Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją projektu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2019 r. (data wpływu 27 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismami z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 17 lutego 2020 r.) oraz z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług wynikających z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu pn. () jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług wynikających z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu pn. (). Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 17 lutego 2020 r.) oraz z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.) o opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu z dnia 19 lutego 2020 r.).
W dniu 12 października 2017 r., Powiat w związku z ubieganiem się o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. () oświadczył, że zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług posiada status czynnego podatnika VAT i nie ma prawa do odzyskania tego podatku w wysokości określonej we wniosku o dofinansowanie projektu.
Umowę o dofinansowanie projektu współfinansowanego z EFRR w ramach osi priorytetowej 6 Kultura i dziedzictw, Działanie 6.2 Dziedzictwo naturalne, Poddziałanie 6.2.3 Efektywne wykorzystanie zasobów zawarto dnia ().
Na podstawie aktualnego aneksu do umowy z dnia 12 lutego 2020 r. wartość projektu wynosi: 3 347 167,02 zł, w tym wysokość środków europejskich: 969 761,13 zł.
W wyniku realizacji projektu wybudowano ścieżkę rowerową na obszarze nieczynnej linii kolejowej na terenie Gminy Miejskiej i Gminy, dwukierunkową o długości 8.12 km., szerokości 3.0 m., o nawierzchni z mas bitumicznych na podbudowie z kruszywa łamanego z poboczem lewostronnym i prawostronnym, oznakowaniem bezpieczeństwa pionowym i poziomym. Wybudowano miejsce obsługi rowerzystów w pobliżu dawnego dworca kolejowego. Wyremontowano wiadukt o konstrukcji murowanej oraz wiadukt o konstrukcji stalowej. Wykonano odwodnienie ścieżki, elementów drogowych i terenów zielonych, zagospodarowano zieleń.
Faktury zakupowe otrzymane od wykonawców usług w ramach projektu były wystawiane na Powiat. Powiat nie odliczał podatku VAT od faktur zakupowych w ramach ww. projektu.
Okres realizacji projektu (...).
Na realizację ww. zadania Powiat przeznaczył środki z dochodów własnych i środki RPO na lata 2014-2020 bez możliwości odzyskania VAT-u zapłaconego przez realizatora tej inwestycji. Wydatki w zakresie podatku VAT poniesiono zgodnie z zasadami PRO podatek VAT jako niepodlegający odliczeniu został zakwalifikowany do dofinansowania.
Część kosztów została pokryta z dotacji celowej udzielonej Powiatowi przez Gminę Miejską.
W ramach wybudowanej infrastruktury Powiat nie będzie pobierał opłat od osób z niej korzystających.
Projekt pn. () jest zadaniem własnym Powiatu określonym w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511, z późn. zm.) na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 8. Powiat nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach opisanego projektu, gdyż zrealizowana inwestycja nie miała związku i mieć nie będzie ze sprzedażą opodatkowaną.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług wynikających z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu?
Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 19 lutego 2020 r.), jest on płatnikiem podatku od towarów i usług bez możliwości odliczenia podatku od towarów i usług związanych z inwestycjami. Podatek od towarów i usług w przypadku starania się o środki z Unii Europejskiej może być kosztem kwalifikowanym w wypadku braku możliwości jego odzyskania.
Powiat w trakcie realizacji ww. inwestycji nie będzie dokonywał czynności opodatkowanych, a więc nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Dlatego też Powiat będzie mógł zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowalny, który w całości będzie podlegał zwrotowi w ramach wniosku o płatność.
W odniesieniu do zrealizowanego projektu Powiat nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach opisanego projektu, gdyż realizowana inwestycja nie miała związku i mieć nie będzie ze sprzedażą opodatkowaną.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511, z późn. zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie kultury fizycznej i turystyki.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu 12 października 2017 r., Powiat w związku z ubieganiem się o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. () oświadczył, że posiada status czynnego podatnika VAT i nie ma prawa do odzyskania tego podatku w wysokości określonej we wniosku o dofinansowanie projektu. W wyniku realizacji projektu wybudowano ścieżkę rowerową na obszarze nieczynnej linii kolejowej na terenie Gminy Miejskiej i Gminy, dwukierunkową o długości 8.12 km., szerokości 3.0 m., o nawierzchni z mas bitumicznych na podbudowie z kruszywa łamanego z poboczem lewostronnym i prawostronnym, oznakowaniem bezpieczeństwa pionowym i poziomym. Wybudowano miejsce obsługi rowerzystów w pobliżu dawnego dworca kolejowego. Wyremontowano wiadukt o konstrukcji murowanej oraz wiadukt o konstrukcji stalowej. Wykonano odwodnienie ścieżki, elementów drogowych i terenów zielonych, zagospodarowano zieleń. Faktury zakupowe otrzymane od wykonawców usług w ramach projektu były wystawiane na Powiat. W ramach wybudowanej infrastruktury Powiat nie będzie pobierał opłat od osób z niej korzystających. Projekt pn. () jest zadaniem własnym Powiatu określonym w ustawie o samorządzie powiatowym na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 8. Zrealizowana inwestycja nie miała związku i mieć nie będzie ze sprzedażą opodatkowaną.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług wynikających z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu pn. ().
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że projekt jest zadaniem własnym Powiatu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie powiatowym. Zrealizowany projekt nie miał i nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną, a Powiat nie będzie pobierał opłat od osób korzystających z powstałej infrastruktury.
Zatem w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług wynikających z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach projektu pn. ().
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Ponadto tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej