zwolnienie od podatku usług szkoleniowych, które świadczy Spółka w zakresie rynku Forex, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy oraz zwoln... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 23.12.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.687.2020.5.AZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

zwolnienie od podatku usług szkoleniowych, które świadczy Spółka w zakresie rynku Forex, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy oraz zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy kursów w zakresie kształcenia i wychowania organizowanych przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiających uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z 19 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex doradców inwestycyjnych i maklerów oraz autoryzowanych pracowników, o których mowa w § 39 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera jest nieprawidłowe,
zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy kursów w zakresie kształcenia i wychowania organizowanych przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiających uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych, które świadczy Spółka w zakresie rynku Forex, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy oraz zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy kursów w zakresie kształcenia i wychowania organizowanych przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiających uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Wniosek został uzupełniony pismem z 19 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 30 października 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.687.2020.1.AZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Ad. 1 Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą . (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką komandytową, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na pozostałych pozaszkolnych formach edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Spółka obecnie jest zarejestrowana, jako podatnik VAT zwolniony.

Spółka w swojej ofercie skierowanej do osób dorosłych posiada kursy on-line z zakresu analizy giełdowej Forex wraz z dostępem do grupy z przykładowymi transakcjami i analizami, dropshippingu, kryptowalut, e-commerce (tworzenia stron internetowych) - które są realizowane w formie kształcenia na odległość poprzez dostęp uczestników do platformy VOD.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo Oświatowe (Dz. U. z 2020, poz. 910), nie jest także żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106) - dalej: ustawa o VAT. Spółka nie uzyskała akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT. Kursy oraz szkolenia oferowane przez Spółkę odnoszą się wyłącznie do szkoleń, które nie są finansowane ze środków publicznych, bądź poziom finansowania jest niższy niż 70%.

Przechodząc do kursów/szkoleń z zakresu analizy giełdowej Forex, należy wskazać, iż są tam poruszane m.in. takie tematy jak:

czym jest rynek Forex, Spreed, Pozycja Długa (BUY) i Pozycja Krótka (SELL), Zlecenia natychmiastowe, Zlecenia oczekujące;
analiza techniczna, która polega na badaniu danych wykresów z przeszłości, aby przewidzieć to, co się stanie. Na rynku występują, bowiem powtarzające się schematy, dające wtajemniczonym okazję do składania transakcji o ograniczonym ryzyku;
badanie fundamentów, czyli wiadomości ekonomicznych, oraz spekulacji, co jest ważnym elementem analizy. Informacje gdzie szukać informacji, oraz jakich, tak aby analiza była efektywna i prawidłowa, wobec ogromu błędnych informacji w Internecie;
każdy Trader musi zdawać sobie sprawę ze swoich słabych i mocnych stron, żeby móc nad tym pracować. Jakie cechy w sobie wypracowywać? jakich emocji należy się wystrzegać? Kiedy przerwać handel? jak podejmować decyzję?;
wiedza na temat sposobu zarządzania swoim kapitałem, jest niezbędna do osiągania długoterminowych zysków. Nikt nie chce stracić wszystkich zysków wypracowywanych tygodniami, na jednej transakcji. Dlatego jest to tak ważny element handlu;
dzięki wiedzy doświadczonych osób, można poznać wskazówki, na co zwracać uwagę, czego nie robić, co jest ważne, a co nie istotne.

W trakcie szkolenia na bieżąco weryfikowana jest wiedza uczestników szkoleń poprzez testy zdobytej wiedzy. W ramach szkolenia również przygotowano oprócz teorii, wiele praktycznych zastosowań zdobytej wiedzy, a także możliwość korzystania z tzw. trading room, gdzie członkowie szkoleń mają okazje zastosować nabytą wiedzę.

Ponadto, po zakończeniu kursu i zdaniu testów weryfikujących zdobytą wiedzę, uczestnik otrzymuje certyfikat potwierdzający zdanie kursu.

Osoby biorące udział w szkoleniach z rynku Forex, prowadzonych przez Spółkę mogą wykorzystywać nabytą wiedzę w celu np. wykonywania zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera. Uczestnicy szkoleń uzyskują lub uaktualnią wiedzę dla celów zawodowych, poprzez dostęp do ponad 40 filmów, na platformie VOD, które są łatwe do zrozumienia i dają możliwość nauki we własnym tempie. Kurs jest przygotowany również z myślą o osobach, które nigdy nie interesowały się daną tematyką.

Ad. 2 Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. Działalność Wnioskodawcy polega na m.in. prowadzeniu kursów dla osób dorosłych w pozaszkolnych formach kształcenia. Wnioskodawca w przyszłości rozważa dokonanie rejestracji niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego zgodnie z art. 168 ustawy - Prawo oświatowe.

Wnioskodawca w ramach powyższej placówki prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość, w zakresie uzupełniania wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Swoje zadania niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego realizować będzie poprzez:

organizację kursów;
zaspokajanie potrzeb społecznych w zakresie podnoszenia i doskonalenia kwalifikacji zawodowych, oraz uzupełniania wiedzy;
stosowanie w kształceniu nowoczesnych metod dydaktyczno-wychowawczych;
stosowanie w kształceniu nowoczesnych metod, technik audiowizualnych i technologii informatycznych.

Organizowane przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego kursy uzupełniać będą kształcenie zawodowe ludzi, którzy nie uzyskali dostatecznego wykształcenia, przedłużać kształcenie i pomagać ludziom w sprostaniu nowym wymaganiom stawianym przez środowisko, doskonalić wiedzę i umiejętności tych, którzy osiągnęli stosunkowo wysoki poziom wykształcenia, otwierać przed wszystkimi ludźmi drogi indywidualnego rozwoju, a tym samym wychowywać.

Niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego będzie organizować między innymi poniżej wymienione kursy:

Kurs e-commerce - najważniejsze tematy poruszane na kursie to:
1. tworzenie sklepu, gdzie można nauczyć się jak od podstaw zbudować sklep e-commerce i dostosować go graficznie do swoich upodobań;
2. reklamy - nauka w zakresie tworzenia reklamy, gdzie tworzyć reklamy, jak wyciągać z nich najwięcej korzyści. Jak porównać i wybrać najlepszą reklamę przynoszącą największe zyski;
3. strona internetowa, tworzenie strony internetowej. Jak stworzyć zaawansowaną stronę internetową, bez umiejętności kodowania;
4. szybkie płatności, integracja z systemami szybkich płatności takimi jak PayU, Dotpay;
5. grafika i wygląd;
6. maile do klientów, kwestie takie jak potwierdzenie zamówienia, status przesyłki, zmiana statusu zamówienia itd.;
7. regulamin, RODO, cookies;
8. integracje np. w zakresie hurtowników, programu do faktur, wysyłki, płatności, google, reklamy, czy newsletter;
9. serwer, domena, SSL.
Kurs Kryptowalut - najważniejsze tematy poruszane na kursie to:
1. kryptoto, wiedza czym są kryptowaluty, skąd się wzięły, jak są wytwarzane, do czego są wykorzystywane, jak są przekazywane;
2. analiza fundamentalna, badanie fundamentów, czyli wiadomości ekonomicznych, oraz spekulacji;
3. psychologia, każdy Trader musi zdawać sobie sprawę ze swoich słabych i mocnych stron, żeby móc nad tym pracować. Jakie cechy w sobie wypracowywać? Jakich emocji należy się wystrzegać? Kiedy przerwać handel? Jak podejmować decyzję?;
4. zarządzanie kapitałem, wiedza na temat sposobu zarządzania kapitałem, jest niezbędna do osiągania długoterminowych zysków. Nikt nie chce stracić wszystkich zysków wypracowywanych tygodniami, na jednej transakcji. Dlatego jest to tak ważny element handlu;
5. analiza techniczna polega na badaniu danych wykresów z przeszłości, aby przewidzieć to co się stanie. Na rynku występują powtarzające się schematy, dające wtajemniczonym okazję do składania transakcji o ograniczonym ryzyku;
6. informacje o najważniejszych kryptowalutach na rynku, jak działają i jakie są ich wyjątkowe zastosowania;
7. czym są kryptowaluty, czym jest Blockchain i jak działa, jak skonstruowane są krytowaluty, wykorzystanie kryptowalut, kryptowaluty w dzisiejszym świecie, do czego służy portfel kryptowalut, jak założyć i używać portfela, jak przekazywać kryptowaluty, jak kupić walutę, czym jest giełda, jak założyć konto na giełdzie i wprowadzić środki, jak prawidłowo robić analizę techniczną, jak prawidłowo robić analizę fundamentalną, jak szukać walut do inwestycji, analizowanie wartości, praktyczne lekcje, jakie mamy rodzaje inwestycji, jak i na czym można zarabiać, inwestycje w nowe kryptowaluty, ICO, IEO, STO.
Kurs Forex - najważniejsze tematy poruszane na kursie to:
1. analiza techniczna, która polega na badaniu danych wykresów z przeszłości, aby przewidzieć to co się stanie. Na rynku występują bowiem powtarzające się schematy, dające wtajemniczonym okazję do składania transakcji o ograniczonym ryzyku;
2. badanie fundamentów, czyli wiadomości ekonomicznych, oraz spekulacji, co jest ważnym elementem analizy, jednak w internecie pełno jest dezinformacyjnych treści. Dlatego wiedza gdzie szukać informacji, oraz jakich, jest kluczowa;
3. każdy Trader musi zdawać sobie sprawę ze swoich słabych i mocnych stron, żeby móc nad tym pracować. Jakie cechy w sobie wypracowywać? jakich emocji należy się wystrzegać? Kiedy przerwać handel? Jak podejmować decyzję?;
4. wiedza na temat sposobu zarządzania swoim kapitałem, jest niezbędna do osiągania długoterminowych zysków. Nikt nie chce stracić wszystkich zysków wypracowywanych tygodniami, na jednej transakcji. Dlatego jest to tak ważny element handlu;
5. dzięki wiedzy doświadczonych osób, można poznać wskazówki, na co zwracać uwagę, czego nie robić, co jest ważne, a co nie istotne.

Niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego, która podejmie rejestrację w jednostkach samorządu terytorialnego będzie następnie wpisana na podstawie art. 168 ustawy - Prawo oświatowe do prowadzonej przez właściwy organ, ewidencji placówek kształcenia ustawicznego prowadzących działalność oświatową. Po uzyskaniu wymienionego wpisu niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego realizować będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość, w zakresie uzupełniania wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

W uzupełnieniu do wniosku podano następujące informacje.

Definicja zawarta w art. 44 ww. rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zapewnione na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wskazane usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, są bowiem świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących i stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, gdyż pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Spółkę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera. Należy, bowiem wskazać, iż pierwszym krokiem do rozpoczęcia swojej własnej działalności na rynku walutowym Forex, czy też uzupełnienia wiedzy w tym zakresie, niezbędne jest zapoznanie się ze specyfiką rynku handlowania walutą jak i samą platformą Forex. W tym zakresie szkolenie umożliwia nie tylko poznanie teorii związanej z najważniejszymi zagadnieniami, ale pozwala również na otwarcie rachunku demonstracyjnego - za pomocą, którego, możliwe jest testowanie swoich strategii pomnażania kapitału, gdzie nie ponosi się żadnego ryzyka. Pieniądz tam jest czysto wirtualny (ale wykresy rzeczywiste jak na normalnym rachunku), nie mając żadnego przełożenia na stan swojego portfela. Będąc tak wyposażonym w teorię jak i wystarczającą wiedzę ekonomiczną, społeczną i polityczną, dany uczestnik jest się w stanie opracować własny plan inwestowania pomagając sobie dostępnymi w sieci strategiami. Dlatego też przedmiotowe usługi świadczone w ramach organizowanych przez Stronę kursów z zakresu rynku Forex stanowią zdaniem Wnioskodawcy nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

W wezwaniu do uzupełnienia wniosku organ zwrócił się z pytaniem, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe, które świadczy Spółka w zakresie rynku Forex są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Organ wyjaśnił, że należy wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego, z których te formy i zasady wynikają, przy czym podkreślono, że nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzenia szkolenia; czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub uaktualnienie wiedzy czy uprawnień, lecz o przepisy określające konkretne formy i zasady, na podstawie, których Wnioskodawca przeprowadza szkolenia (odrębne przepisy określające formy i zasady to takie ustawy lub rozporządzenia, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia itp.). Organ zauważył również, że wszystkie informacje dotyczące przepisów, które dotyczą przeprowadzonych szkoleń zawarto w treści własnego stanowiska, a nie w opisie sprawy. Ponadto, wskazano wyłącznie przepisy, z których wynika obowiązek posiadania wiedzy i kompetencji, a nie podano przepisów, w których określony jest np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia.

Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi.

Wnioskodawca pragnie wskazać ponownie, iż świadczone przez niego usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, bowiem w odniesieniu do szkoleń w zakresie Forex, kwestia ta została uregulowana m.in. na podstawie przepisów:

Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych;
Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych.

Należy, bowiem wskazać, iż Spółka realizuje swoje szkolenia w oparciu o ww. ustawę o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż wraz z wejściem w życie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, której głównym celem wprowadzenia była rosnąca konieczność zapewnienia poziomu harmonizacji niezbędnego do zaoferowania inwestorom wysokiego poziomu ochrony. Kryzys finansowy ujawnił, bowiem słabości w funkcjonowaniu i przejrzystości rynków finansowych. Rozwój rynków finansowych uwypuklił potrzebę wzmocnienia ram regulujących rynki instrumentów finansowych, w tym również w przypadku, gdy obrót ma miejsce poza rynkiem regulowanym, w celu zwiększenia poziomu przejrzystości i zapewnienia lepszej ochrony inwestorów. Dlatego też konieczne okazało się stworzenie kompleksowego systemu regulacyjnego regulującego zawieranie transakcji na instrumentach finansowych, bez względu na metody obrotu stosowane do zawierania tych transakcji, tak, aby zapewnić wysoką jakość zawierania transakcji inwestorskich i podtrzymać integralność oraz ogólną efektywność systemu finansowego.

Właśnie z powyższych względów w art. 25 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zostało wskazane, iż Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne zapewniały i wykazywały właściwym organom na żądanie, że osoby fizyczne świadczące na rzecz klienta usługi doradztwa inwestycyjnego lub przekazujące mu informacje o instrumentach finansowych, usługach inwestycyjnych lub usługach dodatkowych w imieniu firmy inwestycyjnej posiadają wiedzę i kompetencje niezbędne do wypełniania obowiązków określonych w art. 24 i niniejszym artykule. Państwa członkowskie publikują kryteria, które mają być wykorzystywane do oceny takiej wiedzy i takich kompetencji.

Ponadto, ww. dyrektywa wskazuje również, iż Świadcząc usługi doradztwa inwestycyjnego lub zarządzania portfelem, firma inwestycyjna uzyskuje niezbędne informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia klientów lub potencjalnych klientów w dziedzinie inwestycji odpowiedniej do określonego rodzaju produktu czy usługi, jego sytuacji finansowej, w tym jego zdolności ponoszenia strat, oraz jego celów inwestycyjnych, w tym jego tolerancji ryzyka, tak, aby firma inwestycyjna mogła rekomendować klientowi lub potencjalnemu klientowi odpowiednie dla niego i odpowiadające jego tolerancji ryzyka i zdolności ponoszenia strat usługi inwestycyjne i instrumenty finansowe.

Co więcej, zostało wskazane, wprost, iż Klient profesjonalny to klient, który posiada doświadczenie, wiedzę i fachowość umożliwiające podejmowanie niezależnych decyzji inwestycyjnych i właściwe ocenianie ryzyka, z którym się one wiążą.

Wskazana wyżej dyrektywa została, więc implementowana do krajowego porządku prawnego i tak kwestie związane z posiadaną wiedzą i kompetencjami zostały szczegółowo na gruncie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych, gdzie zostało wskazane, iż:

§ 5. 1. Firma inwestycyjna uważa za zachowany warunek posiadania przez podmiot inny niż określony w art. 3 pkt 39b lit. a-m ustawy wiedzy i doświadczenia pozwalających na podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych, jak również na właściwą ocenę ryzyka związanego z tymi decyzjami, o którym mowa w art. 3a ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy dany podmiot spełnia, co najmniej dwa z poniższych wymogów:

zawierał transakcje o wartości stanowiącej, co najmniej równowartość w złotych 50 000 euro każda, na odpowiednim rynku, ze średnią częstotliwością, co najmniej 10 transakcji na kwartał w ciągu czterech ostatnich kwartałów;
wartość portfela instrumentów finansowych tego podmiotu łącznie ze środkami pieniężnymi wchodzącymi w jego skład wynosi, co najmniej równowartość w złotych 500 000 euro;
pracuje lub pracował w sektorze finansowym, przez co najmniej rok na stanowisku, które wymaga wiedzy zawodowej dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych lub usług maklerskich, które miałyby być świadczone przez firmę inwestycyjną na jego rzecz na podstawie zawieranej umowy.

Powyższe oznacza, więc, iż jednym z wymogów wiedzy i doświadczenia pozwalających na podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych, jak również na właściwą ocenę ryzyka związanego z tymi decyzjami jest praca w sektorze finansowym, przez co najmniej rok na stanowisku, które wymaga wiedzy zawodowej dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych lub usług maklerskich. Oznacza, iż w tym zakresie niezbędne jest pozyskanie właściwej kierunkowej wiedzy chociażby na poziomie podstawowym by móc podjąć zatrudnienie w sektorze finansowym, na co aktualnie zwraca się bardziej szczegółową uwagę zważywszy na powyższy wymóg.

Co istotne, również sama ustawa o obrocie instrumentami finansowymi w art. 82a dotyczącym obowiązku zatrudnienia przez firmę inwestycyjną osób z odpowiednimi kwalifikacjami, wskazuje na przedmiotową potrzebę posiadania przez nich określonej wiedzy i kompetencji:

Firma inwestycyjna jest obowiązana zatrudniać osoby posiadające odpowiednią wiedzę i kompetencje w zakresie:
1. przekazywania klientom lub potencjalnym klientom informacji o usługach maklerskich oraz instrumentach finansowych będących ich przedmiotem;
2. wykonywania czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5.
Zatrudnianie przez firmę inwestycyjną, na podstawie umowy o pracę, osób posiadających tytuł doradcy inwestycyjnego lub maklera papierów wartościowych uważa się za spełnienie wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
Firma inwestycyjna zapewnia utrzymywanie i doskonalenie przez osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, wiedzy i kompetencji niezbędnych do należytego wykonywania powierzonych obowiązków.

Ponadto, istnieją jeszcze bardziej szczegółowe przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego, które zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych. Kwestie te reguluje, bowiem rozdział 6 ww. rozporządzenia dotyczący - szczegółowych kryteriów w zakresie spełniania przez niektóre osoby wymogów posiadania odpowiedniej wiedzy i kompetencji oraz tryb i warunki postępowania przy dokonywaniu oceny oraz weryfikacji spełniania odpowiednich kryteriów przez te osoby.

I tak chociażby w § 38 ww. rozporządzenia - ilekroć w przepisach niniejszego rozdziału jest mowa o:

57 wiedzy - rozumie się przez to wiedzę z zakresu wskazanego odpowiednio w § 41 ust 1 lub 2 potwierdzoną dokumentem, o którym mowa w § 43 ust. 2;

6) doświadczeniu - rozumie się przez to doświadczenie praktyczne zdobyte poprzez wykonywanie w okresach, o których mowa w § 43 ust. 4, wskazanych tam czynności;

7) kompetencji - rozumie się przez to umiejętność praktycznego zastosowania wiedzy zdobytej w wyniku doświadczenia.

Powyższe ma bezpośrednie przełożenie na:

§ 39 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

Firma inwestycyjna jest obowiązana zapewnić, aby autoryzowani pracownicy posiadali adekwatny do zakresu i charakteru wykonywanych czynności poziom wiedzy i kompetencji, pozwalający na przestrzeganie właściwych wymogów prawnych, zaleceń właściwego organu nadzoru, standardów etycznych oraz działanie zgodne z zasadami uczciwego obrotu oraz w najlepiej pojętym interesie klienta.
Firma inwestycyjna jest obowiązana uzyskać od osoby, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy, niezbędne dokumenty i informacje w celu ustalenia posiadanego przez tę osobę poziomu wiedzy i kompetencji,
W przypadku nieotrzymania dokumentów i informacji, o których mowa w ust 2, firma inwestycyjna nie dopuszcza osoby do samodzielnego wykopywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy.

§ 43 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

W przypadku, gdy osoba, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy, nie posiada odpowiedniej wiedzy, w celu jej uzyskania firma inwestycyjna kieruje tę osobę na:
1. szkolenie organizowane w ramach struktury firmy inwestycyjnej (szkolenie wewnętrzne) lub
2. szkolenie organizowane przez właściwy podmiot zewnętrzny (szkolenie zewnętrzne).
Ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust 1, powinno zostać potwierdzone dokumentem potwierdzającym pozytywną weryfikację wiedzy z zakresu objętego szkoleniem (certyfikat). Na podstawie takiego certyfikatu firma inwestycyjna uznaje, że pracownik posiada odpowiednią wiedzę do wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy.
Przepisu ust 1 nie stosuje się w przypadku, gdy osoba, o której mowa w ust. 1:
1. odbędzie szkolenie we własnym zakresie oraz
2. uzyska certyfikat, o którym mowa w ust 2.

§ 48 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

Firma inwestycyjna jest obowiązana ustanowić i wdrożyć politykę w zakresie:
1. przeprowadzania szkoleń i potwierdzania wiedzy i kompetencji;
2. zasad i kryteriów wyboru podmiotu, o którym mowa w § 43 ust. 1 pkt 2.
Polityka, o której mowa w ust. 1, zawiera, co najmniej:
1. określenie środków finansowych oraz zasobów kadrowych przeznaczonych na potrzeby dokonywania weryfikacji wiedzy;
2. procedurę i sposoby identyfikacji potrzeb szkoleniowych pracowników będące podstawą kierowania ich na szkolenie, o którym mowa w § 43 ust. 1.
Zakres i procedura przeprowadzania szkolenia, o którym mowa w § 43 ust. 1, oraz potwierdzania wiedzy pracowników powinny obejmować, co najmniej obszary wskazane odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2. Forma, czas przeznaczony na szkolenie oraz sposób jego przeprowadzenia powinny być dostosowane do zakresu objętego szkoleniem.
Potwierdzanie wiedzy pracowników powinno odbywać się w sposób obiektywny, gwarantujący sprawdzenie wiedzy z obszarów wskazanych odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2, przy zachowaniu poufności pytań i anonimowości osób, których wiedza podlega weryfikacji.

Odnosząc się natomiast do kwestii rzekomego wskazania przez Wnioskodawcę jedynie przepisów, z których wynika obowiązek posiadania wiedzy i kompetencji, a nie przepisów, w których określony jest np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia, Wnioskodawca pragnie wskazać w tym miejscu na stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 28 stycznia 2020 r., sygn. I FSK 1731/17 w zakresie zwolnienia z podatku VAT kursów dokształcających orzekł, iż:

przepis art. 43 ust, 1 pkt 29 lit, a ustawy o podatku od towarów i usług w sposób niewłaściwy implementuje do polskiego porządku prawnego normę z art, 132 ust. 1 lit, i Dyrektywy 2006/112/WE, Ostatnio wymieniony przepis, bowiem pozwala państwom członkowskim na jedynie podmiotowe zawężenie zwolnienia m.in. spornych w sprawie usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, gdyż zwalnia odpowiednie w nim wymienione usługi łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucie działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Tymczasem w polskiej ustawie zwolnienie usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego uzależniono od uregulowania tych kwestii w odrębnych przepisach, zawężono, więc zwolnienie w oparciu o kryteria nieprzewidziane w Dyrektywie 2006/112/WE,

Wobec powyższego należy wskazać, iż właściwie implementowanie przepisu art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy powinno polegać na uzależnieniu zwolnienia m.in. usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego od świadczenia takich usług przez podmioty, których cele uznane są przez dane państwo członkowskie za podobne do celów podmiotów prawa publicznego, a nie od uregulowania kwestii prowadzenia takich szkoleń w odrębnych przepisach - co w sposób nieuzasadniony treścią przepisu Dyrektywy zawęża zakres zwolnienia, przez określenie warunku niewynikającego z Dyrektywy.

Dla porządku należy wskazać, iż wykładnia dokonana powyżej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyroki: z dnia 12 września 2013 r. sygn. akt I FSK 1145/12, z dnia 4 lipca 2013 r. sygn. akt 1 FSK 1014/12, z dnia 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1622/12, z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt 1 FSK 970/13, z dnia 6 września 2016 r. sygn. akt I FSK 392/15).

Dodatkowo w zakresie oceny prawidłowości implementacji powyższego zwolnienia należy odwołać się do wyroku TSUE z 28 listopada 2013 r. w sprawie C-319/12, (...) (ECL1:EU:C:2O13:778). W wyroku tym TSUE wskazał, że jeśli chodzi o cel, któremu służy zwolnienie przewidziane w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy, z przepisu tego wynika, że owo zwolnienie, zapewniając bardziej korzystne traktowanie świadczenia usług edukacyjnych w zakresie podatku VAT, służy ułatwieniu dostępu do tych usług, co umożliwia uniknięcie wyższych kosztów, które wynikałyby z objęcia tych usług podatkiem VAT (zob. podobnie wyrok z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 (...), pkt 47) (pkt 27).

Zważywszy na ten cel, TSUE przypomniał, że komercyjny charakter danej działalności nie wyklucza, w kontekście art, 132 ust. l lit. i Dyrektywy, aby miała ona charakter działalności użyteczności publicznej (zob. wyroki: z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie C-144/00 (...), pkt 38; a także z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-498/03 (...), pkt 31) (pkt 28). Podobnie pojęcie podmiot wymienione w art, 132 ust, 1 lit, i Dyrektywy jest, co do zasady wystarczająco szerokie, aby objąć także podmioty prywatne mające cel zarobkowy (zob. ww. wyrok w sprawie (...), pkt 35) (pkt 29). W konsekwencji TSUE uznał, że art, 132 ust. 1 lit, i, art, 133 i 134 Dyrektywy nie sprzeciwiają się objęciu zwolnieniem od podatku VAT usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych (pkt 34).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy usługi edukacyjne są jednak zwolnione tylko wtedy, gdy są świadczone przez podmioty prawa publicznego o celach edukacyjnych lub przez inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Wynika z tego, że inne podmioty, czyli podmioty prywatne, powinny spełniać przesłankę celów podobnych do celów rzeczonych podmiotów prawa publicznego. Z brzmienia art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy wynika, bowiem wyraźnie, że nie zezwala on państwom członkowskim na zwolnienie usług edukacyjnych wszystkich podmiotów prywatnych świadczących takie usługi, włącznie z tymi, których cele nie są podobne do celów rzeczonych podmiotów prawa publicznego (pkt 36).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że szkolenia są prowadzone według opracowanego programu szkolenia oraz godzin.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jest on podmiotem, którego realizowane cele można uznać za podobne do celów realizowanych przez odpowiednie podmioty prawa publicznego takie jak chociażby placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, o czym świadczy m.in. fakt, iż:

celem Wnioskodawcy jest przygotowanie uczestników szkoleń do wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy;
Wnioskodawca umożliwia uzupełnienie przez osoby dorosłe dotychczasowego wykształcenia;
Wnioskodawca dostosowuje kierunki i treści kształcenia do wymogów rynku pracy;
Wnioskodawca kształtuje wśród uczestników szkolenia postawę przedsiębiorczości i kreatywności sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym, w tym poprzez stosowanie w procesie kształcenia innowacyjnych rozwiązań programowych, organizacyjnych lub metodycznych;
Spółka kształtuje wśród uczestników umiejętności sprawnego posługiwania się technologiami informacyjno-komunikacyjnymi;
Wnioskodawca oferuje dodatkowe umiejętności zawodowe lub kwalifikacje rynkowe funkcjonujące w zakresie wybranych zawodów;
zadania jakie stawia przed sobą Wnioskodawca i sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: nowe techniki i technologie, idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników;
w procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych uczestników szkoleń, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy;
Wnioskodawca w procesie kształcenia zawodowego podejmuje/będzie podejmować działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

W wezwaniu do uzupełnienia opisu sprawy organ zwrócił się z prośbą o opisanie, na czym konkretnie polega dane szkolenie, w jaki sposób przebiega, czy odbywa się wyłącznie on-line, w jaki sposób weryfikowana jest wiedza uczestników szkoleń (przez testy on-line), w jaki sposób jest realizowane praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy (również on-line).

W odpowiedzi Wnioskodawca wyjaśnił, że osoba zainteresowana kursem on-line z zakresu analizy giełdowej Forex wypełnia formularz rejestracji, podaje określone dane i składa oświadczenia w sprawie akceptacji regulaminu, przetwarzania danych osobowych, przekazywania informacji handlowych. Na adres poczty elektronicznej podany przez nią w procesie rejestracji konta przesłany jest link umożliwiający weryfikację konta. Konto umożliwia wprowadzenie lub modyfikację danych, dokonywanie lub sprawdzanie zamówień oraz przeglądanie historii zamówień. Uczestnik kursu zobowiązany jest do starannego wypełnienia formularza, podając wszystkie dane zgodnie ze stanem faktycznym. Usługi oferowane przez Wnioskodawcę stanowią treści cyfrowe: kursy on-line z zakresu analizy giełdowej Forex, dostęp do grupy z przykładowymi transakcjami i analizami, kursy dropshipping, kursy tworzenia stron internetowych - kursy będą dostępne na platformie VOD, a grupa z transakcjami na aplikacji Telegram. Szczegółowy opis znajduje się na stronie internetowej Wnioskodawcy. Po dokonaniu płatności przez uczestnika kursu, Wnioskodawca wysyła na wskazany przez klienta adres e-mail potwierdzenie zamówienia. Wskutek dokonania zakupu klient uzyskuje dostęp do wybranego kursu on-line. Klient ma prawo korzystania z kursu w sposób zgodny z jego przeznaczeniem, z regulaminem oraz z odpowiednimi przepisami prawa, w tym poprzez: naukę analizy giełdowej Forex i prowadzenia sklepu Dropshipping, uzyskiwanie informacji poprzez przeglądanie materiałów; wymianę informacji w ramach grupy za pośrednictwem aplikacji Telegram.

Przechodząc do kursów/szkoleń z zakresu analizy giełdowej Forex, należy wskazać, iż są tam poruszane m.in. takie tematy jak:

czym jest rynek Forex, Spreed, Pozycja Długa (BUY) i Pozycja Krótka (SELL), Zlecenia natychmiastowe, Zlecenia oczekujące;
analiza techniczna, która polega na badaniu danych wykresów z przeszłości, aby przewidzieć to, co się stanie. Na rynku występują, bowiem powtarzające się schematy, dające wtajemniczonym okazję do składania transakcji o ograniczonym ryzyku;
badanie fundamentów, czyli wiadomości ekonomicznych, oraz spekulacji, co jest ważnym elementem analizy. Informacje gdzie szukać informacji, oraz jakich, tak aby analiza była efektywna i prawidłowa, wobec ogromu błędnych informacji w Internecie;
każdy Trader musi zdawać sobie sprawę ze swoich słabych i mocnych stron, żeby móc nad tym pracować. Jakie cechy w sobie wypracowywać? Jakich emocji należy się wystrzegać? Kiedy przerwać handel? Jak podejmować decyzję?;
wiedza na temat sposobu zarządzania swoim kapitałem, jest niezbędna do osiągania długoterminowych zysków. Nikt nie chce stracić wszystkich zysków wypracowywanych tygodniami, na jednej transakcji. Dlatego jest to tak ważny element handlu;
dzięki wiedzy doświadczonych osób, można poznać wskazówki, na co zwracać uwagę, czego nie robić, co jest ważne, a co nie istotne.

Ponadto, po zakończeniu kursu i zdaniu testów weryfikujących zdobytą wiedzę, uczestnik otrzymuje certyfikat potwierdzający zdanie kursu.

Osoby biorące udział w szkoleniach z rynku Forex, prowadzonych przez Spółkę mogą wykorzystywać nabytą wiedzę w trakcie wykonywania zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera. Uczestnicy szkoleń uzyskują lub uaktualnią wiedzę dla celów zawodowych, poprzez dostęp wyłącznie online do ponad 40 filmów, na platformie VOD, które są łatwe do zrozumienia i dają możliwość nauki we własnym tempie. Kurs jest przygotowany również z myślą o osobach, które nigdy nie interesowały się daną tematyką.

Szkolenie dotyczy wiedzy na temat analizy technicznej oraz fundamentalnej i tego jak ją wykorzystywać. Uczestnicy szkolenia mają możliwość przetestować swoje umiejętności handlowe za pomocą symulatora giełdowego. Mogą w ten sposób składać transakcje w środowisku wirtualnym, odzwierciedlającym aktualną sytuację na prawdziwym rynku i ćwiczyć strategie handlowe, aby przygotować się do wejścia na prawdziwy rynek. Ponadto, uczestnicy szkolenia zyskują dostęp do analiz doświadczonego Tradera, gdzie mogą zobaczyć jak wyglądają jego analizy rynkowe, jak znajduje odpowiednie transakcje i jak one przebiegają.

W odpowiedzi na pytanie, czy uczestnikami szkoleń w zakresie rynku Forex są wyłącznie pracownicy firm inwestycyjnych i banków, których dotyczą przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych (Dz. U. 2018, poz. 1111) Wnioskodawca wskazał, że wśród uczestników oferowanych szkoleń mogą być zarówno pracownicy firm inwestycyjnych, doradcy inwestycyjni, maklerzy, pracownicy banków jak i inne osoby, które chcą uzyskać, poprawić lub uaktualnić wiedzę i umiejętności do celów zawodowych z zakresu rynku Forex, albo zdecydowali się na tę formę szkolenia z uwagi na zamiar przekwalifikowania zawodowego. Możliwość uczestnictwa w tych szkoleniach nie jest zatem ograniczona do osób aktualnie już zatrudnionych w firmach inwestycyjnych i bankach.

W odpowiedzi na pytanie, czy osoby biorące udział w szkoleniach będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu i wykonywanej pracy w ramach realizowania powierzonych im zadań służbowych, Wnioskodawca wskazał, że stoi na stanowisku, iż osoby biorące udział w szkoleniach będą wykorzystywały nabytą wiedzę zarówno w ramach wykonywanego zawodu jak i wykonywanej pracy w ramach realizowania powierzonych im zadań służbowych, a także w przyszłości dokonując przekwalifikowania zawodowego. Zakres wiedzy jak i umiejętności, o które wzbogacą się uczestnicy szkoleń pozwoli im na osiąganie jeszcze lepszych wyników swojej pracy. Choćby z wymagań kwalifikacyjnych określonych w rozporządzeniu MF, należy konkludować, że wszyscy autoryzowani pracownicy firm inwestycyjnych uczestniczący w procesie świadczenia usługi polegającej na udzielaniu informacji o instrumentach finansowych, lokatach strukturyzowanych, usługach inwestycyjnych lub usługach dodatkowych lub doradztwie inwestycyjnym podlegają wymogowi wiedzy i kompetencji dla osób udzielających informacji, z uwzględnieniem zakresu i stopnia złożoności świadczonych usług.

W odpowiedzi na pytanie, czy program przeprowadzonego szkolenia w zakresie rynku Forex pozwala na nabycie odpowiedniej wiedzy i kompetencji w zakresie określonym w § 41 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r., Wnioskodawca wskazał, że Zdaniem Wnioskodawcy, program przeprowadzonego szkolenia w zakresie rynku Forex pozwala na nabycie odpowiedniej wiedzy i kompetencji, zważywszy na fakt, iż uczestnik szkolenia zdobywa wiedzę i kompetencje w zakresie chociażby: głównych cech, ryzyka i specyfiki produktów finansowych, cech charakterystycznych oraz zasad świadczenia poszczególnych usług maklerskich; funkcjonowania rynku finansowego oraz wpływu wydarzeń zachodzących na tym rynku na wartość lub wycenę produktu finansowego; wpływu danych o gospodarce światowej, regionalnej lub narodowej na rynek finansowy lub wartość lub wycenę produktu finansowego; różnic pomiędzy wynikami osiąganymi w przeszłości, w związku z inwestowaniem w dany produkt finansowy lub w związku z określonym indeksem finansowym lub ze świadczeniem określonej usługi maklerskiej, a prognozami przyszłych wyników, w tym ograniczeń wynikających z prognozowania wyników; oceny istotnych danych związanych z produktem finansowym, zawartych w prospekcie emisyjnym, memorandum informacyjnym, sprawozdaniu finansowym, dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów lub innym dokumencie o podobnym charakterze; specyfiki funkcjonowania rynków, na których jest prowadzony obrót produktem finansowym, w tym odpowiednich systemów obrotu instrumentami finansowymi; czy podstawowej znajomości zasad wyceny produktów finansowych będących przedmiotem usług maklerskich.

W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawca jest podmiotem, którego realizowane cele można uznać za podobne do celów realizowanych przez odpowiednie podmioty prawa publicznego (zwrócono się z prośbą o podanie, jakie to cele i w jakim zakresie są podobne do celów realizowanych przez podmioty prawa publicznego i jakie to podmioty prawa publicznego), Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem, jest on podmiotem, którego realizowane cele można uznać za podobne do celów realizowanych przez odpowiednie podmioty prawa publicznego takie jak chociażby placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, o czym świadczy m.in. fakt, iż:

celem Wnioskodawcy jest przygotowanie uczestników szkoleń do wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy;
Wnioskodawca umożliwia uzupełnienie przez osoby dorosłe dotychczasowego wykształcenia;
Wnioskodawca dostosowuje kierunki i treści kształcenia do wymogów rynku pracy;
Wnioskodawca kształtuje wśród uczestników szkolenia postawę przedsiębiorczości i kreatywności sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym, w tym poprzez stosowanie w procesie kształcenia innowacyjnych rozwiązań programowych, organizacyjnych lub metodycznych;
Spółka kształtuje wśród uczestników umiejętności sprawnego posługiwania się technologiami informacyjno-komunikacyjnymi;
Wnioskodawca oferuje dodatkowe umiejętności zawodowe lub kwalifikacje rynkowe funkcjonujące w zakresie wybranych zawodów;
zadania jakie stawia przed sobą Wnioskodawca i sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: nowe techniki i technologie, idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników;
w procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych uczestników szkoleń, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy;
Wnioskodawca w procesie kształcenia zawodowego podejmuje/będzie podejmować działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

W odpowiedzi na pytanie, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane we wniosku zostaną wykazane we wpisie do ewidencji placówek oświatowych, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe usługi świadczone w ramach działalności edukacyjno- szkoleniowej opisane we wniosku zostaną wykazane we wpisie do ewidencji placówek oświatowych. Kształcenie to jest, bowiem uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Spółka po uzyskaniu wpisu, o którym mowa, powyżej jako niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość w zakresie uzupełnienia wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

W odpowiedzi na pytanie, czy realizowane przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego kursy są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie, przeprowadzane szkolenia i kursy stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego uczestniczących w nich osób, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Kształcenie to jest, bowiem uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez odpowiednią jednostkę samorządu terytorialnego, jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów - Prawo oświatowe, w zakresie organizowania przedmiotowych kursów, jako niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość w zakresie uzupełnienia wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych i w zakresie organizowania przedmiotowych kursów, korzystać będzie ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Wypełniona zostanie bowiem podmiotowo-przedmiotowa dyspozycja wynikająca z cytowanego artykułu.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje.

Jako placówka kształcenia ustawicznego dla organizowanego kształcenia Wnioskodawca zapewni:

program nauczania,
kadrę dydaktyczną;
odpowiedni sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia; nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia i doskonalenia umiejętności;
warunki organizacyjne i techniczne umożliwiające udział w kształceniu na odległość.

W ramach przedmiotowego statutu placówki oświatowej realizowane będą liczne kursy i szkolenia. Jako placówka kształcenia ustawicznego Wnioskodawca prowadzić będzie działalność w obszarach edukacji zawodowej i pozaszkolnej, skupionej na ustawicznym kształceniu. Szkolenia i kursy prowadzone przez Wnioskodawcę realizowane będą w oparciu o istniejące lub autorsko opracowane programy szkoleniowe, dostosowywane do potrzeb rynku pracy i uczestników szkoleń. We wniosku przedstawiono najczęściej organizowane kursy i szkolenia według typologii i nazewnictwa stosowanego w ofercie Wnioskodawcy. Wszystkie szkolenia i kursy, stanowią usługi w zakresie kształcenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Ad. 1 - dot. stanu faktycznego

Czy usługi szkoleniowe, które świadczy Spółka w zakresie rynku Forex, będą podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?

Ad. 2 - dot. zdarzenia przyszłego

Czy kursy w zakresie kształcenia i wychowania organizowane przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych będą podlegać zwolnieniu od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Ad. 2

Kursy w zakresie kształcenia i wychowania organizowane przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności kwalifikacji zawodowych zawierające elementy wychowania podlegać będą zwolnieniu od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701), zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;
usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie należy nadmienić, że pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W tym miejscu należy wskazać, że powołane regulacje zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit.i Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Spółka prowadzi m.in. szkolenia z zakresu:

-rynku Forex, który jest rynkiem walutowym o charakterze hurtowym, w ramach, którego banki, wielkie korporacje międzynarodowe, rządy, banki centralne oraz inwestorzy instytucjonalni z całego świata przeprowadzają operacje wymiany walut 24 godziny na dobę przy wykorzystaniu sieci telefonicznych, łączy informatycznych oraz systemów informacyjnych. W ramach takiego szkolenia poruszane są takie zagadnienia jak np. podstawy forex, analiza techniczna, formacje na wykresach, świece japońskie, analiza fundamentalna, psychologia inwestowania, zarządzanie kapitałem, zarządzanie ryzykiem, strategie rynkowe, wskaźniki i oscylatory, wskazówki, platforma transakcyjna, składanie zleceń na rynku, otwarcie konta demo, otwarcie konta real, dostęp do Trading Room.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy usługi szkoleniowe w zakresie rynku Forex, które świadczy Spółka będą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując oceny, czy świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe w zakresie rynku Forex są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Ze względu na okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex - nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, bowiem Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe i nie jest także żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia dla ww. szkoleń na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

Zaznaczyć należy, że aby wskazane w opisie sprawy usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wskazane usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, są bowiem świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących i pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Spółkę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera. Należy, bowiem wskazać, iż pierwszym krokiem do rozpoczęcia swojej własnej działalności na rynku walutowym Forex, czy też uzupełnienia wiedzy w tym zakresie, niezbędne jest zapoznanie się ze specyfiką rynku handlowania walutą jak i samą platformą Forex. W tym zakresie szkolenie umożliwia nie tylko poznanie teorii związanej z najważniejszymi zagadnieniami, ale pozwala również na otwarcie rachunku demonstracyjnego - za pomocą, którego, możliwe jest testowanie swoich strategii pomnażania kapitału, gdzie nie ponosi się żadnego ryzyka. Pieniądz tam jest czysto wirtualny (ale wykresy rzeczywiste jak na normalnym rachunku), nie mając żadnego przełożenia na stan swojego portfela. Będąc tak wyposażonym w teorię jak i wystarczającą wiedzę ekonomiczną, społeczną i polityczną, dany uczestnik jest się w stanie opracować własny plan inwestowania pomagając sobie dostępnymi w sieci strategiami.

Jednakże sam fakt, że świadczone usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jest niewystarczający dla objęcia ich zwolnieniem od podatku, jednocześnie musi być, bowiem spełniony jeden z dodatkowych warunków przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Spółka nie uzyskała akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT, a ponadto wniosek dotyczy wyłącznie szkoleń, które nie są finansowane ze środków publicznych, bądź poziom finansowania jest niższy niż 70%, tym samym świadczone usługi nie są objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy o VAT oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Dla oceny czy ww. usługi szkoleniowe oferowane przez Spółkę są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT konieczne jest, jak wskazano wyżej, uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Spełnienie jednakże ww. warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy jest możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Odesłanie, więc w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT do odrębnych przepisów odnosić się może wyłącznie do ustaw oraz rozporządzeń (ewentualnie ratyfikowanych umów międzynarodowych).

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, bowiem w odniesieniu do szkoleń w zakresie Forex, kwestia ta została uregulowana m.in. na podstawie przepisów:

Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych;
Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych.

Właśnie z powyższych względów w art. 25 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zostało wskazane, iż Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne zapewniały i wykazywały właściwym organom na żądanie, że osoby fizyczne świadczące na rzecz klienta usługi doradztwa inwestycyjnego lub przekazujące mu informacje o instrumentach finansowych, usługach inwestycyjnych lub usługach dodatkowych w imieniu firmy inwestycyjnej posiadają wiedzą i kompetencje niezbędne do wypełniania obowiązków określonych w art. 24 i niniejszym artykule. Państwa członkowskie publikują kryteria, które mają być wykorzystywane do oceny takiej wiedzy i takich kompetencji.

Ponadto, ww. dyrektywa wskazuje również, iż Świadcząc usługi doradztwa inwestycyjnego lub zarządzania portfelem, firma inwestycyjna uzyskuje niezbędne informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia klientów lub potencjalnych klientów w dziedzinie inwestycji odpowiedniej do określonego rodzaju produktu czy usługi, jego sytuacji finansowej, w tym jego zdolności ponoszenia strat, oraz jego celów inwestycyjnych, w tym jego tolerancji ryzyka, tak aby firma inwestycyjna mogła rekomendować klientowi lub potencjalnemu klientowi odpowiednie dla niego i odpowiadające jego tolerancji ryzyka i zdolności ponoszenia strat usługi inwestycyjne i instrumenty finansowe.

Co więcej, zostało wskazane wprost, iż Klient profesjonalny to klient, który posiada doświadczenie, wiedzę i fachowość umożliwiające podejmowanie niezależnych decyzji inwestycyjnych i właściwe ocenianie ryzyka, z którym się one wiążą.

Wskazana wyżej dyrektywa została, więc implementowana do krajowego porządku prawnego i tak kwestie związane z posiadaną wiedzą i kompetencjami zostały szczegółowo na gruncie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych, gdzie zostało wskazane, iż:

§ 5. 1. Firma inwestycyjna uważa za zachowany warunek posiadania przez podmiot inny niż określony w art. 3 pkt 39b lit a-m ustawy wiedzy i doświadczenia pozwalających na podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych, jak również na właściwą ocenę ryzyka związanego z tymi decyzjami, o którym mowa w art. 3a ust 1 ustawy, w przypadku, gdy dany podmiot spełnia co najmniej dwa z poniższych wymogów:

zawierał transakcje o wartości stanowiącej co najmniej równowartość w złotych 50 000 euro każda, na odpowiednim rynku, ze średnią częstotliwością co najmniej 10 transakcji na kwartał w ciągu czterech ostatnich kwartałów;
wartość portfela instrumentów finansowych tego podmiotu łącznie ze środkami pieniężnymi wchodzącymi w jego skład wynosi co najmniej równowartość w złotych 500 000 euro;
pracuje lub pracował w sektorze finansowym przez co najmniej rok na stanowisku, które wymaga wiedzy zawodowej dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych lub usług maklerskich, które miałyby być świadczone przez firmę inwestycyjną na jego rzecz na podstawie zawieranej umowy.

Powyższe oznacza więc, iż jednym z wymogów wiedzy i doświadczenia pozwalających na podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych, jak również na właściwą ocenę ryzyka związanego z tymi decyzjami jest praca w sektorze finansowym, przez co najmniej rok na stanowisku, które wymaga wiedzy zawodowej dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych lub usług maklerskich - co oznacza, iż w tym zakresie niezbędne jest pozyskanie właściwej kierunkowej wiedzy chociażby na poziomie podstawowym by móc podjąć zatrudnienie w sektorze finansowym, na co aktualnie zwraca się bardziej szczegółową uwagę zważywszy na powyższy wymóg.

Firma inwestycyjna jest obowiązana zatrudniać osoby posiadające odpowiednią wiedzę i kompetencje w zakresie:
1. przekazywania klientom lub potencjalnym klientom informacji o usługach maklerskich oraz instrumentach finansowych będących ich przedmiotem;
2. wykonywania czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5.
Zatrudnianie przez firmę inwestycyjną, na podstawie umowy o pracę, osób posiadających tytuł doradcy inwestycyjnego lub maklera papierów wartościowych uważa się za spełnienie wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
Firma inwestycyjna zapewnia utrzymywanie i doskonalenie przez osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, wiedzy i kompetencji niezbędnych do należytego wykonywania powierzonych obowiązków.

1 tak chociażby w § 38 ww. rozporządzenia - ilekroć w przepisach niniejszego rozdziału jest mowa o:

5) wiedzy - rozumie się przez to wiedzę z zakresu wskazanego odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2 potwierdzoną dokumentem, o którym mowa w § 43 ust. 2;

6) doświadczeniu - rozumie się przez to doświadczenie praktyczne zdobyte poprzez wykonywanie w okresach, o których mowa w § 43 ust. 4, wskazanych tam czynności;

7) kompetencji - rozumie się przez to umiejętność praktycznego zastosowania wiedzy zdobytej w wyniku doświadczenia.

Powyższe ma bezpośrednie przełożenie na:

§ 39 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

Firma inwestycyjna jest obowiązana zapewnić, aby autoryzowani pracownicy posiadali adekwatny do zakresu i charakteru wykonywanych czynności poziom wiedzy i kompetencji, pozwalający na przestrzeganie właściwych wymogów prawnych, zaleceń właściwego organu nadzoru, standardów etycznych oraz działanie zgodne z zasadami uczciwego obrotu oraz w najlepiej pojętym interesie klienta.
Firma inwestycyjna jest obowiązana uzyskać od osoby, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy, niezbędne dokumenty i informacje w celu ustalenia posiadanego przez tę osobę poziomu wiedzy i kompetencji,
W przypadku nieotrzymania dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 2, firma inwestycyjna nie dopuszcza osoby do samodzielnego wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy.

§ 43 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

W przypadku, gdy osoba, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy, nie posiada odpowiedniej wiedzy, w celu jej uzyskania firma inwestycyjna kieruje tę osobę na:
1. szkolenie organizowane w ramach struktury firmy inwestycyjnej (szkolenie wewnętrzne) lub
2. szkolenie organizowane przez właściwy podmiot zewnętrzny (szkolenie zewnętrzne).
Ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust. 1, powinno zostać potwierdzone dokumentem potwierdzającym pozytywną weryfikację wiedzy z zakresu objętego szkoleniem (certyfikat). Na podstawie takiego certyfikatu firma inwestycyjna uznaje, że pracownik posiada odpowiednią wiedzę do wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust 1 ustawy.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy osoba, o której mowa w ust. 1:
1. odbędzie szkolenie we własnym zakresie oraz
2. uzyska certyfikat, o którym mowa w ust. 2.

§ 48 ww. rozporządzenia gdzie zostało wskazane, iż:

Firma inwestycyjna jest obowiązana ustanowić i wdrożyć politykę w zakresie:
1. przeprowadzania szkoleń i potwierdzania wiedzy i kompetencji;
2. zasad i kryteriów wyboru podmiotu, o którym mowa w § 43 ust. 1 pkt 2.
Polityka, o której mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:
1. określenie środków finansowych oraz zasobów kadrowych przeznaczonych na potrzeby dokonywania weryfikacji wiedzy;
2. procedurę i sposoby identyfikacji potrzeb szkoleniowych pracowników będące podstawą kierowania ich na szkolenie, o którym mowa w § 43 ust 1.
Zakres i procedura przeprowadzania szkolenia, o którym mowa w § 43 ust. 1, oraz potwierdzania wiedzy pracowników powinny obejmować co najmniej obszary wskazane odpowiednio w § 41 ust 1 lub 2. Forma, czas przeznaczony na szkolenie oraz sposób jego przeprowadzenia powinny być dostosowane do zakresu objętego szkoleniem.
Potwierdzanie wiedzy pracowników powinno odbywać się w sposób obiektywny, gwarantujący sprawdzenie wiedzy z obszarów wskazanych odpowiednio w § 41 ust 1 lub 2, przy zachowaniu poufności pytań i anonimowości osób, których wiedza podlega weryfikacji.

A zatem w kontaktach z klientami działania firm inwestycyjnych powinny cechować się profesjonalizmem. W tym względzie firmy inwestycyjne powinny zapewnić, do czynności związanych z obsługą klientów, wykwalifikowanych pracowników rozumiejących cel i skutki prawne podejmowanych przez nich działań. W przypadku firm inwestycyjnych świadczących usługi w oparciu o instrumenty CFD pracownicy powinni mieć fachowe przygotowanie zarówno teoretyczne w zakresie zasad funkcjonowania rynku kapitałowego, jak i praktyczne poparte zdobytym doświadczeniem. Oczywiście poziom wiedzy i doświadczenia powinien odzwierciedlać zakres wykonywanych obowiązków. Odmienne oczekiwania co do umiejętności stawia się przed osobami wykonującymi czynności w zakresie wsparcia technicznego, a inne przed osobami zatrudnionymi na stanowiskach związanych z doradzaniem klientowi. Wcześniejsza praktyka wskazywała, iż osoby podejmujące kontakty z klientami i zachęcające je do inwestowania w instrumenty CFD lub doradzające podjęcie konkretnych decyzji inwestycyjnych często nie posiadały dostatecznego przygotowania merytorycznego i praktycznego do wykonywania tego typu zadań, co zmieniło się wraz z uregulowaniem kwestii wystarczającego poziomu wiedzy w tym zakresie o czym była mowa wyżej.

Analiza ww. przepisów wskazuje więc, że w powołanych regulacjach zostały określone formy i zasady przedmiotowych szkoleń w zakresie rynku Forex. Wraz z ww. dyrektywą w celu ochrony klientów aspekty takie jak wiedza, doświadczenie oraz kompetencje w zakresie znajomości rynków finansowych - stały się elementem niezbędnym funkcjonowania we wskazanej branży, tym samym działalność Spółki we wskazanym zakresie opiera się o ww. założenia, by wychodzić naprzeciw aktualnym zapotrzebowaniom, jeśli chodzi o przeprowadzanie szkoleń i potwierdzanie wiedzy i kompetencji w obszarze funkcjonowania rynków finansowych.

Powyższe oznacza, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia z zakresu rynku Forex, prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 wynika, że w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z ww. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, zwolnione od podatku są usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia na podstawie tego przepisu ma, zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z tego zwolnienia nie wystarczy by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy prawo oświatowe, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Powyższa regulacja ma jednak zastosowanie wyłącznie do tych usług kształcenia, które są przedmiotem zakresu działania podmiotu, jako jednostki objętej systemem oświaty.

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, stanowi implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja interesu publicznego, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać w interesie publicznym. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu interesu publicznego.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie, z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Należy zwrócić uwagę, że ustawodawca określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, odwołał się do przepisów o ustawy - Prawo oświatowe. Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy - Prawo oświatowe, system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 4 pkt 30 i 31 ustawy - Prawo oświatowe, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

kształceniu ustawicznym - należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach II stopnia i szkołach policealnych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny;
formach pozaszkolnych - należy przez to rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 117 ust. la.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - Prawo oświatowe, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy - Prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4- 13, może być zakładana i prowadzona przez:

jednostkę samorządu terytorialnego;
inną osobę prawną;
osobę fizyczną.

W myśl art. 117 ust. 1 ustawy - Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w:

publicznych i niepublicznych szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach II stopnia i szkołach policealnych;
formach pozaszkolnych realizowanych przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego oraz publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3 i 4.

Jak stanowi art. 117 ust. 2 ustawy - Prawo oświatowe, kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą być prowadzone przez:

publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z wyjątkiem szkół artystycznych - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie innych zawodów przypisanych do branż, do których należą zawody, w których kształci szkoła;
publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego;
instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, prowadzące działalność edukacyjno- szkoleniową;
podmioty prowadzące działalność oświatową, o której mowa w art. 170 ust. 2, posiadające akredytację, o której mowa w art. 118.

W świetle art. 168 ust. 1 ustawy - Prawo oświatowe, osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że kształcenie ustawiczne to kształcenie w szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach 11 stopnia i szkołach policealnych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Jak zostało wskazane, Spółka prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju, polegającą na organizowaniu i prowadzeniu kursów dla osób dorosłych w pozaszkolnych formach kształcenia. Wnioskodawca zamierza dokonać rejestracji niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego zgodnie z art. 168 ustawy - Prawo oświatowe i stać się podmiotem o statusie placówki oświatowej w rozumieniu ustawy - Prawo oświatowe. Status Wnioskodawcy zostanie potwierdzony zaświadczeniem dotyczącym wpisu placówki do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Wnioskodawca, jako placówka kształcenia ustawicznego dla organizowanego kształcenia zapewni:

program nauczania,
kadrę dydaktyczną;
odpowiedni sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia;
nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia i doskonalenia umiejętności;
warunki organizacyjne i techniczne umożliwiające udział w kształceniu na odległość.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy wszystkie szkolenia i kursy realizowane przez Wnioskodawcę, jako przyszłą placówkę oświatową będą podlegać zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, jako usługi w zakresie kształcenia świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawa oświatowego.

Jak wskazano wyżej, z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Dla oceny tego, czy w przedmiotowej sprawie usługi, które świadczy Wnioskodawca będą zwolnione od podatku od towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

czy są świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty oraz
czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego. Wnioskodawca stanie się placówką oświatową wpisaną do ewidencji prowadzonej na podstawie art. 168 Prawo oświatowe i będzie placówką objętą systemem oświaty. Zatem mając na uwadze przepisy art. 2 pkt 4 ustawy - Prawo oświatowe wskazać należy, że Wnioskodawca spełni przesłankę do uznania go za jednostkę objętą system oświaty. Tym samym Wnioskodawca spełni przesłankę podmiotową wynikającą z ww. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, dla zwolnienia realizowanych szkoleń i kursów.

Aby jednak możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w cyt. art. 43 ust 1 pkt 26 lit. a ustawy nie wystarcza, ażeby dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo oświatowe. Podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Jak już wskazano, nie jest przy tym konieczne, aby usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie cyt. przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania wiedzy, umiejętności oraz rozumienia otaczającego świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się, zaś wychowanie to jedna z form działalności społecznej, na którą składa się wiele zabiegów i procesów mających na celu wpływanie na fizyczny, umysłowy i moralny rozwój pokoleń. Wnioskodawca wskazał, że wszystkie szkolenia i kursy stanowią usługi w zakresie kształcenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w zakresie realizowanych przez Wnioskodawcę ww. usług spełniona została również druga przesłanka warunkująca możliwość skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Przeprowadzane szkolenia i kursy stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego uczestniczących w nich osób, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Kształcenie to jest, bowiem uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, iż Spółka po uzyskaniu wpisu, o którym mowa, powyżej jako niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość w zakresie uzupełnienia wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez odpowiednią jednostkę samorządu terytorialnego, jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów - Prawo oświatowe, w zakresie organizowania przedmiotowych kursów, korzystać będzie ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem wypełniona zostanie podmiotowo-przedmiotowa dyspozycja wynikająca z cytowanego artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex doradców inwestycyjnych i maklerów oraz autoryzowanych pracowników, o których mowa w § 39 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera jest nieprawidłowe,
zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy kursów w zakresie kształcenia i wychowania organizowanych przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego umożliwiających uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych jest prawidłowe,

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Z kolei ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Ograniczenie zawarte w tym przepisie ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zwolnieniu podlegają podmioty prawa publicznego lub inne instytucje pod warunkiem, że zajmują się kształceniem dzieci i młodzieży, kształceniem powszechnym lub wyższym, kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem. Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu zatytułowanym Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Zwolnieniu od podatku podlega zatem określony rodzaj usług wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów. Zwolnienia określone w art. 132 Dyrektywy adresowane są, co do zasady, do podmiotów prawa publicznego. Jednakże w interesie publicznym mogą działać zarówno podmioty prawa publicznego, jak i inne instytucje działające w danej dziedzinie. Podmioty (wykonujące czynności wymienione w określonych przepisach art. 132 Dyrektywy) inne niż podmioty prawa publicznego mogą zostać objęte zwolnieniem od podatku, jeśli spełniają wskazane w przepisach Dyrektywy kryteria.

Skoro ze zwolnienia od podatku mogą korzystać również inne instytucje uznane przez państwo członkowskie za mające podobne cele jak podmioty prawa publicznego, należy uznać, że instytucje takie muszą realizować cele edukacyjne podobne do tych realizowanych przez podmioty prawa publicznego. Zatem podobne cele edukacyjne realizować będą podmioty, które świadczą usługi kształcenia zapewniające odpowiednią jakość, cenę, zakres programowy odpowiadający realizowanym celom publicznym państwa członkowskiego, a zatem kształcenie odbywające się pod kontrolą państwa.

W tym kontekście wskazać należy co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na pozostałych pozaszkolnych formach edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Spółka w swojej ofercie skierowanej do osób dorosłych posiada m.in. kurs on-line z zakresu analizy giełdowej Forex wraz z dostępem do grupy z przykładowymi transakcjami i analizami, który jest realizowany w formie kształcenia na odległość przez dostęp uczestników do platformy VOD.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo Oświatowe (Dz. U. z 2020, poz. 910), nie jest także żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106). Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia nie będą spełniać przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Jeżeli Wnioskodawca nie spełnia warunków do zwolnienia wynikających z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, wówczas należy przeanalizować zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ze względu na fakt, że Spółka nie uzyskała akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT. Kursy oraz szkolenia oferowane przez Spółkę odnoszą się wyłącznie do szkoleń, które nie są finansowane ze środków publicznych, bądź poziom finansowania jest niższy niż 70%, nie spełnione zostały przesłanki z punktu b) i c) cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Konieczne jest więc przeanalizowanie, czy zaistniały warunki z punktu a) ww. przepisu.

Przesłanki jakie muszą być spełnione do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy to:

świadczone usługi muszą być usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
usługi te muszą być świadczone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje uznane przez państwo członkowskie za mające podobne cele.

Jak wynika z treści wniosku, osoby biorące udział w szkoleniach z rynku Forex, prowadzonych przez Spółkę mogą wykorzystywać nabytą wiedzę w celu np. wykonywania zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera. Uczestnicy szkoleń uzyskują lub uaktualnią wiedzę dla celów zawodowych, poprzez dostęp do ponad 40 filmów, na platformie VOD, które są łatwe do zrozumienia i dają możliwość nauki we własnym tempie. Kurs jest przygotowany również z myślą o osobach, które nigdy nie interesowały się daną tematyką. Wśród uczestników oferowanych szkoleń mogą być zarówno pracownicy firm inwestycyjnych, doradcy inwestycyjni, maklerzy, pracownicy banków jak i inne osoby, które chcą uzyskać, poprawić lub uaktualnić wiedzę i umiejętności do celów zawodowych z zakresu rynku Forex, albo zdecydowali się na tę formę szkolenia z uwagi na zamiar przekwalifikowania zawodowego. Możliwość uczestnictwa w tych szkoleniach nie jest zatem ograniczona do osób aktualnie już zatrudnionych w firmach inwestycyjnych i bankach.

Usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wskazane usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, są bowiem świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących i stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, gdyż pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Spółkę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, bowiem w odniesieniu do szkoleń w zakresie Forex, kwestia ta została uregulowana m.in. na podstawie przepisów:

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych;
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych.

Wnioskodawca podał, że wśród uczestników oferowanych szkoleń mogą być zarówno pracownicy firm inwestycyjnych, doradcy inwestycyjni, maklerzy, pracownicy banków jak i inne osoby, które chcą uzyskać, poprawić lub uaktualnić wiedzę i umiejętności do celów zawodowych z zakresu rynku Forex, albo zdecydowali się na tę formę szkolenia z uwagi na zamiar przekwalifikowania zawodowego. Wskazane usługi szkoleniowe z zakresu rynku Forex, są bowiem świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących i stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, gdyż pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Spółkę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu chociażby Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi objęte zakresem wniosku, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. A zatem zostanie spełniony pierwszy z warunków uprawniający do zwolnienia od podatku VAT usług będących przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednak dla oceny czy ww. kursy prowadzone przez Wnioskodawcę, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest jeszcze uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r., poz. 227) klasyfikacja jest stosowana w zakresie szkolenia zawodowego. Załącznik do tego rozporządzenia - klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy struktura klasyfikacji zawodów i specjalności grupa 24 specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania obejmuje m.in. następujące kody zawodów:

241202 doradca finansowy
241202 doradca inwestycyjny

natomiast grupa 33 średni personel do spraw biznesu i administracji obejmuje zawody:

3311 dealerzy i maklerzy aktywów finansowych, w tym m.in.
331102 makler papierów wartościowych,
331104 pracownik do spraw produktów finansowych,
331190 pozostali dealerzy i maklerzy aktywów finansowych
331203 pracownik obsługi klienta instytucji finansowej

Wskazane rozporządzenie zostało wydane w oparciu o dyspozycję ustawową zawartą w art. 36 ust. 8 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1409 z późn. zm.), zgodnie z którą minister właściwy do spraw pracy zobowiązany został do określenia w drodze rozporządzenia, klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakres jej stosowania, uwzględniając zawody i specjalności występujące na rynku pracy oraz potrzeby pośrednictwa i poradnictwa zawodowego.

Wnioskodawca wskazał, że szkolenie w zakresie Forex, realizowane jest na podstawie przepisów:

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych;
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych.

Zgodnie z art. 82a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. 2020, poz. 89 z późn. zm.), firma inwestycyjna jest obowiązana zatrudniać osoby posiadające odpowiednią wiedzę i kompetencje w zakresie:

przekazywania klientom lub potencjalnym klientom informacji o usługach maklerskich oraz instrumentach finansowych będących ich przedmiotem;
wykonywania czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5 tj. działalności maklerskiej polegającej na doradztwie inwestycyjnym.

Usługa doradztwa inwestycyjnego stanowi działalność maklerską, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5 ustawy. Świadczenie tej usługi wymaga uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (KNF).

Na listę maklerów lub na listę doradców może być wpisana osoba fizyczna, która m.in. złożyła, egzamin z wynikiem pozytywnym odpowiednio przed komisją egzaminacyjną dla maklerów albo przed komisją egzaminacyjną dla doradców.

Zgodnie z art. 128 ust. 1 i 2 ww. ustawy, egzaminy na maklera i doradcę są sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów z następujących dziedzin:

prawo cywilne;
prawo gospodarcze;
prawo podatkowe i dewizowe;
prawo papierów wartościowych, instrumenty finansowe oraz obrót takimi instrumentami;
działalność maklerska oraz działalność powiernicza;
system depozytowo-rozliczeniowy w zakresie obrotu instrumentami finansowymi;
rynek finansowy;
tworzenie i funkcjonowanie funduszy inwestycyjnych;
komercjalizacja i prywatyzacja przedsiębiorstw;
zasady rachunkowości;
rynek towarów giełdowych;
matematyka finansowa;
analiza finansowa;
strategie inwestycyjne;
etyka zawodowa.

Egzamin dla doradców jest dodatkowo sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów z następujących dziedzin: ekonomia, statystyka, finanse publiczne, finanse przedsiębiorstw oraz zarządzanie portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych.

Wpisu na listę maklerów albo na listę doradców dokonuje Komisja na wniosek zainteresowanego. Osoby, które złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin, zdały z wynikiem pozytywnym sprawdzian umiejętności lub których uprawnienia do wykonywania zawodu zostały przez Komisję uznane, składają wniosek w terminie 3 miesięcy odpowiednio od dnia złożenia egzaminu, zdania sprawdzianu umiejętności lub uznania uprawnień do wykonywania zawodu art. 129 ww. ustawy.

Na mocy art. 82a ust. 2 ww. ustawy, zatrudnianie na podstawie umowy o pracę, osoby z tytułem doradcy inwestycyjnego lub maklera papierów wartościowych, uznaje się za spełnienie wymogu zatrudniania osoby posiadającej odpowiednią wiedzę i kompetencje.

Firma inwestycyjna zapewnia utrzymywanie i doskonalenie przez osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, wiedzy i kompetencji niezbędnych do należytego wykonywania powierzonych obowiązków (art. 82a ust. 3).

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 94 ust. 5 ww. ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych (Dz. U. 2018 poz. 1111 z późn. zm.), które zawiera m.in. szczegółowe kryteria w zakresie spełniania przez osoby, o których mowa w art. 82a ust. 1, wymogu posiadania odpowiedniej wiedzy i kompetencji.

Szczegółowe kryteria w zakresie spełniania przez niektóre osoby wymogów posiadania odpowiedniej wiedzy i kompetencji oraz tryb i warunki postępowania przy dokonywaniu oceny oraz weryfikacji spełniania odpowiednich kryteriów przez te osoby, zawarte zostały w rozdziale 6 niniejszego rozporządzenia.

Przy czym ilekroć w ww. rozporządzeniu jest mowa o:

wiedzy - rozumie się przez to wiedzę z zakresu wskazanego odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2 potwierdzoną dokumentem, o którym mowa w § 43 ust. 2;
doświadczeniu - rozumie się przez to doświadczenie praktyczne zdobyte poprzez wykonywanie w okresach, o których mowa w § 43 ust. 4, wskazanych tam czynności;
kompetencji - rozumie się przez to umiejętność praktycznego zastosowania wiedzy zdobytej w wyniku doświadczenia.

W myśl § 39 ust. 1 ww. rozporządzenia, firma inwestycyjna jest obowiązana zapewnić, aby autoryzowani pracownicy posiadali adekwatny do zakresu i charakteru wykonywanych czynności poziom wiedzy i kompetencji, pozwalający na przestrzeganie właściwych wymogów prawnych, zaleceń właściwego organu nadzoru, standardów etycznych oraz działanie zgodne z zasadami uczciwego obrotu oraz w najlepiej pojętym interesie klienta.

Firma inwestycyjna jest obowiązana uzyskać od osoby, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy, niezbędne dokumenty i informacje w celu ustalenia posiadanego przez tę osobę poziomu wiedzy i kompetencji § 39 ust. 2.

W przypadku nieotrzymania dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 2, firma inwestycyjna nie dopuszcza osoby do samodzielnego wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy § 39 ust. 3.

Zgodnie z § 41 ust. 1, firma inwestycyjna upoważnia osobę do wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 1 ustawy, jako autoryzowanego pracownika, jeżeli posiada ona, w zależności od rodzaju powierzonych obowiązków, odpowiednią wiedzę i kompetencje w zakresie:

głównych cech, ryzyka i specyfiki produktów finansowych będących przedmiotem usług maklerskich świadczonych przez firmę inwestycyjną, adekwatnie do stopnia ich skomplikowania;
kosztów i opłat, w tym należności publicznoprawnych, jakie klient może ponieść w związku z nabyciem lub zbyciem albo zawarciem lub rozwiązaniem umowy produktu finansowego bądź też z wykonywaniem na jego rzecz danej usługi maklerskiej;
cech charakterystycznych oraz zasad świadczenia poszczególnych usług maklerskich przez firmę inwestycyjną;
funkcjonowania rynku finansowego oraz wpływu wydarzeń zachodzących na tym rynku na wartość lub wycenę produktu finansowego, o którym autoryzowani pracownicy przekazują informacje klientowi lub potencjalnemu klientowi;
wpływu danych o gospodarce światowej, regionalnej lub narodowej na rynek finansowy lub wartość lub wycenę produktu finansowego, o którym autoryzowani pracownicy przekazują informacje klientowi lub potencjalnemu klientowi;
różnic pomiędzy wynikami osiąganymi w przeszłości, w związku z inwestowaniem w dany produkt finansowy lub w związku z określonym indeksem finansowym lub ze świadczeniem określonej usługi maklerskiej, a prognozami przyszłych wyników, w tym ograniczeń wynikających z prognozowania wyników;
problematyki zasad ochrony informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) oraz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;
oceny istotnych danych związanych z produktem finansowym, zawartych w prospekcie emisyjnym, memorandum informacyjnym, sprawozdaniu finansowym, dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów lub innym dokumencie o podobnym charakterze;
specyfiki funkcjonowania rynków, na których jest prowadzony obrót produktem finansowym, w tym odpowiednich systemów obrotu instrumentami finansowymi;
podstawowej znajomości zasad wyceny produktów finansowych będących przedmiotem usług maklerskich.

§ 41 ust. 2, firma inwestycyjna upoważnia osobę do wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 pkt 2 ustawy, jako autoryzowanego pracownika, jeżeli posiada ona odpowiednią wiedzę i kompetencje w zakresie:

elementów wskazanych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8;
dokonywania oceny odpowiedniości produktów finansowych będących przedmiotem usługi, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5 (doradztwa inwestycyjnego) ustawy, świadczonej przez firmę inwestycyjną na podstawie adekwatnych, wiarygodnych i aktualnych informacji na temat wiedzy, doświadczenia, sytuacji finansowej oraz celów inwestycyjnych klienta;
możliwości dokonywania zmiany w ocenie odpowiedniości danego produktu finansowego dla klienta, jaka mogłaby ewentualnie zaistnieć od momentu zgromadzenia odpowiednich informacji o kliencie;
podstawowych zasad zarządzania portfelem produktów finansowych, w tym zasad dywersyfikacji portfela z uwzględnieniem alternatywnych wariantów inwestowania.

Na podstawie przepisu § 43 ust. 1, w przypadku gdy osoba, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy, nie posiada odpowiedniej wiedzy, w celu jej uzyskania firma inwestycyjna kieruje tę osobę na:

szkolenie organizowane w ramach struktury firmy inwestycyjnej (szkolenie wewnętrzne) lub
szkolenie organizowane przez właściwy podmiot zewnętrzny (szkolenie zewnętrzne).

Przy czym zgodnie z § 43 ust. 2, ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust. 1, powinno zostać potwierdzone dokumentem potwierdzającym pozytywną weryfikację wiedzy z zakresu objętego szkoleniem (certyfikat). Na podstawie takiego certyfikatu firma inwestycyjna uznaje, że pracownik posiada odpowiednią wiedzę do wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy osoba, o której mowa w ust. 1:

odbędzie szkolenie we własnym zakresie oraz
uzyska certyfikat, o którym mowa w ust. 2 § 43 ust. 3.

Stosownie zaś do unormowania zawartego w § 43 ust. 4, w przypadku gdy osoba, która ma wykonywać czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy, nie posiada odpowiedniego doświadczenia w celu osiągnięcia odpowiedniego poziomu doświadczenia wykonuje czynności pod nadzorem przez okres co najmniej 6, 12, 18 lub 24 miesięcy w zależności od rodzaju instrumentu, którego ta usługa dotyczy.

Zgodnie z § 45 ww. rozporządzenia, firma inwestycyjna jest obowiązana zapewnić, aby autoryzowani pracownicy po rozpoczęciu wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy, znali, rozumieli i stosowali przez cały okres ich wykonywania odpowiednie regulacje prawne oraz wewnętrzne regulacje tej firmy inwestycyjnej związane z wykonywanymi czynnościami.

W celu realizacji wymogu, o którym mowa w ust. 1, firma inwestycyjna jest obowiązana zapewnić w szczególności:

regularny udział autoryzowanych pracowników w doskonaleniu zawodowym lub szkoleniach w zakresie zasad i trybu wykonywania usług maklerskich wynikających z przepisów ustawy lub innych ustaw mających zastosowanie do działalności firmy inwestycyjnej, przepisów wydanych na ich podstawie, a także przepisów rozporządzenia 596/2014, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych ()
regularny udział autoryzowanych pracowników w szkoleniach dotyczących cech i charakterystyki oferowanych lub wprowadzanych do oferty firmy inwestycyjnej produktów finansowych;
regularną ocenę wiedzy i kompetencji posiadanych przez autoryzowanych pracowników, w tym również przez monitorowanie sposobu wykonywania czynności, o których mowa w art. 82a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z treścią § 48 ust. 1, firma inwestycyjna jest obowiązana ustanowić i wdrożyć politykę w zakresie:

przeprowadzania szkoleń i potwierdzania wiedzy i kompetencji;
zasad i kryteriów wyboru podmiotu, o którym mowa w § 43 ust. 1 pkt 2.

Polityka, o której mowa w ust. 1, zawiera m.in. procedurę i sposoby identyfikacji potrzeb szkoleniowych pracowników będące podstawą kierowania ich na szkolenie, o którym mowa w § 43 ust. 1.

Zakres i procedura przeprowadzania szkolenia, o którym mowa w § 43 ust. 1, oraz potwierdzania wiedzy pracowników powinny obejmować co najmniej obszary wskazane odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2. Forma, czas przeznaczony na szkolenie oraz sposób jego przeprowadzenia powinny być dostosowane do zakresu objętego szkoleniem § 48 ust. 3.

Polityka, o której mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez komórkę do spraw nadzoru zgodności z prawem i zarząd firmy inwestycyjnej. Firma inwestycyjna jest obowiązana podejmować działania mające na celu utrzymanie oraz pogłębianie przez autoryzowanych pracowników posiadanej wiedzy i kompetencji, w szczególności przez ich uczestnictwo w regularnym doskonaleniu zawodowym lub szkoleniach, a także w szkoleniach wymaganych przed rozpoczęciem oferowania przez firmę inwestycyjną nowych usług maklerskich lub nowych produktów finansowych będących ich przedmiotem § 48 ust. 5 i 6.

Firma inwestycyjna jest obowiązana podejmować działania mające na celu utrzymanie oraz pogłębianie przez autoryzowanych pracowników posiadanej wiedzy i kompetencji, w szczególności przez ich uczestnictwo w regularnym doskonaleniu zawodowym lub szkoleniach, a także w szkoleniach wymaganych przed rozpoczęciem oferowania przez firmę inwestycyjną nowych usług maklerskich lub nowych produktów finansowych będących ich przedmiotem § 48 ust. 6.

Komórka do spraw nadzoru zgodności z prawem ocenia zgodność postępowania firmy inwestycyjnej z przepisami § 38-48. Wyniki oceny są załącznikiem do sprawozdania, o którym mowa w art. 22 ust. 2 lit. c rozporządzenia 2017/565 § 49 rozporządzenia z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych (). Zgodnie z art. 22 ust. 2 lit. c rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) 2017/565 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy, firmy inwestycyjne ustanawiają i utrzymują stałą i skutecznie działającą funkcję zgodności z przepisami, która działa niezależnie i odpowiada za przekazywanie kierownictwu, co najmniej raz do roku, sprawozdań dotyczących wdrażania i skuteczności ogólnego środowiska kontroli w odniesieniu do usług i działalności inwestycyjnej, zidentyfikowanych zagrożeń oraz składania sprawozdań dotyczących rozpatrywania skarg, a także podjętych lub planowanych działań naprawczych.

Jednocześnie stosownie do postanowień § 50 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r., przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do osób, które na rzecz firmy inwestycyjnej:

wyłącznie udzielają klientom lub potencjalnym klientom informacji, gdzie mogą oni zapoznać się z informacjami na temat usług maklerskich świadczonych przez firmę inwestycyjną i produktów finansowych będących ich przedmiotem, lub
wyłącznie dystrybuują materiały promocyjne i reklamowe dotyczące usług maklerskich świadczonych przez firmę inwestycyjną lub produktów finansowych będących ich przedmiotem, lub
wyłącznie przekazują na żądanie klienta lub potencjalnego klienta dokumenty dotyczące usług maklerskich świadczonych przez firmę inwestycyjną lub produktów finansowych będących ich przedmiotem, lub
nie wykonują czynności stanowiących przedmiot usługi maklerskiej i nie mają bezpośredniego kontaktu z klientem lub potencjalnym klientem, w tym również telefonicznie lub przez wykorzystywanie elektronicznych kanałów komunikacji.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych, skierowane są wyłącznie do podmiotów wskazanych w tych przepisach. Ponadto dotyczą wyłącznie osób, które na rzecz firmy inwestycyjnej wykonują czynności stanowiące przedmiot usługi maklerskiej, czyli przede wszystkim doradców inwestycyjnych i maklerów oraz pracowników autoryzowanych w rozumieniu powołanych przepisów.

W przedstawionych okolicznościach należy więc stwierdzić, że przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie rynku Forex, mieszczą się w pojęciu nauczania pozostającego w bezpośrednim związku z zawodem wykonywanym przez osoby, do których kierowane są ww. przepisy tj. doradców inwestycyjnych i maklerów oraz autoryzowanych pracowników, o których mowa w § 39 ust. 1 ww. rozporządzenia. Wskazane powyżej przepisy zawierają zarówno krąg osób, do których szkolenia te są skierowane (doradców inwestycyjnych i maklerów oraz pracowników autoryzowanych), wskazują zakres tych szkoleń obszary wskazane odpowiednio w § 41 ust. 1 lub 2 ww. rozporządzenia, obowiązki firmy inwestycyjnej w zakresie weryfikacji wiedzy i kompetencji ww. osób odwołując się również do rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) 2017/565 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne. Jak wynika z wyjaśnień Wnioskodawcy program przeprowadzonego szkolenia w zakresie rynku Forex pozwala bowiem na nabycie odpowiedniej wiedzy i kompetencji w zakresie określonym w § 41 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że program przeprowadzonego szkolenia w zakresie rynku Forex pozwala na nabycie odpowiedniej wiedzy i kompetencji, zważywszy na fakt, iż uczestnik szkolenia zdobywa wiedzę i kompetencje w zakresie chociażby: głównych cech, ryzyka i specyfiki produktów finansowych, cech charakterystycznych oraz zasad świadczenia poszczególnych usług maklerskich; funkcjonowania rynku finansowego oraz wpływu wydarzeń zachodzących na tym rynku na wartość lub wycenę produktu finansowego; wpływu danych o gospodarce światowej, regionalnej lub narodowej na rynek finansowy lub wartość lub wycenę produktu finansowego; różnic pomiędzy wynikami osiąganymi w przeszłości, w związku z inwestowaniem w dany produkt finansowy lub w związku z określonym indeksem finansowym lub ze świadczeniem określonej usługi maklerskiej, a prognozami przyszłych wyników, w tym ograniczeń wynikających z prognozowania wyników; oceny istotnych danych związanych z produktem finansowym, zawartych w prospekcie emisyjnym, memorandum informacyjnym, sprawozdaniu finansowym, dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów lub innym dokumencie o podobnym charakterze; specyfiki funkcjonowania rynków, na których jest prowadzony obrót produktem finansowym, w tym odpowiednich systemów obrotu instrumentami finansowymi; czy podstawowej znajomości zasad wyceny produktów finansowych będących przedmiotem usług maklerskich.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w gruncie powołanych przepisów prawa wskazać należy, że jak wskazał Wnioskodawca świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie rynku Forex, osób do których kierowane są ww. przepisy tj. doradców inwestycyjnych i maklerów oraz autoryzowanych pracowników, o których mowa w § 39 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a świadczonych usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex dla doradców inwestycyjnych i maklerów oraz autoryzowanych pracowników instytucji finansowych należało uznać za prawidłowe.

Nie można jednak podzielić poglądu Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex świadczonych dla pozostałych uczestników szkoleń, a mianowicie szkoleń osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera.

Zauważyć należy, że treści wskazanych w opisie sprawy przez Wnioskodawcę przepisów prawa w odniesieniu do tej grupy osób biorących udział w szkoleniach w żaden sposób nie potwierdza, form ani zasad prowadzenia tych szkoleń.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wyjaśnić należy, że usługi szkoleniowe oferowane dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wprawdzie wskazał, że celem usług szkoleniowych jest uzyskiwanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, nie oznacza to jednak, że szkolenia te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ww. ustawy. Otrzymane przez uczestników szkolenia w zakresie rynku Forest certyfikaty nie dają absolwentom możliwości uzyskania zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera, ani też nie dają rozszerzenia uprawnień w zawodzie już wykonywanym.

W odniesieniu do ww. szkoleń nie można uznać, że zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z dyspozycji cyt. uprzednio art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej polegające na konieczności ich prowadzenia przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Do zastosowania zwolnienia od podatku opisanych we wniosku usług na podstawie wyżej wskazanego przepisu, usługi te muszą być świadczone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje uznane przez państwo członkowskie za mające podobne cele.

Natomiast, dla oceny spełnienia tej przesłanki, konieczne jest stwierdzenie, czy podmiot świadczący usługi jest podmiotem prawa publicznego, o którym mowa w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy, lub inną instytucją uznaną za mającą podobne cele, o których mowa w tym przepisie. Zatem, z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy wynika wyraźnie, że dla objęcia zwolnieniem na podstawie tego przepisu określonych usług kształcenia, nie jest wystarczające, by usługi te były świadczone przez podmioty prawa publicznego; konieczne jest, by usługi te były świadczone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego a więc takie, których celem (zadaniem) jest świadczenie usług edukacyjnych.

Przepis ten ogranicza zatem grupę podmiotów, które mogą korzystać w danym państwie członkowskim ze zwolnienia świadczonych usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Horizon College: Jak to bowiem wynika z samego brzmienia art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE), aby udostępnianie nauczycieli na rzecz instytucji przejmujących mogło podlegać zwolnieniu, o którym mowa w tym przepisie, niezbędne jest, by działalność ta była wykonywana przez podmiot publiczny mający cele edukacyjne lub przez inny podmiot określony przez dane państwo członkowskie jako mający podobne cele () (pkt 35). Jak to bowiem podniosła Komisja na rozprawie, na działalność edukacyjną, o której mowa w art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy, składają się liczne elementy, które obok stosunków pomiędzy nauczycielem a uczniami obejmują również ramy organizacyjne danej instytucji (pkt 20).

Na ramy organizacyjne instytucji edukacyjnej zwracała również uwagę Rzecznik Generalny Eleonor Sharpston w opinii z 8 marca 2007 r. w ww. sprawie C-434/05 Horizon College: () Jak na to wskazała Komisja podczas rozprawy, usługi w postaci edukacji, szkoleń zawodowych lub zmiany kwalifikacji zawodowych świadczone uczniom lub studentom instytucji edukacyjnej nie są tylko usługami samych nauczycieli, świadczonymi dzięki ich własnej wiedzy i umiejętnościom. Obejmują one bowiem cały zespół udogodnień, materiałów edukacyjnych, zasobów technicznych, polityki edukacyjnej oraz infrastruktury organizacyjnej instytucji edukacyjnej, w której owi nauczyciele pracują. (pkt 49).

Ponadto, z opinii Rzecznika Generalnego Juliane Kokott z 15 stycznia 2009 r. w sprawie C- 57/07, TNT Post UK Ltd The Queen przeciwko The Commissioners of Her Majestys Revenue & Customs wynika, że: () zwolnienia wprowadzone w art. 13 część A szóstej dyrektywy odnoszą się do czynności użyteczności publicznej, co wynika także z tytułu tej części. Poza usługami pocztowymi na mocy przepisów części A od podatku zwolnione są również służba zdrowia, opieka społeczna, a także usługi w dziedzinach religii, wykształcenia, kultury i sportu. Wspólnym elementem tych usług jest okoliczność, że zaspokajają one podstawowe potrzeby życiowe ludności oraz, że często świadczone są przez instytucje publiczne nienastawione na osiągnięcie zysku. (). Ze względu na ich wyjątkowy charakter zwolnienia powinny być interpretowane w sposób ścisły. W związku z tym art. 13 część A szóstej dyrektywy nie obejmuje wszystkich rodzajów działalności w interesie publicznym, lecz jedynie te, które są w nim wymienione i opisane w bardzo szczegółowy sposób. Nie wynika z tego jednak, że terminologia stosowana przy określeniu zwolnień przewidzianych w art. 13 powinna być interpretowana w sposób, który pozbawiałby je skuteczności. Dla bliższego sprecyzowania wiele zwolnień wymaga, aby usługi były świadczone przez określone osoby lub instytucje. () Szereg dalszych zwolnień ma miejsce dopiero w sytuacji, gdy przedmiotowe usługi świadczone są przez instytucje prawa publicznego albo określone organizacje uznane przez państwo (zob. art. 13 część A ust. 1 lit. b), g), h), i), n), p) szóstej dyrektywy). Podstawą jest w tym wypadku przekonanie, że w szczególnym interesie publicznym, uzasadniającym zwolnienie od podatku, leżą wyłącznie usługi świadczone przez instytucje pozostające pod kontrolą państwa. Kontrola państwa może bowiem zapewnić w szczególności jakość świadczeń i odpowiednią ich cenę.

Jak wynika z analizy art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, aby stwierdzić czy usługi kształcenia wykonywane przez dany podmiot podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie ww. przepisu konieczne jest stwierdzenie, czy mamy do czynienia z podmiotem prawa publicznego powołanym w celach edukacyjnych, działającym w tym zakresie pod kontrolą państwa, która ma zapewnić jakość świadczeń oraz odpowiednią ich cenę, realizującym przy tym określoną politykę edukacyjną, dysponującym przy tym zasobem kadrowym oraz odpowiednią infrastrukturą.

Dyrektywa VAT nie zezwala na ogólne zwolnienie wszystkich usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych. Takie zwolnienie może być stosowane tylko w zależności od celów realizowanych przez podmioty świadczące wskazane powyżej usługi oraz warunków w jakich te podmioty działają.

Podmioty prawa publicznego powołane przez dane państwo do świadczenia usług edukacyjnych, szkoleniowych to nic innego jak podmioty jednostki, których zarówno powstawanie, jak i późniejsze działanie jest ściśle określone przez odpowiednie przepisy prawa (ustawy, rozporządzenia) (np. szkoły, uczelnie). Podmioty takie działają na podstawie odpowiednich regulacji (określonych przez dane państwo) zarówno jeśli chodzi o działalność stricte edukacyjną, jak i inną ściśle z nią związaną. Jeśli chodzi o samą stronę edukacyjną, to w Polsce podmioty te działają na podstawie konkretnych programów nauczania, zasad zatrudniania wykwalifikowanej kadry. Natomiast co do pozostałych kwestii muszą spełniać odpowiednie warunki techniczne, zapewnić odpowiednią infrastrukturę. Działania takich podmiotów podejmowane są w szeroko pojmowanym interesie publicznym. Wszystkie te aspekty odbywają się pod kontrolą państwa, podmioty nie mają dowolności w kształtowaniu ogólnych zasad swego działania. Wszystkie czynione przez podmioty działania muszą być zaakceptowane, a następnie państwo musi mieć możliwość dokonania weryfikacji czy dany podmiot realizuje cele publiczne.

Skoro ze zwolnienia od podatku mogą korzystać również inne instytucje uznane przez państwo członkowskie za mające podobne cele jak podmioty prawa publicznego, należy uznać, że instytucje takie muszą realizować cele edukacyjne podobne do tych realizowanych przez podmioty prawa publicznego. Zatem podobne cele edukacyjne realizować będą podmioty, które świadczą usługi kształcenia zapewniające odpowiednią jakość, zakres programowy odpowiadający realizowanym celom publicznym państwa członkowskiego, a zatem kształcenie odbywające się pod kontrolą państwa.

Oceniając usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie usług szkoleniowych oferowanych dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera, pod kątem objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE uwzględniając regulacje wynikające z ww. przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie posiada żadnej z wymienionych wyżej cech podmiotu prawa publicznego.

Z powołanych przez Wnioskodawcę przepisów dotyczących ww. osób nie wynika, aby w zakresie prowadzonych szkoleń, Wnioskodawca działał w tym zakresie pod kontrolą państwa, które mogłoby zapewnić jakość świadczeń lub zakres programu. Brak wskazania w przepisach w ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i banków powierniczych wymagań, co do konieczności przeprowadzania szkoleń chociażby w zakresie określenia programów szkoleniowych, wymagań co do posiadanej wiedzy i kompetencji jak również brak sytemu weryfikacji zdobytej wiedzy czy też zasad certyfikacji, pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca ma pełną swobodę co do organizacji wskazanych szkoleń. Otrzymane przez uczestników szkolenia w zakresie rynku Forest certyfikaty nie dają absolwentom możliwości uzyskania zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera, ani też nie dają rozszerzenia uprawnień w tych zawodach w sytuacji gdy są już wykonywane. Szkolenia w tym zakresie nie wymagają akceptacji państwa, a państwo nie ingeruje w zakres wiedzy i kompetencji w tych zawodach. Zaznaczenia również wymaga, że zawód tradera oraz brokera finansowego nie został wymieniony w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Efektem zatem świadczonej przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń dla tych zawodów nie jest uzyskanie konkretnego zawodu, specjalizacji ani rozwój merytorycznych kwalifikacji w posiadanym, konkretnym zawodzie, nakazany odrębnymi przepisami korporacyjnymi, branżowymi. Jak natomiast wynika z analizy przedstawianych przepisów krajowych i unijnych ze zwolnienia korzystają usługi skierowane do osób, które kształcą się zawodowo w celu podwyższenia posiadanych już szczególnych kwalifikacji, objętych odpowiednią licencją zawodową. Jednocześnie wskazać należy, że okoliczność wydawania uczestnikom szkoleń certyfikatów jest wyłącznie potwierdzeniem uczestnictwa w szkoleniu i jego ukończenia, nie oznacza to jednak, że szkolenie było realizowane przez odpowiedni podmiot prawa publicznego, lub inną instytucję działającą w tej dziedzinie, której cele są uznane za podobne przez państwo członkowskie. Usługi bowiem kształcenia w zakresie nabywania ogólnej wiedzy, powiązanej czy nie z konkretnym zawodem, podnoszenie kwalifikacji pracowniczych, nie jest wystarczające dla możliwości zwolnienia usługi z opodatkowania VAT. Efektem świadczonej usługi może być bowiem wyłącznie rozwój merytorycznych kwalifikacji w posiadanym zawodzie, objęty odrębną regulacją prawną.

W rezultacie, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, treść powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektywy 2006/112/WE oraz wskazane powyżej orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera nie są wykonywane na warunkach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT oraz art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, gdyż nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a Wnioskodawca nie jest odpowiednim podmiotem prawa publicznego lub inną instytucją działającą w tej dziedzinie, której cele są uznane za podobne przez państwo członkowskie.

W konsekwencji należy stwierdzić, że usługi szkoleniowe jakie Wnioskodawca realizuje dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera - nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a świadczonych usług szkoleniowych w zakresie rynku Forex dla osób, które będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu Tradera, Doradcy Finansowego czy Brokera, jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) dla organizowanych przez niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego kursów w zakresie kształcenia i wychowania umożliwiających uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Wnioskodawca w przyszłości rozważa dokonanie rejestracji niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego zgodnie z art. 168 ustawy - Prawo oświatowe. Niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego, która podejmie rejestrację w jednostkach samorządu terytorialnego będzie następnie wpisana na podstawie art. 168 ustawy - Prawo oświatowe do prowadzonej przez właściwy organ, ewidencji placówek kształcenia ustawicznego prowadzących działalność oświatową. Po uzyskaniu wymienionego wpisu niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego realizować będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość, w zakresie uzupełniania wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, należy zauważyć, że w świetle art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. 2020 r., poz. 910, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

Na mocy art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 4 pkt 30 i 31 ustawy Prawo oświatowe, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

kształceniu ustawicznym należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach II stopnia i szkołach policealnych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny
formach pozaszkolnych - należy przez to rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 117 ust. 1a.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

jednostkę samorządu terytorialnego;
inną osobę prawną;
osobę fizyczną.

W myśl art. 117 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w:

publicznych i niepublicznych szkołach dla dorosłych, branżowych szkołach II stopnia i szkołach policealnych;
formach pozaszkolnych realizowanych przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego oraz publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3 i 4.

Stosowanie do art. 117 ust. 1a ustawy Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne prowadzi się w następujących formach pozaszkolnych:

kwalifikacyjny kurs zawodowy;
kurs umiejętności zawodowych;
kurs kompetencji ogólnych;
turnus dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników;
kurs, inny niż wymienione w pkt 1-3, umożliwiający uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Jak stanowi art. 117 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą być prowadzone przez:

publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z wyjątkiem szkół artystycznych - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie innych zawodów przypisanych do branż, do których należą zawody, w których kształci szkoła;
publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego;
instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową;
podmioty prowadzące działalność oświatową, o której mowa w art. 170 ust. 2, posiadające akredytację, o której mowa w art. 118.

Na podstawie art. 117 ust. 2a ustawy Prawo oświatowe, kursy umiejętności zawodowych mogą być prowadzone przez:

publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z wyjątkiem szkół artystycznych - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie innych zawodów przypisanych do branż, do których należą zawody, w których kształci szkoła;
publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego.

Zgodnie z art. 117 ust. 2b ustawy Prawo oświatowe, kursy kompetencji ogólnych oraz kursy, o których mowa w ust. 1a pkt 5, mogą być prowadzone przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i centra kształcenia zawodowego.

W myśl art. 117 ust. 2c ustawy Prawo oświatowe, turnusy dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników mogą być prowadzone przez:

publiczne i niepubliczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe, z wyjątkiem szkół artystycznych - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie innych zawodów przypisanych do branż, do których należą zawody, w których kształci szkoła;
publiczne i niepubliczne centra kształcenia zawodowego.

Stosownie do art. 117 ust. 3 ustawy Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne może być prowadzone w formie dziennej, stacjonarnej lub zaocznej, a w przypadku form pozaszkolnych - także z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Turnus dokształcania młodocianych pracowników może być prowadzony wyłącznie w formie dziennej.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, że kształcenie ustawiczne to kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Według art. 168 ustawy Prawo oświatowe, osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z powyższych przepisów wynika, że placówki niepubliczne mogą być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

O uzyskaniu statusu jednostki objętej systemem oświaty decyduje dokonanie wpisu do ewidencji placówek kształcenia ustawicznego. Zakres działania jednostki wskazany we wpisie do ewidencji świadczy zatem, jakie czynności dany podmiot wykonuje jako jednostka objęta systemem oświaty. Tym samym o zakresie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT rozstrzyga treść ewidencji.

Wnioskodawca wskazał, iż usługi świadczone w ramach działalności edukacyjno-szkoleniowej opisane we wniosku zostaną wykazane we wpisie do ewidencji placówek oświatowych. Kształcenie to jest, bowiem uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Spółka po uzyskaniu wpisu, o którym mowa, powyżej jako niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość w zakresie uzupełnienia wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Zatem po uzyskaniu przez Wnioskodawcę wpisu placówki do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, spełnione zostanie kryterium podmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy VAT.

Odnośnie drugiej przesłanki przedmiotowej uzasadniającej zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT, Wnioskodawca wskazuje, że przeprowadzane szkolenia i kursy stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego uczestniczących w nich osób, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Kształcenie to jest, bowiem uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Spółka po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez odpowiednią jednostkę samorządu terytorialnego, jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów - Prawo oświatowe, w zakresie organizowania przedmiotowych kursów, jako niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego prowadzić będzie kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość w zakresie uzupełnienia wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Jako placówka kształcenia ustawicznego dla organizowanego kształcenia Wnioskodawca zapewni:

program nauczania,
kadrę dydaktyczną;
odpowiedni sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia; nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia i doskonalenia umiejętności;
warunki organizacyjne i techniczne umożliwiające udział w kształceniu na odległość.

W ramach przedmiotowego statutu placówki oświatowej realizowane będą liczne kursy i szkolenia, między innymi poniżej wymienione kursy:

Kurs e-commerce - najważniejsze tematy poruszane na kursie to tworzenie sklepu, reklamy, strona internetowa, szybkie płatności, grafika i wygląd, maile do klientów, regulamin, RODO, cookies; integracje np. w zakresie hurtowników, programu do faktur, wysyłki, płatności, google, reklamy, czy newsletter serwer, domena, SSL.

Kurs Kryptowalut - najważniejsze tematy poruszane na kursie to: wiedza czym są kryptowaluty, analiza fundamentalna, psychologia, zarządzanie kapitałem, analiza techniczna, informacje o najważniejszych kryptowalutach na rynku, jak działają i jakie są ich wyjątkowe zastosowania;

czym są kryptowaluty, czym jest Blockchain i jak działa, jak skonstruowane są krytowaluty, wykorzystanie kryptowalut, kryptowaluty w dzisiejszym świecie, do czego służy portfel kryptowalut, jak założyć i używać portfela, jak przekazywać kryptowaluty, jak kupić walutę, czym jest giełda, jak założyć konto na giełdzie i wprowadzić środki, jak prawidłowo robić analizę techniczną, jak prawidłowo robić analizę fundamentalną, jak szukać walut do inwestycji, analizowanie wartości, praktyczne lekcje, jakie mamy rodzaje inwestycji, jak i na czym można zarabiać, inwestycje w nowe kryptowaluty, ICO, IEO, STO.

Kurs Forex - najważniejsze tematy poruszane na kursie to: analiza techniczna, badanie fundamentów, czyli wiadomości ekonomicznych, oraz spekulacji, wiedza na temat sposobu zarządzania swoim kapitałem, jest niezbędna do osiągania długoterminowych zysków.

Jako placówka kształcenia ustawicznego Wnioskodawca prowadzić będzie działalność w obszarach edukacji zawodowej i pozaszkolnej, skupionej na ustawicznym kształceniu. Szkolenia i kursy prowadzone przez Wnioskodawcę realizowane będą w oparciu o istniejące lub autorsko opracowane programy szkoleniowe, dostosowywane do potrzeb rynku pracy i uczestników szkoleń.

Swoje zadania niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego realizować będzie przez:

organizację kursów;
zaspokajanie potrzeb społecznych w zakresie podnoszenia i doskonalenia kwalifikacji zawodowych, oraz uzupełniania wiedzy;
stosowanie w kształceniu nowoczesnych metod dydaktyczno-wychowawczych;
stosowanie w kształceniu nowoczesnych metod, technik audiowizualnych i technologii informatycznych.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku kursy, które Spółka zamierza świadczyć po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. W przedmiotowej sprawie, jak ustalono powyżej, Spółka będzie jednostką objętą systemem oświaty. Jednocześnie usługi, które będzie świadczyć Spółka będą stanowić usługi w zakresie kształcenia. Tym samym stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku zostaną spełnione przesłanki warunkujące możliwość zastosowania zwolnienia od podatku. Zatem kursy prowadzone w trybie kształcenia na odległość, w zakresie uzupełniania wiedzy, a także zdobywania i doskonalenia umiejętności zawodowych, które Spółka zamierza świadczyć po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych obejmujące kształcenie ustawiczne będą korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie