Temat interpretacji

niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 1 i 2 będących we współwłasności małżeńskiej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 1 i 2 będących we współwłasności małżeńskiej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 1 i 2 będących we współwłasności małżeńskiej.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana ...

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Panią ...

przedstawiono następujący stan faktyczny:

... (dalej: Wnioskodawca 1) jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność rolniczą w miejscowości .... W związku z wykonywaniem przedmiotowej działalności Wnioskodawca 1 posiada status rolnika ryczałtowego.

W 1988 roku Wnioskodawca 1, w ramach umowy przekazania gospodarstwa rolnego nabył od rodziców dwie działki orne (zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym dla ww. działek w tamtym okresie grunty te przeznaczone były pod uprawy rolne) położone w obrębie ... ... oznaczone odpowiednio jako:

• działka 3 o powierzchni ... ha dla której prowadzona jest księga wieczysta numer ... (dalej: Działka 1) oraz

• działka 4 o powierzchni ... ha dla której prowadzona jest księga wieczysta numer ... (dalej: Działka 2).

przy czym tylko jedna z tych działek (Działa 2) była częściowo zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem inwentarsko-składowym, budynkiem gospodarczym i dwiema szopami.

Ww. umowie przekazania gospodarstwa rolnego przewidziano służebność działki na rzecz rodziców.

Mając na uwadze stan cywilny Wnioskodawcy 1, ww. działki weszły do majątku wspólnego Wnioskodawcy 1 i jego małżonki - ... (dalej: Wnioskodawca 2: Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 dalej będą określani łącznie jako Wnioskodawcy) stanowiąc przedmiot własności objęty wspólnością ustawową majątkową małżeńską Wnioskodawców. W konsekwencji, Wnioskodawcy stali się łącznie właścicielami nieruchomości o łącznej powierzchni ... ha, które uprzednio wykorzystywali rodzice Wnioskodawcy 1 dla celów prowadzenia działalności rolniczej.

Po nabyciu prawa własności gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawców, prowadzili i nadal prowadzą działalność rolniczą.

Okoliczności sprzedaży działek

Mając na uwadze dogodną lokalizację (bliskość do autostrady ... oraz położenie w części kraju) ... Spółka Jawna mająca siedzibę we ... (dalej: Nabywca) podjęło decyzje o zakupie gruntów dla dalszego rozwoju firmy.

W ramach procesu wyszukiwania dogodnej lokalizacji Nabywca przeanalizował i pozytywnie rozpatrzył możliwość zainwestowania w grunty w ... (czego potwierdzeniem jest późniejsze nabycie nieruchomości od Wnioskodawców i rozpoczęcie w 2017 roku prac budowlanych nowej hali produkcyjnej z częścią magazynową oraz biurowo-socjalną przez Nabywcę).

Nabywca uzyskał wszelkie informacje związane z powierzchnią gruntów, lokalizacją, a także informacje dotyczące właścicieli interesujących go gruntów bezpośrednio w Urzędzie Miasta i Gminy ....

W tym miejscu podkreślić należy, iż Wnioskodawcy nigdy nie rozważali sprzedaży działek ani nie podejmowali żadnych kroków w tym zakresie. Kontakty z Nabywcą i spotkania odbyły się z inicjatywy Nabywcy i Urzędu Miejskiego w ... i koordynowane były przez pracowników Wydziału Spraw Obywatelskich i Promocji oraz samego Burmistrza .... Wnioskodawcy włączeni zostali do transakcji dopiero na etapie złożenia oferty kupna preferowanych ze względu na położenie gruntów.

Mając na uwadze specyficzne oczekiwania Nabywcy w zakresie lokalizacji, kształtu i wielkości gruntu (około ha) na którym planował inwestycję, Nabywca przedstawił swoją ofertę oraz precyzyjne oczekiwania do nabycia działki.

Zgodnie z oczekiwaniami Nabywcy:

• szerokość działki wynosić powinna ok. metrów zaś długość ok. metrów;

• działka powinna być zlokalizowana wzdłuż drogi gminnej (na długości ok. metrów).

Pomimo wstępnego braku zainteresowania zbywaniem gruntów przez Wnioskodawców, mając na uwadze atrakcyjność oferty złożonej przez Nabywcę, Wnioskodawcy, w celu poprawy warunków bytowych, podjęli decyzję o kontynuowaniu rozmów z Nabywcą.

Jednocześnie, z uwagi na zainteresowanie Nabywcy wyłącznie gruntami zlokalizowanymi wzdłuż drogi gminnej, Nabywca przedstawił propozycję podziału 2 działek należących do Wnioskodawców wyznaczając na mapie oczekiwane granice gruntu, które spełniać będą jego specyficzne wymagania.

Opis przedmiotu sprzedaży

Mając na uwadze cenę zaproponowaną przez Nabywcę, 2016 roku Wnioskodawcy podpisali umowę przedwstępną sprzedaży, która przewidywała podpisanie umowy właściwej po przeprowadzeniu stosownego podziału działek w sposób oczekiwany przez Nabywcę, tj. o kształcie i powierzchni jaka odpowiadała jego wytycznym oraz wymogom pod budowę nowej hali produkcyjnej. W konsekwencji powyższego, jako że warunkiem sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawców był odpowiedni podział działki, Wnioskodawcy dokonali podziału geodezyjnego posiadanych dwóch działek ornych mając na uwadze, iż z jednej strony Wnioskodawcy nie byli zainteresowani zbywaniu wszystkich gruntów wykorzystywanych przez niego na cele rolnicze zaś Nabywca nie był zainteresowany kupnem całej powierzchni działki, która wynosiła ok ha (interesował go tylko grunt przylegający do drogi gminnej na długości ok metrów).

Działki zostały wydzielone zgodnie z oczekiwaniem Nabywcy dwie części, tj. na część znajdującą się przy drodze gminnej oraz pozostałą, do której nie ma dojazdu od drogi. Powyższy podział został zatwierdzony w decyzjach wydanych w dniu 2016 r. przez Burmistrza ... zgodnie z którymi, w wyniku podziału powstały następujące działki:

• działka 5 o powierzchni ha oraz działka 1 o powierzchni ha - uprzednio stanowiąca Działkę 1 oraz

• działka 6 o powierzchni ha oraz działka 2 o powierzchni ha - uprzednio stanowiąca Działkę 2.

W wyniku podziału działki 1 oraz 2 (dalej łącznie określanej jako Grunty) utworzyły powierzchnię ok ha o kształcie i położeniu preferowanym przez Nabywcę.

Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż dokonany podział gruntów determinowany był wyłącznie otrzymaną atrakcyjną ofertą przedstawioną przez Nabywcę. Podział nigdy wcześniej nie był rozważany przez Wnioskodawców jako rolników niezainteresowanych zbywaniem swoich nieruchomości.

Koszty podziału działek poniósł Nabywca, który zarejestrowany był (i nadal jest) jako czynny podatnik VAT.

Grunty będące przedmiotem transakcji sprzedaży w ewidencji gruntów i budynków oznaczone były jako grunty orne zaś teren, na którym się znajdowały położony był na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonego w 2011 r. (Uchwała Rady Miejskiej nr z dnia 2011 r.), wskazującego przeznaczenie pod zabudowę produkcyjna - usługową (obiekty produkcyjne, składy i magazyny).

Wskazać należy, iż Wnioskodawcy nigdy nie wnioskowali o objęcie przedmiotowych nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. Plan ten został uchwalony z inicjatywy Rady Miejskiej w ... i objął znaczne obszary w miejscowościach ..., i na długo (ponad 5 lat) przed transakcją sprzedaży na rzecz Nabywcy.

Grunty nie były zabudowane budynkami ani nie posiadały żadnych naniesień (elementy zabudowy stanowiącej część gospodarstwa rolnego Wnioskodawców zlokalizowane były na pozostałej części działki). Ponadto, przedmiotowe Grunty nie posiadały elementów uzbrojenia terenu, w szczególności nie posiadają przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, gazowej, opadowej czy też przyłączy energetycznych.

Działalność Wnioskodawców

Grunty będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane przez Wnioskodawców w celu realizowania innej działalności niż działalność rolnicza, w szczególności nie były one przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Nie nastąpiło wydzielenie dróg wewnętrznych.

Działki te jako grunty rolne wykorzystywane były przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej działalności rolniczej.

Tym samym, w odniesieniu do przedmiotowych Gruntów, Wnioskodawcy nie podejmowali oraz nie zamierzali podejmować żadnych działań mających na celu zwiększenie ich atrakcyjności dla potencjalnych nabywców. W szczególności, Wnioskodawcy:

• nie zamierzali dokonać ich dzielenia jak również nie zamierzali i nie dokonali grodzenia czy uzbrojenia tego terenu;

• nie występowali również o pozwolenie na budowę na przedmiotowych działkach;

• nie występowali w opracowanie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania terenu;

• nie występowali o decyzje o warunkach zabudowy terenu.

Co więcej, Wnioskodawcy:

• nie podejmowali aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. nie reklamował działek poprzez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie i Internecie;

• nie korzystali także z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości będących przedmiotem niniejszego wniosku;

• nie udzielali żadnych pełnomocnictw Nabywcy w związku z przedmiotem sprzedaży.

Końcowo, Wnioskodawcy pragną nadmienić, iż:

• sprzedaż Gruntów nie wpłynęła na sposób wykorzystywania pozostałych gruntów. Działki pozostające we własności Wnioskodawców nadal wykorzystywane były w ramach prowadzonej działalności rolniczej. W porównaniu do stanu sprzed sprzedaży działalność ta prowadzona była na powierzchni ok. ha (z pierwotnych ha).

• środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży Gruntów opisanych powyżej sprawiły, iż Wnioskodawcy poprawili jedynie swoje (i swojej rodziny) warunki bytowe umożliwiając jednocześnie kontynuowanie działalności rolniczej,

• przed dniem opisanej powyżej transakcji sprzedaży Gruntów Wnioskodawcy nie dokonywali sprzedaży nieruchomości będących ich własnością. Jedynymi transakcjami związanymi z posiadanymi przez Wnioskodawców gruntami były przeprowadzone wywłaszczenia i wykupy dokonane w związku z budową autostrady ... (w szczególności w związku z wydzieleniem terenu na potrzeby pasa drogowego) oraz budowy drogi publicznej (gminnej), które miały miejsce odpowiednio w 2007 i 2014 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym, Wnioskodawcy zwracają się z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy dostawa Gruntów (tj. działek o nr 1 i 2) powinna podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Zainteresowanych:

Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż dostawa Gruntów (tj. działek o nr 1 i 2) nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pomimo tego, że warunek występowania przez osobę dokonującą dostawy towarów w charakterze podatnika VAT nie został sformułowany w treści przepisów ustawy o VAT określających zakres opodatkowania tym podatkiem, warunek ten uznaje się za dorozumiany, co wynika z praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądowo-administracyjnego. W konsekwencji, opodatkowaniu VAT nie podlega każda odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, ale tylko taka, która dokonywana jest przez podatnika działającego w takim charakterze.

W konsekwencji, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

• czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz

• czynność powinna być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT bądź działa w takim charakterze.

Dostawa nieruchomości jako dostawa towarów

Mając powyższe na uwadze, dostawa działek opisaną w stanie faktycznym należy zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Przedmiotem sprzedaży była bowiem nieruchomość, która spełnia definicję towarów, zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą, towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Ponadto, w wyniku tej transakcji prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel zostało przeniesione z Wnioskodawcy na nabywcę w zamian za uzgodnione wynagrodzenie.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w celu określenia czy czynności wskazane w opisie stanu faktycznego powinny podlegać opodatkowaniu VAT, kluczowe jest określenie czy dokonując tych transakcji Wnioskodawcy działali w charakterze podatnika VAT.

Wnioskodawcy jako osoby fizyczne niebędące podatnikiem VAT

Zgodnie z art. 15 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazane powyżej definicje podatnika oraz działalności gospodarczej przewidują, iż dla uznania określonych działań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Dodatkowo, definicje te wskazują, że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT wystąpi w szczególności w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, ze aby dana czynność podlega opodatkowaniu VAT powinna być ona dokonana przez podmiot posiadający status podatnika VAT, który to w ramach danej transakcji działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z utrwaloną praktyką znajdującą odzwierciedlenie w bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w stanowiskach organów podatkowych odzwierciedlonych w interpretacjach podatkowych, o działaniu w charakterze podatnika VAT, w przypadku sprzedawcy gruntu, można mówić wtedy, gdy aktywnie i w sposób ciągły angażuje się on w transakcje poprzez podejmowanie działań takich jak: (i) angażowanie środków finansowych i ponoszenie wydatków mających na celu zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu posiadanych nieruchomości czy podejmowanie wysiłków i ponoszenie wydatków o charakterze inwestycyjnym mających na celu zwiększenie atrakcyjności danego gruntu.

Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż kwestia występowania w charakterze podatnika VAT przez osobę fizyczną, mającą status rolnika ryczałtowego i dokonującą dostawy działek była przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej. TSUE). Przykładowo, w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 Jarosław Słaby i C-181/10 Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć, TSUE orzekł, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jednocześnie, TSUE wskazał na różnicę między sytuacją, w której dochodzi do zwykłego rozporządzania prawem własności a sytuacją w której gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z kolei w wyroku z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht, TSUE stanął na stanowisku, iż majątek prywatny - to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z orzeczenia tego wynika, że dla uznania, iż nieruchomość stanowi dla podatnika majątek osobisty, musi on w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania chociażby części nieruchomości w ramach majątku osobistego (przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych).

Mając na uwadze powyższe orzeczenia, w ocenie Wnioskodawcy, w celu ustalenia czy Wnioskodawcy dokonując dostawy działek opisanych w stanie faktycznym występowali w charakterze podatnika VAT, należy przede wszystkim zbadać, czy w związku z dokonaniem sprzedaży gruntu podejmował on aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców oraz usługodawców, czy też sprzedaż ta nastąpiła wyłącznie w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Działania Wnioskodawców jako czynności mieszczące się w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, sprzedaż gruntów przez Wnioskodawców nastąpiła wyłącznie w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawców. Grunty te nabyte zostały bowiem w ramach umowy przekazania gospodarstwa rolnego w celu prowadzenia przez Wnioskodawców gospodarstwa rolnego (nie podatnika VAT). Od samego początku Wnioskodawcy planowali ani faktycznie wykorzystywali wskazanych gruntów w ramach działalności rolniczej jednocześnie nie podejmując żadnych działań o charakterze inwestycyjnym, których celem miałaby być ich sprzedaż z zyskiem. W szczególności, zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych działań w stosunku do gruntów, które mogłyby świadczyć o ich wykorzystaniu w celach innych niż działalność rolnicza.

W świetle powyższego oraz okoliczności przedstawionych w stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawców należy uznać, iż w niniejszej sprawie brak jest przesłanek wskazujących, by działania podejmowane przez Wnioskodawców w odniesieniu do gruntów będących przedmiotem sprzedaży wykraczały poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Działania Wnioskodawców jako czynności o niezorganizowanym charakterze

Wnioskodawcy pragną wskazać, iż w stosunku do zbytych gruntów nie były podejmowane żadne dodatkowe działania poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia prowadzonego na tych gruntach gospodarstwa rolnego. Działki te działki nie były nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawcy nie ponosili nakładów inwestycyjnych mających na celu zwiększenie ich wartości rynkowej. Ponadto grunty te nie były ani przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy ani żadnej umowy o podobnym charakterze. Podział działek jaki został dokonany determinowany był jedynie chęcią sprostania przypadkowej ofercie złożonej przez Nabywcę i nie miał na celu optymalizacji zysków ze sprzedaży a jedynie dopasowanie się oczekiwań Nabywcy, który sam się zgłosił do Wnioskodawców.

Podkreślenia wymaga fakt, iż Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych czynności, które miałyby na celu zwiększenie atrakcyjności omawianych gruntów u potencjalnych nabywców lub inwestorów. Wnioskodawcy nie występowali z wnioskiem o wydanie pozwoleń na budowę w odniesieniu do przedmiotowych gruntów, nie grodzili ich oraz nie dokonywał działań w zakresie uzbrojenia terenu. Wnioskodawcy nie podejmowali również żadnych czynności o charakterze promocyjnym czy marketingowym w postaci zamieszczania ogłoszeń oraz nie korzystali z pomocy podmiotów zajmujących się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawcy pragną podkreślić także, iż wszelkie czynności związane z geodezyjnym podziałem gruntów będących własnością Wnioskodawców, opisane w stanie faktycznym nie wynikały z inicjatywy Wnioskodawców, lecz były dokonane jednorazowo w celu sprostania przypadkowej ofercie kupna.

Powyższe wskazuje, iż Wnioskodawcy na żadnym etapie dysponowania opisanymi gruntami nie mieli zamiaru ich wykorzystania do celów prowadzenia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawców, nie można im przypisać jakichkolwiek działań w zakresie sprzedaży gruntów o charakterze zorganizowanych, które mogłyby wskazywać na podejmowane w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, sprzedaż przedmiotowych działek nie powinna podlegać regulacjom ustawy o VAT i tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 maja 2019 r. (sygn. 0115-KDIT1-3.4012.255.2019.1.MD) Reasumując, analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treść powołanych regulacji ustawy o VAT i interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, a także wnioski płynące z orzeczeń TSUE, prowadzą do wniosku, że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Nie została bowiem spełniona przesłanka determinująca opodatkowanie VAT, mianowicie dostawa nie była zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 czerwca 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-3.4012.167.2018.4.DM) okoliczności niniejszej sprawy me wskazują, że sprzedając ww. nieruchomość. Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że przedmiotowe grunty zostały nabyte w celu dalszej odprzedaży. Ponadto od 2007 roku do chwili obecnej są wykorzystywane do celów rolniczych (...). Wnioskodawca nie jest też czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany wskazał, że przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy. Wnioskodawca nie podejmował/nie będzie podejmował profesjonalnych czynności marketingowych oraz nie działał/nie będzie działał tak jak profesjonalni pośrednicy obrotu nieruchomościami (nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w prasie, w telewizji czy w radiu, zamieścił tylko jedno ogłoszenie na stronie internetowej, nie będzie uatrakcyjniał również przedmiotowej nieruchomości dla celów sprzedaży, tj. nie będzie uzbrajał terenu, wydzielał dróg czy dzielił nieruchomości na mniejsze działki). W konsekwencji, dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem planowana sprzedaż stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 listopada 2017 r. (sygn. 0115-KDIT1-3.4012.638.2017.1.AT) Zaznaczenia wymaga bowiem, że Wnioskodawca - jak wskazano we wniosku - wykorzystywał wskazane grunty w celach rolnych na własne potrzeby i nie zostały one nabyte w celu odsprzedaży, dzierżawy, ani wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Powyższe przesądza zatem o tym, że Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą, gdyż czynność ta nie będzie wyczerpywała znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia to, że Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży m.in. na modernizację gospodarstwa rolnego. Stąd potwierdzić należy pogląd Wnioskodawcy sprowadzający się do twierdzenia, że sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.63 2017.1.JG) Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Z udzielonych informacji wynika, że Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności o charakterze marketingowym w stosunku do sprzedaży Nieruchomości, nabywając Działkę planował, że posłuży ona powiększeniu gospodarstwa rolnego. W konsekwencji brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W związku z tym, Zainteresowany będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż Działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca zbywając nieruchomość stanowiącą majątek prywatny, korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-3.4512.122.2016.3.AK) Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotową działkę korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2016 r. (sygn. 3063-ILPP2-1.4512.132.2016.2.AWa) Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. Działek, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych Działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu odpłatnego zbycia wydzielonych Działek, gdyż wskazana transakcja nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Zainteresowany z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. ITPP1/443-1494/14/MN) Grunty były wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej i nigdy nie były udostępniane odpłatnie innym osobom (nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy). W konsekwencji, sprzedając nieruchomości gruntowe, korzysta Pan/będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowych należących do majątku prywatnego, oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, bowiem dokonał/dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r. (sygn. IPPP2/443-1158/14-2/MM) Nie można uznać Zainteresowanej za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości. Pomimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając nieruchomość oraz prawo udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze handlowca (...) W konsekwencji, z tytułu dostawy nieruchomości oraz udziału w nieruchomości Zainteresowana będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem czynność sprzedaży będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W efekcie, planowana dostawa nieruchomości oraz udziału w nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 stycznia 2015 r. (sygn. ITPP2/443-1351/14/AD z dnia 12 stycznia 2015 r.) Podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem takich zorganizowanych działań - sprzedaż działki gruntu należącej do majątku prywatnego Pani, o ile przed sprzedażą nie będą występować ww. działania - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawcy pragną wskazać również na wyrok z dnia 27 maja 2014 r. (sygn. akt I FSK 774/13), w którym Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, iż Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz dla spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Fakt podjęcia takich czynności, jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Reasumując, analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treść powołanych regulacji ustawy o VAT i interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, a także wnioski płynące z orzeczeń TSUE, prowadzą do wniosku, iż sprzedaż Gruntów, o których mowa w niniejszym wniosku, nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Nie zostanie bowiem spełniona przesłanka determinująca opodatkowanie VAT, mianowicie dostawa nie była zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej