Prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sporządzaniu wniosków o dofinansowanie oraz zarządzaniu projektami dotacyjnymi finansowanymi w ramach środków publicznych i prywatnych, w zakresie kultury i edukacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w prowadzonej działalności gospodarczej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 2 września 2021 r. prowadzi działalność gospodarczą. Od 1 lutego 2022 r. Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług zaliczanych do podklasy PKD 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”.

Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W roku 2021 wartość Jego sprzedaży nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Również w roku 2022 wartość ta nie przekroczy podanej kwoty.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach podklasy PKD 70.22.Z będą dotyczyły sporządzania wniosków o dofinansowania oraz zarządzania projektami dotacyjnymi finansowanymi w ramach środków publicznych i prywatnych, w zakresie kultury i edukacji. Świadczone usługi będą obejmować w szczególności:

‒przygotowanie wniosków konkursowych,

‒nadzór merytoryczny nad realizacja zadań,

‒dobór kadry projektów,

‒zarządzanie podziałem obowiązków w ramach projektów,

‒nadzór nad wykonywaniem zadań przez podwykonawców,

‒bieżący kontakt z beneficjentami, grantodawcami i instytucjami spółpracującymi,

‒kontrola wydatków w ramach projektów,

‒reprezentowanie projektów na zewnątrz,

‒prowadzenie dokumentacji projektów,

‒promocja projektów,

‒obsługa stron internetowych i social media projektów,

‒przygotowywanie sprawozdań i rozliczeń,

‒rozwiązywanie bieżących problemów.

Powyższe usługi zostały ujęte w podklasie PKD 70.22.Z, która obejmuje usługi doradztwa.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą usługami doradztwa, a jedynie będą stanowić bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć innych usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy jako osoba prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z podanym wyżej zakresem działalności?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi, sklasyfikowane w podklasie PKD 70.22.Z, nie są usługami doradztwa, a jedynie stanowią bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek. W ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Niego nie powinny podlegać opodatkowaniu od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy:

podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy:

jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

  - wyrobów tytoniowych,

  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

    c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43  ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak wynika z ww. art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwo. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pod pojęciem „doradca” należy rozumieć „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności z ww. zwolnienia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, niebędący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, od 2 września 2021 r. prowadzi działalność gospodarczą, a od 1 lutego 2022 r. rozpocznie świadczenie usług zaliczanych do podklasy PKD 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”, jednak niebędących usługami doradztwa. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć innych usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w prowadzonej działalności gospodarczej, w przypadku świadczenia usług opisanych we wniosku.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Jak wskazał Wnioskodawca, świadczone przez Niego usługi, pomimo zaliczenia ich do ww. podklasy PKD obejmującej m.in. pozostałe doradztwo, nie będą usługami doradztwa, a konkretnie będą dotyczyły sporządzania wniosków o dofinansowania oraz zarządzania projektami dotacyjnymi finansowanymi w ramach środków publicznych i prywatnych, w zakresie kultury i edukacji. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą stanowić bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy usług doradztwa oraz nie wykonuje i nie zamierza wykonywać innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę, obejmująca czynności wymienione we wniosku, nie została wyłączona ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o art. 113 ust. 13 ustawy.

Warunkiem, jaki Wnioskodawca musi spełnić, aby móc korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, jest wartość dokonywanej przez Niego sprzedaży, która nie może przekroczyć łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku).

Odnosząc się ponownie do treści wniosku, zauważyć należy, że Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą, niebędący czynnym podatnikiem podatku VAT, osiągnął w poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży, która nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Również w roku bieżącym, jak wskazał Wnioskodawca, wartość ta nie przekroczy podanej kwoty. Tym samym, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy przy prowadzeniu działalności gospodarczej, świadcząc opisane we wniosku usługi.

Zaznaczyć ponadto należy, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, wartość sprzedaży w trakcie roku 2022 (odpowiednio w latach następnych) przekroczy kwotę 200.000 zł (bez kwoty podatku), Wnioskodawca utraci prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust.  1 ustawy. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.

Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).