Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 listopada 2022 r. (wpływ 9 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, osiąga dochody ze stosunku pracy. Jest w związku małżeńskim w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

27 maja 2022 r. na mocy aktu darowizny, Wnioskodawca otrzymał od swojej matki, prawo własności następujących niezabudowanych nieruchomości:

a)działki nr 1/2-8,

b)działki nr 2/5 i 7-9,

c)działki nr 3,

d)działki nr 4.

Wraz z tą czynnością Wnioskodawca nabył także udziały w drodze wewnętrznej przypisane do ww. działek.

Nieruchomości będące przedmiotem wspomnianej umowy darowizny oraz odkupu są położone w miejscowości (...). Wskutek nabycia w formie darowizny przedmiotowe nieruchomości weszły do majątku odrębnego Wnioskodawcy.

Darowane działki powstały w wyniku podziału, z wnioskiem o podział wystąpiła matka Wnioskodawcy na długo przed przekazaniem ich Wnioskodawcy w formie darowizny. Na mocy decyzji z 15 lipca 2019 r. zatwierdzony został następujący podział nieruchomości:

a)działka o numerze ewidencyjnym 2/4 została podzielona na następujące działki 2/5-9,

b)działka o numerze ewidencyjnym 1 została podzielona na następujące działki 1/1-8.

Zanim doszło do podziału a następnie darowizny wskazanych nieruchomości, dla terenów objętych ww. działkami, na wniosek matki Wnioskodawcy wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy dla działek 1 i 2/4. W wydanych decyzjach ustalono warunki zabudowy inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami wraz z niezbędną infrastrukturą na terenie działek nr 1 oraz 2/4.

Chcąc zorientować się w sytuacji prawnej niektórych z otrzymanych darowizną działek oraz działki odkupionej 1 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca otrzymał zaświadczenie wydane przez Wójta gminy (…), w którym na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - Uchwała Rady Gminy (…) z 31 sierpnia 2018 r. nr (…) - stwierdzono następujące przeznaczenie dla części działek:

a)część działki nr 1/8 - teren rolniczy,

b)część działki nr 2/3 - teren rolniczy,

c)część działki nr 2/9 - teren rolniczy.

Jednocześnie, dla wyżej wymienionych działek wskazano, że ich podstawowym przeznaczeniem jest działalność rolnicza związania z uprawą i wypasem, natomiast uzupełniającym przeznaczeniem jest linia elektromagnetyczna. Dla pozostałych nieruchomości będących przedmiotem darowizny nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania.

Jednak zgodnie z wydanym zaświadczeniem, te pozostałe nieruchomości są objęte studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...) (Uchwała nr (…) z 27 czerwca 2019 r.), w którym określono następujące przeznaczenie nieruchomości:

a)działka nr 1/2-7 - grunty orne,

b)działka nr 2/3 - grunty orne,

c)działka nr 2/5, 7 i 8 - grunty orne,

d)działka nr 2/9 - grunty orne,

e)działka nr 3 - użytki zielone,

f)działka nr 4 - użytki zielone.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży jednej, kilku lub wszystkich nabytych nieruchomości niezabudowanych wraz z udziałami w drodze wewnętrznej.

Motywacją do sprzedaży wskazanych działek jest chęć spłaty kredytu, jaki Wnioskodawca wraz z małżonką zaciągnęli w 2019 r. na zakup domu, w którym mieszkają.

Sprzedając nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał z pomocy profesjonalnych podmiotów, w tym w szczególności pośrednika, sprzedaży nieruchomości będzie dokonywał osobiście. Nie zamierza skorzystać z pomocy profesjonalnego biura nieruchomości.

Dodatkowo nad działkami nr 1/8 oraz 2/9, dla których obowiązuje decyzja o przeznaczeniu na teren rolniczy, przebiegają linie wysokiego napięcia. W ocenie Wnioskodawcy te działki oferowane samodzielnie są praktycznie niesprzedawalne ze względu na ograniczenia w możliwej zabudowie. Wnioskodawca przed zbyciem sąsiadujących z nimi bezpośrednio działek (tj. działki nr 1/4,7 oraz nr 2/8) zamierza dokonać podziału ww. działek. Po dokonaniu podziału, część działek będzie oferowana do sprzedaży wraz z graniczącymi z nimi działkami jako pakiet, aby w ogóle można było je sprzedać.

Ponadto Wnioskodawca rozważa wystąpienie z wnioskiem o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy dla posiadanych nieruchomości, powziął on bowiem informację o planowanej zmianie zasad wydawania wspomnianych decyzji w 2023 r. Zmiana przepisów o planowaniu przestrzennym miałaby utrudnić ich uzyskanie lub nawet jeśli zmiana polegałaby na uzależnieniu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy od tego, czy taka decyzja została wcześniej wydana dla nieruchomości sąsiadującej, to w praktyce jej uzyskanie może okazać się w przyszłości niemożliwe. To według Wnioskodawcy mogłoby negatywnie wpłynąć na wartość sprzedaży poszczególnych działek, gdyby nie miały zapewnionego sposobu zabudowy. Wnioskodawca uzależnia jednak wystąpienie z wnioskiem o wydanie takich decyzji od tego, czy taka zmiana przepisów będzie faktycznie procedowana.

W piśmie uzupełniającym z 9 listopada 2022 r. uzupełnił Pan opis zdarzenia przyszłego następująco:

I.

a)Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę w okresie ich posiadania.

b)Wymienione we wniosku działki nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów.

c)Wnioskodawca dotychczas nie dokonywał czynności wymagających własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Wystąpił jedynie z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o przeznaczeniu przedmiotowych nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o dokonanie podziału rolnego działki 1/8 na trzy mniejsze oraz podziału rolnego działki 2/9 na dwie mniejsze. Na działki powstałe w wyniku planowego podziału Wnioskodawca nie zamierza występować z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek: 1/2, 1/4, 1/6, 1/7, 2/7, 2/8. Chce mieć bowiem urzędową informację, jakie jest ich przeznaczenie.

d)Sprzedaż działek będzie realizowana osobiście przez Wnioskodawcę działającego we własnym imieniu, w jego ocenie sprzedaż nie będzie spełniać znamion zorganizowania ani ciągłości. Wnioskodawca zamierza sprzedać jedynie nieruchomości wskazane we wniosku oraz nie planuje nabywać dalszych działek celem ich dalszej odsprzedaży, stąd sprzedaż działek przez Wnioskodawcę należy określić jako incydentalną, jednorazową oraz nieregularną. Jednak w przypadku sprzedaży nieruchomości nie sposób mówić o przypadkowości.

e)Wnioskodawca nie udzielił żadnych pełnomocnictw do dysponowania nieruchomością lub dokonywania czynności związanych z nieruchomością.

f)Poza nieruchomościami wymienionymi we wniosku Wnioskodawca posiada również nieruchomość wykorzystywaną na własne cele mieszkaniowe oraz dwie nieruchomości wynajmowane osobom trzecim w ramach tzw. najmu prywatnego.

g)Wnioskodawca na dzień składania wniosku nie dokonywał jeszcze sprzedaży jakichkolwiek nieruchomości. Natomiast po dniu złożenia wniosku dokonał sprzedaży następujących nieruchomości:

-działka 1/3 - sprzedaż 30 sierpnia 2022 r.

-działka 1/5 - sprzedaż 12 września 2022 r.

-działka 2/5 - sprzedaż 4 października 2022 r.

Nabywcy nieruchomości zwrócili się bezpośrednio do Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu znalezienie nabywców.

h)Wnioskodawca nie podejmuje żadnych aktywnych działań w celu znalezienia nabywców oferowanych działek. W szczególności nie zamieszcza ogłoszeń w Internecie ani innych mediach oraz nie podejmuje innych działań w celu reklamy. Potencjalni nabywcy działek sami zgłaszają się do Wnioskodawcy w celu nabycia nieruchomości, o sprzedaży działek nabywcy dowiadują się z grona wspólnych znajomych w ramach tzw. marketingu szeptanego.

II.

a)Działki objęte wnioskiem, przeznaczone do sprzedaży: 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 2/5, 2/7, 2/8.

Z takim zastrzeżeniem, że działki 1/3, 1/5 oraz 2/5 zostały sprzedane przez Wnioskodawcę po dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Działki objęte wnioskiem przeznaczone do sprzedaży po ich wcześniejszym podziale: 1/8 w stosunku do której planuje się podział na trzy mniejsze działki oraz 2/9 w stosunku do której planuje się podział na dwie mniejsze działki.

b)Wnioskodawca planuje w przyszłej sprzedaży zawierać umowy przedwstępne sprzedaży, w których określony zostanie jedynie przedmiot umowy, tj. numer działki wraz udziałem w drodze wewnętrznej, kwota sprzedaży, kwota wpłaconego zadatku/zaliczki, termin zapłaty za nieruchomość, termin zawarcia umowy przenoszącej własność oraz termin wydania nieruchomości.

Poza powyższymi ustaleniami przedwstępne umowy nie będą zawierały innych praw i obowiązków zarówno po stronie Nabywcy jak i Sprzedającego. W szczególności w umowach przedwstępnych nie zostaną zawarte żadne dodatkowe warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży.

Wnioskodawca nie udzielił ani nie planuje udzielić Nabywcom działek żadnych pełnomocnictw, zgody ani upoważnienia w celu występowania w jego imieniu.

c)W ocenie Wnioskodawcy wydane dla działek 1 i 2/4 decyzje o warunkach zabudowy stały się bezprzedmiotowe w wyniku wydania decyzji o podziale ww. nieruchomości.

d)Przebiegające nad działkami 1/8 i 2/9 linie wysokiego napięcia nie są własnością Wnioskodawcy. Z ksiąg wieczystych ww. nieruchomości wynika służebność przesyłu dla spółki A S.A., stąd domniemanie Wnioskodawcy, iż spółka ta jest właścicielem wspomnianych linii. Jednak Wnioskodawca nie ma informacji potwierdzających to założenie.

Wraz z działkami stanowiącymi przedmiot planowanej sprzedaży będzie sprzedawany odpowiedni udział w działce 2/3, która stanowi dojazd do poszczególnych działek. Działka 2/3 nie jest budowlą lub jej częścią w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.

Droga wewnętrzna stanowi jedynie wydzieloną działkę gruntu przez którą zapewniony został formalny dostęp do drogi publicznej. W ewidencji gruntów działka 2/3 nadal oznaczona jest jako RVI (grunty orne) i nie była nigdy objęta żadną decyzją o warunkach zabudowy, zgłoszeniem budowy lub pozwoleniem na budowę jakiejkolwiek budowli, obiektu budowlanego czy też budynku. Działka 2/3 jest nadal nieużytkowana ani w żaden sposób nie była utwardzana.

Natomiast w odniesieniu do pytań dotyczących linii wysokiego napięcia oraz drogi wewnętrznej należy wskazać, iż Wnioskodawca nie jest właścicielem linii energetycznych zaś droga wewnętrzna nie stanowi budowli lub jej części. W konsekwencji odpowiedzi na te pytania nie zostaną udzielone.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 1 i 2):

1.Czy opisana sprzedaż wskazanych nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług u Wnioskodawcy?

2.W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1 i uznania sprzedaży za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, czy sprzedaż nieruchomości otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której umowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja dostawy towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 u.p.t.u.

W efekcie należy przyjąć, iż w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 u.p.t.u., sprzedaż nieruchomości gruntowych (działek), jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 u.p.t.u.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu u.p.t.u. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, konieczne jest także aby była wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podmiotem podatku od towarów i usług.

Definicje pojęć „podatnika” i „działalności gospodarczej” na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei zgodnie z ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalności osób wykonujących wolne zawodu. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT w świetle wskazanych przepisów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1.dana czynność jest ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (co w ocenie Wnioskodawcy jest oczywiste i nie budzi wątpliwości),

2.dana czynność została wykonana przed podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT, tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanych w sposób profesjonalny czynności.

Zatem weryfikując to, czy dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera profesjonalny charakter.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnych czynności działa jako podatnik VAT, każdorazowo wymaga oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Za podatnika należy zaś uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec czego dla ustalenia czy sprzedaż nieruchomości stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu u.p.t.u. niezbędne jest określenie, czy czynność ta będzie dokonana w ramach zwykłego zarządu majątku prywatnego Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy taka sytuacja będzie miała miejsce w zaistniałym stanie faktycznym. Przede wszystkim, nieruchomości stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy.

Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe nieruchomości w drodze darowizny od swojej matki, dla której także nieruchomości te stanowiły majątek prywatny. Nie sposób zatem przyjąć, iż nieruchomości te zostały nabyte w celach inwestycyjnych. Nieruchomości nie zostały nabyte z przeznaczeniem na cele prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, taka działalność nie była także nigdy prowadzona na wskazanych nieruchomościach.

Dodatkowo Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej, zaś same nieruchomości nie były i nie będą przedmiotem dzierżawy czy najmu na rzecz osób trzecich. Wnioskodawca nie podejmuje i nie zamierza podejmować względem nieruchomości jakichkolwiek czynności sugerujących podejmowanie działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, w szczególności nie zamierza angażować środków podobnych do tych, wykorzystywanych przez podmioty profesjonalne Nieruchomości nie zostaną uzbrojone przez Wnioskodawcę w jakiekolwiek media (prąd, gaz, woda itp.), nie będą ponoszone także żadne nakłady na ulepszenie terenu sprzedawanych nieruchomości ponadto co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem.

W związku z planowaną sprzedażą, Wnioskodawca nie będzie podejmować jakichkolwiek działań o charakterze marketingowym. Nie zamierza on także skorzystać ze wsparcia profesjonalnego biura nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży bezpośredniej, nie będzie zawierać z nabywcami dodatkowych umów uprawniających do korzystania z nieruchomości do czasu finalizacji sprzedaży (np. dzierżawy lub najmu). Nie będzie także udzielać pełnomocnictw do dokonywania w jego imieniu jakichkolwiek czynności ani uzyskiwania zezwoleń.

Wobec czego sposób dokonywania sprzedaży jest charakterystyczny dla rozporządzania majątkiem osobistym i wyklucza przypisanie czynnościom Wnioskodawcy profesjonalnego charakteru. Jedyną czynnością, jaką Wnioskodawca podjął w związku ze sprzedażą nieruchomości było wystąpienie z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o przeznaczeniu przedmiotowych nieruchomości. W przyszłości zamierza także wystąpić z wnioskiem o podział nieruchomości oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Jednak zgodnie z ukształtowaną już linią orzeczniczą oraz stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora KIS, same tylko uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie stanowi o zawodowej działalności (np. Wyrok WSA w Gdańsku z 6 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 234/16, interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 25 września 2019 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4012.292.2019.2.SS).

W praktyce, sprzedaż nieruchomości bez dokonania stosownego podziału działki oraz wydania decyzji o warunkach zabudowy mogłaby okazać się niemożliwa. Nie są to zatem czynności zmierzające do uatrakcyjnienia oferty czy też uzyskania potencjalnie wyższej ceny. Są to czynności umożliwiające samą sprzedaż nieruchomości, bez których sama sprzedaż mogłaby w ogóle nie być możliwa.

Całokształt działań Wnioskodawcy wskazuje, że w zakresie sprzedaży nieruchomości nie będzie on podatnikiem podatku VAT. Zatem czynności zbycia opisanych nieruchomości w ocenie Wnioskodawcy nie będą stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy - gdyby uznać, że sprzedaż otrzymanych w drodze darowizny nieruchomości podlega opodatkowaniu i Wnioskodawca jest podatnikiem VAT - to sprzedaż ta będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

W ocenie Wnioskodawcy, wydana decyzja o warunkach zabudowy stała się bezprzedmiotowa w wyniku wydania decyzji o podziale nieruchomości, dla których wydano decyzję o warunkach zabudowy.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwalnia się z od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 u.p.t.u. za tereny budowlane uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenem, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wobec czego opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowalne.

W ocenie Wnioskodawcy podział nieruchomości, dla której uprzednio wydano decyzję o warunkach zabudowy sprawia, iż w obrocie cywilnoprawnym pojawiają się nowe przedmioty, tj. nowe działki gruntu, stanowiące niezależne byty cywilnoprawne, które mogą zostać następnie zbyte przez właściciela.

Przed dokonaniem podziału właściciel nieruchomości mógł dysponować tylko całą nieruchomością. Po pokonaniu podziału właściciel nabył prawo do dysponowania tylko częścią nieruchomości, która uprzednio była traktowana jako całość, tym samym ma prawo zachować pozostała część w swojej dyspozycji. W wyniku podziału dochodzi do zmiany granic ewidencyjnych działek, zmianie ulega linia zabudowy dla poszczególnych wyodrębnionych działek. Podział prowadzi do sytuacji, że przestaje istnieć przedmiot decyzji o warunkach zabudowy wydanej dla poprzednich nieruchomości. Przeciwne stanowisko mogłoby prowadzić do absurdalnej sytuacji, kiedy jedna z działek mniejszych, wydzielona z poprzedniej większej działki, zostaje zbyta. Skoro decyzja w sprawie warunków zabudowy została wydana w przeszłości dla całej nieruchomości, to nie sposób przyjąć, że właściciel zbytej działki mniejszej może odwoływać się i wyprowadzać jakiekolwiek prawa z wydanej uprzednio decyzji, której przedmiotem była większa działka. Chcąc uzyskać decyzję o pozwoleniu na budowę dla tej działki mniejszej, nowy właściciel powinien wystąpić najpierw o wydanie nowej decyzji o warunkach zabudowy dla mniejszej działki. Decyzja o warunkach zabudowy, operuje takimi kategoriami jak: „działka”, „teren”, „linia zabudowy, „wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu”, „dostępność innej działki sąsiedniej z tej samej drogi publicznej”. Wszystkie te kategorie ulegają zmianie w związku z podziałem nieruchomości względem stanu sprzed podziału.

Nie można także wykluczyć, że wobec wszystkich nowych działek, organy które uprzednio wydały decyzję w sprawie warunków zabudowy, nie wydałyby jej dla nieruchomości wyodrębnionych w drodze podziału. Podział działek 1 oraz 2/4 w ocenie Wnioskodawcy skutkuje utratą przez nowopowstałe działki charakteru terenów budowlanych.

 Skoro u.p.t.u. dla właściwego zakwalifikowania przedmiotu dostawy odsyła w art. 2 pkt 33 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 do przeznaczenia gruntu pod zabudowę „zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy”, to ponieważ w dacie dostawy działek przez skarżącego nie będą one przeznaczone pod zabudowę, gdyż nie będzie istniała dla nich decyzja o warunkach zabudowy, dostawa tych działek winna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Pomimo tego, że uprzednio wydana decyzja nie została wygaszona i funkcjonuje w obrocie prawnym, to przedmiotem wydanej decyzji jest nieistniejąca już działka, w efekcie wydana decyzja jest niewykonalna. Fakt, iż wydana decyzja o warunkach zabudowy obejmuje grunty, które po podziale stanowią działki, które będą stanowić przedmiot dostawy, nie przesądza o tym, że stanowią one tereny budowlane w rozumieniu omawianych przepisów i że podział działki pozostaje bez wpływu na wydaną uprzednio decyzję, której przedmiotem była cała istniejąca wówczas nieruchomość.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przypadek „sukcesji” decyzji o warunkach zabudowy przewiduje wyłącznie w art. 63 ust. 5 i dotyczy to sytuacji zmiany podmiotowej, wyłącznie wówczas gdy osoba przyjmująca akceptuje wszystkie warunki zawarte w tej decyzji. Nie przewiduje się jakiejkolwiek innej formy przejścia wydanej uprzednio decyzji na inny podmiot.

Zatem jeśli następuje zmiana przedmiotu, a nie podmiotu wydanej uprzednio decyzji o warunkach zabudowy, to tym bardziej niezasadny jest pogląd, że taka zmiana nie wpływa na kwalifikację gruntu objętego decyzją. Jednocześnie, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dla nieruchomości będących przedmiotem niniejszego wniosku obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...), zgodnie z którymi nieruchomości te stanowią tereny rolnicze oraz grunty orne.

Słuszne zatem wydaje się stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym skoro u.p.t.u. dla właściwego zakwalifikowania przedmiotu dostawy odsyła w art. 2 pkt 33 w zw. z art. 41 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. do przeznaczenia gruntu pod zabudowę „zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania tereny, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”, to ponieważ w dacie dostawy działek przez podatnika nie będą one przeznaczone pod zabudowę, gdyż decyzje o warunkach zabudowy wydane dla nieruchomości obejmujących działki będące przedmiotem wniosku były niewykonalne, dostawa tych działek powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady :

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

 Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku  z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same   z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do stwierdzenia, że w stosunku do sprzedaży nieruchomości brak jest przesłanek pozwalających uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z zaprezentowanego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że 27 maja 2022 r. na mocy aktu darowizny, otrzymał Pan od swojej matki prawo własności następujących niezabudowanych nieruchomości: działek nr 1/2-8, działki nr 2/5 i 7-9, działki nr 3, działki nr 4. Wraz z tą czynnością nabył Pan także udziały w drodze wewnętrznej przypisane do ww. działek. Wskutek nabycia w formie darowizny przedmiotowe nieruchomości weszły do Pana majątku odrębnego. Darowane działki powstały w wyniku podziału, z wnioskiem o podział wystąpiła Pana matka na długo przed przekazaniem ich Panu w formie darowizny (działka nr  2/4 została podzielona na działki 2/5-9, działka nr 1 została podzielona na działki 1/1-8). Na wniosek Pana matki wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy dla działek 1 i 2/4, w których ustalono warunki zabudowy inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami wraz z niezbędną infrastrukturą.

Chcąc zorientować się w sytuacji prawnej niektórych z otrzymanych darowizną działek oraz działki odkupionej 1 sierpnia 2022 r. wystąpił Pan z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o przeznaczeniu przedmiotowych nieruchomości. Nad działkami 1/8 oraz 2/9 przebiegają linie wysokiego napięcia (nie jest Pan właścicielem linii energetycznych). Przed zbyciem sąsiadujących z nimi bezpośrednio działek (tj. działki nr 1/4,7 oraz 2/8) zamierza Pan dokonać podziału działki 1/8 na trzy mniejsze oraz działki 2/9 na dwie mniejsze. Po dokonaniu podziału, część działek będzie oferowana do sprzedaży wraz z graniczącymi z nimi działkami jako pakiet, aby w ogóle można było je sprzedać. Na działki powstałe w wyniku planowego podziału nie zamierza Pan występować z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast rozważa Pan wystąpienie z wnioskiem o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy dla posiadanych nieruchomości, powziął Pan bowiem informację o planowanej zmianie zasad wydawania wspomnianych decyzji w 2023 r. (wystąpienie z wnioskiem o wydanie takich decyzji uzależnione jest od tego, czy taka zmiana przepisów będzie faktycznie procedowana).

Ponadto wskazał Pan, że jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, osiąga dochody ze stosunku pracy. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są w żaden sposób wykorzystywane przez Pana w okresie ich posiadania, nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów. Dotychczas nie dokonywał Pan czynności wymagających angażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Sprzedając nieruchomości nie będzie Pan korzystał z pomocy profesjonalnych podmiotów, w tym w szczególności pośrednika, sprzedaży nieruchomości będzie dokonywał Pan osobiście. Poza nieruchomościami wymienionymi we wniosku posiada Pan również nieruchomość wykorzystywaną na własne cele mieszkaniowe oraz dwie nieruchomości wynajmowane osobom trzecim w ramach tzw. najmu prywatnego. Zamierza Pan sprzedać jedynie nieruchomości wskazane we wniosku oraz nie planuje nabywać dalszych działek celem ich dalszej odsprzedaży. Motywacją do sprzedaży wskazanych działek jest chęć spłaty kredytu, jaki wraz z małżonką zaciągnął Pan na zakup domu, w którym mieszka Pan z żoną.

Zgodnie z Pana wskazaniem nie udzielił Pan żadnych pełnomocnictw do dysponowania nieruchomością lub dokonywania czynności związanych z nieruchomością. Planuje Pan w przyszłej sprzedaży zawierać umowy przedwstępne sprzedaży, w których określony zostanie jedynie przedmiot umowy, tj. numer działki wraz udziałem w drodze wewnętrznej, kwota sprzedaży, kwota wpłaconego zadatku/zaliczki, termin zapłaty za nieruchomość, termin zawarcia umowy przenoszącej własność oraz termin wydania nieruchomości. Poza powyższymi ustaleniami, w umowach przedwstępnych nie zostaną zawarte żadne dodatkowe warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Nie udzielił Pan ani nie planuje udzielić Nabywcom działek żadnych pełnomocnictw, zgody ani upoważnienia w celu występowania w Pana imieniu.

Działki objęte wnioskiem, przeznaczone do sprzedaży to nr: 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 2/5, 2/7, 2/8 oraz po ich wcześniejszym podziale nr 1/8 w stosunku do której planuje się podział na trzy mniejsze działki oraz nr 2/9 w stosunku do której planuje się podział na dwie mniejsze działki. Wraz z działkami stanowiącymi przedmiot planowanej sprzedaży będzie sprzedawany odpowiedni udział w działce 2/3, która stanowi dojazd do poszczególnych działek. Na dzień składania wniosku nie dokonywał Pan jeszcze sprzedaży jakichkolwiek nieruchomości, natomiast po dniu złożenia wniosku dokonał sprzedaży następujących nieruchomości: działki 1/3 - sprzedaż 30 sierpnia 2022 r., działki 1/5 - sprzedaż 12 września 2022 r., działki 2/5 - sprzedaż 4 października 2022 r. Nabywcy nieruchomości zwrócili się bezpośrednio do Pana, nie podejmował Pan żadnych działań mających na celu znalezienie nabywców.

W niniejszej sprawie, w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości (działek nr 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 2/5, 2/7, 2/8 oraz działek powstałych w wyniku podziału działki nr 1/8 i nr 2/9 wraz z odpowiednim udziałem w działce 2/3) nie wystąpił/nie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, która świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana stanowią jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego

Należy zatem uznać, że dokonując sprzedaży niezabudowanych działek korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W konsekwencji, dokonana sprzedaż działek nr 1/3, nr 1/5, nr 2/5 oraz planowana sprzedaż działek nr 1/2, 1/4, 1/6, 1/7, 2/7, 2/8 powstałych w wyniku podziału działki nr 1/8 i nr 2/9 wraz z odpowiednim udziałem w działce 2/3 nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pan w związku z tą sprzedażą nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ wskazuje, że w konsekwencji uznania Pana stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe odstąpiono od odpowiedzi na pytanie nr 2, które zostało zadane warunkowo i oczekiwał Pan na nie odpowiedzi jedynie w przypadku uznania Pana stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr 1 i 2 złożonego wniosku), natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 3 złożonego wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).