W rozumieniu przepisów ustawy o VAT sprzedaż opisanych nieruchomości, tj. działki nr 1 oraz wydzielonej części działki nr 2 nie nastąpi w ramach zarządu Pana majątkiem prywatnym, lecz stanowi sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, tj. działki nr 1 oraz wydzielonej części działki nr 2 będzie Pan działać w charakterze podatnika VAT. Wobec tego transakcja sprzedaży przedmiotowej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania za podatnika w związku ze sprzedażą działki nr 1 oraz geodezyjnie wydzielonej części działki nr 2. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 kwietnia 2022 r. (wpływ 25 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

P.W. (dalej: Sprzedający) zawarł 6 października 2021 r. z A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Kupujący) w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości (Repertorium A nr (…); dalej jako: Umowa).

Sprzedający jest właścicielem:

a.niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1 położonej w (...) (dalej: Nieruchomość 1). Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…);

b.zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 2 położonej w (…), (dalej: Nieruchomość 2). Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…).

Sprzedający nabył:

a.Nieruchomość 1 na podstawie umowy zamiany nieruchomości oraz umowy ustanowienia służebności gruntowej, objętej aktem notarialnym sporządzonym 19 lutego 2019 r. (Repertorium A Nr (…)) (dalej: Umowa 1);

b.Nieruchomość 2 na podstawie umowy darowizny, objętej aktem notarialnym sporządzonym 21 listopada 2002 r. (Repertorium A Nr (…)) (dalej: Umowa 2).

Nabycie przez Sprzedającego Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Nieruchomość 1:

a.jest niezabudowana, ogrodzona i nieuzbrojona,

b.nie jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość 2:

a.jest przedmiotem umowy dzierżawy z dnia 15 czerwca 2020 r. zawartej ze spółką komandytową,

b.jest ogrodzona i nieuzbrojona,

c.jest zabudowana - znajduje się na niej wiata oraz znajdują się na niej płyty betonowe,

d.nie jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.

Sprzedający jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem sprzedaży będzie:

a.Nieruchomość 1 (dalej także: Przedmiot Sprzedaży 1),

b.geodezyjnie wydzielona część Nieruchomości 2 o powierzchni 0,3000 ha (dalej: Przedmiot Sprzedaży 2; dalej łącznie Przedmiot Sprzedaży 1 i Przedmiot Sprzedaży 2: Przedmiot Sprzedaży).

Umowa, na mocy której Sprzedający sprzeda, a Kupujący kupi Przedmiot Sprzedaży (dalej: Umowa Sprzedaży) zostanie zawarta w dacie, godzinie i miejscu wskazanym Sprzedającemu przez Kupującego z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia spełnienia się wskazanych poniżej Warunków Zawarcia Umowy Sprzedaży (z uwzględnieniem prawa Kupującego do zrzeczenia się wszystkich lub niektórych warunków), w każdym przypadku nie później niż do 17 stycznia 2022 roku (dalej: Data Ostateczna), po spełnieniu się następujących warunków (dalej: Warunki Zawarcia Umowy Sprzedaży).

a.wypowiedzenia przez Sprzedającego Umowy Dzierżawy najpóźniej 16 stycznia 2021 r.,

b.zrzeczenie się przez Dzierżawcę przysługującego mu prawa pierwokupu Nieruchomości 2,

c.wydzielenia z Nieruchomości 2 działki gruntu o powierzchni 0,3000 ha,

d.uzyskaniu przez Kupującego, nie wcześniej niż na 30 dni przed zawarciem Umowy Sprzedaż, zaświadczeń wydanych za zgodą Sprzedającego przez właściwe: urząd skarbowy, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz zaświadczenia wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających, że Sprzedający nie zalega z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych za wyjątkiem zaświadczenia potwierdzającego niezalenie z tytułu podatku od nieruchomości,

e.przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego, glebowośrodowiskowego i technicznego Przedmiotu Sprzedaży, w tym dostępu do drogi publicznej i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące,

f.oświadczenia i zapewnienia Sprzedającego zawarte w §2 Umowy pozostają ważne i aktualne w dacie zawarcia Umowy Sprzedaży.

Warunki Zawarcia Umowy Sprzedaży opisane w punktach a-f powyżej zastrzeżone są na korzyść Kupującego, co oznacza, że Kupujący ma prawo żądać zawarcia Umowy Sprzedaży w Dacie Ostatecznej pomimo nieziszczenia się któregokolwiek z tych Warunków Zawarcia Umowy Sprzedaży.

Sprzedający wyraził zgodę na cesję (w drodze jednej lub więcej czynności prawnych) wszelkich praw i obowiązków wynikających z Umowy przez Kupującego na rzecz spółki mającej siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej, wchodzącej w skład grupy kapitałowej Kupującego bądź na rzecz spółki, dla której podmiot z grupy kapitałowej (…) będzie świadczył usługi deweloperskie w ramach planowanej inwestycji (dalej: Cesjonariusz). Kupujący zawiadomi Sprzedającego o dokonaniu cesji w ciągu 14 dni od zawarcia umowy, w wykonaniu, której cesja została dokonana. Po dokonaniu zawiadomienia, Sprzedający będzie zobowiązany do zawarcia z Cesjonariuszem Umowy Sprzedaży i Cesjonariusz stanie się Kupującym w rozumieniu postanowień Umowy (z prawem do dokonania dalszych cesji zgodnie z niniejszym paragrafem) i Umowy Sprzedaży.

Wiata oraz płyty betonowe znajdujące się na Nieruchomości 2:

a.zostaną usunięte do dnia zawarcia umowy sprzedaży działki,

b.zostały oddane do użytku na potrzeby własne Sprzedającego około 12 lat przed podpisaniem Umowy Przedwstępnej, od tego czasu nie zostały przez Sprzedającego poniesione nakłady przekraczające 30% ich wartości.

Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z wzniesieniem wiaty.

Sprzedający:

a.od siedmiu lat nie prowadzi działalności gospodarczej,

b.jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu wynajmowania/dzierżawy nieruchomości,

c.jest rolnikiem,

d.nie jest rolnikiem ryczałtowym,

e.do dnia podpisania Umowy Sprzedaży będzie wynajmował/wydzierżawiał Przedmiot Sprzedaży pod działalność gospodarczą - jako parking,

f.nie podejmował działań mających na celu uzbrojenie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2. Na Przedmiocie Sprzedaży 2 znajduje się szambo i przyłącze elektryczne,

g.podjął następujące działania w związku ze sprzedażą opisanych we wniosku Nieruchomości - umieścił w Internecie ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2, przedstawił ofertę sprzedaży działek Kupującemu, który to jako pierwszy wyszedł z propozycją nabycia Przedmiotu Sprzedaży od Kupującego,

h.nie występował o wydanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w stosunku do Nieruchomości 1, w stosunku do Nieruchomości 2 występował w przeszłości z wnioskiem o wydanie planu zagospodarowania przestrzennego,

i.nie posiada innych nieruchomości, które planuje sprzedać,

j.dokona sprzedaży na rzecz podmiotu będącego podatnikiem VAT czynnym.

Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Sprzedającego (stanowiła parking) około 5 lat.

Nieruchomość 1 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od 2019 r. Nieruchomość 2 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od około 2010 r.

Nieruchomość 1 była przedmiotem podziału około roku 2002 r. W tym czasie Sprzedający nie był właścicielem Nieruchomości 1.

Nieruchomość 2 była przedmiotem podziału około roku 2002. Nieruchomość 2 zostanie w toku realizacji Umowy Przedwstępnej podzielona w sposób opisany we wniosku.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nie są objęte:

a. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,

b. decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 do dnia zawarcia Umowy Sprzedaży nie będą objęte:

a. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,

b. decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Z inicjatywną zamiany działki nr 1 wystąpiła Spółka (…), ze względu na dogodniejsze dla Spółki położenie działki należącej wówczas do Pana P.W. Wnioskodawca przystał na propozycję zamiany.

Opisane nieruchomości nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Prowadzona na Nieruchomościach działalność nie była zwolniona z podatku od towarów i usług.

Sprzedający udzielał pełnomocnictw przedstawicielom Kupującego, tj. A Sp. z o.o. pełnomocnictw ogólnych:

‒Pełnomocnictwa do Urzędu Gminy w (…), do podpisania i odbioru zaświadczeń wydanych w trybie art. 306a, 306e, 306g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.);

‒Pełnomocnictwa do Urzędu Skarbowego w (…) do podpisania i odbioru zaświadczeń wydanych w trybie art. 306a, 306e, 306g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.);

‒Pełnomocnictwa do wykonywania czynności dotyczących wskazanych we Wniosku Nieruchomości, w zakresie:

1.Uzyskania warunków technicznych przyłączenia Nieruchomości do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, gazowej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej umożliwiającej odprowadzanie wód opadowych, oraz włączenia do dróg, w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru;

2.Uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, zmiany klasyfikacji gruntów oraz uzyskanie decyzji dotyczących gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie;

3.Uzyskania decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych, a także dokonaniu ww. czynności;

4.Zawarcia umów przyłączenia do sieci oraz umów drogowych określających warunki włączenia do dróg;

5.Uzyskania decyzji pozwolenia wodnoprawnego, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oddziaływania planowanej przez Kupującego decyzji na środowisko, decyzji zezwalającej na prowadzenie badań archeologicznych, decyzji zatwierdzającej projekt i udzielającej pozwolenia na budowę na Nieruchomości inwestycji planowanej przez Kupującego;

6.Uzyskania - wyłącznie w celu zawarcia Umowy Sprzedaży - we właściwych dla Sprzedającego oraz ze względu na miejsce położenia Nieruchomości: Urzędzie Gminy, Urzędach Skarbowych, oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaświadczeń wydanych w trybie art. 306g lub 306e Ustawy Ordynacja Podatkowa, potwierdzających, że Sprzedający nie zalega z należnymi podatkami i innymi świadczeniami publicznoprawnymi;

7.Do uzyskiwania zaświadczeń, że Nieruchomości nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasów lub decyzją o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach;

8.Do uzyskiwania wypisów oraz wyrysów z rejestru gruntów dla wszystkich działek objętych Księgą wieczystą nr. (…) i (…);

9.Uzyskiwania wypisów i wyrysów z MPZP oraz zaświadczeń o przeznaczeniu w MPZP;

10.Uzyskiwania zaświadczeń, że Rada Miejska nie podjęła uchwały dotyczącej wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji oraz że nie została wyznaczona Specjalna Strefa Obszaru Rewitalizacji;

11.Do uzyskiwania zaświadczeń o dostępie Nieruchomości do drogi publicznej;

12.Uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt podziału Nieruchomości.

Pełnomocnictwo udzielone przedstawicielowi Kupującego celem przeprowadzenia podziału Nieruchomości, podział ten nie doszedł do skutku ze względu na istniejące warunki zabudowy, podział zostanie przeprowadzony po wygaszeniu ww. warunków zabudowy - tj. już po zakupie Nieruchomości.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które zamierza sprzedać. Sprzedający nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca obecnie jest osobą fizyczną, będącą podatnikiem VAT z tytułu wynajmu obu wskazanych we wniosku Nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności gospodarczej.

W prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedający wykorzystywał obie Nieruchomości.

Sprzedający nie dokonywał odliczenia podatku VAT w związku z posiadanymi Nieruchomościami. W szczególności Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego od naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości. Wszelkie możliwe odliczenia mogły mieć miejsce i być związane wyłącznie z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, tj. chronologicznie: z prowadzeniem warsztatu, prowadzeniem parkingu, wynajmem nieruchomości.

Pytania

1.Czy sprzedaż Przedmiotu Sprzedaży 1, tj. działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1, przez Sprzedającego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

2.Czy sprzedaż Przedmiotu Sprzedaży 2, tj. geodezyjnie wydzielonej części działki gruntu nr 2, przez Sprzedającego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż Przedmiotu Sprzedaży 1, tj. działki ewidencyjnej nr 1, przez Sprzedającego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż Przedmiotu Sprzedaży 2, tj. geodezyjnie wydzielonej części działki 2, przez Sprzedającego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie do stanowiska dotyczącego stanowiska do pytania 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak dalej stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym za art. 2 pkt 6 Ustawy VAT przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, za art. 2 pkt 22 Ustawy VAT, rozumie się natomiast odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostaw ę towarów.

Czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług może być dokonana wyłącznie przez podatnika w rozumieniu ustawy.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wykonywanie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 poprzez wskazanie, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji, dla możliwości uznania konkretnej dostawy towarów za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy wykazać łączne istnienie dwóch przesłanek: zaistnienie odpłatnego przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oraz jego wykonanie przez podatnika wykonującego samodzielną działalność gospodarczą. Jak z tego wynika, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie obrót towarami, który jest dokonywany przez profesjonalny podmiot.

Odnosząc powyższe, ogólne rozważania do przedstawionego zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, pierwsza z przesłanek pozwalających na uznanie transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel jest spełniona. Na mocy Umowy Sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego własność Przedmiotu Sprzedaży przejdzie ze Sprzedającego na Kupującego lub Cesjonariusza, który w zamian uzyska cenę określoną w Umowie Sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy, zostanie spełniona druga przesłanka pozwalająca na opodatkowanie dostawy Przedmiotu Sprzedaży, tj. dokonanie dostawy przez podatnika w rozumieniu Ustawy VAT.

We wskazanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do sprzedaży Nieruchomości 1 i wydzielonej geodezyjne części Nieruchomości 2 przez podatnika VAT czynnego na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług, zatem czynność - co da zasady - nie powinna zostać opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 maja 2018 r. sygn. akt I FSK 1136/16, przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczający mi poza standardowe działania w obrębie zarządu majątkiem prywatnym. Motywy jakimi kieruje się podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą, czy pierwotny cel, albo zamiar jakie mu towarzyszą przy nabywaniu nieruchomości nie są same w sobie okolicznościami decydującymi o uznaniu sprzedającego działki za czyniącego to w charakterze podatnika podatku VAT albo za nie działającego w takim charakterze. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania noszące cechy zawodowe, od tych które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym.

Dla możliwości uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług, niezbędne jest zatem zbadanie ogółu okoliczności danej transakcji. Analizę tę przeprowadza się w celu stwierdzenia czy sprzedawca nieruchomości angażuje w związku z jej dokonaniem środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w danym zakresie. Jak zauważono w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 9 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Po 1015/09, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, ani nawet formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności - bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika od towarów i usług. Zauważa się również, że dla zakwalifikowania osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług musi ona zachowywać się jak profesjonalista, a nie osoba wykonująca uprawnienia wynikające z prawa własności (tak m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1022/15 czy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 11 września 2019 r. sygn. akt I SA/Ol 428/19). Należy mieć przy tym na uwadze, że jak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 kwietnia 2013 r. nr IPTPP2/443-107/13-4/KW, aktywność handlowa musi wskazywać ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Podobnie chęć osiągnięcia zysku nie może przemawiać za prowadzeniem działalności gospodarczej przez osobę fizyczną. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1289/10 w którym podkreślono, że to, iż sprzedaż miała i ma na celu pozyskanie środków pieniężnych, samo w sobie nie ma przesądzającego znaczenia, gdyż każda sprzedaż ma, co do zasady, taki cel.

W innym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 marca 2017 r. sygn. akt I FSK 1643/15 zauważono, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielanie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 listopada 2015 r. sygn. IPPP2/4512-939/15-2/BH na podstawie podobnego stanu faktycznego, do momentu zawarcia umowy przedwstępnej z Inwestorem, Wnioskodawca nie prowadził na przedmiotowej nieruchomości żadnych prac, w szczególności nie dokonał jej podziału, uzbrojenia w przyłącza do sieci wodnej, kanalizacyjnej, elektrycznej itp., nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o udzielenie pozwolenia na budowę. Na podstawie zawartych umów przedwstępnych oraz udzielonych Inwestorów i pełnomocnictw. Inwestor dokonywał oraz dokonuje działań celem uzbrojenia terenu poprzez doprowadzenie mediów do poszczególnych działek (gaz, prąd, urządzenia służące do doprowadzania oraz odprowadzania wody). Co istotne, powyższe działania Inwestora nie mają już żadnego wpływu na cenę nieruchomości, która została przez strony ustalana wcześniej na podstawie umowy przedwstępnej, nie są też wykonywane w celu podniesienia wartości nieruchomości ani zwiększenia jej atrakcyjności celem dodatkowych profitów dla Wnioskodawcy. Działania w zakresie uzbrojenia podejmuje na własny koszt Inwestor. Ponadto pełnomocnik, w imieniu Wnioskodawcy zawarł na podstawie udzielonego pełnomocnictwa dwie umowy sprzedaży działki gruntu, wydzielonych w wyniku działań pełnomocnika, bezpośrednio z osobami fizycznymi - kontrahentami inwestora, realizującego na ich rzecz inwestycję budowlaną na gruncie uprzednio należącym do Wnioskodawcy. W wyniku zawartych umów sprzedaży Wnioskodawca otrzymał zapłatę bezpośrednio od osób fizycznych - kontrahentów Inwestora. Zdaniem Organu okoliczności rozpatrywanej sprawy nie pozwalają uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą działek wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości. Brak jest przesłanek wskazujących na to, że Wnioskodawca w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek stanowiącej majątek prywatny będzie działał w charakterze „handlowca” w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Stanowisko to zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2017 r. sygn. 1462-IPPP3.4512.906.2016.1.IG.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Sprzedawca spełnia przesłanki zawarte w ww. przepisie, nadto pozostaje zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z wynajmowaniem przedmiotowych Nieruchomości na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca podejmował również aktywnie czynności w celu sprzedaży działki, tj. umieścił ogłoszenie w Internecie. Dodatkowo Przedmiot Sprzedaży 1 oraz Przedmiot Sprzedaży 2 stanowią składnik majątku podatkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT przez Sprzedającego. Na uwadze należy mieć to, że Przedmiot Sprzedaży 1 oraz Przedmiot Sprzedaży 2 są przedmiotem najmu, w związku ze świadczeniem, którego Sprzedający działa jako podatnik VAT. Oznacza to, że Przedmiot Sprzedaży 1 oraz Przedmiot Sprzedaży 2 stanowią składniki majątku ściśle związane z działalnością gospodarczą na gruncie Ustawy VAT. W podobnym stanie faktycznym wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 4 czerwca 2021 r. (0112-KDIL1-2.4012.155.2021.3.ST): Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, z tytułu której jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nieruchomość będącą przedmiotem zapytania wykorzystuje w tej działalności. Okoliczności te wskazują zatem na ścisłe związanie nieruchomości z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że przedmiotowa nieruchomość wchodzi w skład majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ponieważ jest to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego Sprzedający będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług. W konsekwencji, sprzedaż przez Sprzedającego Przedmiotu Sprzedaży 1 oraz Przedmiotu Sprzedaży 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zbycie nieruchomości gruntowych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z tym, uzasadnione jest wykluczenie z grona podatników podatku VAT osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, którego nie nabyli z zamiarem odsprzedaży, lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem jeżeli wykorzystywanie majątku prywatnego jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych, to stanowi działalność gospodarczą. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co powoduje konieczność uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powołanym przez Pana orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Przy tym jak wyjaśnił Trybunał, inaczej jest w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Oznacza to, że dla rozstrzygnięcia, czy dany podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

We wniosku podał Pan informacje, z których wynika, że:

‒jest Pan właścicielem:

o Nieruchomości 1 - niezabudowanej działki gruntu nr 1,

o Nieruchomości 2 - zabudowanej działki gruntu nr 2,

‒w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan obie nieruchomości,

‒od siedmiu lat nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, ale jest Pan podatnikiem VAT czynnym z tytułu wynajmowania/dzierżawy obu opisanych Nieruchomości. Nieruchomość 1 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od 2019 r., Nieruchomość 2 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od około 2010 r.,

‒zawarł Pan z Kupującym przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości,

‒wyraził Pan zgodę na cesję wszelkich praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej przez Kupującego na rzecz Cesjonariusza. Wówczas umowę sprzedaży zawrze Pan z Cesjonariuszem,

‒przedmiotem sprzedaży będzie:

o Nieruchomość 1,

o geodezyjnie wydzielona część Nieruchomości 2,

‒udzielił Pan Pełnomocnictwa przedstawicielowi Kupującego celem przeprowadzenia podziału Nieruchomości. Podział ten nie doszedł do skutku ze względu na istniejące warunki zabudowy, podział zostanie przeprowadzony po zakupie Nieruchomości.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest m.in. ustalenie czy sprzedaż działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1 oraz sprzedaż geodezyjnie wydzielonej części działki gruntu nr 2 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że z tytułu planowanej transakcji, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wskazał Pan, że wykorzystywał Pan obie nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej, a obecnie zarówno działka nr 1, jak i 2 są przedmiotem umów najmu/dzierżawy i z tego tytułu jest Pan podatnikiem VAT czynnym.

Należy wyjaśnić, że umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną nakładającą na strony (wydzierżawiającego i dzierżawcę) - określone przepisami prawa obowiązki.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie rzeczy przez jego dzierżawcę. Wobec powyższego odpłatne udostępnianie nieruchomości innemu podmiotowi skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego, a tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji wypełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem skoro obie opisane nieruchomości są przedmiotem umowy najmu/dzierżawy, należy stwierdzić, że działki nr 1 oraz 2 są wykorzystywane przez Pana w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wykazano, oddanie działki w dzierżawę wpisuje się w definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, jest bowiem wykorzystywaniem towaru (działki) do celów zarobkowych. Tym samym podmiot dokonujący tej czynności staje się podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, z którego wynika, że czerpanie dochodów ze składnika majątku na podstawie umowy zawartej z innym podmiotem wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. W orzeczeniu z 4 grudnia 1990 r. w sprawie C-186/89 W. N. Van Tiem v. Staatssecretaris van Financiën uznano, że wynajem działki budowlanej wraz z prawem do wybudowania na niej i późniejszego użytkowania budynku, w zamian za roczny czynsz, jest prowadzeniem działalności gospodarczej. Podobnie w wyroku z 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 Renate Enkler przeciwko Finanzamt Hamburg stwierdzono, że wynajem majątku rzeczowego stanowi wykorzystanie tego majątku, które należy zaklasyfikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu artykułu 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Należy podkreślić, że co prawda pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dokonanej przez TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Orzeczenie to dotyczyło opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych (np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych). Potwierdził to również wyrok TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym Trybunał stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Powyższe w analizowanej sprawie nie ma miejsca, gdyż nie wykorzystuje Pan posiadanych nieruchomości wyłącznie do potrzeb osobistych, lecz przekazał je Pan w ramach umowy najmu/dzierżawy, a zatem wykorzystuje Pan nieruchomości w celach zarobkowych.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Wskazał Pan we wniosku, że Nieruchomość 1 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od 2019 r., a Nieruchomość 2 jest przedmiotem umowy najmu/dzierżawy od około 2010 r. W związku z tym wskazać należy, że obecnie wykorzystuje Pan opisane nieruchomości w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji, z tytułu świadczenia usług najmu/dzierżawy staje się Pan podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i de facto - podatnikiem podatku VAT zdefiniowanym w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem przedmiotem sprzedaży będą nieruchomości stanowiące składniki majątkowe (majątek prywatny) służące prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy o VAT - jest również działalność polegająca na najmie/dzierżawie nieruchomości.

Powyższe oznacza, że w rozumieniu przepisów ustawy o VAT sprzedaż opisanych nieruchomości, tj. działki nr 1 oraz wydzielonej części działki nr 2 nie nastąpi w ramach zarządu Pana majątkiem prywatnym, lecz stanowi sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, tj. działki nr 1 oraz wydzielonej części działki nr 2 będzie Pan działać w charakterze podatnika VAT. Wobec tego transakcja sprzedaży przedmiotowej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-2, natomiast dla pytań nr 3-4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).