Temat interpretacji
Opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 września 2022 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek z 14 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 listopada 2022 r. (wpływ 22 listopada 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej pod firmą (…). Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie oraz dalszej sprzedaży rzeczy używanych (90 - 95%) oraz nowych (5-10%).
Przedmiotem sprzedaży są elementy garderoby głównie odzieży używanej. Sprzedaż prowadzona jest za pośrednictwem portali aukcyjnych on-line takich jak np. A i B. Sprzedaż dokonywana jest do kupujących w Polsce, UE oraz poza UE tj. m.in. do USA, Wielkiej Brytanii, Kanady, Izraela itp. Kupującymi są osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej. Cena jednostkowa sprzedaży danej rzeczy nie przekracza 1.000,00 euro. Wartość przesyłki również nie przekracza kwoty 1.000,00 euro.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego.
Wnioskodawca w przypadku sprzedaży poza terytorium RP tj. do krajów spoza UE korzysta z usług przewoźników (głównie Poczty Polskiej). W tym przypadku Wnioskodawca korzysta ze stawki VAT 0%.
W przypadku sprzedaży poza obszar UE Wnioskodawca ze względu na wartość każdej przesyłki (poniżej 1.000,00 euro) nie dokonuje zgłoszenia celnego przy czym w przypadku paczek nadawanych poza UE Poczta Polska automatycznie generuje etykiety „celne”, które Wnioskodawca nakleja na przesyłki ze względu na fakt, że takie są wymagania Poczty Polskiej. Jest to zgłoszenie celne CN22.
Jako dowody potwierdzające wydanie towaru na rzecz kupującego (dokumenty potwierdzające wywóz) są łącznie:
1.dowód nadania przesyłki (książka nadawcza C lub innego przewoźnika);
2.wydruk z portalu aukcyjnego o dokonanych transakcjach sprzedaży w danym miesiącu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego.
1.Pana transakcje sprzedaży towarów poza terytorium Unii Europejskiej stanowią eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”.
2.Z posiadanych przez Pana dokumentów jednoznacznie wynika, że nastąpiło doręczenie do adresata, data doręczenia przesyłki oraz dokumenty te będą pozwalały na jednoznaczne stwierdzenie faktu, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium UE. Książka nadawcza wydawana przez Pocztę Polską zawiera dane kupującego i numery nadań na podstawie, których jednoznacznie można stwierdzić, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium UE wraz z datą dostarczenia przesyłki.
Pytanie
Czy w przypadku posiadania wyłącznie ww. dowodów właściwym jest zastosowanie stawki 0% w odniesieniu do sprzedaży do krajów spoza UE?
Pana stanowisko
W ocenie Wnioskodawcy dowody potwierdzające wydanie towaru na rzecz kupującego (dokumenty potwierdzające wywóz) takie jak dowód nadania przesyłki (książka nadawcza Poczty Polskiej lub innego przewoźnika) oraz wydruk z portalu aukcyjnego dokonanych transakcjach sprzedaży w danym miesiącu są wystarczające do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w przypadku sprzedaży towarów do krajów poza UE.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:
Rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:
Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Jednocześnie stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Z opisu sprawy wynika, że dokonuje Pan sprzedaży towarów poza terytorium RP, tj. do krajów spoza UE. Kupującymi są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. W przypadku ww. sprzedaży korzysta Pan z usług przewoźników (głównie C). Jako dowody potwierdzające wydanie towaru na rzecz kupującego (dokumenty potwierdzające wywóz) są łącznie dowód nadania przesyłki (książka nadawcza C lub innego przewoźnika) oraz wydruk z portalu aukcyjnego o dokonanych transakcjach sprzedaży w danym miesiącu.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy w przypadku posiadania wyłącznie ww. dowodów właściwym jest zastosowanie stawki 0% w odniesieniu do sprzedaży do krajów spoza UE.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Zatem, aby mógł Pan opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pan posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.
W tym miejscu wskazać należy, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie wskazał, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).
Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.
Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17.
Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.
W ocenie organu odwoławczego „(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).
W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.
W analizowanej sprawie, będzie Pan dokonywać dostawy towarów na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terytorium krajów trzecich. W wyniku dokonanej dostawy towar będzie wysyłany z Polski do nabywców spoza Unii Europejskiej.
Jednocześnie, jako dowody potwierdzające wydanie towaru na rzecz kupującego (dokumenty potwierdzające wywóz) posiada Pan łącznie dowód nadania przesyłki (książka nadawcza C lub innego przewoźnika) oraz wydruk z portalu aukcyjnego o dokonanych transakcjach sprzedaży w danym miesiącu. Jak Pan wskazał, książka nadawcza wydawana przez C zawiera dane kupującego i numery nadań na podstawie, których jednoznacznie można stwierdzić, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium UE wraz z datą dostarczenia przesyłki. Powyższe pozwala przyjąć, że dokonując wysyłki towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dysponuje Pan dokumentem potwierdzającym, że przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia. Nie będzie to wprawdzie dokument literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona została przesłanka w zakresie udokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów na rzecz kupujących spoza Unii Europejskiej.
Niemniej jednak jak wskazano katalog dokumentów wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy nie jest katalogiem zamkniętym. Zatem, książka nadawcza wydawana przez C, która zawiera dane kupującego i numery nadań na podstawie, których jednoznacznie można stwierdzić, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium UE wraz z datą dostarczenia przesyłki może stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy.
Tym samym, mając na uwadze powołane orzeczenia TSUE i NSA należy uznać, że dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej będzie spełniała warunki określone w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, tj. stanowi eksport towarów. Jednocześnie ma Pan prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostaw stanowiących eksport towarów, na podstawie dokumentu w postaci książki nadawczej wydawanej przez C, która zawiera dane kupującego i numery nadań na podstawie których można potwierdzić doręczenie przesyłki do adresata (wraz z ustaleniem daty dostarczenia przesyłki).
Tym samym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).