Zwolnienie z opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanej drogami wewnętrznymi i ciągami pieszymi. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.289.2022.1.JS

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.289.2022.1.JS

Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanej drogami wewnętrznymi i ciągami pieszymi.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanej drogami wewnętrznymi i ciągami pieszymi. Uzupełnili go Państwo pismem z 30 maja 2022 r. (wpływ 7 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miejska (dalej: „Gmina”, lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Część z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, część zaś czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności prawnych.

Gmina planuje wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki Towarzystwo Budownictwa Społecznego, NIP …, nr KRS … (w której Gmina posiada 100% udziałów) w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanej (w części) drogami wewnętrznymi o nawierzchni z kostki betonowej i ciągami pieszymi o łącznej szacunkowej powierzchni ok. 1200 m2. W zamian Gmina obejmie udziały wynikające z podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce.

Przedmiotem aportu będzie część obecnej działki nr ewid. 1 obręb …, o powierzchni 3.0595 ha, o nr Księgi Wieczystej …, przy czym obecnie zlecono podział nieruchomości celem wyodrębnienia nowej działki obejmującej tereny przeznaczone do wniesienia aportem do ww. Spółki. Zabudowa nieruchomości mającej być przedmiotem aportu, obejmuje ok. 9,5% całkowitej powierzchni działki, tj. ok. 1.200 m2. Zgodnie z projektem podziału nieruchomości w granicach działki nr 1 na dwie kolejne działki gruntu - nieruchomość będąca przedmiotem aportu będzie posiadała powierzchnię ok. 12.650 m2 (tj. 1.2650 ha).

Nieruchomość, będąca przedmiotem aportu, oznaczona jest w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (Uchwała Nr … Rady Miejskiej z dnia 29 czerwca 2010 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedli mieszkaniowych …), symbolem: … o ustalonym przeznaczeniu podstawowym: a) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna; zabudowa usługowa (w tym m.in. pasaż usługowo - handlowy, klub środowiskowy), oraz uzupełniającym: drogi wewnętrzne; infrastruktura techniczna; parkingi i garaże; infrastruktura sportowo-rekreacyjna. Nieruchomość planowana jako aport oznaczona jest jako użytek: B - tereny mieszkaniowe.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że przez teren nieruchomości planowanej do wniesienia jako aport przebiegają sieci infrastruktury przesyłowej niebędące częściami składowymi nieruchomości, a będące własnością podmiotów trzecich, które w świetle prawa budowlanego powinny być kwalifikowane jako budowle. Z perspektywy prawnej zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) takie instalacje nie są traktowane jako część składowa gruntu, ponieważ należą do przedsiębiorstwa przesyłowego. W konsekwencji, takie instalacje nie będą przedmiotem planowanej transakcji. Nieruchomość, która docelowo będzie stanowiła aport do ww. spółki powstała po szeregu łączeń i podziałów, m.in. podziału działek nr 2, 3, 4 na m.in. działki 5, 6, które wraz z działką nr 7 zostały połączone w działkę nr 8. Natomiast działka nr 8 została podzielona na działki 8/1, 1, 8/3. Obecnie trwa procedura związana z podziałem działki 1 na dwie kolejne działki o numerach 8/4 i 8/5, które będą obejmować:

-(8/4) nieruchomość zabudowaną między innymi dwoma budynkami wielorodzinnymi wraz z drogami wewnętrznymi, niestanowiąca przedmiotu niniejszego wniosku,

-(8/5) nieruchomość gruntową, zabudowaną w części ciągami pieszymi i drogą wewnętrzną - będącą przedmiotem przyszłego aportu.

Powyższe ciągi komunikacyjne zostały wybudowane między innymi w ramach zadania inwestycyjnego Gminy pod nazwą: „…” oraz inwestycji pod nazwą: „…”.

W dniu 13.02.2015 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w … wydał decyzję warunkową pozwolenia na użytkowanie między innymi w zakresie wybudowanych ciągów dróg wewnętrznych (Decyzja z dnia 13.02.2015 r. nr … - znak sprawy … uzupełnioną informacją pokontrolną z dnia 26.01.2016 r. - znak sprawy …, która to stanowiła potwierdzenie wykonania zaleceń zawartych w Decyzji nr …, a co za tym idzie zostało stwierdzone obowiązywanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Gmina Miejska w dniu 26.10.2015 r. na podstawie dokumentu OT nr … (przyjęcia środka trwałego) przyjęła na stan opisane w Załączniku nr 1 do ww. OT nawierzchnie dróg wewnętrznych.

Mając na uwadze powyższe Gmina rozpoczęła użytkowanie na własne potrzeby ww. wykonanych robót budowlanych najpóźniej z dniem 26.01.2016 r., a co z tym związane najpóźniej w tej dacie rozpoczęto użytkowanie na potrzeby własne Gminy budowli lub jej części po ich wybudowaniu, zatem zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług doszło do pierwszego zasiedlenia, rozumianego jako rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne po ich wybudowaniu. Gmina od dnia 26.01.2016 r. nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. budowli (drogi wewnętrznej oraz ciągów pieszo - jezdnych). Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy (nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług).

Gmina oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno- skarbowej, oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Pytanie

Czy w przypadku wniesienia przez Gminę Miejską aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki Towarzystwo Budownictwa Społecznego (w której Gmina Miejska posiada 100% udziałów) w postaci prawa własności nieruchomości, o pow. szacunkowej 12.650 m2, zabudowanej (w części) drogami wewnętrznymi o nawierzchni z kostki betonowej i ciągami pieszymi o łącznej szacunkowej powierzchni ok. 1.200 m2 (tj. ok. 9,5% całkowitej powierzchni przedmiotowej działki gruntu) będzie miało zastosowanie ustawowe zwolnienie z podatku VAT - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, w zw. z art. 2 pkt 14 lit. a oraz art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Gminę aportu w postaci własności nieruchomości gruntowej o pow. 12.650 m2, w części zabudowanej drogami wewnętrznymi i ciągami pieszymi o pow. 1.200 m2 (tj. ok. 9,5% powierzchni działki gruntu), będzie stanowiło dostawę towarów, przy czym w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 lit. a, oraz art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT).

Aport (wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki) nie jest samoistną czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Może jednak spełniać kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług. Opodatkowanie aportu zależy zatem od jego przedmiotu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność (transakcja) polegająca na odpłatnej dostawie towarów i odpłatnym świadczeniu usług na terytorium kraju. Ponadto w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT określono, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Opodatkowaniu VAT podlegają wyłącznie czynności (transakcje) dokonywane przez podatników VAT. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustalając, czy jednostka samorządu terytorialnego występuje w danym przypadku w charakterze podatnika VAT, należy uwzględnić treść art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, w którym zastrzeżono, że za podatników VAT nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których jednostki te zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Gminy, wniesienie aportem do Spółki nieruchomości, w każdym z przypadków omówionych w stanie faktycznym, będzie stanowić opodatkowaną dostawę towarów. Dostawa będzie odpłatna z uwagi na fakt, iż w zamian za wniesienie wkładu w postaci nieruchomości, Gmina otrzyma udziały w Spółce (stanowiące świadczenie wzajemne - cenę).

Okoliczność, iż aport stanowić będzie, w przypadku opisanego powyżej stanu faktycznego, opodatkowaną dostawę towarów, nie oznacza jednak automatycznie zastosowania stawki podstawowej. W grę może wchodzić bowiem również zwolnienie w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Następnie, art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definiuje pierwsze zasiedlenie - przez które należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na mocy zaś art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli i ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyłącza się wartości gruntu.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia budowli. W praktyce, przyjmuje się powszechnie w stanowiskach organów podatkowych i orzecznictwie, iż należy posiłkować się definicjami wskazanymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. 2020 poz. 1333). Na mocy art. 3 pkt 1 ustawy Prawo Budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo Budowlane.

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a cyt. ustawy).

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 tejże ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. W konsekwencji wniesienie przez Wnioskodawcę aportem do Spółki opisanej we wniosku nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, a Gmina w tej sytuacji nie będzie korzystała z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, lecz wystąpi jako podatnik zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Gmina, od czasu zakończenia budowy drogi wewnętrznej i ciągów pieszych, nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla wniesienia w formie aportu ww. nieruchomości do Spółki. Droga wewnętrzna oraz ciągi piesze, będące przedmiotem aportu zostały wybudowane przez Wnioskodawcę, a następnie od 2016 r. użytkowane na własne potrzeby Gminy. Z uwagi na powyższe wskazać należy, że planowany aport opisanej nieruchomości nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Jak wynika z opisu sprawy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a aportem upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto, co istotne w sprawie Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budowli składających się na nieruchomość w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyłby 30% wartości początkowej tych nieruchomości. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy wniesienie do Spółki przedmiotowej nieruchomości w formie aportu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu, na którym znajdują się ww. budowle będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie tych samych przepisów co zbycie budowli. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem przy dostawie nieruchomości zabudowanej istotnym jest ustalenie statusu podatkowego budynków lub budowli posadowionych na takiej nieruchomości, gdyż stawka podatku właściwa dla dostawy budowli ma zastosowanie również do gruntu, na którym budowla jest posadowiona.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że mamy do czynienia z dostawą samego gruntu, dlatego że, w przypadku zbycia działki, na której posadowiona jest droga wewnętrzna i ciągi piesze, nie mamy do czynienia ze zbyciem samego gruntu lecz nieruchomości zabudowanej. Należy zatem stosować tutaj zasady opodatkowania przewidziane dla gruntu zabudowanego a nie samej działki, dla której obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje budowlane przeznaczenie bądź dla którego wydano decyzję o warunkach zabudowy. Reasumując, przy zwolnieniu z VAT w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, natomiast zasadnym jest zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 tejże ustawy.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydanych w podobnych sprawach interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 lipca 2019 r., sygn. akt 0115-KDIT1-2.4012.293.2019.2.RS oraz z dnia 22 listopada 2019 r., sygn. akt 0115-KDIT1-3.4012.626.2019.2.AC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie informuję, że aktualny publikator ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane to: Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.