Temat interpretacji

-obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc oraz terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc -obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc oraz terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2019 r. r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) oraz pismem z 21 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc (pytanie oznaczone nr 1),
• terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc (pytanie oznaczone nr 2)
• obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc (pytanie oznaczone nr 4),
• terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc (pytanie oznaczone nr 5)

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku od towarów i usług w zakresie: obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc (pytanie oznaczone nr 1), terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex tunc (pytanie oznaczone nr 2), obowiązku wystawienia faktury korygującej, w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc (pytanie oznaczone nr 4), terminu do złożenia faktury korygującej w przypadku obowiązku jej wystawienia w przypadku unieważnienia umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem ex nunc (pytanie oznaczone nr 5). Wniosek uzupełniono w dniu 30 grudnia 2019 r.

Ponadto pismem z 21 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem z 20 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.871.2019.2.MSO i 0111-KDIB1-2.4010.615.2019.3.SG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

()- dalej zwana Kupującym, zawarła w 2017 r. ze () - dalej zwana Wnioskodawcą lub Sprzedającym, umowę kupna-sprzedaży ruchomości, na które składały się rusztowania, wciągarki kominowe, platformy za kwotę () zł brutto () zł netto). Zgodnie z umową kupna-sprzedaży, płatność miała następować w częściach, przy czym termin pierwszej płatności w kwocie () przypadał na dzień 20 stycznia 2018 r., a pozostała część miała zostać zapłacona do dnia 31 grudnia 2018 r. Kupujący odebrał zakupione towary i zapłacił pierwszą część płatności. Sprzedający wystawił fakturę VAT, którą udokumentował całą kwotę sprzedaży. Ponieważ Kupujący miał problemy finansowe, rozpoczął negocjacje z Wnioskodawcą mające na celu wydłużenie terminu płatności pozostałej części. W wyniku negocjacji, Spółki zawarły aneks w dniu 19 grudnia 2019 r. zgodnie z którym termin płatności został wydłużony do dnia 31 grudnia 2019 r. Od tego czasu sytuacja finansowa Kupującego nie uległa znaczącej poprawie i Wnioskodawca jest zmuszony podjąć negocjacje mające na celu wydłużenie terminu płatności. Jeśli negocjacje te nie przyniosą efektu, umowa ulega unieważnieniu ze skutkiem prawnym ex tunc, a więc od momentu jej zawarcia. Jednocześnie Sprzedający rozważa rozwiązanie zawartej umowy kupna-sprzedaży ze skutkiem prawnym ex nunc, a więc ze skutkiem na dzień zawarcia ewentualnego porozumienia rozwiązującego. W obu przypadkach umowa utraci swoją moc i strony będą zobowiązane zwrócić sobie wzajemnie świadczenia uzyskane na jej podstawie. Spółka zaliczyła także należny przychód do przychodów podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem z 21 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego m. in. o informację, że nastąpi zwrot rzeczy ruchomych będących przedmiotem umowy między stronami. Wnioskodawca zamierza również zwrócić otrzymaną część zapłaconej ceny.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania

(oznaczenie pytań jak we wniosku):
1) Jeśli Kupujący nie zdoła spłacić pozostałej części ceny i umowa zostanie unieważniona ze skutkiem ex tunc, czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia faktury korygującej?

2) Jeśli tak, w jakim okresie rozliczeniowym powinna zostać ujęta faktura korygująca dla potrzeb podatku VAT?

4) Jeśli Spółka ostatecznie zawrze porozumienie rozwiązujące umowę, która przestanie obowiązywać ze skutkiem ex nunc, a więc od daty zawarcia porozumienia, Spółka będzie zobowiązana wystawić fakturę korygującą?

5) Jeśli tak, w jakim okresie rozliczeniowym w podatku VAT Spółka będzie zobowiązana dokonać stosownych korekt?

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytań w zakresie podatku od towarów i usług oznaczonych nr 1), 2), 4), 5):

Zdaniem Spółki w obu przypadkach będzie ona zobowiązana wystawić fakturę korygującą. Tym samym odpowiednie korekty, zarówno w podatku VAT jak i w podatku dochodowym od osób prawnych, w obu przypadkach Wnioskodawca powinien dokonać w okresie w którym wystawi fakturę korygującą. Zgodnie z przepisem art. art. 106j. ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej u.p.t.u., w przypadku gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, podatnik wystawia fakturę korygującą. Tym samym zdaniem Spółki, w przypadku odstąpienia od umowy i w przypadku rozwiązania umowy, będzie ona zobowiązana wystawić fakturę korygującą, w związku ze zwrotem sprzedanych rzeczy ruchomych. Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej u.p.t.u., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei zgodnie z ust. 10 pkt 2 tego przepisu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12. Dalsze warunki obniżenia podstawy opodatkowania wprowadza art. 29a w ust. 13, zgodnie z którym w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy w obu przypadkach, niezależnie od tego czy umowa wygaśnie ze skutkiem ex tunc, czy ze skutkiem ex nunc, należy wystawić fakturę korygującą i Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w rozliczeniu za okres w którym nabywca otrzyma fakturę korygującą, o ile będzie posiadał potwierdzenie otrzymania korekty przed terminem złożenia deklaracji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone nr 1, 2, 4, 5) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z przywołanych przepisów jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są realizowane odpłatnie przez podatnika i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z ust. 6 pkt 1 przywołanego artykułu wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Art. 19a ust. 1 ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano, o czym stanowi art. 29a ust. 13 ustawy.

Przez sprzedaż jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym, który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (nie została doręczona adresatowi), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego.

Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, w myśl ust. 2 ww. artykułu, powinna zawierać:

1. wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA albo wyraz KOREKTA;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Z przywołanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia na rzecz podatnika podatku od towarów i usług fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Faktury korygujące wystawia się więc w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2017 r. zawarł umowę kupna-sprzedaży ruchomości, na które składały się rusztowania, wciągarki kominowe, platformy za kwotę () zł brutto () netto). Zgodnie z umową kupna-sprzedaży, płatność miała następować w częściach, przy czym termin pierwszej płatności w kwocie () przypadał na dzień 20 stycznia 2018 r., a pozostała część miała zostać zapłacona do dnia 31 grudnia 2018 r. Kupujący odebrał zakupione towary i zapłacił pierwszą część płatności. Sprzedający wystawił fakturę VAT, którą udokumentował całą kwotę sprzedaży. Ponieważ Kupujący miał problemy finansowe, rozpoczął negocjacje z Wnioskodawcą mające na celu wydłużenie terminu płatności pozostałej części. W wyniku negocjacji, Spółki zawarły aneks w dniu 19 grudnia 2019 r. zgodnie z którym termin płatności został wydłużony do dnia 31 grudnia 2019 r. Od tego czasu sytuacja finansowa Kupującego nie uległa znaczącej poprawie i Wnioskodawca jest zmuszony podjąć negocjacje mające na celu wydłużenie terminu płatności. Jeśli negocjacje te nie przyniosą efektu, umowa ulega unieważnieniu ze skutkiem prawnym ex tunc, a więc od momentu jej zawarcia. Jednocześnie Sprzedający rozważa rozwiązanie zawartej umowę kupna-sprzedaży ze skutkiem prawnym ex nunc, a więc ze skutkiem na dzień zawarcia ewentualnego porozumienia rozwiązującego. W obu przypadkach umowa utraci swoją moc i strony będą zobowiązane zwrócić sobie wzajemnie świadczenia uzyskane na jej podstawie. Nastąpi zwrot rzeczy ruchomych będących przedmiotem umowy między stronami. Wnioskodawca zamierza również zwrócić otrzymaną część zapłaconej ceny.

W opisanej powyżej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w okolicznościach przedstawionych we wniosku, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek wystawienia faktury korygującej, jeśli tak, w jakim okresie rozliczeniowym powinna zostać ujęta faktura korygująca dla potrzeb podatku VAT.

Jak wynika z powyższych przepisów faktury korygujące in minus dokumentujące zmniejszenie podatku należnego u sprzedawcy, są wystawiane m. in. w przypadku zwrotu towaru, a zmniejszenie podatku VAT uwzględnia się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą. Istnieje przy tym jeden warunek sprzedawca musi przed terminem jej złożenia dysponować potwierdzeniem otrzymania faktury korygującej. Jeśli potwierdzenie wpłynie do sprzedawcy później, to ma prawo do rozliczenia korekty, ale dopiero w następnej deklaracji.

Tym samym w obu przypadkach, niezależnie od tego czy umowa wygaśnie ze skutkiem ex tunc, czy też ex nunc, należy wystawić fakturę korygującą, a Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w rozliczeniu za okres, w którym nabywca otrzyma fakturę korygującą, o ile będzie posiadał potwierdzenie otrzymania korekty przed terminem złożenia deklaracji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań dotyczących podatku od towarów i usług oznaczonych nr 1, 2, 4, 5 jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751), zwanej dalej ustawą nowelizującą dokonano zmian przepisów m.in. ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Przy czym w myśl art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72, 75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej