Temat interpretacji
Wnioskodawczyni słusznie uznała transakcję wniesienia nieruchomości aportem do spółki za dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT. Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości. Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
23 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 22 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·opodatkowania transakcji wniesienia nieruchomości do spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
·prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wniesienia nieruchomości przez wspólnika do spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 kwietnia 2022 r. (wpływ 29 kwietnia 2022 r.) oraz pismem z 4 maja 2022 r. (wpływ 4 maja 2022 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:
M;
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
spółka jawna
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą będącym stroną postępowania jest prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej M jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej przez M było doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz działalność rachunkowo-księgowa.
M jest jednocześnie wspólnikiem spółki osobowej działającej pod firmą spółka jawna (dalej również jako: Spółka). Drugim wspólnikiem spółka jawna jest G pozostający w związku małżeńskim z M, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.
Głównym przedmiotem działalności Spółki aktualnie jest świadczenie usług administracyjnych oraz wynajem sprzętów i samochodów, natomiast zgodnie z umową spółki przedmiotem działalności jest również m.in. wynajem i zarządzenia nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10), zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32), działalność w zakresie architektury (PKD 71.11.Z), działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne 71.12.Z).
Wspólnikami sp. j. są wyłącznie osoby fizyczne. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z Uchwałą nr (...) z 11 stycznia 2022 r. przyjętą przez wspólników sp. j., wkład wniesiony przez wspólnika M został podwyższony o wkład niepieniężny w postaci nieruchomości gruntowej. Wniesienie nieruchomości aportem do Spółki jawnej zrealizowane zostało na poczet podwyższenia wkładu M w ww. Spółce jawnej, za zgodą małżonka G będącego jednocześnie współwłaścicielem przedmiotu aportu w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.
Transakcja została opodatkowana podatkiem od towarów i usług w stawce 23%. Wniesiona nieruchomość będzie stanowiła składnik majątku Spółki i będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zgodnie z przedmiotem działalności Spółki i planami Spółki związanymi z odpłatnym wynajem tej nieruchomości lub wykorzystaniem jej na cele budowlane związane z budową budynku, który następnie zostanie wynajęty lub sprzedany.
Przedmiotem aportu wniesionego przez M do Spółki jawnej jest nieruchomość gruntowa niezabudowana położona na działce nr 3 (dawniej 1/9, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15).
Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez M oraz G aktem notarialnym na rzecz działalności gospodarczej pod firmą M. Zgodnie z zapisem tego aktu notarialnego dot. zakupu nieruchomości: „ małżonkowie oświadczają, że opisane wyżej działki kupują w związku z prowadzoną przez M działalnością gospodarczą pod firmą M, za środki stanowiące ich majątek wspólny oraz wyjaśniają, że w ich związku małżeńskim obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej”.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą M, w związku z zakupem przedmiotowej nieruchomości, dokonano odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług.
Pierwotnie Pani M planowała wykorzystać przedmiotową nieruchomość do celów zgodnych z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, tj. na cele budowy budynków jednorodzinnych oraz ich sprzedaży w ramach swojej działalności indywidualnej, podlegającej opodatkowaniu na gruncie VAT.
Nieruchomość będąca przedmiotem aportu objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszar ten przeznaczony jest pod zabudowę jednorodzinną (oznaczone jako 18.1.MJ). Na wskazanych terenach mogą być realizowane budynki jednorodzinne wolnostojące, bliźniacze, szeregowe oraz domy mieszkalne (2-4 mieszkania), przy czym na terenach oznaczonych jako 18.1.MJ preferuje się lokalizację domów mieszkalnych do 4 mieszkań, realizowanych wg jednego projektu.
W związku z wniesieniem nieruchomości aportem M wystawiła na rzecz sp. j. fakturę na podstawie której M, jako czynny podatnik VAT odprowadziła należny podatek od towarów i usług, a sp. j. planuje odliczyć naliczony podatek od towarów i usług. Strony w ramach wzajemnych ustaleń przyjęły, że Spółka nie dokonała przelewu kwoty podatku VAT na rzecz wspólnika wnoszącego wkład wynikającej z wystawionej faktury z uwagi na ustalenie, iż przedmiot wkładu w wartości brutto powiększa kapitał (fundusz) podstawowy w Spółce jawnej (podwyższenie wkładu nastąpiło o wartość brutto przedmiotu wkładu).
Zaistniały stan faktyczny – wniesienie aportu przez Panią M do Spółki jawnej i opodatkowanie tego wniesienia podatkiem VAT z zastosowaniem stawki 23%.
Zdarzenie przyszłe – planowane odliczenie podatku VAT naliczonego po stronie Spółki jawnej.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta przez M oraz G na rzecz działalności gospodarczej pod firmą M. M w związku z nabyciem nieruchomości dokonała odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w pełnej wysokości. Zrobiła to zgodnie z art. 86 ustawy o VAT oraz w związku z niezaistnieniem przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym wykorzystaniem nieruchomości do wykonania czynności opodatkowanych, tj. planowanej budowy budynków jednorodzinnych oraz ich sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.
Pytania
1.Czy M słusznie uznała transakcję wniesienia nieruchomości aportem do sp. j. za dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT?
2.Czy sp. j. na gruncie opisanej transakcji ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wniesienia nieruchomości przez wspólnika do majątku Spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W związku z powyżej przytoczonymi przepisami podatkowymi uznać należy, że wniesienie aportu rzeczowego do spółki jawnej w istocie spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów.
Wniesienie aportu do spółki jawnej podlega opodatkowaniu VAT, o ile jest dokonywane przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem VAT nie będzie podlegać wniesienie nieruchomości aportem wchodzącej w skład majątku prywatnego podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat działalności.
Natomiast na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, definicja działalności gospodarczej na gruncie VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego M wnosząc nieruchomość aportem do sp. j. działała jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, gdyż nieruchomość została nabyta z przeznaczeniem do prowadzonej działalności gospodarczej M. Przedmiotowa transakcja spełnia także definicję odpłatnej dostawy towarów, z uwagi na ekwiwalentny charakter aportu, gdyż w zamian za wniesienie nieruchomości do majątku spółki jawnej, jako wspólnik otrzymała wyższy udział kapitałowy służący do określania praw i obowiązków wspólnika spółki jawnej, co spełnia warunek odpłatności.
Dla nieruchomości niezabudowanych zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przez tereny budowlane rozumie się na gruncie ustawy o VAT – grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy).
Nieruchomość będąca przedmiotem aportu jest nieruchomością gruntową niezabudowaną objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową, tym samym spełnia definicję terenów budowlanych.
W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, co oznacza, że wniesienie nieruchomości aportem do spółki jawnej stanowi dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy Pani M dokonując wniesienia nieruchomości aportem do sp. j. słusznie objęła przedmiotową transakcję podatkiem od towarów i usług.
Ad 2
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, w zakresie w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z powyżej wskazanego przepisu wynika, iż odliczenie podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towar bądź usługa będące przedmiotem nabycia będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Nieruchomość wniesiona do majątku sp. j. będzie wykorzystywana w Spółce do realizacji czynność opodatkowanych. Spółka sp. j. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jak wskazano wyżej nieruchomość docelowo będzie wykorzystywana w celu odpłatnego wynajmu lub zostanie przeznaczona na cele działalności budowlanej zmierzającej do wybudowania na nieruchomości budynku, zgodnie z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w analizowanej sytuacji spełnione zostały przesłanki umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego z faktury dokumentującej wniesienie nieruchomości aportem do Spółki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle ww. przepisów, grunty spełniają definicję towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełnić przesłanki uznania jej za dostawę towarów w świetle art. 7 ustawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).
Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowana nabyła wraz z mężem nieruchomość gruntową niezabudowaną na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w celu budowy i sprzedaży budynków jednorodzinnych. W związku z nabyciem dokonała odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawczyni wniosła aportem ww. nieruchomość do spółki jawnej, której jest wspólnikiem.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą kwestii opodatkowania transakcji wniesienia nieruchomości aportem do spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
Skoro nieruchomość stanowiła składnik majątku prowadzonej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej, z tytułu której jest ona czynnym podatnikiem podatku VAT, to aport nieruchomości do spółki stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.
Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:
Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1.lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2.sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.
W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nieruchomość która jest przedmiotem aportu, stanowi teren budowlany w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.
Jak wynika z opisu sprawy, działka będąca przedmiotem aportu objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że przeznaczona jest ona pod zabudowę.
Oznacza to, że nieruchomość będąca przedmiotem transakcji dostawy stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, aport przedmiotowej nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to przepisy dopuszczają również możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przy spełnieniu łącznie obu warunków, o których mowa w tym przepisie.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Obydwa warunki muszą być spełnione jednocześnie.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w związku z nabyciem nieruchomości dokonała odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w pełnej wysokości. Ponadto nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zainteresowaną wyłącznie do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
W konsekwencji w odniesieniu do dostawy nieruchomości nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione łącznie warunki, o których mowa w tym przepisie.
Skoro aport nieruchomości nie jest objęty zwolnieniem od podatku, to tym samym transakcja powinna być opodatkowana podatkiem VAT.
Podsumowując, Wnioskodawczyni słusznie uznała transakcję wniesienia nieruchomości aportem do spółki za dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT.
Zatem stanowisko Zainteresowanych dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać jako prawidłowe.
Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wniesienia nieruchomości przez wspólnika do spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
W świetle art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nieruchomość wniesiona do Spółki będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.
Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości. Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.
Zatem stanowisko Zainteresowanych dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać jako prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pani M (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).