W zakresie podatku VAT: - nieuznania jako podstawy opodatkowania otrzymanego dofinansowania, - braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·nieuznania jako podstawy opodatkowania otrzymanego dofinansowania,

·braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji.

Uzupełnili go Państwo pismem z 27 września 2022 r. (wpływ 27 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina pozyskała dofinansowanie na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w zakresie Rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, pn.: „…”. Celem operacji jest zagospodarowanie terenu zbiornika wodnego w celu poprawy standardu życia mieszkańców i wizerunku Gminy. Dofinansowanie stanowi 63,63% kosztów kwalifikowanych operacji. Pozostała część wydatku zostanie poniesiona ze środków budżetu gminy.

W ramach realizacji operacji planuje się wykonanie zagospodarowania terenu z ustawieniem obiektów małej architektury wokół zbiornika w postaci 7 ławek i 3 koszy na odpady (w formie donic ogrodowych) wraz z 1 zbiornikiem do segregacji odpadów. W ramach projektu przewiduje się odmulenie zbiornika. Projekt przewiduje zainstalowanie urządzenia wodnego – pomostu, wykonanego z elementów prefabrykowanych. Konstrukcja pomostu będzie wykonana w formie drewnianej składającej się z dźwigarów nośnych oraz poszycia pokładu impregnowanych ciśnieniowo. Drewniany pokład oparty zostanie na pływakach betonowych wypełnionych styropianem. Pomost zostanie zakotwiczony do dna za pomocą martwych kotwic składających się z prefabrykatów betonowych poprzez ich połączenie z pływakami łańcuchami. Długość pomostu wynosi 10 m, szerokość 2,4 m. Zostanie on połączony z brzegiem zbiornika trapem dojściowym o długości 5 m i szerokości 1,2 m. Koniec trapu dojściowego wykonanego w konstrukcji drewnianej jako pomost umożliwi wejście z brzegu zbiornika i zamocowany zostanie na górnej krawędzi skarpy zbiornika palami stalowymi wbitymi w brzeg zbiornika. W ramach współpracy partnerskiej z Kołem Gospodyń Wiejskich przewiduje się wykonanie wokół zbiornika nasadzeń przekazanych przez Nadleśnictwo roślin (drzew/krzewów) przy obiekcie oraz pomoc w wykonaniu prac porządkowych.

Obiekt infrastruktury ogólnodostępnej stanowić będzie miejsce spotkań mieszkańców, turystów o charakterze rekreacyjnym. Z obiektu będą korzystać osoby w różnym przedziale wiekowym. Priorytetowo będą traktowane osoby z grup defaworyzowanych, tj. dzieci i młodzież, osoby powyżej 50 roku życia, osoby niepełnosprawne, należące do rodzin zagrożonych wykluczeniem lub ubóstwem, osoby którym przysługuje prawo do korzystania z pomocy społecznej. Operacja będzie służyć zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej. Rezultatem operacji będzie poprawa warunków do prowadzenia działalności kulturalno-rekreacyjnej mieszkańców wsi. Dodatkowo poprzez wzrost atrakcyjności nieruchomości zwiększeniu ulegnie liczba osób korzystających z obiektu. Projekt służył będzie ogółowi społeczności. Gminny Ośrodek Upowszechniania Kultury, Rada Sołecka, mieszkańcy wsi, stowarzyszenia i organizacje pozarządowe, w tym Koło Gospodyń Wiejskich, działające na tym terenie, będą mogły organizować wspólne przedsięwzięcia kulturalne i spotkania integracyjne. Działalność ww. organizacji wpłynie na poprawę stanu lokalnego dziedzictwa kulturowego i historycznego wsi z terenu gminy. Realizacja przedmiotowego projektu będzie stanowiła zachętę do przemian społeczno-kulturalnych, a tym samym do poprawy jakości życia i aktywizacji społeczności wiejskiej. Realizacja operacji, stanowić będzie bodziec do animacji kulturalnej społeczności lokalnej i wpłynie na poprawę wizerunku Gminy. Operacja przyczyni się do poprawy jakości spędzania wolnego czasu przez mieszkańców gminy. Realizacja operacji wpłynie pozytywnie na rozwój pod względem rekreacyjnym i turystycznym oraz zaspokoi potrzeby społeczne mieszkańców. Operacja będzie miała niekomercyjny charakter. Nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie z infrastruktury. Mała architektura będzie miała charakter otwarty, ogólnodostępny (każdy będzie mógł z niej skorzystać nieodpłatnie). Operacja służy zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej, społeczności gminy, która potrzebuje miejsca rekreacji na swoim terenie. Korzystanie z obiektu nie ma charakteru komercyjnego. Realizację inwestycji będzie nadzorował Urząd Gminy. Bezpośrednim beneficjentem projektu będzie Gmina.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu podlegać będzie bezpośrednio gminie, tym samym nie będzie podlegać żadnej jednostce budżetowej gminy, ani żadnemu zakładowi budżetowemu. Ponadto informuje się, że Gmina wykonuje czynności opodatkowane, zwolnione i niepodlegające opodatkowaniu. Wydatki ponoszone na zadanie będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie wykorzystywał powstałą w ramach projektu infrastrukturę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towarów i usług nabywanych w ramach realizacji ww. inwestycji Gmina nie będzie wykorzystywała do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2020r. poz. 106 ze zm.). Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. inwestycji Gmina będzie wykorzystywała do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym, nie będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, iż towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, nie istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności. Dotacja jest narzucona na poziomie 63,53% kosztów kwalifikowanych projektu. Otrzymana przez Gminę dotacja nie może być przeznaczona na inny projekt niż ten, o którym mowa we wniosku. Otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę sprzedawanego towaru bądź świadczonej przez Gminę usługi. Stanowi wyłącznie zwrot poniesionych kosztów realizacji inwestycji.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nabywane w ramach operacji towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (będą jedynie do niepodlegających, art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.).

Pytania

Czy w związku z otrzymaniem przez Gminę środków w ramach realizacji opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy? Czy Gmina będzie mieć możliwość odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją operacji?

Państwa stanowisko w sprawie

Otrzymanie dofinansowania nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu. W związku z powyższym, otrzymanie dofinansowania nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania.

Projekt zagospodarowania terenu zbiornika wodnego realizowany jest w ramach tzw. zadań własnych Gminy nałożonych na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym, gdyż służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej. Zagospodarowany zbiornik nie będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym, Gmina realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, ponieważ nabywane towary i usługi niezbędne do zrealizowania tej inwestycji nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z powyższym Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „…”. Gmina nie będzie mieć możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją operacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zgodnie z którym

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd.v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy za niższą kwotę (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Należy zwrócić uwagę co wynika z art. 29a ust. 1 ustawy, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina pozyskała dofinansowanie na operację polegającą na zagospodarowaniu terenu zbiornika wodnego. Dofinansowanie stanowi część kosztów operacji. Pozostała część wydatku zostanie poniesiona ze środków budżetu Gminy. Operacja będzie miała niekomercyjny charakter. Nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie z infrastruktury. Mała architektura będzie miała charakter otwarty, ogólnodostępny (każdy będzie mógł z niej skorzystać nieodpłatnie). Bezpośrednim beneficjentem projektu będzie Gmina. Wydatki ponoszone na zadanie będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie wykorzystywał powstałą w ramach projektu infrastrukturę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Otrzymana przez Gminę dotacja nie może być przeznaczona na inny projekt niż ten, o którym mowa we wniosku. Otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę sprzedawanego towaru bądź świadczonej przez Gminę usługi. Stanowi wyłącznie zwrot poniesionych kosztów realizacji inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania jako podstawy opodatkowania otrzymanego dofinansowania.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy oraz treść przywołanych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związane z ceną danego świadczenia, czyli nieodpłatnym udostępnieniem infrastruktury. Dla przyjęcia, że dofinansowanie ma bezpośredni związek z ceną, niezbędne jest, aby było ono przyznane konkretnemu podmiotowi w celu umożliwienia mu dostarczenia konkretnych dóbr i usług. Takiego charakteru nie będzie miała otrzymana przez Gminę dotacja. Tym samym, dotacja taka nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług i w tym konkretnym przypadku należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Zatem, w analizowanym przypadku nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną przez Wnioskodawcę dotacją (dofinansowaniem) na realizację ww. projektu, a ceną wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności. Przyznane dofinansowanie nie jest dopłatą do ceny usługi, ale ma postać dofinansowania kosztów realizowanej inwestycji. Środki finansowe przekazane Gminie na realizację projektu mają charakter wyłącznie kosztowy, tj. stanowią pokrycie określonych kosztów ponoszonych przez Gminę w trakcie jego realizacji. Natomiast sama realizacja omawianego projektu związana jest z zadaniami własnymi Gminy.

W związku z powyższym, otrzymana przez Gminę dotacja na realizację ww. projektu nie zwiększa podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii należało uznać jako prawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją operacji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. zadań własnych nałożonych na gminę, na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Zarówno jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy oraz rozstrzygnięto powyżej, nabywane w ramach projektu towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Gmina realizuje inwestycję w ramach zadań własnych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy –towary i usługi nabywane w ramach inwestycji będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Gmina nie będzie miała – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, ani prawa do jego zwrotu – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 80 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie będzie spełniała tych warunków, nie będzie miała zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją operacji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii należało również uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do treści art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).