Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa.

Uzupełnili go Państwo pismem z 8 listopada 2022 r. (data wpływu 10 listopada 2022 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, w ramach której kupuje i sprzedaje nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z). Powyższa działalność wiąże się z realizacją inwestycji na terenie znacząco oddalonym od siedziby Wnioskodawcy. W ramach ww. inwestycji Wnioskodawca, w szczególności prowadzi podziały działek, przekształca działki rolne na budowlane, a także zajmuje się doprowadzeniem mediów do terenu - tak, by działka odpowiadała potrzebom przyszłych nabywców.

Przedmiotowymi czynnościami w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy zajmuje się dział projektowy. W skład ww. działu wchodzą pracownicy, zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Pracownicy działu projektowego realizują przy tym inwestycje na terenach znajdujących się w znacznej odległości od siedziby Wnioskodawcy, nieraz odległych o kilkaset kilometrów od ww. siedziby.

W ramach swoich obowiązków dział projektowy zajmuje się formalnościami, związanymi z podziałami działek, przekształceniem działek z rolnych na budowlane, doprowadzaniem instalacji wodno-kanalizacyjnej, prądu do działek czy też zapewnianiem drogi dojazdowej do działki. W związku z realizacją ww. obowiązków niezbędne są wyjazdy pracowników działu projektowego na miejsce realizacji danej inwestycji, w celu jej kontroli, koordynacji działań, związanych z inwestycją. Do prawidłowego jej przeprowadzenia niezbędny jest osobisty kontakt z działającymi na miejscu wykonawcami, osobista kontrola stanu terenu oraz stanu wykonania zleconych prac. Ponadto, w celu zapoczątkowania prac, niezbędny jest kontakt z burmistrzami miast/wójtami, a także pracownikami urzędów gminy, w celu negocjacji warunków lub możliwości przeprowadzenia inwestycji, uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze powyższe, praca w dziale projektowym Wnioskodawcy łączy się z licznymi wyjazdami, niejednokrotnie w miejsca znacznie oddalone od siedziby Wnioskodawcy. Z tego względu, w przypadku, gdy w grafiku obowiązków danego pracownika działu projektowego znajdzie się wyjazd, Wnioskodawca udostępnia mu pojazd samochodowy do realizacji tego wyjazdu.

W związku z faktem, że pracownicy działu projektowego mieszkają w znaczącej odległości od siedziby Wnioskodawcy, Wnioskodawca zamierza udostępniać samochód osobowy pracownikom na dzień przed planowanym wyjazdem, na koniec dnia roboczego, poprzedzającego wyjazd. Pracownik zobowiązany będzie, po odbiorze samochodu osobowego, do bezpośredniego, najkrótszą trasą dojechania nim do miejsca swojego zamieszkania (lub miejsca parkowania pojazdu w bezpośredniej okolicy), a następnie do wyjazdu na zaplanowaną wizytę terenową bezpośrednio z ww. miejsca. Pracownik nie będzie mógł używać pojazdu do jakichkolwiek innych jazd. Pojazd udostępniany będzie wyłącznie na okres wyjazdu, z tym że pracownik odbierze go już na koniec dnia roboczego poprzedzającego wyjazd, tak, by kolejnego dnia nie marnował czasu na dojazd do pracy i odbiór pojazdu dopiero w siedzibie Wnioskodawcy. Pracownik zobowiązany będzie do zwrotu samochodu do siedziby Wnioskodawcy bezpośrednio po zakończonym wyjeździe służbowym.

W przypadku, gdy wyjazd służbowy zakończy się po godzinach funkcjonowania siedziby Wnioskodawcy, pracownik będzie mógł zwrócić samochód kolejnego dnia roboczego, rano. W przypadku, gdy pracownik odbierze pojazd dzień przed podróżą zobowiązany będzie do powrotu do miejsca zamieszkania (lub miejsca parkowania w okolicy) najkrótszą możliwą trasą. Analogicznie, w przypadku zwrotu pojazdu dzień po podróży służbowej pracownik po zakończonej podróży zobowiązany będzie do powrotu do miejsca zamieszkania (lub miejsca parkowania w okolicy), a kolejnego dnia zobowiązany będzie do powrotu bezpośrednio do pracy najkrótszą możliwą tras. Pracownik nie będzie miał możliwości zatrzymania się w celu załatwienia jakichkolwiek prywatnych spraw.

Podkreślić należy przy tym, że w obecnym stanie faktycznym Wnioskodawca już udostępnia pojazdy pracownikom w celu odbywania przez nich podróży służbowej, jednak pracownik działu projektowego każdorazowo zobowiązany jest do odbioru samochodu w dniu wyjazdu, bez możliwości odbioru go dzień wcześniej lub zwrotu dzień później. Zdarzenie przyszłe opisane w niniejszym wniosku związane jest z planowanym uelastycznieniem dni odbioru lub zwrotu samochodu, tak, by usprawnić pracę Wnioskodawcy oraz pracowników działu projektowego. Samochód w dalszym ciągu wykorzystywany będzie wyłącznie w celach służbowych, jednak brak konieczności odbioru go w siedzibie Wnioskodawcy w dniu wyjazdu umożliwi wcześniejsze dotarcie pracownika na miejsce podróży służbowej.

Samochód udostępniany będzie przez wspólnika Wnioskodawcy lub przez osobę przez niego upoważnioną. Pojazd wyposażony jest w urządzenie GPS, które jest zamontowane na stałe w samochodzie i umożliwia ciągłe śledzenie położenia samochodu, a także jego przebieg. W momencie wydania samochodu, pracownik zobowiązany jest do aktywowania śledzenia pojazdu w aplikacji, do której dostęp ma Wnioskodawca.

W ten sposób Wnioskodawca ma ciągłą kontrolę obecnego położenia pojazdu oraz weryfikacji tego, by pojazd wykorzystywany był wyłącznie w celach służbowych.

Wszystkie czynności, które realizować będzie Wnioskodawca, a do których wykorzystywany będzie pojazd, będą czynnościami, podlegającymi podatkowi od towarów i usług. Udostępniany samochód będzie pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”), to jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję przebiegu pojazdu, zawierającą wszelkie elementy, przewidziane przez art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Wnioskodawca uchwalił także regulamin korzystania z pojazdów samochodowych, z którego wynikać będą wszelkie opisane powyżej zasady korzystania z samochodu osobowego.

W uzupełnieniu wniosku udzielili Państwo odpowiedzi na postawione w wezwaniu pytania:

1.Jakie wydatki, związane z eksploatacją przedmiotowych samochodów, są objęte zakresem pytania?

Zakresem pytania są objęte wszelkie wydatki związane z eksploatacją samochodów, po zakupie danego samochodu przez wnioskodawcę - w tym serwis, naprawa, myjnia, koszt zakupu materiałów eksploatacyjnych, takich jak płyn do spryskiwacza, olej samochodowy, zakup benzyny, zakup lub wymiana opon, zakup ubezpieczenia komunikacyjnego.

2.Na kogo będą wystawione faktury, dotyczące wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowych samochodów, objętych zakresem pytania?

     Wszystkie faktury są i będą wystawiane na wnioskodawcę.

3.Czy z posiadanych przez Państwa dokumentów obiektywnie wynika, że przedmiotowe samochody będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystanie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?

Tak, ze względu na to, że urządzenie GPS zapisuje w całości trasy przejazdu, a także zapisuje dokładne adresy zatrzymania pojazdu.

4.W jaki sposób będą Państwo monitorować ilość zużytego paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych samochodów?

Monitorowanie ilości zużytego paliwa odbywać się będzie przez weryfikację tras przejazdu z kontrolą wskazań zużycia paliwa wedle wskazań z komputerów pokładowych poszczególnych pojazdów oraz przez szczegółową weryfikację przebiegu pojazdu. Każde użycie samochodów w sposób nieustalony ze Spółką może być na bieżąco wykryte, przez osobę wyznaczoną do wykonywania tych czynności.

5.Czy w ustawowym terminie, określonym w art. 86a ust. 12 złożyli/złożą Państwo właściwemu dla Państwa Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację VAT-26, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej  z dnia 28 września 2021 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2021 r., poz. 1790)?

Tak, deklaracja została złożona w terminie.

6.Do jakich czynności wykorzystywane są przez Państwa przedmiotowe samochody? tj. do czynności:

-opodatkowanych podatkiem VAT,

-zwolnionych od podatku VAT,

-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług, w ramach których użytkuje samochód wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód ten jest wydawany pracownikom do używania w celu dojazdu na teren nieruchomości, aby świadczyć usługi, takie jak przeprowadzanie oględzin nieruchomości lub prowadzenie/nadzorowanie procesów inwestycyjnych (budowlanych) na ich terenie, a także do właściwej realizacji usług doradczych, powierzonych pracownikom.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostały warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a Wnioskodawca upoważniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100%  podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostały warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a Wnioskodawca upoważniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje, że podatnikiem jest osoba prawna, jednostka organizacyjna, niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ustęp 2 niniejszego, zawiera wyliczenie, wskazujące, co stanowi kwotę podatku naliczonego.

Wyjątek od powyższej zasady zawiera art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 50%  kwoty podatku, wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika lub należnego z innych tytułów, opisanych w pkt 2 - 4 oraz ust. 2.

Przepis ten, zgodnie z art. 86a ust 3, nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a)

Art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT precyzuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wprowadził jasne zasady w regulaminie korzystania z pojazdów samochodowych przez pracowników, z których jednoznacznie wynika, że pojazdy samochodowe nie mogą być wykorzystywane w celach innych, niż wykonywanie przez pracowników czynności służbowych, związanych z działalnością gospodarczą, prowadzoną przez Wnioskodawcę (która podlega podatkowi od towarów i usług).

Pojazd wydany może zostać pracownikowi przez ściśle określone osoby. Po wydaniu pojazdu, pracownik musi od razu udać się nim bezpośrednio do miejsca zamieszkania (lub miejsca parkowania w okolicy). Wnioskodawca ma możliwość kontrolowania na bieżąco, czy pracownik podporządkowuje się ww. postanowieniom regulaminu, jako że w pojeździe zamontowane jest urządzenie GPS, które na bieżąco wskazuje lokalizację pojazdu. Wnioskodawca ma dostęp do aplikacji, w której w każdym momencie może sprawdzić dane położenie pojazdu oraz historię jego przemieszczania się. Pracownik, który nie stosuje się do regulaminu podlega przy tym odpowiedzialności porządkowej.

Tym samym zapewnione jest, że samochód wykorzystywany jest wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Podkreślić przy tym należy, że fakt, że samochód wydawany jest pracownikowi na dzień przed planowaną podróżą służbową nie powoduje, że pracownik ma możliwość wykorzystania samochodu na cele prywatne. Pracownicy mieszkają z dala od siedziby Wnioskodawcy, a konieczność dojazdu do pracy w dniu wizyty służbowej oraz dopełnienia w tym dniu wszelkich formalności, związanych z wydaniem samochodu, powodują, że znacząco ograniczony zostaje czas odbycia tej podróży. Tymczasem, w trakcie każdej z takich podróży, pracownicy muszą podjąć szereg czynności, które wymagają interakcji z innymi osobami (wykonawcy/urzędnicy), które to osoby, dostępne są wyłącznie w ściśle określonych godzinach. Powyższe powoduje, że organizacja pracy Wnioskodawcy jest zdecydowanie łatwiejsza w sytuacji, gdy pracownik swoją podróż służbową może rozpocząć bezpośrednio z miejsca zamieszkania (lub miejsca parkowania w okolicy).

Analogicznie w przypadku, gdy pracownik kończy podróż służbową w późnych godzinach popołudniowych po zakończeniu funkcjonowania siedziby Wnioskodawcy, zwrot pojazdu w tym dniu wymaga podjęcia wielu czynności, destabilizujących pracę innych pracowników Wnioskodawcy. Dana osoba, przyjmująca samochód musi być fizycznie dostępna w siedzibie, by móc ten pojazd odebrać. Z tego względu, niezbędne jest wprowadzenie regulacji, umożliwiających pracownikom, odbywającym podróż służbową, powrót bezpośrednio do miejsca zamieszkania (lub miejsca parkowania w okolicy), a następnego dnia zwrot pojazdu w siedzibie Wnioskodawcy. Co należy podkreślić, zgodnie z regulaminem, pracownik odbierający pojazd dzień przed podróżą. zobowiązany będzie do udania się do miejsca zamieszkania (lub miejsca oarkowania w okolicy) najkrótszą możliwą trasą. Taką trasą powrócić będzie także musiał pracownik, oddający pojazd dzień po zakończonej podróży służbowej.

Obok tego, że Wnioskodawca przyjął regulamin, wyposażył pojazdy w urządzenie GPS monitorujące przez cały czas położenie pojazdu, Wnioskodawca prowadzi także ewidencję przebiegu pojazdu, która zawiera wszelkie elementy, opisane w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Jak wskazuje się w orzecznictwie, „przejazdy pracowników mobilnych samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem zamieszkania lub w jego pobliżu (parkowania), a miejscem wykonywania pracy, o ile nie służą osobistym celom pracowników lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych, nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. a, w zw. z art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług”(wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2017 roku, sygn akt: I FSK 2151/15).

Analogicznie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 15 grudnia 2021 roku, sygn. akt: I SA/Op 376/21: „błędna jest ocena, że w każdym przypadku, parkowanie samochodu spółki poza siedzibą firmy oznacza automatycznie, że samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Chodzi jedynie o to, by możliwość parkowania pojazdu poza siedzibą firmy, była uzasadniona specyfiką prowadzonej działalności, określona została w wewnętrznych regulacjach obowiązujących u podatnika, zaś podatnik zapewnił odpowiednie mechanizmy kontroli przestrzegania wykorzystania tak postawionych do dyspozycji pracowników (użytkowników) pojazdów, wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą (wykonywaniem obowiązków służbowych)”.

Podkreślić należy, że spełnione zostały wszelkie przesłanki, umożliwiające zastosowanie odliczenia 100% podatku naliczonego przez Wnioskodawcę:

1)specyfika pracy pracowników działu projektowego wymaga, by swoje podróże służbowe rozpoczynali w miejscu zamieszkania (lub w jego bezpośredniej okolicy), a w przypadku ich zakończenia po godzinach funkcjonowania siedziby Wnioskodawcy, również kończyli w ww. miejscu;

2)Wnioskodawca zapewnił, by pracownicy nie wykorzystywali udostępnianych im pojazdów na cele prywatne. Zapewniają to odpowiednie zapisy regulaminu, a także zamontowany w pojazdach system GPS, umożliwiający ciągłą lokalizację pojazdu;

3)Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu, zgodną z art 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżeni  podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o VAT.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodów ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych. W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i ust. 2 występują jednakże wyjątki.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu:

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy:

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
2. wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Jak wynika z art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy:

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy  w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostały warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a Państwo będą upoważnieni do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100%  podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa.

Należy zaznaczyć, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisana przez Państwa procedura nie wyklucza użycia przedmiotowych samochodów służbowych do celów niezwiązanych z Państwa działalnością gospodarczą. Mimo, że prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, monitoring GPS, to jednak dopuszczenie możliwości parkowania samochodów służbowych przez pracowników w pobliżu miejsca zamieszkania pracowników, a więc poprzez ich bezpośrednią dostępność, stwarza możliwość wykorzystania tych samochodów do celów prywatnych. Wprowadzenie przez Państwa regulaminu korzystania z pojazdów samochodowych, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Państwa stosownej procedury użytkowania tych pojazdów, która wykluczy ich potencjalne użycie do celów prywatnych. Wprowadzone przez Państwa zasady nie wykluczają obiektywnie prywatnego użytku tych pojazdów.

Podjęte przez Państwa działania, wykluczające użycie samochodów służbowych przez pracowników do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. uchwalenie ww. regulaminu, do  którego przestrzegania są zobowiązani pracownicy; prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu; monitoring za pośrednictwem GPS, nie potwierdza obiektywnie, że samochody służbowe o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, bez możliwości ich użycia do celów prywatnych, w sytuacji gdy będą parkowane przez pracowników w pobliżu ich miejsca zamieszkania.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że samochody osobowe parkowane w pobliżu miejsca zamieszkania pracowników nie są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.

Tym samym, nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100%  podatku naliczonego, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, udostępnianymi pracownikom, w tym od zakupu paliwa.

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od ww. wydatków, dotyczących przedmiotowych samochodów osobowych.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej -  rozpatrzone.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa we wniosku wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Państwa argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowań w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).