Miejsce świadczenia usług montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.171.2022.2.MAZ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.171.2022.2.MAZ

Temat interpretacji

Miejsce świadczenia usług montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia miejsca świadczenia usług montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2022 r. (wpływ 15 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako polski przedsiębiorca wykonuje Pani usługi na rzecz zarejestrowanych podatników z UE. Usługi te polegają na kompleksowym montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej. W ramach wykonywanych usług montowane są systemy wyposażenia chlewni i systemy karmienia do hodowli trzody chlewnej. Na systemy te składają się miedzy innymi:

- montaż klatek i kojców wraz z podłogami, rusztami i płyt grzewczych;

- montaż systemów do karmienia zwierząt, automatów paszowych, systemów zadawania paszy, linii paszowych;

- montaż systemów pojenia, poideł miskowych, przyłączy wody, dozowników leków i witamin, stacjonarnego systemu spryskiwania;

- systemu utrzymania czystości;

- systemów sterowania klimatem, montaż kominów wyciągowych, wentylatorów ściennych, urządzeń grzewczych, montaż urządzeń do schładzania i nawilżania powietrza;

- montaż kuchni paszowych do przygotowywania i dostarczania pasz;

- wszelkich innych elementów infrastruktury występujących w tego typu obiektach na potrzeby hodowli trzody chlewnej.

Wykonując zlecenie ma Pani do dyspozycji pusty budynek oraz niezbędne materiały, a po zakończonej pracy zostawia obiekt gotowy do zasiedlenia zwierzętami.

W uzupełnieniu wniosku z 15 czerwca 2022 r., odpowiadając na pytania Organu, wskazała Pani, że:

 1. Tak, jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

 2. Siedziba Pani działalności jest tylko w Polsce.

 3. Podmioty, na rzecz których są świadczone usługi, mają swoje siedziby w krajach UE, głównie w Niemczech.

 4. Tak, podmioty, na rzecz których świadczone są usługi, są podatnikami w rozumieniu art. 28a.

 5. Świadczone usługi zmierzają do zainstalowania wymienionych we wniosku elementów na stałe w budynku. Wszystkie montowane elementy muszą być przymocowane do podłóg, ścian lub sufitów, w sposób zapewniający stabilność połączenia.

Ponadto montaż elementów wentylacji wymaga naruszenia ciągłości struktury dachu w celu zamontowania kominów wyciągowych, czyli zrobienia otworów w dachu, aby te kominy na zewnątrz można było wyprowadzić.

Co do możliwości demontażu wyposażenia chlewni, to po takim demontażu budynek nie zostanie zniszczony, lecz będzie wymagał naprawy elementów budynku takich jak ściany, sufity czy też podłogi, do których takie wyposażenie było montowane. Także wystąpi konieczność naprawy dachu po demontażu wentylacji i załatania wcześniej zrobionych w nim otworów. W czasie takiego demontażu część zamontowanych elementów na pewno ulegnie zniszczeniu, jak na przykład elementy instalacji elektrycznej czy też innych instalacji montowanych w chlewni, np. wodnych czy sterowania klimatem. Możliwe, że część wyposażenia byłaby do jakiegoś wykorzystania. Jednak takiego zlecenia demontażu wcześniej zainstalowanych urządzeń nie było w dotychczasowej działalności, i stąd brak możliwości określenia stopnia zniszczenia bądź demontażu w stanie nienaruszonym wcześniej zamontowanych elementów wyposażenia.

  6. Świadczone usługi mają na celu zmianę fizycznego stanu danej nieruchomości, natomiast nie mają na celu zmiany prawnego stanu danej nieruchomości.

Pytanie

Czy w przedmiotowej sytuacji znajduje zastosowanie art. 28e ustawy o VAT, mówiący o tym, że miejscem świadczenia usług na nieruchomościach jest miejsce położenia tej nieruchomości – oznacza to, że podatek VAT rozliczany jest w kraju, w którym znajduje się nieruchomość, bez względu na miejsce siedziby usługobiorcy?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 28e u.p.t.u., miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca wskazuje na usługi związane z nieruchomościami, jedynie przykładowo wymieniając poszczególne rodzaje tego rodzaju usług. Wszelkie natomiast usługi montażowe/instalacyjne na nieruchomościach stanowią typowe usługi związane z nieruchomościami, których miejscem świadczenia, zgodnie z powołaną wyżej regulacją, jest kraj położenia nieruchomości. Wobec powyższego, w opisanym w pytaniu przypadku znajduje zastosowanie art. 28e u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wykonuje Pani usługi na rzecz zarejestrowanych podatników z UE. Usługi te polegają na kompleksowym montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej. W ramach wykonywanych usług montowane są systemy wyposażenia chlewni i systemy karmienia do hodowli trzody chlewnej. Na systemy te składają się miedzy innymi:

- montaż klatek i kojców wraz z podłogami, rusztami i płyt grzewczych;

- montaż systemów do karmienia zwierząt, automatów paszowych, systemów zadawania paszy, linii paszowych;

- montaż systemów pojenia, poideł miskowych, przyłączy wody, dozowników leków i witamin, stacjonarnego systemu spryskiwania;

- systemu utrzymania czystości;

- systemów sterowania klimatem, montaż kominów wyciągowych, wentylatorów ściennych, urządzeń grzewczych, montaż urządzeń do schładzania i nawilżania powietrza;

- montaż kuchni paszowych do przygotowywania i dostarczania pasz;

- wszelkich innych elementów infrastruktury występujących w tego typu obiektach na potrzeby hodowli trzody chlewnej.

Wykonując zlecenie ma Pani do dyspozycji pusty budynek oraz niezbędne materiały, a po zakończonej pracy zostawia obiekt gotowy do zasiedlenia zwierzętami.

Podmioty, na rzecz których są świadczone usługi, mają swoje siedziby w krajach UE, głównie w Niemczech. Podmioty, na rzecz których świadczone są usługi, są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Świadczone usługi zmierzają do zainstalowania wymienionych we wniosku elementów na stałe w budynku. Wszystkie montowane elementy muszą być przymocowane do podłóg, ścian lub sufitów, w sposób zapewniający stabilność połączenia. Ponadto montaż elementów wentylacji wymaga naruszenia ciągłości struktury dachu w celu zamontowania kominów wyciągowych, czyli zrobienia otworów w dachu, aby te kominy na zewnątrz można było wyprowadzić.

Co do możliwości demontażu wyposażenia chlewni, to po takim demontażu budynek nie zostanie zniszczony, lecz będzie wymagał naprawy elementów budynku takich jak ściany, sufity czy też podłogi, do których takie wyposażenie było montowane. Także wystąpi konieczność naprawy dachu po demontażu wentylacji i załatania wcześniej zrobionych w nim otworów. W czasie takiego demontażu część zamontowanych elementów na pewno ulegnie zniszczeniu, jak na przykład elementy instalacji elektrycznej czy też innych instalacji montowanych w chlewni, np. wodnych czy sterowania klimatem. Możliwe, że część wyposażenia byłaby do jakiegoś wykorzystania. Jednak takiego zlecenia demontażu wcześniej zainstalowanych urządzeń nie było w dotychczasowej działalności, i stąd brak możliwości określenia stopnia zniszczenia bądź demontażu w stanie nienaruszonym wcześniej zamontowanych elementów wyposażenia.

Świadczone usługi mają na celu zmianę fizycznego stanu danej nieruchomości, natomiast nie mają na celu zmiany prawnego stanu danej nieruchomości.

Jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Siedziba Pani działalności jest tylko w Polsce.

Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy dla wykonywanych przez Panią usług znajdzie zastosowanie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy od art. 28a do art. 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

  a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

  b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

  2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany wyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej, ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

W myśl art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z treści art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje ich otwarty katalog, zamieszczony w tym przepisie. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Przepisowi art. 28e ustawy odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 Nr 347, str. 1 ze zm.; dalej jako: „Dyrektywa 2006/112/WE Rady”) zgodnie z którym:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”) pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Art. 13b, art. 31a rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

  a) każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

  b) każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

  c) każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

  d) każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

 a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

 b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. m rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość.

Natomiast stosownie do art. 31a ust. 3 lit. f rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości.

Rozwiązania wprowadzone powyższym rozporządzeniem mają na celu doprowadzić w całej Unii Europejskiej do wspólnej wykładni i spójnego stosowania przepisu szczególnego, jakim jest art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z przepisem art. 28e ustawy jedynie świadczenie usług, które pozostaje w wystarczająco bezpośrednim związku z nieruchomością, mieści się w zakresie jego stosowania. Konieczne jest, aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość. Tak dzieje się w szczególności wówczas, gdy nieruchomość określoną w sposób wyraźny należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia. Norma art. 28e ustawy ma zastosowanie, gdy nieruchomość sama stanowi przedmiot świadczenia.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro z wniosku wynika, że:

    - świadczone usługi kompleksowego montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej zmierzają do zainstalowania wymienionych we wniosku elementów na stałe w budynku;

    - wszystkie montowane elementy muszą być przymocowane do podłóg, ścian lub sufitów w sposób zapewniający stabilność połączenia;

    - montaż elementów wentylacji wymaga naruszenia ciągłości struktury dachu w celu zamontowania kominów wyciągowych, czyli zrobienia otworów w dachu, aby te kominy na zewnątrz można było wyprowadzić;

    - po demontażu budynek nie zostanie zniszczony, lecz będzie wymagał naprawy elementów budynku, takich jak ściany, sufity czy też podłogi, do których takie wyposażenia były montowane;

    - wystąpi także konieczność naprawy dachu po demontażu wentylacji i załatania wcześniej zrobionych w nim otworów;

    - w czasie takiego demontażu część zamontowanych elementów na pewno ulegnie zniszczeniu, jak na przykład elementy instalacji elektrycznej czy też innych instalacji montowanych w chlewni, np. wodnych czy sterowania klimatem,

to świadczone przez Panią usługi są usługami związanymi z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy. W związku z tym miejscem ich świadczenia (opodatkowania) jest państwo, na terytorium którego jest położona dana nieruchomość. Jak Pani wskazała we wniosku, wykonuje Pani opisane usługi na rzecz podmiotów, które mają swoje siedziby w krajach UE, głównie w Niemczech. Zatem usługi będące przedmiotem świadczenia nie będą podległy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, a ich miejscem opodatkowania bedzie terytorium Niemiec lub innego kraju UE, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Podsumowując – dla określenia miejsca świadczenia wykonywanych przez Panią usług montażu wyposażenia służącego do hodowli trzody chlewnej, znajdzie zastosowanie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości. Oznacza to, że podatek VAT rozliczany jest w kraju, w którym znajduje się nieruchomość, bez względu na miejsce siedziby usługobiorcy.

Tym samym stanowisko Pani należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zadanego pytania, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego, i zastosuje się Pani do interpretacji.

    - W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).