Zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy usług polegających na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej ... - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.761.2022.1.SR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.761.2022.1.SR

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy usług polegających na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy usług polegających na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Muzeum jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury pod numerem … prowadzonego przez organizatora, Gminę C. Muzeum posiada osobowość prawną oraz status podatnika VAT na podstawie zgłoszenia rejestracyjnego z dnia (...) stycznia 2001 roku złożonego w Urzędzie Skarbowym w C.

Jako samorządowa instytucja kultury Muzeum świadczy działalność w oparciu o ustawę z dnia 21 listopada 1996 roku o muzeach (Dz. U. 1997 Nr 5 poz. 24, ze zm.), ustawę z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. 1991 Nr 114 poz. 493, ze zm.) oraz w oparciu o statut nadany Uchwałą Nr … Rady Miasta C. z dnia (...) sierpnia 2013 roku.

Muzeum realizuje następujące zadania (§ 5. statutu Muzeum):

1.gromadzenie zabytków z zakresu archeologii, etnografii, sztuki, numizmatyki, przyrody i historii przemysłu;

2.katalogowanie i naukowe opracowanie zgromadzonych muzealiów;

3.przechowywanie zgromadzonych zabytków w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwa oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych;

4.zabezpieczanie i konserwacja muzealiów;

5.urządzanie wystaw stałych, czasowych i objazdowych;

6.organizowanie i prowadzenie badań naukowych terenowych oraz prac wykopaliskowych;

7.prowadzenie działalności edukacyjnej;

8.udostępnianie zbiorów dla celów naukowych i edukacyjnych;

9.prowadzenie działalności wydawniczej;

10.zapewnienie właściwych warunków zwiedzania i korzystania ze zbiorów;

11.prowadzenie i popieranie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę;

12.prowadzenie biblioteki z zakresu dyscyplin reprezentowanych w Muzeum i udostępnianie jej na zasadach ogólnych.

Muzeum jest co do zasady jednostką organizacyjną nienastawioną na osiągnięcie zysku. Jako dodatkową Muzeum może prowadzić działalność gospodarczą, lecz jedynie w celu finansowania zadań określonych w art. 2 ustawy o muzeach. Przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej nie pokrywają jednak kosztów funkcjonowania instytucji. Niezbędne środki na finansowanie działalności Muzeum pozyskuje przede wszystkim w formie dotacji podmiotowych i celowych od organizatora, dotacji celowych z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz darowizn osób fizycznych i prawnych.

Jedną z form realizacji działalności gospodarczej Muzeum dozwolonych ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach jest pobieranie opłat za przygotowanie i udostępnianie zbiorów w celach innych niż zwiedzanie, sporządzanie reprodukcji lub fotografii, w tym udostępnianie wizerunków muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych (art. 25 i art. 25a ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach).

Wysokość opłat, o których mowa powyżej ustala dyrektor Muzeum, a w przypadku gdy czynności kwalifikuje się jako udostępnienie informacji sektora publicznego do ponownego wykorzystania wysokość maksymalnych stawek opłat reguluje rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 5 lipca 2016 roku (Dz. U. poz. 1011).

Z wnioskiem o przygotowanie i przekazanie wizerunków muzealiów znajdujących się w zasobach Muzeum zwracają się do Państwa instytucji, oprócz osób fizycznych i prawnych, również podmioty sektora finansów publicznych np. inne instytucje kultury, jednostki samorządu terytorialnego czy uczelnie wyższe. Wymienione podmioty wykorzystują pozyskane informacje do realizacji własnych zadań publicznych. Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 12 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 roku o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego powyższe udostępnienie nie ma znamion ponownego wykorzystania informacji sektora  publicznego.

W praktyce realizacja powyższej usługi sprowadza się najczęściej do wykonania przez Muzeum zamówionych wizerunków muzealiów w postaci kopii cyfrowych, papierowych lub fotografii oraz do ich przekazania Zamawiającemu. Muzeum obciąża wnioskującą jednostkę sektora finansów publicznych sumą bezpośrednich kosztów przygotowania danego wizerunku.

Korzystając z możliwości jaką stwarza art. 25 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 1996 roku o muzeach, Muzeum ustalając wysokość opłaty dla zwracających się do Państwa podmiotów publicznych zamierza skalkulować jej wysokość w oparciu o bezpośrednie koszty przygotowania wizerunków muzealiów oraz o pozostałe koszty wpływające na zgodę na ich udostępnianie m.in. koszty gromadzenia, reprodukowania, rozpowszechniania, ochrony oraz koszty ustalania praw. W pozostałych przypadkach, gdy Muzeum dysponować będzie zamówionymi wizerunkami zgromadzonych zbiorów, zamierza obciążać wnioskujący podmiot wyłącznie opłatami za ich udostępnienie.

Pytanie

Czy usługa kompleksowa polegająca na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych, a w przypadku posiadania już przedmiotowej dokumentacji, wyłącznie usługa jej udostępnienia podmiotom wykonującym zadania publiczne w celu realizacji takich zadań, tj. usługa niestanowiąca ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego na podstawie art. 2 ust. 12 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a [winno być art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a – przypis Organu] ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Muzeum, zarówno usługę przygotowania, jak i udostępnienia wizerunków zbiorów muzealnych należy traktować jako świadczenia ściśle powiązane, tworzące obiektywnie jedno świadczenie, w którym elementem dominującym będzie czynność polegająca na ostatecznym udostępnieniu do wykorzystania przygotowanej dokumentacji wizualnej. Z punktu widzenia wnioskującego podmiotu sektora publicznego najistotniejsza będzie bowiem możliwość wykorzystania wizerunku danego muzealium do realizacji własnych zadań publicznych, a nie samo jego posiadanie.

W związku z powyższym Muzeum kwalifikuje zarówno kompleksową usługę przygotowywania i udostępniania dokumentacji wizualnej muzealiów, jak również samodzielną usługę udostępnienia posiadanych już wizerunków zbiorów muzealnych do usług kulturalnych rozumianych jako upowszechnianie naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Realizując powyższe usługi Muzeum wypełniać będzie cel, jaki nakłada na nie art. 1 ustawy o muzeach (Dz. U. 1997 Nr 5 poz. 24) tj.: „...informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.”

Reasumując Muzeum stoi na stanowisku, że usługa przygotowywania i udostępnienia przez Muzeum wizerunków zgromadzonych zbiorów muzealnych oraz usługa polegająca wyłącznie na udostępnieniu posiadanego już wizerunku na wniosek zainteresowanego podmiotu sektora publicznego – spełniają definicję pojęcia „usług kulturalnych” i podlegają zwolnieniu do podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT pod warunkiem, że ewentualne zyski, jakie zostałyby osiągnięte z tytułu ich sprzedaży, będą w całości przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług kulturalnych (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji pojęcia „świadczenie usług” wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca usługę, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność muzeum. Ponadto podkreślenia wymaga, że dla uzyskania statusu podatnika podatku VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Jak wynika z opisu sprawy, podmioty sektora finansów publicznych np. inne instytucje kultury, jednostki samorządu terytorialnego czy uczelnie wyższe zwracają się do Muzeum z wnioskiem o przygotowanie i przekazanie wizerunków muzealiów znajdujących się w zasobach Muzeum. Wymienione podmioty wykorzystują pozyskane informacje do realizacji własnych zadań publicznych. Muzeum obciąża wnioskującą jednostkę sektora finansów publicznych sumą bezpośrednich kosztów przygotowania danego wizerunku. Muzeum ustalając wysokość opłaty dla zwracających się do Muzeum podmiotów publicznych zamierza skalkulować jej wysokość w oparciu o bezpośrednie koszty przygotowania wizerunków muzealiów oraz o pozostałe koszty wpływające na zgodę na ich udostępnianie m.in. koszty gromadzenia, reprodukowania, rozpowszechniania, ochrony oraz koszty ustalania praw. W pozostałych przypadkach, gdy Muzeum dysponować będzie zamówionymi wizerunkami zgromadzonych zbiorów, zamierza obciążać wnioskujący podmiot wyłącznie opłatami za ich udostępnienie.

Zatem wskazać należy, że Muzeum wykonuje w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i występuje w tym zakresie w charakterze podatnika tego podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że w celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Opisane przez Państwa świadczenie polegające na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych stanowi usługę kompleksową, gdyż wszystkie czynności wykonane w ramach tej usługi są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Z punktu widzenia nabywcy, w opisanym we wniosku przypadku najważniejsze jest udostępnienie wizerunków muzealiów. Usługą główną w niniejszym przypadku jest zatem udostępnienie wizerunków muzealiów, a usługami pomocniczymi są czynności składające się na przygotowanie dokumentacji wizualnej.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Analizując powołane wyżej regulacje zauważyć należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy wymaga każdorazowo ustalenia, czy wykonywana czynność stanowi usługę kulturalną i czy jest ona świadczona przez podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Dodatkowo trzeba mieć na uwadze, że przedmiotowe zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że podmiot świadczący usługi kulturalne nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia zyski te są przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wskazali Państwo we wniosku, Muzeum jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora, Gminę. Zatem, stwierdzić należy, że Muzeum wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W następnej kolejności należy zbadać, czy świadczone przez Muzeum usługi w zakresie udostępniania wizerunków muzealiów wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne.

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp.

Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Według art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.):

Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Na podstawie art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

W myśl art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Z kolei z treści art. 4 ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2022 r. poz. 385) wynika, że:

W sprawach nieuregulowanych w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194).

Stosownie do art. 1 ustawy o muzeach:

Muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

W myśl art. 2 ustawy o muzeach:

Muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

1)gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie;

2)katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów;

3)przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych;

4)zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;

5)urządzanie wystaw stałych i czasowych;

6)organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych;

7)prowadzenie działalności edukacyjnej;

7a) popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę;

8)udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych;

9)zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji;

10)prowadzenie działalności wydawniczej.

Na mocy art. 25 ust. 1 ustawy o muzeach:

Muzeum pobiera opłaty za przygotowanie i udostępnianie zbiorów do celów innych niż zwiedzanie, w szczególności za kopiowanie, sporządzanie reprodukcji lub fotografii, przygotowywanie zbiorów do wypożyczenia oraz ich wypożyczenie.

Stosownie do art. 25 ust. 2 ustawy o muzeach:

Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor muzeum. W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub zwolnić z opłaty.

Na podstawie art. 25a ust. 1 ustawy o muzeach:

Wizerunki muzealiów mogą być utrwalone i przechowywane na informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070).

Art. 25a ust. 2 ustawy o muzeach stanowi, że:

Muzeum pobiera opłaty za udostępnianie wizerunków muzealiów, z wykorzystaniem informatycznych nośników danych. Bezpośredni dostęp do wizerunków muzealiów drogą elektroniczną jest bezpłatny.

W myśl art. 25a ust. 3 ustawy o muzeach:

Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2, ustala dyrektor muzeum. W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub zwolnić z opłaty.

Mając na uwadze przepisy ustawy o muzeach, która wymienia podstawowe ich zadania oraz przedmiot i formy działalności kulturalnej, a także przepisy ustawy o organizowaniu działalności kulturalnej, wskazać należy, że świadczone przez Muzeum ww. usługi można zaliczyć do usług kulturalnych, polegających na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Jak wynika z treści wniosku, Muzeum świadcząc przedmiotowe usługi realizuje cele jakie nakłada na nie art. 1 ustawy o muzeach. Zatem, stwierdzić należy, że ww. usługi spełniają przesłankę przedmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jednocześnie w opisie sprawy wskazali Państwo, że Muzeum może prowadzić działalność gospodarczą jedynie w celu finansowania zadań określonych w art. 2 ustawy o muzeach.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że świadczone przez Muzeum usługi udostępniania dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Odpowiadając zatem na Państwa pytanie wskazać należy, że zarówno usługa kompleksowa polegająca na przygotowaniu i udostępnieniu dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych, jak i wyłącznie usługa udostępnienia dokumentacji (w przypadku posiadania przedmiotowej dokumentacji) podmiotom wykonującym zadania publiczne w celu realizacji takich zadań, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć przy tym należy, że Muzeum przy udostępnianiu za odpłatnością dokumentacji wizualnej zbiorów muzealnych korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT pod warunkiem:

-nie osiągania w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w razie ich osiągnięcia przeznaczania tych zysków w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, oraz

-że wykonywane czynności opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie są związane z usługą wstępu do Muzeum.

Podsumowując Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).