Temat interpretacji

braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 9 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr .

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 9 kwietnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 marca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.127.2020.1.ASY.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 marca 1996 r. aktem notarialnym Wnioskodawca wraz z żoną dostał w darowiźnie od swojej teściowej działkę rolną o numerze o powierzchni 0,8294 ha z przeznaczeniem rolnym. W 1999 roku działkę o numerze Wnioskodawca wraz z żoną podzielił na dwie działki rolne o numerze o powierzchni 0,4199 ha i działkę o numerze o powierzchni 0,4095 ha postanowieniem Wójta Gminy . W dniu 28 grudnia 2009 r. aktem notarialnym działkę rolną o numerze Wnioskodawca wraz z żoną przekazali umową darowizny siostrze żony Wnioskodawcy . Dnia 25 kwietnia 2018 roku aktem notarialnym została sporządzona umowa przedwstępna sprzedaży działki o numerze na rzecz SA z siedzibą . Na mocy tej umowy i zawartej w niej pełnomocnictw Spółka rozpoczęła procedurę związaną z pozyskiwaniem wszystkich pozwoleń na budowę.

W dniu 8 sierpnia 2019 r. Wójt Gminy wydał decyzję ustalająca warunki zabudowy znak: r. Dotyczy warunków zabudowy wyżej opisanej działki. W zaistniałej sytuacji biorąc pod uwagę okoliczności opisane powyżej oczywistym wydaje się, że podatek VAT jest nie należny z chwilą zawarcia ostatecznego aktu notarialnego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Na pytanie organu czy Wnioskodawca jest lub był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak to w jakim okresie oraz z jakiego tytułu? Wnioskodawca wskazał, że nie był podatnikiem VAT.
2. Na pytanie organu czy działka nr będąca przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę jest działką zabudowaną czy też działką niezabudowaną? Wnioskodawca wskazał, że działka jest działka niezabudowaną.
3. Na pytanie organu jeśli sprzedawana działka jest działką zabudowaną należy wskazać jakimi budynkami/ budowlami jest zabudowana? Wnioskodawca wskazał, że działka jest niezabudowana.
4. Na pytanie organu w jaki konkretnie sposób działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od momentu nabycia do chwili obecnej (w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży jest działka zabudowana należy odnieść się również do budynków/budowli)? Wnioskodawca wskazał, że była wykorzystywana na pastwisko.
5. Na pytanie organu czy ewentualne budynki/budowle znajdujące się na działce nr były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności gospodarczej Wnioskodawcy? Jeśli tak to należy wskazać jakiej? Wnioskodawca wskazał, że brak jest zabudowy.
6. Na pytanie organu czy Wnioskodawca był/jest rolnikiem ryczałtowym jeśli tak to od kiedy, w jakim okresie? Wnioskodawca wskazał, że nie jest rolnikiem.
7. Na pytanie organu czy działka przeznaczona do sprzedaży była lub jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług? Wnioskodawca wskazał, że nie.
8. Na pytanie organu czy Wnioskodawca z ww. gruntu dokonywał sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej działce (jeśli tak, to jakie to produkty i w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce) i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT? Wnioskodawca wskazał, że nie dokonywał sprzedaży.
9. Na pytanie organu czy działka mająca być przedmiotem sprzedaży była/jest przedmiotem najmu lub dzierżawy, jeśli tak, to w jakim okresie oraz jakie pożytki czerpał/czerpie Wnioskodawca z tego tytułu (w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży jest działka zabudowana należy odnieść się również do budynków/budowli)? Wnioskodawca wskazał, że nie.
10. Na pytanie organu czy Wnioskodawca występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, jeśli tak to kiedy i w jakim celu? Wnioskodawca wskazał, że nie występował.
11. Na pytanie organu czy Wnioskodawca czy Spółka wnosiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działki w jakim celu? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Wnioskodawcę/Spółkę było konieczne, jeśli tak to dlaczego? Wnioskodawca wskazał, że Spółka wnosiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w celu budowy sklepu. Uzyskanie decyzji było konieczne dla uzyskania zezwolenia planu budowy.
12. Na pytanie organu czy Wnioskodawca bądź Spółka poczynił/a jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działek, tj. dokonał jej uatrakcyjnienia np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu? Wnioskodawca wskazał, że nie.
13. Na pytanie organu jaki jest zakres oraz warunki zawartej umowy przedwstępnej między Wnioskodawcą a Spółką? Wnioskodawca wskazał, że warunki zawartej umowy przedwstępnej między Wnioskodawcą a Spółką , uzyskanie przez kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę ewidencyjną o projektowanym obszarze około 1.495.00 m² która powstanie w wyniku podziału.
14. Na pytanie organu czy w ramach zawartej umowy przedwstępnej, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa osobie trzeciej do występowania w jego imieniu, ewentualnie w jakim zakresie (np.: występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.)? Wnioskodawca wskazał, że udzielił pełnomocnictwa Spółce do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń do składania wniosków oraz do odbioru wymaganych decyzji i postanowień.
15. Na pytanie organu czy pełnomocnik Wnioskodawcy przed dokonaniem sprzedaży działki nr będzie składał w imieniu Wnioskodawcy jakiekolwiek wnioski, decyzje, pozwolenia lub inne pisma dotyczące sprzedawanej działki nr ? Jeśli tak to należy wskazać jakie i czego dotyczyły/dotyczą? Wnioskodawca wskazał, że Pełnomocnik przed dokonaniem sprzedaży działki będzie składał pozwolenia na przyłącza wody, światła, kanalizacji.
16. Na pytanie organu jakie działania marketingowe Wnioskodawca podjął w celu sprzedaży działki? Wnioskodawca wskazał, że ogłoszenie na działce.
17. Na pytanie organu co jest powodem sprzedaży działki? Wnioskodawca wskazał, że zabezpieczenie warunków bytowych.
18. Na pytanie organu czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:
    
    1. Jakie to nieruchomości?
    2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości?
    3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę?
    4. W jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawcę od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?
    5. Kiedy Wnioskodawca dokonał ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?
    6. Ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?
    7. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
    8. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?
       Wnioskodawca wskazał, że dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Była to działka o numerze 18 arów. Wnioskodawca działkę otrzymał w darowiźnie od swojej teściowej aktem notarialnym . Wykorzystywana była jako pastwisko. Wnioskodawca sprzedał działkę 11 czerwca 2019 r. Aktem notarialnym a przyczyną sprzedaży był brak pieniędzy. Tylko jedna działka została sprzedana, niezabudowana. Podatek VAT zapłacił kupujący.
19. Na pytanie organu czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku), jeśli tak to ile i jakie? Wnioskodawca wskazał, że nie.
20. Na pytanie organu na co zostaną przeznaczone środki, które Wnioskodawca otrzyma ze sprzedaży działki? Wnioskodawca wskazał, że na zabezpieczenie starości.
21. Na pytanie organu kiedy transakcja sprzedaży gruntu będzie miała miejsce tj. do 30 czerwca 2020 r. czy po tej dacie? Wnioskodawca wskazał, że transakcja miała być do 30 czerwca 2020 r. Ale ze względu na panującą sytuację nie wiadomo kiedy będzie.
    
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do kwoty sprzedaży wymienionej działki powinien być naliczony podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę fakt, że wymieniona działka została Wnioskodawcy darowana w celach rolnych uważa, że podatek VAT jest nie należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży nieruchomości będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Zatem, w świetle powyższego, uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie wystąpią okoliczności, które będą wskazywały, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr , należy uznać za działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okoliczności faktyczne związane z ww. działką tj. fakt, że przed sprzedażą gruntu Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępna sprzedaży i udzielił potencjalnemu kupującemu (Spółce) pełnomocnictwa, a kupujący rozpoczął procedurę związaną z pozyskiwaniem wszystkich pozwoleń na budowę. Wnioskodawca wskazał, że udzielił pełnomocnictwa Spółce do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń do składania wniosków oraz do odbioru wymaganych decyzji i postanowień. Ponadto pełnomocnik przed dokonaniem sprzedaży działki będzie składał pozwolenia na przyłącza wody, światła, kanalizacji.

Zatem powyższe okoliczności przeczą tezie o zwykłym wykonywaniu prawa własności, tj. typowym dla przedmiotów zbywaniu towaru z majątku prywatnego, któremu to zachowaniu nie przypisuje się znamion działalności gospodarczej.

Odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że decydujące znaczenie w tej sytuacji ma fakt udzielenia nabywcy nieruchomości pełnomocnictwa celem dokonywania szeregu czynności związanych z przedmiotową działką. Zatem udzielenie pełnomocnictwa Spółce do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń do składania wniosków oraz do odbioru wymaganych decyzji i postanowień, pozyskiwanie wszystkich pozwoleń na budowę oraz składanie pozwolenia na przyłącza wody, światła, kanalizacji przez nabywcę działki jest przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności.

W konsekwencji, przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej działki, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazać tu należy, że mimo iż działania mające na celu uzyskanie wszelkich warunków technicznych, decyzji administracyjnych i innych dokumentów nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osobę trzecią (pełnomocnika Wnioskodawcy), nie oznacza to, że pozostaną bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanego. Bowiem, pomimo że ww. czynności dokonywane będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca udzielił Kupującemu stosownego pełnomocnictwa. Zatem, osoba trzecia dokonując ww. działań, uatrakcyjni przedmiotową działkę będącą nadal własnością Zbywcy. Należy przyjąć, że działania te będą dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, skoro jest nadal właścicielem ww. działki i wpłyną one generalnie na podniesienie atrakcyjności tej działki jako towaru i w efekcie na wzrost jej wartości.

W tym miejscu należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 1 § i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), który stanowi, że, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, w związku z udzieleniem Kupującemu pełnomocnictwa, czynności wykonane przez Spółkę wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Pomimo udzielenia przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa kupującemu, stroną podejmowanych czynności będzie Wnioskodawca, a nie Kupujący. Kupujący, jako pełnomocnik Wnioskodawcy, nie działa we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie wystąpią okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr , będzie stanowić zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla przedmiotu sprzedaży tj. przeznaczonego pod zabudowę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej