Temat interpretacji

w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 30 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ().

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonała wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. Oznacza to, że jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, a jej rozliczenia VAT obejmować będą wszystkie transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Jednostki te nie przestały jednak istnieć - zmienił się natomiast ich status na gruncie VAT, gdyż przestały one być traktowane jako odrębni od Gminy podatnicy VAT, lecz z punktu widzenia VAT stały się częścią jednego podatnika - tj. Gminy.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu (). W dniu (). podpisano umowę o dofinansowanie nr .

Przedmiotem projektu było przedsięwzięcie drogowe polegające na przebudowie odcinka ul. () (jezdnia lewa oraz jezdnia prawa) wraz z odbudową infrastruktury towarzyszącej, wymianą oświetlenia na LED-owe, przebudową kanalizacji deszczowej, przebudową chodnika na ciąg pieszo-rowerowy, nasadzeniami i trawnikami z profilowaniem skarp.

W kosztach projektu uwzględniono również koszt opracowania studium wykonalności, dokumentacji projektowej, przeprowadzenia audytu zewnętrznego oraz promocji projektu.

Celem realizacji projektu była poprawa dostępności komunikacyjnej miasta i regionu poprzez:

• usprawnienie powiązań układu transportowego,

• poprawę jakości połączeń komunikacyjnych, a dzięki zastosowaniu cichej nawierzchni także poprawa warunków ochrony środowiska,

• skrócenie czasu podróży i zmniejszenie kosztów eksploatacji pojazdów,

• poprawę płynności ruchu i stanu nawierzchni.

Data rozpoczęcia projektu: .

Data finansowego zakończenia projektu: .

Wartość projektu: .

Wydatki kwalifikowane: .

Dofinansowanie (80.99% kosztów kwalifikowanych): . PLN.

Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego 2007-2013, oś priorytetowa 5,1. Infrastruktura transportowa regionalna i lokalna 5.1.6. - Rozbudowa i modernizacja infrastruktury transportowej warunkującej rozwój regionalny.

Projekt został zrealizowany w ramach zadań własnych Gminy:

• zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, 1378) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność;

• zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, 1378) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów;

• zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, 1378)zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które w szczególności obejmują m. in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu wystawiono na Gminę. Za eksploatacje i utrzymanie przebudowanej w ramach projektu drogi odpowiada Zarząd Dróg () będący jednostką organizacyjną Gminy, nie posiadający osobowości prawnej, prowadzony w formie jednostki budżetowej.

Powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generowała oraz nie będzie generowała dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: ()?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Przedstawiony we wniosku projekt obejmuje przebudowę drogi i realizowany jest, aby wypełnić jedno z zadań własnych gminy, jakim jest prowadzenie spraw gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2020.713 j.t.)). Tego typu zadania, realizowane w oparciu o wyżej cytowaną ustawę, nie stanowią czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Są one jedynie realizacją zadań własnych nałożonych na Gminę.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wskazany do realizacji projekt pn. () należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Przebudowane sieci kanalizacji deszczowej zostały przebudowane ze względu na występujące kolizje. W wyniku przebudowy zostały one przywrócone do ich stanu pierwotnego. Przebudowane sieci nie generowały i nie będą generowały żadnego dochodu dla Gminy.

Kolizje są inwestycjami towarzyszącymi projektowi i służą do jego realizacji. Bez tej fazy prac nie było możliwe ukończenie inwestycji. Prace budowlane obejmujące kolizje stanowią jeden projekt i jako całość służyć będą czynnościom nieopodatkowanym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. ()) została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje dochodów dla Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie takich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Z opis stanu faktycznego wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu (). Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego 2007-2013, oś priorytetowa 5,1. Infrastruktura transportowa regionalna i lokalna 5.1.6. - Rozbudowa i modernizacja infrastruktury transportowej warunkującej rozwój regionalny. Przedmiotem projektu było przedsięwzięcie drogowe polegające na przebudowie odcinka ul. (jezdnia lewa oraz jezdnia prawa) wraz z odbudową infrastruktury towarzyszącej, wymianą oświetlenia na LED-owe, przebudową kanalizacji deszczowej, przebudową chodnika na ciąg pieszo-rowerowy, nasadzeniami i trawnikami z profilowaniem skarp. W kosztach projektu uwzględniono również koszt opracowania studium wykonalności, dokumentacji projektowej, przeprowadzenia audytu zewnętrznego oraz promocji projektu.

Celem realizacji projektu była poprawa dostępności komunikacyjnej miasta i regionu poprzez: usprawnienie powiązań układu transportowego, poprawę jakości połączeń komunikacyjnych, a dzięki zastosowaniu cichej nawierzchni także poprawa warunków ochrony środowiska, skrócenie czasu podróży i zmniejszenie kosztów eksploatacji pojazdów, poprawę płynności ruchu i stanu nawierzchni. Projekt został zrealizowany w ramach zadań własnych Gminy. Powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generowała oraz nie będzie generowała dochodu. Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu wystawiono na Gminę. Za eksploatacje i utrzymanie przebudowanej w ramach projektu drogi odpowiada Zarząd Dróg () będący jednostką organizacyjną Gminy, nieposiadający osobowości prawnej, prowadzony w formie jednostki budżetowej.

Wątpliwości budzi kwestia czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ().

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu nie jest spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generowała oraz nie będzie generowała dochodu, a projekt był realizowany w ramach zadań własnych zgodnie z art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Jak wskazano celem projektu była poprawa dostępności komunikacyjnej miasta i regionu poprzez usprawnienie powiązań układu transportowego, poprawę jakości połączeń komunikacyjnych, a dzięki zastosowaniu cichej nawierzchni także poprawa warunków ochrony środowiska, skrócenie czasu podróży i zmniejszenie kosztów eksploatacji pojazdów, poprawę płynności ruchu i stanu nawierzchni. Zatem, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ponoszonych wydatków z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Gminie w odniesieniu do realizowanego projektu pn. () nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej