nieuznanie czynności współfinansowania przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) za o... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2020, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.210.2020.2.RG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

nieuznanie czynności współfinansowania przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji braku uwzględniania ich w rozliczeniach podatku od towarów i usług Wnioskodawcy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania czynności współfinansowania przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji braku uwzględniania ich w rozliczeniach podatku od towarów i usług Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w nieuznania czynności współfinansowania przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji braku uwzględniania ich w rozliczeniach podatku od towarów i usług Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

sp. z o.o. z siedzibą w (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Mając na uwadze chęć pozyskania najlepszych specjalistów, a także utrzymania oraz zmotywowania obecnych pracowników do pracy, Spółka zamierza zawrzeć z instytucją finansową umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna (dalej jako: Ubezpieczenie grupowe) dla swoich pracowników. Spółka zamierza przyznać pracownikom uprawnienie do podlegania grupowemu ubezpieczeniu na życie i zdrowie, tzw. pakiety medyczne, po cenach niższych niż detaliczne. Pracownik, który przystąpi do ww. Ubezpieczenia grupowego będzie uprawniony do korzystania z usług medycznych objętych tym ubezpieczeniem.

W ramach Ubezpieczenia grupowego pracownik będzie mógł korzystać z następujących pakietów:

pakiet indywidualny,
pakiet partnerski oraz
pakiet rodzinny

(dalej jako: Pakiety Medyczne, a każdy z pakietów jako: Pakiet Medyczny).

Objęcie pracowników oraz członków ich rodzin opieką medyczną w ramach Pakietów Medycznych jest dla nich w pełni dobrowolne. Pracownik może zdecydować, czy chce skorzystać z opieki medycznej w ramach nabywanych usług medycznych oraz czy świadczenia te będą przysługiwały wyłącznie jemu, czy również członkom rodziny lub partnerowi.

W ramach nabywanych przez Spółkę Pakietów Medycznych pracownikom przysługują takie świadczenia jak m.in. dostęp do konsultacji u lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, lekarzy specjalistów, kompleksowych badań diagnostycznych, czy kompleksowych zabiegów ambulatoryjnych. Nabywane pakiety medyczne mogą zawierać również świadczenia zdrowotne wykonywane w ramach medycyny pracy.

Wybór Pakietów Medycznych będzie następował poprzez wypełnienie przez pracownika deklaracji przystąpienia do Ubezpieczenia grupowego, w której pracownik zaznaczy typ wybranego przez siebie Pakietu Medycznego. W przypadku wyboru pakietu partnerskiego lub pakietu rodzinnego, z dodatkowej opieki medycznej objętej tymi pakietami, poza pracownikami, będą korzystać także partnerzy i członkowie rodzin pracowników.

Miesięczna składka poszczególnych Pakietów Medycznych jest zróżnicowana w zależności od rodzaju pakietu. Pracownik korzystający z pakietu indywidualnego będzie zobowiązany pokrywać część kosztów tego pakietu w wysokości 1 zł netto, pozostała część ceny pakietu indywidualnego w wysokości 71,30 zł netto będzie pokrywana przez Spółkę.

Pracownik korzystający z pakietu partnerskiego (pakietem tym objęty będzie także partner pracownika) będzie zobligowany pokryć część kosztów tego pakietu w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy kosztem pakietu partnerskiego a kwotą stanowiącą część ceny pakietu indywidualnego pokrywaną przez Spółkę (kwota 71,30 zł netto).

Natomiast pracownik korzystający z pakietu rodzinnego (pakietem tym objęci będą również członkowie rodziny pracownika) będzie mieć obowiązek pokryć część kosztów tego pakietu w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy kosztem pakietu rodzinnego a kwotą stanowiącą część ceny pakietu indywidualnego pokrywaną przez Spółkę (kwota 71,30 zł netto).

Spółka jako ubezpieczający będzie opłacała na konto ubezpieczyciela składki za wszystkich ubezpieczonych z częstotliwością miesięczną (częściowo je finansując) oraz będzie wykonywała obowiązki zgłoszeniowe i informacyjne.

Wszyscy pracownicy Spółki będą uprawnieni do korzystania z Pakietów Medycznych na takich samych zasadach. W każdym przypadku Spółka będzie partycypować w kosztach danego Pakietu Medycznego i pokryje część ceny danego pakietu w wymiarze 71,30 zł netto. Pozostała kwota, tj. różnica pomiędzy kosztem (ceną) danego Pakietu Medycznego a częścią finansowaną przez Spółkę, będzie pokrywana przez pracownika.

Pakiety Medyczne, o których mowa, zostaną zakupione u podmiotów trzecich (Ubezpieczyciela) z wyraźnym przeznaczeniem udostępniania ich pracownikom Spółki.

Wartość świadczenia w postaci Pakietu Medycznego w części finansowanej przez Spółkę, będzie stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 300 ze zm.), od którego odprowadzone zostaną zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka określi zasady przystępowania pracowników do Ubezpieczenia grupowego i korzystania z niego w formie Pakietów Medycznych, oraz ich udziału w koszcie Pakietów Medycznych w regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce.

W odniesieniu do Pakietów Medycznych regulamin wynagradzania będzie regulował m.in. rodzaje pakietów medycznych, z których pracownicy mogą skorzystać oraz wskazywać będzie, że pracownik będzie mógł z nich korzystać po cenie niższej niż detaliczna. W regulaminie wynagradzania znajdą się postanowienia (dalej: Regulacja), zgodnie z którymi:

Pracownicy są uprawnieni do nabycia pakietów medycznych w ramach grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie po cenie niższej niż cena detaliczna. Pracownik będzie mógł wybrać pakiet medyczny obejmujący tylko samego Pracownika lub pakiet, z którego korzystać będą mogli również partnerzy i członkowie rodzin Pracownika. W każdym przypadku Pracownik będzie ponosił częściową odpłatność za wybrany pakiet medyczny, a pozostała część kosztów (ceny) danego pakietu medycznego będzie finansowana przez Pracodawcę.
Szczegółowe rodzaje pakietów medycznych w ramach grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, zakres usług objętych danymi pakietami, zasady korzystania z pakietów medycznych wraz z kosztami poszczególnych pakietów oraz wskazaniem wysokości części ceny pakietu medycznego pokrywanej przez Pracodawcę zostaną przekazane Pracownikom w sposób przyjęty u Pracodawcy.
Pracownicy są informowani, w sposób przyjęty u Pracodawcy, o ewentualnych zmianach zasad korzystania i kosztów pakietów medycznych niezwłocznie po otrzymaniu od Pracodawcy informacji o ich wprowadzeniu.
Kwota stanowiąca część ceny pakietu medycznego finansowana przez Pracownika jest potrącana z miesięcznego wynagrodzenia Pracownika, na podstawie pisemnej zgody począwszy od pierwszego miesiąca nabycia przez Pracownika danego pakietu medycznego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu: Czy w ramach zawartej umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna Wnioskodawca nabywa od instytucji finansowej usługi ubezpieczeniowe we własnym imieniu i na własny rachunek? Wnioskodawca odpowiedział:

Wnioskodawca zawrze umowę Ubezpieczenia grupowego we własnym imieniu, ale na rachunek swoich pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników). Wobec zawartej umowy Ubezpieczenia grupowego na rzecz pracowników, Wnioskodawca nie będzie korzystał z ochrony ubezpieczeniowej zapewnionej od ubezpieczyciela. Do odbioru świadczeń ubezpieczeniowych (korzystania z wybranych Pakietów Medycznych) od ubezpieczyciela uprawniony będzie wyłącznie pracownik (partner, członek rodziny pracownika) - ubezpieczony, który na mocy zawartej przez Wnioskodawcę polisy Ubezpieczenia grupowego będzie mógł z nich skorzystać. Zatem Wnioskodawca, pomimo zawarcia umowy ubezpieczenia we własnym imieniu, nie będzie odbiorcą usług ubezpieczeniowych. Wnioskodawca nie odsprzedaje również usług ubezpieczeniowych pracownikom (partnerom, członkom rodzin pracowników).

Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność ubezpieczeniową i w jaki sposób będą uregulowane wzajemne relacje odpowiedzialności ubezpieczeniowej Wnioskodawcy i instytucji finansowej, z którą Wnioskodawca zawrze ww. umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna wobec pracownika? Wnioskodawca odpowiedział:

Na podstawie umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności ubezpieczeniowej wobec pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników).

Spółka zawierając umowę Ubezpieczenia grupowego dla pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) i następnie przekazując do ubezpieczyciela pobrane płatności, nie będzie świadczyła usług na rzecz pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) z tytułu zawartej z ubezpieczycielem umowy Ubezpieczenia grupowego. Spółka będzie pełniła tu funkcję ubezpieczającego. Rola Spółki jako ubezpieczającego sprowadzać się będzie jedynie do pobierania składek od ubezpieczonych (pracowników, ich partnerów oraz członków ich rodzin) i przekazywania ich na konto ubezpieczyciela.

Odpowiedzialność ubezpieczeniową wobec pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) będzie ponosiła instytucja finansowa (ubezpieczyciel), z którą Wnioskodawca zawrze umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna .

Na pytanie Organu: Kto będzie odbiorcą/kto będzie korzystał z usług oferowanych w ramach pakietów medycznych, tj. Wnioskodawca czy osoby ubezpieczone? Wnioskodawca odpowiedział:

Z usług oferowanych w ramach pakietów medycznych będą korzystać wyłącznie osoby ubezpieczone, tj. pracownicy (partnerzy, członkowie rodzin pracowników). Wnioskodawca nie będzie korzystał z przedmiotowych usług.

Na pytanie Organu: Czy Spółka będzie otrzymywała jakiekolwiek wynagrodzenie od instytucji finansowej z tytułu zawartych umów na ww. ubezpieczenia? Należy podać rodzaj, sposób, formę zapłaty (środki pieniężne, bonusy, forma rzeczowa) Wnioskodawca odpowiedział:

Z tytułu zawarcia umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna Spółka nie będzie otrzymywała od instytucji finansowej żadnego wynagrodzenia.

Na pytanie Organu: Czy zawierając umowę ubezpieczenia Wnioskodawca wskazuje swoich pracowników jako ubezpieczonych? Wnioskodawca odpowiedział:

Zawierając umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna Wnioskodawca wskaże swoich pracowników (parterów, członków rodzin pracowników), jako ubezpieczonych. Pracownicy (partnerzy, członkowie rodzin pracowników) przystąpią do ubezpieczenia grupowego po podpisaniu odpowiedniej deklaracji.

Na pytanie Organu: Czy poza pobraniem, częściowym finansowaniem i przekazaniem składek w ramach przedmiotowej umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie Wnioskodawca będzie zobowiązany do jakichkolwiek innych świadczeń/usług na rzecz pracowników? Wnioskodawca odpowiedział:

Poza pobraniem, częściowym finansowaniem i przekazaniem składek na rzecz instytucji finansowej, w ramach umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do innych świadczeń/usług na rzecz pracowników.

Biorąc pod uwagę powyżej opisany stan faktyczny, Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii konsekwencji podatkowych w podatku od towarów i usług, dlatego też wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska w następującej kwestii:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy współfinansowanie przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji Wnioskodawca powinien uwzględnić je w swoich rozliczeniach podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, współfinansowanie przez niego Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji, Wnioskodawca nie powinien uwzględnić go w swoich rozliczeniach podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu. Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

W ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),
w przypadku świadczenia usług świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi, wynikającymi z tego, konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować i udokumentować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w celu zwiększenia swojej atrakcyjności na rynku pracy jako pracodawca, zamierza zawrzeć z podmiotem zewnętrznym, umowę Ubezpieczenia grupowego. Ubezpieczonymi będą więc poszczególne osoby fizyczne i to im będą się należały ewentualne świadczenia z tytułu ubezpieczenia. Spółka jako ubezpieczający będzie opłacała na konto ubezpieczyciela składki za wszystkich ubezpieczonych z częstotliwością miesięczną (finansując je w znacznej części) oraz będzie wykonywała obowiązki zgłoszeniowe i informacyjne.

Pakiety Medyczne będą współfinansowane przez Wnioskodawcę jako pracodawcę. Oznacza to, że koszt Pakietu Medycznego będzie opłacany przez Spółkę za każdego pracownika, który dokona zgłoszenia do ubezpieczenia i wypełni deklarację przystąpienia - składka ubezpieczeniowa finansowana przez pracodawcę stanowić będzie przychód pracownika i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do Ubezpieczenia grupowego mogą przystąpić wszyscy pracownicy oraz ich partnerzy i członkowie rodzin.

Płatność za Pakiety Medyczne będzie odbywała się na podstawie umowy Ubezpieczenia grupowego zawartej z ubezpieczycielem oraz złożonych przez pracowników deklaracji zgłoszeniowych; poprawność naliczeń za dany okres rozliczeniowy - miesiąc, będzie sprawdzana przez Wnioskodawcę.

Powyższe wskazuje, że kwota składki ubezpieczeniowej (na którą składa się część pobrana przez Wnioskodawcę od pracowników, jak również część, która zostanie sfinansowana przez Spółkę) dotyczy kosztów ubezpieczenia pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) w związku z Ubezpieczeniem grupowym, do którego pracownicy (partnerzy, członkowie rodzin pracowników) przystąpią po podpisaniu odpowiedniej deklaracji. W rzeczywistości pracownik (partner oraz członek rodziny pracownika), a nie Spółka, będzie podmiotem będącym stroną umowy Ubezpieczenia grupowego. Tym samym, pracownik (a nie Spółka) będzie podmiotem zobowiązanym do zapłaty składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela.

Cena Pakietu Medycznego, będzie stanowiła wynagrodzenie należne ubezpieczycielowi od ubezpieczonego, czyli korzystającego z usługi ubezpieczenia. Kwoty te będą należne ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez pracowników (partnerów, członków rodziny pracownika) usługi ubezpieczeniowe. Dlatego też kwoty wynikające z sumy przekazywanych ubezpieczycielowi środków finansowych przekazywane będą do niego jako zapłata za jego usługi. Spółka będzie uiszczała do ubezpieczyciela składki w imieniu i na rzecz pracownika (partnera, członka rodziny pracownika) korzystającego z ubezpieczenia. Skoro płatności te będą stanowiły zapłatę dla ubezpieczyciela, to suma potrąconych składek ubezpieczeniowych nie będzie stanowiła należności Wnioskodawcy. Spółka nie będzie dysponowała wartością pobranych od pracowników płatności, ponieważ będą one wynagrodzeniem należnym ubezpieczycielowi.

Nie będzie to również płatność za usługi odsprzedawane przez Wnioskodawcę. Spółka zawarła we własnym imieniu umowę Ubezpieczenia grupowego swoich pracowników (partnerów, członków rodziny pracowników). Uprawnionymi do odbioru świadczeń, czyli ubezpieczonymi będą pracownicy Spółki (osoby bliskie, partnerzy), którzy wyrażą chęć przystąpienia do grupowego ubezpieczenia, mając jednocześnie możliwość wyboru Pakietu Medycznego.

Zatem w niniejszych okolicznościach, Wnioskodawca nie będzie dokonywał odsprzedaży usług, gdyż nie nabywa on usług ubezpieczeniowych we własnym imieniu i na własny rachunek, które następnie odsprzedaje w takim samym zakresie. Wnioskodawca zawrze umowę Ubezpieczenia grupowego na rzecz swoich pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników). Tak więc wobec zawartej umowy Ubezpieczenia grupowego na rzecz pracowników, Wnioskodawca nie będzie korzystał z ochrony ubezpieczeniowej zapewnionej od ubezpieczyciela. Do odbioru świadczeń ubezpieczeniowych (korzystania z wybranych Pakietów Medycznych) od ubezpieczyciela uprawniony jest wyłącznie pracownik (partner, członek rodziny pracownika) - ubezpieczony, który na mocy zawartej przez Wnioskodawcę polisy Ubezpieczenia grupowego będzie mógł z nich skorzystać.

Zatem Spółka, pomimo zawarcia umowy Ubezpieczenia grupowego we własnym imieniu, nie będzie odbiorcą usługi oferowanej przez ubezpieczyciela. Skoro Wnioskodawca zawierając umowę Ubezpieczenia grupowego wskaże swoich pracowników (ich partnerów lub członków rodzin), to należy uznać, że wskazane osoby są konsumentami usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez ubezpieczyciela. Skoro Spółka nie jest podmiotem, który nabywa usługę ubezpieczenia, to nie może dokonać odsprzedaży usługi ubezpieczeniowej w tym samym, nabytym od ubezpieczyciela, zakresie.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku nie dojdzie do zakupu usług ubezpieczeniowych nabytych we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie ich odsprzedaży na rzecz pracownika (partnera, członek rodziny pracownik) jako konsumenta usługi ubezpieczeniowej. Zatem w przypadku umowy Ubezpieczenia grupowego, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć w imieniu własnym, lecz na rzecz pracowników, nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

W opisanych okolicznościach, nie będzie również mieć zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż w niniejszej sytuacji Wnioskodawca nie będzie uczestniczył, jak wyżej wskazano, w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, tj. nie będzie nabywał ich od ubezpieczyciela, ani też ich świadczył. Spółka jedynie umożliwi pracownikom przystąpienie do Ubezpieczenia grupowego oferowanego przez ubezpieczyciela, decydując się na częściowe finansowanie nabycia Pakietów Medycznych.

Podsumowując, w opisanym stanie sprawy, Spółka zawierając umowę Ubezpieczenia grupowego dla pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) i następnie przekazując do ubezpieczyciela pobrane płatności, nie będzie świadczyła usług na rzecz pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników) z tytułu zawartej z ubezpieczycielem umowy Ubezpieczenia grupowego. Rola Spółki jako ubezpieczającego sprowadzać się będzie jedynie do pobrania składki od ubezpieczonych i przekazania jej na konto ubezpieczyciela, przy czym część składki należnej od pracowników będzie przez Spółkę finansowana. Spółka w związku z zawartą umową Ubezpieczenia grupowego nie będzie odnosiła żadnych bezpośrednich korzyści, wynikających z zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższą argumentację Wnioskodawca stoi na stanowisku, że współfinansowane przez niego Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (odsprzedaż usług ubezpieczeniowych), a w konsekwencji, Wnioskodawca nie powinien uwzględnić go w swoich rozliczeniach podatku od towarów i usług.

Stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w tym m.in. w: interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2019 r. (znak: 0114-KDIP4.4012.753.2019.1.EK), interpretacji z 17 września 2018 r. (0115-KDIT1-1.4012.415.2018.1.AJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się podatnika nie będące dostawą towarów na rzecz innego podmiotu. Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to co do zasady niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

w przypadku świadczenia usług świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi, wynikającymi z tego, konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować i udokumentować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Na gruncie niniejszej sprawy należy wskazać, że podstawowym elementem transakcji ubezpieczeniowej w ogólnym rozumieniu jest to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zamian za uprzednią zapłatę składki, zapewnić ubezpieczonemu, w przypadku zmaterializowania się pokrywanego ryzyka, usługę uzgodnioną w chwili zawarcia umowy.

Z kolei czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia okoliczności objętych umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie transakcje ubezpieczeniowe nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

W akapicie 41 sprawy Skandia, Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku, tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, zatem w celu dokładnego zdefiniowania tego pojęcia należy sięgnąć do regulacji prawa cywilnego.

Co prawda prawo podatkowe stanowi osobną od prawa cywilnego gałąź prawa, jednak przy stosowaniu prawa podatkowego należy posiłkować się prawem cywilnym, o ile nie stoi w sprzeczności z przepisami prawa podatkowego. W szczególności, w celu określenia natury stosunków cywilnoprawnych łączących podmioty cywilnoprawne (osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej).

Ponadto, w przypadku gdy ustawy podatkowe posługują się pewnymi pojęciami bez ich zdefiniowania (jak np. własność, zdolność prawna), należy nadawać tym pojęciom znaczenie ustalone w prawie cywilnym, jako gałęzi prawa regulującej stosunki prywatne pomiędzy podmiotami cywilnoprawnymi. Inne stanowisko prowadziłoby do powstania niespójności w ramach systemu prawa, jak również do dowolności interpretacyjnej, umożliwiając różne rozumienie tych samych pojęć, takie stanowisko znajduje potwierdzenie w szczególności w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2002 r., sygn. akt P 7/00, w którym stwierdzone zostało, że Uznając samodzielność regulacji Ordynacji podatkowej nie sposób zanegować faktu, iż prawo cywilne spełnia rolę tzw. prawa powszechnego, co usprawiedliwia odwołanie się do wykształconych w nim pojęć podstawowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do art. 808 § 1 i § 2 kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu. Zarzut mający wpływ na odpowiedzialność ubezpieczyciela może on podnieść również przeciwko ubezpieczonemu.

W takim przypadku ubezpieczający nie jest jednocześnie ubezpieczonym.

Z drugiej strony ubezpieczony jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Dodatkowo może żądać, by ubezpieczyciel udzielił mu informacji o postanowieniach zawartej umowy oraz ogólnych warunkach ubezpieczenia w zakresie, w jakim dotyczą jego praw i obowiązków.

Powołane regulacje wskazują, że umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek jest konstrukcją prawną, w której ubezpieczający zawiera z ubezpieczycielem umowę w celu ochrony interesu osoby trzeciej ubezpieczonego, przy czym ubezpieczyciel świadczy ochronę ubezpieczeniową bezpośrednio na rzecz ww. osoby trzeciej, na której rachunek została zawarta umowa. Osoba trzecia nie musi być jednoznacznie wskazana w zawartej z ubezpieczycielem umowie ubezpieczenia.

Zatem należy uznać, że ubezpieczenie na cudzy rachunek jest specyficzną formą ubezpieczenia odmienną od jego typowych form. Odmienność ubezpieczenia na cudzy rachunek polega przede wszystkim na tym, że w ramach takiego ubezpieczenia ubezpieczający pełni szczególną rolę, gdyż zawarta umowa ubezpieczenia ma na celu ochronę nie jego interesów, a osób trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza zawrzeć z instytucją finansową umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna S i zamierza przyznać pracownikom uprawnienie do podlegania grupowemu ubezpieczeniu na życie i zdrowie, tzw. pakiety medyczne, po cenach niższych niż detaliczne. Pracownik, który przystąpi do ww. Ubezpieczenia grupowego będzie uprawniony do korzystania z usług medycznych objętych tym ubezpieczeniem. W ramach Ubezpieczenia grupowego pracownik będzie mógł korzystać z następujących pakietów: pakiet indywidualny, pakiet partnerski oraz pakiet rodzinny. Objęcie pracowników oraz członków ich rodzin opieką medyczną w ramach Pakietów Medycznych jest dla nich w pełni dobrowolne.

Wybór Pakietów Medycznych będzie następował poprzez wypełnienie przez pracownika deklaracji przystąpienia do Ubezpieczenia grupowego, w której pracownik zaznaczy typ wybranego przez siebie Pakietu Medycznego. Miesięczna składka poszczególnych Pakietów Medycznych jest zróżnicowana w zależności od rodzaju pakietu. Wszyscy pracownicy Spółki będą uprawnieni do korzystania z Pakietów Medycznych na takich samych zasadach. W każdym przypadku Spółka będzie partycypować w kosztach danego Pakietu Medycznego i pokryje część ceny danego pakietu w wymiarze 71,30 zł netto. Pozostała kwota, tj. różnica pomiędzy kosztem (ceną) danego Pakietu Medycznego a częścią finansowaną przez Spółkę, będzie pokrywana przez pracownika. Pakiety Medyczne, o których mowa, zostaną zakupione u pomiotów trzecich (Ubezpieczyciela) z wyraźnym przeznaczeniem udostępniania ich pracownikom Spółki.

Wartość świadczenia w postaci Pakietu Medycznego w części finansowanej przez Spółkę, będzie stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, od którego odprowadzone zostaną zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe zatem wskazuje, że kwota miesięcznej składki na przedmiotowe ubezpieczenie (na którą będzie się składała część pobrana przez Wnioskodawcę od pracowników potrącona z wynagrodzenia, jak również część, która zostanie dofinansowana przez Spółkę) dotyczy kosztów ubezpieczenia pracowników, partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika w związku z określonym rodzajem pakietu medycznego. Jak wskazał Wnioskodawca, nie będzie on dokonywał odsprzedaży usług ubezpieczeniowych pracownikom (partnerom, członkom rodzin pracowników). Wnioskodawca zawrze umowę Ubezpieczenia grupowego we własnym imieniu, ale na rachunek swoich pracowników (partnerów, członków rodzin pracowników). Tym samym to ww. osoby, a nie Spółka, będą podmiotami będącymi stroną umowy ubezpieczenia medycznego. Spółka będzie pełniła tu funkcję ubezpieczającego. Rola Spółki jako ubezpieczającego sprowadzać się będzie jedynie do pobierania składek od ubezpieczonych (dotyczących pracowników, ich partnerów oraz członków ich rodzin), częściowego ich finansowania i przekazywania ich na konto ubezpieczyciela. Tym samym, pracownik (a nie Spółka) będzie podmiotem zobowiązanym do zapłaty składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela.

Nie ma więc wątpliwości, że kwota składki ubezpieczeniowej będzie stanowiła wynagrodzenie należne ubezpieczycielowi od ubezpieczonego, czyli korzystającego z usługi ubezpieczenia. Składki te należne będą ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez pracowników Wnioskodawcy usługi ubezpieczeniowe w ramach pakietów medycznych. Dlatego też kwoty, które będą przekazywane ubezpieczycielowi będą stanowiły zapłatę za świadczone przez niego usługi. Spółka będzie uiszczała składkę ubezpieczeniową do ubezpieczyciela w imieniu i na rzecz pracownika/partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika, którzy będą korzystali z ubezpieczenia. Skoro kwoty potrącanych składek ubezpieczeniowych odpowiadające wysokości składki ubezpieczeniowej dla wybranego przez pracownika pakietu medycznego są zapłatą dla ubezpieczyciela, to suma potrąconych składek ubezpieczeniowych nie będzie stanowiła należności Wnioskodawcy. Spółka nie będzie dysponowała wartością pobranych składek ubezpieczeniowych, ponieważ będą one wynagrodzeniem należnym ubezpieczycielowi.

Nie będzie to również płatność za usługi odsprzedawane przez Wnioskodawcę. Spółka bowiem w rozpatrywanej sprawie będzie podmiotem zawierającym umowę ubezpieczenia do korzystania ze świadczeń w ramach Pakietu Medycznego na cudzy rachunek. Spółka zawrze umowę Ubezpieczenia grupowego we własnym imieniu, ale na rachunek swoich pracowników (partnerów pracowników, członków rodzin pracowników). Uprawnionymi do odbioru świadczeń, czyli ubezpieczonymi będą pracownicy/partner pracownika bądź członkowie rodziny pracownika Spółki, którzy wyrażą chęć przystąpienia do ubezpieczenia, mając jednocześnie możliwość wyboru pakietu. Ubezpieczenie na cudzy rachunek jest specyficzną formą ubezpieczenia, odmienną od innych form. Odmienność ubezpieczenia na cudzy rachunek polega przede wszystkim na tym, że w ramach takiego ubezpieczenia ubezpieczający pełni szczególną rolę, gdyż zawarta umowa ubezpieczenia ma na celu ochronę nie jego interesów, a osób trzecich.

Zatem w niniejszych okolicznościach, Wnioskodawca, pomimo że zawrze umowę ubezpieczenia we własnym imieniu, nie będzie odbiorcą usług ubezpieczeniowych. Odpowiedzialność ubezpieczeniową wobec pracowników (partnerów pracowników, członków rodzin pracowników) będzie ponosiła instytucja finansowa (ubezpieczyciel), z którą Wnioskodawca zawrze umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna S.

Podkreślić należy, iż Wnioskodawca zawierając umowę ubezpieczenia wskaże jedynie swoich pracowników/partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika. Tak więc wobec zawartej umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, Wnioskodawca nie będzie korzystał z ochrony ubezpieczeniowej zapewnionej od ubezpieczyciela. Do odbioru świadczeń ubezpieczeniowych (korzystania z wybranych pakietów medycznych) od ubezpieczyciela uprawnieni będą wyłącznie pracownicy/partner pracownika bądź członkowie rodziny pracownika (ubezpieczony), który na mocy zawartej przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia będą mogli z niego skorzystać. Zatem Spółka, pomimo zawarcia umowy ubezpieczenia we własnym imieniu, nie będzie odbiorcą usługi oferowanej przez ubezpieczyciela. Skoro Wnioskodawca zawierając umowę ubezpieczenia wskaże swoich pracowników/partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika, to należy uznać, że pracownicy/partner pracownika bądź członkowie rodziny pracownika będą konsumentami usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez ubezpieczyciela. Skoro Spółka nie będzie podmiotem, który nabędzie usługę ubezpieczenia, to nie będzie mogła dokonać odsprzedaży usługi ubezpieczeniowej w tym samym, nabytym od ubezpieczyciela, zakresie.

W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie, nie dojdzie do kupna usług ubezpieczeniowych nabytych we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie ich odsprzedaży na rzecz pracownika, jako konsumenta usługi ubezpieczeniowej.

Zatem w przypadku zawartej przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia w imieniu własnym, lecz na rzecz pracowników/partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika, nie będzie miał zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy.

W opisanych okolicznościach nie będzie również mieć zastosowania ww. wskazany art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, gdyż w niniejszej sytuacji Wnioskodawca poza pobraniem, częściowym finansowaniem i przekazaniem składek na rzecz instytucji finansowej, w ramach umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna S nie będzie zobowiązany do innych świadczeń/usług na rzecz pracowników. Spółka jedynie umożliwi pracownikom przystąpienie do ubezpieczenia oferowanego przez ubezpieczyciela, decydując się na uczestniczenie w jego współfinansowaniu.

Podsumowując, w opisanym stanie sprawy, Spółka zawierając umowę ubezpieczenia do korzystania ze świadczeń w ramach Pakietu Medycznego dla pracowników, partnera pracownika bądź członków rodziny pracownika i następnie przekazując do ubezpieczyciela pobrane składki wraz z dofinansowaniem, nie będzie dokonywała świadczenia usług na rzecz pracowników z tytułu zawartej z ubezpieczycielem umowy ubezpieczenia, a także z tytułu przekazywania miesięcznych składek na rachunek ubezpieczyciela. Rola Spółki jako ubezpieczającego jak wynika z okoliczności sprawy będzie sprowadzało się jedynie do pobrania składki od ubezpieczonych i przekazania jej na konto ubezpieczyciela, przy czym część składki należnej od pracowników będzie finansowana przez Spółkę. Składki należne będą ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez pracowników usługi ubezpieczenia, w ramach którego jako osoby ubezpieczone otrzymają tzw. pakiety medyczne. Z tytułu zawarcia umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie opieka medyczna S Spółka nie będzie otrzymywała od instytucji finansowej żadnego wynagrodzenia.

W świetle powyższego, w opisanej sytuacji, Spółka nie będzie zatem świadczyć żadnych usług na rzecz pracowników. W sytuacji, gdy rola Spółki ograniczy się jedynie do czynności pobrania od ubezpieczonego pracownika i przekazania ubezpieczycielowi pobranej opłaty wraz z dofinansowaniem, stwierdzić należy, że samo pobranie i przekazanie tych opłat nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania, należy wskazać, iż współfinansowanie przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu świadczenia usług a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględniania ich w rozliczeniach podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie