Możliwość skorygowania faktur wystawionych „do zera” oraz okresu rozliczeniowego ujęcia ich w JPK VAT. Obowiązek skorygowania JPK VAT za miesiąc I 2021 r.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-możliwości skorygowania faktur wystawionych na … „do zera” oraz okresu rozliczeniowego ujęcia ich w JPK VAT,

-obowiązku skorygowania JPK VAT za miesiąc I 2021 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2022r. (wg daty wpływu) oraz pismem z 30 czerwca (data wpływu 01 lipca 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka … z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT, głównym przedmiotem działalności jest  sprzedaż detaliczna paliw na stacjach paliw.

We wrześniu i październiku 2020 r., Spółka stała się ofiarą oszustwa. Dokonała wydania paliwa i wystawiła faktury sprzedaży na rzecz kontrahenta …, NIP … . Rzekomy przedstawiciel sfałszował upoważnienie, podpisy, pieczątkę a następnie wyłudził towar i nie uiścił zapłaty. Firma … nie była stroną transakcji. Faktury 1…/…/2020, 2…/…/2020, 3…/…/2020, 4…/…/2020, 5…/…/2020, 6…/…/2020, 7…/…/2020, 8…/…/2020, 9…/…/2020 zostały ujęte przez Spółkę …  z o.o. w JPK VAT w miesiącach IX i X 2020 r.

Spółka nie otrzymała zapłaty, w rozliczeniu, w którym upłynął 90-ty dzień od terminu płatności Spółka skorygowała VAT należny w związku z ulgą na złe długi.

W wyniku działań windykacyjnych Spółka powzięła informację, iż firma … nie była stroną transakcji i nie upoważniła do dokonywania czynności w jej imieniu. Sprawa została zgłoszona do organów ścigania.

Dnia 12 stycznia 2022 roku Sąd Rejonowy w … II Wydział Karny wydał wyrok przeciwko …, który posługując się bez zgody i upoważnienia przez  … danymi, wprowadził Spółkę … z o.o. w błąd co  do rzeczywistego podmiotu zaciągającego zobowiązanie i zamiaru wywiązania się z niego, doprowadził do niekorzystnego rozporządzania majątkiem przez Spółkę i szkody w nim.

Sąd uznał … za winnego popełnienia czynu z art. 286 § 1 KK w związku z  art. 12 § 1 KK w zw. z art. 310 § 2 KK, w zw. art. 270 §1 KK w zw. z art. 11 § 2 KK.

W uzupełnieniu wniosku na pytania:

1.Czy pomiędzy Państwa Spółką a firmą … doszło do transakcji (dostawy towaru), która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.) podlegała opodatkowaniu?

2.Czy faktury, o których mowa we wniosku, zostały odebrane przez firmę ….?

3.Czy faktury, o których mowa we wniosku, zostały uwzględnione w ewidencji rachunkowej i podatkowej przez firmę …?

4.Czy posiadają Państwo oba egzemplarze – oryginał i kopię faktur, o których mowa we  wniosku?

5.Czy faktury, o których mowa we wniosku, zostały odebrane i są w posiadaniu Pana …?

6.Czy Pan … w okresie, kiedy doszło do transakcji sprzedaży paliwa, był  czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

7.Czy Pan … w okresie, kiedy doszło do transakcji sprzedaży paliwa, prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z  późn.  zm.)? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie, w jakim zakresie?

8.Jakie były okoliczności nawiązania kontaktu z Panem … i  dokonania transakcji sprzedaży paliwa objętej zakresem wniosku?

9.Czy Państwa Spółka kiedykolwiek współpracowała z firmą …? Jeśli tak, to  prosimy o wskazanie, w jakim okresie i w jakim zakresie?

10.Czy Państwa Spółka dokonywała jakichkolwiek transakcji (poza wymienionymi we  wniosku) z firmą …? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie, kiedy i ile było takich transakcji?

11.Czy poza fakturami, które zostały wymienione we wniosku, Państwa Spółka wystawiła na rzecz firmy … inne faktury?

12.Kiedy Państwa Spółka pozyskała informacje, że Pan … dopuścił się  oszustwa, a transakcja sprzedaży paliwa, o której mowa we wniosku, została dokonana z naruszeniem prawa?

13.W jakich okolicznościach Państwa Spółka pozyskała informację, że nabywca Pan … dopuścił się oszustwa, a transakcja sprzedaży paliwa, o której mowa we wniosku, została dokonana z naruszeniem prawa?

14.Czy Państwa Spółka korzystając z instytucji „ulgi za złe długi” wiedziała lub miała jakiekolwiek przypuszczenia, że Pan … dopuścił się oszustwa, a transakcja sprzedaży paliwa, o której mowa we wniosku, została dokonana z naruszeniem prawa?

15.Czy Państwa Spółka miała jakiekolwiek przypuszczenia, że transakcja sprzedaży paliwa, o której mowa we wniosku, może zostać dokonana z naruszeniem prawa?

16.Czy pomiędzy Państwa Spółką a firmą … istnieje/istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

17.Czy pomiędzy Państwa Spółką a Panem … istnieje/istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

18.Czy elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji były lub  są  przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej?

19.Czy wyrok wydany przeciwko Panu … jest prawomocny? Jeśli tak, to należy wskazać kiedy został uprawomocniony?

Odpowiedzieli Państwo:

1.Nie. Pomiędzy Spółką …. a … nie doszło do transakcji (dostawy towaru), ponieważ stali się Państwo ofiarą oszustwa. W imieniu firmy …, NIP … paliwo odebrał rzekomy przedstawiciel, … , który sfałszował upoważnienie, pieczątkę i podpisy właścicielki firmy. Firma … nie otrzymała towaru, który podlegał opodatkowaniu.

Natomiast w momencie transakcji nie mieli Państwo tej wiedzy, więc faktury zostały ujęte przez firmę … Sp. z o.o. w JKP VAT w miesiącach IX i X 2020.

2.Faktury zostały odebrane przez rzekomego przedstawiciela … i  nigdy nie dotarły do firmy … . Były także wysyłane na firmowego maila, do  którego jak później się okazało miał dostęp tylko … , który odpisywał Państwu jako właścicielka firmy … .

3.Wg wiedzy Państwa Spółki, na podstawie postępowania sądowego, faktury nie  zostały uwzględnione w ewidencji rachunkowej i podatkowej przez firmę … , ponieważ nigdy ta firma ich nie otrzymała.

4.Nie. Posiadają Państwo jedynie kopie faktur, a oryginały odebrał … .

5.Tak, zostały odebrane przez … . Nie wiedzą Państwo czy dalej jest w ich posiadaniu. W dalszym ciągu przebywa w areszcie.

6.Nie wiedzą Państwo. Podszywał się pod przedstawiciela firmy …, która była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

7.Nie wiedzą Państwo. W kontakcie z Państwa firmą podszywał się pod przedstawiciela firmy … .

8.Pan … przyjechał na jedną z dzierżawionych przez Państwa firmę stacji paliw (…. , ul. …) i zaproponował rozpoczęcie współpracy. Oświadczył, iż jest przedstawicielem firmy …, NIP  …. oraz pokazał upoważnienie do reprezentacji firmy (jak się później okazało sfałszowane). Przyjeżdżał karetką, w mundurze ratownika medycznego, czym również wzbudzał zaufanie. Następnie przyjechał z uzupełnioną umową podpisaną i  opieczętowaną przez właścicielkę (co także było sfałszowane i przyznał się do tych czynów w trakcie postępowania).

9.Nigdy faktycznie nie współpracowali Państwo z firmą … . Jedyne faktury, które zostały wystawione na tę firmę obejmuje niniejszy wniosek.

10.Nie.

11.Nie.

12.W 2021 r. na podstawie prowadzonego śledztwa przez policję. Byli Państwo wzywani do złożenia wyjaśnień.

13.Odpowiedź zgodna z punktem 12.

14.Nie. Dokonując „ulgi za złe długi” nie mieli Państwo jeszcze świadomości dokonanego oszustwa.

15.Nie. Dokonywali Państwo sprzedaży paliwa w pełnym przeświadczeniu, iż wszystko jest zgodne z prawem. Sprawdzili Państwo wszystkie dokumenty oraz firmę, której byli Państwo przeświadczeni, że sprzedają paliwo.

16.Nie.

17.Nie.

18.Nie.

19.Tak. Wyrok został wydany 12.01.2022 r. i uprawomocniony po 7 dniach od jego wydania.

Pytania

1.Czy w związku ze stanem faktycznym zdarzenia gospodarczego Spółce … z o.o. przysługuje możliwość skorygowania faktur wystawionych na … i ujęcia ich w JPK VAT w miesiącach IX 2020, X 2020?

2.Czy Spółka powinna skorygować JPK VAT za I 2021 bez uwzględniania ulgi za złe długi … ?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa Spółka stoi na stanowisku, iż faktyczne zdarzenie gospodarcze nie było czynnością opodatkowaną, gdyż nie miało charakteru odpłatnego, nie przeniosło na podmiot …  prawa do rozporządzania towarem. Przekonanie Spółki, iż dokonując dostawy towaru było wynikiem celowego wprowadzenia w błąd przez oszusta w celu kradzieży towaru.

Państwa Spółka stoi na stanowisku, iż kradzież jako czyn zabroniony nie może być czynnością opodatkowaną (wyrok Sądu Wojewódzkiego Administracyjnego w Łodzi z 27.04 2021 r. (I  SA/Łd 1721/21, TSUE z 14 VII 2005 (sygn. C-435/03). Wystawione przez Spółkę dokumenty w rzeczywistości nie dokumentują sprzedaży, gdyż faktyczna czynność nie była przedmiotem skutecznie prawnej umowy.

W ocenie Państwa Spółki, doszło do zawyżenia podatku należnego w IX 2020 i X 2020. Uważają Państwo, że  Spółka powinna skorygować wystawione dokumenty tak, aby  prawidłowo i zgodnie z  rzeczywistością udokumentować przebieg zdarzenia gospodarczego. Okoliczności stanu faktycznego zdarzenia gospodarczego stały się znane Spółce dopiero w toku postępowania organów ścigania. W opinii Państwa Spółki, nie przysługuje jej prawo anulowania faktur, gdyż  zostały odebrane przez sprawcę, jednakże Spółka powinna skorygować faktury do zera i skorygować JPK VAT za IX 2020 i X 2020.

Państwa Spółka stoi na stanowisku, iż powinna wycofać ulgę na złe długi, gdyż nie doszło do  transakcji z … .

Jak podkreślił Trybunał Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w wyroku z dnia 19.09.2020 r. w  sprawie C-454/98 (Schmeink & Cofneth AG & C. KG v. Finanzamt Borken i Manfred strobel V. Finanzamt Esslingen) „jeżeli wystawca faktury całkowicie wyeliminował w stosownym czasie ryzyko jakiegokolwiek obniżenia wpływów z tytułu podatku, zgodnie z zasadą neutralności  podatku VAT (wystawca faktury wycofał i zniszczył fakturę zanim wykorzystał ją  odbiorca, bądź - mimo iż faktura została faktycznie wykorzystana – jej wystawca rozliczył kwotę wykazaną odrębnie na fakturze), podatek VAT zafakturowany nieprawidłowo musi być skorygowany niezależnie od tego, czy wystawca faktury działał w dobrej wierze.”

W przedmiotowej sprawie faktura została wystawiona na odbiorcę, który nie był faktyczną stroną transakcji, a zatem nie zaksięgował tej faktury w rejestrze oraz nie odliczył podatku naliczonego. Nie doszło w przedmiotowej sprawie do uszczuplenia podatkowego. Państwa Spółka działała przy tym w dobrej wierze, bowiem padła ofiarą oszustwa.

Spółka stoi na stanowisku, iż powinna skorygować JPK VAT za I 2021 bez wykazywania ulgi za  złe długi … , ponieważ faktycznie zdarzenie gospodarcze zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega przepisom ustawy od podatku od towarów i usług. Nie można zastosować przepisów odnośnie ulgi na złe długi, gdyż … nie była stroną skutecznie zawartej umowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Spółka przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Z art. 6 pkt 2 ustawy wynika, że:

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka we wrześniu i październiku 2020 r. dokonała wydania paliwa i wystawiła faktury sprzedaży na rzecz kontrahenta … . Jednakże, pomiędzy Państwa Spółką a …  nie doszło do  transakcji (dostawy towaru), ponieważ stali się Państwo ofiarą oszustwa. W imieniu firmy … paliwo odebrał rzekomy przedstawiciel, który sfałszował upoważnienie, pieczątkę i   podpisy właścicielki firmy. Firma … nie otrzymała towaru, który podlegał opodatkowaniu. W momencie transakcji nie mieli Państwo tej wiedzy, więc faktury zostały ujęte przez Państwa Spółkę w JKP VAT w miesiącach IX i X 2020 r. Faktury zostały odebrane przez rzekomego przedstawiciela i nigdy nie dotarły do firmy …. Faktury nie zostały uwzględnione w ewidencji rachunkowej i podatkowej przez firmę …, ponieważ nigdy ta firma ich nie otrzymała. Posiadają Państwo jedynie kopie faktur, a oryginały odebrał … . Ww. faktury zostały ujęte przez Państwa Spółkę w JPK VAT w miesiącach IX i X 2020 r.

Jak wynika z powołanego wyżej  art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Również w świetle art. 14 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, z późn. zm.), dalej zwana Dyrektywą 112,  dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

W doktrynie i orzecznictwie utrwalony jest już pogląd, że nie należy utożsamiać prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel z przeniesieniem własności w świetle przepisów prawa cywilnego.

Użyte w art. 7 ust. 1 ustawy i art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112 pojęcie przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie jest tożsame z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego, gdyż obejmuje również przypadki, gdy doszło do  przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad rzeczą, skutkiem czego można nią dysponować jak właściciel, mimo że nie miało miejsca prawne przejście własności na  nabywcę.

W orzecznictwie i praktyce Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pojawił się w tym kontekście termin „własność ekonomiczna”. W wyroku z dnia 8 lutego 1990 r., C-320/88 w sprawie Staatssecretaris van Financiën przeciwko Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV, Trybunał stwierdził, że dostawa towarów w rozumieniu podatkowym nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Wskazał, że „własność ekonomiczna” to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w  rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy. Innymi słowy przejście własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Tym samym definicja dostawy towarów obejmuje również sytuacje, gdy bez przeniesienia prawa własności następuje przejęcie władztwa ekonomicznego nad rzeczą. Istotne w tej mierze jest faktyczne dysponowanie towarem, a nie tytuł prawny do niego. A zatem fizycznie przemieszczenie (dostarczenie) towaru co do zasady wyczerpuje pojęcie dostawy w rozumieniu VAT. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy na nabywcę nie zostanie przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, to znaczy gdy jest on w  jakiś sposób ograniczony w swobodzie dysponowania towarem. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a  nie  rozporządzania nią w  sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Dlatego w orzecznictwie krajowym przyjmuje się, że dla zakwalifikowania transakcji jako dostawy towaru znaczenie ma przede wszystkim ekonomiczna strona transakcji, a więc przeniesienie, lub jego brak, ekonomicznego władztwa nad rzeczą (tak m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2015 r., sygn. akt I FSK 883/14 oraz z 15  grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 417/16).

Z ww. art. 6 pkt 2 ustawy wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Brzmienie tego przepisu należy odczytywać w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym istotne jest czy czynność doprowadziła do możliwości korzystania z przedmiotu dostawy, który może podlegać legalnemu obrotowi i mieć wpływ na konkurencyjność. Istota przepisu art. 6 pkt 2 ustawy sprowadza się do tego, że wyłącza on z opodatkowania czynności, które są uznawane za nielegalne w obrocie prawnym i to jeszcze tylko wówczas, gdy czynności te nie mają wpływu na konkurencyjność. Jednocześnie TSUE dopuszcza w swoich orzeczeniach, że opodatkowanie powinno obejmować te czynności, które co prawda były niezgodne z   prawem, jednakże mogłyby one być dokonane jako legalne (por. wyrok TSUE w sprawie C-455/98 z dnia 29 czerwca 2000 r., Tullihallitus przeciwko Kaupo Salumets i innym, wyrok TSUE w sprawie C-289/86 z dnia 5 lipca 1988 r., Vereniging Happy Family Rustenburgerstat przeciwko Inspecteur der Omzetbelasing).

Jak wynika z uzasadnień przywołanych orzeczeń, TSUE wywiódł zasadę opodatkowania tych czynności z zasady neutralności podatku oraz z zasady unikania jakichkolwiek zakłóceń konkurencji. W ocenie TSUE w przypadku tych czynności nie można wprowadzać zasadniczego rozróżnienia pomiędzy czynnościami zgodnymi i niezgodnymi z prawem. Opodatkowanie powinno zatem obejmować te czynności, które co prawda były niezgodne z  prawem, jednakże mogłyby być dokonane jako legalne. W przypadku towarów i usług, które mogą być przedmiotem normalnego obrotu i wykonywanej działalności gospodarczej, nieobjęcie opodatkowaniem czynności zabronionych i sprzecznych z  prawem prowadziłoby do znacznego zakłócenia konkurencji. Podmioty, które dokonywały dostaw i odpłatnego świadczenia usług, jako transakcji sprzecznych z  prawem, znajdowałyby się w znacznie lepszej sytuacji od podmiotów legalnie wykonujących swoje usługi. Ich towary i usługi – nieobciążone VAT – byłyby pod względem ceny bardziej atrakcyjne dla konsumentów.

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy należy w pierwszej kolejności wyjaśnić, że nie ma istotnego znaczenia to, czy podmiot, który przejął władanie nad towarem nabył jednocześnie prawo własności, jak i to, że Państwa Spółka nie uzyskała zapłaty za towar będący przedmiotem dostawy, bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia opodatkowania czynności od otrzymania zapłaty.

W przedstawionym stanie faktycznym czynność dostawy towarów (paliwa) miała miejsce, a  założeniem zrealizowanej przez Państwa Spółkę transakcji była jej odpłatność.

W okolicznościach niniejszej sprawy, w przypadku dokonania dostawy, także na rzecz innego podmiotu niż na to wskazuje faktura, sprawia, że doszło do wykonania czynności dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W celu odpowiedzi na pytanie nr 1 wskazać należy, co następuje:

 W myśl art. 2 pkt 31 ustawy:

Obowiązki podatników w zakresie deklaracji podatkowych sformułowane zostały w art. 99 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Art. 109 ust. 3 ustawy:

Art. 109 ust. 3b ustawy:

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od  podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz  informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do  urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ustawodawca przepisem art. 109 ust. 3 ustawy, nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, obejmującej m.in. dane niezbędne do określenia przedmiotu i  podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego. Wprawdzie ustawodawca nie określił formy, w jakiej ewidencja powinna być prowadzona, ale istotne jest, aby  zawierała wszystkie wymienione w powyższym przepisie elementy.

Ewidencja jest odzwierciedleniem stanu rzeczywistego, powinna zatem obejmować wszystkie dokonane przez podatnika czynności podlegające opodatkowaniu, jak i dane dotyczące podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Dane, które podatnik wpisuje do  deklaracji podatkowej składanej w urzędzie skarbowym stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupów VAT.

Prowadząc ewidencje VAT trzeba mieć przede wszystkim na uwadze cel, wyraźnie określony w ustawie, któremu ma służyć nałożenie na podatnika obowiązków ewidencyjnych. Jest nim dysponowanie przez podatnika danymi „służącymi do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej” (art.  109 ust. 3 ustawy).

Kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur i faktur korygujących zawarte zostały w  art.  106a-106q ustawy.

Z przepisu art. 106b ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r. wynika, że:

Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.:

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy:

1 stycznia 2022 r. wszedł w życie art. 106j ust. 2a ustawy, z którego wynika, że: