Temat interpretacji

Uznanie transakcji sprzedaży działki za podlegającą opodatkowaniu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży działki X za podlegającą opodatkowaniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży działki X za podlegającą opodatkowaniu oraz w zakresie zwolnienia od opodatkowania transakcji sprzedaży działki nr X na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W postępowaniu egzekucyjnym Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi egzekucję z nieruchomości dłużnej Spółki A sp.j. składającej się z działki nr X o pow. 0,1607 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział () Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 6 grudnia 2011 r. o uznaniu za bezskuteczną w stosunku do wierzycielki B umowy sprzedaży nieruchomości składającej się z działki oznaczonej numerem geodezyjnym X o powierzchni 1.607 m², zawartą dnia 15 września 2005 r. pomiędzy pozwanym dłużnikiem A Sp. jawna jako sprzedającym, a pozwaną C Sp. z o.o. jako kupującym, w formie aktu notarialnego, sporządzonego w Kancelarii Notarialnej, a to w celu zaspokojenia wierzytelności powódki B wynikającej z prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 20 grudnia 2005 r. w do kwoty 206.000,00 zł z odsetkami w wysokości 0,3% za każdy dzień zwłoki począwszy od 17 sierpnia 2005 r. i kosztami procesu któremu to wyrokowi Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 21 listopada 2006 r. nadał klauzulę wykonalności na rzecz powódki B, na którą przeszło uprawnienie wierzyciela C, przy udziale dłużnika rzeczowego Spółka C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka, Dłużnik),.

Nieruchomość gruntowa złożona jest z niezabudowanej działki nr X o pow. 0,1617 ha. Nieruchomość położona w strefie centralnej miasta. Korzystny stopień skomunikowania. Nieruchomość przy skrzyżowaniu o ruchu okrężnym, stanowiące jeden z głównych węzłów komunikacyjnych miasta. W odległości ok. 700 m od zjazdów na autostradę.

Nieruchomość nie posiada prawnego dostępu do drogi publicznej umożliwiającego realizację inwestycji (posiadającego możliwość budowy zjazdu z drogi publicznej). Jak wynika z treści księgi wieczystej prawo własności ww. nieruchomości wpisane jest na rzecz Spółki C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka, dłużnik rzeczowy),

Zgodnie z danymi zawartymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, Spółka składała sprawozdania finansowe, z czego ostatnie zostało złożone w grudniu 2019 roku. W KRS brak jest informacji o postępowaniu likwidacyjnym, upadłościowym, czy zawieszeniu działalności Spółki. Brak jest informacji o stronie internetowej Spółki. Zgodnie z informacjami dostępnymi w Bazie Internetowej REGON, przeważającą działalnością Spółki jest sprzedaż detaliczna paliw. Spółka posiada swoje oddziały.

Zgodnie z danymi zawartymi na Portalu Podatkowym Ministerstwa Finansów na dzień 22 stycznia 2020 roku, podmiot o tym identyfikatorze podatkowym tj. Spółka C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Na dzień sporządzenia wniosku nie została wydana przez Burmistrza Miasta decyzja ustalająca warunki zabudowy (WZ) dla nieruchomości ani też nie toczy się postępowanie w przedmiocie jej wydania. Nieruchomość nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość objęta jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej teren MU tereny mieszkaniowo usługowe do adaptacji i intensyfikacji zabudowy w obrębie terenów zainwestowanych.

Komornik dokonał opisu i oszacowania ww. nieruchomości (wg stanu i ceny rynkowej została oszacowana na kwotę 245 989,00 zł (dwieście czterdzieści pięć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt dziewięć zł).

Opis i oszacowanie nieruchomości jest prawomocny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność dłużnej Spółki w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym, z uwagi na treść art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) czy nie?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym nieruchomości, w świetle zgromadzonych informacji odnośnie podmiotu właściciela nieruchomości dłużnika rzeczowego Spółki C Sp. z o.o. dłużnik rzeczowy posiada w zakresie sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej status czynnego podatnika podatku od towaru i usług (podatku VAT) i co do zasady sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 tej ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów nieruchomość, zarówno gruntowa jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik właściciel danej nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w postępowaniu egzekucyjnym prowadzi egzekucję z niezabudowanej działki nr X. Jak wynika z treści księgi wieczystej prawo własności ww. nieruchomości wpisane jest na rzecz Spółki C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z danymi zawartymi na Portalu Podatkowym Ministerstwa Finansów na dzień 22 stycznia 2020 roku, Dłużnik C Sp. z o.o. jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność dłużnej Spółki w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym, z uwagi na treść art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości dokonywana będzie przez podmiot C sp. z o.o., który jest właścicielem tej nieruchomości. Spółka ma status podatnika we wniosku wskazano bowiem, że C Spółka z o.o. jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji sprzedaż działki X stanowiącej własność dłużnej Spółki w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym, z uwagi na treść art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informuje się, że niniejszym rozstrzygnięciem załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży działki X za podlegającą opodatkowaniu.

Natomiast wniosek w zakresie zwolnienia od opodatkowania transakcji sprzedaży działki nr X na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej