Temat interpretacji

prawo do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji, w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2020 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji, w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP),

• prawa wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy,

• jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji, w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP),

• prawa wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, postawienie pytań oraz stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

(...) Spółka komandytowa spółka z o.o., zwana dalej Spółką jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę jest sprzedaż benzyn silnikowych, oleju napędowego i gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych. Na 4 stacjach prowadzona jest sprzedaż wszystkich wymienionych wyżej rodzajów paliw (nazwane dalej jako stacje paliwowo-gazowe). Na 9 stacjach prowadzona jest sprzedaż gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych (zwane dalej jako stacje gazowe). Od dnia 1 stycznia 2020 r. Spółka rozpoczęła ewidencję całości sprzedaży: - za pośrednictwem drukarki fiskalnej on-line na stacjach paliwowo-gazowych - za pośrednictwem kasy fiskalnej on-line na stacjach gazowych. W ten sposób ewidencjonowana jest sprzedaż dla wszystkich nabywców. W przypadku gdy nabywca żąda wystawienia faktury Spółka zgodnie z art. 106b ust. 5 Ustawy VAT żąda od nabywcy podania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), który jest zamieszczany na paragonie fiskalnym. Po wystawieniu faktury paragon fiskalny zostaje załączony do egzemplarza faktury pozostającego w Spółce.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Ad. 1. Należy jednoznacznie wskazać, na czyją rzecz Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku o interpretację indywidualną. Spółka dokonuje sprzedaży, która objęta jest zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zarówno na rzecz podatników podatku VAT, jak również osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Ad. 2. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

Ad. 4. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz rolników ryczałtowych posiadających NIP? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na rzecz rolników ryczałtowych posiadających NIP.

Ad. 5. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających NIP? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających NIP.

Ad. 6. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz podatników podatku od towarów i usług? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na rzecz podatników podatku od towarów i usług.

Ad. 7. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na podatników podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Ad. 8. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku na rzecz osób prawnych niebędących podatnikami? Spółka dokonuje sprzedaży objętej zakresem wniosku również na rzecz osób prawnych niebędących podatnikami.

Ad. 9. W jakich przypadkach wystawiane przez Wnioskodawcę paragony zawierają NIP nabywcy? Spółka wpisuje NIP nabywcy, w przypadku gdy nabywca żąda wystawienia faktury dokumentującej dokonane nabycie. W takiej sytuacji Wnioskodawca żąda od nabywcy podania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), który jest wpisywany w treści paragonu fiskalnego, natomiast Wnioskodawca nie sprawdza czy nabywca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub podatnik podatku od wartości dodanej.

Ad. 10. W jakich przypadkach wystawiane przez Wnioskodawcę paragony fiskalne zawierają PESEL nabywcy? Paragony fiskalne zawierają PESEL nabywcy w sytuacji w której żądania wystawienia faktury dokumentującej nabycie do paragonu fiskalnego zgłaszają rolnicy ryczałtowi nieposiadający numeru NIP oraz osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zarejestrowanej i niebędące podatnikami VAT czynnymi oraz nieposiadające numeru identyfikacji (NIP).& 

Ad. 11. Czy żądanie wystawienia faktury jest zgłaszane w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty? Przedmiotowy wniosek odnosi się do sytuacji w której żądanie wystawienia faktury jest zgłaszane w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Ad. 12. Czy żądanie wystawienia faktury jest zgłaszane po terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty? Mogą zdarzyć się sytuacje, że żądanie wystawienia faktury jest zgłaszane po terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, jednak nie jest to przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(ostatecznie postawione uzupełnieniu wniosku)

1. Czy Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT czynnymi oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP)?
2. Czy Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy:

• Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury, dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT czynnymi oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

• Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto) o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.; dalej jako ustawa o VAT) podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. w postaci papierowej lub
2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Natomiast sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 816, z późn. zm.; dalej jako rozporządzenie).

Zgodnie z § 2 pkt 16 rozporządzenia przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów:

• osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz

• rolników ryczałtowych.

Ponadto w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przy czym zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Podatnicy nie mają obowiązku co do zasady wystawiania faktur VAT na rzecz podmiotów, które nie są podatnikami VAT, jednak zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami ustawy o VAT, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy, który nie jest podatnikiem VAT, podatnik ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Dodatkowo art. 106b ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ustawodawca wprowadził więc zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Wskazać w tym miejscu należy, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W przypadku takich paragonów należy je traktować jak zwykłą fakturę.

Zgodnie z powyższym nabywca otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Paragon w takim przypadku zawiera bowiem wszystkie dane wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP nabywcy. W takiej sytuacji sprzedawca nie ma obowiązku wystawiania faktury do takiego paragonu stanowiącego fakturę uproszczoną.

Należy jednak wyjaśnić, że Spółka dokumentując sprzedaż dokonywaną na rzecz podmiotu będącego podatnikiem podatku VAT lub podatnikiem podatku od wartości dodanej na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) paragonem fiskalnym zawierającym numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej nabywcy oraz pozostałe dane wymagane ustawą, ma prawo do wystawienia tzw. zwykłej faktury do takiego paragonu fiskalnego, o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy: Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury, dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym nie zawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT czynnymi oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto) o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Jak wynika z § 25 ust. 1 rozporządzenia w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie PARAGON FISKALNY;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;
12. łączną wysokość podatku;
13. łączną wartość sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy - na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

&− jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów co do zasady podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o mianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy, wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu i przedstawić sprzedawcy swój numer identyfikujący go na potrzeby podatku w taki sposób, aby sprzedaż towarów lub usług była właściwie udokumentowana albo fakturą VAT albo paragonem z tym numerem pozwalającym na ewentualne późniejsze prawidłowe wystawienie do tego paragonu faktury zawierającej ten numer.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem ().

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. 2019 r., poz. 63, z późn. zm.) identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 2a ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy:

• ma prawo do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji, w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP),

• ma prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.

W odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, którzy nie posiadają NIP, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy na żądanie tych podmiotów podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą dokonaną sprzedaż. Faktury te mogą służyć do udokumentowania poniesionych wydatków i nie będą zawierały numeru identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy.

Zatem w sytuacji, gdy sprzedaż dokumentowana jest paragonem, a nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy nieposiadający numeru identyfikacji podatkowej (NIP), które dla tej transakcji nie posłużyły się numerem identyfikacji podatkowej (NIP), na żądanie tych podmiotów - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty -Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury do paragonu dokumentującego tą sprzedaż. Należy zaznaczyć również, że nie ma obowiązku w takim przypadku podawania numeru PESEL.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP), a nie prawo do wystawienia faktury na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, która została udokumentowana paragonem fiskalnym niezawierającym numeru identyfikacji podatkowej (NIP), w sytuacji w której sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz/lub na rzecz rolników ryczałtowych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP), zgodnie z którym, Spółka ma prawo a nie obowiązek udokumentowania na żądanie nabywcy sprzedaży fakturami, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty należało uznać za nieprawidłowe

Natomiast odnośnie paragonu dokumentującego sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, należy wskazać, że stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W przypadku takich paragonów należy je traktować jak zwykłą fakturę, pod warunkiem że zawierają dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Faktura jest podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Posiadanie jej, co do zasady, warunkuje możliwość odliczenia podatku naliczonego w niej zawartego i tym samym pozwala na realizację zasady neutralności VAT. Faktura uproszczona daje nabywcy towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji, które są dokumentowane tą fakturą.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w przypadku wystawienia takiej faktury paragonu dokumentującego sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierającego numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, tj. danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że taka faktura zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku Wnioskodawca nie ma prawa do wystawiania zwykłej (pełnej) faktury VAT na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy. Powyższego nie zmienia fakt, że paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy zostanie zwrócony Wnioskodawcy.

Skoro zatem Wnioskodawca udokumentował sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro paragonem fiskalnym zawierającym NIP nabywcy, który zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy stanowi fakturę uproszczoną, brak jest podstaw prawnych do wystawienia kolejnej zwykłej faktury do tak udokumentowanej sprzedaży.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż na rzecz podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto), o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, tj. obowiązek zapłacenia w przyszłości sankcji, o których mowa w art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług lub też sankcji karnych skarbowych nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej