Temat interpretacji

możliwość zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży motocykli

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 14 maja 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.193.2020.1.MT (doręczone Stronie w dniu 18 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży motocykli - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży motocykli. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 14 maja 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.193.2020.1.MT (skutecznie doręczone Stronie w dniu 18 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał zakupu motocykli używanych w USA. Odprawa celna tych motocykli była dokonana na terenie Niemiec. Tam też zostały dokonane opłaty celne. Następnie motocykle zostały przetransportowane do Polski.

W piśmie uzupełniającym z dnia 28 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca dokonał zakupu motocykli używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w USA z domów aukcyjnych, które nie są podatnikami podatku VAT, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Przedmiotowy wniosek dotyczy zakupu motocykli używanych marek , , z lat 2009-2019. Ww. motocykle zostały zakupione na podstawie rachunków wystawionych przez domy aukcyjne. Importu na teren Niemiec dokonuje firma Wnioskodawcy korzystająca z usług firmy transportowej z USA drogą morską i lądową wewnątrz USA. Odprawa celna była dokonana na terenie Niemiec, cło i opłaty celne były zapłacone przez firmę Wnioskodawcy. Rachunki za ww. opłaty zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy. Następnie firma transportowa na zlecenie Wnioskodawcy transportuje motocykle na teren Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia 28 maja 2020 r.):

Czy Wnioskodawca ma prawo sprzedawać w trybie VAT-marża zakupione motocykle używane?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcję opisaną w stanie faktycznym Wnioskodawca rozpoznał jako WNT i tak też ona została przez Wnioskodawcę zaewidencjonowana. Wnioskodawca dokonał również sprzedaży jednego z motocykli na fakturę VAT, aczkolwiek rozpatruje możliwość zastosowania procedury VAT-marża. Wnioskodawca uważa, że ze względu na to, że towary używane zostały pierwotnie nabyte w państwie trzecim, w tym przypadku strona niemiecka nie będzie i nie była właścicielem i dostawcą. Mając na uwadze powyższe okoliczności, Wnioskodawca sądzi, że ma prawo sprzedawać te towary używane w systemie VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 120 ustawy o VAT, w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, stosuje się szczególne procedury opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Z kolei w myśl art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Z powyższych regulacji wynika, że dla potrzeb stosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca, tj. dostawca towaru używanego otrzymał lub ma otrzymać od podatnika, tj. nabywcy.

Przy czym, zauważyć należy, że szczególna procedura dotyczy tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W myśl art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 tego artykułu dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W powyższym temacie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10, w którym stwierdził, że w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika - pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT. Jak zauważył TSUE, system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), który podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę Dyrektywę powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a-d Dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d) Dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu motocykli używanych w USA, których odprawa celna była dokonana na terenie Niemiec. Na terenie Niemiec zostały dokonane opłaty celne, następnie motocykle zostały przetransportowane do Polski. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca dokonał zakupu motocykli używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT w USA z domów aukcyjnych, które nie są podatnikami podatku VAT. Motocykle zostały zakupione na podstawie rachunków wystawionych przez domy aukcyjne. Importu na teren Niemiec dokonuje firma Wnioskodawcy, która skorzystała z usług firmy transportowej z USA, drogą morską i lądową wewnątrz USA. Odprawa celna była dokonana na terenie Niemiec oraz cło i opłaty celne były zapłacone przez firmę Wnioskodawcy. Rachunki za ww. opłaty zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy. Następnie firma transportowa na zlecenie Wnioskodawcy transportuje motocykle na teren Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży ww. motocykli.

W kwestii możliwości zastosowania procedury VAT-marża do nabytych przez Wnioskodawcę używanych motocykli, należy zaznaczyć, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT jest katalogiem zamkniętym. A zatem, jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych. Zatem, gdy Wnioskodawca nabył towary używane, tj. motocykle, od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, nie jest uprawniony do zastosowania VAT-marży.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca rozpoznał transakcję nabycia motocykli używanych jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i tak też ta transakcja została przez Wnioskodawcę zaewidencjonowana. Należy zauważyć, że ustawodawca nie wymienił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jako sposobu nabycia towarów używanych, uprawniającego do zastosowania procedury VAT-marża przy ich dalszej sprzedaży. Wobec powyższych okoliczności skoro - jak wskazano powyżej przemieszczenie z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska (Niemcy) na terytorium kraju, towarów uprzednio zaimportowanych przez Wnioskodawcę z kraju trzeciego (USA) i dopuszczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy), stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z przepisami ustawy o VAT, regulującymi dokonanie takich transakcji.

W konsekwencji, nie zostały spełnione warunki umożliwiające zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marżą sprzedaży używanych motocykli zaimportowanych uprzednio przez Wnioskodawcę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej inne niż terytorium Polski.

Podsumowując, do sprzedaży motocykli używanych na terytorium Polski sprowadzonych z USA, Wnioskodawca nie może zastosować procedury szczególnej VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej