Opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności: − wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT na rzecz Uczestnika Programu lojalnościowego, − wydani... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.751.2022.2.PRP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.751.2022.2.PRP

Temat interpretacji

Opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności: − wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT na rzecz Uczestnika Programu lojalnościowego, − wydania nagród (Produktu) Uczestnikom Programu lojalnościowego, − przekazania bonów towarowych w ramach Programu lojalnościowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług  w zakresie:

·    braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT na rzecz kontrahentów będących uczestnikami Programu lojalnościowego – jest prawidłowe,

·    opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydania nagród (Produktu) kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego – jest prawidłowe,

·    braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekazania bonów towarowych w ramach Programu lojalnościowego – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności:

-wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT na rzecz Uczestnika Programu lojalnościowego,

-wydania nagród (Produktu) Uczestnikom Programu lojalnościowego,

-przekazania bonów towarowych w ramach Programu lojalnościowego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 grudnia 2022 r. (wpływ 16 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Spółka jest również zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, jako podatnik VAT-UE. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi polegające na organizacji i obsłudze programów lojalnościowych dla swoich kontrahentów (Zleceniodawców). Programy lojalnościowe obsługiwane przez Wnioskodawcę będą opierać się na następujących zasadach:

Wnioskodawca planuje wytwarzać, a następnie udostępniać wybranym przez kontrahentów (Zleceniodawców) podmiotom (osoba fizyczna, osoba prawna lub osoba niemająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy tą osobowość prawną nadają) niewymienialne tokeny NFT (ang. non-fungible token) – stanowiące certyfikat (kartę członkowską) umożliwiającą udział w ekskluzywnym programie lojalnościowym. Tokeny NFT to niewymienialne tokeny oparte na technologii blockchain, które są unikalnym elementem kodu blockchain. Token NFT jest oparty na sieci blockchain, ale nie jest kryptowalutą, ponieważ jest niewymienialny. NFT to cyfrowe zapisy, które przedstawiają daną wartość i mogą być jedynie kupione i sprzedane na blockchainie danej kryptowaluty, którą użytkownicy protokołu mogą między sobą handlować. Tokeny NFT reprezentują jednostkę danych, która jest przechowywana na blockchainie. Tokeny NFT to unikatowa cyfrowa wartość, która reprezentuje konkretną jednostkę danych.

Transakcja udostępnienia tokenów NFT będzie następowała na podstawie umowy nienazwanej, której ekonomiczny charakter zbliżony będzie do umowy darowizny. Transfer NFT nie przenosi sam w sobie żadnych praw własności intelektualnej do aktywa, które może stanowić przedmiot własności intelektualnej (np. grafiki). Nie daje też licencji na korzystanie z takiego utworu - aktywa. Podkreślić należy, iż umowy przenoszące prawa autorskie wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności, a co za tym idzie przeniesienie praw autorskich na podstawie smart contractu nie jest możliwe. W chwili obecnej NFT nie mieszczą się w jednej, zdefiniowanej kategorii prawnej. W związku z tym Token NFT należy traktować jako cyfrowy certyfikat umożliwiający udział w programie lojalnościowym (kartę członkowską) organizowanym przez Wnioskodawcę.

Należy przyjąć, że:

-Tokeny NFT nie są walutą wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

-Token NFT nie jest pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

-Token NFT nie wpisuje się w definicję tzw. „kryptowaluty”.

-Token NFT nie jest instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

-Przeniesienie prawa własności tokenu NFT na użytkownika nastąpi w momencie przesłania tokenu na portfel elektroniczny użytkownika.

W związku z realizowanymi przez Uczestników programu lojalnościowego tzw. akcjami marketingowymi w mediach społecznościowych przyznane zostaną Uczestnikom punkty lojalnościowe.

Zasady Programu Lojalnościowego będzie określać regulamin (zwany dalej: Regulaminem Programu).

Uczestnikami Programu będą osoby fizyczne, osoby prawne lub osoby niemające osobowości prawnej, której odrębne przepisy tą osobowość prawną nadają - dysponujące niewymienialnym tokenem NFT (ang. non-fungible token), otrzymanym od Wnioskodawcy jak certyfikat uczestnictwa.

Uczestnicy Programu oraz organizowanych w jego ramach akcji specjalnych, nie są pracownikami, ani członkami organów Spółki lub Kontrahentów, ani członkami najbliższej rodziny tych osób. Przez „członków najbliższej rodziny" rozumie się wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonków, małżonków rodzeństwa, rodziców małżonków, kuzynów i osoby pozostające w stosunku przysposobienia. Przez „pracowników” rozumie się również osoby świadczące pracę lub usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Celem Programu jest możliwość uzyskiwania przez jego Uczestników punktów lojalnościowych, które następnie będą wymieniane na produkty dostarczane przez Kontrahenta (Zleceniodawcę). W ramach Programu organizowane będą akcje specjalne polegające na pozahandlowej aktywności Uczestników, tj. przykładowo przygotowanie i opublikowanie postu w mediach społecznościowych Uczestnika; wzięcie udziału w quizie lub ankiecie. Tego typu aktywność czasem będzie miała charakter rywalizacji między Uczestnikami (co oznacza, że Punkty będą przyznawane tylko Uczestnikom z najlepszymi wynikami), a w innych sytuacjach nie będzie miała charakteru rywalizacyjnego (co oznacza, że Punkty będą przyznawane wszystkim Uczestnikom biorącym udział w aktywności lub tym spośród nich, którzy osiągnęli oznaczony wynik).

W zamian za odpowiednią liczbę punktów Uczestnicy są uprawnieni do odebrania nagród rzeczowych – zazwyczaj produktów.

Drugi model programu lojalnościowego obejmuje przeliczenia przekazanych Uczestnikom punktów lojalnościowych na walutę PLN (np. 1 pkt = 1 PLN) i dokonywania ich zwrotu Uczestnikom Programu w formie bonu lojalnościowego, który będzie uprawniał Uczestnika do odbioru określonej nagrody, po przekroczeniu określonej ilości punktów lojalnościowych.

Ponadto w odpowiedzi na zadane pytania o treści:

1)Czy w celu wytworzenia Tokenów NFT są Państwo zobowiązani do zakupu towarów lub usług ? Jeżeli tak, to proszę wskazać jakich.

Odp. Tak, Wnioskodawca dokona zakupu usług informatycznych oraz usług grafika komputerowego.

2)Czy w związku z okolicznościami przedstawionymi we wniosku pomiędzy Państwem a kontrahentami (Zleceniodawcami) będą zawarte jakiekolwiek umowy? Jeżeli tak, to proszę wskazać przedmiot umów oraz jakie prawa i obowiązki będą ciążyły na Państwie, a jakie na Kontrahentach (Zleceniodawcach)?

Odp. Wnioskodawca nie będzie zawierał umów z poszczególnymi kontrahentami, w formie pisemnej czy ustnej. Tokeny NFT będą w sposób elektroniczny przekazywane Kontrahentom. Tokeny NFT będą stanowiły aktywo elektroniczne, którego sposób użycia będzie ograniczony elektronicznie. Ograniczenia elektroniczne będą miały formę tzw. smart-contractu.

3)Jakie korzyści będą czerpać Kontrahenci (Zleceniodawcy) w związku z przystąpieniem do Programu Lojalnościowego organizowanego przez Państwa?

Odp. Kontrahenci będą mieli prawo do nabywania towarów i usług od Wnioskodawcy po promocyjnych cenach, ewentualnie będą mieli prawo pierwszeństwa nabycia produktów oferowanych na rynku przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca rozważa również oferowanie tylko posiadaczom Tokenów NFT określonych produktów oferowanych do sprzedaży przez Wnioskodawcę.

Nadto posiadacze Tokenów NFT będą uprawniały uczestników do udziału w akcjach promocyjnych organizowanych przez Wnioskodawcę. Zasady akcji promocyjnych będą każdorazowo określane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca planuje, że w zamian za udział w akcjach uczestnikom będą przyznawane punkty, następnie wymieniane na nagrody (usługi lub towary) lub bony (uprawniające do ich wymiany na usługi lub towary).

4)Czy działania Uczestników Programu Lojalnościowego będą miały wpływ na działalność gospodarczą Kontrahentów (Zleceniodawców)? Jeżeli tak, to jaki?

Odp. Nie

5)Czy istnieje możliwość uczestnictwa w Programie Lojalnościowym bez certyfikatu (karty członkowskiej) w postaci Tokenów NFT?

Odp. Nie. Obecnie Wnioskodawca planuje dopuścić do udziału w Programie Lojalnościowym tylko osoby, które będą posiadały Tokeny NFT wydawane przez Wnioskodawcę.

6)Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie nr 5 jest twierdząca, to proszę wskazać prawa i obowiązki Uczestników:

a)posiadających certyfikat (kartę członkowską) w postaci Tokenów NFT

b)nieposiadających certyfikatu (karty członkowskiej) w postaci Tokenów NFT.

Odp. Tak jak wskazano w pkt 5), Wnioskodawca nie planuje dopuszczać do Programu Lojalnościowego innych osób niż te które posiadają Tokeny NFT.

7)Jakie warunki uczestnictwa będą określone w Regulaminie Programu Lojalnościowego?

Odp. Warunki uczestnictwa w Programie Lojalnościowym nie są określone. Wnioskodawca będzie podejmował decyzję o przyznaniu Tokenów NFT, które będą uprawniały do udziału w Programie Lojalnościowym. Otrzymanie Tokena NFT nie będzie nakładało obowiązków na otrzymującego. Otrzymujący Token będzie mógł uprawniony do korzyści opisanych w pkt 3). Nie będzie miał obowiązku korzystać z tych praw.

Natomiast w ramach uczestnictwa w Programie Lojalnościowym będą organizowane akcje promocyjne. Ich warunki będą każdorazowo ustalane przez Wnioskodawcę.

8)Co Państwo rozumieją przez sformułowanie: „Transakcja udostępnienia tokenów NFT będzie następowała na podstawie umowy nienazwanej, której ekonomiczny charakter zbliżony będzie do umowy darowizny”?

Odp. Opis sposobu transferu Tokenu NFT został przedstawiony w pkt 2 powyżej, tj. Wnioskodawca nie będzie zawierał umów z poszczególnymi kontrahentami, w formie pisemnej czy ustnej w celu przekazania Tokenów NFT. Tokeny NFT będą w sposób elektroniczny przekazywane Kontrahentom. Tokeny NFT będą stanowiły aktywo elektroniczne, którego sposób użycia będzie ograniczony elektronicznie. Ograniczenia elektroniczne będą miały formę programu komputerowego tzw. smart-contract’u.

Przyznanie Tokena NFT nie będzie generowało obowiązku świadczenia przez otrzymującego na rzecz Wnioskodawcy. Stąd w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że transfer Tokenów będzie odbywał się na podstawie umowy nienazwanej, której ekonomiczny charakter zbliżony będzie do umowy darowizny.

9)Czy za udostępnienie Tokenów NFT podmiotom wskazanym przez kontrahentów (Zleceniodawców) będą Państwo otrzymywać jakiekolwiek wynagrodzenie? Jeżeli tak, proszę wskazać:

a)co będzie składać się na wysokość wynagrodzenia?

b)jaki będzie sposób przekazywania tego wynagrodzenia?

Odp. Nie, Wnioskodawca nie będzie otrzymywał wynagrodzenia, tj. żadnych świadczeń, od osób otrzymujących Tokeny NFT, w zamian za ich wydanie. Tokeny NFT będą przyznawane wg decyzji Wnioskodawcy. Będą z nimi związane uprawnienia opisane w pkt 3) powyżej.

10)Jakiego charakteru będą „Nagrody” wydawane w ramach Programu lojalnościowego?

Odp. Wnioskodawca planuje, że w ramach Programu lojalnościowego, uczestnicy będą mieli prawo do nabywania towarów i usług od Wnioskodawcy po promocyjnych cenach, ewentualnie będą mieli prawo pierwszeństwa nabycia produktów oferowanych na rynku przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca rozważa również oferowane tylko posiadaczom Tokenów NFT, tj. uczestnikom Programu lojalnościowego określonych produktów oferowanych do sprzedaży przez Wnioskodawcę.

Innym rozwiązaniem, rozważanym przez Wnioskodawcę jest organizowanie akcji promocyjnych, w których uczestniczyć będą posiadacze Tokenów NFT. W ramach takich akcji uczestnicy będą otrzymywali punkty. Punkty będą ewidencjonowane na indywidulanych kontach uczestników. Ewidencję będzie prowadzić Wnioskodawca. Punkty będą w przyszłości wymieniane na usługi z zakresu stylizacji paznokci i sfery beauty, towary oferowane do sprzedaży przez Wnioskodawcę (głównie kosmetyki, balsamy, lakiery do paznokci) albo na bony dające prawo do ich wykorzystania przy wymianie na ww. usługi lub towary.

11)Czy „Nagrody” wydawane w ramach Programu lojalnościowego będą nabywane przez Państwa we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie będą wydawane w Państwa własnym imieniu na rzecz Uczestników?

Odp. Wnioskodawca rozważa dwa modele działań. W pierwszym będzie samodzielnie dokonywać przyznania uprawnień wskazanych w pkt 10). W drugim podpisze umowę z osobą trzecią na organizację akcji promocyjnych. Wówczas zakup towarów i usług będzie dokonywała ta osoba trzecia. Będzie ona wydawała uczestnikom bezpośrednio towary lub usługi albo będzie przyznawała im bony następnie wymieniane na towary i usługi świadczone przez Wnioskodawcę.

12)Czy „Nagrody” nabywane przez Państwa będą nabywane przez Państwa we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie przekazywane Uczestnikom przez Państwa, ale w imieniu Kontrahenta?

Odp. W zależności od sposobu działań opisanych w pkt 11) Wnioskodawca w pierwszym przypadku będzie samodzielnie nabywał towary i usługi i wydawał je uczestnikom Programu Lojalnościowego, w ramach akcji promocyjnych, za zebrane przez nich punkty.

W drugim wariancie Wnioskodawca podpisze umowę o organizację akcji promocyjnych z osobą trzecią, która będzie dokonywała zakupu i wydania towarów/usług we własnym imieniu albo dokona wydania bonów.

13)Czy „Nagrody” będą nabywane przez Kontrahentów we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie przekazywane Państwu celem dalszego przekazywania ich Uczestnikom?

Odp. Działania będą wyglądały w sposób opisany w pkt 12) oraz 11).

Wnioskodawca w pierwszym przypadku będzie samodzielnie nabywał towary i usługi i wydawał je uczestnikom Programu Lojalnościowego, w ramach akcji promocyjnych, za zebrane przez nich punkty.

W drugim wariancie Wnioskodawczyni podpiszę umowę o organizację akcji promocyjnych z osobą trzecią, która będzie dokonywała zakupu i wydania towarów/usług we własnym imieniu albo dokona wydania bonów.

14)Kto będzie widniał na fakturach VAT dokumentujących nabycie „Nagród” wydawanych w ramach Programu lojalnościowego: Państwo czy Kontrahenci?

Odp. W zależności od przyjętego przez Wnioskodawcę rozwiązania na fakturach dokumentujących nabycie „Nagród” widniał będzie Wnioskodawca albo osoba trzecia, której Wnioskodawca zleci prowadzenie akcji promocyjnych w ramach Programu Lojalnościowego.

Należy również wskazać, że Wnioskodawca jest producentem (wytwórcą) kosmetyków, balsamów, lakierów do paznokci, a także świadczy usługi z zakresu beauty. Zatem zakłada, że przeznaczy na „Nagrody" towary wytworzone we własnym zakresie lub usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

15)Czy akcje specjalne polegające na pozahandlowej aktywności Uczestników będą wykonywane na rzecz Państwa czy Kontrahentów?

Odp. Akcje specjalne, czy inaczej akcje promocyjne organizowane w ramach Programu Lojalnościowego będą ogłaszane - organizowane przez Wnioskodawcę. Natomiast zadania w ramach danej akcji promocyjnej będą wykonywane przez kontrahentów, którzy są uczestnikami Programu Lojalnościowego, tj. posiadają Tokeny NFT.

16)Kto będzie emitentem bonów lojalnościowych, o których mowa we wniosku? (Państwo, Kontrahenci czy inny podmiot – jeżeli inny podmiot, to proszę wskazać jaki)

Odp. Emitentem bonów będzie Wnioskodawca.

17)Czy w zamian za bon lojalnościowy będzie można uzyskać towary lub usługi ? Jeżeli tak, to jakie?

Odp. Tak, w zamian za bon lojalnościowy będzie można uzyskać towary lub usługi, tj. usługi z zakresu stylizacji paznokci i sfery beauty, towary - głównie kosmetyki, balsamy, lakiery do paznokci. Mogą być to również koszulki, kubki lub inne gadżety reklamowe.

18)Gdzie Uczestnicy Programu, będący osobami fizycznymi, będą posiadali siedziby zamieszkania (czy na terytorium kraju, tj. Polski, innego kraju członkowskiego niż Polska czy kraju trzeciego?

Odp. Program Lojalnościowy będzie oferowany dla wszystkch, bez względu na miejsce zamieszkania. Innymi słowy Wnioskodawca może wydać Tokenty NFT na rzecz osób zamieszkałych na terytorium kraju, tj. w Polsce, na terytorium Unii Europejskiej jak również w państwach trzecich.

19)Gdzie Uczestnicy Programu, będący osobami prawnymi, będą posiadali siedziby (czy na terytorium kraju, tj. Polski, innego kraju członkowskiego niż Polska czy kraju trzeciego?

Odp. Program Lojalnościowy będzie oferowany dla wszystkich, bez względu na siedzibę. Innymi słowy Wnioskodawca może wydać Tokeny NFT na rzecz osób prawnych mających siedzibę na terytorium kraju, tj. w Polsce, na terytorium Unii Europejskiej, jak również w państwach trzecich.

20)Gdzie Uczestnicy Programu, będący osobami niemającymi osobowości prawnej, którym odrębne przepisy tą osobowość prawną nadają, będą posiadali siedziby (czy na terytorium kraju, tj. Polski, innego kraju członkowskiego niż Polska czy kraju trzeciego?

Odp. Tak jak w punktach poprzednich Wnioskodawca wskazuje, że Program Lojalnościowy będzie oferowany dla wszystkich, bez względu na siedzibę. Innymi słowy Wnioskodawca może wydać Tokeny NFT na rzecz osób niemających osobowości prawnej, którym odrębne przepisy tą osobowość prawną nadają, z siedzibą na terytorium kraju, tj. w Polsce, na terytorium Unii Europejskiej, jak również w państwach trzecich.

21)Czy przekazując bony towarowe będą Państwo działali we własnym imieniu?

Odp. W zależności od przyjętego modelu działania Wnioskodawca będzie działał we własnym imieniu albo bony będzie wydawał podmiot trzeci w imieniu Wnioskodawczyni. Emisji bonów dokona Wnioskodawczyni.

22)Czy przekazując bony towarowe będą Państwo działali w imieniu innego podatnika?

Odp. Nie. Wnioskodawca będzie działał w imieniu własnym. Ewentualnie bony, wyemitowane przez Wnioskodawcę, będą wydawane uczestnikom programu, przez osobę trzecią, tj. firmę której Wnioskodawca powierzy organizację akcji promocyjnej.

23)Czy przekazywane przez Państwa bony towarowe będą stanowiły:

·bony jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.)?

·bony różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ww. ustawy?

