Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących oddziału Polskiej Spółki znajdującego się na terenie Szwecji.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie − pismem z 6 lipca 2022 r. (wpływ 15 lipca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka posiada siedzibę w Polsce i jest zarejestrowana w kraju jako czynny podatnik podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług montażu i demontażu rusztowań. Spółka prowadzi działalność na terenie Polski od 2018 r. W czerwcu 2019 r. rozpoczęła świadczenie usług na terenie Szwecji. Od czerwca 2019 r. do sierpnia 2021 r. usługi były wykazywane przez Spółkę w deklaracji VAT jako usługi świadczone poza terytorium kraju, a podatek od wartości dodanej rozliczany był w Szwecji. Początkowo przez nabywców, a gdy Spółka zarejestrowała się w Szwecji dla potrzeb VAT (z uwagi na taki obowiązek) to Spółka rozliczała podatek VAT od usług świadczonych na terenie Szwecji. Usługi świadczone przez Spółkę to usługi związane z nieruchomościami, stąd opodatkowane były w miejscu położenia nieruchomości.
W sierpniu 2021 r. Spółka zarejestrowała na terenie Szwecji zagraniczny Oddział. Oddział Spółki jest w Szwecji zarejestrowany do podatku od wartości dodanej pod numerem (...) Odział jest w Szwecji podatnikiem podatku dochodowego oraz podatku od wartości dodanej. Od momentu rejestracji Oddziału usługi świadczone przez Spółkę na terenie Szwecji są fakturowane przez Oddział i wykazywane wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej składanej do właściwego urzędu Szwedzkiego. Świadczone przez Spółkę usługi montażu/demontażu rusztowań podlegają w Szwecji opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej (łączne przychody Spółki macierzystej oraz jej Oddziału będą wykazane w Polskiej deklaracji CIT-8 oraz w sprawozdaniu łącznym Spółki, które będzie złożone do KRS). W celu świadczenia usług na terenie Szwecji Spółka deleguje do tego kraju swoich pracowników. Pracownicy mają podpisane umowy o pracę z centralą znajdującą się w Polsce i są delegowani do pracy w Oddziale. Wynagrodzenia są wypłacane przez centralę ale ich koszt jest przerzucany na Oddział notami wewnętrznymi (tym samym pomniejszane są koszty centrali – w tym te umniejszające podstawę opodatkowania w Polsce).
Poza kosztami wynagrodzeń pracowników delegowanych centrala Spółki ponosi w Polsce szereg innych kosztów dotyczących Oddziału. Są to przede wszystkim: koszty szkoleń pracowników delegowanych, koszty paliwa nabytego w celu przemieszczenia pracowników do Szwecji, środki ochrony indywidualnej pracowników (w tym odzież robocza), koszty prania i naprawy odzieży roboczej, koszty transportu promowego/kolejowego/lotniczego pracowników delegowanych, koszty badań lekarskich pracowników delegowanych, koszty leasingu samochodów.
Ponadto, centrala Spółki ponosi koszty ogólnego zarządu, które są wydatkami dotyczącymi całego przedsiębiorstwa i dotyczą zarówno działalności wykonywanej w Polsce, jak i za granicą za pośrednictwem Oddziału. Chodzi tu o koszty najmu lokali, w których Spółka prowadzi działalność i posiada siedzibę oraz biuro oraz koszty ich utrzymania i funkcjonowania, koszty zakupu usług księgowych czy doradczych, koszty usług telekomunikacyjnych, napraw samochodów itp.
Towary i usługi nabyte przez Spółkę w Polce są w znacznej części opodatkowane – tj. zawierają w sobie podatek VAT.
Spółka świadczy wyłącznie usługi opodatkowane (zarówno w Polsce jak i w Szwecji usługi Spółki są opodatkowane podatkiem VAT), stąd od nabytych w Polsce towarów i usług Spółka odlicza podatek VAT obniżając kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Spółka odlicza podatek VAT naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług dotyczących zarówno działalności prowadzonej w Polsce a także związanych z usługami świadczonymi w Szwecji za pośrednictwem zagranicznego Oddziału.
Pod względem podatku dochodowego ponoszone przez centralę koszty dotyczące Oddziału są dla jednostki macierzystej neutralne. Oddział jest bowiem obciążany notami wewnętrznymi i realnie ponosi koszty, które go dotyczą a z kosztów centrali eliminowane są te, które dotyczą jej działalności prowadzonej za granicą. Tym samym, podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym wyliczana jest w oparciu o zrealizowane przez centralę przychody i dotyczące tych przychodów koszty.
W piśmie z 6 lipca 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wskazali Państwo, że:
1)faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w Szwecji, z których Spółka odlicza podatek naliczony wystawione są na Spółkę (Wnioskodawcę) i zawierają numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług na terenie kraju – to jest numer NIP;
2)Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego przez Spółkę podatku z usługami montażu i demontażu rusztowań, wykonywanymi na terytorium Szwecji poprzez zarejestrowany tam Oddział Spółki;
3)gdyby przedmiotowe usług montażu i demontażu rusztowań świadczone były na terytorium Polski to Spółce przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych;
4)istnieją ograniczenia do nabywanych przez Spółkę towarów i usług, wskazane w art. 86a i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług:
- zakup paliwa do samochodów i inne wydatki związane z eksploatacją oraz leasingiem samochodów, które nie zostały przez Spółkę zgłoszone na VAT-26 i przyjmuje się, że ich wykorzystanie w działalności ma charakter mieszany (w tym zakupy dotyczące usług świadczonych w Szwecji za pośrednictwem Oddziału).
Od powyższych wydatków, zgodnie z art. 86a ustawy o VAT Spółka odlicza 50% podatku naliczonego;
- zakup usług noclegowych i usług gastronomicznych (w tym zakupy dotyczące usług świadczonych w Szwecji za pośrednictwem Oddziału).
Zgodnie z ograniczeniem, wskazanym w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zakupu usług wskazanych powyżej Spółka nie dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach zakupu dokumentujących takie wydatki.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 6 lipca 2022 r.)
Czy Spółka ma prawo do odliczenia w Polsce podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w Szwecji za pośrednictwem zagranicznego Oddziału Spółki na zasadach ogólnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest odliczanie na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, naliczonego podatku od towarów i usług od zakupów dokonanych przez centralę, jeśli zakupy te związane są z funkcjonowaniem Oddziału, który z kolei wykonuje czynności opodatkowane.
Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W art. 5 pkt 4 usdg, oddział zdefiniowany został jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę, poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.
Ponadto, zgodnie z art. 86 usdg, oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.
Przepis odnosi się co prawda wprost do oddziału utworzonego w Polsce przez zagraniczne przedsiębiorstwo, zdaje się jednak, że będzie miał analogiczne zastosowanie do oddziału utworzonego za granicą przez przedsiębiorcę macierzystego.
Na gruncie ustawy CIT oddział należy traktować jako zagraniczny zakład co w art. 4a ust. 11 ustawodawca definiuje jako „stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa”.
Zagraniczny Oddział Wnioskodawcy podlega w Szwecji zbliżonym uregulowaniom co oddział zagranicznego przedsiębiorstwa założony w Polsce. Stąd rozpoczęcie działalności przez Oddział w Szwecji wymagało uzyskania wpisu Oddziału do odpowiedniego rejestru. Nie mniej Spółka (...) pomimo utworzenia i zarejestrowania Oddziału w Szwecji pozostaje tam przedsiębiorcą zagranicznym. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do centrali, lecz jest jej częścią. Oznacza to, iż Wnioskodawca rejestrując swój Oddział w Szwecji nie dokonał rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa, za pośrednictwem którego świadczy swoje usługi.
Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 tego artykułu jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów i świadczenia usług przez podatnika poza terytorium, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
A zatem w stosunku do zakupów towarów i usług dokonywanych przez centralę i związanych z usługami świadczonymi przez Oddział na rzecz zagranicznych podmiotów zewnętrznych zastosowanie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, zdaniem Wnioskodawcy, znajdzie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.
W związku z tym centrali Spółki, znajdującej się w Polsce, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów dotyczących działalności Oddziału, ponieważ będą to wydatki bezpośrednio powiązane z działalnością gospodarczą Oddziału, wpływające na wielkość jej przychodów oraz wpływające na ceny dla kontrahentów zewnętrznych stosowane przez Oddział.
Przemawia za tym zasada neutralności podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje odliczenie podatku VAT naliczonego jeśli ma on związek z działalnością opodatkowaną. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma tu znaczenia fakt, że czynności opodatkowane świadczone są przez Oddział poza granicami kraju.
Jednostkę macierzystą i jej Oddział traktować należy jako jednego podatnika podatku od wartości dodanej. Zgodnie z zasadą neutralności VAT jednostka macierzysta nie powinna ponosić ekonomicznego ciężaru tego podatku skoro nabycie towarów i usług ma związek z działalnością opodatkowaną na terenie Szwecji.
Nadmienić należy, że Spółka jest w stanie wykazać związek zakupionych w Polsce towarów i usług z przychodami osiąganymi w Szwecji i opodatkowanymi tam podatkiem od wartości dodanej, a gdyby usługi świadczone za pośrednictwem Oddziału w Szwecji były wykonywane w Polsce to Spółka miałaby prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach zakupu.
Powyższa argumentacja i rozumienie przepisów prawa podatkowego stwarzają, zdaniem Spółki, możliwość odliczenie podatku VAT naliczonego oraz uzyskania zwrotu nadwyżki podatku na zasadach ogólnych.
Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w świetle art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, niejednokrotnie było przedmiotem rozstrzygań sądów administracyjnych oraz NSA. Sądy rozstrzygały co prawa o prawie do odliczenia podatku przez działające w Polsce oddziały przedsiębiorstw zagranicznych, idea sprawy zostaje jednak zachowana. Na potwierdzenie słuszności stanowiska Wnioskodawcy przywołać można wyroki: NSA z 12 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 353/13 czy NSA z 26 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 493/12. Stanowisko w sprawie zajął także Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej 21 czerwca 2016 r., sygn. akt C-393/15). Uznał on, że nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku naliczonego (w tym jego zwrotu) przez oddział przedsiębiorstwa zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT w innym państwie członkowskim, mimo, że świadczy on głównie usługi pomocnicze na rzecz jednostki macierzystej.
Analogicznie Wnioskodawca nie powinien być pozbawiony prawa do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności dokonywanych w innym państwie członkowskim przez Oddział Spółki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną (…).
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 wskazuje, że:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z ww. prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Przepis art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a)(uchylona)
b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,
c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.
Z powyższego przepisu wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątek dotyczy jedynie podatników świadczących usługi przewozu osób, kupujących gotowe posiłki dla pasażerów oraz usług noclegowych nabytych przez podatników wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. po nabyciu usługi w celu przeniesienia jej na kolejnego nabywcę (tj. w związku z tzw. refakturą usługi).
Jak wynika z treści art. 88 ust. 3a ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
b)(uchylona)
2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3)(uchylony)
4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6)(uchylony)
7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Poza zasadą ogólną, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczególne przypadki dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyrażone m.in. w art. 86a ustawy.
Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy:
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2)należnego z tytułu:
a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.
Art. 86a ust. 2 ustawy stanowi, że:
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.
Ponadto, jak stanowi art. 86 ust. 8 ustawy:
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:
1)dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami;
2)(uchylony);
3)dostawy towarów, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16.
Z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które opodatkowane są poza terytorium kraju.
Przepis ten wprowadza dwa podstawowe warunki, których łączne spełnienie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami świadczonymi poza terytorium kraju:
- pierwszym z nich jest to, aby hipotetycznie – w przypadku wykonywania takich samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem świadczenie poza terytorium kraju powinno mieć charakter sprzedaży opodatkowanej;
- drugi z tych warunków dotyczy posiadania przez podatnika dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.
Wskazane warunki dotyczące skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług odzwierciedlają zapisy art. 168 i art. 169 lit. a dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą.
W myśl art. 168 Dyrektywy:
Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:
a)VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
b)VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 18 lit. a) i art. 27;
c)VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i);
d)VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
e)VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
Zgodnie z art. 169 lit. a Dyrektywy:
Poza prawem do odliczenia, o którym mowa w art. 168, podatnik ma prawo do odliczenia VAT określonego w tym artykule, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do następujących celów transakcji podatnika, innych niż te, które są zwolnione zgodnie z art. 284, związanych z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, dokonywanych poza terytorium państwa członkowskiego, w którym podatek jest należny lub został zapłacony, w odniesieniu do których VAT podlegałby odliczeniu, gdyby transakcje te miały miejsce na terytorium tego państwa członkowskiego.
Regulacja ta rozszerza prawo podatnika do dokonywania odliczeń wyłącznie podatku związanego z działalnością opodatkowaną podatnika, wyrażoną w art. 168 Dyrektywy, o prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych następnie w takich transakcjach podatnika, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT w kraju nabycia (kraju odliczenia podatku naliczonego). Transakcjami, które nie podlegają opodatkowaniu w kraju nabycia, mogą być zarówno czynności wykonane za granicą w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą, jak i czynności wykonane w ramach działalności prowadzonej w kraju zakupu, w stosunku do których za miejsce powstania obowiązku podatkowego uważana jest zagranica.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy warunek związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług przez podatnika poza terytorium kraju, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach wykonywania przez niego takiej działalności.
Wskazać w tym miejscu należy, że oddziały podatników nie mogą być odrębnymi od centrali podatnikami.
Potwierdza to orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie Ministero dell’Economia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc. w sprawie C-210/04 (Zb. Orz. z 2006 r., s. I-02803) TSUE wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym od spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym Trybunał stwierdził, że oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy.
Z powyższego wynika, że „centrala” oraz jej zagraniczny oddział stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu. Działalność gospodarczą prowadzi osoba prawna i ona jest podatnikiem. „Centrala” oraz oddział zlokalizowany w innym państwie tworzą – z podatkowego punktu widzenia – jednorodny podmiot.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę w Polsce i jest zarejestrowana w kraju jako czynny podatnik podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług montażu i demontażu rusztowań. Spółka prowadzi działalność na terenie Polski od 2018 r. W czerwcu 2019 r. rozpoczęła świadczenie usług na terenie Szwecji. Od czerwca 2019 r. do sierpnia 2021 r. usługi były wykazywane przez Spółkę w deklaracji VAT jako usługi świadczone poza terytorium kraju, a podatek od wartości dodanej rozliczany był w Szwecji. Początkowo przez nabywców, a gdy Spółka zarejestrowała się w Szwecji dla potrzeb VAT (z uwagi na taki obowiązek) to Spółka rozliczała podatek VAT od usług świadczonych na terenie Szwecji. Usługi świadczone przez Spółkę to usługi związane z nieruchomościami, stąd opodatkowane były w miejscu położenia nieruchomości.
W sierpniu 2021 r. Spółka zarejestrowała na terenie Szwecji zagraniczny Oddział. Oddział Spółki jest w Szwecji zarejestrowany do podatku od wartości dodanej. Od momentu rejestracji Oddziału usługi świadczone przez Spółkę na terenie Szwecji są fakturowane przez Oddział i wykazywane wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej składanej do właściwego urzędu Szwedzkiego. Świadczone przez Spółkę usługi montażu/demontażu rusztowań podlegają w Szwecji opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej. W celu świadczenia usług na terenie Szwecji Spółka deleguje do tego kraju swoich pracowników. Pracownicy mają podpisane umowy o pracę z centralą znajdującą się w Polsce i są delegowani do pracy w Oddziale. Wynagrodzenia są wypłacane przez centralę ale ich koszt jest przerzucany na Oddział notami wewnętrznymi.
Poza kosztami wynagrodzeń pracowników delegowanych centrala Spółki ponosi w Polsce szereg innych kosztów dotyczących Oddziału. Są to przede wszystkim: koszty szkoleń pracowników delegowanych, koszty paliwa nabytego w celu przemieszczenia pracowników do Szwecji, środki ochrony indywidualnej pracowników (w tym odzież robocza), koszty prania i naprawy odzieży roboczej, koszty transportu promowego/kolejowego/lotniczego pracowników delegowanych, koszty badań lekarskich pracowników delegowanych, koszty leasingu samochodów.
Ponadto, centrala Spółki ponosi koszty ogólnego zarządu, które są wydatkami dotyczącymi całego przedsiębiorstwa i dotyczą zarówno działalności wykonywanej w Polsce jak i za granicą za pośrednictwem Oddziału. Chodzi tu o koszty najmu lokali, w których Spółka prowadzi działalność i posiada siedzibę i biuro oraz koszty ich utrzymania i funkcjonowania, koszty zakupu usług księgowych czy doradczych, koszty usług telekomunikacyjnych, napraw samochodów.
Towary i usługi nabyte przez Spółkę w Polce są w znacznej części opodatkowane – tj. zawierają w sobie podatek VAT.
Spółka świadczy wyłącznie usługi opodatkowane (zarówno w Polsce jak i w Szwecji usługi Spółki są opodatkowane podatkiem VAT), stąd od nabytych w Polsce towarów i usług Spółka odlicza podatek VAT obniżając kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Spółka odlicza podatek VAT naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług dotyczących zarówno działalności prowadzonej w Polsce a także związanych z usługami świadczonymi w Szwecji za pośrednictwem zagranicznego Oddziału.
Wskazali Państwo, że:
-faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w Szwecji, z których Spółka odlicza podatek naliczony wystawione są na Spółkę (Wnioskodawcę) i zawierają numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług na terenie kraju – to jest numer NIP;
-Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego przez Spółkę podatku z usługami montażu i demontażu rusztowań, wykonywanymi na terytorium Szwecji poprzez zarejestrowany tam Oddział Spółki;
-gdyby przedmiotowe usług montażu i demontażu rusztowań świadczone były na terytorium Polski to Spółce przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych;
-istnieją ograniczenia do nabywanych przez Spółkę towarów i usług, wskazane w art. 86a i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług:
· zakup paliwa do samochodów i inne wydatki związane z eksploatacją oraz leasingiem samochodów, które nie zostały przez Spółkę zgłoszone na VAT-26 i przyjmuje się, że ich wykorzystanie w działalności ma charakter mieszany (w tym zakupy dotyczące usług świadczonych w Szwecji za pośrednictwem Oddziału).
Od powyższych wydatków, zgodnie z art. 86a ustawy o VAT Spółka odlicza 50% podatku naliczonego;
· zakup usług noclegowych i usług gastronomicznych (w tym zakupy dotyczące usług świadczonych w Szwecji za pośrednictwem Oddziału).
Zgodnie z ograniczeniem, wskazanym w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zakupu usług wskazanych powyżej Spółka nie dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach zakupu dokumentujących takie wydatki.
Wątpliwości Państwa dotyczą określenia czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi na terenie Szwecji.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do działalności opodatkowanej na terytorium Szwecji, ponieważ gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, podatek ten podlegałyby odliczeniu. Ponadto posiadają Państwo dokumenty z których wynika związek odliczonego przez Państwa podatku z usługami montażu i demontażu rusztowań (czynnościami opodatkowanymi), wykonywanymi na terytorium Szwecji poprzez zarejestrowany tam Oddział Spółki.
Wskazać jednak należy, że w odniesieniu do nabywanych przez Państwa towarów i usług (tj. szkoleń pracowników delegowanych, badań lekarskich pracowników delegowanych, środków ochrony indywidualnej pracowników – w tym odzieży roboczej, prania i naprawy odzieży roboczej, transportu promowego/kolejowego/lotniczego pracowników delegowanych jak również najmu lokali, w których Spółka prowadzi działalność i posiada siedzibę oraz biuro oraz ich utrzymania i funkcjonowania, usług księgowych czy doradczych, usług telekomunikacyjnych), przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, wyrażonych w art. 88 ustawy.
Natomiast z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup paliwa nabytego w celu przemieszczenia pracowników do Szwecji, leasingu samochodów oraz naprawy samochodów, do których istnieją ograniczenia wskazane w art. 86a ustawy, które nie zostały przez Państwa zgłoszone na VAT-26 i przyjmują Państwo, że ich wykorzystanie w działalności ma charakter mieszany (w tym zakupy dotyczące usług świadczonych w Szwecji za pośrednictwem Oddziału) przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach szczególnych wyrażonych w art. 86a ustawy, czyli kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury.
Reasumując, Spółka ma prawo do odliczenia w Polsce podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z usługami świadczonymi w Szwecji za pośrednictwem zagranicznego Oddziału Spółki, na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, wyrażonych w art. 88 ustawy.
Ponadto Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wyrażonych w art. 86a ustawy, od związanych z usługami świadczonymi w Szwecji za pośrednictwem zagranicznego Oddziału Spółki, wydatków poniesionych na zakup paliw nabytych w celu przemieszczenia pracowników do Szwecji, leasingu samochodów oraz naprawy samochodów.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).