Możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 czerwca 2022 r. (wpływ 20 czerwca 2022 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lipca 2022 r. (wpływ 11 lipca 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

„A” (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada siedzibę oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi sprzedaż produktów z zakresu identyfikacji zwierząt hodowlanych, w tym przykładowo kolczyków identyfikacyjnych, a także innych rozwiązań dotyczących monitorowania hodowli zwierząt. W związku z przyjętym modelem działalności Spółka zarejestrowana jest również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) w Polsce.

Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny numer identyfikacyjny dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki (dalej: „Kontrahenci”). W ramach prowadzonej sprzedaży towarów, Spółka dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”).

W ramach transakcji WDT towary mogą być transportowane do Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą lub do odbiorców ostatecznych (w przypadku dalszych dostaw tych towarów przez Kontrahenta, tzn. dostaw łańcuchowych, w ramach których Spółka będąca pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów do innego kraju UE). W każdym z opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Jednocześnie dokonane transakcje ujmowane są przez Spółkę w deklaracjach podatkowych (JPK_V7M) oraz w informacjach podsumowujących w odpowiednich okresach rozliczeniowych jako transakcje wewnątrzwspólnotowe z zastosowaniem stawki 0% (pod warunkiem posiadania przez Spółkę stosownej dokumentacji), gdzie w stosunku do informacji podsumowujących o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie mają miejsca przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Co do zasady Spółka dysponuje odpowiednimi dokumentami przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka nie posiada dokumentacji w odpowiednim terminie, w związku z czym Spółka raportuje przedmiotowe transakcje ze stawką podatku VAT właściwą dla dostaw krajowych, a po zgromadzeniu stosownej dokumentacji (potwierdzającej wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego) Spółka dokonuje stosownej korekty swoich rozliczeń VAT.

Mając na względzie charakter dokonywanej sprzedaży w ramach UE, Spółka korzysta z usług transportu oferowanych przez firmy spedycyjne, jak również usług oferowanych przez firmy kurierskie.

Dotychczasowe procesy związane z gromadzeniem dokumentacji na potrzeby stosowania stawki 0% w WDT zakładały kompletowanie następujących dokumentów:

·kopii faktury wystawionej przez Spółkę oraz dokumentu WZ (oba wskazane dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) oraz

·podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE – w przypadku spedycji towarów lub

·wydruków potwierdzeń dostarczenia wysyłki (odbioru towaru przez nabywcę), generowanych automatycznie na portalach internetowych firm kurierskich w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek – w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo w ramach przesyłek do nabywców (Kontrahentów) należących do grupy kapitałowej (wysyłki Intercompany) Spółka otrzymywała od nich drogą elektroniczną podpisywane lub opieczętowane faktury oraz dokumenty WZ.

W przypadku nieotrzymania podpisanych przez nabywców dokumentów CMR lub potwierdzeń kurierskich otrzymanych w stosownym terminie, Spółka dodatkowo kompletuje poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju na terytorium UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Wspomniane powyżej potwierdzenia generowane automatycznie przez firmy kurierskie (dostępne dla Spółki w tzw. systemie śledzenia przesyłek) były dotychczas drukowane oraz archiwizowane przez Spółkę dla potrzeb dowodowych (każdy wydruk dotyczy pojedynczej przesyłki, co generuje po stronie Spółki znaczące ilości dokumentacji w wersji papierowej).

Mając na uwadze powyższe (w szczególności czasochłonność procesu kompletowania niezbędnych dokumentów oraz wymagany w związku z tym nakład pracy, jak również rozmiary dokumentacji gromadzonej w wersji papierowej/w postaci wydruków), w celu usprawnienia procedur związanych z gromadzeniem dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% w WDT, Spółka rozważa rezygnację z drukowania i archiwizowania w formie papierowej potwierdzeń generowanych w ramach systemu śledzenia przesyłek kurierskich. Jednocześnie, Spółka zamierza docelowo zastąpić wskazane powyżej dokumenty generowane z systemu służącego do śledzenia przesyłek przy wysyłce towarów za pomocą firmy kurierskiej (które Spółka gromadzi już obecnie w formie wydruków z systemu) zbiorczym zestawieniem potwierdzeń doręczenia przesyłek w ramach danego okresu (przykładowo – danego miesiąca), które Wnioskodawca otrzymuje mailowo w formie elektronicznej (pliku w formacie MS Excel) bezpośrednio od firmy kurierskiej. Dokument ten (zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej przesyłane przez firmę kurierską) jest zestawieniem generowanym przez firmy kurierskie jako dodatkowe potwierdzenie wykonania zleconych im usług kurierskich i zawiera (podobnie jak dokumenty generowane w ramach tzw. systemu śledzenia przesyłek kurierskich) istotne informacje dotyczące wykonanych usług, w tym w szczególności: daty nadania poszczególnych przesyłek, numery przesyłek (umożliwiające Spółce na jednoznaczne powiązanie wysyłanych towarów z konkretnymi zamówieniami oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę), nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek. Różnica między dokumentami wskazanymi powyżej sprowadza się do tego ilu transakcji dotyczy dokument (zbiorcze zestawienie otrzymywane od firmy kurierskiej prezentuje zbiorczo informacje o wszystkich usługach kurierskich wykonanych w danym okresie rozliczeniowym oraz o towarach dostarczonych w nim na zlecenie Spółki, zaś dokumenty generowane i drukowane z systemu śledzenia przesyłek kurierskich dotyczą zazwyczaj pojedynczych przesyłek, tj. dany wpis w systemie śledzenia przesyłek odnosi się do jednej przesyłki, przez co Spółka generować musi odrębnie dokumenty dla każdej przesyłki). Niemniej jednak, dane wynikające z obu typów dokumentów są analogiczne (daty nadania, numery przesyłek, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek). W obu przypadkach, w oparciu o dane zawarte w opisanych dokumentach Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których one dotyczą i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami). Spółka zamierza archiwizować otrzymane zbiorcze zestawienia wyłącznie w formie elektronicznej, umożliwiając dostęp do tych dokumentów odpowiednim organom podatkowym w ramach ewentualnych kontroli.

W rezultacie, planowany pakiet dokumentacji gromadzonej dla potrzeb stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów składałby się z następujących dokumentów:

·kopii faktury oraz dokumentu WZ (zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku),

·podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE – w przypadku spedycji towarów, lub

·zbiorczego zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek, które Wnioskodawca pozyskiwałby mailowo w formie elektronicznej bezpośrednio od firmy kurierskiej, zawierającego ww. informacje umożliwiające powiązanie wysyłanych towarów z poszczególnymi zamówieniami i fakturami wystawianymi przez Spółkę

– w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców w innych krajach UE) również poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 czerwca 2022 r.)

Czy wskazana powyżej dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% w WDT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy o VAT w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 15 czerwca 2022 r.)

W ocenie Wnioskodawcy, wskazana powyżej dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przestanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa trzeciego, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% w WDT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy o VAT w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

1.Uwagi ogólne

1.1.Warunki zastosowania stawki 0% dla WDT

Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT w przypadku WDT, tj.:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak zostało podniesione w opisie sprawy, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3, są spełnione przez Wnioskodawcę i nie są przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także sama Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Tym samym, przedmiotem niniejszego zapytania jest prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw w oparciu o zbiorcze zestawienia w formie elektronicznej przesyłane Spółce mailowo przez firmy kurierskie, potwierdzające, że na zlecenie Spółki towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

1.2.Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego UE

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy są:

·dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju

·specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

– jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

-korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

-dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

-dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

-dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W ocenie Spółki, wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tym względzie, Spółka wskazała, iż co prawda wyżej wspomniana uchwała NSA została wydana w 2010 r., a przepisy ustawy o VAT uległy od tego czasu zmianom (m.in. wprowadzono zapis dotyczący dokonania dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej) oraz wprowadzony został tzw. Pakiet „Quick Fixes”, jednak w ocenie Spółki konkluzje płynące ze wspomnianej uchwały są nadal aktualne i mogą być zastosowane w przedmiotowej sprawie.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

2.Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

2.1.Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby dokumentacja uprawniająca stosowanie stawki 0% miała formę elektroniczną. Spółka zwróciła uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę »papierową«. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH) stwierdził, odnosząc się do art. 42 ust. 11 ustawy o VAT: „w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

·Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż „zauważyć należy, ze powołane powyżej przepisy nie stanowię o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu w formie elektronicznej (...)”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 maja 2014 r., (sygn. ITPP3/443-98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Również w wyjaśnieniach opublikowanych 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, Ministerstwo Finansów wyraźnie wskazało: „Przepisy ustawy o VAT nie uzależniają możliwości zastosowania stawki 0% dla WDT od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy stanowią jedynie o dokumencie, należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna. Mając powyższe na względzie, jeżeli podatnik dysponuje dokumentem elektronicznym lub dokumentem udostępnionym w formie elektronicznej (np. e-mail, skan lub faks dokumentu), w tym wygenerowanym za pośrednictwem systemu elektronicznego np. systemu EDI czy ERP to może on stanowić dowód, o którym mowa w analizowanych przepisach ustawy o VAT”.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki zbiorcze zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek otrzymywane mailowo od kurierów w formie elektronicznej (plików Excel) stanowią oraz będą stanowić dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

2.2.Zbiorcze zestawienie wysyłek kurierskich jako dokument przewozowy

Wnioskodawca zauważa, że przepisy art. 42. ust. 3 ustawy o VAT nie definiują pojęcia dokumentów przewozowych, niemniej w świetle przyjętej linii interpretacyjnej pojęcie to należy rozumieć szeroko. W interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2017 r. sygn. 3063-ILPP1-3.4512.66.2017.1.KM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy”.

Również w wyjaśnieniach opublikowanych 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, Ministerstwo Finansów wyraźnie wskazało: „W tym kontekście należy jednak wskazać, że w przypadku nie dysponowania przez podatnika dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT istotnymi dla celów dowodowych mogą się okazać także inne dokumenty pochodzące od przewoźnika, przykładowo faktura za transport towarów lub inny dokument potwierdzający zrealizowanie transportu towarów przez przewoźnika. Podobnie, niezależnie od rozumienia pojęcia »dokumentu przewozowego« nie należy pozbawiać mocy dowodowej dla celów zastosowania stawki 0%, dokumentów generowanych w ramach systemu służącego do śledzenia przesyłek przy wysyłce towarów za pomocą firmy kurierskiej. Dla udowodnienia faktu wywozu towarów i ich dostarczenia nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego istotne znaczenie powinna mieć jednak treść wymienionych w art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentów, a nie ich liczba”.

Kierując się powyższym, a także generalnymi tezami wynikającymi z przytoczonego wyżej wyroku NSA oraz wyjaśnień Ministerstwa Finansów, w ocenie Spółki zbiorcze zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek, które Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od firmy kurierskiej powinny być traktowane analogicznie jak dokumenty przewozowe w postaci listów przewozowych otrzymanych od przewoźnika, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.

2.3.Dokumentacja gromadzona przez Spółkę

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka posiada kopie faktur oraz dokumenty WZ, określające specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku a także listy przewozowe CMR podpisane przez nabywców, potwierdzające wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego w przypadkach spedycji większych ilości towarów bądź wydruki potwierdzeń dostarczenia wysyłki (odbioru towaru przez nabywcę), generowane automatycznie na portalach internetowych firm kurierskich w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie. Potwierdzenia generowane automatycznie przez firmy kurierskie były dotychczas drukowane oraz archiwizowane przez Spółkę dla potrzeb dowodowych.

W celu usprawnienia procedur związanych z gromadzeniem dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% w WDT, Spółka w szczególności rozważa rezygnację z drukowania i archiwizowania w formie papierowej potwierdzeń generowanych w ramach systemu śledzenia przesyłek kurierskich przy jednoczesnym wykorzystaniu dokumentu alternatywnego w postaci zbiorczego zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek w ramach danego okresu (przykładowo – danego miesiąca), które Wnioskodawca otrzymywałby bezpośrednio od firmy kurierskiej. Spółka zamierza archiwizować otrzymane zestawienia wyłącznie w formie elektronicznej, umożliwiając dostęp do tych dokumentów odpowiednim organom podatkowym w ramach ewentualnych kontroli.

W kontekście powyższego, a także przytoczonych powyżej stanowisk organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, w ocenie Wnioskodawcy, forma elektroniczna zbiorczego zestawienia otrzymywanego okresowo (np. za okresy miesięczne) od firmy kurierskiej powinna być uznana za dopuszczalną do zastosowania stawki 0% dla WDT dokonywanych przez Wnioskodawcę. W tym względzie Wnioskodawca zaznacza, iż w swoim zakresie, zbiorcze zestawienie będzie zawierać analogiczne informacje w stosunku do potwierdzeń dotychczas generowanych przez Spółkę z systemu śledzenia przesyłek kurierskich na portalach internetowych firm kurierskich (umożliwiające powiązanie wysyłanych towarów z konkretnymi zamówieniami oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę):

·daty nadania,

·numery przesyłek,

·nazwy i adresy odbiorców

·daty doręczenia poszczególnych przesyłek.

W rezultacie zbiorcze potwierdzenia otrzymywane od przewoźnika drogą elektroniczną łącznie z wystawianymi fakturami lub dokumentami WZ (oba te dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) w ocenie Wnioskodawcy będą wystarczające do potwierdzenia dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do miejsca docelowego znajdującego się w innym niż Polska kraju członkowskim UE.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, iż forma elektroniczna wyżej opisanych zbiorczych raportów kurierskich nie powinna negatywnie wpływać na wartość dowodową tych dokumentów, a tym samym jest on uprawniony do ich archiwizacji w innej formie niż papierowa, przykładowo na elektronicznych nośnikach danych.

Spółka podkreśliła, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w przykładowych interpretacjach organów podatkowych powołanych poniżej:

1)w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.779.2018.2.AK)

Wnioskodawca zauważa, iż w wyżej wymienionej interpretacji podatnik zwrócił się do Organu z pytaniem:

„Czy zestawienie zbiorcze pozyskane od przewoźnika/firmy kurierskiej, zawierające daty nadania, numery przesyłek, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia poszczególnych przesyłek na terytorium Francji, Niemiec, Czech lub Wielkiej Brytanii, może być dokumentem alternatywnym w stosunku do wydruku monitoringu przesyłki/trackingu, uprawniającym do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0% w rozumieniu art. 42 ust. 1 u.p.t.u. przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 u.p.t.u.?”.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Organ, taki dokument jest prawidłowy i podatnik może posłużyć się nim dla potwierdzenia prawidłowości stawki 0% VAT:

„(...) Wobec powyższego, w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę dokumentów w postaci:

·wystawionej faktury dla B. lub C.,

·specyfikacji sztuk ładunku,

·zestawienia zbiorczego pozyskanego od przewoźnika/firmy kurierskiej zawierającego daty nadania, numery przesyłek, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia poszczególnych przesyłek na terytorium Francji, Niemiec, Czech lub Wielkiej Brytanii

będzie on uprawniony do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0%, przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy”.

2)w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.706.2020.2.KW)

Spółka podkreśla, iż przedmiotem wskazanej interpretacji również była kwestia ewentualnego zastąpienia dokumentów generowanych przez przewoźnika (tj. kuriera) w ramach tzw. monitoringu/trackingu przesyłki zbiorczymi dokumentami.

W ocenie Organu, dokumentacja w tej formie powinna zostać uznana za prawidłową:

„Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składać się będą faktura, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie przesyłek pozyskane od przewoźnika/firmy kurierskiej, zawierające numery przesyłek wraz z datami ich nadania i doręczenia, nazwami i adresami odbiorców, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

W konsekwencji, w przypadku spełnienia pozostałych warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy i niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 42 ust. 1a ustawy, ww. zbiorcze zestawienie przesyłek pozyskane od przewoźnika/firmy kurierskiej, zawierające numery przesyłek wraz z datami ich nadania i doręczenia, nazwami i adresami odbiorców, stanowi dokument uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla ww. wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

3.Uwagi końcowe

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż zbiorcze zestawienie przesyłek otrzymane od firmy kurierskiej, zawierające dane dotyczące: dat nadania, numerów przesyłek (umożliwiających powiązanie wysyłanych towarów z konkretnymi zamówieniami oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę), nazw i adresów odbiorców oraz dat doręczenia poszczególnych przesyłek przez kuriera, może zostać uznane za dokument uprawniający do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0% w rozumieniu art. 42 ust. 1 ustawy o VAT w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) posiada siedzibę oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi sprzedaż produktów z zakresu identyfikacji zwierząt hodowlanych, w tym przykładowo kolczyków identyfikacyjnych, a także innych rozwiązań dotyczących monitorowania hodowli zwierząt. W związku z przyjętym modelem działalności Spółka zarejestrowana jest również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) w Polsce.

Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny numer identyfikacyjny dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki (dalej: „Kontrahenci”). W ramach prowadzonej sprzedaży towarów, Spółka dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”).

W ramach transakcji WDT towary mogą być transportowane do Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą lub do odbiorców ostatecznych (w przypadku dalszych dostaw tych towarów przez Kontrahenta, tzn. dostaw łańcuchowych, w ramach których Spółka będąca pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów do innego kraju UE). W każdym z opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Jednocześnie dokonane transakcje ujmowane są przez Spółkę w deklaracjach podatkowych (JPK_V7M) oraz w informacjach podsumowujących w odpowiednich okresach rozliczeniowych jako transakcje wewnątrzwspólnotowe z zastosowaniem stawki 0% (pod warunkiem posiadania przez Spółkę stosownej dokumentacji), gdzie w stosunku do informacji podsumowujących o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie mają miejsca przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Co do zasady Spółka dysponuje odpowiednimi dokumentami przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka nie posiada dokumentacji w odpowiednim terminie, w związku z czym Spółka raportuje przedmiotowe transakcje ze stawką podatku VAT właściwą dla dostaw krajowych, a po zgromadzeniu stosownej dokumentacji (potwierdzającej wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego) Spółka dokonuje stosownej korekty swoich rozliczeń VAT.

Mając na względzie charakter dokonywanej sprzedaży w ramach UE, Spółka korzysta z usług transportu oferowanych przez firmy spedycyjne, jak również usług oferowanych przez firmy kurierskie.

Dotychczasowe procesy związane gromadzeniem dokumentacji na potrzeby stosowania stawki 0% w WDT zakładały kompletowanie następujących dokumentów:

·kopii faktury wystawionej przez Spółkę oraz dokumentu WZ (oba wskazane dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) oraz

·podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE – w przypadku spedycji towarów lub

·wydruków potwierdzeń dostarczenia wysyłki (odbioru towaru przez nabywcę), generowanych automatycznie na portalach internetowych firm kurierskich w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek – w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo w ramach przesyłek do nabywców (Kontrahentów) należących do grupy kapitałowej (wysyłki Intercompany) Spółka otrzymywała od nich drogą elektroniczną podpisywane lub opieczętowane faktury oraz dokumenty WZ.

W przypadku nieotrzymania podpisanych przez nabywców dokumentów CMR lub potwierdzeń kurierskich otrzymanych w stosownym terminie, Spółka dodatkowo kompletuje poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju na terytorium UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Wspomniane powyżej potwierdzenia generowane automatycznie przez firmy kurierskie (dostępne dla Spółki w tzw. systemie śledzenia przesyłek) były dotychczas drukowane oraz archiwizowane przez Spółkę dla potrzeb dowodowych (każdy wydruk dotyczy pojedynczej przesyłki, co generuje po stronie Spółki znaczące ilości dokumentacji w wersji papierowej).

Mając na uwadze powyższe (w szczególności czasochłonność procesu kompletowania niezbędnych dokumentów oraz wymagany w związku z tym nakład pracy, jak również rozmiary dokumentacji gromadzonej w wersji papierowej/w postaci wydruków), w celu usprawnienia procedur związanych z gromadzeniem dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% w WDT, Spółka rozważa rezygnację z drukowania i archiwizowania w formie papierowej potwierdzeń generowanych w ramach systemu śledzenia przesyłek kurierskich. Jednocześnie, Spółka zamierza docelowo zastąpić wskazane powyżej dokumenty generowane z systemu służącego do śledzenia przesyłek przy wysyłce towarów za pomocą firmy kurierskiej (które Spółka gromadzi już obecnie w formie wydruków z systemu) zbiorczym zestawieniem potwierdzeń doręczenia przesyłek w ramach danego okresu (przykładowo – danego miesiąca), które Wnioskodawca otrzymuje mailowo w formie elektronicznej (pliku w formacie MS Excel) bezpośrednio od firmy kurierskiej. Dokument ten (zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej przesyłane przez firmę kurierską) jest zestawieniem generowanym przez firmy kurierskie jako dodatkowe potwierdzenie wykonania zleconych im usług kurierskich i zawiera (podobnie jak dokumenty generowane w ramach tzw. systemu śledzenia przesyłek kurierskich) istotne informacje dotyczące wykonanych usług, w tym w szczególności: daty nadania poszczególnych przesyłek, numery przesyłek (umożliwiające Spółce na jednoznaczne powiązanie wysyłanych towarów z konkretnymi zamówieniami oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę), nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek. Różnica między dokumentami wskazanymi powyżej sprowadza się do tego ilu transakcji dotyczy dokument (zbiorcze zestawienie otrzymywane od firmy kurierskiej prezentuje zbiorczo informacje o wszystkich usługach kurierskich wykonanych w danym okresie rozliczeniowym oraz o towarach dostarczonych w nim na zlecenie Spółki, zaś dokumenty generowane i drukowane z systemu śledzenia przesyłek kurierskich dotyczą zazwyczaj pojedynczych przesyłek, tj. dany wpis w systemie śledzenia przesyłek odnosi się do jednej przesyłki, przez co Spółka generować musi odrębnie dokumenty dla każdej przesyłki). Niemniej jednak, dane wynikające z obu typów dokumentów są analogiczne (daty nadania, numery przesyłek, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek). W obu przypadkach, w oparciu o dane zawarte w opisanych dokumentach Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których one dotyczą i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami). Spółka zamierza archiwizować otrzymane zbiorcze zestawienia wyłącznie w formie elektronicznej, umożliwiając dostęp do tych dokumentów odpowiednim organom podatkowym w ramach ewentualnych kontroli.

W rezultacie, planowany pakiet dokumentacji gromadzonej dla potrzeb stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów składałby się z następujących dokumentów:

·kopii faktury oraz dokumentu WZ (zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku),

·podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE – w przypadku spedycji towarów, lub

·zbiorczego zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek, które Wnioskodawca pozyskiwałby mailowo w formie elektronicznej bezpośrednio od firmy kurierskiej, zawierającego ww. informacje umożliwiające powiązanie wysyłanych towarów z poszczególnymi zamówieniami i fakturami wystawianymi przez Spółkę

– w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców w innych krajach UE) również poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% w WDT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Zatem posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca będzie dysponował następującym pakietem dokumentacji gromadzonej dla potrzeb stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów składającym się z następujących dokumentów:

·kopii faktury oraz dokumentu WZ (zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku),

·podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE – w przypadku spedycji towarów, lub

·zbiorczego zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek, które Wnioskodawca pozyskiwałby mailowo w formie elektronicznej bezpośrednio od firmy kurierskiej, zawierającego ww. informacje umożliwiające powiązanie wysyłanych towarów z poszczególnymi zamówieniami i fakturami wystawianymi przez Spółkę

– w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców w innych krajach UE) również poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że opisane wyżej dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do transakcji WDT realizowanej przez Wnioskodawcę stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podsumowując, należy uznać, że dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% w WDT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przeszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).