brak opodatkowania dotacji uzyskanej na realizację projektu oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji uzyskanej na realizację projektu oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 marca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Projekt Gminy C. pod nazwą „…” jest realizowany na podstawie podpisanej umowy o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w zakresie działania 5.1 Energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii, objętego Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020.

Gmina (gmina miejsko-wiejska) zamierza zrealizować przedsięwzięcie polegające na udzieleniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy.

Celem głównym projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę 76 mikroinstalacji (paneli fotowoltaicznych, 19 instalacji na obszarze miejskim, 57 instalacji w mieście, 57 instalacji o mocy 5 kW i 19 instalacji powyżej 5 kW), wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach domowych na terenie gminy w 2022 r.

Projekt będzie realizowany w okresie od I kwartału 2021 r. - III kwartału 2022 r.

Projekt będzie podlegał na udziale wybranym w ramach konkursu grantowego na 76 nieruchomościach Gminy grantu na dostawę i montaż mikroinstalacji fotowoltaicznych w indywidualnych gospodarstwach domowych na własne potrzeby.

Mieszkańcy gminy (Grantobiorcy) będą odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców projektu, we własnym zakresie zgodnie z metodą rozeznania rynku. Grantobiorca podpisze z wykonawcą umowę sprzedaży instalacji fotowoltaicznej, we własnym imieniu, faktura VAT ma być wystawiona na Grantobiorcę, który staje się jednocześnie właścicielem instalacji. Po zakończeniu okresu trwałości projektu nie będzie protokołów przekazania instalacji, gdyż od początku będzie ona własnością Grantobiorcy.

Grantobiorca podpisuje umowę grantową z Gminą jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu paneli fotowoltaicznych, czego dowodem będą przedstawione przez Grantobiorców faktury, dowody zapłaty i inne dokumenty podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Zainstalowane w wyniku realizacji urządzenia, wchodzące w skład poszczególnych zestawów paneli fotowoltaicznych będą własnością Mieszkańców Gminy. Zgodnie z regulaminem konkursu Grantobiorcą może być osoba fizyczna zamieszkała na terenie Gminy, w której realizowany jest projekt (nieruchomość Grantobiorcy widnieje w gminnej ewidencji odbioru odpadów komunalnych i uiszczał opłaty za odbiór odpadów w 2018 r.).

Grantobiorcy jako właściciele będą zobowiązani do właściwej tj. zgodnej z pierwotnym przeznaczeniem i parametrami technicznymi eksploatacji urządzeń.

Wnioskodawca zrealizuje projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanych środków, natomiast w pozostałej części mieszkańcy sfinansują z własnych środków (zakup i montaż).

Wnioskodawca wyłoni inspektora nadzoru, ponosząc jego koszty.

Podatek VAT został wskazany we wniosku o dofinansowanie jako koszt kwalifikowany.

Wnioskodawca zaznacza, że nie będzie pobierał żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem z projekcie. Gmina wobec mieszkańców występuje wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców.

Faktury VAT dokumentujące wydatki będą wystawiane na Grantobiorców, z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt poniesie Wnioskodawca.

Usługa nadzoru inwestorskiego nabyta w związku z realizacją przedmiotowego projektu, będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług.

Pytania

1.Czy dotacja uzyskana z RPO na realizację Projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji powinna być opodatkowana podatkiem VAT?

2.Czy Gmina przy realizacji projektu będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki?

Państwa stanowisko w sprawie (uzupełnione pismem z 23 marca 2022 r.)

Ad. 1

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mającym bezpośredni wpływ na cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy decydujący dla opodatkowania dotacji podatkiem VAT powinien być element bezwzględnego i bezpośredniego związku dotacji z ceną jednostkową lub (możliwość alokacji dotacji do ceny towaru lub usługi). Jeśli zatem sposób kalkulacji dotacji związany jest jedynie pośrednio, lub kalkulacja dotacji oderwana jest od ceny towarów lub świadczonej usługi przez podatnika, dotacja (dopłata) taka nie podlega opodatkowaniu.

Przedmiotem umowy zawartej przez Gminą a Grantobiorcą będzie jedynie zwrot kosztów, operacji tej nie towarzyszą żadne inne świadczenia pomiędzy Miastem a mieszkańcem, bez wyłonienia wykonawcy czy też rozliczenia grantu, mieszkaniec będzie zobowiązany do właściwego rozliczenia się z miastem, jako podmiotem udzielającym dofinansowania.

W przedmiotowej sytuacji, nie ma możliwości powiązania otrzymanej dotacji z ceną świadczonych usług, ponieważ takowe po stronie Miasta nie występują.

Dotacja uzyskana z RPO na realizację projektu, w ramach którego zostaną przekazane środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem, art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Gmina nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu.

Prawo do obniżenia podatku VAT przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia jest bowiem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ocena stanowiska

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku opodatkowania dotacji uzyskanej na realizację projektu oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Jak wynika z treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z wyżej powołanym art. 5 ustawy, opodatkowane podatkiem VAT są więc odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Cytowany przepis art. 29 a stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UEL Nr 347, str. 1, ze zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować przedsięwzięcie polegające na udzieleniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy pn. „…”. Projekt będzie podlegał na udziale wybranym w ramach konkursu grantowego na 76 nieruchomościach Gminy grantu na dostawę i montaż mikroinstalacji fotowoltaicznych w indywidualnych gospodarstwach domowych na własne potrzeby.

Mieszkańcy Gminy (grantobiorcy) będą odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców projektu, we własnym zakresie zgodnie z metodą rozeznania rynku. Grantobiorca podpisze z wykonawcą umowę sprzedaży instalacji fotowoltaicznej, we własnym imieniu, faktura VAT ma być wystawiona na Grantobiorcę, który staje się jednocześnie właścicielem instalacji.

Po zakończeniu okresu trwałości projektu nie będzie protokołów przekazania instalacji, gdyż od początku będzie ona własnością Grantobiorcy.

Grantobiorca podpisuje umowę grantową z Gminą jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu paneli fotowoltaicznych, czego dowodem będą przedstawione przez Grantobiorców faktury, dowody zapłaty i inne dokumenty podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Zainstalowane w wyniku realizacji urządzenia, wchodzące w skład poszczególnych zestawów paneli fotowoltaicznych będą własnością Mieszkańców Gminy.

Wnioskodawca zrealizuje projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanych środków, natomiast w pozostałej części mieszkańcy sfinansują z własnych środków (zakup i montaż).

Wnioskodawca wyłoni inspektora nadzoru, ponosząc jego koszty. Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem z projekcie. Gmina wobec mieszkańców występuje wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców. Faktury VAT dokumentujące wydatki będą wystawiane na Grantobiorców, z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt poniesie Wnioskodawca. Usługa nadzoru inwestorskiego nabyta w związku z realizacją przedmiotowego projektu, będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że Gmina udzielając dofinansowania mieszkańcom w postaci refundacji poniesionych przez nich wydatków na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy, nie wejdzie w rolę inwestora, co za tym idzie – nie będzie świadczyła usług na rzecz właścicieli nieruchomości.

Okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie będzie wykonywać na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności związanych z jego realizacją. Gmina jedynie uzyskuje dofinansowanie (grant), które na podstawie zawartej umowy przekazuje mieszkańcom jako pomoc finansową w formie refundacji.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że Gmina wchodzi wyłącznie w rolę podmiotu przekazującego refundację i w żaden sposób nie angażuje się w realizację zadania związanego z dostawą i montażem mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy.

Zatem jeżeli – jak wynika to z wniosku – przedmiotem umowy zawartej przez Gminę z mieszkańcami będzie jedynie refundacja poniesionych przez nich wydatków i operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą, a mieszkańcami, to zwrot kosztów na rzecz mieszkańca nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie będzie rodził obowiązku podatkowego). Otrzymanych w ramach dofinansowania środków pieniężnych przekazywanych mieszkańcom nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny bowiem brak jest ze strony Gminy świadczenia usług jak również dostawy towaru.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na realizację projektu pn. „…”, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, że dotacja uzyskana z RPO na realizację projektu, w ramach którego zostaną przekazane środki pieniężne Grantobiorcom, nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT, jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl ww. art. 86 ust. 1:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Stosownie do art. 15 ust. 2:

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, jak bowiem wynika z jej opisu poniesione przez Państwa w ramach Projektu wydatki (koszty nadzoru) udokumentowane fakturami nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych. Gmina nie obciąża i nie będzie obciążała mieszkańców fakturami VAT wystawionymi z tego tytułu. Z okoliczności sprawy wynika również, że w ramach ww. projektu Gmina nie będzie wykonywała odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców i nie będzie pobierała żadnych opłat w związku z udziałem w projekcie.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).