Temat interpretacji
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług polegających na przygotowywaniu napojów oraz drinków z materiałów powierzonych przez klientów na uroczystościach okolicznościowych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług polegających na przygotowywaniu napojów oraz drinków z materiałów powierzonych przez klientów na uroczystościach okolicznościowych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2022 r. (wpływ 29 listopada 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Będzie Pan świadczył usługi barmańskie polegające na przygotowywaniu napojów oraz drinków z materiałów powierzonych przez klientów (sklasyfikowane według PKWiU 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę), na uroczystościach okolicznościowych np. wesele, bale. Usługi będą świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na podstawie zawartej z nimi umowy. Alkohole będą zakupywane przez klientów, wnioskodawca będzie zakupywał jedynie soki oraz inne napoje bezalkoholowe niezbędne do wykonania usługi. Nie powstał u Pana obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kasy rejestrującej. Nie prowadził Pan i nie będzie Pan prowadził sprzedaży towarów lub usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442), do których nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość osiąganych obrotów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Czy Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w związku ze świadczeniem usług barmańskich na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług , uważa Pan, że może być zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej przy sprzedaży usług barmańskich do momentu przekroczenia limitu 20 000 zł na rok.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Zgodnie z tym przepisem:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.
Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia:
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
Stosownie natomiast do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r:
1)Podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.
2)Podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2021 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia:
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.
Powołane wyżej przepisy rozporządzenia przewidują zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia zawierającym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania (zwolnienie przedmiotowe) oraz związane z osiąganym przez podatników obrotem (zwolnienie podmiotowe).
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 rozporządzenia.
I tak § 4 ust. 1 pkt 2) lit. i) rozporządzenia wskazuje, że:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
Natomiast § 4 ust. 1 pkt 1) lit. n) rozporządzenia wskazuje, że:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.
Ponadto z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Przepisy te zakładają m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
W myśl art. 111a ust. 3 ustawy:
Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:
1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
b)obejmujących określenie:
·sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
·sposobu pracy kasy rejestrującej,
c)zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
Art. 111 ust. 6a ustawy , określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu:
Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).
Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując że:
Przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali zobowiązani do wymiany kas rejestrujących na kasy on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.
Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b ustawy:
Podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3 ustawy.
Kasa rejestrująca z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii – stosownie do treści art. 145a ust. 2 ustawy:
Musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane, a w przypadku kasy z elektronicznym zapisem kopii – dodatkowo zapewniać bezpieczne ich przesyłanie na zewnętrzne nośniki danych.
Stosownie do art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy:
Podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.
Stosownie do art. 145b ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1.
Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.
W tym miejscu należy wskazać, że 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059). Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia:
Przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że będzie Pan świadczył usługi, które będą polegały na przygotowywaniu napojów oraz drinków z materiałów powierzonych przez klientów. Usługi te sklasyfikowane są według PKWiU 56.29.19.0 - Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę. Wymienione usługi będzie Pan świadczył na uroczystościach okolicznościowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na podstawie zawartej z nimi umowy. Alkohole będą zakupywane przez klientów. Nie będzie Pan sprzedawał towarów lub świadczył usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Nie powstał jeszcze u Pana obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kasy rejestrującej (zwolnienie podmiotowe). Ponadto z wniosku wynika, że usługi które Pan świadczy są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.29.19.0 pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę. Są to usługi barmańskie – przygotowanie napojów, drinków, koktajli z materiałów powierzonych przez klientów.
Usługi barmańskie nie zostały ujęte przez ustawodawcę w § 4 rozporządzenia.
Z powyższego opisu sprawy wynika, że:
·nie sprzedaje Pan napojów alkoholowych, które zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1) lit. n) rozporządzenia ani
·nie świadczy usług związanych z wyżywieniem świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, ani usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), które zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2) lit. i) rozporządzenia.
Zatem, z uwagi na fakt, iż nie sprzedaje Pan napojów alkoholowych i usługi barmańskie nie zawierają się wśród usług wyłączonych z zastosowania zwolnienia, to będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia tj. do limitu kwoty 20 000 zł, ustalonego proporcjonalnie w odniesieniu do obrotu z tytułu sprzedaży wykonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych i okresu wykonywania tych czynności w roku 2022.
Oceniając całościowo Pana stanowisko - z uwagi na podanie przez Pana innej podstawy prawnej zwolnienia niż wskazano w tej interpretacji oraz wskazanie przez Pana, iż będzie mógł korzystać ze zwolnienia do momentu przekroczenia limitu obrotów 20.000 zł na rok, bez odniesienia się do proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku - uznałem je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Końcowo należy podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Pana we wniosku.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).