Temat interpretacji

umieszczanie na fakturach adnotacji mechanizm podzielonej płatności"

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie umieszczania na fakturach adnotacji mechanizm podzielonej płatności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie umieszczania na fakturach adnotacji mechanizm podzielonej płatności jest prawidłowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą handlową zajmującą się sprzedażą elementów hydrauliki siłowej, jak również zabudową i wyposażaniem samochodów specjalistycznych; podatnikiem VAT czynnym. W firmie Wnioskodawcy każde wydanie z magazynu dla kontrahenta dokumentowane jest fakturą VAT, która równocześnie generuje dokument WZ. Do tej pory wystawiając faktury dokumentujące sprzedaż krajową, Wnioskodawca osobno dokumentował sprzedaż towarów opodatkowanych stawką VAT 23%, a osobno sprzedaż towarów, dla których zobowiązanym do rozliczenia VAT był nabywca (odwrotne obciążenie). Zgodnie z przepisami ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2019 r. dla towarów wymienionych w załączniku nr 15 do uptu znajdzie zastosowanie stawka VAT 23%. Równocześnie przy wystawianiu faktur uwzględniających pozycje z załącznika nr 15, jeżeli wartość takiej faktury przekroczy 15.000 zł, należy wpisać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Sporadycznie Wnioskodawca zawiera z klientami pisemne umowy sprzedaży towarów. Najczęściej podstawą do wydania towaru jest zamówienie klienta składane drogą elektroniczną lub telefonicznie. Od listopada 2019 r. Wnioskodawca zamierza zachować dotychczasowy system fakturowania i osobno wystawiać faktury dla klientów, dokumentujące sprzedaż towarów z załącznika nr 15, a osobno pozostałe, niezależnie od wartości zamówienia, jak również od tego, czy w tym samym dniu byłyby wydawane dla klienta towary z załącznika 15 oraz pozostałe.

Przykłady:

1.Wartość zamówienia wynosi 30.000 zł. Wnioskodawca realizuje je w tym samym dniu i wystawia dwie faktury: jedną obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 5.000 zł i drugą na pozostały asortyment w wartości 25.000 zł. Na żadnej z nich Wnioskodawca nie umieszcza adnotacji mechanizm podzielonej płatności.

2.Wartość zamówienia wynosi 40.000 zł. Wnioskodawca realizuje go w dwóch różnych terminach i wystawia trzy faktury: jedną w pierwszym dniu obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 5.000 zł, pozostałe dwie w kolejnym dniu: pierwszą fakturę obejmującą towary z załącznika nr 15 w kwocie 12.000 zł, drugą fakturę na pozostały asortyment w wartości 23.000 zł. Na żadnej z nich Wnioskodawca nie umieszcza adnotacji mechanizm podzielonej płatności.

3.Wartość zamówienia wynosi 35.000 zł. Wnioskodawca realizuje je w tym samym dniu i wystawia dwie faktury: jedną obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 16.000 zł i drugą na pozostały asortyment w wartości 19.000 zł. Wnioskodawca umieszczamy adnotację mechanizm podzielonej płatności tylko na fakturze obejmującej towary z załącznika nr 15.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest osobne fakturowanie sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 15 uptu i osobne fakturowanie pozostałych towarów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1. Prawidłowe jest osobne fakturowanie sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 15 uptu i osobne fakturowanie pozostałych towarów, ponieważ w ustawie o VAT w dziale XI w rozdziale 1 dotyczącym faktur nie ma zapisu zakazującego takiego sposobu dokumentacji.

Ad.2. Prawidłowe jest w przykładzie nr 1 i 2 wystawianie faktur VAT bez adnotacji mechanizm podzielonej płatności, a w przykładzie nr 3 zamieszczenie tej adnotacji tylko na fakturze dokumentującej sprzedaż towarów z załącznika nr 15, co wynika z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2019 r.

Ad.3. Podstawą do określenia konieczności zamieszczania na fakturze sprzedaży adnotacji mechanizm podzielonej płatności jest wartość z faktury (większa niż 15.000 zł) a nie z zamówienia, ponieważ w art. 108a ust a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2019 r. ustawodawca odnosi się do wartości faktury, a nie wartości zamówienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Należy zwrócić uwagę na treść art. 10 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r., zgodnie z którym, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

-stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 22b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast, w myśl art. 108a ust. 1a, który obowiązuje od 1 listopada 2019 r. przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b).

Przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz zaliczka (art. 108a ust. 1c).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. art. 106e ust. 1 pkt 18a, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy faktura powinna zawierać wyrazy mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Wnioskodawca jest firmą handlową zajmującą się sprzedażą elementów hydrauliki siłowej, jak również zabudową i wyposażaniem samochodów specjalistycznych; podatnikiem VAT czynnym. W firmie Wnioskodawcy każde wydanie z magazynu dla kontrahenta dokumentowane jest fakturą VAT, która równocześnie generuje dokument WZ. Do tej pory wystawiając faktury dokumentujące sprzedaż krajową, Wnioskodawca osobno dokumentował sprzedaż towarów opodatkowanych stawką VAT 23%, a osobno sprzedaż towarów, dla których zobowiązanym do rozliczenia VAT był nabywca (odwrotne obciążenie). Zgodnie z przepisami ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2019 r. dla towarów wymienionych w załączniku nr 15 do uptu znajdzie zastosowanie stawka VAT 23%. Równocześnie przy wystawianiu faktur uwzględniających pozycje z załącznika nr 15, jeżeli wartość takiej faktury przekroczy 15.000 zł, należy wpisać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Sporadycznie Wnioskodawca zawiera z klientami pisemne umowy sprzedaży towarów. Najczęściej podstawą do wydania towaru jest zamówienie klienta składane drogą elektroniczną lub telefonicznie. Od listopada 2019 r. Wnioskodawca zamierza zachować dotychczasowy system fakturowania i osobno wystawiać faktury dla klientów, dokumentujące sprzedaż towarów z załącznika nr 15, a osobno pozostałe, niezależnie od wartości zamówienia, jak również od tego, czy w tym samym dniu byłyby wydawane dla klienta towary z załącznika 15 oraz pozostałe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że obowiązek umieszczenia na fakturze oznaczenia mechanizm podzielonej płatności nie jest czynnością samoistną lecz wiąże się z obowiązkiem zastosowania przez podatników mechanizmu podzielonej płatności do danej transakcji.

Z powołanych na wstępie przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w dodanym załączniku nr 15 do ustawy o VAT,
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prawidłowe jest osobne fakturowanie sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 15 ustawy i osobne fakturowanie pozostałych towarów.

W świetle powołanych przepisów należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby sprzedawca w ramach realizacji jednego zamówienia dokonywał odrębnego fakturowania sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 15 do ustawy oraz sprzedaży towarów spoza tego załącznika (sprzedawca może więc wystawić odrębne faktury: jedna z nich będzie odnosić się do dostawy towarów objętych załącznikiem nr 15 do ustawy, druga zaś do sprzedaży towarów spoza załącznika nr 15 do ustawy).

Odnosząc się do przedstawionych we wniosku sytuacji, należy wskazać, że istotne znaczenie dla dokonania zapłaty należności z zastosowaniem obowiązkowego MPP w opisanych we wniosku przypadkach, w których zamówienie dotyczy zarówno towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT oraz towarów spoza tego załącznika, ma wartość brutto na fakturze, a nie wartość tego zamówienia.

Zatem jeżeli wartość zamówienia wynosi 30.000 zł, a Wnioskodawca realizuje je w tym samym dniu i wystawia dwie faktury: jedną obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 5.000 zł i drugą na pozostały asortyment w wartości 25.000 zł, to na żadnej z nich Wnioskodawca nie ma obowiązku umieszczania adnotacji mechanizm podzielonej płatności.

Podobnie, jeżeli wartość zamówienia wynosi 40.000 zł, a Wnioskodawca realizuje go w dwóch różnych terminach i wystawia trzy faktury: jedną w pierwszym dniu obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 5.000 zł, pozostałe dwie w kolejnym dniu: pierwszą fakturę obejmującą towary z załącznika nr 15 w kwocie 12.000 zł, drugą fakturę na pozostały asortyment w wartości 23.000 zł, to na żadnej z nich Wnioskodawca nie ma obowiązku umieszczania adnotacji mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w sytuacji, gdy wartość zamówienia wynosi 35.000 zł, a Wnioskodawca realizuje je w tym samym dniu i wystawia dwie faktury: jedną obejmującą pozycje z zał. nr 15 w wartości 16.000 zł i drugą na pozostały asortyment w wartości 19.000 zł. Wnioskodawca obowiązany jest umieścić adnotację mechanizm podzielonej płatności tylko na fakturze obejmującej towary z załącznika nr 15.

W konsekwencji prawidłowe jest wystawianie przez Wnioskodawcę faktur bez adnotacji: mechanizm podzielonej płatności w przykładach opisanych w punkcie 1 i 2 oraz w przykładzie nr 3 zamieszczenie ww. adnotacji tylko na fakturze dokumentującej sprzedaż towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT.

Odnosząc się do pytania oznaczonego nr 3, należy wskazać, że określony w ustawie limit 15 tysięcy zł dotyczy kwoty brutto wykazanej w fakturze. Zatem podstawą do określenia konieczności zamieszczania na fakturze sprzedaży adnotacji mechanizm podzielonej płatności jest wartość z faktury (większa niż 15.000 zł), a nie wartość z zamówienia.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawca jest prawidłowe.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja odnosi się do sytuacji, gdy wszystkie czynności (tj. dostawa towaru, faktury) miały miejsce po dniu 31 października 2019 r.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej