Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie wskazanych we wniosku dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie wskazanych we wniosku dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 września 2022 r. (data wpływu 23 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

I.Uwagi ogólne

A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) to dostawca rozwiązań elektronicznych i technologii systemowych dla branży motoryzacyjnej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej także: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Transakcje te dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce.

W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

W ramach opisanych dostaw towary co do zasady nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów. Spółka zaznacza przy tym, że przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie dostawy, w stosunku do których transport zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

W niektórych wypadkach Spółka wystawia faktury dokumentujące WDT samodzielnie (na zasadach ogólnych), a w niektórych wypadkach stosowana jest procedura tzw. samofakturowania („self-billing”), o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W tych drugich przypadkach Spółka oraz Kontrahenci zawierają stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Spółkę.

II.Warianty gromadzonej dokumentacji

W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I – Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

Wariant II – Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta. Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

·korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw: przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta; lub

·odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie. Potwierdzenie zawierające informacje jakie dostawy zostały dostarczone przesyłane jest/będzie przesyłane co miesiąc przez Kontrahenta samodzielnie lub też pobierane jest/będzie pobierane przez Spółkę ze specjalnie przeznaczonego do tego celu portalu. Na dokumencie znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację poszczególnych dostaw, tj. np. numery dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” oraz daty otrzymania dostaw; lub

·wygenerowany przez Spółkę dokument pn. „Delivery Instruction” wysyłany do działu logistycznego Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw (tj. np. numer dokumentu powiązanego z dostawą, waga oraz ilość towaru). Na dokumencie Kontrahent umieszcza/umieści adnotację potwierdzającą, że wymienione dostawy zostały odebrane, a następnie odsyła/odeśle ten dokument Spółce; lub

·zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania tego systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw, tj. będą to w szczególności numery dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” znajdujące się również na fakturach. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy, Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta.

Wariant III – Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia dostarczenia określonych towarów do odbiorcy, które Spółka otrzymuje/będzie otrzymywała od zewnętrznego przewoźnika/kuriera odpowiedzialnego za transport towarów. Potwierdzenie to może przyjąć formę:

·skanu potwierdzonej przez przewoźnika listy zrealizowanych dostaw (wygenerowanej z wewnętrznego systemu Spółki), która zawiera/będzie zawierać dane dotyczące danych dostaw pozwalające na ich jednoznaczną identyfikację (np. numer listu przewozowego CMR, numer dokumentu towarzyszącego dostawie pn. „Delivery Note”, waga towarów, data doręczenia). Przewoźnik otrzymuje/będzie otrzymywał od Spółki przedmiotową listę, którą opatruje/opatrzy podpisem i pieczątką. Tak potwierdzoną listę przewoźnik skanuje/będzie skanował a następnie odsyła/będzie odsyłał Spółce;

·skanu generowanego przez przewoźnika potwierdzenia zrealizowanych przez Spółkę dostaw, który zawiera/będzie zawierać pieczątkę oraz podpis przewoźnika. Dane znajdujące się na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację konkretnych dostaw (mogą być to np. ID przesyłki, numer przesyłki, status przesyłki, dane Kontrahenta);

·potwierdzenia dostawy, które Spółka może wygenerować elektronicznie z systemu przewoźnika, do którego dostęp ma uprawniony pracownik Spółki. Potwierdzenie zawiera/będzie zawierać dane Spółki i Kontrahenta oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację danej dostawy, tj. w szczególności numer referencyjny (który Spółka każdorazowo przypisuje do danej dostawy), waga i wymiary przesyłki oraz daty wyjazdu/przyjazdu towarów;

·potwierdzenia dostarczenia towarów do odbiorcy (Kontrahenta) pobieranego z systemu śledzenia przesyłek udostępnianego przez firmę kurierską. Dzięki dostępowi do przedmiotowego systemu, Spółka może – po wpisaniu numeru przesyłki – wygenerować elektroniczne potwierdzenie jej dostarczenia. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest/będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

Wariant IV (samofakturowanie) – W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę. Spółka jest/będzie natomiast w posiadaniu kopii faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania. Taka faktura zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura. Ponadto, zgodnie z uzgodnieniami dokonanymi z Kontrahentem oraz funkcjonalnością systemu, faktura wystawiana w ramach samofakturowania generowana jest/będzie przez system elektroniczny dopiero po przyjęciu przez Kontrahenta towarów w miejscu przeznaczenia.

Wariant V – Spółka będzie dysponować:

·fakturą (lub jej kopią) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz

·zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, w stosunku do których kontrahent uregulował należność – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy. Zgodnie z porozumieniem, które będzie zawierane z Kontrahentem, oraz informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do uzgodnionego przez strony dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane opłaconymi i wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie.

Spółka zaznacza również, że większość opisanych w niniejszym wniosku dokumentów otrzymuje/będzie otrzymywać drogą elektroniczną.

Ponadto w uzupełnieniu w związku z wezwaniem o doprecyzowanie opisu sprawy odnośnie opisanego we wniosku Wariantu III wskazano:

Na pytanie: „Czy zawierają/będą zawierali Państwo umowy (pisemne bądź ustne) z danym kontrahentem i będzie z nich wynikało, że zapłata za towar nastąpi po jego dostarczeniu na terytorium innego państwa członkowskiego?” odpowiedzieli Państwo:

Wariant III: W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w Wariancie III Spółka co do zasady nie posiada porozumień tego rodzaju z kontrahentami. Niemniej jednak, potwierdzenie płatności w odniesieniu do Wariantu III nie stanowi kluczowego elementu dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów. Spółka jest w posiadaniu innych dokumentów potwierdzających wywóz, w tym dokumentów od przewoźnika, które zostały szczegółowo opisane we Wniosku. Natomiast jeśli chodzi o zdarzenie przyszłe przedstawione w Wariancie III Spółka będzie posiadać porozumienia z kontrahentami, z których będzie wynikało, że zapłata nastąpi po jego dostarczeniu na terytorium innego państwa członkowskiego. W zależności od okoliczności i kontrahenta, porozumienie może być pisemne lub ustne.

Wariant V: Spółka potwierdza, że będzie zawierać z danym kontrahentem porozumienia, z których będzie wynikało, iż zapłata za towar nastąpi po jego dostarczeniu na terytorium innego państwa członkowskiego. W zależności od okoliczności i kontrahenta, porozumienie może być pisemne lub ustne.

Natomiast na pytanie „Czy w oparciu o informacje zawarte w potwierdzeniu płatności możliwe jest/będzie powiązanie płatności dokonanej przez danego kontrahenta z dokonanymi na jego rzecz wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów?” wskazano:

Wariant III: Spółka potwierdza, że informacje zawarte w potwierdzeniu płatności pozwalają i będą pozwalać na powiązanie płatności dokonanej przez danego kontrahenta z dokonanymi na jego rzecz wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów. W praktyce, w działalności Spółki pojawiają się i mogą się pojawić w przyszłości także płatności zbiorcze, jednak w takiej sytuacji, w oparciu o dane wynikające z potwierdzeń płatności, w połączeniu z wewnętrznymi zestawieniami i danymi, Spółka ma i będzie mieć możliwość przyporządkowania danej dostawy (faktury) do odpowiadającej jej płatności.

Wariant V: Spółka potwierdza, że poprzez informacje zawarte w potwierdzeniu płatności możliwe będzie powiązanie płatności dokonanej przez danego kontrahenta z dokonanymi na jego rzecz wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów. W praktyce, w działalności Spółki mogą pojawić się także płatności zbiorcze, jednak w takiej sytuacji, w oparciu o dane wynikające z potwierdzeń płatności, w połączeniu z wewnętrznymi zestawieniami i danymi, Spółka będzie mieć możliwość przyporządkowania danej dostawy (faktury) do odpowiadającej jej płatności.

Pytania

1)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

2)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

3)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

4)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

5)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

I.STANOWISKO WNIOSKODAWCY

1)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

2)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

3)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

4)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

5)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

II.UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

1.Uwagi ogólne

Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według stawki 0% VAT (tzw. zwolnienie z prawem do odliczenia). Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...)

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w ... w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak zostało podniesione w opisie sprawy, zarówno warunek wskazany w pkt 1 jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, będą przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka bowiem dokonuje i zamierza dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), którzy podadzą go Spółce, a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa w dodanym z dniem 1.07.2020 r. do ustawy o VAT art. 42 ust. 1a, tj. składa i będzie składała prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym, kluczowym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest posiadanie przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do ww. treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

·dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

·specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

– jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. Jak jednak zostało wyżej wskazane, sytuacje takie nie występują w przypadku Spółki.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

·korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

·dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

·dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

·dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot „w szczególności”), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR) stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (…) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT) stwierdził, że „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

·Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż „zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu w formie elektronicznej, skanem czy faxem”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r. (sygn. ITPP3/443-98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, w przypadku otrzymywania przez nią drogą elektroniczną dokumentów wymienionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowią i będą stanowić one dowód, o którym mowa odpowiednio w art. 42 ust. 3 lub ust. 11 ustawy o VAT.

2.Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę – uwagi ogólne

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka każdorazowo posiada i będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przy czym może być to również faktura wystawiona przez nabywcę w ramach tzw. „samofakturowania”. W niektórych wypadkach Spółka posiada/będzie posiadać również podpisany przez odbiorcę towaru list CMR. Ponadto, w przypadkach, gdy Spółka takim CMR nie dysponuje (lub list ten nie jest podpisany przez odbiorcę towaru), gromadzi/będzie gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (różnego rodzaju – zarówno dowody wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak i takie niewymienione wprost w przepisach – w zależności od danego wariantu opisanego powyżej).

W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, potwierdzają/będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego Spółka w szczególności wskazuje, że jej zdaniem brak w niektórych z przedstawionych wariantów podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, łącznie jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie Spółka dysponuje/będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowym listem przewozowym CMR podpisanym przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

Tym samym rozwiązanie to obejmuje potwierdzenie odbioru towarów w sposób, o którym mowa wprost w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy o VAT, co w ocenie Spółki spełnia przesłankę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wariant II

W tym wariancie Spółka dysponuje/będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Spółka nie posiada/nie będzie natomiast posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towarów. W praktyce wariant ten dotyczy w szczególności sytuacji, w których to Kontrahent jest odpowiedzialny za organizację transportu towarów, w związku z czym Spółka ma/będzie mieć trudności w uzyskaniu podpisanego przez niego listu CMR.

W związku z tym, że w ocenie Spółki dokumenty te nie wypełniają samodzielnie wymogów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka uzupełnia/będzie uzupełniać swoją dokumentację innym dowodem potwierdzającym jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego (innego niż terytorium kraju) – tj. potwierdzeniem odbioru towarów będących przedmiotem WDT otrzymywanym od Kontrahenta. Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

·korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw: przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru czy numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta; lub

·odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie. Potwierdzenie zawierające informacje jakie dostawy zostały dostarczone przesyłane jest/będzie przesyłane co miesiąc przez Kontrahenta samodzielnie lub też pobierane jest/będzie pobierane przez Spółkę ze specjalnie przeznaczonego do tego celu portalu. Na dokumencie znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację poszczególnych dostaw, tj. np. numery dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” oraz daty otrzymania dostaw; lub

·wygenerowany przez Spółkę dokument pn. „Delivery Instruction” wysyłany do działu logistycznego Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw (tj. np. numer dokumentu powiązanego z dostawą, waga oraz ilość towaru). Na dokumencie Kontrahent umieszcza/umieści adnotację potwierdzającą, że wymienione dostawy zostały odebrane, a następnie odsyła/odeśle ten dokument Spółce.; lub

·zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania tego systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw, tj. będą to w szczególności numery dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” znajdujące się również na fakturach. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy, Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie.

Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie powyżej wymienione formy potwierdzenia wystawianego przez Kontrahenta jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Otrzymanie wyraźnego oświadczenia Kontrahenta stanowi/będzie stanowić bowiem formę aktywnego potwierdzenia odbioru przez niego towarów w innym państwie członkowskim. Spółka wskazuje w szczególności, że:

a.Korespondencja mailowa z kontrahentem stanowi/będzie stanowić dowód, o którym mowa wprost w art. 42 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT. Z korespondencji wynika/będzie wynikało jednoznacznie, iż doszło do realizacji między stronami wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W oświadczeniu zawartym w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do tej wiadomości, pracownik Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) w sposób jednoznaczny wskazuje, iż towary objęte zestawieniem faktur za dany okres zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent je otrzymał. W wiadomości e-mail znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy np. data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer dokumentu towarzyszącego dostawie pn. „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Tym samym korzystając z niniejszego rozwiązania Kontrahent jednoznacznie potwierdza/będzie potwierdzał, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone. Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2017 r. (o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.1.PK), gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez Kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza: „Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (…) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail”).

b.Odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, zawierający potwierdzenie Kontrahenta, że otrzymał on towary będące przedmiotem WDT jednoznacznie dowodzi/będzie dowodził, że towary zostały dostarczone do odbiorcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, zatem spełnia wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Potwierdzenie to obejmuje/będzie obejmować dostawy dokonane na rzecz danego Kontrahenta w danym okresie. Dostawy te są/będą przypisane do konkretnych numerów dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” a także jest/będzie wskazana data ich dostawy, co pozwoli na jednoznaczną ich identyfikację. Tym samym nie ulega wątpliwości, że omawiany dokument jednoznacznie potwierdza/potwierdzi otrzymanie przez Kontrahenta konkretnych WDT. Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

·W interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.1.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta” będzie on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

·W interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym dokumentacja WDT w postaci: (i) kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk załadunku oraz (ii) otrzymanego drogą elektroniczną zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów zawierającego wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, będącego oświadczeniem, iż towary zostały otrzymane przez Nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego, podpisanym przez osobę upoważnioną przez Nabywcę – jest wystarczająca do zastosowania stawki 0% do WDT.

·W interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.470.2019.1.MK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że dokumentacja zawierająca kopię faktury oraz „zestawienia zrealizowanych dostaw – wysłane samodzielnie przez nabywcę do Spółki (drogą elektroniczną bądź pocztą tradycyjną) lub wygenerowane przez Spółkę z portalu nabywcy (Spółka ma dostęp do systemu/portalu nabywcy i może monitorować, kiedy dane towary zostały otrzymane przez nabywcę, jak również pobrać potwierdzenia zrealizowanych dostaw). Przedmiotowe zestawienia zawierają m.in. numer faktury/delivery note, datę otrzymania towaru przez nabywcę i miejsce dostawy. Niektóre z zestawień otrzymanych od nabywców zawierają podpis lub pieczęć nabywcy, niektóre nie zawierają. Ponadto z zestawienia może wynikać bezpośrednio, co ono dokumentuje np. zestawienie zawiera adnotację, że dokument ten stanowi certyfikat/potwierdzenie otrzymania towarów lub może nie zawierać takiej informacji (w takim przypadku informacja ta wynika z wiadomości e-mail, do której zestawienie stanowi załącznik – Spółka w takiej sytuacji również gromadzi przedmiotowe wiadomości elektroniczne). Jednocześnie Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał, że nabywcy w ww. zestawieniu zrealizowanych dostaw oświadczają, iż towary będące przedmiotem WDT (identyfikowane za pomocą podanych w tym zestawieniu numerów faktur/delivery note) zostały do niego dostarczone” uprawnia wnioskodawcę do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT).

c.wygenerowany przez Spółkę dokument pn. „Delivery Instruction” wysyłany do działu logistycznego Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw (tj. np. numer dokumentu powiązanego z dostawą, waga oraz ilość towaru), potwierdzony następnie przez Kontrahenta (i odesłany Spółce), jednoznacznie dowodzi, że dane towary zostały odebrane przez Kontrahenta w miejscu przeznaczenia. Umieszczenie podpisu/pieczątki na dokumencie zawierającym zestawienie dostaw niewątpliwie potwierdza/będzie potwierdzać, że do nabywcy dostarczono towary będące przedmiotem WDT. Spółka pragnie podkreślić, iż stanowisko, zgodnie z którym potwierdzenia dostaw generowane z systemów elektronicznych mogą stanowić dowód dokonania WDT, znajduje potwierdzenie przykładowo w piśmie organu podatkowego powołanym poniżej:

·W interpretacji indywidualnej z 16 stycznia 2017 r. znak: 0461-ITPP3.4512.791.2016.1.MZ, Izba Skarbowa w Bydgoszczy wskazała, że „Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Spółka w związku z dokonywaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie dysponowała fakturami wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumentem elektronicznym generowanym z systemu Spółki (dokument EC lub Dziennik wysyłki) i dokumenty te łącznie – jak wynika z treści wniosku – będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, w konsekwencji Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy”.

d.zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania tego systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw, tj. będą to w szczególności numery dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” znajdujące się również na fakturach. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy, Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie. Warunki funkcjonowania systemu wskazują, że wprowadzenie danych dot. danej dostawy do systemu SAP jest jednoznaczne z przyjęciem towarów do magazynu Kontrahenta, co stanowi niepodważalny dowód dostarczenia do nabywcy towarów będących przedmiotem danej WDT. Spółka pragnie podkreślić, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie w piśmie organu podatkowego powołanym poniżej:

·W interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2017 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.149.2017.2.PC Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym wydruki z systemu SAP mogą stanowić dowód o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji wraz z innym dowodem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, będą uprawniać wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla takich transakcji. W omawianej interpretacji indywidualnej wnioskodawca opisał działanie systemu SAP wskazując, że „Podczas rozładunku naklejka na paletach jest skanowana przy pomocy ręcznego terminala, co pozwala na rejestrację towaru w systemie zarządzania magazynem osoby trzeciej, który posiada bezpośredni interfejs z systemem SAP Spółki oraz na wysłanie wiadomości (WMS-250 Idoc) do systemu SAP. Dzięki tej wiadomości księgowany jest odbiór towarów w systemie SAP i dostawa w lokalizacji przyjmującej. Na podstawie takiego komunikatu, U. posiada całkowitą pewność, że towar został dostarczony do lokalizacji przyjmującej w innym państwie członkowskim UE. Konsekwentnie, jeżeli towar nie został pomyślnie dostarczony, jego przemieszczenie nie widnieje w systemie SAP. Wyłącznie potwierdzenie dostarczenia towarów na podstawie jego rejestracji w systemie magazynowym lokalizacji przyjmującej poprzez zeskanowanie kodu kreskowego, pozwala na automatyczne ujęcie tego przemieszczenia w systemie SAP Spółki i jednoznacznie potwierdza otrzymanie towaru przez lokalizację przyjmującą w innym kraju UE”.

Niezależnie od powołanych wyżej interpretacji indywidualnych, stanowisko Spółki w odniesieniu do Wariantu II znajduje potwierdzenie również w:

·Interpretacji indywidualnej z 13 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK,

·Interpretacji indywidualnej z 16 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ,

·Interpretacji indywidualnej z 6 marca 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.735.2019.2.KT.

Wariant III

W tym wariancie, podobnie jak w Wariancie II, Spółka dysponuje/będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku – Spółka nie posiada/nie będzie natomiast posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towarów. W praktyce wariant ten również dotyczy sytuacji, w których to Kontrahent jest odpowiedzialny za organizację transportu towarów, w związku z czym Spółka ma/może mieć trudności w uzyskaniu podpisanego przez niego listu CMR.

W związku z tym, że w ocenie Spółki dokumenty te nie wypełniają samodzielnie wymogów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka uzupełnia/będzie uzupełniać swoją dokumentację innym dowodem potwierdzającym jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego (innego niż terytorium kraju) – tj. potwierdzeniem dostarczenia określonych towarów do odbiorcy wystawionym przewoźnika / kuriera. Potwierdzenie to może przyjąć formę:

·skanu potwierdzonej przez przewoźnika listy zrealizowanych dostaw (wygenerowanej z wewnętrznego systemu Spółki), która zawiera/będzie zawierać dane dotyczące danych dostaw pozwalające na ich jednoznaczną identyfikację (np. numer listu przewozowego CMR, numer dokumentu towarzyszącego dostawie pn. „Delivery Note”, waga towarów, data doręczenia). Przewoźnik otrzymuje/będzie otrzymywał od Spółki przedmiotową listę, którą opatrza/opatrzy podpisem i pieczątką. Tak potwierdzoną listę przewoźnik skanuje/będzie skanował a następnie odsyła/będzie odsyłał Spółce;

·skanu generowanego przez przewoźnika potwierdzenia zrealizowanych przez Spółkę dostaw, który zawiera/będzie zawierać pieczątkę oraz podpis przewoźnika. Dane znajdujące się na potwierdzeniu będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację konkretnych dostaw (mogą by to np. ID przesyłki, numer przesyłki, status przesyłki, dane kontrahenta);

·potwierdzenia dostawy, które Spółka może wygenerować elektronicznie z systemu przewoźnika, do którego dostęp ma uprawniony pracownik Spółki. Potwierdzenie zawiera/będzie zawierać dane Spółki i Kontrahenta oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację danej dostawy, tj. w szczególności numer referencyjny (który Spółka każdorazowo przypisuje do danej dostawy), waga i wymiary przesyłki oraz daty wyjazdu/przyjazdu towarów;

·potwierdzenia dostarczenia towarów do odbiorcy pobieranego z systemu śledzenia przesyłek udostępnianego przez firmę kurierską. Dzięki dostępowi do przedmiotowego systemu, Spółka może – po wpisaniu numeru przesyłki – wygenerować elektroniczne potwierdzenie jej dostarczenia. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest/będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do odbiorcy.

W ocenie Spółki wymienione powyżej dokumenty spełniają wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. stanowią jednoznaczne potwierdzenie dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie np. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 czerwca 2020 r. znak: 0112-KDIL1-3.4012.145.2020.1.AKR, gdzie organ uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym następujący wariant dokumentacji uprawnia wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT: „W tym przypadku to Spółka organizuje transport i opłaca przewoźnika. Spółka na potwierdzenie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE inne niż terytorium kraju będzie gromadziła łącznie następujące dokumenty:

-list przewozowy CMR, który jest podpisany przez (i) pracownika Wnioskodawcy wydającego Towar, a także (ii) przez pracownika przewoźnika otrzymującego Towary, który potwierdza wydanie Towarów będących przedmiotem konkretnego WDT do przewozu z terytorium Polski na terytorium innego kraju UE oraz (iii) przez Nabywcę,

-faktura wystawiona przez Spółkę dokumentująca konkretne WDT,

-dokument WZ – wydanie zewnętrzne (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) – który dokumentuje wydanie Towarów będących przedmiotem konkretnego WDT z magazynu Spółki,

-faktura wystawiona przez przewoźnika i dokumentująca wykonanie usług transportu towarów,

-potwierdzenie zakończenia transportu otrzymane od przewoźnika – informacja ze strony internetowej przewoźnika o dostarczeniu towaru do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju.”

·Interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2015 r. o sygn. IBPP4/443-627/14/BP, w której organ wskazał, że „w sytuacji gdy Wnioskodawca - zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym – dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę, specyfikację wysłanego towaru oraz potwierdzenie od przewoźnika o dostarczeniu towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim, należy uznać, że dokumenty te łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Możliwe jest bowiem, przyporządkowanie faktury i specyfikacji do oświadczenia spedytora”. W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, że – jak wskazywała we wcześniejszej części wniosku – nie istnieje wymóg, aby dokumenty potwierdzające dokonanie WDT o których mowa w art. 42 ustawy o VAT miały formę papierową, zatem ich moc dowodowa pozostaje aktualna również w przypadku posiadania ich w formie elektronicznej;

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018 r. (o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT), gdzie organ wskazał, że „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody – tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa „śledzenia” przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę – na podstawie, których można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”;

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2011 r. (o sygn. IPPP3/443-1024/10-2/KC) gdzie organ wskazał, że „W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazane przez niego dokumenty dodatkowe, tj. dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczone towary (potwierdzenia płatności, wyciągi bankowe), specyfikacje płatności za zapłacone dostawy, korespondencja handlowa dotycząca WDT, wydruk informacji podawanych przez przewoźnika na stronie internetowej, w opcji śledzenia przesyłki potwierdzających, że dana przesyłka została doręczona nabywcy bądź wskazanemu przez nabywcę odbiorcy, dowód potwierdzający przyjęcie do nabywcy towarów w innym kraju Unii Europejskiej, uprawniają go do zastosowania stawki podatku 0% dla przedmiotowej dostawy”.

Niezależnie od powołanych wyżej interpretacji indywidualnych, stanowisko Spółki w odniesieniu do Wariantu III znajduje potwierdzenie również w:

·Interpretacji indywidualnej z 13 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK,

·Interpretacji indywidualnej z 16 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ,

·Interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2020 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK,

·Interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.566.2020.2.MAZ.

Wariant IV

W tym wariancie fakturowanie odbywa się/będzie się odbywać w procedurze tzw. „samofakturowania”, tzn. stosowny dokument jest/będzie wystawiany przez odbiorcę towaru w imieniu i na rzecz Spółki, a ta zatwierdza/zatwierdzi go w sposób określony w porozumieniu zawartym z nabywcą w tym przedmiocie (art. 106d ust. 1 ustawy o VAT).

Wystawiana przez nabywcę faktura zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura. Co istotne, zgodnie z uzgodnieniem dokonanym z Kontrahentem, stosowny dokument w odniesieniu do danej dostawy może zostać wygenerowany poprzez portal elektroniczny Kontrahenta dopiero do przyjęciu przez niego towaru w miejscu przeznaczenia i wprowadzeniu go do magazynu (tzn. nie ma możliwości, aby Spółka dysponowała fakturą w wypadku, gdy towar nie został/nie zostanie dostarczony do nabywcy na terytorium innego państwa UE).

Zdaniem Spółki zawarte na fakturze oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura, stanowi/będzie stanowić formę aktywnego potwierdzenia odbioru przez niego towarów w innym państwie członkowskim – zastosowanie znajdą tu zatem uwagi przedstawione w Wariancie II. Ponadto fakt, że omawiana faktura może być wystawiona dopiero po odbiorze przez nabywcę towarów będących przedmiotem WDT, jednoznacznie wskazuje, że sam fakt wystawienia faktury w trybie tzw. samofakturowania stanowi/będzie stanowić dowód dokonania WDT. Spółka stoi na stanowisku, że omawiany dowód potwierdza/będzie potwierdzać jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, zatem spełnia przesłanki wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Zatem, w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie IV spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Wariant V

W tym wariancie, oprócz faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, Spółka zamierza gromadzić zbiorcze zestawienie faktur (dokumentujących dostawy dokonane w danym okresie, w stosunku do których należność została uregulowana) wysyłane do Kontrahentów w formie wiadomości e-mail.

W ocenie Spółki przedmiotowe zestawienie należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Zestawienie będzie potwierdzało dokonanie WDT zarówno w przypadku (i) przesłania do Spółki odpowiedzi z potwierdzeniem otrzymania towarów jak i w przypadku (ii) braku informacji zwrotnej przesłanej do Spółki w zakresie otrzymanego zestawienia. Z porozumień, które będą zawierane z Kontrahentami oraz z informacji, które będą zawarte w przedmiotowym zestawieniu, będzie bowiem wynikać, iż brak przesłania przez Kontrahenta w określonym terminie podpisanego zestawienia jest równoznaczny z potwierdzeniem, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe, brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur będzie miało taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur. Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Kontrahentów zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego, „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014). Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny, zgodnie z którym „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”.

W świetle powyższego, zestawienie (przesyłane do Kontrahentów i niezakwestionowane przez nich) łącznie z fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.161.2020.1.RD), w której organ wskazał, że: „Ponadto zdaniem Organu również w Przypadku 2b dowody obejmujące:

-kopię faktury, zawierającej m.in. dane Nabywcy (tj. jego nazwę i adres siedziby) oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru);

-zbiorcze zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Nabywcy w danym okresie, które jest przesyłane Nabywcy drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10. dnia następnego miesiąca) i w odniesieniu, do którego zgodnie z ustaleniami z Nabywcą oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Nabywca nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie),

– będą uprawniały Wnioskodawcę w przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy). Będą to dowody o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP), w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym kopia faktury zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk załadunku łącznie ze zbiorczym zestawieniem faktur niezakwestionowanym przez nabywcę, jednoznacznie potwierdza, że towary będące przedmiotem dostaw objętych danym zestawieniem zostały wywiezione z terytorium Polski a następnie dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) gdzie organ przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym zestawienie (przesyłane do nabywców i niezakwestionowane przez nich), łącznie z fakturą stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-38/16-2/PR, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym, „niezgłoszenie przez Nabywców zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli – zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu)”.

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2015 r., sygn. ILPP4/4512-1-208/15-2/HW, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „(...) zgodnie z ustaleniami stron, brak odpowiedzi na przesłane zestawienie w określonym terminie oznacza jego akceptację. W konsekwencji, powyższy dokument zdaniem Spółki jednoznacznie poświadcza fakt otrzymania towarów przez Nabywcę/Odbiorcę”.

3.Uwagi dot. tzw. pakietu Quick Fixes

Celem usprawnienia funkcjonowania wspólnego systemu VAT w zakresie transakcji transgranicznych, Unia Europejska opracowała pakiet zmian zwanych zbiorczo „Quick Fixes”. Składają się nań następujące akty prawne:

·Dyrektywa – termin jej implementacji to 1.01.2020 r., jednakże w Polsce nastąpiło to dopiero z dniem 1.07.2020 r.; zmiany z niej wynikające, które mają znaczenie dla niniejszego wniosku (modyfikacja brzmienia art. 42 ust. 1 pkt 1, nowy art. 42 ust. 1a), są omawiane w innych częściach wniosku niż niniejsza;

·Rozporządzenie – wiąże ono w całości i jest bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym od dnia 1.01.2020 r. Wprowadza ono m.in. domniemanie, że WDT zostało dokonane w wypadku, gdy podatnik posiadać będzie wskazane w nim expressis verbis dokumenty.

Zgodnie z Rozporządzeniem, domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w przypadku, gdy podatnik dokonujący WDT posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Dokumenty uprawniające do skorzystania z ww. domniemania można podzielić zasadniczo na dwie grupy:

·grupa A: dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

·grupa B:

opolisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

odokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

opoświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

W przypadku, gdy transport organizuje sprzedawca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), do skorzystania z domniemania wystarczające jest posiadanie dwóch dowodów z grupy A wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy, albo też jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B (również wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy).

W sytuacji, gdy za transport odpowiada nabywca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), poza posiadaniem ww. dowodów (tj. dwóch dowodów z grupy A, lub jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B), sprzedawca dla zastosowania stawki 0% posiadać musi również pisemne oświadczenie nabywcy, że towary zostały przetransportowane, wskazujące państwo UE przeznaczenia towarów (zawierające elementy określone w Rozporządzeniu). Oświadczenie takie powinno być dostarczone sprzedawcy do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Spółka wskazuje jednak, że w jej ocenie brak posiadania przez Spółkę dokumentacji, o której mowa w Rozporządzeniu, nie powoduje, że nie jest ona uprawniona do zastosowania stawki 0% przy WDT. Spółka spełnia bowiem warunki dokumentacyjne zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT (o czym była mowa powyżej).

Zdaniem Spółki metody dokumentacji WDT, które stosuje/zamierza stosować w celu opodatkowania stawką 0% VAT (Warianty I – V), nie stoją w sprzeczności z Rozporządzeniem. Zawarte w tym akcie prawnym regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają bowiem jedynie wzruszalne domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między krajami UE, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT. Domniemanie to nie wyłącza jednak możliwość zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z ustawą o VAT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w:

·objaśnieniach podatkowych z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług (dostęp 27.05.2022 r.: https://www.podatki.gov.pl/media/6551/objasnienia-podatkowe-w-sprawie-dokumentowania-wdt-dla-celow-vat.pdf), gdzie wskazano, że: „Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania wprowadzonych w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W takiej sytuacji podatnik, będzie musiał udowodnić zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 42 ust. 3-5 i 11), że warunek zastosowania stawki 0% polegający na tym, aby towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, został przez niego spełniony. Innymi słowy, jeżeli podatnik nie spełni warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011”;

·treści komunikatu zamieszczonego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów z dnia 23.12.2019 r., dotyczącego skutków prawnych opóźnienia w implementacji pakietu „Quick Fixes” i sposobu postępowania w okresie przejściowym (dostęp 27.05.2022 r.: https://www.gov.pl/web/finanse/implementacja-dyrektywy-20181910-dot-tzw-pakietu-quick-fixes): „Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art. 45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Sytuacja taka nie ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy implementującej prawo unijne.”

·uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wdrażającej postanowienia Dyrektywy „Quick Fixes” (ustawa z dnia 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2020 r. poz. 1106): „Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie.”;

·treści wyjaśnień do pakietu „Quick Fixes” opublikowanych przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Opodatkowania i Unii Celnej (DG TAXUD) (dostęp 27.05.2022 r.: https://ec.europa.eu/taxation_customs/sites/taxation/files/explanatory_notes_2020_quick_fixes_pl.pdf): „Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VAT innych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT, w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45a RW, mogą być nadal stosowane.”;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lutego 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.522.2019.1.AKR;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2020 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.9.2020.1.PC;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50.2020.1.PJ.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach od I do V powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o VAT:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy o VAT:

Z kolei w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Według art. 13 ust. 1 ustawy o VAT:

Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy o VAT:

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem 2018/1912”. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy o VAT:

Natomiast z zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT:

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji  z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo dostawcą rozwiązań elektronicznych i technologii systemowych dla branży motoryzacyjnej oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracują Państwo z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Dokonują Państwo na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Transakcje te dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Państwu.

Miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. Transport zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom.

Informacje o dokonywanych WDT wykazują Państwo w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

W niektórych wypadkach wystawiają Państwo faktury dokumentujące WDT samodzielnie (na zasadach ogólnych), a w niektórych wypadkach stosowana jest procedura tzw. samofakturowania („self-billing”). W tych drugich przypadkach Państwo oraz Kontrahenci zawierają stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Państwa.

Jak wynika z opisu sprawy, gromadzą Państwo dokumentację, którą opisują Państwo we wniosku w Wariantach I-V.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo następujące dokumenty:

·w opisanym Wariancie I:

ofakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonanie WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

omiędzynarodowy list przewozowy CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

·w opisanym Wariancie II:

ofakturę (lub jej kopię) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

ojedną z dokumentacji w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta:

-korespondencję elektroniczną (mailową) z Kontrahentem zawierającą oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw,

-odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie,

-wygenerowany przez Państwa dokument pn. „Delivery Instruction”, zawierający dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw, na którym jest adnotacja od Kontrahenta potwierdzająca, że wymienione dostawy zostały odebrane, a dokument ten jest następnie wysyłany do Państwa,

-zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp mają zarówno Państwo, jak i Kontrahent, a Kontrahent wprowadza dane dotyczące danej dostawy do systemu, na podstawie których mogą Państwo wyszukać dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju, a także jej dostarczenie do Kontrahenta;

·w opisanym Wariancie III:

ofakturę (lub jej kopię) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

opotwierdzenie płatności pozwalającą na powiązanie płatności dokonanej przez danego kontrahenta z dokonanymi na jego rzecz wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów,

ojedną z dodatkowych dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT w postaci potwierdzenia dostarczenia określonych towarów do odbiorcy, otrzymywanej od zewnętrznego przewoźnika/kuriera odpowiedzialnego za transport towarów:

-skan odsyłanej Państwu potwierdzonej przez przewoźnika listy zrealizowanych dostaw (wygenerowanej z wewnętrznego systemu Spółki), który zawiera/będzie zawierać dane dotyczące danych dostaw pozwalających na ich jednoznaczną identyfikację oraz podpis i pieczątkę przewoźnika,

-skan generowanego przez przewoźnika potwierdzenia zrealizowanych przez Państwa dostaw, który zawiera/będzie zawierać dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, jak również pieczątkę oraz podpis przewoźnika,

-wygenerowane elektronicznie z systemu przewoźnika potwierdzenie dostawy, do którego dostęp ma uprawniony Państwa pracownik, na którym zawarte są/będą Państwa dane i Kontrahenta, jak również dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację danej dostawy,

-potwierdzenie dostarczenia towarów do odbiorcy (Kontrahenta) pobierane z systemu śledzenia przesyłek, które oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta;

·w opisanym Wariancie IV:

okopię faktury wystawionej przez nabywcę w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w ramach tzw. samofakturowania,zawierającej w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura;

·w opisanym Wariancie V:

ofakturę (lub jej kopię) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

ozbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, w stosunku do których kontrahent uregulował należność, które będzie przesyłane Kontrahentowi po zakończeniu okresu, którego dotyczy. Zgodnie z porozumieniem, które będzie zawierane z Kontrahentem, oraz informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do uzgodnionego przez strony dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, będą Państwo uznawać, że towary udokumentowane opłaconymi i wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Państwa informacji zwrotnej w tym zakresie,

opotwierdzenie płatności pozwalającą na powiązanie płatności dokonanej przez danego kontrahenta z dokonanymi na jego rzecz wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów,

to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W konsekwencji, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, posiadając wyżej wymienione dokumenty w Wariantach I-V, (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT i niezaistnieniu przesłanek negatywnych wynikających z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT), są/będą Państwo uprawnieni do stosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Okoliczność, czy posiadane przez Państwa dokumenty rzeczywiście potwierdzają/będą potwierdzały dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).