Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 10.03.2020, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.50.2020.1.JKU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ().

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT, podatek).

Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), które służą zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zadań własnych Gminy należą między innymi sprawy:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym,
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym,
utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Zasadniczo realizując wymienione zadania własne Gmina występuje w charakterze organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, bowiem nie realizuje tych zadań na rzecz wspólnoty lokalnej na podstawie umów cywilnoprawnych, które wiązałyby się z pobieraniem wynagrodzenia przez Gminę w zamian za korzystanie z określonych efektów działania Gminy.

W roku 2019 Gmina zrealizowała projekt pn. () (dalej: projekt, operacja). Gmina wystąpiła z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na realizację projektu w ramach poddziałania (), działania () objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków związanych z realizacją operacji co oznacza, że Gmina uznała podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji.

Celem projektu jest rozwój infrastruktury kulturalno-rekreacyjnej i uatrakcyjnienie obszaru Lokalnej Grupy Działania () (dalej: LGD), poprzez budowę nowoczesnej bazy rekreacyjnej () miejsca spotkań, organizacji imprez plenerowych kulturalno-rekreacyjnych, sportowych i festynów.

W związku z realizacją projektu Gmina poniosła wydatki związane z: i) robotami przygotowawczymi, tj. usunięciem humusu, wycinką drzew; ii) postawieniem wiaty, tj. montażem konstrukcji wiaty, dwukrotnym lakierowaniem, deskowaniem połaci dachowych, pokryciem dachu blachodachówką, orynnowaniem; iii) utwardzeniem nawierzchni pod wiatą, tj. montażem obrzeży betonowych, ułożeniem nawierzchni z kostki brukowej na podsypce cementowo-piaskowej; iv) wyposażeniem placu, tj. dostawą i montażem: koszy na śmieci, stojaka na rowery, stolika z dwoma ławkami i blatem z planszami do gry, stołu do gry w piłkarzyki, wyposażenia wiaty stołów z ławkami; v) siłownią zewnętrzną, tj. dostawą i montażem sprzętu do ćwiczeń (wyciągów górnych i prasą nożną na pylonie, orbitreka i biegacza na pylonie, surfera i krzesła na pylonie); vi) dostawą namiotu imprezowego; vii) dostawą zestawów biesiadnych przenośnych.

W związku z realizacją projektu Gmina otrzymała zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z podaniem jej numeru NIP dla celów VAT z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina zawarła z wykonawcami umowy cywilnoprawne. Ponoszone wydatki miały charakter wydatków inwestycyjnych, a efekty operacji stanowią dla Gminy środek trwały o wartości przekraczającej kwotę 15 tys. PLN.

Gmina po zakończeniu inwestycji oddała zagospodarowaną przestrzeń bazy rekreacyjnej do bezpłatnego użytkowania lokalnej społeczności głównie mieszkańcom Gminy. Teren nowoczesnej bazy rekreacyjnej jest ogólnodostępny oraz w przyszłości również będzie udostępniany bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności.

W konsekwencji Gmina oraz żadna jej jednostka skonsolidowana z Gminą dla celów rozliczeń VAT nie pobiera i nie planuje pobierać opłat za korzystanie z nowoczesnej bazy rekreacyjnej nie są pobierane opłaty za wynajem/dzierżawę wiaty i namiotu imprezowego na cel organizacji prywatnych spotkań, a także teren nowoczesnej bazy rekreacyjnej nie jest wykorzystywany do świadczenia usług udostępniania miejsc reklamowych ani żadnych innych odpłatnych świadczeń opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe z perspektywy przepisów ustawy o VAT wydatki na projekt nie są w żaden sposób związane z czynnościami generującymi dochody, które podlegałyby ewidencji VAT. W konsekwencji efekty zrealizowanej operacji nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT, ani czynnościom zwolnionym od tego podatku.

W ocenie Gminy, wydatki ponoszone na operację są związane wyłącznie z wykonywaniem nieodpłatnie przez Gminę zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym. Wydatki na projekt pn. () są związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina nie zamierza zmieniać sposobu funkcjonowania terenu opisanego powyżej przez okres co najmniej 10 lat od dnia oddania nowoczesnej bazy rekreacyjnej do funkcjonowania w roku 2019.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ().

Uzasadnienie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Jak wskazano w opisie sprawy Gmina zrealizowała projekt pn. (). Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków związanych z realizacją operacji co oznacza, że Gmina uznała podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji.

Realizacja operacji stanowi wykonywanie przez Gminę nieodpłatnie na rzecz lokalnej społeczności zadań własnych Gminy wskazanych w art. 7 ust.1 pkt 1, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym. Wydatki na projekt są związane wyłącznie z nieodpłatną działalnością publicznoprawną Gminy, niepodlegającą VAT.

Zdaniem Gminy, w ramach zrealizowanej operacji wydatki na projekt zostały poniesione przez Gminę jako wydatki organu władzy publicznej a nie jako wydatki podatnika VAT, o czym, zdaniem Gminy, świadczy brak związku tych wydatków z jakąkolwiek działalnością opodatkowaną VAT Gminy. W konsekwencji nie zostają spełnione warunki niezbędne do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie w ogóle nie przysługuje prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wydatków poniesionych w zawiązku z realizacją projektu.

Mając powyższe na uwadze Gmina stoi na stanowisku, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ().

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności

o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10 i pkt 15 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, które służą zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych Gminy należą między innymi sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

W roku 2019 Gmina zrealizowała projekt pn. (). Gmina wystąpiła z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na realizację projektu w ramach poddziałania (), działania () objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków związanych z realizacją operacji co oznacza, że Gmina uznała podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji.

Celem projektu jest rozwój infrastruktury kulturalno-rekreacyjnej i uatrakcyjnienie obszaru Lokalnej Grupy Działania (), poprzez budowę nowoczesnej bazy rekreacyjnej () miejsca spotkań, organizacji imprez plenerowych kulturalno-rekreacyjnych, sportowych i festynów.

Wydatki ponoszone na operację są związane wyłącznie z wykonywaniem nieodpłatnie przez Gminę zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym. Wydatki na projekt pn. () są związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina nie zamierza zmieniać sposobu funkcjonowania terenu opisanego powyżej przez okres co najmniej 10 lat od dnia oddania nowoczesnej bazy rekreacyjnej do funkcjonowania w roku 2019.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ().

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W analizowanej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, wydatki na projekt są związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, efekty zrealizowanej operacji nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT, ani czynnościom zwolnionym od tego podatku. Gmina po zakończeniu inwestycji oddała zagospodarowaną przestrzeń bazy rekreacyjnej do bezpłatnego użytkowania lokalnej społeczności głównie mieszkańcom Gminy. Teren nowoczesnej bazy rekreacyjnej jest ogólnodostępny oraz w przyszłości również będzie udostępniany bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności. Ponadto jak wynika z opisu sprawy wydatki ponoszone na operację są związane wyłącznie z wykonywaniem nieodpłatnie przez Gminę zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem, w związku z tym, że realizując przedmiotowy projekt Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. ,,().

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie