Temat interpretacji

Brak prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot dokonujący sprzedaży płynu do papierosów elektronicznych nabytego przed październikiem 2020 roku.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 października 2020 r. (data wpływu 27 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot dokonujący sprzedaży płynu do papierosów elektronicznych nabytych przed październikiem 2020 r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot dokonujący sprzedaży płynu do papierosów elektronicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w postaci punktu usługowo-handlowego, gdzie oprócz świadczenia drobnych usług typu dorabianie kluczy, szewc, zegarmistrz, Wnioskodawczyni sprzedaje towary, w tym również liquidy do e-papierosów.

Ze względu na niewielkie obroty poniżej 200.000 zł rocznie Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Od października 2020 liquidy do e-papierosów są objęte podatkiem akcyzowym. Wnioskodawczyni sprzedaje wyłącznie liquidy do e-papierosów, które nabyła przed październikiem 2020, kiedy nie były jeszcze objęte akcyzą. Od 01.10.2020 nie Wnioskodawczyni nie dokonywała więcej zakupu liqudów do e-papierosów, sprzedaje jedynie zapasy nabyte wcześniej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni nadal może korzystać ze zwolnienia z VAT z art. 113, jako drobny przedsiębiorca ze sprzedażą poniżej 200 000 zł, sprzedając tylko te liquidy do e-papierosów, które nabyła przed październikiem 2020 jako towar nie objęty akcyzą?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając liquidy do e-papierosów Wnioskodawczyni może w dalszym ciągu korzystać z podmiotowego zwolnienia z VAT jako drobny przedsiębiorca z obrotami poniżej 200.000 zł rocznie. Liquidy do e-papierosów Wnioskodawczyni nabyła zanim zostały jeszcze objęte podatkiem akcyzowym. W momencie zakupu liquidy do e papierosów nie stanowiły towaru akcyzowego, więc ich sprzedaż nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   • jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ust. 1 lit. b ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2008 roku (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 722) wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W tym brzmieniu przepis ten obowiązuje od 1 lutego 2018 r.

Płyn do papierosów elektronicznych wskazany jest w poz. 46 ww. załącznika nr 1 ustawy o podatku akcyzowym, bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym, płyn do papierosów elektronicznych to roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Zgodnie z art. 99b ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za każdy mililitr.

Jednocześnie stosownie do art. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 137 ze zm.) do dnia 30 czerwca 2020 r. zamiast stawek akcyzy, o których mowa w art. 99b ust. 4 i art. 99c ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, do wyrobów akcyzowych określonych w tych przepisach stosuje się zerową stawkę akcyzy. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1, art. 78 ust. 1 pkt 3 i art. 116 ust. 3 i 5 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się odpowiednio.

W myśl § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku akcyzowego od płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich (Dz.U. z 2020 r. poz. 1159) zarządza się zaniechanie poboru podatku akcyzowego od podatników dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym lub wobec których zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem jest płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby nowatorskie. Natomiast stosownie do § 2 ww. rozporządzenia zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, w stosunku do których obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstał w okresie od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że od 1 lutego 2018 r. płyn do papierosów elektronicznych jest opodatkowany podatkiem akcyzowym. Co prawda od 1 lutego 2018 r. do 30 czerwca 2020 r. stawka podatku dla tego wyrobu wynosiła 0 zł, a od 1 lipca 2020 r. do 30 września 2020 r. zaniechano poboru podatku akcyzowego od płynu do papierosów elektronicznych to w żaden sposób nie zmienia to faktu, że w tych okresach wyrób ten był opodatkowany akcyzą. Jedynie z uwagi na stawkę (w okresie od 1 lutego 2018 r. do 30 czerwca 2020 r.) oraz instytucję zaniechania poboru (w okresie od 1 lipca 2020 r. do 30 września 2020 r.) podatnicy nie dokonywali faktycznej zapłaty podatku akcyzowego od płynu do papierosów elektronicznych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w postaci punktu usługowego handlowego. Ze względu na niewielkie obroty Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży liquidów do e-papierosów. Wnioskodawczyni sprzedaje jedynie płyn do papierosów elektronicznych nabyty przed 1 października 2020 r.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy Wnioskodawczyni, dokonując sprzedaży płynów do papierosów elektronicznych, nabytego przed 1 października 2020 r., może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że stosownie do przedstawionego opisu stanu faktycznego Wnioskodawczyni będzie dokonywała sprzedaży płynu do papierosów elektronicznych. W myśl wyżej poczynionych uwag płyn do papierosów elektronicznych począwszy od 1 lutego 2018 r., jako wyrób akcyzowy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawczyni w ramach wykonywanej działalności dokonuje dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (płynów do papierosów elektronicznych), a zatem, z uwagi na brzmienie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b nie jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustaw o podatku od towarów i usług. Na powyższe, wbrew stanowisku Wnioskodawczyni, nie ma wpływu fakt dokonywania sprzedaży płynów do papierosów elektronicznych nabytych przed październikiem 2020 r. gdyż wyroby te są wyrobami akcyzowymi podlegającymi opodatkowaniu akcyzą już od 1 lutego 2018 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej