Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie wskazanych we wniosku dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie wskazanych we wniosku dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 7 czerwca 2022 r. (wpływ 7 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem z branży motoryzacyjnej, który opracowuje i produkuje podzespoły i elementy karoserii do samochodów osobowych i ciężarowych.

Wnioskodawca posiada swoją siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Co więcej, Wnioskodawca jest również zarejestrowany na potrzeby VAT w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „UE”) – tj. w Niemczech, Czechach i Austrii.

Jednocześnie, Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce, jako podatnik VAT-UE.

Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonuje m.in. transakcji, w ramach których sprzedaje swoje towary na rzecz nabywców w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „Kontrahenci UE”). Towary te są transportowane z terytorium Polski do miejsca wskazanego przez Kontrahenta UE, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Kontrahenci UE posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe dla nich państwo członkowskie i numer ten Kontrahenci UE podają w różny sposób Spółce.

Powyżej opisane dostawy traktowane są przez Spółkę jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”). W większości przypadków, WDT odbywa się na warunkach Incoterms ExWorks, tj. Kontrahenci UE odbierają od Spółki towar własnym lub zleconym przez nich transportem. Niemniej, w zależności od uzgodnień biznesowych z danym Kontrahentem UE, transport może być organizowany także na innych warunkach Incoterms.

Należy podkreślić, iż Spółka wykazuje i będzie wykazywać dokonywane przez siebie WDT w deklaracjach VAT. Ponadto, Spółka dokonywane przez siebie WDT wykazuje oraz będzie wykazywać w składanych informacjach podsumowujących VAT-UE.

Spółka wystawia faktury dokumentujące WDT samodzielnie lub też stosowana jest procedura tzw. samofakturowania, o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

W celu zapewnienia możliwości zastosowania 0% stawki VAT dla realizowanych WDT, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Spółka gromadzi dokumenty mające na celu potwierdzić, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do Kontrahentów UE (lub miejsca wskazanego przez Kontrahentów UE) na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

Podstawowa dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje:

·fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Spółkę lub fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Kontrahenta UE w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania (dalej: „Faktura”), które zawierają m.in. dane Spółki oraz Kontrahenta UE (w tym właściwe i ważne numery VAT-UE obu podmiotów), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów (ilość sztuk i/lub wagę towarów);

·zamówienie – zazwyczaj zamówienie jest zlecone przez Kontrahenta UE w systemie zamówień elektronicznych (dalej: „Zamówienie”);

·dokument dostawy (Delivery Note/Lieferschein), który zawiera m.in. nazwę/opis/kod towaru, ilość oraz wagę netto i brutto przesyłki, itp., adres dostawy oraz warunki Incoterms (dalej: „Delivery Note”),

·list przewozowy CMR, podpisany przez pracownika Spółki (dalej: „CMR”).

Powyższe dokumenty (określane dalej łącznie jako: „Dokumenty podstawowe”), co do zasady, Spółka posiada na potrzeby każdej transakcji WDT.

Dodatkowo, poza Dokumentami podstawowymi Spółka otrzymuje jedną z poniższych form potwierdzania odbioru/dostarczenia towarów do wyznaczonego miejsca w innym państwie UE:

I)List przewozowy CMR, podpisany przez pracownika Spółki i przewoźnika lub kierowcę Kontrahenta UE, jeżeli transport jest organizowany własnym/wynajętym środkiem transportu Kontrahenta UE. Dokument ten nie jest jednak podpisany przez Kontrahenta UE (dalej: „CMR z podpisem przewoźnika”).

II)Potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahentów UE. Po zakończeniu danego miesiąca Kontrahenci UE wysyłają do Spółki zbiorcze zestawienie wskazujące odebrane towary, które zostały dostarczone przez Spółkę w ramach WDT do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska (dalej: „Potwierdzenie Kontrahentów UE”). Przedmiotowe potwierdzenie wskazuje dane Kontrahenta UE, dane Spółki, listę oraz ilość odebranych towarów oraz nr Delivery Note lub nr Faktury. Przedmiotowe potwierdzenie jest przygotowywane samodzielnie przez Kontrahenta UE, a następnie przesyłane w formie elektronicznej przez Kontrahenta UE do Spółki – dokumenty te nie będą zawierały własnoręcznego podpisu pracownika Kontrahenta UE.

III)Podpisane przez Kontrahenta UE zbiorcze zestawienie dostaw zrealizowanych przez Spółkę w danym miesiącu, które jest przygotowywane przez Spółkę na koniec danego miesiąca (dalej: „Zbiorcze Zestawienie”), a następnie wysyłane do Kontrahenta UE w celu potwierdzenia, że towary wskazane na przedmiotowej liście zostały przez niego odebrane w ustalonym miejscu – w państwie UE innym niż Polska (dalej: „Podpisane zbiorcze zestawienie”). Podpisane zestawienie zawiera listę zrealizowanych dostaw poprzez wskazanie numerów Delivery Note, którymi posługują się Spółka oraz Kontrahent UE w celu identyfikacji poszczególnych dostaw/transportów. Podpisane zbiorcze zestawienie będzie zawierało oświadczenie Kontrahenta UE, że potwierdza on dostarczenie towarów wymienionych w tym zestawieniu. Każdy dokument Delivery Note (do którego referuje Podpisane zbiorcze zestawienie), zawiera informacje o towarach będących przedmiotem danej dostawy, jak również każdy dokument Delivery Note jest powiązany z fakturą wystawianą przez Spółkę (towary wymienione w Delivery Note odpowiadają towarom wskazywanym na fakturze sprzedażowej Spółki wystawianej z tytułu WDT).

IV)Wiadomość elektroniczna (e-mail) otrzymana od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Spółkę Zbiorcze Zestawienie, o którym mowa w punkcie III powyżej. W przesłanej wiadomości Kontrahent UE potwierdzi dostarczenie towarów wymienionych w zestawieniu przesłanym przez Spółkę, przy czym potwierdzenie to będzie miało charakter zwykłej wiadomości (np. potwierdzam lub potwierdzam odbiór towarów wskazanych w przesłanym zestawieniu lub potwierdzam zrealizowanie dostaw wymienionych w zestawieniu).

V)Milczące potwierdzenie Kontrahenta UE. Zbiorcze Zestawienie, o którym mowa w punkcie III. powyżej, będzie zawierało adnotację, że w przypadku, gdy dany Kontrahent UE w określonym terminie (np. w terminie 10 dni od przesłania tego zestawienia albo w terminie do 10. dnia miesiąca następujące po miesiącu, w którym została zrealizowana dostawa) nie odeśle podpisanego zestawienia do Spółki lub też nie zgłosi Spółce żadnych zastrzeżeń co do jego treści, Spółka oraz Kontrahent UE uznają, iż Kontrahent UE akceptuje Zbiorcze Zestawienie i wskazany w nim stan faktyczny, tj. Kontrahent UE potwierdza dostawę towarów do lokalizacji wynikającej z dokumentów Delivery Note, które zostały wymienione w ww. zestawieniu.

Dokumentacja przedstawiona powyżej w punktach od I) do V), będzie określana dalej łącznie jako „Dokumenty uzupełniające”.

Powyższa dokumentacja, będzie otrzymywana i archiwizowana przez Spółkę co do zasady w formie elektronicznej. W niektórych tylko przypadkach Spółka będzie w posiadaniu wybranych dokumentów w formie papierowej. Oznacza to, że nawet w przypadku otrzymania Podpisanego zestawienia, będzie ono skanem dokumentu, który będzie zawierał podpis Kontrahenta UE.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Zapłata za towar, wysyłany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, następuje/będzie następować po jego dostarczeniu na terytorium innego państwa członkowskiego.

Spółka ma możliwość ustalenia, której wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dotyczy zapłata dokonana przez Kontrahenta UE. Przedmiotowe powiązanie (zapłaty z daną dostawą) może być dokonywane na podstawie:

·awiza płatności otrzymywanego od Kontrahentów UE, z którego wynikają szczegóły płatności (np. numer faktury/„samofaktury”, numer Delivery Note), lub

·szczegółów danej zapłaty, widocznych w systemie bankowym lub wyciągach bankowych, na których widnieją numery faktur dokumentujących daną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, lub

·sumy otrzymanej płatności oraz wartości wynagrodzenia Spółki wynikającej z danej dostawy towarów (kwotę otrzymanej zapłaty można bowiem powiązać z kwotą wynikającą z faktury, dokumentującej daną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów).

Spółka wykaże/będzie wykazywać dostawę towarów w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe oraz jedno potwierdzenie wynikające z Dokumentacji uzupełniającej, o których mowa we Wniosku.

Na pytanie „W przypadku wywozu towaru będącego przedmiotem WDT bezpośrednio przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu nabywcy, czy posiadają/będą posiadali Państwo dokument, który będzie zawierał dane wymienione w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział, że przedmiotem wniosku są sytuacje, w których Spółka nie posiada dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), ewentualnie posiada jedynie część dokumentów wymienionych wprost w ww. przepisach, ale nie zawierają one wszystkich niezbędnych informacji jednoznacznie potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dlatego też wniosek dotyczy sytuacji, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. sytuacji, w których dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy o VAT nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, niemniej podatnik może posłużyć się innymi dowodami wskazującymi, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, których przykłady zostały zaprezentowane w przedmiotowym art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Przedmiotem wniosku są transakcje w stosunku, do których nie zachodzą przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Pytanie

Czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, w przypadku posiadania dokumentacji opisanej w stanie faktycznym tj. w przypadku posiadania Dokumentów podstawowych oraz jednego potwierdzenia wynikającego z Dokumentacji uzupełniającej?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, w przypadku posiadania dokumentacji opisanej w stanie faktycznym tj. w przypadku posiadania Dokumentów podstawowych oraz jednego potwierdzenia wynikającego z Dokumentacji uzupełniającej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

I.Uwagi ogólne

1.Warunki zastosowania 0% stawki VAT na gruncie przepisów unijnych oraz krajowych

Zgodnie z art. 138 ust. 1 Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm., dalej: „Dyrektywa VAT”), państwa członkowskie zwalniają dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę lub przez nabywcę towarów lub na ich rzecz, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)towary są dostarczane innemu podatnikowi lub osobie prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

b)podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, na rzecz których dokonywana jest dostawa, są zidentyfikowani do celów VAT w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów oraz podali dostawcy ten numer identyfikacyjny VAT.

Jednocześnie, w myśl art. 138 ust. 1a Dyrektywy VAT, zwolnienie przewidziane w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli dostawca nie dopełnił przewidzianego w art. 262 i 263 obowiązku składania informacji podsumowującej lub jeżeli złożona przez niego informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych informacji dotyczących tej dostawy zgodnie z wymogami art. 264, chyba że dostawca może należycie, w sposób odpowiadający właściwym organom, uzasadnić swoje uchybienie.

Powyższe regulacje zostały zaimplementowane do polskich przepisów podatkowych w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), zgodnie z którym WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Mając na uwadze powyższe, jednym z warunków skorzystania z 0% stawki VAT w przypadku WDT jest zgromadzenie dokumentacji potwierdzającej, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

2.Przepisy unijne w zakresie dokumentacji uprawniającej do stosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do WDT

1 stycznia 2020 r. we wszystkich państwach członkowskich weszło w życie Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. U. UE. L. z 2018 r. Nr 311, str. 10), dalej: „Rozporządzenie 2018/1912”).

Należy wskazać, iż wydawane na podstawie dyrektyw rozporządzenia wykonawcze od momentu wejścia w życie mają zastosowanie do wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej bezpośrednio – bez transpozycji na grunt prawa krajowego.

Na podstawie art. 1 pkt 1 Rozporządzenie 2018/1912 wprowadzono do Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie 282/2011”) art. 45a – przepis ten reguluje wytyczne w zakresie dowodów wymaganych do potwierdzenia wywozu towarów do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na potrzeby stosowania zwolnienia z prawem do odliczenia, tj. stawki 0% VAT, w transakcjach WDT.

Art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 wprowadził wzruszalne domniemanie, w myśl którego uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego Unii Europejskiej do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej w przypadkach określonych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) Rozporządzenia 282/2011 – tj. w przypadkach dysponowania odpowiednimi dokumentami wskazanymi w ww. przepisach.

I tak, zgodnie z art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011, do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, Rozporządzenie 2018/1912 wprowadziło katalog dokumentów, których posiadanie stanowi podstawę do skorzystania przez podatnika ze wzruszalnego domniemania, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej. Jednocześnie, w myśl art. 45a ust. 2 Rozporządzenia 282/2011 domniemanie to może zostać obalone, należy jednakże pamiętać, iż ciężar dowodowy spoczywa wtedy na organie podatkowym.

Co więcej, zgodnie z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia 282/2011 akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu są:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Podsumowując, co do zasady sprzedawca powinien zatem posiadać co najmniej:

1)dwa dowody spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. a Rozporządzenia 282/2011 (podpisany list przewozowy CMR, konosament, fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub fakturę od przewoźnika towarów) lub

2)jeden dowód spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. a oraz jeden dowód spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. b powyższego rozporządzenia (polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim).

Należy jednakże podkreślić, iż niespełnienie warunków wprowadzonych art. 45a Rozporządzenia 2018/1912, tj. brak zgromadzenia wymaganej tym przepisem dokumentacji, nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji podatnik musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

3.Przepisy krajowe w zakresie dokumentacji uprawniającej do stosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do WDT

Jak wskazano powyżej, stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają one dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, stosownie do art. 42 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk towarów, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilości;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Jednocześnie, ustawa o VAT przewiduje również dodatkowy katalog dokumentów dokumentujących WDT.

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy podkreślić, że w ww. art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zostały wskazane jedynie przykładowe dokumenty uzupełniające, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika innego państwa członkowskiego również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

4.Wzajemna relacja przepisów Rozporządzenia 282/2011 oraz przepisów ustawy o VAT w zakresie dokumentowania WDT

Jak wskazano powyżej, spełnienie przez podatnika warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a lub b Rozporządzenia 282/2011 oznacza, że będzie on korzystać z domniemania, pozwalającego uznać, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium kraju, ale na terytorium UE.

Co istotne, zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „Objaśnienia WDT”), (...) nie jest możliwe stosowanie domniemania w odwrotny sposób, sprowadzający się do uznania, że w przypadku nieposiadania wskazanych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) w zw. z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia 282/2011 dokumentów, towary będące przedmiotem WDT nie zostały wysłane lub przetransportowane.

Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania, o którym mowa powyżej, nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W sytuacji, w której podatnik nie dysponuje dokumentami pozwalającymi korzystać z domniemania wysyłki, to na podatniku spoczywa ciężar wykazania, iż dokonał on wysyłki towarów.

Reasumując, jeżeli podatnik nie spełni warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a lub lit. b Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011. (...) od 1 stycznia 2020 r. z uwagi na ujednolicenie zasad dokumentowania WDT na obszarze całej Unii Europejskiej, podatnik może posługiwać się dokumentami określonymi w art. 45a Rozporządzenia 282/2011 i w tym zakresie korzystać z domniemania przewidzianego w tym przepisie. Powyższe nie jest jednak obowiązkiem podatnika, co oznacza, że w celu skorzystania ze zwolnienia (stawki 0%) z tytułu WDT podatnik nie jest bezwzględnie zobowiązany do gromadzenia wszystkich dokumentów zgodnie z warunkami wskazanymi w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011. W celu zastosowania zwolnienia (stawki 0%) dla WDT, podatnik nadal może udowodnić zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 42 ust. 3-5 i 11 ustawy o VAT, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, na zasadach i na podstawie dowodów wskazanych w tych przepisach.

Z uwagi na powyższe, w opinii Wnioskodawcy należy stwierdzić, że wskazane Rozporządzenie 282/2011 nie ingeruje w kształt warunków stosowania stawki 0% VAT dla WDT sformułowanych w polskiej ustawie o VAT.

Podsumowując, podatnicy po 1 stycznia 2020 r. mogą nadal dokumentować WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT według zasad określonych w ustawie o VAT, tj. w szczególności w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 tej ustawy.

5.Forma dokumentów

Należy wskazać, że zarówno przepisy Rozporządzenia 282/2011 jak i przepisy ustawy o VAT nie przewidują wytycznych w zakresie formy dokumentów, które są gromadzone na potrzeby zastosowania 0% przy transakcjach dotyczących WDT.

Skoro przepisy nie stanowią o formie dokumentów potwierdzających WDT, w ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.122.2020.1.PC), w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

II.Analiza dokumentacji gromadzonej przez Spółkę

1.Istota warunków dokumentacyjnych w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% VAT

Wnioskodawca w pierwszej kolejności pragnie wskazać, iż analiza przepisów krajowych w zakresie WDT pozwala wskazać, iż w celu uznania danej transakcji za WDT, a w konsekwencji zastosowanie stawki podatku w wysokości 0%, spełniony powinien zostać warunek udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

Kluczowe jest udowodnienie, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i faktycznie zostały dostarczone do innego państwa członkowskiego.

Jednocześnie, jak wskazano w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. (sygn. akt I FPS 1/10), przepisy wskazane w art. 42 ustawy o VAT powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) w świetle której jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Jak bowiem wskazano w ww. uchwale (...) z uwagi na treść tego przepisu, udowodnienie okoliczności, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski), może nastąpić „w szczególności” enumeratywnie wymienionymi w tej normie dokumentami oraz – na podstawie art. 180 § 1 OrdPU – innymi dowodami, mającymi jednak formę dokumentów.

Należy również podkreślić, iż NSA wskazał, że dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych, lecz jedynie dowodów względnie obowiązkowych, co oznacza, że podatnik powinien co do zasady nimi dysponować, lecz w przypadku ich braku lub braku pewnych danych na dokumentach wymaganych tymi przepisami – co czyni je niepełnowartościowymi dowodami w zakresie wykazania dowodzonej okoliczności – może ona zostać udowodniona również innymi dowodami, określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Dodatkowo, z uchwały NSA wynika, że dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podsumowując, możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełniony zostanie m.in. warunek posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie wywieziony z terytorium kraju i dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego UE.

Brzmienie art. 42 ust. 3 oraz 4 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, niemniej może on zostać uzupełniony o dodatkowe dokumenty, określone np. w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy o VAT, uzupełnione ewentualnie o inne dokumenty np. z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny zatem wystarczająco potwierdzać ww. informacje. Należy jednakże podkreślić, iż nie oznacza to jednocześnie, że dla potwierdzenia okoliczności WDT wymagane jest łączne posiadanie wszystkich dokumentów wskazanych w ww. przepisach ustawy o VAT (o ile posiadane dokumenty wyraźnie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego).

Powyższe podejście zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

·interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2022 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.874.2021.2.KT): „(...) dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 VATU, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 VATU. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”;

·interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2.JS): „Zatem, mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Zatem łączne posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”;

·interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.31.2019.2.WH): „Zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego”.

Reasumując, dla zastosowania stawki 0% przy WDT wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub innymi dokumentami, o których mowa w art. 180 §1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

2.Analiza dokumentów posiadanych przez Spółkę

Dokumenty podstawowe Spółki

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż jego zdaniem, posiadane przez Spółkę dokumenty (tj. Dokumenty podstawowe wraz z jednym potwierdzeniem wynikającym z Dokumentacji uzupełniającej) potwierdzają jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Spółka posiada więc dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej WDT.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, podstawowa dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje:

(i)Fakturę (fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Spółkę lub fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Kontrahenta UE w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, która zawiera m.in. dane Spółki oraz Kontrahenta UE (w tym właściwe i ważne numery VAT-UE obu podmiotów), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów (ilość sztuk i/lub waga towaru),

(ii)Zamówienie (zazwyczaj zamówienie jest zlecone przez Kontrahenta UE w systemie zamówień elektronicznych),

(iii)Delivery Note (dokument dostawy (Delivery Note/Lieferschein), który zawiera m.in. nazwę/opis/kod towaru, ilość oraz wagę netto i brutto przesyłki, itp., adres dostawy oraz warunki Incoterms),

(iv)CMR (list przewozowy CMR, podpisany przez pracownika Spółki).

Powyższe Dokumenty podstawowe, Spółka posiada na potrzeby każdej transakcji WDT będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

Biorąc pod uwagę ww. zestaw Dokumentów podstawowych, Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż dokument w postaci faktury wystawianej przez Kontrahenta UE w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, w jej ocenie, również może stanowić jeden z dowodów dostarczenia towarów do Kontrahenta UE. Należy bowiem zauważyć, iż w ocenie Wnioskodawcy oczywistym jest, że w wypadku braku dostarczenia towarów taka faktura nie zostałaby wystawiona.

Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 grudnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.566.2020.2.MAZ), w której organ podatkowy potwierdził, iż zestawy dokumentów takie jak:

(i)faktura wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, zawierająca datę przyjęcia towarów w magazynie nabywcy, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura; dowód wydania materiału wystawiony przez Spółkę (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku); międzynarodowy list przewozowy CMR, potwierdzony przez nadawcę i przewoźnika (bez potwierdzenia nabywcy/odbiorcy towarów);

(ii)faktura wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, wraz z załącznikiem zawierającym m.in. ilość, rodzaj i datę rejestracji towarów w systemie magazynowym; dowód wydania materiału wystawiony przez Spółkę (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku); międzynarodowy list przewozowy CMR, potwierdzony przez nadawcę i przewoźnika (bez potwierdzenia nabywcy/odbiorcy towarów); zamówienie nabywcy (manifest); zbiorcze zestawienie otrzymanych towarów, zamieszczone na portalu Kontrahenta po zakończeniu okresu, którego zestawienie dotyczy (zasadniczo miesiąc); dostęp do portalu ma uprawniony pracownik Spółki przy pomocy indywidualnego loginu i hasła;

(iii)faktura wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, zawierająca m.in. wskazanie daty i miejsca odbioru towarów; zgodnie z przyjętą między Spółką a Kontrahentem procedurą wystawiania faktur (potwierdzoną zawartym w tej sprawie porozumieniem), stosowny dokument w odniesieniu do danej dostawy (tj. faktura self-billingowa) jest automatycznie generowany w systemie księgowym Kontrahenta (a następnie udostępniany na portalu elektronicznym, do którego dostęp ma upoważniony pracownik Spółki) dopiero po przyjęciu przez niego towaru w miejscu przeznaczenia (tzn. nie ma możliwości, aby Spółka dysponowała fakturą w wypadku, gdy towar nie został dostarczony nabywcy); dowód wydania materiału wystawiony przez Spółkę (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku); międzynarodowy list przewozowy CMR, potwierdzony przez nadawcę i przewoźnika (bez potwierdzenia nabywcy/odbiorcy towarów); zamówienie nabywcy,

– będą uprawniały Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

Jednocześnie, należy wskazać, iż zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT jednym z dokumentów podstawowych potwierdzających dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju jest specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż jest w posiadaniu takiego dokumentu w każdym przypadku w postaci dokumentów składających się na Dokumenty podstawowe.

W ocenie Spółki, jeżeli faktura oraz inne dokumenty, takie jak zamówienie oraz dokument dostawy zawierają informacje niezbędne do prawidłowej identyfikacji towarów, które są przedmiotem WDT, dla zastosowania stawki 0% VAT nie jest konieczne sporządzanie odrębnego dokumentu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.

Jeżeli na fakturze, zamówieniu oraz dokumencie dostawy wskazano dane, które razem zawierają wszystkie informacje o specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwę i ilość towarów), to dokumenty te łącznie stanowią również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Należy bowiem wskazać, że specyfikacja sztuk ładunku nie jest żadnym konkretnym dokumentem – istotą tej formy dokumentacji jest wyliczenie dostarczanych towarów (czy to w postaci odrębnego dokumentu czy też np. w ramach wystawianej faktury, o ile zawierają szczegółowe informacje o dostarczanych towarach).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka jest każdorazowo w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, na które składają się Faktura, Zamówienie oraz Delivery Note.

Jak wskazano w Objaśnieniach WDT, Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT stanowi pewnego rodzaju wyliczenie, które podatnik może sporządzić zarówno w formie odrębnego dokumentu, jak i którym może dysponować w ramach wystawionej faktury, przy czym w każdym przypadku kluczowym jest osiągnięcie celu, jakim jest możliwość identyfikacji towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Ponadto należy zauważyć, że dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W Objaśnieniach WDT Ministerstwo Finansów wskazało, że Dokumentem przewozowym w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT jest co do zasady list przewozowy, który określa warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być w szczególności: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie umowy o kolejowy przewóz towarów, konosament stanowiący list przewozowy przy transporcie towarów drogą morską, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy, Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż Spółka każdorazowo jest w posiadaniu listu przewozowego CMR z podpisem pracownika Spółki. Jednocześnie, w celu uniknięcia ryzyka uznania, że CMR jedynie z podpisem pracownika Spółki nie stanowi dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka dodatkowo posiada każdorazowo przynajmniej jeden z Dokumentów uzupełniających.

Należy bowiem ponownie podkreślić, iż w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Dokumenty uzupełniające Spółki

Jak wskazano już wcześniej, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy tym zauważyć należy, że wymieniony w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT katalog dokumentów, które wskazują, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, ma charakter otwarty. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że WDT mogą potwierdzać również inne dokumenty, niewymienione w cytowanym powyżej przepisie – warunkiem jest, aby potwierdzały one dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż Spółka, oprócz zestawu Dokumentów podstawowych, które co do zasady, posiada do każdej transakcji WDT, Spółka gromadzi co najmniej jeden z dokumentów wskazanych w Dokumentach uzupełniających, na które składa się:

I)CMR z podpisem przewoźnika;

II)Potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahentów UE;

III)Podpisane zbiorcze zestawienie;

IV)Wiadomość elektroniczna (e-mail) otrzymana od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Spółkę zestawienie, o którym mowa w punkcie III powyżej;

V)Milczące potwierdzenie Kontrahenta UE akceptujące Zestawienie, o którym mowa w punkcie III.

Ad. I)CMR z podpisem przewoźnika

Wnioskodawca pragnie wskazać, że CMR z podpisem przewoźnika lub kierowcy Kontrahenta UE (jeżeli transport jest organizowany własnym środkiem transportu Kontrahenta UE) potwierdza dostarczenie towarów do ich miejsca przeznaczenia (tj. do Kontrahenta UE lub miejsca wskazanego przez Kontrahenta UE znajdującego się w państwie członkowskim innym niż Polska).

Należy bowiem wskazać, że przewoźnik lub kierowca Kontrahenta UE, podpisując dokument przewozowy, daje rękojmię prawidłowego wykonania umowy, której przedmiotem jest dostarczenie towaru do wskazanego miejsca.

Biorąc pod uwagę powyższe, CMR z podpisem przewoźnika wraz z Dokumentami podstawowymi takimi jak Faktura, Zamówienie oraz Delivery Note, w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do miejsca docelowego, które wynika z tych dokumentów.

Należy również wskazać, że podobne zestawy dokumentów, są akceptowane przez organy podatkowe jako wystarczające do uznania, że podmiotom je posiadającym przysługuje stawka 0% VAT przy WDT.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.533.2019.2.TK), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(...) dowody (komplet dokumentów), w posiadaniu których będzie Wnioskodawca, dokonując wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w ramach obydwu opisanych zdarzeń przyszłych, tj. dowody w postaci (...) w ramach drugiego zdarzenia przyszłego komplet: 1. faktura VAT (zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku), oraz CMR lub list przewozowy, podpisany przez kierowcę, który towar zabiera lub nota dostawy (delivery note) zawierająca specyfikację ładunku, z którego będzie wynikał fakt rozpoczęcia transportu towarów na terytorium kraju, oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów: zamówienie od klienta w formie elektronicznej lub korespondencja handlowa (mailowa) z klientem dotycząca szczegółów zamówienia, które będą zawierać następujące informacje: rodzaj zamówionych towarów, ilość towarów, cena i kierunek dostawy (...) stanowią w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego dowody z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Konkludując, w przypadku, gdy Spółka jest w posiadaniu Dokumentów podstawowych wraz z CMR z podpisem przewoźnika (z zestawu Dokumentów uzupełniających), w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. II)Potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahentów UE

Jak wskazano powyżej, mogą zdarzyć się sytuacje, w których Wnioskodawca będzie w posiadaniu Potwierdzenia odebrania towarów przez Kontrahentów UE.

Po zakończeniu danego miesiąca Kontrahenci UE wysyłają do Spółki zbiorcze zestawienie wskazujące odebrane towary, które zostały dostarczone przez Spółkę w ramach WDT do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Przedmiotowe potwierdzenie wskazuje dane Kontrahenta UE, dane Spółki, listę oraz ilość odebranych towarów oraz nr Delivery Note lub nr Faktury.

Przedmiotowe potwierdzenie jest przygotowywane samodzielnie przez Kontrahenta UE a następnie przesyłane w formie elektronicznej przez Kontrahenta UE do Spółki – dokumenty te nie będą zawierały własnoręcznego podpisu pracownika Kontrahenta UE.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahenta UE będzie stanowić dokument, o którym mowa wprost w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z Potwierdzenia odebrania towarów przez Kontrahentów UE będzie wynikało, że doszło do realizacji między stronami WDT – Kontrahenci UE będą bowiem w sposób jednoznaczny wskazywać, iż towary objęte zestawieniem przygotowanym przez ww. kontrahentów zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent UE je otrzymał.

Co więcej, w Potwierdzeniach odebrania towarów przez Kontrahentów UE znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy poprzez wskazanie listy oraz ilości odebranych towarów oraz nr Delivery Note lub nr Faktury – takie informacje pozwalają na „połączenie” dostarczonych towarów z poszczególnymi transakcjami WDT. Dodatkowo, Potwierdzenia odebrania towarów przez Kontrahentów UE zawierają co do zasady dane Kontrahenta UE oraz dane Spółki dzięki czemu stanowią dowód, iż wymienione w nich towary zostały dostarczone przez Spółkę do miejsca wskazanego przez Kontrahenta UE.

Tym samym, korzystając z niniejszego rozwiązania Kontrahent UE jednoznacznie potwierdza, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych – przykładowo:

·w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym „dokumentacja WDT w postaci: faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, listu przewozowego CMR (bez podpisu odbiorcy, może również zdarzyć się, że Spółka nie będzie w ogóle posiadała ww. dokumentu) oraz dodatkowego dokumentu takiego jak korespondencja mailowa z kontrahentem lub odrębny dokument wystawiony przez Kontrahenta, który zawiera/zawierać będzie oświadczenie o otrzymaniu przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie (wraz z informacjami pozwalającymi na identyfikację poszczególnych dostaw, tj. przede wszystkim numery faktur oraz daty dokonania dostaw, datę i podpis oraz – w niektórych przypadkach – również pieczątkę kontrahenta) lub kopii dokumentu WZ – jest wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT przy WDT”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.159.2020.1.MAZ), w której organ podatkowy potwierdził, że „dokumentacja w Wariancie IX spełnia warunki dokumentacji WDT, wymienione w art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT – Wariant IX obejmował natomiast kopię faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, list przewozowy CMR, wystawiony i podpisany przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz dokument wystawiany przez Kontrahenta po otrzymaniu przez niego towarów. W stanie faktycznym wskazano, że Spółka otrzymuje taki dokument mailowo; dokument ten zawiera spis dostaw zrealizowanych na rzecz Kontrahenta przez Spółkę w danym okresie, ze wskazanym rodzajem towaru, numerem zamówienia, datą otrzymania towaru i jego ceną”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka jest w posiadaniu Dokumentów podstawowych wraz z Potwierdzeniem odebrania towarów przez Kontrahentów UE (z zestawu Dokumentów uzupełniających), Spółka również będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. III i IV)Podpisane zbiorcze zestawienie oraz wiadomość elektroniczna (e-mail) otrzymana od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Spółkę Zbiorcze Zestawienie, o którym mowa w punkcie III

Kolejnym z przykładów Dokumentów uzupełniających jest podpisane przez Kontrahenta UE zbiorcze zestawienie dostaw zrealizowanych przez Spółkę w danym miesiącu, które jest przygotowywane przez Spółkę na koniec danego miesiąca, a następnie wysyłane do Kontrahenta UE w celu potwierdzenia, że towary wskazane na przedmiotowej liście zostały przez niego odebrane w ustalonym miejscu – w państwie UE innym niż Polska (Podpisane zbiorcze zestawienie).

Podpisane zbiorcze zestawienie zawiera listę zrealizowanych dostaw poprzez wskazanie numerów Delivery Note, którymi posługują się Spółka oraz Kontrahent UE w celu identyfikacji poszczególnych dostaw/transportów.

Dokument ten będzie zawierać oświadczenie Kontrahenta UE, że potwierdza on dostarczenie towarów wymienionych w tym zestawieniu.

Co więcej, każdy dokument Delivery Note (do którego referuje Podpisane zbiorcze zestawienie), zawiera informacje o towarach będących przedmiotem danej dostawy, jak również każdy dokument Delivery Note jest powiązany z fakturą wystawianą przez Spółkę (towary wymienione w Delivery Note odpowiadają towarom wskazywanym na fakturze sprzedażowej Spółki wystawianej z tytułu WDT).

Mając na uwadze powyższe, Podpisane zbiorcze zestawienie jednoznacznie potwierdza, że towary (identyfikowane poprzez szereg danych – np. przez numer Delivery Note) zostały dostarczone na wskazany adres Kontrahenta UE.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie w formie skanu Podpisanego zbiorczego zestawienia, w którym zawarto oświadczenie, podpisanego przez Kontrahenta UE będzie stanowić formę aktywnego potwierdzenia odbioru towarów.

Taki sposób potwierdzania WDT przez nabywców jest również akceptowany przez organy podatkowe – przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2JS) organ podatkowy wskazał, że „w przypadku nr 7, Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od przewoźnika towarów oraz zbiorczego poświadczenia odbioru przez nabywcę w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail, zawierającego m.in. odniesienie do numeru dostawy, który pozwala na powiązanie z miejscem dostawy i fakturą za towar oraz datę dostawy. (...) Podobnie jak w poprzednim wariancie, zestawienie zrealizowanych dostaw będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną. Kontrahent będzie odsyłał potwierdzenie dokonanych dostaw również drogą elektroniczną w postaci wiadomości e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail. (...) Tym samym, w ocenie Organu, opisany zestaw dokumentacji zgromadzonej w przypadku nr 7 potwierdzającej łącznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w UE pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania WDT opisanej w wariancie siódmym stawką VAT w wysokości 0%. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 7 należy zatem uznać za prawidłowe”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż takie Podpisane zbiorcze zestawienie jednoznacznie spełnia warunki dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT oraz wprost potwierdza, że konkretne towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone nabywcy na terytorium innego kraju UE.

Jednocześnie, jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, może również zdarzyć się sytuacja, w której ww. Zbiorcze Zestawienie zostanie potwierdzone w przesłanej przez Kontrahenta UE wiadomości elektronicznej (e-mail).

Kontrahent UE potwierdzi dostarczenie towarów wymienionych w zestawieniu przesłanym przez Spółkę, przy czym potwierdzenie to będzie miało charakter zwykłej wiadomości (np. potwierdzam lub potwierdzam odbiór towarów wskazanych w przesłanym zestawieniu lub potwierdzam zrealizowanie dostaw wymienionych w zestawieniu).

Należy wskazać, że wysłane Kontrahentowi UE Zbiorcze Zestawienie będzie, co do zasady, tożsame z Podpisanym zbiorczym zestawieniem, tj. zostanie przygotowane przez Spółkę na koniec danego miesiąca, będzie zawierać listę zrealizowanych dostaw poprzez wskazanie numerów Delivery Note, którymi posługują się Spółka oraz Kontrahent UE w celu identyfikacji poszczególnych dostaw/transportów oraz oświadczenie Kontrahenta UE, że potwierdza on dostarczenie towarów wymienionych w tym zestawieniu.

Różnicą pomiędzy Podpisanym zbiorczym zestawieniem, a omawianym Zbiorczym Zestawieniem będzie jedynie sposób jego akceptacji przez Kontrahenta UE - Podpisane zbiorcze zestawienie będzie podpisywane przez Kontrahenta UE, natomiast ww. zestawienie będzie zatwierdzane poprzez wysłanie jako odpowiedź wiadomości e-mail, w którym Kontrahent UE wskaże, ze akceptuje jego treść.

Ponownie, taki rodzaj potwierdzenia dostarczenia towarów do kontrahenta z siedzibą w innym kraju UE został również zaaprobowany przez organy podatkowe – przykładowo:

·w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2.JS) organ podatkowy wskazał, że „w przypadku nr 7, Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od przewoźnika towarów oraz zbiorczego poświadczenia odbioru przez nabywcę w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail, zawierającego m.in. odniesienie do numeru dostawy, który pozwala na powiązanie z miejscem dostawy i fakturą za towar oraz datę dostawy. (...) Podobnie jak w poprzednim wariancie, zestawienie zrealizowanych dostaw będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną. Kontrahent będzie odsyłał potwierdzenie dokonanych dostaw również drogą elektroniczną w postaci wiadomości e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail. (...) Tym samym, w ocenie Organu, opisany zestaw dokumentacji zgromadzonej w przypadku nr 7 potwierdzającej łącznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w UE pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania WDT opisanej w wariancie siódmym stawką VAT w wysokości 0%. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 7 należy zatem uznać za prawidłowe”;

·w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.1.PK), gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że „(…) będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez Kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”;

·w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza, że „(...) Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka jest w posiadaniu Dokumentów podstawowych wraz z Podpisanym zbiorczym zestawieniem lub wiadomością elektroniczną (e-mail) otrzymaną od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Spółkę ww. Zbiorcze Zestawienie (z zestawu Dokumentów uzupełniających), Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. V)Milczące potwierdzenie Kontrahenta UE

Należy również wskazać, że zestawienie, o którym mowa w punkcie III. powyżej, będzie zawierało adnotację, że w przypadku, gdy dany Kontrahent UE w określonym terminie (np. w terminie 10 dni od otrzymania tego zestawienia albo w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została zrealizowana dostawa) nie odeśle podpisanego zestawienia do Spółki lub też nie zgłosi Spółce żadnych zastrzeżeń co do jego treści, Spółka oraz Kontrahent UE uznają, iż Kontrahent UE akceptuje Zbiorcze Zestawienie i wskazany w nim stan faktyczny, tj. Kontrahent UE potwierdza dostawę towarów do lokalizacji wynikającej z dokumentów Delivery Note, ewentualnie faktur, które zostały wymienione w ww. zestawieniu.

W ocenie Wnioskodawcy, Zbiorcze Zestawienie potwierdzone przez tzw. milczącą akceptację, ma taką samą moc dowodową co Podpisane zbiorcze zestawienie lub wiadomość elektroniczna (e-mail) otrzymana od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Spółkę ww. zestawienie. Należy wskazać, że bez znaczenia pozostaje fakt, iż Kontrahenci UE nie odsyłają do Spółki wiadomości zwrotnej w zakresie potwierdzenia zestawienia dostaw Spółki w danym miesiącu – z wysyłanego zestawienia wynika jednoznaczna informacja, iż w przypadku braku odpowiedzi Kontrahenta UE w określonym terminie, Spółka oraz Kontrahent UE uznają, że Kontrahent UE akceptuje Zbiorcze Zestawienie.

Co istotne, zdaniem Spółki, w przypadku nieprawidłowości lub rozbieżności w Zbiorczym Zestawieniu, rzetelny i racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Wnioskodawcy braki w dostawie towarów, za które wystawiane są faktury, które musi następnie opłacić – dlatego też, również w interesie Kontrahentów UE jest prawidłowe dokumentowanie dostaw i kontrolowanie ich rzeczywistego przebiegu.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko znajduje uzasadnienie w praktyce organów podatkowych w zbliżonych stanach faktycznych odnoszących się do tzw. milczących potwierdzeń w WDT – przykładowo:

·w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.730.2020.2.KT) organ odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy potwierdził, że „posiadanie kopii faktury oraz zbiorczego zestawienia faktur (wraz z przewodnią wiadomością e-mail wysłaną do kontrahenta), przy pomocy którego nabywca potwierdził fakt dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w drodze tzw. milczącej akceptacji, uprawnia spółkę do stosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 17 sierpnia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.277.2020.1.ŁN) organ podatkowy wskazał, iż „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Spółkę dokumenty w Przypadku 1 obejmujące: (...) zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących WDT oraz przewodnią wiadomość e-mail do kontrahenta bez informacji zwrotnej od kontrahenta (tzw. milczący akcept) – dokonywane na rzecz danego Kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym, przy pomocy którego Nabywca potwierdza – w drodze tzw. milczącej akceptacji – fakt dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienionych w zestawieniu zawierające w szczególności dane odnoszące się do wystawionych w danym okresie faktur: numer faktury, datę wystawienia faktury oraz wartość faktury (tj. wartość dokonanej WDT, która została udokumentowana fakturą) (...) – stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.159.2020.1.MAZ) organ odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy potwierdził, że „dokumenty takie jak kopia faktury, zawierająca dane kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz list przewozowy CMR, wystawiony i podpisany przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy), oraz zbiorcze zestawienie faktur (wysłane w formie e-mail, zgodnie z ustaleniami z kontrahentem oraz informacją, która jest/będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, spółka uznaje/będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska), są wystarczającym potwierdzeniem dokonania WDT, uprawniającego do zastosowania stawki 0% VAT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.182.2017.1.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „(...) skoro, pomimo braku dokumentu przewozowego, Spółka posiada/będzie posiadała zbiorcze zestawienie potwierdzające otrzymanie towarów wyszczególnionych na fakturach w danym miesiącu (potwierdzone również poprzez tzw. milcząca akceptację – przyp. Wnioskodawcy), kopię faktur zawierającą specyfikację dostarczanego towaru, potwierdzony przez firmę transportową z chwilą załadunku towaru dokument WZ zawierający specyfikację towaru wydanego z magazynu Spółki, oraz potwierdzenie zapłaty za towar, należy uznać, że jest/będzie uprawniona do opodatkowania dostaw towarów stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów 0% stawką VAT”.

Spółka podkreśla, że zgodnie z treścią zestawienia brak odpowiedzi na przesłane Zbiorcze Zestawienie w określonym terminie oznacza jego akceptację. W konsekwencji, powyższy dokument, zdaniem Spółki, jednoznacznie poświadcza fakt otrzymania towarów przez Kontrahenta UE.

Ponadto, zgromadzona Dokumentacja podstawowa wraz z pojedynczymi Dokumentami uzupełniającymi – zdaniem Spółki – w ujęciu kompleksowym jednoznacznie potwierdza, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o VAT:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy o VAT:

Z kolei w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Według art. 13 ust. 1 ustawy o VAT:

Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy o VAT:

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem 2018/1912”. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy o VAT:

Natomiast z zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 42 ust. 4 ustawy o VAT:

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji  z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy o VAT.

Podkreślenia wymaga fakt, że obowiązujące od 1 stycznia 2020 r. rozporządzenie wykonawcze 2018/1912, w art. 45a wprowadziło domniemanie wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na mocy rozporządzenia 2018/1912, od 1 stycznia 2020 r. domniemanie to stanowi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały przemieszczone z Polski do innego kraju UE (dostawa może korzystać ze stawki 0%), jeżeli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Przy czym niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT będzie uprawniało do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podmiotem z branży motoryzacyjnej, który opracowuje i produkuje podzespoły i elementy karoserii do samochodów osobowych i ciężarowych. Posiadają Państwo swoją siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są zarejestrowani, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zarejestrowani na potrzeby VAT w innych krajach Unii Europejskiej. Jednocześnie są Państwo podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce, jako podatnik VAT-UE.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonują Państwo m.in. transakcji, w ramach których sprzedajecie Państwo swoje towary na rzecz nabywców w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „Kontrahenci UE”). Towary te są transportowane z terytorium Polski do miejsca wskazanego przez Kontrahenta UE, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Kontrahenci UE posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe dla nich państwo członkowskie i numer ten Kontrahenci UE podają Państwu w różny sposób.

Dostawy traktowane są przez Państwa jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. W większości przypadków, WDT odbywa się na warunkach ....., tj. Kontrahenci UE odbierają od Państwa towar własnym lub zleconym przez nich transportem. Niemniej, w zależności od uzgodnień biznesowych z danym Kontrahentem UE, transport może być organizowany także na innych warunkach Incoterms.

Należy podkreślić, iż wykazują i będą Państwo wykazywać dokonywane WDT w deklaracjach VAT. Ponadto, dokonywane WDT wykazują i będą Państwo wykazywać w składanych informacjach podsumowujących VAT-UE.

Wystawiają Państwo faktury dokumentujące WDT samodzielnie lub też stosowana jest procedura tzw. samofakturowania, o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

W celu zapewnienia możliwości zastosowania 0% stawki VAT dla realizowanych WDT, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gromadzą Państwo dokumenty mające na celu potwierdzić, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do Kontrahentów UE (lub miejsca wskazanego przez Kontrahentów UE) na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

Podstawowa dokumentacja gromadzona przez Państwa obejmuje:

·fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Państwa lub fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Kontrahenta UE w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w ramach tzw. samofakturowania, które zawierają m.in. Państwa dane oraz Kontrahenta UE (w tym właściwe i ważne numery VAT-UE obu podmiotów), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów (ilość sztuk i/lub wagę towarów);

·zamówienie – zazwyczaj zamówienie jest zlecone przez Kontrahenta UE w systemie zamówień elektronicznych;

·dokument dostawy (Delivery Note/Lieferschein), który zawiera m.in. nazwę/opis/kod towaru, ilość oraz wagę netto i brutto przesyłki, itp., adres dostawy oraz warunki Incoterms,

·list przewozowy CMR, podpisany przez Państwa pracownika.

Powyższe dokumenty, co do zasady, posiadają Państwo na potrzeby każdej transakcji WDT.

Dodatkowo, poza ww. dokumentami otrzymują Państwo jedną z poniższych form potwierdzania odbioru/dostarczenia towarów do wyznaczonego miejsca w innym państwie UE:

1)List przewozowy CMR, podpisany przez Państwa pracownika i przewoźnika lub kierowcę Kontrahenta UE, jeżeli transport jest organizowany własnym/wynajętym środkiem transportu Kontrahenta UE. Dokument ten nie jest jednak podpisany przez Kontrahenta UE;

2)Potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahentów UE. Po zakończeniu danego miesiąca Kontrahenci UE wysyłają do Państwa zbiorcze zestawienie wskazujące odebrane towary, które zostały dostarczone przez Państwa w ramach WDT do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Przedmiotowe potwierdzenie wskazuje dane Kontrahenta UE, Państwa dane, listę oraz ilość odebranych towarów oraz nr Delivery Note lub nr Faktury. Przedmiotowe potwierdzenie jest przygotowywane samodzielnie przez Kontrahenta UE, a następnie przesyłane w formie elektronicznej przez Kontrahenta UE do Państwa – dokumenty te nie będą zawierały własnoręcznego podpisu pracownika Kontrahenta UE.

3)Podpisane przez Kontrahenta UE zbiorcze zestawienie dostaw zrealizowanych przez Państwa w danym miesiącu, które jest przygotowywane przez Państwa na koniec danego miesiąca, a następnie wysyłane do Kontrahenta UE w celu potwierdzenia, że towary wskazane na przedmiotowej liście zostały przez niego odebrane w ustalonym miejscu – w państwie UE innym niż Polska. Podpisane zestawienie zawiera listę zrealizowanych dostaw poprzez wskazanie numerów Delivery Note, którymi posługują się Państwo oraz Kontrahent UE w celu identyfikacji poszczególnych dostaw/transportów. Podpisane zbiorcze zestawienie będzie zawierało oświadczenie Kontrahenta UE, że potwierdza on dostarczenie towarów wymienionych w tym zestawieniu. Każdy dokument Delivery Note (do którego referuje Podpisane zbiorcze zestawienie), zawiera informacje o towarach będących przedmiotem danej dostawy, jak również każdy dokument Delivery Note jest powiązany z fakturą wystawianą przez Państwa (towary wymienione w Delivery Note odpowiadają towarom wskazywanym na Państwa fakturze sprzedażowej wystawianej z tytułu WDT).

4)Wiadomość elektroniczna (e-mail) otrzymana od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Państwa zbiorcze zestawienie, o którym w pkt 3). W przesłanej wiadomości Kontrahent UE potwierdzi dostarczenie towarów wymienionych w zestawieniu przesłanym przez Państwa, przy czym potwierdzenie to będzie miało charakter zwykłej wiadomości (np. potwierdzam lub potwierdzam odbiór towarów wskazanych w przesłanym zestawieniu lub potwierdzam zrealizowanie dostaw wymienionych w zestawieniu).

5)Milczące potwierdzenie Kontrahenta UE. Zbiorcze zestawienie, o którym mowa w pkt 3), będzie zawierało adnotację, że w przypadku, gdy dany Kontrahent UE w określonym terminie (np. w terminie 10 dni od przesłania tego zestawienia albo w terminie do 10. dnia miesiąca następujące po miesiącu, w którym została zrealizowana dostawa) nie odeśle podpisanego zestawienia do Państwa lub też nie zgłosi Państwu żadnych zastrzeżeń co do jego treści, Państwo oraz Kontrahent UE uznają, iż Kontrahent UE akceptuje zbiorcze zestawienie i wskazany w nim stan faktyczny, tj. Kontrahent UE potwierdza dostawę towarów do lokalizacji wynikającej z dokumentów Delivery Note, które zostały wymienione w ww. zestawieniu.

Powyższa dokumentacja, będzie otrzymywana i archiwizowana przez Państwa co do zasady w formie elektronicznej. W niektórych tylko przypadkach będą Państwo w posiadaniu wybranych dokumentów w formie papierowej. Oznacza to, że nawet w przypadku otrzymania podpisanego zestawienia, będzie ono skanem dokumentu, który będzie zawierał podpis Kontrahenta UE.

Zapłata za towar, wysyłany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, następuje/będzie następować po jego dostarczeniu na terytorium innego państwa członkowskiego.

Mają Państwo możliwość ustalenia, której wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dotyczy zapłata dokonana przez Kontrahenta UE. Przedmiotowe powiązanie (zapłaty z daną dostawą) może być dokonywane na podstawie:

·awiza płatności otrzymywanego od Kontrahentów UE, z którego wynikają szczegóły płatności (np. numer faktury/”samofaktury”, numer Delivery Note), lub

·szczegółów danej zapłaty, widocznych w systemie bankowym lub wyciągach bankowych, na których widnieją numery faktur dokumentujących daną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, lub

·sumy otrzymanej płatności oraz wartości wynagrodzenia Spółki wynikającej z danej dostawy towarów (kwotę otrzymanej zapłaty można bowiem powiązać z kwotą wynikającą z faktury, dokumentującej daną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów).

Ponadto wykażą/będą wykazywać Państwo dostawę towarów w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadają/będą posiadać Państwo w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe oraz jedno potwierdzenie wynikające z Dokumentacji uzupełniającej.

Do transakcji będących przedmiotem wniosku nie zachodzą przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo Dokumenty podstawowe, tj.:

·fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Państwa lub fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Kontrahenta UE w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w ramach tzw. samofakturowania,

·zamówienie w systemie zamówień elektronicznych,

·dokument dostawy (Delivery Note/Lieferschein),

·list przewozowy CMR, podpisany przez Państwa pracownika,

wraz z jednym z poniższych Dokumentów uzupełniających:

·CMR z podpisem przewoźnika,

·potwierdzenie odebrania towarów przez Kontrahentów UE,

·podpisane zbiorcze zestawienie,

·wiadomość elektroniczną (e-mail) otrzymaną od Kontrahenta UE w odpowiedzi na przesłane przez Państwa zbiorcze zestawienie,

·milczące potwierdzenie Kontrahenta UE akceptujące zbiorcze zestawienie,

oraz w sytuacji, gdy – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – zapłata za towar jest/będzie dokonana przez Kontrahenta po dostarczeniu towaru na terytorium innego państwa członkowskiego i mają/będą mieli Państwo możliwość ustalenia, której wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dotyczy ta zapłata, to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów UE na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W konsekwencji, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, posiadając wyżej wymienione dokumenty, (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT i niezaistnieniu przesłanek negatywnych wynikających z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT), są/będą Państwo uprawnieni do stosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że okoliczność, czy posiadane przez Państwa dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm. – dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).