Odp. W ocenie Wnioskodawcy emitowane bony będą bonami jednego przeznaczenia. Będzie możliwym jednorazowe wykorzystanie bonu - wymiana na usługi lub towary oferowane przez Wnioskodawcę.

Pytania

1.  Czy czynność wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestnika Programu lojalnościowego, w formie darowizny, na podstawie opisanego mechanizmu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.  Czy wydanie nagród (Produktu) uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

3.  Czy przekazanie przez Wnioskodawcę bonów towarowych, w ramach organizowanego Programu lojalnościowego w zamian za pozahandlowe aktywności na rzecz Wnioskodawcy, będzie podlegało podatkowi od towarów i usług ?

Państwa stanowisko w sprawie

Odnośnie pytania nr 1.

Tokeny NFT nie są walutą wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 Ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca będzie przenosił Token NFT (stanowiący certyfikat uczestnictwa w programie lojalnościowym) w formie umowy darowizny. Transfer NFT nie przenosi sam w sobie żadnych praw własności intelektualnej do aktywa, które może stanowić przedmiot własności intelektualnej (np. grafiki). Nie daje też licencji na korzystanie z takiego utworu - aktywa. Podkreślić należy, iż umowy przenoszące prawa autorskie wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności, a co za tym idzie przeniesienie praw autorskich na podstawie smart contractu nie jest możliwe. W chwili obecnej NFT nie mieszczą się w jednej, zdefiniowanej kategorii prawnej.

Przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem VAT został bowiem określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym przepis ten w sposób wyczerpujący wskazuje na czynności i zdarzenia, do których zastosowanie znajdują przepisy ustawy o VAT. Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2)eksport towarów,

3)import towarów na terytorium kraju,

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli są wykonywane przez podatnika tego podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza okoliczności zdarzenia przyszłego w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów pozwala stwierdzić, że czynności przeniesienia Tokenów NFT na podstawie umowy nienazwanej, o charakterze darowizny nie stanowią dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ w opisanym zdarzeniu Tokeny NFT nie stanowią towaru.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem.

Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi, czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług.

Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. wymiany barterowej.

W przedmiotowej sprawie, w przypadku darowizny Tokenów NFT nie będziemy mieli do czynienia ze świadczeniem za wynagrodzeniem, gdyż Uczestnik programu lojalnościowego w zamian za otrzymanie w formie darowizny Tokenu NFT, nie będzie dokonywał transakcji – świadczenia usługi, bądź dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy. A co za tym idzie planowane działanie Wnioskodawcy jako takie nie będzie stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie pytania 2.

Wnioskodawca uważa, iż wydanie nagrody w postaci towaru (np. kremu, lakieru, kosmetyku) uczestnikowi programu będzie czynnością objętą podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie pytania 3 .

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie bonów podarunkowych nie podlega opodatkowaniu VAT. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 41 ustawy VAT przez bon – rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Można więc wyróżnić bony jednego przeznaczenia oraz bony różnego przeznaczenia. W przypadku bonów jednego przeznaczenia już w momencie ich emisji znane jest miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy oraz znana jest kwota należnego podatku lub podatku od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia usług, podczas gdy takich informacji w momencie emisji bonów różnego przeznaczenia nie ma. Stosownie do treści art. 8b ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku od towarów i usług – czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT będzie faktyczne wydanie towarów lub świadczenie usług w zamian za bon przyjmowany jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia, nie zaś samo wydanie bonu uczestnikowi programu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

·    braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT na rzecz kontrahentów będących uczestnikami Programu lojalnościowego – jest prawidłowe,

·    opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydania nagród (Produktu) kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego – jest prawidłowe,

·    braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekazania bonów towarowych w ramach Programu lojalnościowego – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku i doprecyzowany w jego uzupełnieniu oraz w zakresie wyłącznie Państwa skutków prawnopodatkowych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 2 ust. 22 ustawy wskazano, że:

Przez sprzedaż - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy :

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. W  określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym TSUE stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W orzeczeniu tym, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług. Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. wymiany barterowej.

Barter w rozumieniu powszechnym to wymiana bezgotówkowa, czyli zamiana towaru (bądź usługi) za towar (bądź usługę). Polega na wzajemnej wymianie, bez konieczności sięgania po pieniądze. Pomimo braku rozliczenia w środkach pieniężnych, ma charakter umowy odpłatnej. Istotne jest, aby wymieniane towary/usługi były sobie równe co do wartości. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego. Należy dodać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przechodząc do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 1, tj. ustalenia czy czynność wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT przez Państwa na rzecz kontrahentów, będących uczestnikami Programu lojalnościowego, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, należy wskazać, że całokształt okoliczności sprawy przedstawionych w uzupełnieniu wniosku prowadzi do stwierdzenia, że w przedmiotowej sprawie pomiędzy stronami, nie istnieje ekwiwalentność świadczeń. Nie wystąpi tutaj świadczenie wzajemne, mianowicie nie będą Państwo otrzymywali wynagrodzenia od kontrahentów, będących uczestnikami Programu lojalnościowego, w zamian za wydanie Tokenów NFT. A zatem wydanie Tokena NFT nie będzie generowało obowiązku świadczenia przez otrzymującego na Państwa rzecz. Wobec powyższego, czynność wytworzenia i przeniesienia Tokenów NFT przez Państwa na rzecz kontrahentów, będących uczestnikami Programu lojalnościowego, na podstawie opisanego mechanizmu nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wniosku dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydania nagród (Produktu) kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego wskazać należy, czynność wydania przez Państwa nagród (Produktu), które zostały przez Państwa nabyte, kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego będzie wypełniać znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy. Zauważyć trzeba, że następuje tu przeniesienie na kontrahentów będących uczestnikami Programu lojalnościowego, prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi przez Państwa towarami (Nagrodami rzeczowymi), których Państwo są właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania Nagrody kontrahentowi. Nagrody będą wydawane przez Państwa kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego, w zamian za punkty lojalnościowe, które to z kolei przynawane są w zamian za pozahandlową aktywność uczestników na rzecz Państwa, np. przygotowanie i opublikowanie postu w mediach społecznościowych; wzięcie udziału w quizie lub ankiecie. W konsekwencji wydanie przez Państwa nagród (Produktu), które zostały przez Państwa nabyte, kontrahentom będącym uczestnikami Programu lojalnościowego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości objętych zakresem zadanego pytania nr 3, wskazać należy, że na mocy art. 2 pkt 41 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie – rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 42 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o emisji bonu – rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu.

Stosownie do art. 2 pkt 43 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie jednego przeznaczenia – rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Z kolei w świetle art. 2 pkt 44 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie różnego przeznaczenia – rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

Jednocześnie na podstawie art. 2 pkt 45 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o transferze bonu – rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego przeznaczenia (SPV) i bonów różnego przeznaczenia (MPV) zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy:

Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

Jak stanowi art. 8a ust. 2 ustawy:

Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

Stosownie do art. 8a ust. 3 ustawy:

Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

W myśl art. 8a ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Na podstawie art. 8b ust. 1 ustawy:

Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

Z kolei na mocy art. 8b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem postawionego we wniosku pytania nr 3 należy wskazać, że określone w art. 2 pkt 41 ustawy brzmienie definicji bonu znajduje odzwierciedlenie w Dyrektywie Rady 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE. L Nr 177, str. 9). Przepisy te wprowadzają wymóg, aby towary i usługi, których bon dotyczy lub tożsamość potencjalnych dostawców były wskazane w bonie lub określone w powiązanej dokumentacji.

Przy czym w świetle definicji bonu, forma w której bon jest emitowany nie wpływa na uznanie takiego instrumentu za bon. Bon może mieć zatem postać fizyczną (materialną) lub formę elektroniczną, zgodnie z motywem 6 preambuły dyrektywy 2016/1065:

Aby jasno określić, co stanowi bon na towary lub usługi do celów VAT, oraz odróżnić bony od instrumentów płatniczych, konieczne jest zdefiniowanie bonów, które mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, określając ich istotne cechy, w szczególności charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem, oraz obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również motyw 4 preambuły dyrektywy 2016/1065 stanowi, że:

Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że dany instrument zachowuje swój charakter bonu o ile płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub gdy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest z góry znana. 

Bon powinien ściśle wiązać się z dostawą towarów lub usług i ma zazwyczaj określony cel handlowy lub promocyjny, tj. stymulowanie sprzedaży określonych towarów lub usług i/lub ułatwianie płatności za takie towary lub usługi.

W pierwszej kolejności należy dokonać oceny czy bony opisane we wniosku stanowią bony, w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy.

W analizowanej sprawie w treści uzupełnienia wniosku poinformowali Państwo, że w zamian za bon lojalnościowy będzie można uzyskać towary lub usługi, tj. usługi z zakresu stylizacji paznokci i sfery beauty, towary - głównie kosmetyki, balsamy, lakiery do paznokci. Mogą być to również koszulki, kubki lub inne gadżety reklamowe.

Zatem przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że warunki określające bon zawarte w art. 2 pkt 41 ustawy zostały spełnione, a tym samym bony towarowe opisane w niniejszej sprawie należy uznać za bony. Stanowią one bowiem instrument, z którym wiązać się będzie obowiązek przyjęcia ich jako wynagrodzenia lub część wynagrodzenia za określone świadczenia, o których mowa w opisie sprawy.

Przechodząc do kolejnej kwestii związanej z kwalifikacją bonu do określonej kategorii jako bonu jednego przeznaczenia lub bonu różnego przeznaczenia, należy wskazać, że bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu. Przepisy dyrektywy 2016/1065 nie przewidują możliwości zmiany charakteru bonu. W ww. dyrektywie wprowadzono definicje bonu jednego przeznaczenia (bon SPV) i bonu różnego przeznaczenia (bon MPV), co jest związane z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Zatem, gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Za bony jednego przeznaczenia będą więc uznane bony, w przypadku których w momencie ich emisji wiadomo już w jakim państwie członkowskim należałoby odprowadzić należny podatek VAT z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, których dotyczy bon, wiadomo też, jaka jest kwota należnego podatku. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Uczestnikami będą osoby fizyczne, osoby prawne lub osoby niemające osobowości prawnej, której odrębne przepisy tą osobowość prawną nadają, mające siedzibę na terytorium kraju, tj. w Polsce, na terytorium Unii Europejskiej, jak również w państwach trzecich.

W świetle ww. informacji uznać należy, że w chwili emisji ww. bonów nie jest znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bony dotyczą.

A więc z powyższego wynika, że oferowane towary i usługi, które będą mogły być nabyte przy użyciu wyemitowanych przez Państwa bonów będą opodatkowane wg różnych stawek podatku – co dodatkowo wskazuje, że kwota podatku należnego w chwili emisji bonów nie będzie znana.

Powyższe informacje konsekwentnie wskazują, że przedmiotowe bony wyemitowane przez Państwa – wbrew temu co Państwo twierdzą - nie będą stanowić bonów jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy. W analizowanej sprawy mamy zatem do czynienia z wyemitowanymi przez Państwa bonami różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegać zatem faktyczne świadczenie usług lub dostawa towarów, których te bony dotyczą, nie zaś dokonywany przez Państwa transfer tych bonów, zgodnie z art. 8b ust. 1 zdanie drugie ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe. Jakkolwiek wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawny, to jednak w swojej argumentacji nie uwzględnili Państwo okoliczności, że odbiorcami bonów wyemitowanych przez Państwa będą podmioty z siedzibą w różnych krajach, co oznacza, że na moment wydania ww. bonów nie będzie znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bony dotyczą.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Państwa, a nie sytuacji podatkowej osoby trzeciej, z którą Państwo podpiszą umowę o organizację akcji promocyjnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).