W zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT przekazania zabudowanej nieruchomości w drodze darowizny. - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.481.2020.2.KK

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 18.11.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.481.2020.2.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT przekazania zabudowanej nieruchomości w drodze darowizny.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 10 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 2 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.481.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 6 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT przekazania zabudowanej nieruchomości w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. z dnia 2 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.481.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 6 października 2020 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT przekazania zabudowanej nieruchomości w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem L. D. nabyła w dniu 1 marca 2002 roku, aktem notarialnym Repertorium A numer (), nieruchomość zabudowaną położoną w (), stanowiącą działkę oznaczoną numerem (), obręb (), o powierzchni 4.689 m2. Dla nieruchomości tej Sąd Rejonowy w (.) prowadzi księgę wieczystą KW numer (). Nabyta działka zabudowana była budynkiem pensjonatowym, boksami garażowymi oraz garażem. Przed zawarciem ostatecznej umowy przeniesienia własności z dnia 1 marca 2002 r., podpisana została przez uczestników transakcji, umowa przedwstępna oraz umowa warunkowa sporządzona w dniu 17 listopada 2001 r., Rep. A numer (), na podstawie której Wnioskodawczyni wraz z mężem weszła w posiadanie przedmiotu umowy. Cena zakupu nieruchomości wyniosła 151.831 zł.

Nabycie nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości, notariusz wyliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni posiada z mężem małżeńską wspólność ustawową. Zakupiona nieruchomość położona w (), wejdzie w skład majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię jednoosobowej działalności gospodarczej pod nazwą (), którą prowadzi od 25 lipca 1994 roku.

W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zaczęła zarządzać nieruchomością i pobierać z niej pożytki. Działalność gospodarcza Strony to przede wszystkim prowadzenie usług hotelowych, usług gastronomicznych oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Już w chwili podpisania umowy warunkowej tj. dnia 17 listopada 2001 roku Wnioskodawczyni przystąpiła do remontu i modernizacji nabywanej nieruchomości. Generalny remont nieruchomości trwał od 17 listopada 2001 roku do 28 lutego 2003 roku. Kupiona nieruchomość została w tym czasie gruntownie zmodernizowana, kwota wydatkowana na modernizację obiektu to 765.539 zł. Od wydatków na modernizację nieruchomości Wnioskodawczyni odliczyła naliczony podatek VAT. Od dnia zakończenia inwestycji tj. od marca 2003 roku nieruchomość była przez Wnioskodawczynię użytkowana w ramach działalności gospodarczej czyli prowadzenia usług hotelowych - pensjonatu.

Na przestrzeni ostatnich 17 lat nie były prowadzone w nieruchomości prace modernizacyjne, tylko drobne remonty. Od stycznia 2016 roku do chwili obecnej Wnioskodawczyni wydzierżawia opisaną nieruchomość, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wystawia co miesiąc fakturę na dzierżawę nieruchomości ze stawką VAT 23%. W chwili obecnej Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza przekazać w formie darowizny wyżej wymienioną nieruchomość synowi.

Nieruchomość w momencie kupna była zabudowana budynkiem pensjonatowym, boksami garażowymi oraz garażem. Boksy garażowe w ramach modernizacji nieruchomości w latach 2001-2003 zostały zlikwidowane, na ich miejsce wybudowany został basen. Pozostał jeden garaż wolno stojący trwale z gruntem związany o powierzchni 25 m2, który jest budynkiem/budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1997 r. Prawo budowlane.

Najemca pensjonatu nie ponosił nakładów stanowiących 30% i więcej wartości początkowej nieruchomości, ani do całkowitej wartości nieruchomości, ani do odrębnych budynków czyli pensjonatu i garażu. Najemca ponosił jedynie koszty zwykłego zarządu nieruchomością, polegające na remontach, czyli malowanie ścian w pokojach, remontach łazienek itp., były to bieżące naprawy niezbędne w pensjonacie. Największy remont jaki Najemca przeprowadził to naprawa dachu w pensjonacie w 2018 r. Nie była to modernizacja, lecz niezbędny remont/naprawa dachu. W trakcie remontu dachu Najemca został zwolniony przez Wynajmującego z czynszu, na okres trzech miesięcy. Najemca nie miał prawa przeprowadzać istotnych zmian w wynajmowanym pensjonacie. Najemca nie dokonywał w pensjonacie ulepszeń, lecz przeprowadzał tylko niezbędne w trakcie użytkowania remonty. Najemca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków.

Wszelkie istotne zmiany w pensjonacie, czyli jego modernizacja i ulepszenie, zostały przeprowadzone przez Wnioskodawczynię w latach 2001-2003.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie zabudowanej nieruchomości w formie darowizny synowi, będzie zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni według przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, darowizna jest dostawą towarów.

Art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 5 ust. 1 ustawy o VAT ustawy stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 2 omawianej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 należy rozumieć również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika (...) oraz wszelkie inne darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy zakupie nieruchomości Wnioskodawczyni nie zapłaciła podatku od towarów i usług, ale już w trakcie transakcji (umowa warunkowa) zaczęła się modernizacja/ulepszenie nieruchomości. Jako czynny podatnik VAT Wnioskodawczyni odliczała od zakupów i usług związanych z modernizacją podatek naliczony.

Przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zrównują darowiznę z dostawą towarów, dlatego przy darowiźnie nieruchomości możemy zastosować przepisy ustawy zwalniające dostawę nieruchomości z podatku od towarów i usług.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług daje podatnikowi możliwość zwolnienia z podatku od towarów i usług w związku z dostawą nieruchomości zabudowanych. Zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie według przepisów ustawy o VAT, tj. art. 2 pkt 14, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby skorzystać ze zwolnienia tj., art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w pierwszej kolejności należy ustalić ostatnią datę zasiedlenia nieruchomości. Pierwsza data, to data końcowego aktu notarialnego, przenoszącego własność nieruchomości, tj. 1 marca 2002 roku. Druga data, ponowne zasiedlenie, to data ukończenia modernizacji nieruchomości i oddania go do użytkowania, tj. data 28 lutego 2003 r. Od tego momentu tj. od dnia 1 marca 2003 roku nieruchomość była użytkowana w działalności gospodarczej: () polegającej na prowadzeniu usług hotelowych - pensjonatu. Nieruchomość nie była od marca 2003 roku modernizowana/ulepszana. Drobne remonty, nawet zsumowane na przestrzeni 17 lat, nie stanowiły kwoty przekraczającej 30% wartości nieruchomości.

Od stycznia 2016 roku Wnioskodawczyni wydzierżawia nieruchomość, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą i wystawia miesięcznie faktury ze stawką 23% na dzierżawę nieruchomości. Zmiana sposobu użytkowania nieruchomości z użytkowanej samodzielnie - prowadzenie pensjonatu, na jej dzierżawę (wszystko w ramach działalności gospodarczej) nie stanowi ponownego zasiedlenia nieruchomości, gdyż nie wiązało się to z remontem/modernizacją/ulepszeniem nieruchomości.

W związku z tym przy darowiźnie omawianej nieruchomości Wnioskodawczyni będzie mogła zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów, gdyż od ostatniego zasiedlenia upłynął dwuletni okres.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późna. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
  2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z treści art. 2 pkt 14a wynika, że przez wytworzenie nieruchomości - rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Działalność ta obejmuje producentów, handlowców i wszystkie podmioty świadczące usługi.

Należy wskazać, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Brak możliwości zastosowania tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w dniu 1 marca 2002 roku, nieruchomość zabudowaną o numerze (). Nabyta działka zabudowana była budynkiem pensjonatowym, boksami garażowymi oraz garażem. Boksy garażowe w ramach modernizacji nieruchomości w latach 2001-2003 zostały zlikwidowane, na ich miejsce wybudowany został basen. Pozostał jeden garaż wolno stojący trwale z gruntem związany o powierzchni 25 m2, który jest budynkiem/budowlą w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Nabycie nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości, notariusz wyliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni posiada z mężem małżeńską wspólność ustawową. Zakupiona nieruchomość weszła w skład majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię jednoosobowej działalności gospodarczej pod nazwą () którą prowadzi od 25 lipca 1994 roku.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zaczęła zarządzać nieruchomością i pobierać z niej pożytki. Działalność gospodarcza Strony to przede wszystkim prowadzenie usług hotelowych, usług gastronomicznych oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Generalny remont nieruchomości trwał od 17 listopada 2001 roku do 28 lutego 2003 roku. Kupiona nieruchomość została w tym czasie gruntownie zmodernizowana, kwota wydatkowana na modernizację przekroczyła 30% wartości początkowej obiektu. Od wydatków na modernizację nieruchomości Wnioskodawczyni odliczyła naliczony podatek VAT. Od dnia zakończenia inwestycji tj. od marca 2003 roku nieruchomość była przez Wnioskodawczynię użytkowana w ramach działalności gospodarczej czyli prowadzenia usług hotelowych - pensjonatu.

Na przestrzeni ostatnich 17 lat nie były prowadzone w nieruchomości prace modernizacyjne, tylko drobne remonty. Od stycznia 2016 roku do chwili obecnej Wnioskodawczyni wydzierżawia opisaną nieruchomość, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wystawia co miesiąc fakturę na dzierżawę nieruchomości ze stawką VAT 23%.

Najemca pensjonatu nie ponosił nakładów stanowiących 30% i więcej wartości początkowej nieruchomości, ani do całkowitej wartości nieruchomości, ani do odrębnych budynków czyli pensjonatu i garażu. Najemca ponosił jedynie koszty zwykłego zarządu nieruchomością, polegające na remontach, czyli malowanie ścian w pokojach, remontach łazienek itp., były to bieżące naprawy niezbędne w pensjonacie. Największy remont jaki Najemca przeprowadził to naprawa dachu w pensjonacie w 2018 r. Nie była to modernizacja, lecz niezbędny remont/naprawa dachu. Najemca nie miał prawa przeprowadzać istotnych zmian w wynajmowanym pensjonacie. Najemca nie dokonywał w pensjonacie ulepszeń, lecz przeprowadzał tylko niezbędne w trakcie użytkowania remonty. Najemca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków.

Wszelkie istotne zmiany w pensjonacie, czyli jego modernizacja i ulepszenie, zostały przeprowadzone przez Wnioskodawczynię w latach 2001-2003.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy darowizna na rzecz syna nieruchomości zabudowanej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 2 pkt 14a ustawy wytworzenie nieruchomości stanowi także jej ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym przy czym ulepszenie to musi stanowić co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

W opisie sprawy Wnioskodawczyni wskazała, że nakłady poniesione w latach 2001-2003 na ulepszenie nieruchomości wyniosły ponad 700.00,00 zł, czyli kilka razy przekroczyły wartość początkową tej nieruchomości. Od poniesionych nakładów Wnioskodawczyni odliczyła podatek naliczony.

W związku z tym, że ulepszenie nieruchomości traktowane jest jako jej wytworzenie, a przepis art. 7 ust. 2 uzależnia opodatkowanie nieodpłatnego przekazania nieruchomości od prawa podatnika do odliczenia podatku od nakładów modernizacyjnych (poniesionych na ulepszenia), to darowizna takiej nieruchomości jest zrównana z dostawą towarów wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu VAT.

Zatem jeśli Wnioskodawczyni - jak wynika z wniosku z tytułu nabycia nieruchomości zabudowanej nie przysługiwało prawo do odliczenia, lecz prawo to przysługiwało w stosunku do wydatków poniesionych na jej ulepszenie, to przy uwzględnieniu zapisów art. 7 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie nieruchomości zabudowanej na rzecz syna będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W analizowanym przypadku doszło do pierwszego zasiedlenia ww. nieruchomości zabudowanej pensjonatem oraz garażem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a sprzedażą nieruchomości zabudowaną minie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wskazała Wnioskodawczyni, nieruchomość została nabyta 1 marca 2002 r., a następnie do 28 lutego 2003 r. została gruntownie zmodernizowana. Od dnia zakończenia modernizacji tj. od marca 2003 r. Wnioskodawczyni użytkowała nieruchomość zabudowaną pensjonatem oraz garażem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą (). Od dnia zakończenia modernizacji/remontu Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. nieruchomości w wysokości równej lub wyższej niż 30% wartości początkowej. Od stycznia 2016 roku do chwili obecnej Wnioskodawczyni wydzierżawia opisaną nieruchomość. Najemca pensjonatu nie ponosił nakładów stanowiących 30% i więcej wartości początkowej nieruchomości, ani do całkowitej wartości nieruchomości, ani do odrębnych budynków czyli pensjonatu i garażu.

Zatem w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym planowana darowizna na rzecz syna nieruchomości zabudowanej pensjonatem wraz z garażem przez Wnioskodawczynię będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji również zbycie gruntu, na którym posadowione są wskazane budynki/budowle, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponieważ planowana darowizna na rzecz syna zabudowanej nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, nie ma potrzeby analizowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto należy także wskazać, że skoro zabudowana nieruchomość, przez cały okres posiadania była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, to Ona będzie zobowiązana do rozliczenia darowizny tej nieruchomości na rzecz syna w zakresie podatku VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej