Temat interpretacji

Zastosowanie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej dla usług w zakresie transportu pasażerskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 9 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.459.2020.1.MT (doręczone Stronie w dniu 14 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług dotyczącej zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej dla usług w zakresie:

• komunikacji miejskiej rozkładowej - jest prawidłowe,
  

• transportu pasażerskiego obsługującego imprezy okolicznościowe typu pogrzeby, wesela jest nieprawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej dla usług w zakresie transportu pasażerskiego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.459.2020.1.MT (skutecznie doręczone Stronie w dniu 14 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

() Sp. z o.o. w () jest jednoosobową spółką prawa handlowego utworzoną przez miasto (), z jego 100% udziałem. Zgodnie z wpisem KRS nr () Spółka świadczy usługi w zakresie regularnej komunikacji miejskiej tylko na obszarze Miasta () PKD 49.31.Z - transport lądowy, miejski i podmiejski. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. () Sp. z o.o. świadczy usługi komunikacji miejskiej, z tytułu której otrzymuje 100% odpłatności według ustalonych cen. Ceny za bilety zostały ustalone administracyjnie przez gminę miejską () Spółka realizuje swoje zadania na podstawie umowy wykonawczej zawartej z Miastem () nr () z dnia 28 grudnia 2017 r. Ceny biletów dla pasażerów w tym uprawnienia dla pasażerów do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów autobusami Spółki ustalone są Uchwałą nr () Rady Miasta () z dnia 30 grudnia 2019 roku. Spółka do sprzedaży biletów korzysta z kas fiskalnych, które znajdują się w każdym autobusie. Kasy fiskalne są specjalnie przystosowane do tego rodzaju działalności. Systematycznie kończy się czas użytkowania kas i niezbędna jest ich sukcesywna wymiana. Wymiana tego rodzaju kas jest ogromnym wydatkiem dla spółki.

W piśmie uzupełniającym z dnia 17 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Świadczone przez Niego usługi komunikacji miejskiej mieszczą się pod symbolem PKWiU 49.31.21.0 Transport drogowy pasażerski rozkładowy miejski i podmiejski. () Sp. z o.o. będzie dokonywało sprzedaży usług w zakresie komunikacji miejskiej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Usługi w zakresie transportu pasażerskiego miejskiego () to:

• 98% - usługi w zakresie komunikacji miejskiej rozkładowej,

• 2% - usługi w zakresie transportu pasażerskiego obsługującego imprezy okolicznościowe typu pogrzeby, wesela.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Zdaniem Wnioskodawcy, () Sp. z o.o. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. Czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania znajdują się w załączniku do powyższego rozporządzenia.

Pod pozycją 15 znajdują się czynności objęte PKWiU 49.31.Z, czyli pozostały transport lądowy, pasażerski, miejski i podmiejski - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę Miasta Stołecznego Warszawy) lub związek komunalny.

() Sp. z o.o. w () spełnia wszystkie wymogi zawarte w tym punkcie:

• świadczy usługi wyłącznie na terenie jednego miasta,
• są to usługi świadczone według ustalonego rozkładu zatwierdzonego przez Urząd Miasta,
• ceny za bilety są to ceny ustalone odgórnie przez Radę Miasta ().

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej dla usług komunikacji miejskiej rozkładowej oraz jest nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej dla usług transportu pasażerskiego obsługującego imprezy okolicznościowe typu pogrzeby, wesela.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W części I załącznika do rozporządzenia w poz. 15 znajdują się jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 49.31.2 jako Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny.

Natomiast w poz. 16 ww. załącznika do rozporządzenia znajdują się czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 49.39.1 jako Transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzymiastowy i specjalizowany dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny.

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową spółką prawa handlowego utworzoną przez Miasto, z jego100% udziałem. Spółka świadczy usługi w zakresie regularnej komunikacji miejskiej tylko na obszarze Miasta. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca świadczy usługi komunikacji miejskiej, z tytułu której otrzymuje 100% odpłatności według ustalonych cen. Ceny za bilety zostały ustalone administracyjnie przez gminę miejską (). Spółka realizuje swoje zadania na podstawie umowy wykonawczej zawartej z Miastem, a ceny biletów dla pasażerów w tym uprawnienia dla pasażerów do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów autobusami Spółki ustalone są Uchwałą Rady Miasta. Spółka do sprzedaży biletów korzysta z kas fiskalnych, które znajdują się w każdym autobusie. Kasy fiskalne są specjalnie przystosowane do tego rodzaju działalności. Systematycznie kończy się czas użytkowania kas i niezbędna jest ich sukcesywna wymiana. Świadczone przez Niego usługi w zakresie komunikacji miejskiej mieszczą się pod PKWiU 49.31.21.0 - Transport drogowy pasażerski rozkładowy miejski i podmiejski. () Sp. z o.o. będzie dokonywało sprzedaży usług w zakresie komunikacji miejskiej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Wnioskodawca świadczy również usługi w zakresie transportu pasażerskiego obsługującego imprezy okolicznościowe typu pogrzeby, wesela.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy świadczone przez Niego usługi w zakresie transportu pasażerskiego mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle ww. przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie komunikacji miejskiej sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 49.31.21.0, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) są usługami wymienionymi w poz. 15 załącznika do ww. rozporządzenia. Wnioskodawca wskazał, że świadczenia ww. usług będzie dokonywał na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Ww. usługi w zakresie komunikacji miejskiej będą świadczone wyłącznie na terenie jednego miasta, według ustalonego rozkładu zatwierdzonego przez urząd miasta, a ceny biletów będą ustalone odgórnie przez radę miasta.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie komunikacji miejskiej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 15 załącznika do tego rozporządzenia.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące tej części wniosku należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca wskazał również, że 2% wykonywanych przez Niego usług w zakresie transportu pasażerskiego stanowi transport obsługujący imprezy okolicznościowe typu pogrzeby, wesela. Należy stwierdzić, że tego typu usługi transportowe nie zostały uwzględnione w poz. 15 ani w poz. 16 załącznika do rozporządzenia, w których zostały wymienione usługi dotyczące wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich. Transport obsługujący imprezy okolicznościowe stanowi usługę przewozów pasażerskich wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia, które to usługi zostały bezwzględnie wyłączone z możliwości stosowania zwolnień z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej na podstawie § 2 i § 3 rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na to, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie transportu pasażerskiego obsługującego imprezy okolicznościowe stanowią usługi przewozów pasażerskich komunikacji samochodowej, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, to Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać przy sprzedaży tych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące tej części wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej