Temat interpretacji
Zwolnienie wniesienia aportu niepieniężnego w postaci prawa własności zabudowanej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia wniesienia aportu niepieniężnego w postaci prawa własności zabudowanej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 lipca 2022 r. (data wpływu 8 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Miasto C. jest czynnym podatnikiem VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną.
Miasto C. przystąpiło do spółki „S.”. Podstawowym celem gospodarczym spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu. Środki na pokrycie kapitału zakładowego spółki pochodzą z wkładów pieniężnych i niepieniężnych gmin, które przystąpiły do spółki. Miasto posiada już udziały w spółce, a teraz zamierza wnieść aportem do spółki prawo własności zabudowanej nieruchomości gruntowej nr x arkusz mapy x o powierzchni 0,4028 ha położonej w C. zapisaną w KW xxx.
Prawo własności zostało nabyte przez Gminę Decyzją Wojewody nr xxx z dnia 09.12.1997 (komunizacja) dla działki x, z której w wyniku podziałów geodezyjnych, powstała działka numer x. Transakcja nie podlegała opodatkowaniu VAT. W momencie przejęcia przez Gminę nieruchomości znajdowały się na niej „ogródki działkowe”, które były zabudowane altankami. Do dnia dzisiejszego na nieruchomości znajdują się budynki altan działkowych o zróżnicowanej konstrukcji: murowane, drewniane, z płyt pilśniowych w złym stanie technicznym, częściowo zdewastowane oraz trzy garaże blaszane. Wymienione obiekty budowlane powstały w latach 80-90 XX wieku. Gmina nie była wówczas właścicielem przedmiotowego terenu. Brak jest pozwoleń na budowę dla nakładów znajdujących się na działce nr x. Po przejęciu nieruchomości, Gmina podpisała umowy dzierżawy gruntów z ich użytkownikami lecz obecnie wszystkie te umowy zostały rozwiązane. Budynki nie są użytkowane. Gmina nigdy nie ponosiła wydatków na wybudowanie budynków, a także nie przeprowadzała żadnych remontów.
Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomość przeznaczona jest pod tereny zabudowy garaży (symbol planu 1 KG).
W uzupełnieniu wskazali Państwo, że zgodnie z art. 48 i 191 kodeksu cywilnego (Dz. U. 2022 poz.1360) znajdujące się na gruncie nakłady stanowią własność Gminy C. do nabycia prawa własności nieruchomości Decyzją Wojewody nr xxx z dnia 9 grudnia 1997 r. (komunizacja) dla działki x, z której w wyniku podziałów geodezyjnych powstała działka x.
Aport dotyczy nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującymi się na niej nakładami.
Obiekty znajdujące się na działce x stanowią budynki i budowle zgodnie z prawem budowlanym, zostały one również ujawnione przez Starostę B. na mapach wchodzących w skład zasobów geodezyjnych i kartograficznych.
Pomiędzy pierwszym użyciem obiektów, a wniesieniem aportu upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Pytanie
Czy wniesienie aportu niepieniężnego w postaci zabudowanej nieruchomości będzie podlegało zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Miasto stoi na stanowisku, że aport prawa własności zabudowanej nieruchomości oznaczonej numerem x arkusz mapy x jest zwolniony z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z przedstawionych przepisów wynika, że organy władzy publicznej występują jako podatnicy VAT tylko w przypadku wykonywania odpłatnych dostaw towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowana sprzedaż towarów i usług występuje wówczas, gdy świadczenie wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, gdy istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia o charakterze majątkowym. Pomiędzy świadczeniem a otrzymaną płatnością musi istnieć bezpośredni związek zdecydowanie świadczący o tym, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno niezabudowana, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Aport stanowi wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Jego wniesienie oznacza przeniesienie na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze, rzeczy ruchome, nieruchomości, jak i prawa zbywalne.
W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem. Wniesienie aportu spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków. W przypadku, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.
Ustawodawca przewidział opodatkowanie powyższych czynności stawką podstawową, stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Gmina przejęła nieruchomość w 1997 r. Od tego czasu działkowcy użytkowali nieruchomość na podstawie umów dzierżawy zawartych z Gminą.
Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, tym bardziej przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.
W związku z powyższym, wniesienie aportem przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a wniesieniem aportem nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
Tym samym spełnione będą przesłanki zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki/budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wkład niepieniężny czyli aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Z opisu sprawy wynika, że Miasto będące czynnym podatnikiem VAT, zamierza wnieść aportem do Spółki prawo własności zabudowanej nieruchomości gruntowej nr x. Prawo własności dla działki x, z której w wyniku podziałów geodezyjnych, powstała działka numer x, zostało nabyte przez Miasto Decyzją Wojewody z dnia 9 grudnia 1997 r. (komunizacja). Transakcja nie podlegała opodatkowaniu VAT. W momencie przejęcia przez Gminę nieruchomości znajdowały się na niej „ogródki działkowe”, które były zabudowane altankami. Do dnia dzisiejszego na nieruchomości znajdują się budynki altan działkowych oraz trzy garaże blaszane. Wymienione obiekty budowlane powstały w latach 80-90 XX wieku. Gmina nie była wówczas właścicielem przedmiotowego terenu. Po przejęciu nieruchomości, Gmina podpisała umowy dzierżawy gruntów z ich użytkownikami lecz obecnie wszystkie te umowy zostały rozwiązane. Budynki nie są użytkowane. Gmina nigdy nie ponosiła wydatków na wybudowanie budynków, a także nie przeprowadzała żadnych remontów.
Znajdujące się na gruncie nakłady stanowią własność Miasta. Aport dotyczy nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującymi się na niej nakładami.
Obiekty znajdujące się na działce x stanowią budynki i budowle zgodnie z prawem budowlanym.
Pomiędzy pierwszym użyciem obiektów, a wniesieniem aportu upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy wniesienie aportu niepieniężnego w postaci prawa własności zabudowanej nieruchomości będzie podlegało zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji aportu niepieniężnego w postaci zabudowanej nieruchomości , będą Państwo występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w myśl z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czynność ta zatem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że znajdujące się na działce nr x budynki zostały już zasiedlone, a od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jednocześnie w odniesieniu do ww. budynków nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. Zatem w odniesieniu do przedmiotowych budynków zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związane są ww. budynki, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W konsekwencji, transakcja dostawy w ramach aportu zabudowanej działki x będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).