Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu.
Na
podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor
Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy
przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12
sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej
podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z
tytułu wydatków związanych z realizacją zadania pn. Rozwój turystyki
wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w
miejscowości () na potrzeby turystyki jest
prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu wydatków związanych z realizacją zadania pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina () złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.
Gmina () nie jest podatnikiem podatku VAT. Gmina () korzysta ze zwolnieni podmiotowego ponieważ wartość sprzedaży netto w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200 000,00 zł.
Do chwili obecnej tj. 10.08.2020 r. wartość sprzedaży wynikająca z art. 113 ust. 1 jest niższa niż obowiązujące 200 000,00 zł.
Towary i usługi nabywane w ramach ww. zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.
Gmina () składając wniosek o przyznanie pomocy na ww. zadanie zaliczyła VAT do kosztów kwalifikowanych operacji, dlatego zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania VAT, którą należy przedłożyć najpóźniej wraz z wnioskiem o płatność.
Realizacja operacji ma na celu rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej gminy (), poprzez zagospodarowanie pustego placu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości ().
W wyniku realizacji operacji, nie będą prowadzone przez gminę () żadne czynności zarobkowe prowadzące w następstwie do odzyskania VAT-u.
Gmina () informuje, że realizowane wyżej wymienione zadanie nie jest zadaniem własnym gminy, o których to zadaniach mowa w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina () informuje ponadto, iż faktury/rachunki będą wystawiane na Gminę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Gmina ma możliwość odzyskania VAT w związku z realizacją zadania opisanego, tj. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Towary i usługi nabywane w ramach ww. zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Dla Gminy () nie będzie możliwości odzyskania VAT-u.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT, korzysta ze zwolnienia podmiotowego ponieważ wartość sprzedaży netto w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200 000,00 zł. Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Towary i usługi nabywane w ramach zadania pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Realizacja operacji ma na celu rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej gminy (), poprzez zagospodarowanie pustego placu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości (). W wyniku realizacji operacji, nie będą prowadzone przez gminę () żadne czynności zarobkowe prowadzące w następstwie do odzyskania VAT-u.
Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki.
Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Z przedstawionych okoliczności wynika, że w analizowanej sprawie niniejsze warunki nie są spełnione. Jak wskazano Gmina korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy a realizacja operacji ma na celu rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej Gminy, poprzez zagospodarowanie pustego placu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () i w wyniku realizacji operacji, nie będą prowadzone przez Gminę żadne czynności zarobkowe.
W konsekwencji Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. Rozwój turystyki wiejskiej poprzez adaptację terenu przy świetlicy wiejskiej w miejscowości () na potrzeby turystyki.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej