Temat interpretacji
Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy dla świadczonych usług dyrygenta.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 27 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy świadczonych usług. Uzupełnił go Pan pismami z 2 sierpnia 2022 r. (wpływ 8 sierpnia 2022 r.), z 15 sierpnia 2022 r. (wpływ 22 sierpnia 2022 r.) oraz z 5 września 2022 r. (wpływ 9 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą – artystyczną polegającą na kierowaniu orkiestrą. Zainteresowany kieruje orkiestrą utworzoną przez Niego pod nazwą (…). Wnioskodawca zatrudnia członków orkiestry, zatrudnieni są na umowach o dzieło i płatne jest w formie honorarium. Skład orkiestry uzależniony jest od składu nieodzownego do wykonywania utworu na danej imprezie.
Wydatki orkiestry ponoszone są przez Wnioskodawcę – między innymi ubiór, przejazdy na imprezę, układanie repertuaru dla każdej organizowanej imprezy. Repertuar tworzony jest po uzgodnieniu i konsultacji z organizatorem imprezy – usługi. Działalność sklasyfikowana jest jako działalność twórcza, gdzie indziej nie sklasyfikowana. Imprezy odbywają się w lokalach wynajętych lub udostępnionych przez organizatorów.
Występ składa się z własnej twórczości artystycznej oraz występu artystycznego muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Orkiestra nie organizuje imprez, nie sprzedaje biletów, działa pod egidą instytucji jako podmiotu świadczącego usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego. Wnioskodawca jako wykonawca jest indywidualnym twórcą, biorącym udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Elementy składowe wykonywanych przedstawień artystycznych są Jego kompozycją jako wykonawcy.
Jak wskazano powyżej świadczone usługi polegają na:
·komponowaniu,
·aranżowaniu,
·artystycznym wykonaniu (dyrygent muzyki).
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
1.W odpowiedzi na pytanie „Czy świadcząc usługi, o których mowa we wniosku, działa Pan jako twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.), jeżeli tak to w jaki sposób?” wskazał, Pan: „Wnioskodawca prowadzi zespół wykonujący działalność artystyczną, polegającą na muzycznej oprawie uroczystości państwowych, kościelnych, pogrzebowych, tj. koncerty, przemarsze, bankiety, odgrywanie hymnów państwowych. Na zlecenie Urzędów miast, gmin, oraz firm zajmujących się organizowaniem festynów rekreacyjnych itp.
Zainteresowany jako właściciel firmy na każdą organizowaną imprezę dobiera do zespołu potrzebnych wykonawców do zaplanowanych repertuarów, instrumentalistów.
Członków zespołu zatrudnia na umowę zlecenie.
Wnioskodawca jako wykonawca danego utworu ze swojego dorobku i pokoleń danego utworu czerpie inspiracje do wykonania utworu, co tym samym powstaje rezultat i powstaje niezależny, podobny do zbliżonych uzewnętrzniony utwór – powstały przez człowieka, co subiektywnie powstaje nowy utwór.
Utwór ma charakter kreatywny noszący w sobie nowe wartości oparte na zaangażowaniu dyrygenta, wartościach opartych na zdolnościach wykonawcy.
Żaden z tworzonych utworów nie powstaje w zupełnej izolacji.
Wnioskodawca nadmienia, że jest dyrygentem utworzonej orkiestry.
Działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium.
Dyrygowanie orkiestrą przez Wnioskodawcę jako dyrygenta mającego pomysł na interpretację oraz pobudzanie w muzykach orkiestry do tworzenia emocji, które tworzą wyraz artystyczny danego utworu.
Dyrygent wyraża ruchami rąk schematy rytmiczne, które to ruchy scalają cały zespół w celu wykonania danego utworu.
Ruchy dyrygenta pokrywają się z dynamiką utworu”.
2.W odpowiedzi na pytanie „Czy w związku ze świadczonymi usługami dochodzi do powstawania utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeżeli tak, to jakiego?” wskazał Pan, że: „W związku ze wskazanym powyżej stanem powstaje utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze. zm.).
Niepowtarzalność wykonania odzwierciedla Wnioskodawcę jako autora – wykonawcę. Dzięki indywidualności utworu istnieje więź autora z danym utworem, co tym samym wynikają autorskie prawa osobiste”.
3.W odpowiedzi na pytanie „Czy będące przedmiotem wniosku usługi stanowią usługi kulturalne? Proszę wskazać czynniki, które decydują o kulturalnym charakterze tych usług.”, wskazał Pan, że: „Będące przedmiotem wniosku usługi stanowią usługi kulturalne.
Wnioskodawca – jako orkiestra wpisana jest do rejestru instytucji kulturalnych prowadzonych przez Prezydentów miast. Zainteresowany wpisany jest do rejestru chórów i orkiestr w (…), Oddział w (…) – sklasyfikowane jako usługi kulturalne”.
4.W odpowiedzi na pytanie „Czy wskazane we wniosku usługi świadczy Pan jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej?”, wskazał Pan, że: „Świadczone usługi świadczone są w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej – usługi kulturalne 90.03.Z”.
5.W odpowiedzi na pytanie „Czy Pan sam organizuje swoją pracę w zakresie świadczenia usług opisanych we wniosku, występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek?”, wskazał Pan, że: „Wnioskodawca sam organizuje swoją prace w pełni samodzielnie w swoim imieniu i na własny rachunek”.
6.W odpowiedzi na pytanie „Czy wykonane przez Pana przedstawienia artystyczne przyczynią się do upowszechniania dorobku kulturalnego?”, wskazał Pan, że: „Przedstawienia artystyczne przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego”.
7.W odpowiedzi na pytanie „Czy opisane we wniosku usługi wykonuje Pan na podstawie zawartych z zamawiającymi umów, z tytułu których Panu przysługuje określone honorarium. Proszę zatem o wskazanie, z kim Pan zawiera umowy na świadczenie ww. usług oraz czy wystawia Pan faktury ewentualnie rachunki na usługobiorcę?”, wskazał Pan, że: „Każdą usługę Wnioskodawca wykonuje na podstawie umowy z zamawiającym, z których to umów przysługuje Jemu honorarium.
Wnioskodawca za świadczone usługi wystawia rachunek.
Usługi świadczone są dla Urzędów miast, na Urzędy Gmin oraz na zakłady pogrzebowe”.
8.W odpowiedzi na pytanie „Czy w ramach wykonywanych przez Pana usług przekazuje lub udziela Pan licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium?”, wskazał Pan, że: „Wnioskodawca nie przekazuje i nie udziela licencji”.
9.W odpowiedzi na pytanie „Czy świadcząc usługi opisane we wniosku będzie Pan wykonywał usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)”, wskazał Pan, że: „Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług i pobierać wynagrodzenia za usługi o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.
Pytanie
Czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia zawartego w zapisie ustawy od towarów i usług – art. 44 ust. 1 pkt 33?
Pana stanowisko w sprawie
Ustawa o prawach autorskich i pokrewnych art. 1 ust. 1 z dnia 4 lutego 1994 r. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późniejszymi zmianami wskazuje, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania utworu w świetle powołanej ustawy art. 1 ust. 2 pkt 19 o prawach autorskich, gdzie Wnioskodawca traktowany jest jako twórca, jest uprawniony do zwolnienia jako twórca indywidualny i artystyczny.
Świadczone usługi opłacane w formie honorarium, wykonywanie usług dyrygenta i muzyka, kierującego orkiestrą są przejawem własnej twórczości, aranżacji, gdzie efektem jest powstanie utworu, co wskazuje na prawa autorskie i twórcze są przejawem wykonywanych dzieł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:
1) usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2) wstępu:
a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4) usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5) działalności agencji informacyjnych;
6) usług wydawniczych;
7) usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8) usług ochrony praw.
Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kulturalnych zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.
Należy podkreślić, że ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.
Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.
W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.):
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Podsumowując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.
W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Jednocześnie, analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2) plastyczne;
3) fotograficzne;
4) lutnicze;
5) wzornictwa przemysłowego;
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7) muzyczne i słowno-muzyczne;
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9) audiowizualne (w tym filmowe).
Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.
Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą – artystyczną polegającą na kierowaniu orkiestrą. Zainteresowany kieruje orkiestrą utworzoną przez Niego pod nazwą (…). Wnioskodawca zatrudnia członków orkiestry, zatrudnieni są na umowach o dzieło i płatne jest w formie honorarium. Skład orkiestry uzależniony jest od składu nieodzownego do wykonywania utworu na danej imprezie. Wydatki orkiestry ponoszone są przez Wnioskodawcę – między innymi ubiór, przejazdy na imprezę, układanie repertuaru dla każdej organizowanej imprezy. Repertuar tworzony jest po uzgodnieniu i konsultacji z organizatorem imprezy – usługi. Działalność sklasyfikowana jest jako działalność twórcza, gdzie indziej nie sklasyfikowana. Imprezy odbywają się w lokalach wynajętych lub udostępnionych przez organizatorów. Występ składa się z własnej twórczości artystycznej oraz występu artystycznego muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Orkiestra nie organizuje imprez, nie sprzedaje biletów, działa pod egidą instytucji jako podmiotu świadczącego usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego. Wnioskodawca jako wykonawca jest indywidualnym twórcą, biorącym udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Elementy składowe wykonywanych przedstawień artystycznych są Jego kompozycją jako wykonawcy. Wnioskodawca prowadzi zespół wykonujący działalność artystyczną, polegającą na muzycznej oprawie uroczystości państwowych, kościelnych, pogrzebowych, tj. koncerty, przemarsze, bankiety, odgrywanie hymnów państwowych. Na zlecenie Urzędów miast, gmin, oraz firm zajmujących się organizowaniem festynów rekreacyjnych itp. Zainteresowany jako właściciel firmy na każdą organizowaną imprezę dobiera do zespołu potrzebnych wykonawców do zaplanowanych repertuarów, instrumentalistów. Członków zespołu zatrudnia na umowę zlecenie. Wnioskodawca jako wykonawca danego utworu ze swojego dorobku i pokoleń danego utworu czerpie inspiracje do wykonania utworu, co tym samym powstaje rezultat i powstaje niezależny, podobny do zbliżonych uzewnętrzniony utwór – powstały przez człowieka, co subiektywnie powstaje nowy utwór. Utwór ma charakter kreatywny noszący w sobie nowe wartości oparte na zaangażowaniu dyrygenta, wartościach opartych na zdolnościach wykonawcy. Żaden z tworzonych utworów nie powstaje w zupełnej izolacji. Wnioskodawca nadmienia, że jest dyrygentem utworzonej orkiestry. Działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium. Dyrygowanie orkiestrą przez Wnioskodawcę jako dyrygenta mającego pomysł na interpretację oraz pobudzanie w muzykach orkiestry do tworzenia emocji, które tworzą wyraz artystyczny danego utworu. Dyrygent wyraża ruchami rąk schematy rytmiczne, które to ruchy scalają cały zespół w celu wykonania danego utworu. Ruchy dyrygenta pokrywają się z dynamiką utworu. W związku ze wskazanym powyżej stanem powstaje utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze. zm.). Niepowtarzalność wykonania odzwierciedla Wnioskodawcę jako autora – wykonawcę. Dzięki indywidualności utworu istnieje więź autora z danym utworem, co tym samym wynikają autorskie prawa osobiste. Będące przedmiotem wniosku usługi stanowią usługi kulturalne. Wnioskodawca – jako orkiestra wpisana jest do rejestru instytucji kulturalnych prowadzonych przez Prezydentów miast. Zainteresowany wpisany jest do rejestru chórów i orkiestr w (…), Oddział w (…) – sklasyfikowane jako usługi kulturalne. Świadczone usługi świadczone są w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej – usługi kulturalne 90.03.Z. Wnioskodawca sam organizuje swoją prace w pełni samodzielnie w swoim imieniu i na własny rachunek. Przedstawienia artystyczne przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Każdą usługę Wnioskodawca wykonuje na podstawie umowy z zamawiającym, z których to umów przysługuje Jemu honorarium. Wnioskodawca za świadczone usługi wystawia rachunek. Usługi świadczone są dla Urzędów miast, na Urzędy Gmin oraz na zakłady pogrzebowe. Wnioskodawca nie przekazuje i nie udziela licencji. Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług i pobierać wynagrodzenia za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.
Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dla świadczonych przez Pana usług znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
Jak wskazano wyżej, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą – artystyczną, polegającą na kierowaniu orkiestrą. Wnioskodawca działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium. Będące przedmiotem wniosku usługi stanowią usługi kulturalne. Wnioskodawca – jako orkiestra wpisana jest do rejestru instytucji kulturalnych prowadzonych przez Prezydentów miast. Świadczone usługi polegają na komponowaniu, aranżowaniu i artystycznym wykonaniu (dyrygent muzyki). Występ składa się z własnej twórczości artystycznej oraz występu artystycznego muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego.
Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne jako indywidualny twórca – artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które wynagradzane są w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację oparto się w szczególności na Pana stwierdzeniu, że: „w związku ze wskazanym powyżej stanem powstaje utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych” oraz, że: „będące przedmiotem wniosku usługi stanowią usługi kulturalne. Wnioskodawca – jako orkiestra wpisana jest do rejestru instytucji kulturalnych prowadzonych przez Prezydentów miast”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).