Temat interpretacji

możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej miesięcznych raportów fiskalnych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej miesięcznych raportów fiskalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej miesięcznych raportów fiskalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

() S.A., dalej zwana Spółką, w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów i usług. W odniesieniu do części sprzedaży, sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jednolity - Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm) (dalej: ustawa o podatku VAT).

Spółka ewidencjonuje sprzedaż przy zastosowaniu kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii to jest kas fiskalnych konstrukcyjnie dostosowanych do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych.

Kasy fiskalne funkcjonujące w Spółce wyposażone są w elektroniczne nośniki danych i mają możliwość zapisu na nich kopii drukowanych dokumentów w postaci elektronicznej (m.in. raporty faktury, paragony). Zgromadzone dane w pamięci chronionej są archiwizowane za pomocą programu dostarczonego i autoryzowanego przez producenta kas, zgodnie z kartą kasy.

Zgodnie z przepisami prawa po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc jest sporządzany miesięczny raport fiskalny. Wskazany raport jest drukowany w formie fizycznej (papierowej) a jednocześnie jego kopia jest zapisywana w pamięci fiskalnej drukarki. Funkcjonujące w Spółce systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego.

Spółka stosuje program archiwizujący, dostarczony przez dostawcę kas rejestrujących, umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, prezentację i sprawdzenie danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Zgromadzone w postaci elektronicznej paragony i raporty dobowe fiskalne w programie archiwizującym pozwalają w dowolnym momencie na wygenerowanie raportu niefiskalnego za dowolny okres rozliczeniowy w tym za okres miesięczny, prezentującego dane zgodne z raportami fiskalnymi miesięcznymi. W każdym momencie możliwy jest wydruk raportu fiskalnego miesięcznego z pamięci fiskalnej drukarki. Udostępnianie organom podatkowym danych w oczekiwanym zakresie następowałoby na bazie dokumentów zawartych w archiwum elektronicznym. W związku z tym Spółka planuje rezygnację z przechowywania miesięcznych raportów fiskalnych oraz raportów fiskalnych dobowych w formie papierowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy miesięczne raporty fiskalne, mogą być przechowane wyłącznie w pamięci fiskalnej drukarki w formie elektronicznej, a tym samym nie muszą być przechowywane w formie papierowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W przepisie Ordynacji podatkowej mowa jest o księgach podatkowych. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci. Tak więc przepis art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje obowiązek przechowywania także ewidencji VAT oraz dokumentów związanych z tymi ewidencjami (które są jednocześnie dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku).

W myśl art. 112 ustawy o podatku VAT od towarów i podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2019, poz. 816) (dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z § 2 pkt 1 lit. b tego Rozporządzenia przez dokument fiskalny rozumie się w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną, raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny i raport fiskalny rozliczeniowy.

Natomiast kasa fiskalna z elektronicznym zapisem kopii to kasa konstrukcyjnie dostosowana do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych.

Zgodnie § 6 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję:

• wystawiają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu; w przypadku kas on-line zamiast raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) podatnicy mogą wystawić łączny raport fiskalny okresowy (miesięczny).

Z kolei w myśl § 6 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia podatnicy przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351) i zapewniają do nich dostęp.

Natomiast zgodnie z § 29 Rozporządzenia podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy oraz opisany stan faktyczny zaprezentowany, to zdaniem Spółki należy zauważyć, że obecne warunki obrotu gospodarczego stwarzają możliwość gromadzenia różnego rodzaju informacji w postaci elektronicznej. W związku z powyższym tworzone są również systemy księgowe, które umożliwiają gromadzenie ogromnych ilości danych w postaci elektronicznej. Niewątpliwą zaletą tych systemów jest to, że umożliwiają one szybki i sprawny dostęp do różnego rodzaju informacji. Z drugiej strony warunkiem koniecznym ich funkcjonowania jest zapewnienie pewności danych zawartych w systemie (nie można ich modyfikować) w przeciwnym razie systemy te niczego by nie ułatwiały, zatem bezcelowe byłoby ich stosowanie.

Stosowane przez Spółkę kasy fiskalne a także zintegrowany z nimi system informatyczny dają możliwość archiwizacji dokumentów fiskalnych w formie elektronicznej, a jedyną czynnością jaką Spółka może wykonać w stosunku do danych zawartych w tych systemach jest raportowanie i przechowywanie zapisanych w nich danych w formie elektronicznej.

W ocenie Spółki, sposób archiwizowania przez Spółkę w formie elektronicznej dokumentów fiskalnych spełnia wymogi dotyczące autentyczności, integralności i czytelności danych, które to wymogi powołuje prawodawca wspólnotowy w Dyrektywie 112 a także prawodawca krajowy w ustawie o podatku od VAT. Zatem autentyczność należy rozumieć jako pewność co do tożsamości podmiotu sporządzającego raport, integralność danych należy rozumieć jako uniemożliwienie zmiany danych wchodzących w skład raportu, natomiast czytelność to możliwość natychmiastowego odczytania danych zapisanych na nośnikach elektronicznych. Dodatkowo należy wskazać, że § 6 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia wskazuje na obowiązek przechowywania kopii dokumentów fiskalnych przez okres wymagany odpowiednimi przepisami, jednakże przepis ten nie wskazuje w jakiej formie mają być przechowywane takie dokumenty. Można więc stwierdzić, że może być to każda dowolna forma przechowywania dokumentów, w tym także forma elektroniczna.

W związku z tym, mając na uwadze wskazane wyżej przepisy prawa oraz opis i warunki funkcjonowania istniejących w Spółce systemów informatycznych (archiwizacji danych) - to zdaniem Spółki przechowywanie miesięcznych raportów fiskalnych może odbywać się w formie elektronicznej w pamięci fiskalnej drukarki w okresie do upływu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Jednocześnie dane takie będą mogły być udostępnione organom podatkowym, w celu weryfikacji prawidłowości rozliczeń w tej formie. Możliwy jest także wydruk tych raportów na żądanie tych organów. Podsumowując zdaniem Spółki, miesięczne raporty fiskalne, mogą być przechowane wyłącznie w formie elektronicznej, a tym samym nie muszą być przechowywane w formie papierowej.

Stanowisko takie potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 lipca 2013 r. sygnatura: IPPP2/443-475/13-2/RR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Art. 112 ustawy stanowi, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Wskazać należy, że od dnia 1 maja 2019 r. obowiązuje ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675), dalej ustawa zmieniająca, wprowadzająca zmiany w zakresie przepisów dotyczących kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, 398, 650 i 1629).

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 1 lit. b) rozporządzenia, przez dokument fiskalny rozumie się wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy - w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną, raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, i raport fiskalny rozliczeniowy.

Przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie trwale zawarte w kasie, zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny i niezmienialny zapis danych pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych (§ 2 pkt 14 rozporządzenia).

Natomiast przez pamięć operacyjną zgodnie z § 2 pkt 15 rozporządzenia - rozumie się pamięć wielokrotnego zapisu zawartą w kasie, pracującą pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy, w której są przechowywane dane pochodzące z bieżącej czynności kasowej, do czasu zapisu danych z tej czynności, bezpośrednio po jej zakończeniu, w pamięci fiskalnej lub pamięci chronionej, albo na informatycznym nośniku danych, albo do czasu ich usunięcia przez procedurę awaryjnego zerowania pamięci operacyjnej, niedostępną dla użytkownika kasy.

Program archiwizujący zgodnie z § 2 pkt 25 rozporządzenia to zewnętrzny program umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, przedstawienie i sprawdzenie danych z kas z elektronicznym zapisem kopii zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Zgodnie z § 2 pkt 27 rozporządzenia przez raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, raport fiskalny rozliczeniowy, łączny raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, i łączny raport fiskalny rozliczeniowy - rozumie się odpowiednio pełny lub skrócony raport fiskalny zawierający w szczególności dane sumaryczne o wartości sprzedaży i wysokości podatku w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz wartości sprzedaży zwolnionej od podatku odpowiednio za daną dobę, wybrany okres lub cały okres pracy kasy.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję:

• wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12 (§ 6 ust. 1 pkt 1);

• wystawiają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (§ 6 ust. 1 pkt 3);

• wystawiają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu; w przypadku kas on-line zamiast raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) podatnicy mogą wystawić łączny raport fiskalny okresowy (miesięczny) (§ 6 ust. 1 pkt 4);

• przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.), i zapewniają do nich dostęp (§ 6 ust. 1 pkt 7).

W myśl art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351) dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w jednostce, z zastrzeżeniem ust. 4, w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Z kolei zgodnie z § 29 rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

Fiskalizacja jest potwierdzana wystawieniem raportu fiskalnego dobowego. Wydruk raportu fiskalnego dobowego jest dołączany do książki kasy (§ 22 ust. 4 rozporządzenia).

Natomiast w myśl § 30 rozporządzenia, podatnicy używający kasy z elektronicznym zapisem kopii:

1. prowadzą bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przesyłania danych do archiwizowania;
2. stosują urządzenia archiwizujące i informatyczne nośniki danych określone w książce kasy przez producenta;
3. stosują autoryzowany przez producenta program archiwizujący, zgodny z kartą kasy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów i usług. W odniesieniu do części sprzedaży, sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka ewidencjonuje sprzedaż przy zastosowaniu kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii tj. kas fiskalnych konstrukcyjnie dostosowanych do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych. Kasy fiskalne funkcjonujące w Spółce wyposażone są w elektroniczne nośniki danych i mają możliwość zapisu na nich kopii drukowanych dokumentów w postaci elektronicznej (m.in. raporty, faktury, paragony). Zgromadzone dane w pamięci chronionej są archiwizowane za pomocą programu dostarczonego i autoryzowanego przez producenta kas, zgodnie z kartą kasy. Zgodnie z przepisami prawa po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc jest sporządzany miesięczny raport fiskalny. Wskazany raport jest drukowany w formie fizycznej (papierowej) a jednocześnie jego kopia jest zapisywana w pamięci fiskalnej drukarki. Funkcjonujące w Spółce systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego. Spółka stosuje program archiwizujący, dostarczony przez dostawcę kas rejestrujących, umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, prezentację i sprawdzenie danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych. Zgromadzone w postaci elektronicznej paragony i raporty dobowe fiskalne w programie archiwizującym pozwalają w dowolnym momencie na wygenerowanie raportu niefiskalnego za dowolny okres rozliczeniowy, w tym za okres miesięczny, prezentującego dane zgodne z raportami fiskalnymi miesięcznymi. W każdym momencie możliwy jest wydruk raportu fiskalnego miesięcznego z pamięci fiskalnej drukarki. Udostępnianie organom podatkowym danych w oczekiwanym zakresie następowałoby na bazie dokumentów zawartych w archiwum elektronicznym. W związku z tym Spółka planuje rezygnację z przechowywania miesięcznych raportów fiskalnych oraz raportów fiskalnych dobowych w formie papierowej.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy miesięczne raporty fiskalne, mogą być przechowane wyłącznie w pamięci fiskalnej drukarki w formie elektronicznej, a tym samym nie muszą być przechowywane w formie papierowej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że skoro Wnioskodawca dokonaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii, to stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 29 rozporządzenia Wnioskodawca ma obowiązek dokonania wydruku paragonów z dokonanej sprzedaży, jak również miesięcznych raportów fiskalnych. Wnioskodawca w myśl § 29 rozporządzenia - nie będzie miał natomiast obowiązku drukowania kopii paragonów oraz dobowych raportów fiskalnych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca miesięczny raport fiskalny drukuje w formie fizycznej (papierowej) a jednocześnie jego kopia jest zapisywana w pamięci fiskalnej drukarki. Funkcjonujące w Spółce systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego. Spółka stosuje program archiwizujący, dostarczony przez dostawcę kas rejestrujących, umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, prezentację i sprawdzenie danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Odnosząc się zatem do przechowywania w formie elektronicznej miesięcznych raportów fiskalnych należy wskazać, że przepisy prawa podatkowego nie wskazują w jakiej formie należy przechowywać te raporty fiskalne, dlatego też nie ma przeciwskazań do przechowywania przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej tego rodzaju dokumentów przy zachowaniu przepisów w zakresie przechowywania dokumentacji w formie elektronicznej.

W konsekwencji należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że przechowywanie miesięcznych raportów fiskalnych może odbywać się w formie elektronicznej w pamięci fiskalnej drukarki w okresie do upływu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w oparciu o warunki funkcjonowania istniejących w Spółce systemów informatycznych (archiwizacji danych).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej