieczeń. Dział serwisu i części zamiennych - szef serwisu i części zamiennych marki (...)., sprzedawca/magazynier części zamiennych marki (...), specjalista ds. części zamiennych marki (...), doradcy serwisowi marki (...), mechanicy samochodowi, elektromechanicy samochodowi. Marka (...) co miesiąc ma sporządzany oddzielny RZiS, zobowiązania i należności również są wyodrębnione w planie kont. Magazyn części oraz samochodów również podlega osobnej ewidencji.

Wnioskodawca zamierza dokonać powyższej zmiany jako aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP).

Działalność będąca przedmiotem aportu na moment sprzedaży będzie wyodrębniona organizacyjnie – będą wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych i będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania na bazie regulaminu, wytycznych importerskich.

Funkcjonowanie Działu (...) jest ściśle określone w umowie importerskiej z 2004 r. z C. (obecnie A. Sp. z o.o.). Określa ona wszystkie zasady, wytyczne, które są obligatoryjne dla Spółki. Naruszenie jakichkolwiek przepisów może powodować zakończenie współpracy z dealerem. Warunki umowy obejmują tylko Dział (...). i jest to umowa nie ingerująca w pozostałą działalność Wnioskodawcy.

Umowa ta obejmuje m.in. warunki zagospodarowania hal salonu, serwisu i magazynu– wskazuje konkretne miejsca gdzie mają stać np. kanapy, biurka itd., narzucony jest np. kolor ścian, płytek na podłodze itd. – standardy te są kontrolowane.

Dział (...) mieści się w ściśle wyodrębnionej części nieruchomości, która jest oznaczona oznakowaniem marki (...) i tylko w tym miejscu świadczone są usługi tej marki.

Umowa zawiera również m.in. wskazania systemów informatycznych, liczby, kompetencji i szkolenia personelu.

Importer narzuca również sposób ewidencji w księgach dealera wszystkich transakcji. Nakazuje prowadzić wyodrębnione konta związane z działalnością będącej przedmiotem umowy. Dealer musi prowadzić rachunkowość pozwalającą na okresowe ustalenie z jednej strony wyników poszczególnych pozycji swojej działalności i kosztów ogólnych, a z drugiej strony pozycji i kosztów ogólnych związanych z działalnością dedykowanej marce (...).

Wnioskodawca jest zobowiązany umową do zapewnienia dostarczania klientom w zakresie utrzymania i napraw pojazdów (...), niezależnie od miejsca ich wprowadzenia do obrotu, w tym czynności gwarancyjnych, serwisowania bezpłatnego albo akcji serwisowych.

Dział (...) nabywa w sposób niezależny, towary i usługi na własne potrzeby w zależności od zapotrzebowania.

Działalność będąca przedmiotem aportu na moment sprzedaży będzie wyodrębniona finansowo.

Dział (...) ma samodzielnie ustalane cele gospodarcze, sam planuje ich wykonanie oraz ocenę. Umowa dealerska ściśle określa cele sprzedażowe dla aut, serwisu i części. Co roku dokonywana jest aktualizacja celów narzuconych przez Importera. Cele te dotyczą tylko marki (...)., pozostałe marki posiadają odrębne umowy, w których określane są dla nich cele.

Dzięki odpowiedniemu ustrukturyzowaniu planu kont Wnioskodawcy, możliwa jest ewidencja zdarzeń w taki sposób, że Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować do Działu (...) dane, które pozwalają dla celów wewnętrznych sporządzanie odrębnych sprawozdań finansowych.

Ewidencja księgowa dla marki (...) jest wyodrębniona analitycznie, co pozwala na łatwe przyporządkowanie wszystkich kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań. Numeracja dokumentów jest również przyporządkowana do tego działu.

W Ewidencji Środków Trwałych składniki wykorzystywane przez Dział (...). są opisane i przypisane do odpowiednich kont.

Konta kosztów i przychodów mają rozwiniętą analitykę głównie ze znacznikiem „1” który wskazuje na MPK i jest podłączony do wyodrębnionego Rachunku Zysków i Strat.

Należności i zobowiązania dotyczące Działu (...) można łatwo wyodrębnić w planie kont prowadzonym dla całej działalności Wnioskodawcy.

Kredyty, faktoringi dotyczące marki (...) są na osobnych kontach - w analityce nazwa banku, który obsługuje tylko Dział (...)

Istnieje możliwość wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa – Działu (...)

Działalność będąca przedmiotem aportu na moment sprzedaży będzie wyodrębniona funkcjonalnie.

Dział (...) posiada odrębne zadania gospodarcze, polegające na realizacji zadań, celów importera A. dotyczących marki (...).

Dział ten jest ściśle związany umową z importerem, która dotyczy tylko tego działu. Podlega on konkretnym wymogom, niezależnym od pozostałej działalności Wnioskodawcy, które posiadają inne umowy importerskie z (...)

Dział (...) dokonuje zakupu i sprzedaży aut tylko marki (...), jest autoryzowanym serwisem tej marki.

Dział (...) obejmuje handel samochodami tylko tej marki, który ściśle współpracuje z autoryzowanym serwisem (...) Serwis dokonuje przeglądów „zerowych” nowych aut, dokonuje montażu dodatkowego wyposażenia, które zamawia klient, itp. Serwis by dokonać niezbędnych przeglądów i napraw pobiera części z magazynu, który jest przypisany tylko dla serwisu (...).

Działy te są ze sobą ściśle związane, pozostają ze sobą we wzajemnych interakcjach,  traktowane są jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie. Wszystkie te działy podlegają pod wytyczne importerskie A. Umowa importerska nakazuje by salon samochodowy posiadał autoryzowaną obsługę serwisową z oryginalnymi częściami. Sam dział sprzedaży nie może funkcjonować bez serwisu i magazynu części, jest to warunek konieczny dla utrzymania koncesji marki.

Do realizacji tych zadań Dział posiada niezbędne składniki majątkowe materialne i niematerialne. Hala sprzedaży, serwisu i części jest wyposażona w składniki majątkowe, które są wykorzystywane tylko przez Dział (...).

Dział (...) na moment sprzedaży będzie w stanie samodzielnie realizować swoje zadania oraz prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Wraz ze składnikami majątkowymi przejdą takie elementy jak wszelka dokumentacja, pozwolenia niezbędne do kontynuowania prowadzonej działalności gospodarczej.

Na dzień wniesienia aportu, zespół wnoszonych składników materialnych i niematerialnych będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze wykonywane dotychczas przez Wnioskodawcę.

Dział (...), na dzień wniesienia aportu będzie miał aktualną umowę importerską, która zezwala na sprzedaż aut, części oraz autoryzowany serwis marki (...). Umowa importerska obecnie jest zawarta z Wnioskodawcą i jest wypowiedzeniu, posiada list intencyjny, który wskazuje do dalszej współpracy Spółkę B., a na dzień wniesienia aportu umowa zostanie podpisana ze Spółką Powiązaną

Dział będzie posiadał wszystkie niezbędne składniki – środki trwałe, wyposażenie (wykazane we wniosku o interpretację) by móc w niezakłócony sposób nadal kontynuować działalność.

Cała kadra pracownicza marki (...) zostanie przeniesiona do spółki B., na podstawie art. 23¹ Kodeksu Pracy.

Nieruchomość, w której w tej chwili mieści się Dział (...), będzie nadal własnością Wnioskodawcy, który podpisze w dniu wniesienia aportu, umowę wynajmu ze spółką przyjmującą aport – B. Koszt wynajmu będzie oszacowany na wartość rynkową wg operatu sporządzonego przez niezależnego rzeczoznawcę. Dział (...) mieści się w nieruchomości, która ma wyodrębnioną część tylko dla tej marki. Jest oznakowana na zewnątrz i wewnątrz, zgodnie z wymogami importerskimi, służy tylko i wyłącznie do działalności dla obsługi marki (...).

Wszystkie powyższe składniki powodują, że ZCP będzie w stanie bez zakłóceń mogła realizować zadania gospodarcze oraz mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

Po dokonaniu aportu, Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą. U Wnioskodawcy pozostają inne marki tj. (...) oraz dział blacharni i Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów. Wnioskodawca jest wielomarkowym dealerem, a aport jednej z marek – (...), nie spowoduje utrudnień w dalszym Jego funkcjonowaniu.

B. na moment przeniesienia będzie kontynuowała działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę w dotychczasowym zakresie, tylko przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu, z wyłączeniem nieruchomości, która będzie wynajmowana przez Spółkę Powiązaną.

Na moment przeniesienia, Spółka Powiązana, będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności Działu (...), w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji wniesienia aportem.

Aportem zostaną wniesione wszystkie niezbędne składniki materialne, a wszystkie zawarte umowy przez Wnioskodawcę, będą kontynuowane przez Spółkę Powiązaną. Umowy finansowania stoku z bankami zostaną przeniesione cesją, bądź podpisane nowe umowy przepisujące warunki na Spółkę Powiązaną.

Przeniesiona zostanie kadra pracownicza, która w pełni samodzielnie będzie kontynuowała prowadzenie marki (...).

W ramach aportu zostaną przeniesione zobowiązania na B.

Przedmiotem aportu będzie w dużej mierze towar handlowy, który jest obecnie w części, finansowany przez zobowiązania typu faktoring – umowy z bankami finansującymi będą przepisane na Spółkę Powiązaną, która będzie spłacać przejęty w aporcie towar.

W ramach aportu nie zostają przeniesione nieruchomości, inne prawa rzeczowe związane z nieruchomościami oraz umowy do nich przypisane.

Dział (...) mieści się w części nieruchomości, której właścicielem jest Wnioskodawca. Część ta jest w pełni oddzielona od pozostałych działów Wnioskodawcy (jednak nie stanowi osobnego budynku), co pozwala na łatwe określenie wielkości pomieszczeń wykorzystywanych przez Dział (...).

Powyższa część nieruchomości, na dzień wniesienia aportu, zostanie wynajęta dla Spółki Powiązanej, by ta nadal mogła kontynuować w niej działalność dla marki (...) Wszelkie koszty zużycia mediów będą refakturowane na Spółkę Powiązaną. Nieruchomość nie może zostać przeniesiona aportem ponieważ nie stanowi ona samodzielnego budynku, tylko jest jego częścią.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy Aport składników majątkowych i niemajątkowych do Spółki Powiązanej będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W kontekście powyższego, oceny możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji, stąd też w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zastrzec należy, że przy ocenie, czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych.

Dodatkowo, za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowanie dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku, w którym nabywca sam zawarł lub zawiera umowy leasingowe, dostawy mediów, nawet z tymi samymi podmiotami, które świadczyły ww. usługi na rzecz zbywcy. W takim przypadku bowiem nabywca podejmuje dodatkowe działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej zbywcy.

Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach takich, aby można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie zbycia określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku opisany przez Państwa zespół składników materialnych i niematerialnych posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wskazaliście Państwo Dział (...) będzie na dzień wniesienia aportu wyodrębniony organizacyjnie. Wyodrębnienie to wynika z zawartej przez Państwa umowy z importerem, która obligatoryjnie określa wszystkie zasady i wytyczne dotyczące sprzedaży marki (...) Dzięki odpowiedniemu ustrukturyzowaniu planu kont, na dzień wniesienia aportu będziecie Państwo w stanie przyporządkować do Działu (...) dane, które pozwolą na sporządzanie odrębnych sprawozdań finansowych. Również ewidencja księgowa dla marki (...) jest wyodrębniona analitycznie, co pozwala na łatwe przyporządkowanie wszystkich kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań związanych z tym Działem (...).

W Ewidencji Środków Trwałych składniki wykorzystywane przez Dział (...) są opisane i przypisane do odpowiednich kont. Uznać zatem należy, że Dział (...) jest również finansowo wyodrębniony w Państwa przedsiębiorstwie. Na Spółkę Powiązaną zostaną przeniesione prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami oraz prawa i obowiązki wynikające z innych umów zawartych przez Państwa z kontrahentami, w tym umowy finansowe, a także maszyny, urządzenia i inne środki trwałe, dokumentacja, pozwolenia związane z Działem (...) Dział (...), na dzień wniesienia aportu będzie miał aktualną umowę importerską, która zezwala na sprzedaż aut, części oraz autoryzowany serwis marki (...) Składniki materialne i niematerialne wymienione we wniosku posiadają zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujący odrębne zadania gospodarcze dotyczące marki (...) zakreślone przez importera. Składniki przypisane do Działu (...) będą pozostawały ze sobą we wzajemnych interakcjach w tym znaczeniu, że będą stanowiły autonomiczny zespół składników powiązanych ze sobą funkcjonalnie, a nie zbiór przypadkowych elementów. Spółka Powiązana będzie mogła kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i wskazane w opisie sprawy, w takim zakresie jak prowadzą ją Państwo. To, że nieruchomość, w której prowadzona jest działalność przypisana Działowi (...) będzie nadal Państwa własnością i działalność Działu będzie w niej powadzona po uprzednim zawarciu z Państwem umowy wynajmu okoliczności tej nie zmienia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wymieniony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przypisanych do Działu (...) stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Tym samym jego aport do Spółki Powiązanej, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będące przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku.  W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będziecie mogli Państwo skorzystać, jeżeli zastosujecie się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).